astiram (p. 13) --அத்திரம், s. An arrow, அம்பு. 2. A dart thrown forward, முன்விடுமம்பு. 3. Any missile weapon, கைவி டுமாயுதப்பொது. Wils. p. 98. ASTRA. 4. An ass, கழுதை. 5. A horse, குதிரை. 6. A mountain, மலை. (p.) அஸ்திரசஸ்திரம்--அத்திரசத்திரம், s. Both missile and projectile weapons. அஸ்திரசந்தானம், s. Vollies of arrows in succession. அஸ்திரசாஸ்திரம், s. Archery as a science, வில்வித்தை. அஸ்திரதேவர், s. An image in form of a weapon preceding the god of the temple in processions, a weapon god, ஆயுததேவர். அஸ்திரபரீட்சை, s. Practice of archery, வில்வித்தைகற்கை. One of the sixty-four கலைஞானம். அஸ்திரப்பிரயோகம், s. Discharge of arrows. அஸ்திராதரம்--அஸ்திராதாரம், s. A quiver, அம்புறைதூணி. 25) *

ālvṭṭm (p. 42) s. A circular form made of cloth, roots or palm-leaves, carried to decorate processions, also before great persons, கால்செய்வட்டம். 2. (p.) A small fan, விசிறி. சிற்றாலவட்டம், s. A small circular fan. (p.) 10) *

ālātti (p. 42) s. [in poetry, sometimes contr. to ஆலத்தி.] The ceremony of waving lighted camphor, to avert the blight of the eyes of unlucky persons, on marriage or other special occasions; also in front of the idol, after the procession, before it is taken into the temple. The term is applied both to the light, &c. waved, and the waving--as ஆரதி. ஆலாத்திகாட்ட, inf. To wave the above offering. ஆலாத்தித்தட்டு, s. The salver in which the ஆலாத்தி is waved. 2. One of the decks in a ship. ஆலாத்தியெடுக்க, inf. To take lighted camphor, &c. before the idol and wave it round; also before a newmarried couple, &c. 15) *

iru (p. 50) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To sit, sit down, உட்கார. 2. To live, be alive, exist, உயிர்வாழ. 3. To abide, reside, dwell, sojourn or stay in an appropriate place--as men in houses--beasts in the forest--fishes in water, &c., தங்க. 4. To be, wait, remain, be present, be at hand, சமுகத்திலிருக்க. 5. To be in reserve, in store, to remain--as an overplus, மீந்திருக்க. 6. To be ready, prompt, waiting for any duty or project, to be on the point of acting, going, &c., ஆயத்தமாயிருக்க. 7. To settle in a place, become fixed, established, நிலைபெற. 8. To last, remain, continue, endure, நீடி க்க. (c.) With என்று prefixed, it expresses expectation, desire, &c.--as வருவானென்றி ருக்கிறோம். We expect him. In the past tense with the gerund of a verb it serves to express the plu-perfect tense of that verb--as வந்திருந்தான். He had come. The gerund is often used with the locative and expresses the idea of procession--as நகரத்திலிருந்துநீங்கினான். He departed from the city. Sometimes இருந்து is an expletive (அசைச்சொல்)--as எழுந்திருந்தான். He is risen. இரு இரு. Wait, wait. 2. Sit down. இருக்கச்சொல்லியும்போய்விட்டான். Although I told him to wait, he went away. இருக்கட்டும் இருக்கட்டும். Let it be (emphatically). இருக்கிறதவ்வளவுதான். That is all there is. இருந்தல்லவோபடுக்கவேண்டும். Is it not necessary to sit before lying down? a phrase used to express the necessity of caution or deliberation in any pursuit. இருந்தாற்போலே செத்துப்போனான். He died unexpectedly. இருந்திருந்துகாரியமிறுகிக்கொண்டது. The case has at length assumed a serious aspect. மீன்பிடிக்க இருக்கிறான். He is about to go afishing. அவனின்னமிருக்கிறானா? Is he still alive? Is he still there, not gone yet? காரியமிப்படியிருக்கிறது. Such is the state of affairs. அந்தத்துரையிருக்கிறநாளிலே. During the period of that governor. நெடுநாளிருப்பார்கள். They will live long. 2. They will remain here long. அதுமெய்யென்றிருந்தேன். I thought it was true. அவனிருந்தாகிறதென்ன? அவனிருந்தும்பயனெ ன்ன? Of what use is he? இருக்கை, v. noun. Sitting, உட் கார்ந்திருக்கை. 2. A seat, ஆசனம். 3. Being, a state, or condition of being--chiefly applicable to the human species, இருப்பு. 4. s. (p.) Residence, dwelling, situation, இருப்பிடம். 5. A town, village, ஊர்ப் பொது. இருப்பு, v. noun. Sitting, mode of sitting--as of ascetics, &c., இருக்கை. 2. Being, condition state of being--chiefly of the human species, நிலை. 3. s. Residence, abode, dwelling, வாசஸ்தலம். 4. The appropriate place of any person or thing, the place where a person or thing is established, உரியவிடம். 5. A seat, பீடம். 6. Surplus, balance in hand, remainder of cash in hand after an expenditure, கையிருப்பு. 7. Money in reserve, amount in a treasury, பொக்கசத்திருப்பு. 8. Remaining commodities, residue, மீந்திருப் பவை. 9. Stores, merchandise, wares, சரக்கிருப்பு. அவனிருந்த இருப்பிலே சம்பாதித்துக்கொண்டா ன். He acquired his wealth in one place; i. e. without running hither and thither. உன்னிடத்திலின்ன மிருப்பென்ன? How much still remains in your hand (in money or goods)? அவனிடத்திலிருப்பிருக்கிறது. He has got money in hand. இருப்பிடம், s. Habitation, place of residence, appropriate, customary or established place of a person or thing, உறைவிடம். 2. The seat, the posteriors, ஆசனம். இருப்புப்பார்க்க, inf. To see how mush still remains in the store. 60) *

ilāli (p. 54) s. (Tel. லாலி.) Praises, compliments, congratulations pronounced before a king, an idol, also in marriage processions, ஓர்வாழ்த்து. 2. A poem consisting of verses to be sung on such occasions, மங்கலப்பாடல். 10)

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

ukkm (p. 59) s. The waist, the middle of the body, மருங்கு. 2. A bull, a bullock, an ox, எருது. 3. A cow, பசு. 4. A large kind of circular fan to grace processions, ஆல வட்டம். 5. Fire, heat, நெருப்பு. 6. A fowl, கோழி. 7. A ball, பந்து. (p.) 12)

uṟcavam (p. 68) s. A religious festival, a public festivity, திருவிழா. 2. (p.) Wedding, விவாகம். (நிகண்டு.) 3. (St.) Great desire, ஆசைப்பெருக்கம். Wils. p. 144. UTSAVA. உற்சவவிக்கிரகம், s. The idol used in processions--as distinguished from the மூலவிக்கிரகம், or the stationary idol, எழுந்தருளும்விக்கிரகம். 25) *

ulāttu (p. 66) கிறேன், உலாத்தினேன், வேன், உலாத்த, v. a. To lead about (a person, a horse, &c.), உலாவப்பண்ண. 2. v. n. To go and come, move, or ride about for pleasure, pastime, recreation, or exercise, to go in procession, &c., சாரிவர. --Note. This seems to be a corruption of உலாவுவிக்க, and in the second meaning, to be used for உலாவ. உலாத்திக்கொண்டிருக்க, To be walking about. துலாத்தில்வெள்ளியுலாத்திற்பெய்யும். When Venus is in libra it will rain every where. தெருவுலாத்த, inf. To take a walk in the street. 2. To parade the streets-as marriage processions, &c. உலாத்து, v. noun. [prop. உலா.] Walking, moving to and fro, going and coming, a short journey, a jaunt, ramble, stroll, excursion. உலாத்துக்கட்டை, s. The pivot upon which a door or shutter turns. 16)

ulāvu (p. 66) கிறேன், உலாவினேன், வேன், உலாவ, v. n. To move about, walk or ride for recreation, exercise, &c., to pass to and fro, walk at leisure, take a jaunt, an excursion, a stroll, a ramble, சாரிபோக. 2. To go in procession, to parade the streets--as festal processions, ஊர்வலம்வர. உலாயதுகலாபமஞ்ஞை. The long tailed peacock gently moved along. காருலாவுசோலை. A forest of trees so lofty that the passing clouds move in their tops. நின்கோலுலாவுநிலத்து. In the country over which thy sceptre is wielded-- (தண்டி.) திரைசென்றுலாஞ்சேர்ப்ப. O! ruler of the coasts on which the waves sport. (உலரம் for உலாவும்.) காதளவுசென்றுலாவுங்கண். An eye that looks every where, (lit.) the eye that passes to the ear. உலாவித்திரிய, inf. To walk about idly, or at leisure. உலா, v. noun. Procession, moving about for recreation or exercise, a ramble, a jaunt, an excursion, a stroll, an airing, சாரிவருதல். 2. A species of poem in the நேரிசைக்கலிவெண்பா, in which the praises of a hero are sung by women of the seven different ages, ஓர்பிரபந்தம். உலாப்போதல், v. noun. Rambling, strolling, taking an excursion, a jaunt. 17)

ūr (p. 70) s. A country, a village, town, or city, புரம். ஊரறிந்தபார்ப்பான். A brahman who knows the whole country or town; i. e. a person competent for business. ஊருடன்கூடிவாழ். Prosper in the society of your fellow citizens. ஊரோடேபோய்ச்சேர்ந்தான். He arrived at home. ஊரன், s. The chief of an agricultural district, மருதத்தலைவன். (p.) ஊரவர்கள்--ஊரார், s. Inhabitants of a village, town, country, &c. 2. Others, strangers, not one's own people, அன்னியர்.--Used adjectively, the ர் is often dropped--as ஊராகாரியம், others' affairs; ஊராசொத்து, others' property; ஊ ராகாணி, others' land. ஊராருடைமைக்குப்பேராசைகொள்ளுதல்..... Coveting other men's property-துஷ்டப்பிள்ளைக்குஊரார்புத்திசொல்லுவார்கள்... An unruly child will be chastized by the magistrates. ஊரார்கையிற்கொடுக்க, inf. To deliver into another man's hand. ஊராளி, s. The ruler, magistrate, or headman of a district, ஊரதிகாரி. ஊரிலிகம்பலை, s. [prop. ஊர்கலி கம்பலை.] A village quarrel, tumult, &c. ஊரின்னிசை, s. A poem concerning the heroes of a town, or country, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். ஊருக்குப்போக, inf. To go to a town, to go on a journey. ஊருணி, s. A public tank accessible to all in the town, ஊரடுத்தகுளம். ஊருணிநீர்நிறைந்தற்றேயுலகவாம்பேரறிவாளன் றிரு. The wealth of one possessing great wisdom, and who is much liked by the public is like a tank filled with water to which all have access. ஊரெழுச்சி, s. Rising of citizens to present complaints to the authorities; also insurrection, ஊர்க்கலகம். ஊர்கூடுதல், v. noun. Assembling --as citizens. ஊர்கூடிச்செக்குத்தள்ளவேண்டுமா? Is it necessary that the whole city come together to turn the oilman's press? i. e. a trifling matter does not require a concourse of people. ஊர்கோலம்வர--ஊர்வலம்வர, inf. To pass about as a nuptial procession, first to the right as being auspicious, கிராமப்பிரதட்சணம்வர. ஊர்க்கதை, s. Rumor, countrytalk, ஊர்ப்பேச்சு. 2. Unfounded reports, slander, defamation, பொய்ச்செய்தி. 3. A wild, romantic story, வீண்செய்தி. ஊர்க்கலகம், s. A village quarrel, ஊரிலுண்டாகுங்கலகம். 2. A general insurrection, இராசதுரோகமானகலகம். ஊர்க்காறுபாறு, s. The affairs of a place, public affairs, ஊர்க்காரியம். 2. Management of public affairs, ஊர்விசாரிப்பு. 3. Meddling with other's affairs, அன்னி யருடையகாரியவிசாரிப்பு. ஊர்க்குருவி, s. A sparrow, அ டைக்கலக்குருவி. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமா? Though a sparrow soars high, will it become a kite? ஊர்க்கொள்ளை, s. Devastation by an invading army. 2. Extortion by a headman, &c. 3. Epidemic, or other public calamities, ஊழிநோய். ஊர்த்தலைமை, s. Headship over the district. 2. A chief or superior person in a district. 3. The headman of a district. ஊர்நேரிசை, s. A poem in the நேரிசைவெண்பா incorporated with the name of the hero's town, ஓர்பிரபந்தம். ஊர்ப்பகை, s. Public hatred, general dislike. 2. Hatred of one's own country. ஊருடன்பகைக்கில்வேருடன்கெடும். One who lives contentiously with his fellow citizens shall be rooted out. (ஔவை.) ஊர்ப்பழி, s. Public censure, or blame, ஊர்நிந்தை. ஊர்ப்பாடு, s. Others' affairs-spoken of one inattentive to his own, அன்னியருடையகாரியம். ஊர்ப்புகைச்சல், s. The appearance of smoke at a distance--regarded as a calamitous omen. 2. Countrytalk, rumor, groundless report. ஊர்ப்புரட்டு, s. A great conspiracy, a monstrous fabrication of falsehood, in which one leads and takes others with him. 2. A gross falsehood. ஊர்ப்புரளி, s. Sedition, insurrection, a general commotion, ஊர்க்கலகம். ஊர்மனை, s. Habitations, a place inhabited as distinguished from a desert. ஊர்மன்று, s. A public hall, ஊரம் பலம். ஊர்வெண்பா, s. The வெண்பா of the town--a poem consisting of ten வெண்பா, in praise of a town, ஓர்பிரபந்தம். பேரூர், s. A large town. சிற்றூர், s. A small town. 2. The name of a village. 19)

eccri (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To caution, warn, forewarn, pre-admonish, to give previous notice, புத்திசொல்ல. 2. (fig.) To discipline, கடிந் துகொள்ள. எச்சரித்துவைக்க, inf. To caution, discipline. 2. To hint, to mention slightly, to put one in mind of any thing. எச்சரிக்கை--எச்சரிப்பு, v. noun. and s. Caution, circumspection, vigilance, சாக்கிரதை. 2. Admonition, notice, advice, warning, புத்திசொல்லுகை. 3. Discipline, கண்டிப்பு. 4. A term used in complimentary language before idols, kings, &c.--as take care, come softly, &c., எச்சரிக்கைகூறுகை. 5. Calling for silence, attention, &c. in an assembly, court, &c., also a word used by heralds before processions, implying clear the way, make ready, &c., அமைதியாயிருக்கச் சொல்லுகை. 6. A species of poetry sung before an idol in processions, &c., the verses of which end with this word, ஓர்பாட்டு. எச்சரிக்கைபடிக்க, inf. To sing the எச்சரிக்கை song. எச்சரிக்கைபண்ண, inf. To caution, &c.--as எச்சரிக்க. எச்சரிக்கைப்பாட்டு, s. The எச்ச ரிக்கை song. எச்சரிக்கையாயிருக்க, inf. To be circumspect, to be cautious, take heed, to be vigilant. 24)

eẕu (p. 75) கிறேன், ந்தேன், வேன், எழ, v. n. To rise, ascend, get up, rise by one's own power, to rise as a thing by its own levity, rise as a heavenly body, a bird, a kite, &c., to soar, &c., எழும்ப. 2. To stir, be excited, roused, &c., மனங்கிளர. 3. To become resuscitated, rise to life, உயிரடைந்தெழும்ப. 4. To rise to eminence, தலைமைப்பட. 5. To rise and spread as a rumor, பரம்ப. 6. To rise as wind, clouds, &c., கிளம்ப. 7. To rise as a sound, singing, talking, clamor, &c., ஆரவாரமெழ. 8. To rise as a tree, grow larger, swell, to expand as breasts, increase in stature, rise as a building, shoot, sprout, spring up, உயர. 9. To happen, occur, arise, come on, சம்பவிக்க. 1. To become instrumental to, ஏதுவாக. 11. To remove from a dwelling, lodging, village, &c., குடியெழும்ப. 12. To rise in price, விலையேற. அவனுக்குக்கையெழவில்லை. His hand does not open to give any thing. அதைச்செய்யவெனக்குக்கைகாலெழவில்லை. My hands and feet would not stir (rise) to do such a thing. அதைச்சொல்லநாவெழாது. My tongue will not stir (rise) to speak so. கூரேயிறெழாதகுழவி. A babe that has not yet teethed. எழுஞாயிறு, s. The rising sun, உதயாதித்தன். 2. Quinsy, a mortal disease which begins with the rising sun; when it begins in the night it is termed படுஞாயிறு. (Mat. Ind. Opp.) எழுந்தபடி--எழுந்தமானம், s. At random, in an unpremeditated manner, carelessly, மனதிலேதோன்றியபடி. எழுந்தருள, inf. To rise, become present or manifest as the divinity in an idol on consecration; to be present as a great personage, &c., தோன்ற. 2. To repair to a place--as a sage, holy person, a king, &c., பெரியோர்வர. எழுந்தருளுநாயகர்--எழுந்தருளும் விக்கிரகம், s. The secondary idol in a temple, உச்சவவிக்கிரகம், representing the same deity as the first, carried about in processions while the other remains stationary--opp. to the மூலவிக்கிரகம். எழுந்தருள்படி, s. A procession of heathen gods. எழுந்திருக்க, inf. To rise, ascend, get up, &c., எழ, spoken chiefly of men. --Note. This is more full and expressive than எழ, alone. எழுந்துபோக, inf. To depart, to go to meet a person. எழுந்தேற்றம், s. A Roman catholic procession, உற்சவம். 2. Pride, selfconsequence, arrogance, பெருமை. 3. Rashness, presumptuousness, துணிவு. எழுமுகனை, s. The very beginning of a process, or period, தொடக்கம். எழுவான், s. The east, the place of sun-rising, oriens, கிழக்கு, eastern--opp. to படுவான். எழுவான்றொடங்கிப்படுவான்மட்டும். From east to west. என்வீட்டக்கெழுவானிலே. East of my house. எழல்--எழுகை, v. noun. Rising, ascent, எழுச்சி. எழுச்சி, v. noun. Rising, ascent, elevation, எழும்புகை. 2. Stir, excitement, activity, readiness, promptitude, முயற்சி. 3. Haughtiness, aspiring, ambition, resolution, இறுமாப்பு. 4. A disease, or soreness of the ears, காதிலெழும்புமோர்புண். 5. Inflammation of the eyes, கண்ணோயி லொன்று. எழுச்சிக்கொடி, s. Inflammation of the eyes causing red streaks, கண்ணிற் படருமோர்நோய். எழச்சிபாடுவோன், s. One who sings to rouse a prince, or a great man of a morning. துயிலெழுப்புதல்பாடுவோன். எழுச்சிமுரசம், s. A drum beaten to rouse a king, commandant, garrison, &c. of a morning, துயிலெழுப்புமுரசம். எழுச்சியிலை, s. A leaf to cure ophthalmia, கண்ணோய்மருந்திலை. படையெழுச்சி, s. A military expedition, marching to battle. பள்ளியெழுச்சி, s. A kind of poem sung to rouse princess, &c. from sleep. மேலெழுச்சி--மேலெழுந்தவாரி, [prov.] Superficiality. மேலெழுச்சியாய்ப்பேச, inf. To speak carelessly. மனவெழுச்சி, v. noun. Energy, persevering application. எழுமை, v. noun. Height, elevation, உயர்ச்சி. 11)

ēṇi (p. 78) s. A ladder, இறைவை. 2. (p.) A limit, extent, boundary, எல்லை. 3. A country, a territory, நாடு. அவனோடிவனையேணிவைத்துப்பார்த்தாலுங்காணாது. There is no comparison between them. ஏணிசாத்த, inf. To place a ladder against a wall, &c. ஏணிப்பந்தம், s. A stick or beam with a row of torches borne on the shoulders of two men in nightly processions, ஓர்வகைத்தீவர்த்தி. ஏணிப்பழு, s. Steps of a ladder, rundles. ஏணிப்பழுவாலேற--ஏணிமேலேற, inf. To climb up a ladder. கண்ணேணி, s. See கண். காலேணி--வீசுகாலேணி, s. A ladder with two supporting legs. நூலேணி, s. A rope-ladder.

aintu (p. 80) adj. or noun. Five, ஓரெண். ஐங்கணை, s. Five flowers feigned to be the arrows of Hindu cupid. (p.) ஐங்கணைக்கிழவன், Kama, the Hindu cupid, lit. lord of the five arrows, மன்மதன். (p.) ஐங்கரன், s. Ganesa, the five-handed. He is represented with an elephant's head, the proboscis or trunk is figuratively reckoned as a hand, விநாய கன். (p.) ஐங்கரற்கிளையோன், s. A name of Skanda, முருகன். 2. Verapattra, வீரபத் திரன். (p.) ஐங்கலம், s. Sixty marcals. ஐங்காதம், s. Five leagues. ஐங்காயம், s. The five kinds of காயம். (See காயம்.) 2. Other five kinds are used in witchcraft, viz.: 1. மிளகு, pepper. 2. வெந்தயம், dill. 3. ஓமம், cardamom. 4. வெள்ளுள்ளி, garlic. 5. பெருங் காயம், assaf&oe;tida. ஐங்காயத்தூள்--ஐங்காயவுண்டை, s. Powders of five ingredients given to women after child-birth, ஓர்மருந்து. ஐங்குரவர், s. The five superiors, ஐம்பெரியோர், viz.: King, அரசன்; guru, குரு; father, பிதா; mother, மாதா and elder brother, தமயன். In some classifications, உபாத்தியாயன் is placed instead of மாதா. ஐங்குழு, s. The five confidential servants of a king, அரசர்க்குக்குழு, viz.: 1. மந்தியர், ministers. 2. புரோகிதர், priests. 3. சேனாபதியர், generals. 4. தூதர், ambassadors. 5. சாரணர், spies. ஐங்கோணம், s. A pentagon, quinquangular figure, பஞ்சகோணம். ஐஞ்ஞூறு, s. Five-hundred, ஐந் நூறு. ஐந்தரு, s. The five trees in the world of Indra, பஞ்சதாரு, viz.: 1. அரிச்சந்த னம். 2. கற்பகம். 3. சந்தானம். 4. பாரிசாதம். 5. மந்தாரம். ஐந்தருநாதன், s. Indra, lord of the five trees in the celestial world, which yield whatever is asked or desired of them, இந்திரன். (p.) ஐந்தலைநாகம், s. A fabulous fiveheaded cobra, of which each head is supposed to contain a very precious gem. It is said to be found in mountainous districts and to have the power of flying. ஐந்தவித்தல், s. The control of the senses, ஐம்பொறியடக்கல். ஐந்தவித்தானாற் றலகல்விசும்புளார்கோமானிந்திர னேசாலுங்கரி. Indra, the god of the celestials, is a living monument of the wonderful power of those who control the five senses. (குறள்.) ஐந்தனுருபு, s. The fifth case (இன்) --one of the ablatives denoting procession, similitude, limit, and means, ஐந்தாம் வேற்றுமையுருபு. மலையின்வீழருவி. Torrents rushing from the mountains. காக்கையிற்கரிதுகளம்பழம். The களா berry is as black as a crow. மதுரையின்வடக்குச்சிதம்பரம். Sethamparam is situated to the north of Madura. கல்வியிற்பெரியன்கம்பன். Kampan made himself great by learning. ஐந்தாங்கால், s. The first post of the marriage shed when planted on the fifth day before the marriage, the third, fifth, or seventh day being chosen, as it may be lucky or otherwise, according to astrological calculation, மணப்பந்தரின் ஐந்தாங்கால். ஐந்தானம், s. The fifth lunar asterism, மிருகசீரிடம். (p.) ஐந்திணை, s. The five kinds of land, &c., ஐவகைநிலம். (See திணை.) 2. The closest friendship or love between husbands and wives, அன்புடைக்காமம். (p.) ஐந்திணைச்செய்யுள், s. A poem in which the five different kinds of soil are described and illustrated--one of the ninety-six பிரபந்தம், ஓர்பிரபந்தம். (p.) ஐந்துருவாணி, s. A shaft connecting the floors or stages of a car. See அ ஞ்சுருவாணி. ஐந்துறுப்படக்கி, s. The tortoise, ஆமை. (p.) ஐந்தொகைவினா, s. [in arithmetic.] The rule of five or double rule of three, ஓர்வகையெண்வினா. ஐந்தொழில், s. The five divine operations, பஞ்சகிருத்தியம், viz.: 1. சிருஷ்டி, creation or reproduction. 2. ஸ்திதி, preservation. 3. சங்காரம், destruction, reduction of things to their primitive elements. 4. திரோபவம், that act of the deity by which he conceals from the sentient soul its future destiny for purposes of moral discipline; concealing, obscuring; i. e. involving the soul in ignorance or illusion by means of magic. 5. அனுக்கிரகம், grace, the various means adopted for the deliverance of the soul from the power of illusion and consequent transmigrations. See கிருத்தியம். ஐமீன், s. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். (p.) ஐமுகன்--ஐயானனன், s. Siva, the five-faced, சிவன். (p.) ஐமுகாஸ்திரம், s. A five-pointed arrow, பஞ்சமுகாஸ்திரம். (p.) ஐம்பது, s. Fifty. ஐம்பத்தொன்று, s. Fifty-one. ஐம்பால், s. [in grammar.] The five பால், or the genders and numbers, ஐந்து பால். 2. The five modes of dressing a woman's hair, ஐவகையாகமயிர்முடிக்கை. 3. The hair of a female, மகளிர்கூந்தல். See பால். (p.) ஐம்புலம்--ஐம்புலன், s. The five senses, பஞ்சவிஷயம். ஐம்புலத்தடங்கான், s. He who is not comprehensible by the five senses-God, கடவுள். (p.) ஐம்புலம்வென்றோர், s. Ascetics, holy persons, முனிவர். (p.) ஐம்புலனடக்கல். Subjugation of the five senses. ஐம்புலனுகர்ச்சியினிறப்பன, s. The five kinds of creatures which perish by means of the senses, viz.: 1. சுவையரல்--மீன், fish, by the taste in catching at the bait. 2. நாற்றத்தால்-வண்டு, beetles, by the smell. 3. ஊற்றினால்-யானை, elephants, by copulation. 4. ஓசையால்-அசுணம், a species of bird by harsh sounds. 5. ஒளியால்-விட்டில், a species of insect, attracted by the light. ஐம்புலன்விழையான், s. An ascetic, முனிவன். (p.) ஐம்புலாதி, s. [prov.] Anxiousness, being full of cares. ஐம்பூதம், s. The five elements, பஞ்சபூதம். ஐம்பொறி, s. The five organs of sense, பஞ்சேந்திரியம். ஐம்பொறிநுகர்ச்சி, s. Enjoyment of the senses, பொறிபுலனைக்கொள்ளுகை. ஐம்பொன், s. The five kinds of metals, பஞ்சலோகம். ஐயாயிரம், s. Five-thousand, ஐந்தா யிரம். ஐயைந்து, s. Five times five. ஐவகைப்பொழுது, s. Five divisions of the day, சிறுபொழுது, viz.: மாலை, யாமம், வைகறை, எற்பாடு, நண்பகல். ஐவகைப்பொன், s. See பஞ்ச லோகம். ஐவகைமயிர்முடி, s. The five methods of dressing women's hair. See ஐம்பால். ஐவகைவினா, s. Five modes of interrogation for the solution of doubtful subjects. See வினா. ஐவர், s. The five பாண்டவர், or sons of பாண்டு, viz.: 1. தருமன். 2. வீ மன். 3. அருச்சுனன். 4. நகுலன். 5. சகாதே வன். 2. (fig.) The five senses in the language of ascetics, ஐம்புலன். ஐவரையடக்கி. Subjugating. the five senses-- ஐவருக்குந்தேவி, s. Dropada the wife of the Pandavas, துரோபதை. ஐவாய்மான், s. A cow, பசு. (திரு விளை.) (p.) ஐவாய்மிருகம், s. A bear--so called from the prehensile power of his four feet and mouth, கரடி. (p.) ஐவிரலி, s. [commonly ஐவேலி.] A creeping plant whose leaf is supposed to resemble the fingers, a pentadactyle, ஓர்கொடி, Bryonia laciniosa, L.-Note. In this plant the god Siva is said to have concealed himself when pursued by பஸ்மாசுரன், who had, by penance, obtained from him, as a boon, power to destroy all on whose head he should place his hand. ஐவிரல், s. The thirteenth lunar mansion, அத்தநாள். (p.) ஐவேலி, s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். 2. A creeper. See ஐவிரலி. ஐவைந்து, s. Five of each, &c., ஐந்தைந்து. 11)