āti (p. 38) s. Source, cause, primitiveness, beginning. மூலம். 2. Excellency, முத ன்மை. 3. The Supreme Being, கடவுள். 4. An independent sovereign, a supreme ruler, an emperor, இறைவன். 5. A master, proprietor or one to whom a right or duty is owing, எசமான். 6. The sun, சூரியன். 7. Running in a direct course, நேரோடுகை. 8. Antiquity, பழமை. 9. Siva, சிவன். 1. Vishnu, விட்டுணு. 11. Brahma, பிரமன். 12. Argha, அருகன். 13. Buddha, புத்தன். 14. Joined with a noun, it includes the thing mentioned and the rest of its series--as பிரமாதி. 15. A mode of time or measure in music, ஆதிதாளம். 16. (சது. for மாதி.) A circular course, மண்டலமாயோடுகை. (p.) ஆதிகடவுள், s. The primeval deity. ஆதிகாரணம், s. A primary cause. ஆதிக்கடுஞ்சாரி, s. Solder, a metallic cement said to consist of nine salts, நவச்சாரம். ஆதிக்கல்நாதம்-ஆதிக்கல்பேதம், s. A drug--green vitriol, sulphate of iron, அன்னபேதி. ஆதிக்குடி, s. Soap, சவுக்காரம். ஆதிக்குரு, s. Earth impregnated with soda, பூநீறு. ஆதிசாரம், s. One of the thirty-two kinds of architecture, சிற்பநூல்முப்பத்திரண் டிலொன்று. ஆதிசேஷன்--ஆதிசேடன், s. A fabulous serpent supposed to support the earth on his head--king of the serpents, அனந்தன். He is said to have existed prior to the creation of the world and to continue to exist after its destruction; [ex சேஷன், who remains.] ஆதிச்சனி, s. The tenth lunar mansion, மகநாள். (p.) ஆதித்தாய், s. The first mother-Eve. (Christian usage.) ஆதிநாதர், s. One of the nine Sidd'has. See சித்தர். (p.) ஆதிநாராயணன், s. Vishnu, விட் டுணு. 2. The diamond, வச்சிரக்கல். ஆதிநூல், s. The Vedas, the sacred writings, வேதம். 2. [in grammar.] As முதனூல். (p.) ஆதிபகவன், s. God--as in அகர முதலவெழுத்தெல்லாமாதி பகவன்முதற்றே யுலகு. (p.) ஆதிபத்தியம், s. Supreme or paramount government. (p.) ஆதிபரன், s. The primeval God-the Supreme Being as the cause of all things. (p.) ஆதிபலம், s. Nut-meg, சாதிக்காய். ஆதிபாடை, s. The original or ancient language--Sanscrit. ஆதிபுங்கவன், s. The deity, கட வுள். 2. Argha, அருகன். (p.) ஆதிமகாகுரு, s. Blue vitriol, துரிசி. ஆதிமகாநாதம், s. Iron-sand, உலோகமணல். ஆதிமடக்கு, s. Repetition of a word at the beginning of a line. (p.) ஆதிமார்க்கம், s. The principal or high road, the right and straight way. ஆதிமுதல்--ஆதிமூலம், s. Rudiment, first principle, primeval cause, முதற்காரணம். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. [in astrology.] The governing planet, ஆட்சிக்கிரகம். (p.) ஆதிமூர்த்தி--ஆதியங்கடவுள், s. The deity as the source of all. (p.) ஆதியந்தகாலம்--ஆதியந்தகாலநாடி, s. The full duration of an eclipse expressed in Naliki and Vinaliki. &c. ஆதியந்தபாதிச்சா, s. Tabular correction for the parallax of the orbit of the planets, from the first of Capricornus to six signs, சீக்கிர உச்சம்--also called, மகரச்சா. ஆதியந்தமில்லாதவர், s. He who has no beginning nor end--the eternal godhead. ஆதியொடிடைமடக்கு, s. The repetition of a word in the beginning and middle of a line with different meanings, முதலுமிடையுமடக்கு. (p.) ஆதியொடுகடைமடக்கு, s. Repetition of a word in the beginning and end of a line. (p.) ஆதிவராகன், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) ஆதிவருணர், s. The first caste-Brahmans, பார்ப்பார். (p.) 51)

irṇṭu (p. 49) s. and adj. Two, இரண்டா மெண்.-- As an adjective prefix, it often becomes இரு and ஈர், double, இரட்டிப்பான-as இருநிறம், two colors, a double color; ஈர லகு, two syllables. See அலகு. இரண்டிலொன்றுசொல்லு. Say either this or that. நாடிரண்டுபட்டது. The country is divided into two factions. இரட்ட, inf. To double, repeat a motion, sound, action, &c., to reiterate. See இரட்டிக்க. இரட்டாங்காலி, s. [prov. prop. இரட்டைமரம்.] A double tree--especially of the palmyra species. இரட்டி, s. Double quantity, twice as much, இருபங்கு. அதற்கிரட்டிதருவேன். I will give double the quantity. பத்திரட்டி, s. Twice ten. இரட்டிக்க, inf. To double, repeat, reiterate, இரட்ட. 2. (c.) To return --as a disease, வியாதிமக்களிக்க. 3. To plough the second time, always crosswise, இரண்டாமுறையுழ. 4. To differ from, be discrepant, &c., வேறுபட. 5. To disagree--as different kinds of food eaten at once, to be indigested, போசனம் ஒவ்வா திருக்க. இந்தச்சாட்சியந்தச்சாட்சிக்கிரட்டிக்கிறது. This evidence differs from the other. மகரமிரட்டித்தது. The consonant ம், is doubled. நோயிரட்டிக்கின்றது. The pain is double what it was. 2. The disease has returned. இரட்டித்தசெலவு, s. Double expense. இரட்டித்துச்சொல்ல, inf. To repeat, say a thing a second time. 2. To make a discrepant statement, or a statement different from that of another. உழவிரட்டிக்க, inf. To plough the second time. இரட்டிப்பு, s. Two-fold, twice as much, a double quantity. 2. v. noun. Doubling, making two-fold. இரட்டு, s. Two-fold, இருமடங் கு. (p.) 2. (c.) Double-threaded cloth, either coarse or fine, sack-cloth, ஓர்வ கைச்சீலை. இரட்டுப்பை, s. A sack made of coarse cloth. இரட்டுறமொழிய, inf. To state a rule so that it may comprise another, the one plainly apparent, the other to be made out by study; or the use of terms of double meaning either of which serves to make good sense, though the ideas will be wholly different; or the use of terms by which one thing is employed and another implied. See உத்தி. (p.) இரட்டை, s. Two things naturally conjoined--as a double fruit, leaf, &c.; twins, two things alike, இரண்டொன் றானது. 2. (p.) Gemini in the zodiac, two females, மிதுனராசி. 3. Even, even numbers--opposed to ஒற்றை, இரட்டையெண்-as 6, 8, 24, &c. 4. A couple, tow, சேரடு. 5. A female songster, பாடுவிச்சி. ஒற்றையிரட்டைபிடித்தல். A kind of play, playing at odd and even. இரட்டைக்கிளவி, s. Double words imitating certain sounds, ஒலிக்கு றிப்பில்வருமிரட்டைமொழி--as சளசளவெனமழை த்தாரைகான்றன. (The clouds) poured a shower of rain, with a murmuring sound. (இராமா.) (p.) இரட்டைச்சுழி, s. The symbol ை of the vowel ஐ. 2. Two curls in horses, cattle, &c.--as இருசுழி. இரட்டைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the same word is repeated through the line, (see தொடை)--as ஒக் குமே யொக்குமே யொக்குமே யொக்கும் விளக்கினு ட்சீறெரியொக்குமே யொக்கும் குளக்கொட்டிப்பூவி னிறம், the color of the flower of the water-plant கொட்டி, resembles the delicate flame of the lamp. (p.) இரட்டைப்படவெண்ண, inf. To count even, making a series increasing by a common ratio--as 2, 4, 6, &c. இரட்டைப்பாக்கு, s. An arecanut with two eyes producing, if planted, two trees. இரட்டைப்பிள்ளை, s. Twins. 2. [prov.] A double young areca or cocoa-nut tree. இரட்டைப்புரிக்கயிறு, s. A rope or string made of two strands. இரட்டைமணிமாலை, s. A poem consisting of twenty verses of வெண்பா and கலித்துறை, or நேரிசைவெண்பா and ஆசி ரியவிருத்தம், and composed according to the rules of அந்தாதி. See பிரபந்தம். (p.) இரண்டகம், s. Treachery, perfidy, duplicity, dissimulation, double-dealing, துரோகம். (c.) இரண்டகம்நினைக்க, inf. To frame a treacherous design. இரண்டகம்பண்ண, inf. To betray, act treacherously, perfidiously. இரண்டகவாதி, s. A treacherous person, an insincere friend, துரோகி. இரண்டன்மை, s. Sameness, (lit.) being not two--as அத்துவைதம், which see. இரண்டாந்தரம், s. Secondary kind or class--as of cloth, tobacco, &c. 2. The second time. இரண்டாம்பட்சம், s. Second or secondary class, kind, &c., not the most approved. இரண்டாம்பாட்டன், s. A great grand-father, மூதாதை. இரண்டாவது, s. That which is the second. 2. adv. Secondly. இரண்டுக்குப்போக, inf. [vul.] To go to stool, (usage of children.) இரண்டுக்குற்றது, s. Critical juncture, a crisis in a disease, சாத்தியமோவசர த்தியமோவென்பது. 2. Dubiousness, possibility of two contrary impending issues, a double probability, இதுவோவதுவோவெ ன்கை. இரண்டுங்கெட்ட நேரம், s. [vul.] The dusk of the evening, used for an inauspicious or untimely season, &c. இரண்டுங்கெட்டவன், s. An indifferent man, neither good nor bad. இரண்டுசொல்ல, inf. To evade, refuse, give an indirect or evasive answer. இரண்டுசெய்ய, inf. To act perfidiously. 2. To act against one's command, to behave disobediently. இரண்டுநினைக்க, inf. To be hypocritical, to meditate treachery under a show of honesty. இரண்டுபட, inf. To vary from, differ in the issue or event, disagree, dissent, become opposed, வேறுபட. 2. To be discrepant, appear discordant, &c., ஒற்றுமையின்றாக. 3. To be doubtful, ஐயுற. இரண்டுபடுத்த, inf. To disjoin, disunite, cause to differ, sow dissension. இரண்டுபண்ண, inf. To act treacherously. இரு. Two, as இரண்டு and ஈர். இருகந்தம், s. Good and bad smell, இருமணம். (p.) இருகால், s. [vul. இருக்கால்.] Twice, இரண்டுவிசை. 2. Two feet, இருதாள். இருகாழி, [prov. இருக்காழி.] A palmyra or இருப்பை fruit with two kernels, இரண்டுகொட்டையுடையகாய்; [ex காழ், seed.] இருகுறணேரிசைவெண்பா, s. A நேரிசைவெண்பா, consisting of two குறள் வெண்பா, and a foot affixed to the second line for the sake of harmony, ஓர் வகைவெண்பா. (p.) இருக்கால், s. A certain cast of the dice in playing a game, கவற்றிற்குறித் தவோரெண். (c.) இருசமயவிளக்கம், s. A controversial treatise on the merits of Saivaism and Vishnuism, ஓர்நூல். இருசமயவிளக்கச்சூறாவளி, s. A treatise written in confutation of the above. இருசீரகம், s. The two different kinds of சீரகம்--as நற்சீரகம் and கருஞ்சீரகம், which see. இருசுடர், s. The two lights--the sun and moon, சூரியசந்திரர். (p.) இருசுடர்த்தோற்றம், s. One of the divisions of பெருங்காப்பியம், சூரியசந்திரோத யங்களின்வருணனை. (p.) இருசுழி, s. A double curl as a mark. இருசுழியிருந்துண்டாலுமுண்ணும் இரந்துண்டா லுமுண்ணும். A person of a double curl may live in luxury or be reduced to beggary. இருதலைக்கொள்ளி, s. A brand burning at both ends. ஒருதலைக்கொள்ளிநடுவிலெறும்பைப்போலானே ன். I am like an ant between two fires; i. e. I am in straits. இருதலைப்பட்சி, s. A kind of bird fabled to have two heads. இருதலைமணியன், s. A snake said to have two heads--one at each end. இருதாரைக்கத்தி, s. Two-edged sword or knife. இருதிணை, s. The two classes உயர்திணை and அஃறிணை into which Tamil nouns are divided. (See திணை.) 2. The two classes into which creatures are divided, இயங்குதிணை and இயங்கரத்திணை, which see. (p.) இருநிதிக்கிழவன், s. Kuvêra, கு பேரன். (p.) இருநினைவு, s. Double-mindedness, oscillating or wavering disposition. இருபது, s. Twenty, (lit.) twice ten, ஓரெண். இருபாவிருபது, s. A poem consisting of ten வெண்பா and ten அகவல் stanzas, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். (p.) இருபிறப்பு, s. [literally.] Two births, இருசனனம்--said of persons or things twice born--as 1. The moon, சந்திரன். 2. Birds and other oviparous creatures, முட்டையிற்பிறப்பன. (See அண்ட சம்.) 3. The teeth, பல். 4. Feathers, சிறகு. 5. Brahmans, பார்ப்பார். (p.) இருபிறப்பாளர், s. The twiceborn caste--Brahmans; investiture with the sacred thread being deemed a kind or regeneration, அந்தணர். இருபெயரொட்டுப்பண்புத்தொகை, s. Omission of ஆகிய or ஆய where two nouns are used in opposition, ஓர்பண்புத் தொகை--as ஆதிபகவன். God the source (of all things.) இருபொருள், s. Learning and riches. See பொருள். (p.) இருமடங்கு, s. As much again, two-fold, இரண்டுபங்கு. இருமடியாகுபெயர், s. An ஆகு பெயர் of the second degree--as கார், black when used to signify a cloud is called ஆகுபெயர்; but when used for the rainy season, it is called இருமடியாகுபெயர். (p.) இருமணம், s. Pleasant and unpleasant odors, நற்கந்ததுர்க்கந்தங்கள். (p.) இருமரபு, s. The two ancestral lines--paternal and maternal, தாய்மரபு தந் தைமரபு. (p.) இருமனம், s. Hesitancy, dubiousness, doubt, irresolution, indecision. 2. Double-dealing, treachery. இருமை, s. Duality, a two-fold state, two, இருதன்மை. 2. The two states --the present and the future, or this life and that to come--whether as distinct from the body or as reunited with it in another birth, இம்மைமறுமை. (p.) இருவகைத்தோற்றம், s. The two classes of beings produced--சரம் and அச ரம். See தோற்றம். (p.) இருவாட்டித்தரை, s. [prov.] Land compounded of earth and clay, மணலுங் களிப்புமானநிலம். இருவாய்க்குருவி, s. A kind of bird, Hormbill, buceros, ஓர்குருவி. இருவினை, s. The two classes of moral actions--good and evil, in every one of which there is merit or demerit, leading to future births in which they are to be suffered or enjoyed, while they keep the soul from union with deity, நல்வினை தீவினை. (p.) ஈர். An adjective of இரண்டு, two --used before words beginning with vowels, &c., as இரு is used before consonants--as ஈராயிரம், two-thousand; இருபது, twenty. ஈரசைச்சீர், s. A poetic foot of two அசை, ஆசிரியச்சீர். (p.) ஈரடி, s. Two lines, இணையடி. (p.) 2. That which is bifurcate or two forked, கவர். 3. Doubtfulness, fluctuation, சந்தேகம். ஈரடிப்பயன், s. Ambiguity in conversation, equivocation, double-mindedness, உபயார்த்தம். 2. Double-dealing, acting under-handedly so as to suit both parties, கபடம். 3. Uncertainty, doubtfulness, சந்தேகம். 4. [prov.] Diverseness, disagreement--as of a report or account differently related, விகற்பம்; [ex அடி, step, course, et பயன், meaning.] ஈரடிப்பா, s. A stanza of two lines. (p.) ஈரடிமடக்கு, s. [in poetry.] Repetition of a foot or feet in two lines with different meanings, வந்தசொல்லேயிரண்டடி யினும்வரப்பாடுவது. See மடக்கு. ஈரடிவெண்பா, s. A kind of வெ ண்பா of two lines--the குறள்வெண்பா. (p.) ஈரடுக்கொலி, s. Reiterated words imitative of sound--as நெறுநெறென்றுமுறிந் தது, it broke with a reiterated crash; வண்டில்கடகடென்றோடிற்று, the carriage rolled along with a rattling noise. (p.) ஈரறம், s. The two kinds of அறம், or virtuous actions according to the shasters; viz.: இல்லறம், matrimony and its accompanying household virtues; and துறவறம், the virtues of ascetic practice. (p.) ஈரறிவுயிர், s. Beings that have the sense of feeling and tasting--as snails, shells, &c., பரிசமுஞ்சுவையுமறியும்நந்துமுதலிய செந்து. (p.) ஈராசிடைவெண்பா, s. A species of வெண்பா, with two ஆசு affixed to the end of the third foot of the second line. (p.) ஈராடி--ஈராட்டி, s. [prov.] A changeable state of the wind and weather, previous to the change of monsoon, indicative of rain. 2. A calm, a lull, the failing of the wind at this season, காற்றினமைவு. 3. Fickleness, hesitation, fluctuation of mind, நிலையின்மை. இக்காரியத்திலென்மனமீராடிப்படுகின்றது. In this affair my mind wavers. ஈராட்டி, s. [prov.] Two wives. ஈரி, s. A play of girls, two stones being taken up from the ground while a third is tossed in the air, ஓர்விளையாட்டு. (c.) ஈரிலைப்பயிர், s. A young shoot when two leaves appear. ஈரிழை, s. Double-thread used in some kinds of cloth--as in muslin. ஈரிழைச்சல்லா, s. A muslin whose warp consists of two untwisted threads. ஈரீற்றா, s. A cow that has had two calves. (p.) ஈருடல், s. [in mythology.] Beings possessing the form, in part, of two bodies--as Vishnu manifested in the form of man and lion, இருதன்மைத்தாயவுடல். (p.) ஈருயிர்க்காரி, s. The two-lived --used of a pregnant female. (c.) ஈரெச்சம், s. See எச்சம். ஈரொட்டு, s. Uncertainty, doubt, crisis, criticalness, state of suspense, conditional bargain. (c.) நோயாளியின்காரியமீரொட்டாயிருக்கின்றது. The case of the patient is doubtful. ஈரொட்டாகச்சொல்ல, inf. To speak doubtfully, uncertainly, ambiguously. ஈரொட்டாகவாங்க, inf. To take things conditionally, that is, if approved; or, as a merchant, to pay for them if sold. 6)

irattam (p. 49) s. Red, crimson, சிவ ப்பு. (p.) 2. Blood--as one of the seven தாது, or constituent parts of the body, உதிரம். Wils. p. 69. RAKTA. 3. (p.) Red coral, பவளம். இரத்தகதசுரம், s. A fever affecting the blood. இரத்தகாசம்--இரத்தடசயம், s. Spitting of blood, Hemoptysis, காசவியாதி யிலொன்று. இரத்தக்கட்டி, s. Clot or congelation of blood. இரத்தக்கண்ணன், s. A fierce, irascible man, கோபக்கண்ணன். இரத்தக்கலப்பு--இரத்தவுறவு, s. Consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தக்கலப்பிலேபெண்கொள்ளல். Taking a wife from among one's kindred. இரத்தக்கவிச்சு, s. [vul.] Offensive smell of blood, இரத்தநாற்றம். இரத்தக்கழிச்சல், s. Dysentery, bloody flux, இரத்தபேதி. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood on cloth, dried gore in a wound, &c. 2. Blood extravasated and coagulated on the lungs. 3. A collection of blood in local inflammations, contusions, &c. இரத்தக்கனப்பு, s. Obesity, a full or morbid state of the blood, plethora, இரத்தமீறுகை. 2. (fig.) Pride, arrogance, கருவம். இரத்தக்காட்டேரி, s. A female demon. See காட்டேரி இரத்தக்கிராணி, s. Discharge of blood from the bowels, ஓர்வகையிரத்தபேதி. இரத்தக்கொதி, s. [prov.] Heat of blood in youth inflamed with sexual desires, lasciviousness. 2. Feverish state of blood, such a state of the system as induces anger, venery, derangement, &c., fulness of system, plethora. இரத்தக்கொழுப்பு, s. High mettle, wantonness, the state of being high-fed, voluptuousness, இரத்தபுஷ்டி. 2. (fig.) Pride, arrogance, &c., கருவம். இரத்தக்கோமாரி, s. A disease of cows producing a discharge of blood, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். இரத்தங்கக்க, inf. To raise or eject blood whether from disease or injury. இரத்தங்கன்ற, inf. To turn black and hard--as a bruise or contusion. இரத்தங்குத்திவாங்க--இரத்தமெடு க்க, இரத்தம்வாங்க, inf. To bleed, to take blood from. இரத்தங்குபீரிட--இரத்தம்பீரிட, inf. To spring, flow or spout--as blood from a vein. இரத்தசாகம், s. The செங்கீரை plant. இரத்தசாட்சி, s. Martyrdom. (Christian usage.) இரத்தசூலை, s. Swelling in the abdomen from obstruction of the menses, operating as a preventive of pregnancy, சூதகவாயு. இரத்தச்சுரப்பு, s. Local inflammation, இரத்தவூறல். 2. Fulness of blood, இரத்தப்பெருக்கு. 3. Suffusion of blood from a bruise, இரத்தச்செறிவு. 4. (fig.) Insolence, haughtiness, இரத்தக்கொழுப்பு. இரத்தஞ்சாக, inf. To look aghast, appear pallid. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. 2. (fig.) To kill. இரத்தஞ்சுண்ட, inf. To have the blood dried--as in emaciation. 2. To turn pale by having the feelings wounded or mortified. 3. To be reduced in flesh by hunger, fasting, &c., be emaciated. இரத்தத்துடிப்பு, v. noun. Thrilling of the blood in seeing or hearing a near relation under suffering, also superstitiously supposed to take place on such an event, though not seen or heard of. இரத்தத்தொடர்வு, s. Relation, consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தநரம்பு, s. Vein, blood-vessel, இரத்தநாடி. இரத்தபலி, s. Libation of blood which it is supposed some of the deities partake, இரத்தஞ்சிந்தும்பலி. 2. Bloody sacrifice, இரத்தத்தோடுசெலுத்தும்பலி. 3. (fig.) Murder, கொலை. இரத்தபாத்தியம், s. Consanguinity, kin. இரத்தபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of prepared arsenic. இரத்தபித்தம், s. The name of a disease, a vehement casting up or vomiting of blood. இரத்தப்பசப்பு--இரத்தப்பசுமை, Plumpness of body, fulness, sleekness, இரத்தபுஷ்டி. இரத்தப்பழி, s. Blood-guiltiness, revenge for blood-shed. இரத்தப்பிரமியம், s. A urinary passing of blood--as in bad cases of gonorrh&oe;a, ஓர்நோய். இரத்தப்பிரவாகம், s. A flood or deluge of blood, இரத்தப்பெருக்கு. இரத்தப்பிரவை, s. One of the seven hells, ஏழுநரகத்தொன்று. இரத்தப்பிரியன், s. A bloodthirsty man. இரத்தப்பீனசம், s. A species of inflammation in the head with discharges of blood. இரத்தப்புடையன், s. A species of the beaver snake, the bite of which speedily causes hemorrhage from the eyes, nose, mouth and other passages. இரத்தமண்டலி, s. A very venomous kind of snake whose bite causes the blood to issue from the pores. இரத்தமாடன், s. A demon fabled to be dreadfully cruel. இரத்தமாரணம், s. The காவிக்கல் --Reddle, red chalk. இரத்தமூலம், s. Hemorrhoids. இரத்தவலிப்பு, s. Convulsion by too great a fulness of blood. இரத்தவள்ளி, s. A species of red yam. இரத்தவாரி, s. Immoderate flow of menses. See துவாலை. இரத்தவிரியன், s. A species of beaver snake. இரத்தவெறி, s. Wanton cruelty, high mettle. 2. Fury from drinking blood. இரத்தாசயம், s. The heart--as the receptacle of blood. இரத்தாம்பரம், s. Red vestments, blood-colored cloth, சிவப்புச்சீலை; [ex அம் பரம், vesture.] இரத்தோற்பலம், s. The red waterlily, செங்குவளை, Nymph&oe;a rubra; [ex உற்பலம், lily.] Wils. p. 692. RUKTOTPALA. 15) *

uṇṭā (p. 59) கிறது, னது, கும், க, v. n. To come into existence, to rise into being, happen, occur, take place, become, to be formed, to form, to concrete, உளதாக. 2. To become, to be made or created, தோன்ற. 3. To be conceived, to have origin, கருவுண்டாக. 4. To grow as vegetables, thrive, flourish, to be produced, be productive, &c., முளைக்க. 5. To become rich, wealthy, opulent, to prosper, செல்வமுண்டாக; [ex உள்.] (c.) உண்டாயபோழ்தினுடைந்துழிக்காகம்போற்றொண் டாயிரவர்தொகுபவே. Thousands crowd about the wealthy as crows about a corpse. (நாலடி.) எனக்குண்டானவுடைமை. My property. உலகமுண்டானதுமுதல். From the creation of the world. பிள்ளையுண்டாயிருக்கிறவன். A pregnant woman. சதுரக்கள்ளியிலகிலுண்டாகும். In the prickly pear grows the (fragrant) agillochum. உண்டாயிருக்க, inf. To have, belong to, exist. அவள்நாலுமாதமுண்டாயிருக்கிறாள். She is advanced four months in pregnancy. உண்டானவன், appel. n. One who has wealth--as உள்ளவன். 120)

uppu (p. 62) s. Salt, any species of salt, acid or alkaline, லவணம். 2. Saltness, உவர்ப்பு. 3. The sea of salt-water-as distinguished from the other seas of Hindu cosmogony, the ocean, கடல். 4. Sweetness, deliciousness, இனிமை. (கு. 382. 8.) 5. A kind of play among females, மகளிர்விளையா ட்டு. 6. Melody, music, அராகம். 7. A heap of sand used as a goal in the game of prison-bars, விளையாட்டுமணற்குவியல். --Note. Five salts are spoken of as used by alchymists and சித்தாதிகள்; viz.: 1. கறியுப்பு, culinary salt. 2. வெடியுப்பு, salt-petre. 3. இந்துப்பு, a fossil, medicinal salt. 4. ஓட்டு ப்பு, salt supposed to be formed in the skull. 5. அமரியுப்பு, Urinary salt. இந்தப்பேச்சிலேஉப்பில்லை. This speech is void of savor. உப்பங்கழி, s. Salt-pan, உப்புக் கழி. உப்பளம், s. Salt-works, salt-pans, உப்புவிளைநிலம். 2. Brackish land, கழி. உப்பளங்கட்ட, inf. To construct salt-pans. உப்பளம்பாய்ச்ச, inf. To convey water into the salt-pans. உப்பளவர்--உப்பமைப்போர், s. Saltmanufacturers. உப்பிட--உப்புப்போட, inf. To salt. உப்பில்லாப்பேச்சு, s. Insipid discourse. உப்புக்கசனை--உப்பூறணி, s. Being impregnated with salt, as land. உப்புக்கட்டி, s. A granulation on a lump of salt. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat, a piece of saltfish, flesh, &c. உப்புக்கண்டம்பறிகொடுத்தபார்ப்பாத்திபோல.... Like a Brahmanee who has lost her salted mutton [prov.], used when something is lost which cannot to inquired after. உப்புக்கரித்தல்--உப்புக்கூர்த்தல், v. noun. Having a saline taste. உப்புக்கீரை, s. A plant used for curry, ஓர்வகைக்கீரை. 2. A kind of curry made of that plant, ஓர்கறி. உப்புக்குத்தி, s. A kind of bird, ஓர்பட்சி. உப்புக்கொள்ளுகிறது, s. A play, taking a child on the back and crying, Salt for sale, ஓர்விளையாட்டு. உப்புச்செய்ய--உப்புவிளைவிக்க-உப்பமைக்க, inf. To make salt, உப்புண் டாக்க. உப்புத்தண்ணீர், s. Salt-water, brackish water. உப்புத்தரை--உப்புத்தரவை, s. Brackish soil. உப்புத்திராவகம், s. Muriatic acid, இலவணதிராவகம். உப்புத்திரி, s. A twist dipped in a preparation of salt, to serve as an injection for a child, மலங்கழிக்கஏற்றுந்திரி. உப்புப்பட, inf. To form as salt in pans, &c., by natural process, உப்புண் டாக. உப்புப்பாத்தி, s. The division or beds in salt-pans. உப்புப்பாத்திகட்ட, inf. To make salt-pans. உப்புப்பார்க்க, inf. To try the seasoning of curry, &c. by the taste, உப்புருசிபார்க்க. உப்புப்பால், s. The milk of the mother after child birth for three days. உப்புப்புல்லு, s. Grass growing in salt soil. உப்புப்பூக்க--உப்புப்பொரிய, inf. To begin to form--as salt; to form as the lamina, உப்புமலர. 2. To have a pale color on the skin, perhaps a concretion from perspiration, சரீரத்திலுப்புப்படர. உப்புப்புளிதள்ள, inf. To abstain from salt and acid things--a regimen in medical prescriptions. உப்புப்புளிப்புப்பார்க்க, inf. To examine the taste of curries, சுவையினிசை வுபார்க்க. 2. (fig.) To examine, make inquiry beforehand. பரீட்சைபார்க்க. 3. (fig.) To try or examine a part of a work, &c. in order to form an estimate of the whole. உப்புவாணிகர், s. Salt dealers, the caste, உமணர். உப்புவாணிகனறிவானோகர்ப்பூரவிலை? Is a salt dealer acquainted with the price of camphor? உப்புறைப்பு, s. Saltishness, flavoring of salt, உப்புக்கரிப்பு. காய்ச்சுப்பு or சவட்டுப்பு, s. Alkali, salt produced from the earth impregnated with soda. வழலையுப்பு, s. Soap. கறியுப்பு--கடலுப்பு, s. Sea-salt. காருப்பு, s. Salt produced from sesamum seed, கடுந்திலாலவணம். வளையலுப்பு, s. Fel vitri, glassgall; a very white salt. கல்லுப்பு, s. Salt in lumps. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur. கறுத்தவுப்பு, s. Black salt produced from the ashes of certain plants. மரவுப்பு, s. Potash. 63)

ūṭaram (p. 69) --ஊஷரம், s. Earth impregnated with soda, பூவழலை. Wils. p. 167. OOSHARA. ஊஷரக்கல், s. Limestone, சுக்கா ன்கல். ஊஷரத்திராவணம், s. Nitre, வெ டியுப்பு. 41) *

ūṭṭu (p. 69) கிறேன், ஊட்டினேன், வே ன், ஊட்ட, v. a. To put into the mouth-as of children, sick people, &c., உண்பிக்க. 2. To deal out food--as a wife to her husband, &c., to impart, cherish, உணவுகொடுக்க. 3. To entertain a guest, &c., விருந்திட. 4. To saturate, infuse, steep, impregnate, tincture, புகைமுதலியவூட்ட. 5. To cause to experience joys and sufferings--as the fruits of action, இன்பதுன்பங்களையருத்த. 6. (fig.) To instil--as knowledge, &c., நினைப்பூட்ட. (p.) 7. v. n. To suck--as the young of beasts, கன்றூட்ட. அவரைவைத்துக்கொண்டூட்டுகிறார்கள். They entertain him with great attention--an expression of envy. இரண்டாட்டிலூட்டினகுட்டியானான். He is like a kid that sucks two she-goats; i. e. he gets nothing by serving two masters. கன்றூட்டுகிறது. The calf sucks. ஊட்டக்கொடுக்க, inf. To let the calf suck (the act of the cow). ஊட்டவிட, inf. To lead the calf to the cow to suck. ஊட்டுந்தாய், s. a foster-mother, செவிலி. See தாய். பிழைப்பூட்ட, inf. To reanimate, restore to life. 2. To furnish means of sustenance. இந்தவைத்தியன்போகுமுயிரைப்பிழைப்பூட்டினான். The doctor has restored him to life. நினைப்பூட்ட, inf. To remind, to put in mind. நினைப்பூட்டி, s. A monument. ஊட்டு, v. noun. Feeding, உண் பிக்கை. 2. s. A morsel, or portion given to a child, a sick person, &c., கவளம். ஊட்டுக்கன்று, s. A sucking calf. ஊட்டுமறந்தகன்று, s. A weaned calf. ஊட்டுணை, s. Shaking of the head caused by old age, தலையாட்டம். (Rott.) *ஊணம், s. The country of the Huns or barbarians, ஓர்தேயம். Wils. p. 977. HOONA. ஊணர், s. The Huns, ஊணதே யத்தார். 51)

kṉ (p. 102) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To be heavy, to become heavy, massive, solid, thick, hard, injurated, பாரமா யிருக்க. 2. To be thick, close, crowded, numerous, பருக்க. 3. To be abundant, copious, to outweigh, &c., அதிகரிக்க; the infinitive used adverbially expresses very much. கனக்கக்கொடுத்தான். He gave plentifully. கனத்தஉடைமைக்கனர்த்தமில்லை. Solid property will not soon be injured. காரியங்கனத்துக்கொண்டது. The matter has become more serious. குற்றங்கனத்துக்கொண்டது. The crime is aggravated. குரல்கனத்துப்போயிற்று. The voice is become heavy, hoarse--as of one who has reached manhood, one who drinks liquor, &c. கனத்தஆக்கினை, s. Severe punishment. கனத்தகுடி, s. An illustrious and noble family. கனத்தசமுசாரம், s. A numerous family. கனத்ததோல், s. Thick skin--as that of a beast or of the hand, &c., hardened and thickened by labor. கனத்தநாள், s. A critical day in diseases--as the day of new or full moon, &c., when the influence of the planets is unusually powerful, aggravating disease, &c. On such days it is deemed improper to bathe, take medicine, &c. (c.). கனத்தபயிர், s. A thick crop. கனத்தபனி, s. A heavy dew. கனத்தமனிதன், s. A large heavy man. சரீரங்கனத்துக்கொள்ள, inf. To become heavy--as the body, by disease, humors, corpulency, &c. தலைகனத்துக்கொள்ள, inf. To grow heavy--as the head through cold. வயிறுகனத்துக்கொள்ள, inf. To have indigestion. 2. To eat a belly-full, to be well stuffed. 3. To become gravid; sometimes in this meaning, spoken in contempt, of pregnancy from illicit intercourse. கனப்பு, v. noun. [vul.] Thickness, becoming thick, கனம். 2. Weight, heaviness, solidity, gravidity, பாரம். 3. The hardness of a swelling, அழுத்தம். 4. stoutness, lustiness, grossness, கொழுப்பு. 5. Pride, self-importance, இறுமாப்பு. உன்கனப்பெடுத்துப்போடுவேன். I will reduce you. சரீரக்கனப்பு, s. Heaviness of the body--as in plethora, &c. தலைக்கனப்பு, s. Heaviness in the head. வயிற்றுக்கனப்பு, s. Heaviness of the system from indigestion, constipation, &c. 29)

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

kru (p. 96) s. F&oe;tus, embryo, pregnancy, கருப்பம். 2. Yolk of an egg, முட்டைக்கரு. 3. Genius, ingenuity, judgment, கருத்து. 4. A brazier's mould, matrice, கம்மியர்கட்டுங்கரு. 5. (p.) The substance or contents of a thing, உட்பொருள். 6. The germ, வித்தின்கரு. 7. Color, tint, tinge, நிறம். 8. Middle, நடு. (சது.) 9. Height, hillock, மேடு. 1. A name of கருப்பொருள். (See பொருள்.) 11. A prong, barb, tooth, tine, spike, ஆயுதத்தின்பல். 12. Ingredients for magical preparations employed to fascinate, injure or destroy a person, viz.: plants, roots, skins, bones, flesh, &c., அட்டகருமக்கரு. 13. Immature egg in a fowl, முட்டை. கருக்கட்ட--கருப்பிடிக்க, inf. To form a mould. கருக்கரைய, inf. To suffer abortion. கருக்காய், s. Young and immature fruit, பிஞ்சுநெல். (குறள்). 2. Thin and immature grains in corn ears, பதர். கருக்குழி, s. The womb, the uterus, கருப்பாசயம். கருக்கூட, inf. To impregnate. கருக்கூடு, s. The ovary, that part of the body in which impregnation is performed. கருக்கூட்ட, inf. To form plans, to scheme, contrive, plan, யோசனைசெய்ய. கருக்கொள்ள--கருப்பற்ற, inf. To conceive, to be impregnated, to fecundate--as brutes of vegetables, to fill-as clouds with water, கருப்பங்கொள்ள. கருக்கொண்டமேகம், s. A teeming cloud. கருத்தங்க, inf. To be conceived, to be formed--as conception, கருப்பந்தங்க. கருத்தரிக்க, inf. To conceive, to be impregnated--as animals in general. கருத்தெரியாதவன், s. An unwise man. கருநூல், s. A treatise on enchantment. கருப்பை, s. The matrix, the womb. கருப்பொருள், s. The second class of பொருள், which treats of the beings, things, &c., peculiar to different countries. They are of fourteen kinds from gods down to the employments of men, அந்தந்தநிலங்களைச்சார்ந்தபொருள். See பொருள். கருமாரி, s. Extremity, difficulty in child-birth, பிரசூதவேதனை. கருமாரிப்பட்டை, s. A bark used medicinally in difficult child-birth. கருவழிக்க, inf. To destroy the f&oe;tus, to cause abortion, கருப்பமழிக்க. கருவழிய, inf. To perish--as the f&oe;tus, to miscarry, to suffer abortion. கருவழிவு, v. noun. miscarriage, abortion, கருப்பஅழிவு. கருவறிய, inf. To come to years of discretion. கருவறிந்தவன்--கருவாளி--கருவு ள்ளவன், s. An ingenious person, a genius, ஊகித்தறிபவன். கருவறுக்க, inf. To exterminate a family, &c., to ruin one's property,அடி யோடுகெடுக்க. கருவாமுப்பு, s. Salt-petre, வெடி யுப்பு. கருவிரிய, inf. To ear, to shoot into ears, கதிர்விரிய. கருவிரிந்தபயிர், s. The earing corn. கருவுயிர்க்க, v. n. To bring forth young either human or brute, ஈன. கருவுளமைப்பு, s. The six things incident to sentient beings on assuming corporeal forms, கருவில்நியமிப்பு, viz.: 1. பெறுதல் or பேறு, getting, gain. 2. இழத்தல் or இழவு, losing or loss. 3. இன் பம், pleasure. 4. பிணி or இடையூறு, disease, affliction, mishap, &c. 5. மூப்பு, old age. 6. சாக்காடு, death. To these some add பிரித்தல், separation, removal to a distance; and பிரிவிலாதிருக்கை, continued association. கருவெடுக்க, inf. To take ingredients for witchcraft, மாந்திரீகத்துக்குக்கருவெ டுக்க. வெள்ளைக்கரு, s. The white of an egg. மஞ்சட்கரு, s. The yolk of an egg. 122)

karppam (p. 96) --கருப்பம், s. The embryo, the f&oe;tus, the young in the womb, சினை. 2. (Met.) The womb, கருப்பாசயம். 3. Pregnancy or fecundation, கருக்கொள்கை. 4. The inside of any thing, உள். Wils. p. 284. GARB'HA. See உபநிடதம். (Rott.) கர்ப்பகோளகை, s. The womb, கருப்பாசயம். கர்ப்பக்கல், s. A quadrangular stone used to quicken child-birth. கர்்ப்பக்கிரகம், s. The sanctuary, the adytum, that part of a temple in which the idol is placed and where the brahman officiates, மூலஸ்தானம். Wils. p. 289. GARB'HAGRAHA. கர்ப்பக்குழி, s. Matrix, womb. கர்ப்பங்கரைந்துபோக--கர்ப்பங்க லங்க--கர்ப்பமழிய--கர்ப்பம்விழுந்துபோக, inf. To be miscarried--as the fo&oe;tus, commonly by thunder, &c., கருக்கரைய. கருப்பங்கொள்ள--கர்ப்பமுண்டாக, inf. To conceive, to be impregnated, கருக்கொள்ள. கர்ப்பசூலை, s. Obstruction of the menses and consequent swelling of the abdomen operating as a preventive to pregnancy, இரத்தசூலை. See சூலை. கர்ப்பநாசம், s. Destruction of the embryo or f&oe;tus. கர்ப்பந்தரிக்க, inf. To conceive, to be impregnated, கருவுண்டாக. அவளுக்குக்கர்ப்பம்தரித்தது. She has conceived. கர்ப்பப்பரிசம், s. Conception. கர்ப்பப்பை, s. The womb, கருப் பாசயப்பை. கர்ப்பவதி--கர்ப்பஸ்திரி--கர்ப்பிணி, s. A pregnant woman. Wils. p. 285. GARB'HAVATEE. கர்ப்பவாதை--கர்ப்பவேதனை, s. The pangs of child-birth, சூலின்வருத்தம். கர்ப்பவாயு, s. Flatulency in the womb, causing hysterics. கர்ப்பவோட்டம், s. The southern passage of the clouds from about December 13th till December 27th, carrying away the surplus water as a reserve for the following months, கருக் கொள்ளுமேகவோட்டம். கர்ப்பாசயம், s. The womb, the uterus, கர்ப்பப்பை. Wils. p. 285. GARB'HASAYA. கர்்ப்பாதானம், s. Ceremony to promote conception, ஓர்சடங்கு. wils. p. 285. GARB'HATH'ANA. 190) *

kḷai (p. 101) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To strip or put off clothes, to reject clothes or jewels, &c., சீலைமுதலியகளைய. 2. (p.) To weed, pull up, extirpate, eradicate, களைபிடுங்க. 3. To exterminate, extirpate a family, foes, &c., to kill, destroy, கொல்ல. 4. To remove, expel, extrude, separate, reject, lop off; to shave the hair, the beard, &c., to pare the nails, &c., to cut or pull the hair, &c., to molt--as birds, அகற்ற. 5. [in arith.] To subtract, கணக்குக் கழிக்க. வன்சொற்களைந்து. Avoiding offensive speech-புடவைகளைய, inf. To cast off dirty or impure clothes. 2. To put off clothes --as ceremonially impure from catamenia. 3. To be subject to catamenia; i.e. not pregnant. களைதல்--களைவு, v. noun Extirpation, weeding, plucking, stripping off. 3)

kuctti (p. 114) s. Earth impregnated with soda, பூவழலை. 2. Female of the potter's caste, குசப்பெண். 31) *

kuṭṭi (p. 117) s. The young of elephants, horses, asses, goats, sheep, dogs, jackals, cats, swine, tigers, lions, bears, deers, elks, hares, monkeys, snakes, alligators, ichneumons, sloths, armadillos, sharks, &c.; also, the young of plantain-trees, and jack-trees, ஆடுமுதலியவற்றின்குட்டி. 2. A little girl, சிறுபெண்பிள்்ளை. 3. A child, in fondness, especially the youngest, குழந்தை. 4. [in gambling.] An additional coin or seed set down as a stake by a person who hits a wrong seed, coin, &c., ஓர்விளையாட் டில் அதிகமாகக்கூட்டுங்காய். 5. [prov.] An additional sum claimed or allowed on a debt--as a share of the net profit, &c., ஆதா யம்; [ex குட்டம், little.] குட்டிக்கழுதை, s. A young ass. குட்டிக்கரடி, s. The whelp of a bear. குட்டியாடு, s. A kid, a lamb. குட்டியாடுகொழுத்தாலும்வழுவழுப்புத்தீராது.... Though a kid fattens, its lubricious quality does not cease; though a youth perform notable actions, they are commonly imperfect. குட்டிபோட, inf. to bring forth--as brutes; to calve, to cub, to whelp, to foal, to kitten, to lamb, to litter, குட்டியீன. 2. [prov.] To put down a forfeited seed or coin in gambling at stakes to be played for, விளையாட்டிலதிகபந்தயமிறுக்க. குட்டியிட, inf. To bring forth--as cats, dogs and bears. குட்டியுண்டாயிருக்க, inf. To be big with young--as brutes. குட்டிக்கானாங்கெளிறு, s. A young கானாங்கெளிறு fish. குட்டிக்கிழங்கு, s. Small esculant roots growing about a large one, சிறியகிழங்கு. குட்டித்தக்காளி, s. A kind of Physalis angulata, சிறுதக்காளி. குட்டிப்பலா, s. A small jack-tree. 2. A species of jack-tree. குட்டிவிளா, s. A kind of tree, ஓர்விளா மரம். 2. A shrub. குட்டித்தாய்ச்சி, s. [vul.] A pregnant animal. குட்டியப்பன், s. The father's younger brother, சிறியதகப்பன். குட்டிச்சாத்தான், s. (fem. குட்டிச்சாத்தி.) An elf, imp, a little goblin, invoked in performing juggling tricks, குறளி. குட்டிச்சாத்திக்காரன், s. An enchanter, sorcerer, one who is supposed to have power over a familiar spirit. குட்டிப்பல், s. An extra of dwarf tooth. குட்டிவிரல், s. A sixth or extra finger or toe, smaller than the proper size, ஐந்திற்கதிகமானவிரல். குட்டிச்சுவர், s. A short piece of wall adjoining a large building, சிறுசுவர். 2. (fig.) A worthless fellow, மடையன். காரியங்குட்டிச்சுவராய்ப்போயிற்று. The thing has dwindled away, is come to nought. குட்டிக்கம்பு, s. A small stick which children use in play. குட்டிக்கொக்கான், s. [prov.] A kind of play with pebbles, ஓர்விளையாட்டு. குட்டிபடல், v. noun. [prov.] Striking a wrong coin or seed in games. 2. Becoming pregnant--as a sheep, goat, or dog, சினைப்படல். குட்டியடிக்க, s. [prov.] To strike another coin, or seed than the one indicated. குட்டிவைக்க, inf. [prov.] To hit the wrong coin, &c.,--as குட்டியடிக்க. 2. To forfeit a coin, seed, &c., in gambling. 24) *

cantaṉam (p. 159) s. Sandal--either the tree, its wood, or the fragrant paste or ointment made from it, சந்தனமரம். Santalum album. (c.) W. p. 316. CHANDANA. 2. A chariot, a car, இரதம். (பா.) W. p. 959. SYANDANA. சந்தனக்கட்டை--சந்தனக்குறடு, s. Sandal logs or blocks. சந்தனக்கல், s. A stone for triturating sandal perfume. சந்தனக்காப்பு--சந்தனாபிஷேகம், s. Anointing an idol with the fragrant sandal paste. சந்தனக்கிண்ணம்--சந்தனக்கும்பா, s. A brass or silver cup, for sandal perfume. சந்தனக்குடம், s. [prov.] A pot of sandal paste, as carried in the religious processions of some Mussulmen. சந்தனக்குழம்பு--சந்தனச்சேறு, s. Macerated sandal. சந்தனக்குறடு, s. A cubical or parallellopiped piece of sandal wood on which are marked the four numbers. 3, 12, 1, 1, one on each side. this is thrown and the number which turns up is looked for in a book. சந்தனக்கூட்டு, v. noun. [prov.] Perfumery ground with sandal. சந்தனஞ்சாத்த, inf. To anoint an idol, a great person, &c., with sandal. சந்தனத்தயிலம், s. Sandal oil. சந்தனத்திரி, s. [prov.] A wick or ஈர்க்கு, coated with sandal or other perfumed paste, for diffusing odour while burning. சந்தனத்திரணை, s. A lump of sandal paste, commonly offered to an idol. சந்தனத்தூள்--சந்தனப்பொடி, s. Sandal wood powder. சந்தனப்பொட்டு, s. A spot of sandal paste--as worn on the forehead. சந்தனமிழைக்க--சந்தனமுரைக்க, inf. To triturate sandal. சந்தனம்பூச, inf. To anoint one's self with sandal. சந்தனவில்லை, s. A small cake of perfumery, impregnated with sandal essence. சந்தனக்கோரை, s. [prov.] A kind of grass, ஓர்புல். சந்தனாதி, s. [prov.] Sandal and other perfumes. 2. A fragrant oil. சந்தனாதித்தயிலம்--சந்தனாதியெண்ணெ ய், s. Medicinal and fragrant oil in which sandal is the chief ingredient. சந்தனாதியுண்டை, s. A medicinal pill, of which sandal paste forms the principal constituent. சந்தனாசலம், s. The பொதியம் or Malaya mountain, called the sandal mountain from its superior sandal trees; [ex அசலம், mountain. (p.) 86) *