akṭvikṭm (p. 387) s. Chicanery. See அக டம். 26)

mālai (p. 351) s. A garland, or wreath of flowers, or gold; a string of beads. (c.) 2. A poem of several parts, ஓர்பிரபந்தம். 3. A line, a row, ஒழுங்கு. W. p. 659. MALA. 4. Natural quality, இயல்பு. 5. (c.) Evening, அந்திப்பொழுது. 6. One of the six divisions of the day, from sunset till ten o'clock. See பொழுது. 7. A kind of disease affecting the neck, as கண்டமாலை. 8. A palace, அரண்மனை. (See மால்.) 9. A woman, பெண். 1. [in combin.] Continuity, as உரூபமாலை, declension of nouns; கிரியாமாலை, conjugation of verbs. அவள்மாலைமாலையாய்க்கண்ணீர்விட்டழுதாள். She shed tears in streams. காலைமாலை. Morning and evening. மாலைமுழுக்காகாது. Bathing [with oil] in the evening is not healthy. மாலைகட்ட, inf. [appel. n. மாலைகட்டி.] To make a garland of flowers and leaves. மாலைகோக்க, inf. To string a garland. மாலைக்கண்--மாலைக்காமாலை, s. Nightblindness, nyctalopia. மாலைக்கண்ணன், s. A pur-blind person, nyctalops. மாலைசாத்த, inf. To adorn an idol, &c. with garlands. மாலைசுழற்றியெறிய, inf. To cast a garland at random to ascertain the successor to a deceased king by its falling on the person; or sometimes, the destined husband for a king's daughter. In choosing a king, an elephant sometimes throws the garland. மாலைசூட, inf. To adorn with a garland. மாலைநுழைஞ்சான், appel. n. A dark bird with white breast which nestles in the sand at dusk, ஓர்குருவி. மாலைநேரம், s. The evening time. மாலைபோட, inf. To put a garland on one's neck. 2. [fig.] To choose a husband. மாலைப்பண், s. A kind of tune, an evening song, அந்தியிற்பாடும்பண். மாலைப்பதநீர், s. [com. மாலைப்பதனி.] Palmyra sap taken in the evening. மாலைமசங்குகிறநேரம், s. The dusk of evening. மாலைமாற்று, v. noun. Exchange of garlands. 2. A peculiar species of verse, ஓர்சித்திரகவி. மாலையணி, s. Ornaments of wreaths, garlands and flowers. 2. A rhetorical figure, ஓரலங்காரம். மாலையாங்காலம், s. [prop. மாலைக்காலம்.] Evening, மாலைநேரம். (usage.) மாலையீடு, v. noun. [inf. மாலையிட.] Casting of a flower garland by a lady, on the person of her choice, மாலையிடுகை. 2. A monument of one burnt with her deceased husband. (Southern usage.) அவளுக்குமாலையிட்டவன். Her husband. மாலைவெள்ளி, s. Venus as the evening star--oppos. to காலைவெள்ளி. 50)

nrukkeṉl (p. 270) v. noun. Suddenness. abruptness, promptness, விரைவுக்குறிப்பு, (c.) நருக்கெனச்செய். Make haste and do it at once. 90)

mukuntam (p. 356) --முகுந்தநிதி, s. One of the nine treasures of Kuvera, குபேரனவநிதி களிலொன்று. (Sa. Mukunda.) 39) *

acūyai (p. 6) s. Envy, பொறாமை. 2. Calumny, அவதூறு. Wils. p. 97. ASOOYA. (p.) 49) *

parataṉ (p. 297) s. A younger brother of Rama, இராமன்தம்பி. 2. The author of the science of dancing, பரதநூல்செய்தோன். 3. A Muni, சடபரதன். 4. A king of the lunar race, சந் திரகுலத்தோரரசன்.--His descendants are பரதர். 5. [fem. பரதி.] One versed in the art of dancing, நடனம்பயின்றோன். 6. A sovereign the son of Dushyanta by சகுந்தலை, after whom India is called பரதகண்டம். W. p. 613. B'HARATA. 7. See பரதர். பரதகண்டம், s. One of the nine divisions of the known continent, embracing வடபாதம் and தென்பாதம், south of the Himalaya range, India. பரதவருஷம், s. India, as பரதகண் டம்; [ex வருஷம், region.] 4) *

pkkṟai (p. 288) s. [for பற்கறை.] Artificial blackness of the teeth. 6)

takā (p. 219) s. [prov. a change of தாகம்.] Intense desire, eagerness, craving, anxiety. பேராசை. 2. Thirst, hunger, appetite, தா கம். 3. Lust, venereal desire, மோகம். 4. Avarice, cupidity, covetousness, பொரு ளாசை.--Note. In Ceylon it is used for ஆசை in all its compounds--as கல்வித்தகர, கஞ்சித்தகர, மோட்சதகர, பணத்தகர, பெண்ணின் மேற்றகர, &c. 31)

amutāri (p. 20) s. A plant, the பூனைக் காலி, Dolichos, L. 27)

iṭkkiym (p. 45) s. A double-tailed flag, the flag of a car, a banner, standard, தேர்க்கொடி. (p.) 53)

poṟṟai (p. 337) s. Bushes, low jungle, சிறு தூறு. [prov. பற்றை.] 2. Hillock, mound, சிறுமலை. 3. A mountain, மலை. (சது.) 89)

murṭkai (p. 357) s. A kind of poetry, as கலி ப்பா. (சது.) 53)

kāḷpntm (p. 106) --காடபந்தம், s. A brilliant fixed light made on festive occasions, &c. See பந்தம். 6)

iṉṉātu (p. 57) s. Evil, unpleasantness, தீது; [ex இன்.] (p.) ஈ. The fourth vowel of the Tamil alphabet, நான்காமுயிர். 2. A fly in general, ஈயென்னம்பறவை. 3. A bee, தேனீ. 4. A beetle, வண்டு. 5. A poetic expletive, முன் னிலையசைச்சொல்--as சென்றீபெரும, Proceed great man. This example given in the native grammars appears to be the only one found. ஈச்சோப்பி--ஈயோட்டி, s. A whisk for flies, a fly-flapper. ஈப்பி, s. Nits, eggs or scurf in the hair, ஈர். ஈப்பிவைக்க, inf. To be formed as nits or scurf in the hair. ஈப்புலி, s. An insect, a species of spider, ஈயைக்கொல்லும்பூச்சி. ஈயெச்சத்தோல், s. [prov.] The skin of an animal, or of the palmyra fruit when worm-eaten, or fly-blown; [vul. ஈச்சத்தோல்.] 66)

tiruttiru (p. 240) s. A word used by elephant drivers, and others, to urge forward their beasts, யானைமுதலியவற்றைநடத்தும்ஓசை; [ex Sa. Dhruja, to go.] 24)