akẕu (p. 2) -அகழ், கிறேன், அகழ்ந்தேன், வேன், அகழ, v. a. To dig out, excavate a well or ditch, form a hole as a rat, &c., தோண்ட. 2. To dig, turn up the earth, plough, உழ. (p.) அகழ்வாரைத் தாங்குநிலம்போல, &c. [குறள்.] as the ground which supports the ploughmen. அகழான்--அகழெலி, s. A large kind of field-rat. அகழானெடுத்தல், s. v. Burrowing and casting out the earth, as rats. 49)

atr (p. 10) s. Way, path, வழி. 2. A way made by beasts in jungles, &c., விலங் குசெல்வழி. 3. Fine sand, நுண்மணல். 4. Dust, புழுதி. 5. A kind of wattle or excrescence, sometimes hanging under the neck of goats and sheep; a dew-lap, ஆட் டின்கழுத்தினதர். p. 6. [prov.] A lengthened excavation, for a hedge or foundation, நீளக்கிடங்கு. அதர்கொளல்--அதர்கோள், v. noun. Highway robbery, வழிப்பறித்தல். அதர்பறிக்க--அதர்வெட்ட, inf. To dig a ditch, moat, trench. 29) *

aṟu (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut off, part asunder, cut or break off as a string, வெட்ட. 2. To reap, நென்முதலியனவரிய. 3. To disjoin by cutting or untying--as the marriage string, to separate, sever, நீக்க. 4. To extirpate, exterminate, வேரோடழிக்க. 5. To saw asunder, வாளாலறுக்க. 6. To kill by severing the wind-pipe of beasts, &c., to slay, கழுத் தறுக்க. 7. To burrow, excavate, form subterraneous passages, வளைதோண்ட. 8. To mould bricks, செங்கல்லறுக்க. 9. with கண க்கு.] To settle accounts, தீர்க்க. 1. [with வகை.] To explain, define things clearly, finish a dispute, தீர்மானிக்க. (c.) அறுத்தகோழி துடிக்குமாப்போல். Agitated (with sorrow, anxiety, &c.,) as a fowl with its throat cut. அறுத்தறுத்தப்பேசுகிறான். He speaks distinctly. 2. He speaks decisively. 3. He uses cutting words. தடையறுத்துக்கொடுப்பேன். I will remove the obstacles, obviate objections, break the enchantments which prevent success --as in fishing, &c. வீரனுமவன்றலையறுத்தான். And Veeran cut off his head. இருளறுத்தெழுங்கதிர். The rising sun which exterminates the darkness. அறுமணை, s. An instrument for cutting vegetables, fish, &c. 2. A slut, slatterer. 3. A woman ugly or deformed in features. (c.) அறுவடை, v. noun. The act of reaping the corn. அறுவரி, s. A tax paid at fixed times. அறுவிதி, s. Decision. வழக்கறுக்க, inf. To decide a case. ஆடறுக்க, inf. To slay sheep. அறுப்பு, v. noun. Sundering, separating, cutting a part, reaping, &c., அரிகை. 2. A piece, section, அறுத்ததுண்டு. 3. An imprecation of widowhood--in allusion to the sundering of the marriage ornament at the death of the husband, தாலியறுக்கை. 4. The opening of a wound, an open cut, &c., அறுவாய். 5. The opening made in sawing a piece of timber, மரமுதலியவையினறுவாய். 6. Confutation, refutation of another's arguments, ஆட்சேபிக்கை. அறுப்புக்காலம், s. The time of harvest. அறுப்புண்க, inf. To be cut asunder, to be divided, be severed by cutting. 56)

aṟai (p. 33) s. The sound of a letter, எழுத்தினோசை. 2. A word or sentence as uttered (not as written), சொல். 3. A rock, பாறை. 4. Peak of a mountain, மலையுச்சி. (p.) 5. A room, a chamber, cell, a separate apartment of a house, அறைவீடு. 6. (c.) Drawer of a box or otherwise, பெட்டிய றை. 7. (p.) The apartment in a chessboard, அரங்கு. 8. The cells in a bee-hive, தேன்கூட்டினறை. 9. Hanging ornaments, தூக்கங்கள். 1. A curtain, திரைச்சீலை. 11. An excavation, cavern, முழைஞ்சு. அறைகுறை, s. Wants, necessities, troubles. அறைகுறைபார்க்க, inf. To repair damages. அறைகூவ, inf. To challenge, summon to combat. (p.) அறைக்கட்டுக்கட்ட, inf. To build rooms and apartments in a house. 2. To construct a temporary temple on a certain festival. அறைபோக, inf. To undermine, make an underground passage, கீழறுக்க. 2. To desert to an enemy. அறைமுறையிட, inf. To complain, state one's wants and complaints. அறையுங்குறையுமான, rel. part. Incomplete, unfinished, half-done. 2. Injured, loose, defective, torn. அறைவீடு, s. A house with separate rooms or cells. 2. A room, chamber, room for security. நிலவறை, s. A cellar, a dungeon. 61)

oṭṭm (p. 81) s. A conical mass left uncut by well or tank-diggers to show the depth excavated, தோண்டலள்வைத்தி டர். (இராமா.) 2. Agreement, stipulation, contract--as in wagers, rivalry, சபதம். 3. A wager, forfeit, பந்தயம். 4. Emulation, rivalry, vieing, opposition--as at an auction, &c., இகலாட்டம். 5. A tile, ஓடு. 6. A country, ஓர்தேயம். ஒட்டமொட்ட--ஒட்டம்வைக்க, inf. To lay a wager. ஒட்டர், s. The inhabitants of the ஒட்டம் country. 2. (fem. ஓட்டத்தி or ஒட்டச்சி.) A caste of well-diggers, diggers of tanks, rivers, ditches, &c., sappers and miners, மண்வேலைசெய்வோர். மண்ணொட்டர், s. Men who build mud walls. கல்லொட்டர், s. Men who build stone walls. 57)

kl (p. 96) --கல்லு, கிறேன், கல்லினேன், கல்லுவேன், கல்ல, v. a. To work away earth, pebbles, &c., gradually, அகழ. 2. To dig out by little and little--as a hole, a tank, &c., to hollow, தோண்ட. 3. To scoop out --as a nut, துருவ. 4. To wash away earth, &c., by little and little-- as following water, நீர்கல்ல. 5. To eat away--as caustic, அரிக்க. 6. [prov.] To catch and tear up the fibre in an ola when writing--as a style by being too sharp. எழுத்தாணிக்கூர்கல்ல. இக்காரங்கல்லிக்கல்லியெடுத்துப்போடும். This caustic will eat away (the proud flesh). மலைகல்லியெலிபிடிக்க. To excavate a mountain to catch a rat; i. e. to take great pains or be at great expense for little profit. கல்லிக்கல்லிப்பாய, inf. To wash away in flowing. கல்லல், v. noun. The act of digging, தோண்டல். 2. s. The noise issuing from a crowd, பேசலாலெழுமொலி. 277)

kāl (p. 105) s. Leg; foot of a person, animal or thing, பாதம். 2. A stake, a post, தூண். 3. A prop, support, stay, தாங்குகால். 4. The stem of a flower, பூந்தாள். 5. A shoot, a sprout, முளை. 6. The lower part, base, bottom, அடிப்பக்கம். 7. The foot or tail of a letter, அட்சரக்கால். 8. A staff, shaft, a pole, கோல். 9. The wheel of a carriage or of a car, தேருருள். 1. A quarter, one-fourth of a whole, காற்பங்கு. 11. [in astronomy and astrology.] A fourth part of a nacshatra, நட்சத்் திரங்களின் கால். 12. A degree of consanguinity, இரத்தக்கலப்பாமுறவு. 13. A channel, வாய்க் கால். 14. An instrument of dry measure --as மரக்கால். 15. Way, road, path, வழி. 16. A place, room, இடம். 17. Time, காலம் --as in கணுங்கால். 18. Minister and attendant of yama, காலன். 19. A turn, time--as ஒருக்கால், once; இருக்கால், twice. 2. Wind, air, any of the vital airs, காற்று. 21. Power, strength, வலிமை, (பிங்.) 22. Darkness, gloom, இருள். (நிக.) 23. A son, மகன். 24. A peg, a pin, குறுந்தறி. 25. [prov.] A measure in the width of cloth, being two குஞ்சம் or two-hundred-and-forty threads of warp, புடைவை அகலத்தின்கால். காலடி, s. The sole of the foot, உள் ளங்கால். 2. The steps or trace of the foot, foot-steps, காற்சுவடு. காலடியிலே, At or near the foot. காலணி, s. Ankle-ornaments, anklerings or bells, காலிலணியுமாபரணம். காலதர், s. (p.) A window, பலகணி; [ex கால், wind, et அதர், way.] காலாட, inf. To be active and industrious, முயல. காலாடி, s. An active, industries man, one who is active in movements, affairs, &c., முயற்சியுடையோன். 2. Wanderer, திரி வோன். 3. Title given to the chief of the Paller caste, பள்ளர்தலைவன். காலாட்டம், s. Activity in business, in duty, and consequent properity, மு யற்சி. காலாட்டமுள்ளமாடு, s. An ox that is brisk and ploughs well. காலாணி, s. A corn on the foot. 2. Pegs in the beams of native houses to support the roof. காலாணியற்றுப்போனவன், s. One who is become weak or poor. காலாயுதம், s. A gallinacious fowl, whose foot is its weapon, கோழி. காலாழி, s. See under ஆழி. காலாள், s. A person on foot; footsoldiers, infantry, பதாதி. காலாற, inf. To rest the foot, நடை யோய்ந்திருக்க. காலாறவிட, inf. To let draught oxen, horses, &c., rest. காலிடற--கால்தடக்க--காறடக்க, inf. To stumble. காலிலி, s. A snake, பாம்பு. 2. Wind, காற்று. 3. The charioteer of the sun, அருணன்; [ex கால், leg, இல், not without legs.] காலில்விழ, inf. To fall prostrate, or do homage at one's feet. காலுழற்சிகையுழற்சி. Distortion of the limbs, by convulsion or otherwise. காலிறால், s. See under இறால். காலுளைவு, v. noun. Soreness, aching or pain in the legs, from cold, walking, &c. காலூன்ற, inf. To set on foot firm on the ground; to become established. காலூன்றிநிற்க, inf. To stand firmly, stand fast. காலூன்றிப்பெய்ய, inf. To rain in torrents--the clouds seeming to rest on the horizon. காலேயரைக்கால், s. A quarter and oneeighth, five-eighths. காலோடேகால்சேர்ந்துநிற்க, inf. To stand with closed legs. கால்கட்டு, s. Inseparableness--as of wife and husband. கால்கட்டுகைகட்டு, Bound hand and foot. 2. (fig.) Confined at home by the sickness of another, by a grown-up daughter, a motherless child, or by urgent business, &c. கால்கழுவ, inf. To wash the feet; metaphorically to clean one's self with water after stool, மலங்கழுவ. கால்கூசுதல், v. noun. Shrinking of the foot in touching rough ground, &c. 2. Recoiling of the legs in stepping into the compound or house of a stranger. 3. Having spasms in the arms, and legs --as in cholera. கால்சீக்க, inf. To root out, exterminate, வேரோடுகளைய. 2. To efface, to obliterate, துடைக்க. 3. To dispel darkness, இருளைஅகற்ற. 4. To scrape with the foot, காலினாற்சீக்க. கால்செய்வட்டம், s. A fan, விசிறி; [ex கால், air, et செய்வட்டம்.] கால்தளர--காறளர inf. To become weak in the limps, by walking, sickness, age, &c. கால்தோல்--காற்றோல் s. [prov.] Leathern defences for toddy-drawers feet in climbing, மரமேறுவோர் காலிலிடுந்தோல். கால்நகம்--கானகம் s. Toe-nail. கால்நடை--கானடை. v. noun. Walking, going on foot--as distinct from riding and driving. 2. s. Sheep and goats; oxen, cattle, ஆடுமாடுகள் அவனுக்குமாட்டில் நூறுகால்நடையுண்டு. He has no-hundred oxen. கால்நடையாய், adv. On foot, a-foot. கால்நடையாய்ப் பிரயாணம்போக, inf. To travel on foot. கால்நோக்கு--கானோக்கு s. One-fourth aspect of a planet, being one of the four aspects. கால்பாவவில்லை. The feet do not seek the ground--recoiling from going. கால்பிடிக்க, inf. To fall at one's feet to ask a favor. 2. To press and rub the legs in order to induce sleep, to shampoo. கால்பின்னிக்கொண்டுநிற்க, inf. To stand cross-legged. கால்பின்னிக்கொள்ள--காலோடேகால் பின்னிக்கொள்ள, inf. To lose the power of walking, legs being crossed. கால்மட்டம், s. [prov.] Use of the feet in walking, by guess or practice--as in the dark or as a blind man. கால்மாடு, s. The foot of a bed, or of a person in bed, காற்பக்கம். கால்மிதி, s. Step in dancing. 2. Footmark, காற்சுவடு. கால்வருட, inf. To shampoo, to stroke the feet, soles, &c. கால்வழி, s. Lineal descent, succession, சந்ததி. 2. Foot-path. கால்வாங்க, inf. To make the leg, foot or tail of a letter--as of கு-து-ர். 2. To slip, to slide in muddy walking. 3. To die. 4. To trip one up, to disappoint, to frustrate one's object. 5. To amputate a foot, a leg, &c. 6. To be drawn up, stiffened, &c.--as a leg by a fall, convulsions, &c. கால்வாசி, s. A fourth part. வேலைகால்வாசிதீர்ந்தது. The fourth part of the work is finished. கால்வாய், s. A channel, a water-course, an aqueduct--commonly வாய்க்கால். கால்விரல், s. A toe. கால்விலங்கு, s. Fetters, காற்றளை. கால்விழுந்துபோக, inf. To be weary of walking. 2. To become paralyzed --as the legs. கால்வைக்க, inf. To step, tread or trample on. 2. To step in dancing. 3. (fig.) To enter upon a practice, a course, &c.; to make a footing. 4. To intermix by marriage. காற்கொட்்டை, s. A small bolster for the legs and feet. காற்சங்கிலி, s. Chains for the feet. காற்சட்டை, s. Trowsers, pantaloons. காற்சரி, s. Foot-ring, a kind of ornament for the feet. காற்சிலம்பு, s. A foot-trinket of silver. காற்சீப்பு, s. The hip-bone, சந்தெலும்பு. காற்படம், s. The fore part of the sole or bottom of the foot, காலின்படம். காற்படி, s. A quarter measure. காற்பரடு, s. The ankles--as கரடு. காற்பிடிப்பு, s. Rheumatic stiffness, contraction, &c., in the legs. காற்றண்டை, s. A tinkling trinket for the ankles. கானடுவிரல், s. The middle toe of the foot. கானொண்டி--கால்நொண்டி s. Lameness of the leg. 2. A lame man. கடைகால், s. The foundation, அஸ்திவா ரம். 2. An excavation for laying the foundation. 3. [prov.] A small iron bucket for drawing water. கிந்துகால், s. A halting or hobbling leg. கிந்துகாலன், s. A hobbler. கீற்றரைக்கால், The contracted form of உ, marked thus ,-- as து, நு. கீற்றுக்கால், The contracted form of ஊ, marked thus --as தூ, நூ. See under கீற்று. குதிகால்--குதிங்கால் s. Heel. குந்துகாலன், (fem. குந்துகாலி.) A hobbler, a limping person. 2. A Squatter, a man sitting on the his knees. குந்துகால், s. Tip-toe. 2. Squat, sitting on the heels--as a man. கொம்புக்கால், s. The two signs for ஒ marked thus ெ-ா, as in கொ,சொ,. தோரணக்கால், s. Poles to which strings or ropes adorned with twigs or leaves are tied, to represent triumphal arches. நாற்காலி, s. Chair. பகுதிக்கால், s. The sign of உ, in certain compound characters marked thus --as சு, பு. பகுதிக்காற்பிறை, s. The sign of ஊ, marked --as பூ, யூ. பவளக்காலி, s. The name of a bird, Erythropus longipes, corallinus. பின்னங்கால், s. Hind leg. புள்ளிக்கால், s. The character ள subjoined to the letter உ, to lengthen it. புறங்கால், s. The upper part of the foot, instep. பொய்க்கால், s. A stilt, a false leg-as a wooden one. பொய்க்கால் கட்டியாட, inf. To go upon stilts. மடிப்பங்கால், s. Legs with folded knees. மடிப்பங்கால்போட. inf. To sit upon the hams with folded knees. மரக்கால், s. Crutches. 2. A wooden leg. 3. [ex கால், a measure.] An instrument of dry-measure. முக்காலி, s. Tripod. முக்கால், s. Three quarters, ??, தெ. முக்காலும். The three times, even three times. முக்காலும்போவேன். I will certainly go, come, &c. முக்காலேமூன்றுவீசமும். Almost, for the greatest part, nearly. முன்னங்கால், s. Fore-leg. வாய்க்கால்--நீர்க்கால், s. Channel, water-course; [ex கால், channel.] இரண்டாங்கால் மூன்றாங்காலுறவுமுறையான்..... One who is of the second or third degree of consanguinity. 19)

kiṭngku (p. 108) s. A ditch, a trench, an exca vation, அகழ். 2. An excavation in a betelgarden, வெற்றிலைக்கிடங்கு. 3. A ware-house, store-house, godown, as கிட்டங்கி. 4. A pond, a tank, குளம். 5. A prison, jail, place of confinement, a dungeon, சிறைச்சாலை. 6. A hole, hollow, cavity, குழி. அரிசிக்கிடங்கு, s. A store-room for rice, rice-godown.

kiṇṭu (p. 109) கிறேன், கிண்டினேன், வேன்,கிண் ட, v. a. To dig, excavate, delve, hoe up, தோண்ட. 2. To make a pit, a hollow--as in the ground, a hole in a wall, &c., குழிதோ ண்ட. 3. To dig up; to dig out; to obtain by digging, கிளறியெடுக்க. 4. To poke, stir with a ladle; to scratch--as a fowl; pick or work up--as crows; burrow--as rats, &c.; to work up with a stick, an iron-bar, &c., கிளற. 5. (fig.) to probe, to scrutinize, to investigate, to inquire or pry into a matter; to search, to examine, ஆராய. 6. To gnaw--as worms on the body, as animalcula under the skin, &c., புழுமுதலியனகிண்ட. 7. To prompt, நினைப்பூட்ட. 8. To excite--as to a quarrel, &c., பகையெழுப்ப. கிண்டக்கிண்டக்கீரையும்மயிரும், The more you probe it, the more it is hair with the greens; i.e. the more insignificant. மண்கிண்டிவயிறுவளர்க்கிறவன். A husbandman, (diminutively) one who lives by digging. அம்பட்டன்குப்பையைக் கிண்டினால்மயிர்மயிராய்ப் புறப்படும். If you turn up the dung-hill of a barber, you will find only clippings of hair. கிண்டிக்கிண்டிக்கேட்க--விசேஷங்கிண் ட, inf. To inquire into a thing very minutely, to pump one, to ask inquisitively. கிண்டிக்கிளறிப்பார்க்க, inf. To dig out and search. 2. To make a thorough search, to make a thorough investigation. கிண்டிக்கொடுக்க, inf. To stir, to keep stirring--as the fire, the pap, &c. 2. (fig. To prompt. 3. To increase, to aggravate--as a quarrel. நீயவனைச்சற்றேகிண்டிக்கொடு. Prompt him a little. கிண்டிப்பார்க்க, inf. To dig and look --as for yams, &c., 2. fig.) To make injuiry by different means to find out the truth. அவனண்டைபோய்ச் செய்திஎன்னவென்றுகிண் டிப்பார். Go to him and search out the matter. கிண்டிவிட, inf. To dig up, to dig round the roots of plants, grain &c. 2. To excite, to stir up, to incite. 3. To bring a thing to one's notice, to suggest. கிண்டிவிட்டுக் கேளிக்கைப்பார்க்கிறது..... To stir up or excite others to quarrel or fight, and delight in it. கல்லுக்கிண்ட, inf. To dig up stones. களிக்கிண்ட, inf. To cook hasty-pudding, by stirring. கிழங்குகிண்ட, inf. To dig up கிழங்கு. புழுக்கிண்ட, inf. To burrow--as worms in the ground, working up plants, &c. 2. To stir or irritate--as worms in a sore, &c. கிண்டல்கிளறல், v. noun. Digging yams, &c. 48)

kiḷai (p. 112) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To dig, to stir; to work up, to scrach up --as fowls; to root up--as pigs; to burrow --as rats; to excavate, கிண்ட. கிண்டிக்கிளைத்துவிடவேண்டும். The earth must be dug up around the plants. கிளைஞர், s. (pl.) Inhabitants of agricultural districts; husbandmen, உழவர். 16)

kīlu (p. 113) --கீல், கிறேன், கீன்றேன், வேன், கீல, v. a. [used principally in the past tense.] To rend, to cleave, to part, கிழிக்க. 2. To dig, to hollow, to excavate, to burrow, கிண்ட. (p.) கீன்றல், v. noun. Cleaving; burrowing. 39)

kīẕ (p. 113) s. Place or space, under, below, beneath, downward, low or nether; the bottom, கீழிடம். 2. The east, கிழக்கு. 3. A pit, a hole, பள்ளம். 4. The nether regions, the worlds below, கீழுலகம். 5. Forgetfulness, மறதி. 6. Bridle, reins, bit, கடிவாளம். 7. A low caste, கீழ்மக்கள். (p.) கீணர், s. [கீழ்நர்.] Low, mean people, the base, the vulgar, எளியோர். கீழது, s. That which is under or below; bottom. கீழதுமேலதாக்கிப்போட, inf. To overturn, upset, capsize; to overthrow, to defeat. கீழறுக்க, inf. To burrow, to excavate, to make a subterranean passage, to undermine, பூமியிற் சுரங்கஞ்செய்ய. 2. (fig.) To undermine, to injure by any underhand, clandestine means, சதிசெய்ய. கீழறை, s. An under-ground room, a cellar, நிலவறை. 2. A cavern, a cell, a hole or passage under ground, வளை. கீழாக, inf. To become depressed, to sink--as a stalk, a heap of muck, &c.; to deteriorate, to waste--as the body by use or disease; or as property, &c., தாழ் வடைய. கீழாக--கீழாய s. Under, below, beneath. கீழாயிருக்க, inf. To be below, to be mean, to be inferior. கீழாலவத்தை, s. 'Descending states of the soul.' State and degree of consciousness, commencing with objective sensations and descending to subjective feeling and contemplation, the mind receding farther and farther from objective impressions and associations. Hindu physiologists fancy that the mind descends from its seat in the forehead to its other seats, the neck, breast, umbilicus and terminus rectum. (தத்துவக். சிவ. சி.) கீழிருக்க, inf. To lie under, to be under one's dominion or control. கீழாறு, s. A river under ground, பூமி யினுள்ளோடுமாறு. 2. A river in the Congu country, கொங்குதேசத்தாறு. கீழாறுகொண்டுபோயிற்று. The under ground river has carried it away--said of things lost without knowing how. கீழுக்குப்போக, inf. To be diminishes, to be reduced. அவன்புத்தியுங்கல்வியும்வரவரக்கீழுக்குப்போகி றது. His understanding and knowledge are more and more diminishing. கீழோங்கி, s. [prov.] An inferior class or fishermen--as distinguished from மே லோங்கி, a higher rank. கீழ்நோக்க, inf. To look downward, to tend downward, கீழ்ப்பார்க்க. 2. To be sensual, grovelling, to tend toward secularities, இழிவானதைவிரும்ப. 3. To be on the decline--as to wealth, &c.; to go to ruin, to come to naught, தாழ்வடைய. கீழ்நோக்கித்திட்ட--கீழ்நோக்கியேச inf. To use obscene language, to assail with very indecent speech. கீழ்நோக்கு--கீழ்நோக்கம் v. noun. Looking downward, downward tendency, கீழ்ப்பார்வை. 2. Low or grovelling pursuits, a base inclination; underhand, clandestine purpose. கீழ்மேலாக, adv. Upside down. கீழ்ப்பட, inf. To be subdued, to yield, to be submissive, to become inferior, கீழ்ப்படிய. 2. To be subject, to be subordinate, to submit to, அடங்க. 3. To be degraded, mean, base, இழிவுபட. கீழ்ப்படிய--கீழ்ப்பணிய inf. To submit, to yield, to obey. கீழ்ப்படியாத்தனம்--கீழ்ப்படியாமை, s. Disobedience, insubordination. கீழ்ப்படிவு, v. noun. Submission, obedience, subordination, subjection, கீழ்ப்ப ணிவு. 2. Docility, tractableness, அமைவு. கீழ்ப்படுத்த--கீழ்ப்படியப்பண்ண, inf. To subdue, to subject, to subordinate, to subjugate, to quell, அடக்க. 2. To lower, to bring down, to reduce, தாழ்வுபடு த்த. 3. To degrade, ஈனப்படுத்த. கீழ்நோக்கினநட்சத்திரம், s. [in astro.] A lunar mansion looking downward-opposed to மேனோக்கினநட்சத்திரம். They are twelve in number. (உள்ளமு.) கீழ்நோக்கினராசி, s. [in astrol.] A zodiacal sign which looks downward.-Note. These signs, as well as the கீழ்நோக் கினநட்சத்திரம், are favorable for planting esculent roots and digging wells. கீழ்மேற்றென்வடல், s. The east, west, north and south. 42)

kuṭai (p. 117) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To scoop; to work out a hollow; to bore a tube--as a turner, கடைய. 2. To perforate or from holes--as beetles in wood, துளைக்க. 3. To work in flowers, to gather honey, pollen, &c.-- as insects, தாதுகுடைய. 4. To wash, bathe in water; lit. to scoop out tank, குளிக்க. 5. To produce a tingling pain or itching in the body, ears, &c.; to work or gnaw--as worms; to cause smarting, &c.--as caustic on a sore, நோவுபடுத்த. 6. (fig.) To annoy, to cause great grief, heart-breaking, மனதைவருத்த. குடைந்தெடுக்க, inf. To excavate, to scoop out. குடைந்துபோட, inf. To eat--as a canker. 2. To scoop out; to hollow; to excavate. குடைந்துகொண்டிருக்க, inf. To ache in the limbs or bones. 2. To gnaw, corrode; to eat by degrees. குடைகரி, s. A concave piece of charcoal for melting very small piece gold or silver. குடைவண்டு, s. Perforating beetles, ஓர்வண்டு. காதுகுடைய--காதைக்குடைய, inf. To clear the ears of wax. 2. To have itching or tingling pain in the ears. நீர்குடைய--சுனைகுடைய, inf. To bathe. (p.) குடைதல், v. noun. Excavation, தோண் டல். 2. A washing, குளித்தல். குடைவு, s. Hollow, a cavity, குகை. 2. v. noun. Excavation, &c. குடைச்சல், v. noun. [prop. குடைதல்.] Pain imagined to resemble scooping. கைகால்குடைச்சல், v. noun. Pain in the arms and legs. குலைக்குடைச்சல், v. noun. Pains in certain arthritical diseases. 15)

kuẕi (p. 128) s. A pit, a hole, a hollow, a cavity, a dimple, a depression, an excavation, பள்ளம். 2. [local.] A square foot, சதுரஅடிக்குழி. 3. A cubic foot, கனவடிக்குழி. 4. [prov.] A square of twelve feet, in landmeasure, பன்னீரடிச்சதுரக்குழி. 5. A well, கிணறு. 6. A tank, குளம். 7. The belly, வயிறு. 8. [prov.] A cavity at the bottom of a well from which to fill the basket when the water gets low, பட்டைக்கிடங்கு. 9. A grave, usually in composition--as பிரே தக்குழி. குழியிலேபோவாய். May you go to the grave; i. e. may you be ruined, a curse. குழிக்குத்து, s. [prov.] A hole, made for plants in transplanting. குழிக்குத்துக்கோல், s. A short stick, used in making the குழிக்குத்து. குழிபறிக்க--குழிதோண்ட, inf. To make a hole or a pit. குழிதிறக்க, inf. [local.] To open the sacred pit, with appropriate ceremonies, preparatory to the Mohurrum feast. குழிமூட, inf. To fill up the sacred pit. See குழிதிறக்க. குழியிற்புதைக்க, inf. To bury; to conceal. 2. To bury the dead, to entomb. குழிவிழ, inf. To form--as dimples or hollows in the cheeks, ulcers, &c. 2. To form, to be worn, &c.--as hollows in floors, or other surfaces. குழியில்விழ, inf. To fall into evil, vice, &c; lit. into the pit. குழியடிக்க, inf. To make holes in stones--as a stone-cutter. குழிக்கிட்டி, s. [local.] A kind of கிட் டிபுள்ளு game among boys, ஓர்விளையாட்டு. குழிச்சட்டி, s. A kind of earthen pan with hollow cavities for frying cakes. குழிப்புண், s. An ulcer in which holes are formed. குழியச்சு, s. Moulds for making gold beads. குழியம்மி, s. A hollow grind-stone. See under அம்மி. குழித்தைலம், s. Pit-oil; i. e. oil extracted in a pit. குழிநரி, s. A fox, ஓர்நரி. குழிமுயல், s. A rabbit, a coney, ஓர் முயல். குழிப்பிள்ளை, s. A cocoanut, planted deep--not to be . எத்தனைகுழி. How many square feet, or how many குழி? குழிக்கணக்கு, s. Square measure, reckoning by square feet, &c. குழிமாற, inf. [in arith.] To square; also, to multiply a number into another, குழிபெருக்க. குழிமாற்று, v. noun. [in arith.] Table of squares; also, of multiplication, குழிப் பெருக்கம். பெருங்குழி, s. [in arith.] The squaring, or multiplication of integral numbers. சிறுகுழி, s. [in arith.] The squaring, or multiplication of fractional or mixed numbers. குழிவெட்டி, s. A grave-digger, பிரே தக்குழிதோண்டுகிறவன். அட்்டைக்குழி, s. A pit of leeches, especially, a pit in hell, said to be infested with leeches. 27)

kuẕi (p. 128) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [vul.] To form pits, hollows, &c.; to hollow, excavate; to make holes, to depress, to sink, to form cavities, குழியாக்க. குழிப்பு, v. noun. Forming pits, hollows, &c., குழிசெய்கை. 2. Hollowness; a hollow, a depression, தாழ்வு. 29)