acṭu (p. 5) s. Meanness, lowness, கீழ் மை. (p.) 2. Fault, குற்றம். 3. (c.) A small splint, a loose, uneven portion of a surface, as on a plate of metal, the finger nail, &c., உலோகங்களிற் பேருமசடு. அசடர், s. Low-caste people, illbred persons, கீழ்மக்கள். 62)

amṭṭu (p. 19) கிறேன், அமட்டினேன், வேன், அமட்ட, v. a. To reprimand, upbraid, அதட்ட. 2. To inveigle, entrap, ensnare, சிக்குப்படுத்த. 3. To hector, bully, overpower by sophistry, உறுக்க. 4. To move tiles, &c., புரட்ட. 5. To overcome one, as sleep, மேற்கொள்ள. 6. v. n. To wabble, turn aside, be unsteady as a bench with uneven legs, புரள. என்னைத்தூக்கமமட்டுகிறது. Sleep overcomes me. அமட்டு--அமட்டுகை, v. noun. Threatening, threat, menace. 8)

uṟṭṭu (p. 67) கிறது, உறட்டினது, ம், உறட்ட, v. a. To dry, wither, reduce, emaciate, வறட்ட. உறட்டல், v. noun. Making thin, withered, dried, உலர்த்தல். உறட்டலன், s. A thin, lank person, உலர்ந்துபோனவன். உறட்டல்மண், s. Dry, ungenial soil. உறட்டற்களி, s. Sterile, clayey soil. உறட்டற்சரீரம், s. A withered constitution. உறட்டு, s. [prov.] Rugged, uneven ground--as dried mud which hurts the feet, கரட்டுநிலம். 67)

uṟuttu (p. 68) கிறேன், உறுத்தினேன், வே ன், உறுத்த, v. a. To cause to be, to originate, உண்டாக்க. 2. To form, constitute, ஏற்படுத்த. 3. To insert, introduce, சேர்க்க. 4. To render, produce, வருவிக்க. 5. To erect, construct, நாட்ட. 6. To bring in contact, clap together, make an impression on the mind, தாக்க. 7. To cause smarting irritation, &c. --as dust in the eye, a rough or uneven surface to one sitting, or lying down from the protrusion of his bones, வருத்த. 8. To produce mental pain--as by a sarcastic remark, &c., மனதிலுறுத்த.--Note. The meanings of this word are commonly determined by the noun prefixed to it, and it may generally be construed by the form to cause to be, &c. See எலும்புறுத்த, below. புரவிபண்ணுறுத்திடுவார். They equipped the horse. (நைட.) மருங்கினிற்கச்சியாப்புறுத்தான். He bound the girdle about his waist. (சேதுப்.) காலிலேகல்லுறுத்துகின்றது. The pebbles hurt my feet. உறுத்திப்பேச, inf. To speak so as to make an impression on the mind. 2. To speak with energy, earnestness, &c. எலும்புறுத்த, inf. To cause a smarting irritation--as the bones by being protruded. துன்புறுத்த, inf. To cause suffering. For many words compounded with this verb, such as கண்ணுறுத்த, பயமுறுத்த, மனமுறு த்த, வற்புறுத்த, &c., see in their respective places. 2)

ūṟu (p. 71) s. Touch, feeling, sensation, தீண்டுகை. 2. Misfortune, obstacle, disaster, mishap, இடையூறு. 3. A scar, a wound, a maim, a hurt, or injury inflicted by violence, காயம். 4. Killing, murder, கொலை. 5. Evil, mischief, blight, தீமை; [ex உறு.] (p.) --Note. There are eight kinds of ஊறு or sensations given, viz.: 1. வெம்மை, heat. 2. தண்மை, cold. 3. மேன்மை, Softness, thinness, fineness. 4. வன்மை, hardness. 5. நொய்மை, slenderness, tenuity. 6. சீர்மை. smoothness. 7. இழுமெனல், slipperiness, 8. சருச்சரை, roughness, unevenness. ஊறுகாட்டினர்க்கு. To those who inflict wounds, &c. ஊறுகொள்ள, inf. To receive a hurt, suffer violence, காயங்கொள்ள. (இ ராமா.) ஊறுகோள், s. Injury, violence, wounds inflicted, காயம். 2. Murder, கொ லை. (p.) ஊறுபாடு, s. Wounds, scars, காயம். 2. Injury, damage, violence, தீமை. 3. The four ways of inflicting injury, viz.: எறிதல், குத்தல், வெட்டல் and எய்தல். ஊறுவைக்க, inf. To cause a mark, or scar--as with the nails, teeth, &c.; to wound. 9)

ekkcckkm (p. 73) s. [vul.] Confusion, jumble, huddle, disorder, தாறுமாறு. 2. (Tel. எக்கஸக்கஎமு.) Unevenness, irregularity, ஒழுங்கின்மை. 3. Difference, Disparity, வித்தியாசம். 4. Scorn, derision, நிந்தை. எக்கச்சக்கமானஇடம் பத்திரமாய்ப்போ. This is an uneven, dangerous place, go cautiously. காரியமெக்கச்சக்கமாய்வந்திருக்கின்றது. The thing is ended in confusion. The affair has turned out disastrously; some danger is apprehended. எக்கச்சக்கமாய்ப்பேச, inf. To insult a person, use uncivil language. 2. To give an indirect answer, to speak at random. எக்கச்சக்கமானஆள், s. A faithless person. 2. An indecent person. 3. One who confuses every thing. எக்கச்சக்கம்பண்ண, inf. To derange things, put in confusion, huddle, jumble, தாறுமாறுசெய்ய. 2. To be insincere, to act differently from one's professions, or contrary to instructions, அகடவிகடஞ்செய்ய. 7)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

ēktēcm (p. 76) s. Rareness, scarceness, a rare, extraordinary or prodigious occurrence, அருமை. 2. Anomaly, difference, excentricity, வேற்றுமை. 3. A blunder, a mistake; difference as above or below the mark; greater or less, disparity; unfitness, incongruity, disagreement, inconsistency, ஒவ்வாமை. 4. Exception to a general rule, ஒரோவிடத்துவிதிபிறழ்வு. 5. Undefinedness, uncertainty, fickleness, சந்தேகம். ஏகதேசத்திலுநினைத்திருக்கவில்லை. I never even once thought of it. ஏகதேசமில்லை. It is without error, not different, exact. இந்தநிலமேகதேசமாயிருக்கிறது. This ground is uneven. அதற்குமிதற்குமிகவுமேகதேசம். There is a great difference between that and this. இங்கேநின்றேகதேசமாய்ப்பேசப்படாது. Don't use scurrilous language here. 11)

krṭu (p. 96) s. The ankles, காற்பரடு. 2. Knots in trees, மரக்கணு. 3. Ruggedness, முரடு. 4. Roughness or asperity of temper, முரட்டுக்குணம். c. மரத்திலேகரடுகட்டியிருக்கிறது. There are knots or knars in the . கரட்டுக்கல், s. An unpolished stone. கரடுமுரடு, s. Unevenness, ruggedness. கரடுமுரடானமனம், s., A rough unyielding disposition. கரட்டுத்தரை, s. Rough, uneven ground. 2. Hard, clayey soil. கரட்டுத்தாளகம்--கரட்டரிதாரம், s. A strong arsenic, one of the kinds of orpiment, ஓரரிதாரம். கரட்டுக்கரட்டெனல், v. noun. Being hoarse, rough-as the throat before death. கரட்டோணான், s. A rough kind of lizard, a blood-sucker. 66)

kuṇṭu (p. 119) s. A ball of stone, wood or metal; anything globular and heavy, திரண் டவடிவு. 2. A cannon-ball, a bullet, &c., பீரங்கிக்குண்டு. 3. A bolus of bang or other narcotic drug, கஞ்சாமுதலியவற்றிற்செய்த திரளை. 4. Depth; deep water, ஆழம். 5. A sinking in, a hollow; lowness, தாழ்வு. 6. A stone, or the testicles of beasts, விதை. 7. A stallion, குண்டுக்குதிரை. 8. [prov.] A small field or lot--as குண்டில், சிறுச்செய். குண்டாய்த்திரட்ட, inf. To make globular, or round as a ball. குண்டடித்தல், v. noun. Playing with cannon-balls; a play among young men. 2. Taking bang. குண்டுபட, inf. To be wounded with a ball. குண்டுக்காயம், s. A gun-shot wound. குண்டுபோட, inf. To fire a ball from a cannon. 2. To fire a cannon. குண்டுபோட்டுச்சுட, inf. To fire with a ball. பீரங்கிக்குண்டு, s. Cannon-ball. விடிகுண்டு, s. Morning-gun. வெடிகுண்டு, s. A bomb. குண்டுக்குழல்--குண்டுக்குழாய், s. A small cannon. 2. A kind of blunder-buss, a gun for bullets, a fusee. குண்டுக்கிராமம், s. A village within gun-shot. குண்டுப்போலீஸ், s. Town-police, whose authority extends to places within gunshot. குண்டுங்குழியுமாயிருக்க, inf. To be uneven. குண்டுமருந்து, s. Bullet and gun-powder. குண்டுச்சம்பா--குண்டைச்சம்பா, s. A kind of round paddy, சொரிகுரும்பை நெல். குண்டுரோசனை--குண்டோசனை, s. An odoriferous root, growing in circular masses used as a drug, ஓர்மருந்துக்கிழங்கு. குண்டுச்சுழி, s. The crescent-like prefix, ெ, used in certain compound characters --as in கெ, கொ. குண்டூசி, s. A pin; lit. needle with a round head. குண்டெழுத்து, s. A full, round hand. குண்டெழுத்தாணி, s. A style with a knob at the top, as a weight to assist the writer. குண்டுக்கட்டு, v. noun. Binding one's neck and heels like a ball. குண்டுப்பிணையல், v. noun. [prov.] A kind of hinge. குண்டுக்குதிரை, s. A stallion--as குண்டு. குண்டுக்கழுதை, s. A he-ass. குண்டுக்காளை, s. [local.] A fat, stone bullock. குண்டுச்சட்டி, s. A deep, earthen vessel for the kitchen. 2. A kind of chatty-pan. குண்டுவட்டில், s. A deep dish of brass, tin, &c. குண்டடியன், s. A male panther; a leopard. குண்டேறு, s. A kind of fish, ஓர்மீன். 6) *

caruccarai (p. 167) s. Roughness, unevenness, one of the eight sensations conveyed by the touch, எட்டூறுகளிலொன்று. See ஊறு; [ex Sa. Jarjara, divided, broken.]

tiṭl (p. 237) --திடர், s. Rising ground, high land; any little rise or elevation, as a heap or bank in a path, way or passage, &c., மேடு. 2. (சது.) A mount, hill, or hillock, மலை. 3. A sand bank, rising above water, or not; a flat shoal, dry place in a river, மணற்குன்று. 4. Prominence, protuberance, புடைப்பு. (c.) திட்டுந்திடலுமானவழி. A rough, rugged, uneven road. திடர்ச்சுண்டி--திடற்சுண்டி, s. A shrub or plant, வறட்சுண்டி, Mimosa triquetra, L. (R.) 37) *

piṇr (p. 315) s. Roughness, unevenness, coarseness, சருச்சரவடிவு. 2. The silk-cotton tree, as கோங்கு. (சது.) 18)

mṭkku (p. 339) கிறேன், மடக்கினேன், வேன், மடக்க, v. a. To bend--as the arms, knees, &c., to draw in; to fold, infold, to shut-as a knife; to inflect, deflect, refract; to double, மடிக்க. 2. To turn, turn about-as a horse, carriage or vessel; to turn back, திருப்ப. 3. To repeat, மாறிமாறிச் செய்ய. 4. To stop one's mouth by argument, or sophistry; to confute, refute, overpower, மறுக்க. 5. To subdue in war, to repulse, conquer, abase, mortify, கீழ்ப்ப டுத்த. 6. To compress; to check, restrain; to beat--as one ox another, in ploughing, அடக்க. 7. To engage or secure for one's self--as a servant, an article, or a cargo of goods, preventing application for sale elsewhere, வசப்படுத்த. 8. To stop or hinder proceedings; to quash, தடுக்க. 9. To check or suppress disease, நோய்தணிக்க. 1. To repress, strike back, turn off, &c., எதிரெற்ற. 11. To tame, break, or humble, பணிவாக்க. 12. To bring down, to reduce; to break the constitution--as disease, உடற்கட்டுக்குலைக்க. 13. To counteract force, to reduce the power of a medicine or the action of a poison; to check a fire; to mollify, assuage or soften, முறிக்க. 14. (R.) To reap--the seed-sown being multiplied, அரியறுக்க. மாட்டைமடக்கினான். He kept the cattle together in a drove. மடக்கிக்கொள்ள, inf. To secure for one's self. மடக்கிப்போட, inf. To check, repress, subdue, repulse. 2. To tame, பவ்வியப் படுத்த. மடக்கிவிட, inf. To subdue, repress, subject to one's own will. 2. To turn back--as enemies or wild beasts. மடக்கிவைக்க, inf. To quiet, restrain, check, or partially repress. மடக்குமேசை, s. A table with folding legs. (Colloq.) மடக்குவரிவைத்தல், v. noun. Imposing another tax for a second crop. (R.) மடக்கெழுத்தாணி, s. A folding knife with a style. மடக்கு, v. noun. [as substantive.] Bend, crook, flexure, elbow, corner, inflection, deflection, refraction, முடக்கு. 2. Turn, repetition, recurrence, திருப்பு. 3. A fold, folding--as a knife, a table, &c., மடிப்பு. 4. A curb, check, rebuff, தடை. 5. A kind of earthen vessel, ஓர்மட்பாத்திரம். 6. Alternation, constant recurrence, மாறிமா றிவருதல். 7. A zigzag course, தாறுமாறு. 8. [in rhet.] The repetition of a word, foot or line of poetry through the stanza, each time in a different sense; considered as an ornament, and embracing, according to தண்டியலங்காரம், three hundred and fifteen varieties, ஓர்சித் திரகவி. மடக்கடி, v. noun. Crookedness, unevenness--as of a road, bank, shore, முடக்கு. 2. Danger, peril, hazard--as from a coast, மோசம். 3. Indirectness, or crabbedness of an answer calculated to deceive; browbeating; overbearing, sophistry, சூதுவார்த்தை. 4. Stratagem, device, craft, தந்திரம். 5. Entrapping, entangling, ensnaring, வலைக்குட்படுத்துகை. மடக்கடிக்காரன், s. A crafty person, one full of devices; a brow-beater, a sophist, சூதன். மடக்கடிபண்ண, inf. To deceive by stratagem, தந்திரம்பண்ண. 2. To confuse by sophistry, to stop one's mouth by dogmatic assertions, வாயடியடிக்க. 3. To entrap, ensnare, கண்ணிக்குட்படுத்த. மடக்கடியானபேச்சு, s. Overbearing language. மடக்கிறால், s. A prawn. See இறால். மடக்குக்கத்தி--மடக்குப்பிடிக்கத்தி, s. A folding knife, the clasp-knife commonly in use. மடக்குக்குடல், s. One of the intestines. 66)

mukriyōlai (p. 356) --முரியோலை, s. An uneven palm-leaf, for writing, முடக்கோலை. 14)