apētam (p. 17) s. [priv. அ.] That which is not discordant, or different, &c., union, concord, similarity, பேதமின்மை. Wils. p. 57. AB'HEDA.

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

okkl (p. 81) s. Equality, reconcilement, agreement, ஒத்தல். 2. kinsfolk, relations, friends, சுற்றம். 3. Family, household, குடு ம்பம். 4. [as உக்கல்.] Side. 5. The act of sewing two pieces into one, மூட்டுகை. For the verbal meanings, see ஒ, v. (p.) இறைதிரியாநேரொக்கல்வேண்டும். The acts of a king should be those of unswerving rectitude. ஒக்கல்போற்றல், v. noun. Maintaining relations--one of the ten வேளா ண்மைமாந்தரியல்பு. (p.) ஒக்கலிக்க--ஒக்கலிட, inf. To collect one's relations, maintain them, give them medical aid, &c., இளத்தைப்பாலிக்க. 2. To meet, converse, to hold friendly intercourse, உறவினரோடுகலந்துபேச. 3. To become reconciled--as discordant parties, ஒப்புரவாக. 28)

oẕuku (p. 84) கிறது, ஒழுகினது, ம், ஒழுக, v. n. To flow, நீர்முதலியவோட. 2. To go, pass, walk, செல்ல. 3. To act, behave, maintain a course of conduct, act according to rule, to behave well, நெறிப்படிநடக்க. 4. To be long, நீள. (p.) 5. To leak, drop as water, fall by drops, trickle down, drip, drop through, to be shed, தொளைவழி யாயொழுக. ஒழுகுபொற்கொடிமூக்கு. The nose of the damsel who resembles a beautiful long creeper. (நைட.) ஒழுகொளிவிரிக்குங்கதிர்மணி. The radiant gem which diffuses flowing light. கூற்றமேயில்லத்திருந்தொழுகாப்பெண். But an unfaithful wife is to the household as death. பன்மார்புசேர்ந்தொழுகுவார். Those who habituate themselves to the embraces of many-- (நாலடி.) அதிரசமொழுகுங்கனிகள். Fruits flowing with much honey. குடமொழுகுகிறது. The vessel leaks. ஒழுகிசை, s. A flowing kind of melody in poetry in which nothing discordant occurs, பாவினோசையுளொன்று. ஒழுகிசைச்செப்பல், s. A poem consisting of வெண்சீர்வெண்டளை and இய ற்சீர்வெண்டளை. ஒழுகிசையகவல், s. A kind of அகவல் verse composed of நேரொன்றாசிரிய த்தளை and நிரையொன்றாசிரியத்தளை. ஒழுகுவண்ணம், s. A cadence which flows in an easy and pleasing style, ஓர்சந்தம். ஒழுகல், v. noun. Flowing. 2. Leaking, dropping, a leak. 3. Behavior. 4. Length. 5. Height. ஒழுகலான், appel. n. He who does not conduct himself virtuously (நீதிநெறி.) வாய்நீரொழுகல், v. noun. Drivelling. ஒழுக்கு, v. noun. Leaking, dropping, dripping, ஒழுகுகை. 2. Flowing, flow, நீர்முதலியவோடுகை. 3. The passing of urine in drops. ஒழுக்குக்குவைத்தசட்டிபோல். Like a vessel set to catch the water from a leak-spoken of one supported at the expense and pleasure of another. ஒழுக்குமாற்ற, inf. [prov.] To stop leak. ஒழுக்குவிழ, inf. To drop as water from a leak, to leak. ஒழுக்கெறும்பு, s. A species of large black ants which follow one another in a train. 8)

klai (p. 96) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To disperse--as an assembly, a defeated army, a herd pursued by dogs--as birds, clouds, &c.; to become separated from a company, &c.; to decamp, withdraw, quit, desert, குலைய. 2. To jar, to be discordant--as a noise, musical string or instrument, இராகமயங்க. 3. To be frustrated, to fail in accomplishment, எண்ணங்கலைய. 4. To slide from one tune into another by mistake, to go out of tune--as an instrument, இராகங்கலைய. மனவெண்ணங்கலைந்துபோக, inf. To be absent in mind. 2. To be dis tracted, disturbed, &c.--as the mental powers. கலைவு, v. noun. Dispersion, scattering, disorder, being broken up, குலைவு. 2. Seperation, பிரிவு. 273)

koḷ (p. 147) --கொள்ளு, கிறேன், கொண் டேன், வேன், கொள்ள, v a. To take, receive with the hand, வாங்கிக்கொள்ள. 2. To contain, hold, comprehend, have, comprise, embrace, அடக்கிக்கொள்ள. 3. To buy, purchase, விலைக்குக்கொள்ள. 4. To accept, approve of, admit, அங்கீகரிக்க. 5. To take a wife, to marry, பெண்கொள்ள. 6. To take --as food, medicine, sleep, rest, &c., உணவு முதலியகொள்ள. 7. To conceive--as in the womb, in the mind or in the heart. 8. To get, to acquire, பெற்றுக்கொள்ள. 9. v. n. To be contained in, அடங்க. As an auxiliary to other verbs, கொள் denotes, continuation, certainly, &c., of the action, and that the fruit of it reverts to the agent-as படித்துக்கொள்ளுகிறான். He continues to study, குதிரையைவாங்கிக்கொண்டேன். I bought a horse for myself. The verb is generally found in composition with other words --as வாங்கிக்கொள்ள, பெண்கொள்ள, உட்கொள்ள, &c., and very rarely in the personal finite forms in common usage, except in the third meaning. கொள்வாருமில்லைகொடுப்பாருமில்லை.... There are none who receive, none who give. கொண்டிருந்துகுலம்பேசுகிறதா? Would it be proper to twit a family after you have taken a wife from it? கொண்டான், s. A husband, புருஷன். 2. A play as கொண்டல். See under கொண் டு, for other words. கொண்டுபோக, inf. To carry, to convey; to take away. கொள்க, [obtative.] May take, accept, or may uderstand. உமதுசித்தத்தின்படிகொள்க. You may take it as you please. கொள்கலம், s. A vessel, a salver, a dish; a receptacle for sandal-paste, or other ointments, or for ornaments, &c., சாந்துமுதலியபெய்கலம். 2. A cup of palm leaf, or bamboo to eat from, பிழர. (சது.) A beggar's dish, இரப்போர்கலம். கொள்கை, v. noun. The act of taking, getting, &c. See, கொள், v. 2. Quality, nature, habit, state, குணம். 3. Liking, fondness, regard, attachment, intimacy, சினேகம். 4. Opinions, tenets, belief, கோ ட்பாடு. 5. Knowledge, instruction, அறிவு. அவருக்குமிவருக்குமிகுந்தகொள்கை. [prov.] They two are very intimate. கிழவியிவனோடேமிகுந்தகொள்கையாயிருக்கிறாள். The old woman is very fond of him. கொள்கொம்பு, s. A prop supporting vines. (R.) கொள்வனை--கொள்வனவு--கொள்வினை, v. noun. Buying, borrowing; taking receiving வியாபாரக்கொள்ளுகை. 2. Marrying a wife, பெண்கொள்ளுகை. கொள்வனைகொடுப்பனை, v. noun. Borrowing and lending. 2. Giving and receiving in marriage. 3. [vul. loc.] Taking, receiving; buying, borrowing, கொள்ளுகை. கொள்விலை--கொள்கிரயம், s. The first or prime cost, the sum paid for a thing exclusive of profit, &c., கொண்டவிலை. 2. [prov.] Purchase, purchased land or property, விலைக்குக்கொண்டது. 3. One of the three species of real property. See சீதனம் and பிதிரார்ச்சிதம். கொள்விலைக்காணி, s. [prov.] Land attained by purchase, as distinguished from lands by dowry and inheritance. கொள்விலைக்காரன், s. The purchaser of land, &c. கொள்வோன், s. One who buys, or one who accepts any thing. 2. (நன்.) a pupil, student, learner, கற்போன். கொள்ள, [adverbially.] While, when-as நான்வரக்கொள்ள, while I was coming. 2. Since, therefore, because, as இருக்கக்கொ ள்ள, since it is so. ஆகக்கொள்ள, in the phrase நாளையவன்வருவானாகக்கொள்ள, he will come tomorrow, therefore, [tarry.] 3. (Rott.) as கொள்க in the phrase கொள் ளாதநோய்கொள்ள, may you be seized with an insupportable disease--a malediction. 4. [prov.] More, further on, in or under --as கொஞ்சங்கொள்ளவார், pour out a little more; also in கொள்ளக்கொடு, insert a lever, or land, further in, further under, &c., or let a pair of scissors or pincers take a good hold; and in கொள்ளப்பிடி, take hold further in measuring cloth. கொளல்வினா, s. [in gram.] One of the six kinds of interrogation, implying a desire to obtain the thing mentioned --as அரிசியுளதோ, have you got any rice? wishing to buy some. கொள்ளல்--கொளல், v. noun. Taking, receiving, obtaining, buying, &c. கொள்ளற்பாடு, [prov.] Estimation, worth, honor, மேன்மை. கொள்ளாதசெய்கை, s. A fragrantly wicked, unbearable act. கொள்ளாதசிறை, s. One assiduous as a slave--spoken of an affectionate, faithful wife, or a dependent. கொள்ளாதபுகழ், s. Unbounded praise. கொள்ளாமை, v. noun. (neg.) Excessiveness transcedency, pre-eminence in good or evil. 2. Disagreement, discordance, enmity, பகை. வாய்கொள்ளாப்பேச்சு. Language not proper to be used. கொள்ளார், s. Haters, enemies, பகை வர். (சது.) இரட்டித்துக்கொள்ள, inf. See இரட் டிக்க. அர்த்தங்கொள்ள, ஆசைகொள்ள, தலைகொள்ள, துயர்கொள்ள, நாட்கொள்ள, நிலைகொள்ள, நீர்கொள் ள, பைத்தியங்கொள்ள, மேற்கொள்ள, வேர்கொள்ள, are some of the compounds. 15)

nci (p. 267) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [prov.] To crush, bruise, mash, to crumple, அசைக்க. 2. To demolish, destroy, consume, அழிக்க. 3. To squeeze, to press, கசக்க. 4. To make light of, treat as a small matter, தணிக்க. 5. To suppress, conceal, to connive at, &c.; to keep back, to speak with hesitation, அடக்க. காரியத்தைநசித்துப்போட்டான். He has treated it as a little matter. நசிப்பு, v. noun. Crushing, bruising, mashing, நெரிவு. நசிவு, v. noun. Bruise, contusion, நெ றிவு. 2. Perished, injured, கெடுகை. 3. Reproach, disparagement, நிந்தை. நசிவானஎழுத்து, s. Ill-proportioned, ill-formed or indistinct letters, in writing. 2. A writing in equivocal terms. நசிவானபுடவை, s. Damaged cloth. நசிவுகாண, inf. To be injured or bruised, as ripe fruit. 2. To be shy or discordant as friends. 3. To be in risk, as one's office. 4) *

piri (p. 317) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To part from; to diverge, நீங்க. 2. To become disjoined or parted, கட்டுவிட. 3. To leave, to quit, depart, recede, விட்டுவிலக. 4. To disagree, as persons, வேறுபட. 5. To secede, அகல. 6. To be untwisted, as a rope; to be ripped or loosened as a seam, or texture, முறுக்கவிழ. 7. To be analyzed, to be decomposed, கூறுபாடாக. 8. To be understood, விள ங்க. (c.)--Note. This word is often improperly pronounced and written, பிறி. பிரிந்துபோனபால். Turned milk. (R.) பிரிநிலை,s. [in gram.] Distinction as indicated by certain particles, வேறுபடுக்கு நிலை. See ஏ 1. பிரிநிலையுயர்புநவிற்சியணி, s. A rhetorical expression or figure, ஓரலங்காரம். பிரிநிலையெச்சம், s. A form of speech by which a fact not expressed is implied--as அவனோகொண்டான், it is he who bought it, not others. பிரிந்திசைத்துள்ளல், s. One of the modes of கலிப்பா verse, கலிப்பாவினோசையி னொன்று. பிரிந்திசைத்தூங்கல், s. One of the characteristics of வஞ்சிப்பா verse, வஞ்சிப் பாவினோசையினொன்று. பிரிமொழிச்சிலேடை, s. A kind of சிலே டை verse in which the words convey different meanings as differently arranged, as மென்காமரமுழக்கும்வேங்கடமே, Vengadam where beetles sing soft tunes, or where elephants tread down the tender trees in the grove. பிரியலர், appel. n. [pl.] Friends, those who forsake not, சிநேகிதர். (p.) பிரியாவிடை, s. A dieu, farewell, a respectful form at parting, implying that the heart does not leave. (c.) பிரிவினை, s. Division, separation, பிரிவு. 2. Disunion, disagreement, ஒவ்வாமை. 3. Sehism as to religion, சமயபேதம். Sometimes பிரிவனை. பிரிவினைக்காலமோதெரியாது. I know not whether the time of separation has come. பிரிவு, v. noun. [used substantively.] Separation, division, disjunction, பிரிவினை. 2. Section, chapter or paragraph of a book, புஸ்தகப்பகுப்பு. 3. Parted, ripped-as a seam loosened, or as a yarn from the cloth தையற்பிரிவு. 4. Disunion, disagreement, dissension, ஒவ்வாமை. 5. Secession, segregation, schism, மதபேதம். 6. Distinction, difference, வேறுபாடு. 7. [in arith.] Division; also பிரிவுக்கணக்கு. (c.) பிரிவாற்றாமை, s. Impatience of sepation-- lovers' language when they separate, பிரிவைச்சகியாமை. (குறள்.) பிரிவுகாலம்--பிரிவினைக்காலம், s. The time of separation. பிரிவுகாட்டுதல், v. noun. Appearing strikingly different. பிரிவுசெய்தல். Dividing, separating, distinguishing. பிரிவுபடுதல். Being separated, or divided. 2. Becoming discordant, disagreeing as former friends. 67)

māṟu (p. 351) s. A particle of continuity, regularity, time, change of time, as பகல்மாறு வருகிறான், he always comes in the daytime. 2. A besom, a broom, விளக்குமாறு. 3. A twig or branch without leaves, மிலாறு. 4. Mutation, change, வேறு. 5. Enmity, பகை. 6. Recompense, கைம்மாறு. மாறுகண், s. [appel. மாறுகண்ணன்.] Squint eyes, ஓரக்கண். மாறுகால்மாறுகைவாங்குதல், v. noun. Cutting off one leg and one hand--a punishment said to have been inflicted by the Zemindars of old times. மாறுகொ?க்கூறல். Contradiction. See நூற்குற்றம், under குற்றம். மாறுகோள், s. Contradiction, விரோதம். 2. Discrepancy, ஒவ்வாமை. (p.) மாறுத்தரம், s. An answer, as மறுவுத் தரம். (c.) மாறுபட, inf. [trans. மாறுபடுத்த.] To be opposed, to disagree, differ, to be discordant, to be in contrast. மாறுபடுபுகழ்நிலை, s. A figure in rhetoric. See அலங்காரம். மாறுபாஷை, s. Another language, as மறுபாஷை. மாறுபாடு, v. noun. Opposition, diversity, disagreement, disunion, perverseness, double-dealing. (c.) இதுக்குமாறுபாடாக. On the contrary. மாறுபாட்டுக்காரன், s. A double-dealer, one who contradicts. மாற்றாந்தகப்பன், s. [fem. மாற்றாந்தாய்.] A mother's second husband. மாற்றுக்கதை--மாற்றுநொடி, s. A conundrum, or riddle proposed in return. மாற்றுவஸ்திரம், s. A spare cloth, or garment. 75)

mulmuleṉ (p. 358) inf. [also மொலுமொ லென.] To hum, buzz, as flies making a discordant noise, ஈரடுக்கொலிக்குறிப்பு. 16)