amai (p. 20) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To settle, compose, cause to yield, reduce to order, adjust, subject or bring to a right state, adapt, prepare, சரிப் படுத்த. 2. To get into possession, secure unjustly, get over to one's interest, secure, வசமாக்க. (பஞ். 21.) 3. To appoint (divinely), destine, institute, fix, விதிக்க. 4. To make, create, form, produce, உண்டு பண்ண. 5. To effect, accomplish, bring about, perform, manufacture, செய்துமுடிக்க. 6. To cook, prepare food, சமைக்க. (p.) கடவுளமைத்தபடிநடக்கும். It will take place as God has appointed. அமைப்பு, v. noun. Appointment, institution, destination, destiny, கட்டளை. 36)

aḷm (p. 33) s. Salt-pans, salt-works, a place where salt is formed, உப்பளம். 2. (p.) A maritime district, one of the five kinds of land, நெய்தனிலம். 3. Sharpness--as of a sword, &c., also of intellect, கூர்மை. 4. Closeness, நெருக்கம். அளத்தியர், s. Females of the salt-making caste, உப்பமைப்போர்பெண்கள். அளத்துநிலம், s. Brackish and barren ground. See களர்நிலம். அளத்துப்பச்சை, s. A plant growing by the sea and in brackish soil, மருக் கொழுந்துச்சக்களத்தி. அளத்துப்புல், s. A kind of grass, Pommerullia cornucopice, L. அளத்துப்பூளை, s. A species of Illecebrum, Illecebrum brachiatum, L. அளவர், s. (sing. அளவன்.) Saltmanufacturers, (the caste,) உப்பமைப்போர். 23)

uppu (p. 62) s. Salt, any species of salt, acid or alkaline, லவணம். 2. Saltness, உவர்ப்பு. 3. The sea of salt-water-as distinguished from the other seas of Hindu cosmogony, the ocean, கடல். 4. Sweetness, deliciousness, இனிமை. (கு. 382. 8.) 5. A kind of play among females, மகளிர்விளையா ட்டு. 6. Melody, music, அராகம். 7. A heap of sand used as a goal in the game of prison-bars, விளையாட்டுமணற்குவியல். --Note. Five salts are spoken of as used by alchymists and சித்தாதிகள்; viz.: 1. கறியுப்பு, culinary salt. 2. வெடியுப்பு, salt-petre. 3. இந்துப்பு, a fossil, medicinal salt. 4. ஓட்டு ப்பு, salt supposed to be formed in the skull. 5. அமரியுப்பு, Urinary salt. இந்தப்பேச்சிலேஉப்பில்லை. This speech is void of savor. உப்பங்கழி, s. Salt-pan, உப்புக் கழி. உப்பளம், s. Salt-works, salt-pans, உப்புவிளைநிலம். 2. Brackish land, கழி. உப்பளங்கட்ட, inf. To construct salt-pans. உப்பளம்பாய்ச்ச, inf. To convey water into the salt-pans. உப்பளவர்--உப்பமைப்போர், s. Saltmanufacturers. உப்பிட--உப்புப்போட, inf. To salt. உப்பில்லாப்பேச்சு, s. Insipid discourse. உப்புக்கசனை--உப்பூறணி, s. Being impregnated with salt, as land. உப்புக்கட்டி, s. A granulation on a lump of salt. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat, a piece of saltfish, flesh, &c. உப்புக்கண்டம்பறிகொடுத்தபார்ப்பாத்திபோல.... Like a Brahmanee who has lost her salted mutton [prov.], used when something is lost which cannot to inquired after. உப்புக்கரித்தல்--உப்புக்கூர்த்தல், v. noun. Having a saline taste. உப்புக்கீரை, s. A plant used for curry, ஓர்வகைக்கீரை. 2. A kind of curry made of that plant, ஓர்கறி. உப்புக்குத்தி, s. A kind of bird, ஓர்பட்சி. உப்புக்கொள்ளுகிறது, s. A play, taking a child on the back and crying, Salt for sale, ஓர்விளையாட்டு. உப்புச்செய்ய--உப்புவிளைவிக்க-உப்பமைக்க, inf. To make salt, உப்புண் டாக்க. உப்புத்தண்ணீர், s. Salt-water, brackish water. உப்புத்தரை--உப்புத்தரவை, s. Brackish soil. உப்புத்திராவகம், s. Muriatic acid, இலவணதிராவகம். உப்புத்திரி, s. A twist dipped in a preparation of salt, to serve as an injection for a child, மலங்கழிக்கஏற்றுந்திரி. உப்புப்பட, inf. To form as salt in pans, &c., by natural process, உப்புண் டாக. உப்புப்பாத்தி, s. The division or beds in salt-pans. உப்புப்பாத்திகட்ட, inf. To make salt-pans. உப்புப்பார்க்க, inf. To try the seasoning of curry, &c. by the taste, உப்புருசிபார்க்க. உப்புப்பால், s. The milk of the mother after child birth for three days. உப்புப்புல்லு, s. Grass growing in salt soil. உப்புப்பூக்க--உப்புப்பொரிய, inf. To begin to form--as salt; to form as the lamina, உப்புமலர. 2. To have a pale color on the skin, perhaps a concretion from perspiration, சரீரத்திலுப்புப்படர. உப்புப்புளிதள்ள, inf. To abstain from salt and acid things--a regimen in medical prescriptions. உப்புப்புளிப்புப்பார்க்க, inf. To examine the taste of curries, சுவையினிசை வுபார்க்க. 2. (fig.) To examine, make inquiry beforehand. பரீட்சைபார்க்க. 3. (fig.) To try or examine a part of a work, &c. in order to form an estimate of the whole. உப்புவாணிகர், s. Salt dealers, the caste, உமணர். உப்புவாணிகனறிவானோகர்ப்பூரவிலை? Is a salt dealer acquainted with the price of camphor? உப்புறைப்பு, s. Saltishness, flavoring of salt, உப்புக்கரிப்பு. காய்ச்சுப்பு or சவட்டுப்பு, s. Alkali, salt produced from the earth impregnated with soda. வழலையுப்பு, s. Soap. கறியுப்பு--கடலுப்பு, s. Sea-salt. காருப்பு, s. Salt produced from sesamum seed, கடுந்திலாலவணம். வளையலுப்பு, s. Fel vitri, glassgall; a very white salt. கல்லுப்பு, s. Salt in lumps. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur. கறுத்தவுப்பு, s. Black salt produced from the ashes of certain plants. மரவுப்பு, s. Potash. 63)

uẕ (p. 67) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To practise, learn by practice, பழக. 2. To exert energy, use endeavors, persevere, execute, முயல. 3. To labor, work hard, வேலைசெய்ய. 4. To follow any kind of business--as husbandry, merchandise, manufacture, &c., தொழில்நடத்த. 5. To discharge the duties of an office, உத்தியோகஞ் செய்ய. 6. To suffer, experience sorrow, pain, trouble, fatigue, &c., வருந்த. 7. To undergo penance, தவத்தினுட்பட. (சிலப் and குறள்.) (p.) இடருழக்கும்வருத்தநீங்கி. Removing from a state of affliction in which troubles are treasured up for future births-- (இராமா.) துயருழக்க, inf. To suffer pain, affliction, to endure agony. உழப்பு, v. noun. Practice, habit, exercise, பழக்கம். 2. Energy, perseverance, close application, exertion, முயற்சி. 3. Manual labor, laborious employment, கைத்தொழில். 4. Impulse as of voice, force communicated, உயிர்முயற்சி. 5. Fatigue, suffering, வருத்தம். 6. Strength, வலி. (p.) உழப்பாளி, s. An energetic, or industrious person, பிரயாசப்படுபவன். 7)

kñl (p. 86) --கஞலு, கிறது, கஞன்றது, க ஞலும், கஞல, v. n. To ascend, எழும்ப. 2. To be close, நெருங்க. 3. To be severe, quick, to have velocity, கடுக. 4. To abound, மிக. (p.) கஞலவழிந்ததொல்லிருமாழை. Numerous were the wornout gold ornaments of ancient manufacture. (ஸ்காந்.) கஞலல்--கஞலுதல்--கஞறல், v. noun. Closeness, narrowness, நெருங்கல். 2. Rising, elevation, எழுச்சி. 3. Severity, quickness, கடுப்பு. 4. A sign of displeasure, சினக்குறிப்பு. (பிங்.) 5. Fullness, luxuriance, பொலிவு. 6. Abundance, plenty, மிகுதி. (p.) கஞன்றல், v. noun. Ascent, எழுச்சி. (p.) 15)

kārṇm (p. 104) s. Cause, origin, source, தோற்றத்துக்கு மூலம். 2. Principle, essential element, மூலம். 3. Instrument or means, கருவி. 4. [in logic.] Cause, reason, the ground of an assertion or argument, ஏது. occasion, நோக்கம். Wils. p. 213. KARANA. 6. One of the twenty-eight Agamas, ஆகமம் இருபத்தெட்டிலொன்று. According to the Hindu Philosophy, காரணம் is three fold, viz.: முத ற்காரணம், துணைக்காரணம், நிமித்தகாரணம், முத ற்காரணம், material, proximate cause--as clay from which pottery is made, or the primitive Maya out of which the universe was produced. துணைக்காரணம், secondary, instrumental, or co-efficient cause--as the wheel used by a potter, or the Sakti (energy) of the god Siva. நிமித்தகாரணம், the efficient cause or the agent--as the potter, in the manufacture of wares, or the god Siva in the production of worlds. சர்வத்துக்குமாதிகாரணமானவர். The first cause or creator of all things. காரணகர்த்தா--காரணகடவுள் s. The Supreme Being--the Chief Agent in all things, முதற்கடவுள். 2. Any supposed miracle-working deity, அற்புத கடவுள். காரணகாட்சி, s. Demonstration 'a priori', or from an axiom. Rott. 2. A pleasing and marvellous sight. காரணகாரியம், s. Cause and effect, காரமுங்காரியமும். காரணகுரு, s. A guru whose sole object is the spiritual benefit of his disciples, மெய்க்குரு--opposed to கரியகுரு. காரணக்குறி, s. [in gram.] Derived names or appellatives, as one of the classes of nouns--opposed to இடுகுறி,கார ணப்பெயர். 2. Presage, omen, prognostic, a sign showing beforehand what is to happen, முன்னறிகுறி. காரணங்காட்ட, inf. To affirm a cause, to ascribe or show reasons, ஏதுகாட்ட. காரணகேவலம், s. Absolute unconsciousness of the soul during its involution in காரணமாயை. It is one of the three காரணாவஸ்தை. காரணசகலம், s. Conscious state of the soul during its manifestation in the world, and consequent subjection to births and deaths; one of the three காரணாவஸ்தை. காரணசரீரம், s. The most subtile embryo of the body, as originally and eternally existing with the soul. (See சரீரத்திரயம்.) In the Vedantic philosophy, the original principle of spiritual ignorance, in which the soul is enveloped during the period of its non-absorption in Brahm. காரணசுத்தம், s. Complete liberation from பாசம், and the attainment of perfect purity and happiness; one of the three காரணாவஸ்தை. காரணச்சிறப்புப்பெயர், s. [in grammar.] Derived names limited in their application--as முடி, a crown so called because it is put on முடி, the head, ஒன் றற்குரியகாரணப்்பெயர். காரணச்சொல், s. A story, a narrative, கதை. (p.) 2. A derived word. காரணப்பெயர், s. [in grammar.] Derivative names. காரணப்பொதுப்பெயர், s. [in grammar.] Derived names extending to various classes--as அணி, jewel; so called because it embraces various kinds of jewels, which are worn, பலவற்றிற்குரியகார ணப்பெயர். காரணமாயிருக்க, inf. To be the author of the thing. காரணமாயை, s. Maya as the primitive, original substance from which all the manifestations of matter and spirit are evolved, and into which they are again resolved at the destruction of the universe, அகிலத்துக்கும் வித்தானமாயை. see மாயை. காரணமுகாந்திரம், s. Motive. காரணவணு, s. According to some atheistical schools, primitive or original atoms, by the fortuitous combination of which, the worlds were originated. காரணவாகுபெயர், s. Names in which the cause is, by the way of metonymy, used for the effect--as in திருவாசகம். காரணவிசேஷம், s. Chief or principal things. (p.) காரணவிடுகுறி, s. A name which, though given originally as descriptive of a class of objects, is applied to individuals of the class, though destitute of the qualities which it describes--as மறவன், கறங்கு. காரணவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of a cause for the effect. காரணவிலக்கு, s. [in rhetoric.] Negation of effects from the absence of a cause, ஓரலங்காரம். காரணன், s. The first cause, நிமித்தன். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. Any deity supposed to work miracles, அற் புதகடவுள். 4. A king, அரசன். 5. The name of a kind of arsenic, மிரதபாஷாணம். காரணாவத்தை--காரணாவஸ்தை, s. The three principal, causative states or அவத் தை of the soul--கேவலம், சகலம் and சுத்தம், --as distinguished from காரியாவத்தை. காரணானுமானம், s. [in logic.] A priori reasoning; inference from cause to effect --opposed to காரியானுமானம். (சிவ. சி.) மூலகாரணம், s. The primeval cause. மொழிமுதற்காரணம், s. The first principle of a word. காரணி, s. Parvati, பார்வதி. 103)

kārukam (p. 104) s. Manufacture, the act of manufacturing silk or cotton cloth, the process of preparing cotton or silk; spinning and weaving, நெய்யுந்தொழில். 2. Menial service, servile labour or toil--as carrying burdens, &c., கைங்கரியமானவேலை. 3. A form of religion--the worship of fire, அக்கினியைவணங்குஞ்சமயம். காருகத்தொழில்--காருகவினை, s. Manufacture, spinning, weaving, நெய்தற்றொ ழில். 2. The work or employment of weavers. 3. Menial service, toil, கைங் கரியவேலை. காருகர், s. Weavers, நெய்வோர். 2. Sculptors, painters, artists, ஓவியர். 127)

cīṉā (p. 191) s. China, ஓர்தேசம். See சீனம். சீனாத்தாள், s. A sheet of China paper. சீனாக்காரர், s. The Chinese. சீனாக்காகிதம், s. China-paper. சீனாச்சர்க்கரை, s. China-sugar. சீனாச்சுருள், s. [prov.] Silk cloth manufactured in China. 56)

toppi (p. 262) s. (Hind. டோபி.) Hat, cap, bonnet, a manufactured head-dress, தலைக் குல்லா. (c.) தொப்பிகழற்ற, inf. To take off the hat in reverence. தொப்பிக்கட்டை--குல்லாக்கட்டை, s. [prov.] Sticks or posts set up in shallow waters, to indicate the course of the channel; from the practice of putting straw or other mattar on them, to make them conspicuous. (c.) தொப்பிக்காரர், s. [plu.] Europeans, as wearing huts; said to be eighteen tribes or nations. வட்டத்தொப்பிக்காரர், s. [prov.] Mohammedans, as wearing a round cap; reproachful. தொப்பிமடல், s. [prov.] The integument of the areca-flower, கமுகம்பாளைமடல். 79)

toẕil (p. 262) s. Act, action, deed, செயல். 2. Work, service, employment, avocation, art, pursuit, practice, வேலை. 3. Office, trade, function, business, உத்தியோகம். 4. Skill, competence, address in performance, adroitness, exercise of acumen, display of ingenuity in workmanship, machinery, or speech, சாமர்த்தியம். 5. [in gram.] A verb, வினைச்சொல். 6. Result, natural effect, characteristic, instinct, தன்மை. 7. Appropriate duties or occupations, குலாசாரம். 8. Treachery, intrigue, cunning, தந்திரம்-Note For முத்தொழில், the three operations of the deity and ஐந்தொழில், as given in Saiva Agamas, see பஞ்சகிருத்தியம் under கிருத்தியம். The six தொழில், or actions, appropriate to the holy land, or India proper, are: 1. உழவு. ploughing, tillage. 2. தொழில், workmanship, manufacture. 3. வரைவு, marriage, with appropriate ceremonies. 4. வா ணிகம், traffic. 5. வீச்சை, வித்தை. arts, science, literature. 6. சிற்பம். architecture. The six தொழில் or duties and occupations appropriate to the four castes are: 1. To அந்தணர், brahmans: 1. ஓதல், study and recitation of the Vedas. 2. ஓதுவித்தல், teaching the Veda. 3. வேட்டல், performing daily and special rites tending the sacred fire. &c. 4. வேட்பித்தல், managing the performance of rites for others, &c. 5. ஈதல், distributing alms, supporting religious mendicants. 6. ஏற்றல், receiving alms, and donations from worthy persons. II. To அரசர், the royal or military race: 1. ஓதல், studying. 2. வேட்டல், performing rites. 3. ஈதல், bestowing alms, and donations. 4. உலகோம்பல், cherishing, protecting, governing the land. 5. படைப்பயிற்றல், training or disciplining armies. 6. பொருதல், carrying on war. III. To வைசியர், or cultivators, marchants and herdsmen: 1. ஓதல், study, 2. வேட்டல், performing rites. 3. பொருளீட் டல், acquiring wealth. 4. ஈதல், bestowing alms. 5. பசுக்காத்தல், keeping cows. 6. ஏரு ழல், agriculture. IV. சூத்திரர், servile castes: 1. முதன்மூவர்க்கேவல்செய்தல், serving the first three castes. 2. பொருளீட்டல், acquiring wealth. 3. உழுதல், tillage. 4. பசுக்காத்தல், keeping cows. 5. குயிலூவத்தொழில்செய்தல், playind on stringed and wind instruments 6. காருகவினைகளாக்கல், weaving cotton and silk, bearing burdens, and other drudgery. Authorities differ on some of the varieties. நீஎன்னிடத்தில்தொழில்பண்ணிக்கொண்டுவருகி றாய்ஒருநாளைக்குஅகப்படுவாய். You are dealing slily with me, one day you will be caught. தொழிலாளன், s. [pl. தொழிலாளர்.] A mechanic, artificer, office holder, &c. தொழிலாளி, s. (mas. and fem. vul. தொள்ளாளி, plu. தொழிலாளிகள்.] An artificer, as தொழிலாளன். தொழிலில் இலாபம், s. Profit from work or trade. தொழிலெடுக்க, inf. To get or obtain office. 2. [prov.] To dismiss one from office. 3. See எடு, v. தொழில்மாற, inf. To be transferred from one profession to another. 2. To be put out of office. தொழிலோர், s. [plu.] Artificers, &c. தொழிற்குறைவிசேடம், s. [in rheto.] One of the four kinds of விசேடம், enhancing the superiority of a person or thing by a description of results without noticing intermediate causes, ஓரலங்காரம். தொழிற்பட, inf. To be formed, constructed, produced, evolved, காரியப்பட. 2. To engage in an office, to enter upon a work, வேலையிற்புக. தொழிற்பண்பு, s. [in gram.] Words describing the qualities of acts, as ஆடல், dancing; பாடல், singing. தொழிற்பாடு, s. Labur, as பாடு. தொழிற்பெயர், s. Verbals, verbal nouns. being of two kinds: 1. புடைபெயர்ச்சித் தொழிற்பெயர், as வருதல், coming, &c. 2. முதனிலைத்தொழிற்பெயர், as உரிஞி, &c. தொழிற்துறை, s. Trade, business, வியா பாரம். தொழின்முறைமை, s. Occupation, manner of work. தொழின்மொழி, s. As வினைச்சொல். 105)

nirumāṇm (p. 277) --நிர்மாணம், s. Institution, ordinance, allotment, ஏற்பாடு. 2. Production, fabrication, manufacture, நிரு மிப்பு. W. p. 476. NIRMMAN'A. 121) *

pṇi (p. 292) s. Act, action, performance, செய் கை. 2. Work, service, art, pursuit, தொழில். [Tel. பநி.] 3. Jewel, jewelry, trinkets, ஆபர ணம். 4. Services to a deity, carpentry, architecture, &c., about a temple, திருப் பணி. 5. Office, trade, craft, வேலை. 6. Duties of a slave, slavery, ஊழியம். 7. Servitude, attention to a superior--as a religious mendicant, தொண்டு. 8. Command, order, direction, கட்டளை. 9. Word, saying, சொல். 1. Woven silk, பட்டுச்சேலை. பருத்திக்கடையில்நாய்க்குப்பணியென்ன. What business has a dog in a cotton shop? [prov.] பணிசெய்மகன்--பணிசெய்பவன், s. A servant to a superior. 2. One who blows the long trumpet at funerals, &c. பணித்தட்டார், s. [pl.] Goldsmiths. பணிப்படுத்த, inf. To manufacture, to make an article. பணிப்பெண், s. A chamber-maid, a lady's maid, ஏவல்செய்பவன். பணிமுட்டு, s. Goldsmith's tools; utensils, implements--especially in temples. See தட்டுமுட்டு, திருப்பணிமுட்டு. 6) *

mōtrpā (p. 369) s. [Arab. Mohtarpha, improp. ாேமதரப்பா.] Taxes levied on the manufacturing and trading community, தொழில்வரி. 19)

vilai (p. 398) s. Price, cost, கிரயம். 2. Selling, sale, விற்கை. (c.) கேட்கிறவிலை. The asking price; offered price. விலைகட்ட, inf. To set a price. விலைகுறிக்க--விலைமதிக்க, inf. To estimate the price of an article. விலைகேட்க, inf. To offer a price. விலைக்காரர், s. Bidders, buyers. விலைக்கிரயம், s. Price. விலைக்கிராக்கி, s. A dear price. விலைச்சரக்கு, s. Things for sale. விலைஞர், s. Those of the chetty-caste, merchants, செட்டிகள். (சது.) விலைதீர்க்க, inf. To settle or determine the price. விலைநயமாய். Cheaply. விலைபெற, inf. To be worth the price. விலைபேச, inf. To bargain. விலைபொருந்த, inf. To discuss the price. விலைபோக--விலைப்படுத்த, inf. To be priced, to be sold. விலைபோட--விலையிட, inf. As விலைகு றிக்க. விலைப்பண்டம், s. An article for sale. விலைமகள், s. A harlot, வேசை. (p.) விலைமேவ--விலையிணங்க, inf. To agree on the price. விலையாளர், s. Sellers, dealers, விற் போர். (p.) விலையுணி, appel. n. One sold for debt. 2. One whose property is all sold for debt. 3. A slave re-sold, in reproach. விலையேறப்பெற்றது, appel. n. That which is precious, high priced. விலையேற்ற, inf. To raise the price of a thing. விலையொட்ட, inf. To add to or increase the price, as a dealer. இணக்கமானவிலை--சரசமானவிலை, s. A cheap price. உள்ளூர்விலை, s. The price of goods in the place, where they are manufactured. கொள்விலை, s. The net price. 65) *