iṭkku (p. 45) s. Incivility, rudeness in answers, contumely, சேஷ்டை. 2. Indecent words, இழிசொல். 3. Opposition, contrariety, non-compliance, முருட்டுத்தனம். 4. Cavil, pugnaciousness, captiousness, குதர்க்கம். (c.) இடக்குச்சொல்லுகிறான். He uses subterfuges, he opposes, speaks against, &c. அவன்செய்கிறதெல்லாமிடக்கு. His conduct is all contrary, unyielding. இடக்கன், s. A rude, saucy, disrespectful person, தாறுமாறுசெய்பவன். இடக்குப்பண்ண, inf. To deal knavishly, fraudulently, to do wrong. இடக்குப்பேச, inf. To cavil, speak unmannerly, use indecent language. இடக்குமடக்கு, s. Trouble, difficulty. 2. Cavil. 54)

iṟai (p. 57) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pour out, lave, irrigate, draw and pour out, நீரிறைக்க. 2. To cast forth. strew, scatter abroad, சிதற. 3. To give liberally, மிகக்கொடுக்க. 4. (Met.) To lavish, spend lavishly, squander, அளவுகடந்துசெல விட. 5. v. n. [vul.] To flow or issue--as blood, milk, &c., சொரிய. பணத்தையெங்குமிறைத்துப்போட்டான். He has squandered the money. இறைகூடை, s. A large basket for irrigation, நீரிறைக்குங்கூடை. இறைமரம், s. Three poles connected at the top, forming a support for a basket used in watering fields, இறை வைமரம். 2. A well-sweep and pole, ஏற்ற மரம். 3. [prov.] A long wooden boat suspended for watering fields, நீரிறைக்கு மரப்பத்தல். இறைப்பு, v. noun. Pouring or casting out, laving, irrigation, நீரிறைக்கை. 2. Scattering, lavishing, squandering, waste, profusion, வாரியிறைக்கை. இறைவை, s. Any contrivance for raising water for irrigation--as a well-basket, இறைகூடு. 2. A trough for casting out water, நீரிறைக்கும்பத்தல். 3. A ladder, ஏணி. 4. A fan for winnowing, தூற்றுகூடை. 33)

ul (p. 65) க்கிறது, ந்தது, க்கும், க்க, v. n. To become reduced, wasted, lavished, spent in vain, கெட. 2. To perish, be ruined, injured, அழிய. 3. To die, pass away, சாக. 4. To terminate, or expire, as the enjoyments or sufferings resulting from the actions incident to prior existence, வினை யுலக்க. (p.) திட்பநாளுலந்ததன்றே. The day of power has expired. நாளுலந்தனன். He has passed (his) days. துப்புரவுசென்றுலந்தக்கால். If the enjoyment go on and terminate-- (நாலடி.) உலவாக்கிழி, s. Undiminishing (golden) treasure. உலக்கை--உலப்பு, v. noun. Injury, ruin, waste, கேடு. 2. Death, சாவு. உலப்பருமதத்தயானை. An undying elephant full of rut or fierceness. உலப்புற்றோர்காடதே. That is a desert where the dead are burnt. 78)

uloṭṭi (p. 66) s. (Tel. லொட்டி.) Intoxicating liquor, வெறிதரும்வஸ்து. 2. A small earthen pot attached to a palm tree to receive its juice, கள்ளுக்குடுவை. அவன்பணமெல்லாமுலொட்டியிற்போடுகிறான்... He lavishes all his money in liquor. உலொட்டிக்காரன்--உலொட்டிகு டிக்கிறவன்--உலொட்டிமூஞ்சி, s. A drunkard. 37) *

eri (p. 73) கிறது, ந்தது, யும், எரிய, v. n. To glow, shine, give light, பிரகாசிக்க. 2. To burn, ignite; to be injured, or consumed by fire, to be scorched, to flame, அழல. 3. To burn--as a sore, or fever; to smart, to be inflamed, புண்முதலியவெரிய. 4. To be envious, jealous, to fret, be peevish, பொறா மைகொள்ள. 6. To burn as the stomach with hunger, வயிறெரிய. 7. To suffer pain --as from a heavy load on the head, &c., தலைமுதலியனவெரிய. (c.) அடுப்பெரிகிறது. The fire upon the hearth burns. மந்தமெரிந்துபோனது. The indigestion has ceased, lit. is burnt up. நட்சத்திரமெரிந்துவிழுகின்றது. A star glows and falls. நான்தின்றதெல்லாமெரிந்துபோயிற்று. The food I took has digested. 2. I am so pained by what you said that the food I have eaten seems as nothing. 3. The food I took has digested by means of enchantment, medicines, &c. வயிறெரிகின்றது. My bowels are inflamed for food. 2. I am in distress, yearning, &c. அவன்பட்டதை நினைக்கிறபொழுது என்வயிறெரிகிற து. My bowels are inflamed when I think of what he suffered. கணகணென்றெரிகிறது. It burns with excessive heat. அவனெரிபொரியென்றுவிழுகிறான். He breaks out with rage and fury, lit. saying, Burn him, fry him. எரிகரும்பு, s. Fagots, விறகு. (c.) எரிகுடல், s. A canine appetite, எரிவயிறு. (c.) எரிகுடலன், s. One who is always craving for food, தீபனமுள்ளவன். எரிகுன்மம், s. A stomachic disease, excessive heat, head-ache, &c., ஓர்நோய். எரிகொள்ளி, s. A fire-brand, கொள்ளிக்கட்டை. எரிசினம், s. Burning anger, கடுங் கோபம். எரிநரகம், s. The burning hell, ஓர்நரகம்--in distinction from others. எரிபடுவன், s. A burning ulcer or cancer, பிளவை. எரிபந்தம், s. A burning torch, a flambeau, தீவர்த்தி. 2. A kind of burning sensation all over the system from disease, எரிச்சல். எரிபிடாரி, s. An enraged or furious demoness, எரிதுர்க்கை. 2. A peevish, or fretful person-spoken disparagingly, எரிச்சலுடையவள். எரிபுழு, s. A kind of brownish, yellow caterpillar, the sight of which on leaving home, &c., is regarded as propitious, கம்பளப்பூச்சியினோர்வகை. எரிபூச்சி, s. A flying insect which, on contact, emits moisture that causes a burning smart and a discoloring of the skin, ஓர்பூச்சி. எரிமணி, s. Sparkling jewels, bright gems, பிரகாசமுள்ளமணி. எரிமுகி, s. A tree, the milk of whose seeds is pungent and caustic, and being indelible, is used in marking, சேங் கொட்டைமரம், Semicarpus anacardium. எரியவிழிக்க, inf. To look fiercely having the eyes flaming with rage, கோ பத்தோடுபார்க்க. எரிவண்டு, s. The Mylabris or blistering beetle, ஓர்வகைவண்டு. 2. An insect which strikes against the eye-ball inducing severe smarting, கண்ணிலடிக்கும் வண்டு. எரிவந்தம், s. A burning sensation in the body, எரிபந்தம். 2. (Met.) Anger, wrath, எரிச்சல். எரிவனம், s. A burning place for the dead, சுடுகாடு. எரிவரியன், s. A snake of the viper kind. பற்றியெரிய, inf. To take fire. எரிப்பு, v. noun. Burning, ignition, எரிவு. 2. s. Envy, jealousy, peevishness, malice, rancor, பொறாமை. 3. Satiety, nausea, நெஞ்செரிப்பு. எரிப்புக்காரன்--எரிப்புள்ளவன், s. An envious, impatient, peevish, or irritable person, பொறாமையுடையவன். எரிப்பெடுக்க, inf. To be peevish, cynical, querulous, எரிப்புண்டாக. ஓரெரிப்பாயெரிக்க, inf. To keep a fire burning, to heat continually--as in preparing medicines. ஓரெரிப்பாயெரித்துப்போட்டான்... He consumed it at one burning. 2. He has utterly destroyed (the family, town, &c., by injustice, oppression, &c.). எரியல், v. noun. Burning, எரிவு. 2. [prov.] That which is burnt--as food, at the bottom of a vessel in cooking, எரிந்தது. எரிவு, v. noun. Burning, ignition, எரிகை. 2. s. Heat in the system, smarting, pungency, inflammation, உடலெரிவு 3. Envy, jealousy, resentment, பொறாமை. 4. Fretting, displeasure, anger, irritation of body and mind, கோபம். கண்ணெரிவு, s. Burning of the eyes. கையெரிவு, s. Burning of the hands. காலெரிவு, s. Burning of the feet. உடலெரிவு, s. Burning of the whole body. குடலெரிவு, s. Burning of the bowels. 87)

aiyngkār (p. 80) s. [prop. ஐயர்.] Learned brahmans of the vishnu sect, வைணவப்பிரா மணர். 20)

ōm (p. 84) s. The mystic name of the deity, prefacing and concluding all the prayers or incantations of the daily worship, commencing books, &c., from அ, a name of vishnu; உ, of Siva, and ம் of Brahma, embracing therefore the Indian Triad, and expressing the three in one, பிர ணவம். 2. An expression of assent, a term used in bonds, agreements, &c., as showing the assent of the contracting party, ஓருடன்பாட்டுச்சொல். 3. A termination of the first person plural of verbs, தன்மைப்பன் மைவிகுதி--as வருவோம், we shall come. ஓமென்றான். He has consented. ஓமபட, inf. [prov.] To express assent, consent, உடன்பட. 103)

kṭu (p. 87) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To throb--as from a sting, venomous bite, the prick of a thorn, tooth-ache, விரு விருக்க. 2. To ache--as with colic, dysentery, &c.; to have pain as the leg from walking; the shoulders or head from carrying a load; the mouth from speaking; the arm from writing, &c., உளைய. 3. To be seasoned too highly, or otherwise spoiled--as curry, commonly, கடுகடுக்க. 4. (p.) To be like, to resemble, ஒக்க. 5. To be in doubt, or uncertainty, to hesitate, ஐயுற. 6. To be angry, impatient, fretful, கோபிக்க. 7. To pass swiftly, விரைய. கடுத்தபின். When (the king) suspects. (குறள்.) கடுத்துப்போனதண்ணீர். Bad water, water unpleasant to the taste. அடுத்ததுகாட்டும்பளிங்கேபோல்நெஞ்சங்கடுத்ததுகா ட்டுமுகம். The face indicates the resentment of the heart, as the mirror reflects the shape of things placed before it. ஊமன்கண்ணிலாதவற்குரைத்தலுங்காண்டலுங்கடுக் கும். It is as if a blind man saw a thing which a dumb man told him to look at. கடுவரைநீரிற்கடுத்துவரக்கண்டு. Seeing it coming as rapidly as the impetuous mountain torrent-- (வெண்பாமாலை.) கடுத்துப்பேச, inf. To speak harshly. கடுப்ப, inf. Used as a particle of comparison--as பிள்ளைகடுப்பப்பிணம்பிறங்க, the bodies (of those who fell in battle) appeared (to move their dying limbs) like infants. (வெண்பா.) கடுத்தல், v. noun. Doubt, ஐயம். 2. Wrath, கோபம். 3. Vehemence, வேகம். 4. Comparison, உவமை. (p.) கடுப்பு, v. noun. Pains, throbbing, throe, எரிவு. 2. Anger, displeasure, impatience, peevishness, சினம். 3. Speed, rapidity, impetuosity, great haste, வேகம். அவருடையகடுப்பெல்லாமாறிப்போயிற்று. His peevish arrogance is now all gone (his means being reduced). கடுப்பிறக்குதல், v. noun. Reducing one's pride, arrogance. கடுப்புக்கழிச்சல், s. A painful dysentery. கடுப்புச்சூடு, v. noun. Cauterizing oxen after castrating as a counteroperation to promote healing. கடுப்பெடுத்தல், v. noun. Being in pain, aching. 2. Reducing one's pride, arrogance. வாதக்கடுப்பு, s. Rheumatic pains in the limbs. நீர்க்கடுப்பு, s. Dysury, strangury. மூலக்கடுப்பு, s. Dysentery, tenesmus. வயிற்றுக்கடுப்பு, s. Griping of the bowels. மனக்கடுப்பு, s. Indignation, resentment. 72)

kṟpu (p. 102) s. Female virtue, conjugal fidelity, chastity, constancy, the virtue of a good wife, மகளிற்கற்பு. 2. (p.) Propriety, fitness, முறைமை. 3. Learning, study, knowledge, literature, information, intelligence, கல்வி. 4. Destiny, divine ordination, விதி. 5. A raised area within a fortification, மதிலுண்மேடை. 6. A surrounding wall, a fortification, மதில். 7. The முல்லை flower shrub, regarded by poets as an emblem of female chastity. 8. Justness, equity, moral rectitude, நீதிநெறி. 9. An ordinance, command, கற்பனை. கற்பலங்காரி, s. A chaste virgin or woman. கற்பழிக்க--கற்புக்குலைக்க, inf. To defile, corrupt chastity, to deflour. கற்புக்குலைக்கிறவன், s. A ravisher, a deflourer. கற்பழிந்தபெண், s. A defloured woman. கற்பழிய, inf. To be defloured. கற்பழியாதபெண், s. A virgin, an undefiled woman, கன்னி. கற்பாட்டி--கற்பினாள்--கற்புடை யாள், s. A chaste woman, கற்புடையவள். கற்புடைமகளிரத்தியாயம், s. The chapter which treats of the qualities of a chaste woman, contained in the book காசிகாண்டம். கற்பியல், s. A branch of அகப் பொருள், which treats of female chastity, கற்பொழுக்கங்கூறுமியல். கற்பிலக்கணம், s. The rules of chastity and housewifery. கற்புடைமை, s. Female chastity and virtue. கற்புநெறி, s. Female chastity (a pleonastic form). கற்புவலிமை, s. The power of female chastity and virtue. 2. The miraculous efficacy of female chastity, which, when possessed in a high degree, is considered capable of counteracting the order of nature. 26)

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kvr (p. 98) --கவரு, கிறேன், கவர்ந்தேன், வேன், கவர, v. a. To seize, grasp, catch, capture, bereave, take by force or stealth, பறிக்க. 2. The ravish, charm, captivate, attract, arrest, கிரகித்துக்கொள்ள. 3. To rob, steal, plunder, pillage, கொள்்ளையிட. 4. To embezzle, appropriate by force or stealth, திருட. 5. To engross, usurp, grasp in large quantities, மிகச்சேர்க்க. 6. To carry off வார. 7. (p.) To lust after, இச்சிக்க. 8. To churn, turn by trituration or attrition, கடைய. கண்கவர்வனப்பு, s. Beauty that captivates the sight. கவர்ச்சி, v. noun. Seizure, grasp, captivation, bereavement, attraction. கவர்தல், v. noun. Plundering, கொ ள்ளையிடல். 2. Stealing திருடல். 3. Inflamed desire or lust, ஆசைப்பெருக்கம். 4. Churning, கடைதல். 5. Carrying off, வாருதல். கவர்வு, v. noun. Seizure, grasp, &c. 2)

kurukūr (p. 126) --குருகை, s. A place, sacred to vishnu, ஆழ்வார்திருநகரி. 3)

kuṟm (p. 132) s. The tribe of the குறவர், குறச் சாதி. 2. Palmistry, as practised by the women of this tribe, குறத்திசொல்லுங்குறி. 3. A kind of song, poem, குறத்திப்பாட்டு. குறக்கூடை, s. A kind of basket. குறக்கூத்து, s. The dance of the குற வர் tribe. குறச்சாதி, s. The tribe of basketmakers, mountaineers, fowlers, foresters, snake-catchers, &c. குறத்தி, s. A fortune-telling female of the குறம் tribe. குறத்திப்பாட்டு, s. A poem in which a குறத்தி is the heroine. See பிரபந்தம். குறமாயம், s. The tricks of a fortunetelling குறத்தி; gypsyism. குறவஞ்சி, s. A kind of poem, ஓர்பிர பந்தம். 2. A woman of the குறவர் tribe; a fortune-teller, &c., குறப்பெண். குறவர், s. (mas. குறவன். fem குறத்தி.) Tribes who live by the chase; mountaineers, foresters, hunters, fowlers, snake-catchers, basket-makers, &c., குற ச்சாதியார். குறவழக்கு, s. Intricate and difficult proceeding in a law-suit. பச்சைக்குறவன்--படுகுறவன், s. [prov.] A knavish, trickish fellow. குறவேஷம், s. The manners and habits of the குறவர் people. 11)

kuṟukuṟeṉl (p. 132) v. noun. Showing signs of haste, விரைவுக்குறிப்பு. 2. Tingling--as the ears, காதுதின்னல். 3. Muttering in token of displeasure, அசந்தோஷக்குறிப்பு. குற்றமுள்ளநெஞ்சுகுறுகுறென்னும். குறும்பியுள்ளகாது தினவுதின்னும். A guilty conscience causes melancholy, and a dirty car itches. குறுகுறென்றுநடக்க, inf. To walk with quick, short-steps. குறுகுறென்றுமிழிக்க, inf. [prop. விழிக் க்க.] To have a look of fear, to have a thievish countenance. 32)

kulai (p. 127) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become loose--as a knot, a tie, &c.; to be put out of place or form; to be dishevelled, untwisted, unravelled, கட்டவிழ. 2. To disperse--as a company, a flock, &c., to scatter, கலைய. 3. To be relaxed--as the mind from duty, austerities, &c.; to be diverted from its purpose or object, தளர. 4. To fall from chastity, to be violated, கற்பழிய. 5. To be disorganized, deranged, disordered; to suffer dissolution, சீர்குலைய. 6. To be troubled, disconcerted, confused in mind, shaken in purpose, மனந்தடுமாற. 7. To tremble, to be in trepidation, perturbation, நடுங்க. 8. To fear, or shew signs of fear, பயப்பட. 9. To shew signs of anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 1. To be effaced, blotted out, cancelled, அழிந்துபோக. கொண்டைகுலைந்துபோயிற்று. The hair knot has become loosened, or untied. கட்டுக்குலைந்தது. The tie has become loosened. 2. The laws, customs or usages are abolished, or have fallen into desuetude. கூட்டங்குலைந்தது. The assembly has broken up; the family is scattered. சந்தைகுலைந்தது. The market people are dispersed. கோலமிட்டது குலைந்துபோய்விட்டது. The figures painted on the floor have been effaced. அடுக்குக்குலைய, inf. To be put into disorder--as a row or pile of things. 2. To become deranged--as one's business or circumstances. நியமங்குலைய, inf. To be diverted from a vow or some religious observance. நிலைகுலைய, inf. To fail in one's standing; to be ruined in one's circumstances. 2. To be discouraged; to lose self-command. 3. To be disconcerted, perplexed. 4. To be routed--as an army. 5. To swerve from duty. 6. To be fascinated. முனைகுலைய, inf. To be dispirited, discouraged--as a warrior; to be defeated --as an army. மானங்குலைய, inf. To be disgraced. 2. To be deflowered, to be ravished. மகிமைகுலைய, inf. To lose one's dignity, credit or honor. உருக்குலைய, inf. To be disfigured, to be worn out--as things by use or time. 2. To be emaciated. 3. To be putrefied --as a corpse. வேஷங்குலைய, inf. To be unmasked. 2. To lose one's reputation and character. மேனிகுலைய, inf. To be deformed. 2. To be disordered--as the hair, attire, &c. 3. To be in perturbation, or agitation. 4. To lose freshness, beauty, &c.; to wither--as the body. குலைகுலைய, inf. To tremble, to be in a state of trepidation, to be greatly troubled--as at sad news; to be agitated in mind and body, நடுநடுங்க. குலைவு, v. noun. Loosening, relaxing, கட்டுக்குலைவு. 2. Derangement, disorder, confusion, discomposure, dissolution, தா றுமாறு. 3. Violation, ruin, அழிவு. 4. Disperison, கலைவு. கூற்றையார்குலைவுறார். Who would not tremble at the sight of Yama! குலைவுபட, inf. To be disordered, disorganized, confused. 2. To be untwisted, untied, unfastened. குலைவுபண்ண, inf. v. a. To untie, to loosen, to take apart. 2. To derange; to disconcert; to disorder, &c. 51)