akātam (p. 2) s. [priv. அ et காதம், fixed place.] Bottomless depth, ஆழம். 2. (p.) A hole, chasm, பொந்து. 3. A river or body of water of swimming depth, நீந்துபுனல். 4. (c.) Cunning, artifice, falsehood, வஞ்சகம். Wils. p. 5. AGATHA. அகாதப்படுஞ்சாமம், A time of extremity or adversity. அகாதன், s. A cunning, crafty man, (lit.) a deep fellow. 59) *

amukku (p. 20) கிறேன், அமுக்கினேன், வேன், அமுக்க, v. a. To crush, press or squeeze, as a fruit, a boil, &c., அமுத்த. 2. Press down, press in or under, as a vessel into water, immerse, depress, press down or in, indent by pressure, அமிழ்த்த. 3. (fig.) To oppress, நெருக்க. நீரிலேசெம்பையமுக்கிமொண்டுவா. Sink the brass pot in the water, draw it up, and bring it. அமுக்கு, v. noun. Compression, depression, oppression as by nightmare, pressure as by the hand of the bailiff, அழுத்துகை. 2. That which compresses, depresses, &c., an incumbent weight, அமுக்குபாரம். அமுக்குண்டு கதறிக்கொண்டுகிடந்தான், He lay crying out, prostrate under the burden. அமுக்கன், s. One who does things secretly, இரகசியத்திற்கருமமுடிப் போன். 2. A sly, cunning person, dissembler, a deceiver, தந்திரகாரன். (c.) 3. [prov.] Nightmare, நித்திரையிலமுக்குமாவி. 20)

upttāym (p. 61) s. [prov.] Deceit, fraud, cunning, intrigue, உபாயம் or கபடம். 37) *

upāyam (p. 62) s. Means, contrivance, expedient, device, good or bad, skill in accomplishing an object, சூழ்ச்சி. 2. Stratagem, artifice, craft, shift, art, cunning, shuffling, intrigue, தந்திரம். 3. The means for bringing an enemy to terms, of which four are enumerated, viz.: 1. சாமம், conciliatory measures. 2. பேதம், sowing dissension. 3. தானம், gifts, presents. 4. தண் டம், chastisement, punishment (by war), அரசர்க்குரியவுபாயம். 4. [vul.] Smallness, சொ ற்பம். Wils. p. 16. UPAYA. உபாயக்காரன்--உபாயி, s. An artful person, a schemer, contriver, தந்திரக்காரன். உபாயஞ்சூழ, inf. To contrive, scheme. உபாயஞ்சொல்ல, inf. To give counsel. உபாயதந்திரம், s. Devices, craftiness, subtility. உபாயமானவிளையாட்டு, s. Artful cheating in play. உபாயம்பண்ண, inf. To adopt stratagems, to contrive, employ address, use means. உபாயவிலக்கு, s. [in rhetoric.] Artfully endeavoring to prevent an act, by representing the evil which will happen to one's self--as when a wife dissuades her husband from leaving her by declaring that, in case he does, she must die, ஓரலங்காரம். உபாயோபாயம், s. Various means or artifices. 2. Cunning for cunning in retaliation, &c. மோட்சம்பெறுமுபாயம்--மோட் சோபாயம், s. Means for obtaining eternal bliss. 52)

katai (p. 92) s. A story, an anecdote, a narrative, an apologue, சரிதம். 2. A tale, a fable, a romance, a fiction, a fabrication, legend, கட்டுக்கதை. 3. A thing, an affair, a topic, a circumstance, காரணச்சொல். 4. A message, a communication, சொல். Wils. p. 185. KATHA. 5. (p.) A club, தண்டாயுதம். 6. A stick, or rod, தடி. Wils. p. 28. GADA. 7. [prov.] A talk, conversation, chitchat, confabulation, சம்பாஷணை. கதாபாணி, s. One armed with a club, தண்டபாணி. கதாப்பிரசங்கம், s. Loquaciousness, garrulity, much talking, telling stories, &c., சரித்திரப்பிரசங்கம். கதாமஞ்சரி, s. A series of fables or stories, கதைக்கொத்து; [ex மஞ்சரி, chain or series.] கதாயுதம், s. A club or mace, தண் டாயுதம். கதாயுதன், s. Bhima a son of the king Pandu, வீமன். 2. Bhairava, வைர வன். (p.) கதாயுத்தம், s. A club-fight, a battle or contest with clubs, தண்டாயுதப்போர். (p.) கதைகட்ட, inf. To fabricate a story, a fable, a romance or other fiction. 2. To invent a slander. 3. To form the plot or groundwork of a drama. கதைகாரன், s. A talkative person, a story-teller, a tattler, a babbler. 2. [in dramatic performances.] The prolocutor. கதைகோக்க, inf. To fabricate stories, to make romances, novels, &c. கதைக்க, inf. To relate a fable. 2. To be talkative, to talk much. கதைசொல்ல, inf. To relate, repeat stories. 2. To tattle, babble. குழந்தைகதைசொல்லுகிறதா? Does the infant begin to smile and to show signs of intelligence? கதைபடிக்க, inf. To read sacred stories in the temple according to rule --also profane stories. கதைபிடுங்க, inf. To elicit a secret by cunning words, to fish out a matter. கதைபேச, inf. To converse, chat. கதைப்பராக்கு, s. Attention diverted by conversation. கதைப்புணர்ச்சி, v. noun. Connexion of a story, account, &c., in its several parts. கதைமாற, inf. To prevaricate, shuffle. கதையறிய, inf. To spy out--as an enemy, &c., to watch narrowly the proceedings of an enemy under a mask. கதையிலேபொழுதுபோக்க, inf. To beguile time in the recitation of tales. கதையெடுக்க, inf. To introduce a subject. கதைவளர்க்க, inf. To prolong a story, conversation, cavilling, &c. கதைவிட, inf. To tell a false story for some sinister end. 2. To tell stories. கதைவிட்டுக்கதைகேட்க. To tell or mention things in order to fish out matters from another. கதைவிட்டுக்கதையறிய. To tell something pleasing to one in order to get secrets from him. கட்டுக்கதை, s. A fable. கிளைக்கதை, s. A digression in a fable, one story arising from another, a ramifying narrative, an episode. புண்ணியகதை, s. A religious tale. கதைத்தல், v. noun. Speaking, telling. 2)

kapaṭam (p. 93) --கபடு--கவடம், s. Fraud, deceit, deception, circumvention, trick, cheat, shuffling, hypocrisy, வஞ்சகம். Wils. p. 188. KAPADA. கபடக்காரன்--கபடன்--கபடி, s. A cheat, a deceiver, a shuffler, வஞ்சகன். Wils. p. 188. KAPADIN. கபடசூத்திரம், s. Stratagem, a deeplaid scheme, profound knavery, வஞ்சகம். கபடஞ்செய்ய--கபடுபண்ண, inf. To play tricks, to cheat, circumvent, to shuffle, வஞ்சனைசெய்ய. கபடஸ்தன், s. A cheat, a deceiver, வஞ்சகன். கபடநாடகம், s. Deceitful dealing, shuffling, வஞ்சகநடிப்பு. கபடநாடகசூத்திரன், s. A deceitful dealer, வஞ்சனைத்தொழிலன். 2. Vishnu, விஷ்ணு. கபடபுத்தி, s. A trickish disposition, fraudulent design, cunning, artfulness, shuffling, வஞ்சனைநினைப்பு. கபடவித்தை, s. Tricks, shifts, cunning, வஞ்சகவித்தை. கவடறியாமை, s. Sincerity. கவடறியாதவன்--கவடற்றவன், s. An upright man. கவடில்லாமை, s. Sincerity. கபட்டுத்தனம், s. Fraudulence. கபட்டுநாக்கு, s. A deceitful tongue. கபட்டுப்படிக்கல்லு, s. A deceitful weight. 26) *

kruttu (p. 96) s. object, design, intention, purpose, motive, எண்ணம். 2. Wish, desire, inclination, விருப்பம். 3. Meaning, import, sense, signification, scope, matter, purport, தாற்பரியம். 4. Opinion, judgment, thought, notion, idea, sentiment, doctrine, அபிப்பிராயம். 5. Supposition, conjecture, imagination, சித்தம். 7. Consideration, attention, சிந்தனை, 8. Genius, ingenuity, penetration, discrimination, விவேகம். 9. Intentness, mental application, கவனம். கருத்தாய்க்கேள். Listen attentively. கருத்தோடுபார்த்தால்நீயதைக்கண்டுபிடிப்பாய். You will find it if you look for it carefully. சாப்பாட்டிலேகருத்தில்லை. I have no inclination for food. கருத்தறிய, inf. To know one's design, intention, &c., உட்கருத்தைத்தெரிய. கருத்தாளி, s. A person of genius, Judgement, discrimination, acumen, penetration, discernment, புத்திசாலி. கருத்தானபாட்டு, s. A poem abstruse and full of meaning. கருத்துக்கொள்ள, inf. To have a mind for a thing--as for labor, food, learning, &c., to be inclined to. கருத்துப்பிசகு, s. A wrong construction, or erroneous interpretation. கருத்துப்பிரிய, inf. To occur to the mind--as a good idea, plan, &c. 2. to be understood, comprehended, &c.--as an idea. கருத்துப்பொருள், s. Mental objects as opposed to காட்சிப்பொருள்--an object of sense. கருத்துரை, s. A commentary giving the scope of the text, பொழிப்புரை. கருத்துரைக்க, inf. To give the scope or substance of the text as a commentator, &c. கருத்துவெளிப்படுத்த, inf. To disclose one's intention, to make known one's opinion, &c. கருத்தெடுக்க, inf. To devise, invent a scheme, lay a project, discover the sense of a passage, to find out a meaning, கருத்தைக்காண. கருத்தொட்ட, inf. To consture a difficult, passage, to put a construction on a passage, 2. To construe by supplying what is wanting. 3. To wrest or distort an author's meaning. 4. To meditate (as on the Deity), to apply the mind closely. வஞ்சகக்கருத்து, s. A deceitful design, treachery. கவிக்கருத்து, s. An author's meaning. 2. The meaning of a poem. கள்ளக்கருத்து, s. A sly purpose, a sinister view, cunning, dissimulation. நூற்கருத்து, s. The meaning of a book, rule, passage, &c. 2. The opinion of an author as given in his writing. 146) *

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kvṭu (p. 97) s. A branch of a tree, மரக் கிளை. 2. A forked branch, கவர்க்கோடு, 3. A rope for the neck of beasts, a halter, கழுத்திடுகயிறு. 4. An elephant rope,யானை கட்டுங்கயிறு. (p.) 5. [prov.] The opening of the thighs whether extended or not, தொ டைச்சந்து. 6. [vul.] Fraud, deceit, கபடம். 7. A stride, the length of a step, a pace, இடப்படி. அவன்கவட்டிலேநுழைந்தான். He passed between the extended legs of the other; i. e. he has submitted to him. கவடுவிட, inf. To grow forked as a branch. கவடுவைக்க, inf. [prov.] To pace, straddle, stride. கவடுள்ளமனம், s. A cunning, deceitful mind. கவட்டடி, s. [prov.] A stride, a pace. கவட்டுக்காலன், s. A bandy-legged person, a straddler, விரிந்தகாலன். கவட்டுநெஞ்சன், s. A cunning, artful, sly, designing person, கபடன். 6)

kīlakam (p. 113) s. A pin, bolt, wedge, hinge-as கீல், ஆணி. Wils. p. 224. KEELAKA. 2. (fig.) That on which a subject hinges or turns; the principal point, பொறுப்பிடம். 3. Artfulness, shrewdness, subtlety, தந்திரம். 4. (Rott.) Joint, juncture, பொருத்து. கீலகந்தெரிந்தவன், s. One who knows the cunning or artfulness of others. கீலகமறிந்துபேசுகிறவன், s. One who is shrewd in his remarks, lit. one who speaks, seeing the hinge (of the subject). 35)

kucalam (p. 115) s. Deep learning, மிகுந்தகல்வி, 2. Ability, skill, dexterity, சாமர்த்தியம். 3. Well-being, happiness, சுகம். Wils. p. 235. KUSALA. 4. Oude and the adjacent country to the south. (See கோசலம்.) 5. [prov.] Great craftiness, cunning; a wile, a trick, தந்திரம். 6. Witchcraft, magic, sorcery, மாந்திரிகம். குசலர், s. Skilful, dexterous or expert persons, மிகவல்லோர். 2. The learned, the wise, அறிஞர். குசலவேதனை, s. Pleasurable sensation. குசலபுத்தி, s. [prov.] Crafty, cunning wit, தந்திரபுத்தி. குசலவித்தை, s. Black art, magic, sorcery. குசலம்பண்ண, inf. [prov.] To practise the black art, to work magic. கோழிக்குக்குசலம்பண்ண, inf. To practise magic on cocks, causing one to conquer the other in fighting. அவனைக் குசலம்பண்ணிக் கொண்டுபோய்விட் டான். He inveigled him by artful means and took him away. குசலக்காரன், s. A sorcerer, a wizard, மந்திரக்காரன். 2. [prov.] A crafty person, வஞ்சகன். 2) *

kumpiṭu (p. 123) கிறேன், கும்பிட்டேன், வேன், கும்பிட, v. a. To join the two hands conically, கைகுவிக்க. 2. To worship, make obeisance with the hands joined and raised, கைகுவித்துவணங்க. 3. fig. To reverence, adore, worship, ஆராதிக்க. 4. To beg, solicit, crave, entreat, கெஞ்ச. கும்பிடப்போனதெய்வங்குறுக்கேவந்ததுபோல் நீவந் தாய். I met you, as if I had met the god whom I was going to worship. கும்பிடப்போனவன்தலையிலேகோயிலிடிந்துவிழுந்தா ற்போல. As if the temple had fallen on the head of him who repaired to it for worship; said of occurrences quite opposite to expectation. கும்பிடுகள்ளன், s. A hypocritical worshipper; a cunning person. கையெடுத்துக்கும்பிட, inf. To worship or make obeisance, by raising the joined hands. கோயில்கும்பிட, inf. To raise the hands in worship, at a temple, either in passing by, or as an attendant worshipper. கும்பிட்டகைக்குக்கொடுக்க, inf. To make a present to the bridegroom or bride, and sometimes to others, when they raise their hands in reverence to their superiors on the day of marriage&c., or to a girl on becoming marriage able. கும்பிடாதவனைக்கும்பிட, inf. To be obliged to serve or ask favors of a mean person. கும்பிடரி, s. [local.] A bundle of sheaves given to the chief of the village or to the temple. கும்பிடுகிளிஞ்சில், s. A species of cockle, a bivalve shell. கும்பிடுபூச்சி, s. [prov.] A class of insects bordering on the vegetable kingdom, whose feelers resemble hands raised in worship. கும்பிடு, v. noun. Worship, obeisance by raising the hands, வணங்குகை. கும்பிடுபோட, inf. To venerate; to worship by raising the joined hands. 39) *

kuḷḷam (p. 131) s. Shortness is stature, கு றள். 2. Wickedness, mischievousness, cruelty, கொடுமை. 3. Fraudulent dexterity, craft, cunning, தந்திரோபாயம். Wils. p. 274. KHULLA. குள்ளன், s. (fem. குள்ளி.) A short man, குறளன். 2. An artful, cunning fellow, தந்திரக்காரன். 3. A cruel, mischievous person, கொடியன். குள்ளனைக்கொண்டாழம்பார்க்கிறான். He at-He attempts to find out the depth (of water) by sending (into it) a dwarf--said of one who employs a person unfit for his business. கள்ளன்பின்போனாலுங் குள்ளன்பின்போகப்படா து. Better is it to follow a thief than a dwarf--meaning it is a bad omen. குள்ளக்கெண்டை, s. A kind of fish. சித்திரக்குள்ளன், s. A dwarf. 2. A cunning fellow, தந்திரி.

campiratāyam (p. 164) s. Tradition, traditional communications--as of a doctrine; knowledge transmitted orally from teacher to teacher and established as of divine authority--such as the meaning of the Vedas, Agamas and other sacred books, குருபாரம் பரியம். (சிவ. ஞா.) 2. Customs and manners --as of a tribe; usage, observance, குலாசாரம். (p.) W. p. 93. SAMPRADAYA. 3. Skill, dexterity, cleverness, address, சாமர்த்தியம். 4. [vul.] Artfulness, shrewdness, cunning management, சாதுரியம். (c.) சம்பிரதாயக்காரன்--சம்பிரதாயஸ்தன், s. A skilful man. 2. One who regards traditions. சம்பிரதாயமாய்ப்பேச, inf. To speak on a subject artfully so as not to entrap one's self, or be defeated by an opponent. சம்பிரதாயவழக்கு, s. Traditionary usage. (p.) சம்பிரதாயவித்தை, s. Art and cunning. சம்பிரதாயவிளக்கம், s. A treatise on Elocution, ஓர்பிரபந்தம். கைச்சம்பிரதாயம், s. Manual dexterity. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction from a guru. See குரு. வாய்ச்சம்பிரதாயம், s. Cleverness in talking, eloquence--sometimes in reproach. வித்தில்லாச் சம்பிரதாய மேலுமில்லைக் கீழுமில்லை. Nothing above or below comes without seed (without a cause)--spoken of an ostentatious display of importance, or sagacity, without foundation from ancestry, &c. 37) *

cāturiyam (p. 176) s. [com. சாதூரியம்.] Eloquence, power or skill in address, flippancy, volubility, fluency, shrewdness in speech, சதுர்ப்பாடு. 2. Cleverness, dexterity, ability, address, sagacity, cunning management, wariness, artfulness, சாமர்த்தியம். --not applicable to manual actions. (c.) 3. [ex சதுரம்.] Profound knowledge, கல்வித்திறம். W. p. 322. CHATURYYA. சாதுரியப்பூனை மீனிருக்கப் புளியங்காயைத்தின்றுதாம். The artful cat left the fish, and seemed to be eating the tamarind fruit near it; [that the owner might leave the fish exposed] --spoken of one who acts with address to secure future objects. சாதுரியப்பேச்சு, s. Ambiguous, skilful discourse by which a person secures his object and takes care not to commit himself. சாதுரியம்பண்ண, inf. To give a hint dexterously; to answer shrewdly, indirectly, with address, &c., to waive a subject politely. சாதுரியங்காட்ட, inf. To display eloquence, ability, &c. 2. To act with address, cleverness, &c. சாதுரியன், s. [com. சாதுரியவான்.] A man of address, management, dexterity. 2. A person of skilful discourse, an eloquent man, an orator. சாதுரியாகமம், s. [R. Catho. usage.] The proverbs of Solomon. (R.) 23) *