aticāram (p. 11) s. Diarrh&oe;a, dysentery, உஷ்ணபேதி. Wils. p. 18. ATISARA. 2. The passage of a planet from a sign before the expiration of its proper period, to which it will return by retrogression, கிரகநடை. அதிசாரத்திரவியங்கள், s. Different kinds of medicine used for the disease, viz.: 1. வெட்பாலையரிசி. 2. அதிவிடயம். 3. வட்டத்திருப்பி. 4. வறட்சுண்டி. 5. சுக் கு.. 6. கீழ்காய்நெல்லி. 7. இலவம்பிசின். 8. ஓமம். 9. கஞ்சா. 1. மாம்பருப்பு. 11. திப்பிலி. 12. சிறுகாய்ஞ்சொறி. 13. இருபூலா, i. e. வறட் பூலா and நீர்ப்பூலா. 14. சாதிக்காய். 15. நீர் முள்ளிவிதை. 16. முத்தக்காசு. 17. குங்கிலியம். 18. காட்டாத்திப்பூ. 19. கிராம்பு. 2. கருங்கா லிப்பிசின். 21. ஆவிரை. 22. புளியம்வேர். 23. வாழை. 24. வெள்ளிலோத்திரம். 25. மா துளம்பிஞ்சு. 26. கருவேல். 27. தேன். 28. புளியங்கொட்டைத்தோல். 29. தென்னம்பாளை. அதிசாரபேதி, s. A kind of dysentery united with fever. அதிசாரவக்கிரம், s. The passage and retrogression of a planet. See அதிக ரித்துவக்கிரிக்க. 7)

aṉlu (p. 33) --அனல், கிறேன், அனன் றேன், வேன், அனல, v. n. To glow, be hot, to cause heat as the sun, fire, fever, or disease in the system, &c., வெம்மையுற. 2. To blaze, flame, எரிய. 85)

aṉl (p. 33) s. Heat as of fever, warmth, a glow, உட்டணம். 2. (p.) Fire, தீ. 3. One of the twelve afflictions which a living body suffers, உயிர்வேதனையினொன்று. அனலசனபட்சி, s. A bird said to devour burning coals, &c., the ostrich, தழல்விழுங்கி. (p.) அனலி, s. The sun, சூரியன். (p.) அனலேறு, s. [ex ஏறு, entering.] The thunderbolt. (p.) அனலோடுவேந்தன், s. A kind of native arsenic. அனல்வீச, inf. To flame, be heated by taking spices, &c. அனற்பொறி, s. A spark of fire. (p.) வடவனல், s. The submarine fire, ஊழித்தீ. (p.) 86) *

aṉukkm (p. 33) s. Suffering, distress, pain, grief, வருத்தம். 2. Lethargy, indolence, சோம்பு. 3. Fear, பயம். 4. Sandal tree, சந்தனமரம். 5. A snake, பாம்பு. 6. Weakness from fever, &c., வாட்டம். (p.) அனுக்கமாகப்பேசினார், He spake with a weak voice. அனுக்கமாகவாசிக்கிறான், He reads mumblingly. 104)

aṉukkāṭṭ (p. 33) v. n. inf. [prov.] To appear slightly, சிறிதுதோன்ற. 2. To give a slight hint, சமிக்கைகாட்ட. தேவதையனுக்காட்டிற்று. The possession returned to him and showed a few and slight symptoms. காய்ச்சலனுக்காட்டிற்று. The fever was slight and of short duration. 105)

aṉungku (p. 33) கிறேன், அனுங்கினேன், வேன், அனுங்க, v. n. To suffer pain, be in distress, affliction, &c., வருந்த. 2. To groan, sigh, moan with pain, புலம்ப. (p.) 3. [prov.] To read or speak with a mumbling tone, to mumble, mutter, மிணுமிணுக்க. 4. (p.) To be weak or slight as fever, flame, &c., வாட. 5. [prov.] To be reluctant, unwilling, backward, இழுக. 6. (c.) To be touched undesignedly, causing a forfeit in the கொக் கான் play, &c., முட்டுண்ண. அனுக்கம், v. noun. Groaning, moaning, புலம்புகை. 108) *

amr (p. 19) s. War, fighting, strife, with all the din of war, போர். 2. Wall around a fort, மதில். 3. Rage, fury, crisis of a disease, the violence or paroxysm of a fever, delirium, உக்கிரம். (p.) அமரர், s. Foes, enemies, பகை வர். (p.) அமராட--அமரியற்ற, inf. To fight, war. See ஆடு and இயற்று. அமராபரணன், s. An undaunted hero, one who considers his wounds received in close action as ornaments. (நன்னூல்.) அமர்க்களம், s. [impr. அமக்களம்.] Field of battle, போர்க்களம் 2. A confused noise, stir, bustle, tumult, agitation, conviviality, ஆரவாரம். விருந்தமர்க்களம், s. Stir and bustle, as talking, cooking, going out and coming in. வேளாண்மையமர்க்களம், s. Stir and bustle of harvest. 21)

aẕl (p. 32) s. Fire, நெருப்பு. 2. Heat, உட்டணம். 3. The eighteenth lunar mansion, கேட்டை. 4. The planet Mars. செவ் வாய். 5. Hell, நரகம். 6. Pungency of heat upon the tongue from acrimonious plants, &c., எரிவு. 7. Envy, jealousy, rage, கோபம். 8. Smarting of a wound, கொதிப்பு. 9. The burning of a fever, சுரச்சூடு. 1. The heat or burning of poison in the system, விடத்தெரிவு. அழலவன்--அழலோன், s. The sun, ஆதித்தன். 2. Mars the planet, செவ் வாய். 3. God of fire, அக்கினிதேவன். அழலாடி--அழலேந்தி, s. Siva, சிவன். அழல்விரியன், s. A poisonous snake, as எரிவிரியன். அழற்கண்ணன், s. Siva, சிவன். அழற்கண்வந்தோன், s. Veerapattra, வீரபத்திரன். அழற்பித்தம், s. A kind of bilious disease. அழற்பிரவை, s. One of the seven hells in which fire is the instrument of punishment, தீநரகு. அழனாசம், s. A species of snake, the bite of which causes insufferable burning. ஓர்பாம்பு. 2)

āmam (p. 38) s. Rawness, state of being un-dressed, un-ripe or un-annealed, பாகஞ் செய்யப்பட்டிராமை. (p.) 2. A kind of disease, ஓர்நோய். Wils. p. 116. AMA. ஆமகணம், s. Diarrh&oe;a, சீதக்க ட்டு. ஆமசன்னி, s. A fit of apoplexy in chidren, caused by ஆமசுரம். ஆமசிராத்தம், s. Raw or un-dressed articles of food, presented to the officiating brahman, at the annual ceremony, for the dead. (p.) ஆமசுரம், s. A certain fever in children. ஆமசூலை, s. One of the சூலை, an arthritic disease. 114) *

āykkcurm (p. 39) s. A kind of fever, முறைக்காய்ச்சல். 19)

irattam (p. 49) s. Red, crimson, சிவ ப்பு. (p.) 2. Blood--as one of the seven தாது, or constituent parts of the body, உதிரம். Wils. p. 69. RAKTA. 3. (p.) Red coral, பவளம். இரத்தகதசுரம், s. A fever affecting the blood. இரத்தகாசம்--இரத்தடசயம், s. Spitting of blood, Hemoptysis, காசவியாதி யிலொன்று. இரத்தக்கட்டி, s. Clot or congelation of blood. இரத்தக்கண்ணன், s. A fierce, irascible man, கோபக்கண்ணன். இரத்தக்கலப்பு--இரத்தவுறவு, s. Consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தக்கலப்பிலேபெண்கொள்ளல். Taking a wife from among one's kindred. இரத்தக்கவிச்சு, s. [vul.] Offensive smell of blood, இரத்தநாற்றம். இரத்தக்கழிச்சல், s. Dysentery, bloody flux, இரத்தபேதி. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood on cloth, dried gore in a wound, &c. 2. Blood extravasated and coagulated on the lungs. 3. A collection of blood in local inflammations, contusions, &c. இரத்தக்கனப்பு, s. Obesity, a full or morbid state of the blood, plethora, இரத்தமீறுகை. 2. (fig.) Pride, arrogance, கருவம். இரத்தக்காட்டேரி, s. A female demon. See காட்டேரி இரத்தக்கிராணி, s. Discharge of blood from the bowels, ஓர்வகையிரத்தபேதி. இரத்தக்கொதி, s. [prov.] Heat of blood in youth inflamed with sexual desires, lasciviousness. 2. Feverish state of blood, such a state of the system as induces anger, venery, derangement, &c., fulness of system, plethora. இரத்தக்கொழுப்பு, s. High mettle, wantonness, the state of being high-fed, voluptuousness, இரத்தபுஷ்டி. 2. (fig.) Pride, arrogance, &c., கருவம். இரத்தக்கோமாரி, s. A disease of cows producing a discharge of blood, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். இரத்தங்கக்க, inf. To raise or eject blood whether from disease or injury. இரத்தங்கன்ற, inf. To turn black and hard--as a bruise or contusion. இரத்தங்குத்திவாங்க--இரத்தமெடு க்க, இரத்தம்வாங்க, inf. To bleed, to take blood from. இரத்தங்குபீரிட--இரத்தம்பீரிட, inf. To spring, flow or spout--as blood from a vein. இரத்தசாகம், s. The செங்கீரை plant. இரத்தசாட்சி, s. Martyrdom. (Christian usage.) இரத்தசூலை, s. Swelling in the abdomen from obstruction of the menses, operating as a preventive of pregnancy, சூதகவாயு. இரத்தச்சுரப்பு, s. Local inflammation, இரத்தவூறல். 2. Fulness of blood, இரத்தப்பெருக்கு. 3. Suffusion of blood from a bruise, இரத்தச்செறிவு. 4. (fig.) Insolence, haughtiness, இரத்தக்கொழுப்பு. இரத்தஞ்சாக, inf. To look aghast, appear pallid. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. 2. (fig.) To kill. இரத்தஞ்சுண்ட, inf. To have the blood dried--as in emaciation. 2. To turn pale by having the feelings wounded or mortified. 3. To be reduced in flesh by hunger, fasting, &c., be emaciated. இரத்தத்துடிப்பு, v. noun. Thrilling of the blood in seeing or hearing a near relation under suffering, also superstitiously supposed to take place on such an event, though not seen or heard of. இரத்தத்தொடர்வு, s. Relation, consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தநரம்பு, s. Vein, blood-vessel, இரத்தநாடி. இரத்தபலி, s. Libation of blood which it is supposed some of the deities partake, இரத்தஞ்சிந்தும்பலி. 2. Bloody sacrifice, இரத்தத்தோடுசெலுத்தும்பலி. 3. (fig.) Murder, கொலை. இரத்தபாத்தியம், s. Consanguinity, kin. இரத்தபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of prepared arsenic. இரத்தபித்தம், s. The name of a disease, a vehement casting up or vomiting of blood. இரத்தப்பசப்பு--இரத்தப்பசுமை, Plumpness of body, fulness, sleekness, இரத்தபுஷ்டி. இரத்தப்பழி, s. Blood-guiltiness, revenge for blood-shed. இரத்தப்பிரமியம், s. A urinary passing of blood--as in bad cases of gonorrh&oe;a, ஓர்நோய். இரத்தப்பிரவாகம், s. A flood or deluge of blood, இரத்தப்பெருக்கு. இரத்தப்பிரவை, s. One of the seven hells, ஏழுநரகத்தொன்று. இரத்தப்பிரியன், s. A bloodthirsty man. இரத்தப்பீனசம், s. A species of inflammation in the head with discharges of blood. இரத்தப்புடையன், s. A species of the beaver snake, the bite of which speedily causes hemorrhage from the eyes, nose, mouth and other passages. இரத்தமண்டலி, s. A very venomous kind of snake whose bite causes the blood to issue from the pores. இரத்தமாடன், s. A demon fabled to be dreadfully cruel. இரத்தமாரணம், s. The காவிக்கல் --Reddle, red chalk. இரத்தமூலம், s. Hemorrhoids. இரத்தவலிப்பு, s. Convulsion by too great a fulness of blood. இரத்தவள்ளி, s. A species of red yam. இரத்தவாரி, s. Immoderate flow of menses. See துவாலை. இரத்தவிரியன், s. A species of beaver snake. இரத்தவெறி, s. Wanton cruelty, high mettle. 2. Fury from drinking blood. இரத்தாசயம், s. The heart--as the receptacle of blood. இரத்தாம்பரம், s. Red vestments, blood-colored cloth, சிவப்புச்சீலை; [ex அம் பரம், vesture.] இரத்தோற்பலம், s. The red waterlily, செங்குவளை, Nymph&oe;a rubra; [ex உற்பலம், lily.] Wils. p. 692. RUKTOTPALA. 15) *

iṟngku (p. 57) கிறேன், இறங்கினேன், வேன், இறங்க, v. n. To descend, pass down a declivity or ladder, sink lower; to get down a tree, a precipice, &c.; to step down, alight from a horse, &c.; to crawl down, சரிய. 2. To descend voluntarily--as a bird, தாழலிறங்க. 3. To descend by degrees through air, water, or any other resisting medium--as leaves or other light substances; to fall or sink gradually or slowly; to fall--as rain; to flow down--as a torrent; to fall--as grain from the ear, மழைமுதலிய வையிறங்க. 4. To disembark, get out of a boat, or from one boat into another of smaller size, கப்பலினின்றிறங்க. 5. To be taken down, unladed, unladen, disburdened, சாமானிறங்க. 6. To fall or sink into the appropriate place--as a post into its hole, to be driven home--as a nail, உள்ளிறங்க. 7. To sink--as a denser body, to settle to the bottom--as earth in water, water in oil, &c., அமிழ. 8. To arrive at a place other than one's home, to pitch, alight, encamp --as an army. to halt, பாளயமிறங்க. 9. To get into the right road, நேர்வழியிலிறங்க. 1. To be brought down or reduced, தாழ்வடைய. 11. To abate--as fever commencing with the head and descending to the extremities, சுரமிறங்க. 12. To become reduced, or to descend--as bile in the system (which rising to the brain is supposed to cause mental derangement); hence to be cured of mental aberration, பித்தமிறங்க. 13. To subside--as animal poison in the system (which is supposed to descend from the head to the extremities), விடமிறங்க. கபாலநீர்கண்ணிலேயிறங்குகிறது. The humors of the head have descended into the eyes, causing cataract, depriving the person of sight, &c. ஒருதுறையிலிறங்கிவிட்டான். He has found a resting place; his mind is settled. இறங்காத்துறை, s. A place not convenient or proper for landing, or lodging. 2. (fig.) An improper marriage, connection, &c. இறங்குதுறை, s. A place of debarkation. 2. (fig.) Means, ways for effecting a thing, வழிவகை. இறங்குபொழுது, s. The time of sunset, சாய்பொழுது. இறங்குபொழுதிலேமருந்துகுடி. Take medicine when the sun declines; implying that the disease will thereby decline. இறங்குமிராசி, s. The six signs through which the sun passes in its southern course, சூரியனிறங்குமாறிராசிகள். இறக்கம், v. noun. Descending-as of food into the stomach; descent of a bird, a stream; debarkation from a boat, going down a ladder, &c., இறங்கு கை. 2. A descent, declivity, slope, declination, சரிவு. 3. A ford, இறங்குதுறை. 4. The drying up of the pustules in the small pox, measles and other similar diseases--so applied because it is supposed to begin at the head and to descend, அம்மைமுதலியவிறக்கம். 5. Paths and tracks of beasts in a jungle, மிருகங்கள் செல்வழி. நோயாளிக்குச்சோற்றிறக்கமில்லை. The patient is unable to swallow his food. இறக்கத்திலிருக்க, inf. To be in a low place, to be below. அவன்காரியம்இறக்கத்திலிருக்கிறது. His business is on the decline. இறங்கல், v. noun. The swelling of the glandula by an excess of wind, &c., அண்டமிறங்கல். 2. The subsiding of swelling, &c. from the head to the extremities, விக்கமிறங்கல். இறவு, v. noun. Lapse, passage, a place of descent, செல்கை. 5)

iḷku (p. 55) கிறது, இளகினது, ம், இளக, v. n. [prov.] To relax, abate, become pliable, flexible, to lessen in intensity or severity--as wind, rain, sun-shine, fever, &c., தணிய. 2. To become tender, indulgent, mild, yielding, placable, to relax in ardor, application, &c., நெகிழ. 3. To grow moist --as goods, &c. in rainy weather, to soften--as heated iron or other metals, to dissolve a little, be reduced in hardness, &c., to deliquesce, soak through--as tiles, கரைய. 4. To become relaxed--as a bowstring, to become loose--as screws, &c., தளர. இளகாதவன், s. A hard-hearted, inexorable person. இளகிக்காண, inf. To become limber, soft, loose, pliant, lubricous, &c., நெகிழ. 2. To appear less strict, rigid, &c.--as the mind; to become less tense. இளகினபொன், s. Soft or pure gold that easily melts, &c., the prefix is alike applicable to other metals. இளகினமனசு, s. A feeling, kind heart. 49)

utṟu (p. 60) கிறேன், உதறினேன், வேன், உதற, v. a. To shake off, throw off by shaking, to shake a thing, especially a cloth; to shake the feet, hands, &c.; to shake itself --as an animal; to shake the head--as a dog having something in its mouth, உதறிப் போட. 2. To shake or thrust off a person, animal or thing that adheres to one; to extricate one's self from another in wrestling by shaking, pushing, &c., விதிர்க்க. 3. To shake off a business, affairs, office, &c., தள்ளிவிட. 4. To snatch or wrest one's self from the grasp of another. (See திமிற.) 5. (fig.) To renounce friends and social life for the desert--as an ascetic, நீக்க. 6. To strike--as the hands, feet, &c. through pain, grief, fear, anger, &c., துக்கமுதலியவற் றாற்கைவிதிர்க்க. 7. v. n. To shake with ague, fever, palsy, &c., நடுங்க. உதறிக்கொண்டுபோகிறான். He is refractory. இனஞ்சனம்யாவையுமுதறிவிட்டுப்போனான். He has utterly renounced his relations and friends--as a devotee, or to form other connections. என்வார்த்தையையுதறிவிடாதே. Do not reject what I say. உதறிமுறிப்பான், s. The விஷ்ணு காந்தை plant, Spharanthus Indicus. உதறுகாலி, s. A cow that kicks, or twitches away its leg and will not be milked, உதறுகாற்பசு. 2. A woman that shakes her feet in walking, உதறுகாற் பெண்--such a woman is supposed to bring evil upon her children and household. உள்ளதையுங்கெடுத்தாளுதறுகாலிவந்து. When this woman who shakes her feet in walking joined the family she destroyed all its wealth. கையையுதற, inf. To shake the hands when under the influence of strong emotion, especially grief. 4) *

urm (p. 64) s. Strength, firmness, hardness, compactness, coarseness, aspiration, force of voice, expression, meaning, &c., வலி. 2. Energy, spirit, exertion, determination, resolution, fortitude, firmness of mind, ஊக்கம். 3. (p.) The breast, chest, மார்பு. 4. Wisdom, knowledge, spiritual knowledge, ஞானம். 5. Velocity, force, missile or projectile force, வேகம். 6. The solid part of timber, வயிரம். 7. Hardness, induration, obduracy, திண்மை. 8. A surrounding wall, மதில். கடலுரமாயிருக்கிறது. The sea is high, rough. காற்றுரமாயிருக்கிறது. The wind is high, boisterous. உரகடல்--உரசமுத்திரம், s. A boisterous sea, a sea generally rough. உரங்குத்த, inf. [prov.] To pound and harden the earth around trees newly set, பலமுறச்செய்ய. உரங்கொள்ள, inf. To thrive, grow strong--as the wind; to get strength, become boisterous--as the sea, பலங்கொள்ள. 2. To exert strength, &c., வலியுண்டாக. 3. To be hardened, indurated, obdurate, கடினமுற. உரங்கொண்டெறிந்து. Throwing with force. காய்ச்சலுரங்கொண்டுகாய்கின்றது. The fever rages and burns. உரஞ்செய்ய, inf. To exert influence, take effect, produce, effect--as arguments, பலஞ்செய்ய. 2. To grow strong, வலியுற. 3. To thrive--as vegetables, &c., பலப்பட. அவரெடுத்தகாரியங்களிலொன்றுமுரஞ்செய்யவில் லை. He has been successful in nothing that he has undertaken. உரஞ்சொல்ல, inf. To animate, to encourage. உரமண், s. Hard, ungenial soil. உரமாய்நிற்க, inf. To stand fast, immovable. உரமாய்ப்பெய்கிறமழை, s. A heavy rain. உரமானசத்தம், s. A loud sound. உரமெடுக்க, inf. To remove a particular ailment incident to infants. உரம்போட, inf. To manure land, எருப்போட. 2. To fasten, make firm, உரப்பிக்க. உரம்விழ, inf. To get a particular ailment by rolling on the ground--applied only to a child not twelve months old. உராதரம், s. A woman's breast, முலை. உரேந்திரன், s. A hero, a soldier, வீரன். உரோருகம், s. A woman's breast, முலை; [ex உருகம், birth, origin.] கடலுரம், s. Roughness of the sea. உரக்க, inf. To become intense, grow strong, firm, hard, &c., to increase in strength, intenseness, loudness, &c., to rage, increase in violence, vehemence, heat, malignity, &c., பலமடைய. உரத்துப்படி. Read out. உரத்துப்பாடு. Sing loud; sing louder. காய்ச்சலுரத்துக்காய்கிறது. The fever rages intensely. உரக்கக்கூப்பிட, inf. To cry aloud. உரக்கப்பேச, inf. To speak loud. உரத்தகடல், s. A boisterous sea. உரத்தகடிதாசி, s. Thick, coarse paper. உரத்தகாய்ச்சல், s. A vehement fever. உரத்தகாற்று, s. A violent wind. உரத்தகுதிரை, s. A powerful horse. உரத்தசத்தம், s. A strong, harsh voice, a loud noise. உரத்தசரீரம், s. A firm constitution, a strong compact body. உரத்ததருக்கம், s. A sharp contest, a violent controversy. உரத்தநிலம், s. Firm soil. உரத்தவெயில், s. A hot sun. உரப்பிக்க, inf. To make firm, to harden, indurate, confirm. உரப்பு, v. noun. intenseness, force, strength, firmness, compactness, வலி. 2. Coarseness, thickness, roughness--as of cloth, paper, leaves, &c.; stiffness, hardness--as of rice not well boiled, or of the stomach when overcharged, or when food does not digest, திண்மை. உரப்பானநிலம், s. Firm, hard (ungenial) land--as உரத்தநிலம். உரப்பானபுடைவை, s. Thick, coarse cloth. நெஞ்சுரப்பானவன், s. A hardhearted man. 2)