aṭcayam (p. 8) s. [priv. அ.] Permanence, that which will not waste or decay, கேடின்மை. (p.) Wils. p. 4. AKSHAYA. அட்சயதூணி, s. A quiver of Arjuna, அருச்சுனனம்புக்கூடு. அட்சயபாத்திரம், s. The vessel or plate given to the Pandawars by the sun, பாண்டவருக்குச் சூரியன்கொடுத்தபாத்திரம். 2. A beggar's basket carried by the Vishnu Brahmans, வைணவர்கள் ஐயமேற் கும்பாத்திரம். 32) *

artti (p. 27) (St.) A beggar, இரவலன். Wils. p. 7. ARTHIN. வித்தியார்த்தி, s. One who asks learning, a disciple. 15) *

āṇṭi (p. 38) s. A religious beggar of the Siva sect, பண்டாரம். 28)

ir (p. 48) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To beg alms, solicit aid, seek support by begging--as religious mendicants, பிச்சைகேட்க. 2. To pray, beseech, entreat, solicit, வேண்டிக்கொள்ள. இரந்தும்பரந்தவர்க்கீந்தவர். Those who give to beggars although they themselves have to ask alms. இரந்துணி--இரந்துண்ணி, s. A beggar, இரப்போன். (c.) இரப்பு, v. noun. Begging, asking alms, seeking relief, யாசிப்பு. 2. (p.) Poverty, தரித்திரம். 3. (fig.) Alms, பிச்சை. இரப்பன்-இரப்பாளன், s. A beggar, one who lives by begging, பிச் சைக்காரன். (p.) இரவு, v. noun. Begging, mendicity, the begging or religious mendicants, பிச்சைகேட்கை. 2. Entreating, soliciting, imploring, குறையிரக்கை. 3. Mean or cringing entreaty, praying or urging for favor, இரக்கத்தையாசிக்கை. 4. s. (fig.) Alms, பிச்சை. 5. Poverty, வறுமை. (p.) இரவச்சம், s. Shame and fear of begging. (குறள்.) இரவலர்--இரவோர், s. Beggars, religious mendicants. (p.) 33) *

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

uṇ (p. 59) --உண்ணு, கிறேன், உண்டே ன், உண்பேன் or உண்ணுவேன், உண்ண, v. a. To eat, drink, suck--as a child; to take food, whether solids, liquids or other kinds, to taste, அருந்த. 2. To feed, make a full meal --as a dinner, &c., புசிக்க. 3. To enjoy, suffer, experience, or receive the fruits of actions performed in former births, or in future the actions of the present, அனுபவிக்க. 4. To imbibe, absorb, விழுங்க.--Note. With verbal roots and sometimes with verbal nouns it forms a passive--as அடியுண்ண, to be beaten; அலையுண்ண, to be distressed. உண்டசுற்றமுருகும். Relations or friends who have eaten together will cherish towards each other kindly feelings. உண்டசோற்றுக்கிரண்டகம்பண்ணப்படாது. One ought not to be ungrateful to his benefactor. உண்டார்மேனிகண்டாற்றெரியும். A person's diet may be known by his appearance. உண்ணக்கைசலிக்க. To be so delicate as to tire by eating--as a dainty child, &c. 2. To be wearied, cloyed, sated, &c. by too profuse a supply of food. உய்யாவினைப்பயனுண்ணுங்காலை. While experiencing the inevitable fruits of former births. உண்கலம், s. A plate or dish to cat from, a porringer, commonly brass, தாலம். உண்டாட்டு, s. Play of females, மகளிர்விளையாட்டு. 2. Play, sport, விளையாட்டு. 3. Festivity, drinking, joviality, மதுவுண் டாடுகை. உண்ணி, s. An appellative termination often contracted to உணி--as தூக்குணி, &c., one who eats, an eater. உண்ணீர், s. Water to drink. உண்பிக்க, inf. To cause to eat, drink, &c., feed one, உண்ணுவிக்க. தூக்குணி, s. One so vile and daring as not to fear hanging. 2. A malefactor who is hanged. 3. One who hangs about to get food. அழுகுணி, s. One who is always weeping; also one who is disposed to weep. அடியுணி--குட்டுணி, s. One who is beaten. குத்துணி, s. One who is stabbed. 2. A dastard, mean spirited person. இரப்புணி, s. A beggar, one who eats what he begs. அடையுணி, s. One dependent for food. கட்டுண்ண, inf. To be tied up. வெட்டுண்ண, inf. To be cut down. தடையுண்ண, inf. To be hindered. மையுண்கண்ணி, s. A woman with painted eyes, (lit.) she whose eyes have absorbed paint. முலையுண்ணுங்குழந்தை, s. An infant at the breast. நீலுண்டுகிலிலை. The pencil which has imbibed blue paint. (நன்னூலுரை.) கள்ளுண்ணி, s. A drunkard. தள்ளுண்ண, inf. To be rejected. வீண்சோறுண்ணி, s. A rice consumer, a worthless person. உண்டல். A past verbal form of உண்ணல், eating. 119)

ekku (p. 73) கிறேன், எக்கினேன், வேன், எக்க, v. a. To draw in the stomach--as beggars to show hunger, or as persons in dressing, வயிற்றையெஃகப்பண்ண. 2. v. n. To reach up, stretch one's self in reaching for any thing, எட்ட. 3. To ascend, ஏற. 4. (p.) To be heaped up--as sand by the waves on the shore, உந்துண்ண. 5. (சது.) To fight, போர்செய்ய. எக்கிப்பார்க்க, inf. To peep, standing on tip-toe. எக்கல், v. noun. The act of contracting the stomach. 2. Ascending. 3. Fighting. 4. s. That which is cast on shore. என்கொல்லைமுழுதுமாற்றெக்கல்மூடிப்போட்ட து. My field is entirely covered with sand thrown up by the river. 14)

ēntu (p. 79) கிறேன், ஏந்தினேன், வேன், ஏந்த, v. a. To sustain, support, hold up, to carry in the hand--as a weapon, &c., to endure, to sustain a character, reputation, &c.; to support--as a beam, pillars, &c., தாங்க. 2. To raise or spread out hands --as a beggar; to raise a thing with the hands spread, கையேந்த. 3. To catch or receive in the hands or arms, to receive as flowing water, rain, &c., with the hands or with a vessel in the hands, பாத்திரமுதலி யவற்றையேந்த. 4. To hand up with extended arms, கையிலேந்திக்கொடுக்க. 5. v. n. To be elevated, exalted, உயர. ஏந்தியகொள்கையார். Persons of exalted character. (குறள். அதி. 9.) கையேந்திநிற்க. To stand begging with the arms extended. முன்றானையேந்தியிரத்தல். Spreading a corner of the cloth and begging. ஏந்திக்கொள்ள, inf. To hold up any thing. 2. To give a helping hand. ஏந்திசை, s. [in pros.] One of the three varieties of harmony in a verse consequent on a peculiar combination of metrical feet. ஏந்திசைச்செப்பல், s. The harmony of sounds peculiar to வெண்பா verses composed of வெண்சீர் வெண்டளை; also, a verse of that harmony. ஏந்திசைத்துள்ளல், s. The harmony of sounds peculiar to கலி verses of கலித் தளை; also, a verse of that harmony. ஏந்திசைத்தூங்கல், s. The harmony of sounds peculiar to வஞ்சி verses of ஒன்றியவஞ்சித்தளை; also, a verse of that harmony. ஏந்திசையகவல், s. The harmony of sounds peculiar to அகவல் verses of நேர்நேரியற்றளை; also, a verse of that harmony. ஏந்திழையார், s. Women, the adorned, பெண்கள். (p.) ஏந்துகொம்பு, s. The tusks of an elephant, curved upward and terminating horizontally, யானைக்கொம்பு. 2. A curved palankeen pole, or pole for carrying a load, தாங்குகொம்பு. ஏந்தெழில், s. Surpassing beauty. பிள்ளையேந்த, inf. To take a child from another. 2. To carry a child in the arms. ஏந்தல், v. noun. Holding up, raising, &c., one of the three harmonies. ஏந்தல்வண்ணம், s. A poem in which the same words are repeated for the purposes of clearness and strength, ஓர்சந்தம். ஏந்தானம், s. [prop. ஏந்துதானம்.] A hanging shelf, a rack, grate, shelf to set things on, தூக்கங்கள். 2. The hands, or arms extended forward or locked with another's, to carry a child, a thing, &c., கையிலேந்துகை. ஏந்தானத்திலேகொண்டுபோகிறது. To carry on the hands so extended. ஏந்தி, s. A bearer, supporter, one invested with, கையேந்துபவன்--used in combination only. 23)

ēl (p. 79) ஏற்கிறேன், ஏற்றேன், ஏற்பேன், ஏற்க, v. a. To receive, accept, admit, allow in argument, concede, welcome, கொ ள்ள. 2. To agree to, assent, approve, to like, ஒப்புக்கொள்ள. 3. To adopt--as a child, a sentiment; to embrace, espouse, receive, அங்கீகரிக்க. 4. To receive alms, gifts, &c.-as a beggar, to receive in hand, பிச்சையேற்க. 5. To stretch out the hands in supplication, begging, &c., பிச்சைவாங்க. 6. To undertake, enter upon, engage in, make an engagement, கையிட. 7. To take charge of, take the responsibility of, கையேற்க. 8. To oppose in battle, meet the foe, எதிர்க்க. 9. v. n. To be suitable for, agreeable to, adapted to, appropriate, becoming, இசைவாயிருக்க. ஏற்பதிகழ்ச்சி. Begging is disgraceful. கட்டளைப்படிநடந்தால்நீயவருக்கேற்பாய். If you act according to orders you will be acceptable to him. அதுதெய்வத்திற்கேலாது. [commonly ஏராது or ஏற்கமாட்டாது.] That will not be acceptable or proper in the sight of God. இதுதிருவுளத்திற்கேற்குமா. Will this be agreeable to the divine mind? is it just? meaning it is not. இந்தப்பிரமகத்திபாதகத்தையுமேற்றுக்கொள்வாய்... And the crime of this brahmanicide you become chargeable with. எதிரேற்றதெவ்வர். The opposing foes. வீடணன்மேற்போனவேலேற்றநன்றி. The kindness of Latchmana in receiving (into his own breast) the dart thrown at Vibeeshana. ஏற்போர், s. Beggars, religious mendicants, brahmans. ஏற்றசமயம், s. A suitable or convenient time. ஏற்றபடி--ஏற்றவாறு, adv. At random, without premeditation. 2. As is fit. mete, becoming, appropriate, proper, suitable, equitable. 3. As one likes, according to one's own pleasure. ஏற்றுக்கொள்ள, inf. To receive, admit, allow, agree, to accept. 2. To undertake, engage in. 3. To take charge of, become responsible for. ஏற்க--ஏற்கவே, adv. Properly, suitably, தக. 2. [prov.] Before, முன் (also ஏற்கன, improperly). ஏற்கநடக்க, inf. To behave properly or with moral rectitude. 2. To act so as to please. ஏற்கை--ஏற்பு, v. noun. Agreement, approbation, பொருத்தம். 2. Acceptation, reception, acceptance, அங்கீகாரம். 3. Receiving alms, &c., பிச்சையேற்கை. ஏற்புழிக்கோடல், v. noun. Applying grammatical rules, definitions, &c. where they may properly apply, allowing of exceptions, exercising discretion, &c.--one of the உத்தி. ஏற்புறவணிய, inf. To dress in the proper fashion, தகவணிய. 2. To adjust a woman's garb after illicit intercourse, தலைமகளையலங்கரிக்க-- a term used in works describing the eight kinds of marriage. (p.) ஏற்றல், v. noun. Receiving, &c. 62)

aiym (p. 80) s. Doubt, hesitation, uncertainty, indecision, suspense, scepticism, terms or probability, possibility, and any thing short of positive certainty are included, சந்தேகம். 2. (p.) Alms, charity, பிச்சை. 3. A beggar's vessel or shell, இரப்போர்கலம். 4. Phlegm--one of the humors of the body, சிலேட்டுமம். 5. Doubt, surprise, &c.--as one of the துறை, அகப்பொருட்டுறையினொன்று-as, போதோவிசும்போபுனலோபணிகளது பதியோ யா தோவறிகுவதேதுமரிது, whether the place the damsel occupies is a lotus flower, the world of the gods, water, or the world of serpents, it is difficult to determine. ஐயம்புகினுஞ் செய்வினைசெய். Though you go abegging, perform your duties. (ஔ வை.) ஐயகணசூலை, s. An arthritic disease arising from phlegm and heat, ஆறுசூலையிலொன்று. ஐயக்காட்சி, s. An object of subject exciting doubt, indistinct perception, problematical or hypothetical terms, அதுவோவிதுவோவெனக்காண்கை. (See காட்சி.) 2. Doubt, சந்தேகம். ஐயக்காரன், s. A beggar, a mendicant, பிச்சைக்காரன். ஐயக்கிளவி, s. Terms or particles of doubt or uncertainty, commonly found in interrogative expressions, ஐய மொழி--such as ஆ, ஏ, ஓ, கொல், யா, &c. ஐயநாடி, s. One of the three states of the pulse--that in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent in the system, சிலேட்டுமநாடி. See நாடி. ஐயப்பட, inf. To doubt, hesitate. ஐயப்படாமை, neg. v. noun. Freedom from doubt and fear, certainty, undauntedness, சந்தேகங்கொள்ளாமை. 2. One of the eight அறத்துறுப்பு. See உறுப்பு. ஐயப்பாடு, s. Doubt, uncertainty, indecision, apprehension, suspense, சந் தேகம். ஐயமறுக்க, inf. One of the five kinds of questions which are proposed to remove doubt from the mind, சந்தேக நிவர்த்திசெய்ய. ஐயமிட, inf. To give alms, பிச் சையிட. ஐயமிட்டுண். Give alms before you eat. ஐயமுற, inf. To doubt, சந்தேகம டைய. ஐயமேலிட, inf. To be in a great doubt, சந்தேகமதிகரிக்க. 2. To have the rattles in the throat--as a dying person, சிலேட்டுமமேலிட. ஐயவணி, s. A figure in rhetoric-as where doubt is entertained as to whether a thing which bears analogy to another is identical with or distinct from it--as தாதளவிவண்டுதடுமாறுந்தாமரைகொ ல் மாதர்விழியுலவும் வாண்முகங்கொல். I doubt whether it is the face of a woman or a lotus flower, since it resembles so much the latter. ஐயவதிசயம், s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயவிலக்கு, s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயவும்மை, s. A particle showing uncertainty, doubt. See உம். ஐயவுவமை, s. A figure in rhetoric, ஓரலங்காரம். ஐயுற, inf. To doubt, hesitate, to be undecided, to suspect, to be in suspense, சந்தேகமடைய. சக்கரஞ்சுற்றுகின்றமைகண்டையுற்று. Wondering at the sight of the whirling discus. பக்கத்தார்யாரையுமையுறுதல். Suspecting all neighbors. (நீதிநெறி.) ஐயுறல்--ஐயுறவு, v. noun. Doubting, apprehension, suspicion, சந்தேகம். ஐயுறுத்த, inf. To cause or excite doubt, to induce apprehension, ஐயமுறுத்த. 22)

kṭi (p. 87) s. Scent, odor, fragrance, வா சனை. 2. Wedding, nuptials, கலியாணம். 3. Protection, safeguard, defence, காவல். 4. Sharpness, keenness, கூர்மை. 5. Brightness, transparency, ஒளி. 6. Fearfulness, dreadfulness, அச்சம். 7. Speed, swiftness, சீக்கிரம். 8. Poignancy, pungency, கரிப்பு, 9. Abundance, copiousness, plentifulness. மிகுதி. 1. Beauty, சிறப்பு. 11. Delight, gratification, pleasure, இன்பம். 12. Intensity, உக்கிரம். 13. Newness, modernness, புதுமை. 14. Sounding, sonorousness, ஓசை. 15. Time in minute or indivisible portions, பொழுது. 16. A flower-garden, நந்தனவனம். 17. Merriment, களிப்பு. 18. A vampire, a goblin, பிசாசம். 19. A corpse, பிணம். 2. Explication, விளக்கம். 21. (இரேவ.) A beggar's bowl, இரப்போர்கலம். (p.) கடிகெழுபரிதியைக்கரங்குவித்தபின். After worshipping with folded hands the bright sun-கடிமதுநுகர்ந்தோர். Those who drink liquors which cause them to be merry-கடிமிளகுதின்றகல்லாமந்தி. The irrational monkey which ate the pungent pepper-கடியரமகளிர்க்கேகைவிளக்காகி. Serving as a portable lamp to the timid sirens-கடியுண்கடவுட்கிட்டசெழுங்குரல். The red millet offered in rich profusion to the god who feeds upon it-கடிவினைமுடுகி. The wedding approaching-பழுமரக்கடியுட்புக்கான். He entered the grove of banyan trees. புதிதுண்கலவிக்கடிமகிழ்ந்தே. Rejoicing in recent conjugal pleasures- கைவளைபலியொடுங்கடியுட்சோர்ந்தவால். The bracelets (of the ascetic virgins) dropped into the beggar's bowls along with the rice. எம்மம்புகடிவிடுதும். We will soon despatch our arrows. கண்ணாடியன்னகடிமார்பன். One whose breast glitters like a crystal-கடிநகர், s. A city surrounded by guards. கடிமாலை, s. A fragrant flowergarland. கடிமுரசு, s. The sounding drum. கடிமுனைப்பகழி, s. A sharp-pointed arrow. விழாக்கடி, s. The splendid scene of the festival. 45) *

kapālam (p. 94) s. The skull, the cranium, தலைமண்டை. 2. (p.) A beggar's bowl, இ ரப்போர்கலம். Wils. p. 188. KAPALA. 3. [prov.] Severe head-ache, குத்து being understood, தலைமண்டைவலி. கபாலக்குத்து, s. A severe headache, மண்டைக்குத்து, sometimes causing blindness. கபாலதரன்--கபாலன், s. Siva, சி வன், lit. the skull-bearer, so called because he carried a skull of Brahma in his hand, and wore a garland of skulls. கபாலநீர், s. Humors in the head, கபாலத்திலேறியநீர், sometimes causing blindness. கபாலபாணி, s. Siva the skullbearer. கபாலவாசல், s. A hole or fissure on the crown of the head. கபாலி, s. Siva, சிவன். 2. Parvati, பார்ப்பதி. 3. Bhairava, வைரவன். Wils. p. 188. KAPALIN. (p.) 5)

kpprai (p. 94) s. The vessel of a religious mendicant for receiving alms, a beggar's porringer, இரப்போர்கலம். கப்பரையிலேகல்லுவிழுந்தது. The livelihood is lost. கப்பரையேந்த, inf. To go begging with a vessel in the hand. 23)

kppl (p. 94) s. A ship, வங்கம். (c.) கப்பல்ஒருதிட்டிலேபொறுத்துப்போயிற்று. The ship is run aground on a bank. கப்பலிலிருந்திறங்க, inf. To disembark. கப்பலுடைய, inf. To be shipwrecked. கப்பலேற, inf. To go on board a ship. கப்பலைத்தட்டவைக்க, inf. To be stranded. கப்பலோட, inf. To sail, as a ship. கப்பலோட்ட, inf. To sail a ship, to steer a ship. கப்பலோட்டம்--கப்பலோட்டல் --கப்பலோட்டு, v. noun. The sailing of a ship. கப்பல்வைக்க, inf. To engage a ship. கப்பற்காரன், s. The master of a ship, the manager of a ship, a mariner, கப்பலின்தலைவன். கப்பற்காரன்பெண்சாதிதொப்பைக்காரி, கப்பலு டைந்தாற்பிச்சைக்காரி. The wife of a ship's owner is wealthy, but she will become a beggar if the ship be wrecked. முன்னேரங்கப்பற்காரன்பின்னேரம்பிச்சைக்காரன். A ship-owner in the morning, and a beggar in the evening. கப்பற்சண்டை, s. Naval warfare. கப்பற்சேதம், s. Ship-wreck. கப்பற்படை, s. The cordage of a ship, whatever belongs to a ship. கப்பற்பாட்டு, s. Songs used by rowers. 2. Songs in comedies sung to the rower's tune. கப்பற்பாய், s. The sail of a ship. 24)

kuṭukuṭu (p. 117) s. A rumbling noise, a guggling or sound of water running out of a vessel with a narrow mouth, ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடுக்க, inf. To rumble; to rattle. 2. To be in a great hurry. குடுகுடுகிழவன், s. A tottering, decrepit man; a very old man, தளர்ந்தவய தோன். குடுகுடுக்கை, s. A dry cocoanut in which the kernel rattles, காய்ந்தொலிக்குந் தேங்காய். குடுகுடுப்பை, s. Any thing hollow with a rattling inside, குடுகுடுக்கும்பொருள். 2. A small kind of taborine, ஓர்விதப்பறை. 3. [prov.] A wooden clapper for scaring away birds, மாமணி. தலைகுடுகுடுப்பைப்பற்றிப்போயிற்று. [prov.] The head is become very dry from want of oil. குடுகுடுப்பைக்காரன், s. A sooth-saying beggar with a குடுகுடுப்பை taborine. குடுகுடெனல், v. noun. Gurgling, rattling, rushing, &c., ஒலிக்குறிப்பு. குடுகுடென்றோடுகிறான். He shuffles along very fast. 8) *