iṭkku (p. 45) s. Incivility, rudeness in answers, contumely, சேஷ்டை. 2. Indecent words, இழிசொல். 3. Opposition, contrariety, non-compliance, முருட்டுத்தனம். 4. Cavil, pugnaciousness, captiousness, குதர்க்கம். (c.) இடக்குச்சொல்லுகிறான். He uses subterfuges, he opposes, speaks against, &c. அவன்செய்கிறதெல்லாமிடக்கு. His conduct is all contrary, unyielding. இடக்கன், s. A rude, saucy, disrespectful person, தாறுமாறுசெய்பவன். இடக்குப்பண்ண, inf. To deal knavishly, fraudulently, to do wrong. இடக்குப்பேச, inf. To cavil, speak unmannerly, use indecent language. இடக்குமடக்கு, s. Trouble, difficulty. 2. Cavil. 54)

oṭṭu (p. 81) கிறேன், ஒட்டினேன், வேன், ஒட்ட, v. a. and v. n. To stick on, to stick up, to glue on, cause to cleave or adhere, பொருத்த. 2. To apply, resort, betake one's self to a person for support, protection, to come or be near, or in contact with, to lean on or join one's self to a thing, சார. 3. To use qualifying terms, phrases, adjuncts, &c., அடைகொடுக்க. 4. To lay a wager, to gamble, பந்தயம்வைக்க. 5. To permit, suffer, allow, let, இடங்கொடுக்க. 6. To increase length or breath by addition, to add to, சேர்க்க. 7. To grow lean, be withered, shrunk, &c., to have the skin stick to the bones, be shrivelled as a fruit, &c., சுருங்க. 8. To stand near a wall, a pillar, &c., in order to over-hear, to way-lay, &c., விசேஷங்கேட்கவொளித்துநிற்க. சுட்டமண்ணும்பச்சைமண்ணுமொட்டாது. Burnt earth will not adhere to that which is fresh. ஒட்டி யுலர்வாருறவு. That is friendship which adheres to and suffers with one, lit. which dries with one as the flowers in the tank. இதுனக்கொட்டுமோ. Will this unjust gain, &c., abide with you? உலகத்தோடொட்டவொழுகல். Acting conformably to the world. (குறள்.) மரத்தோடொட்ட. To hide one's self behind a tree. தோலெல்லாமெலும்போடொட்டிப்போயிற்று..... The skin cleaves to the bones. ஒருவனையொட்டிப்பிழைக்க. To subsist by means of another. அவனைவரவொட்டும். [Contracted in colloquial use to அவன்வரட்டும்.] Let him come. சொல்லவொட்டான். He will not permit me to speak. ஒட்டஅறுக்க, inf. To cut off short or level with the ground--as corn; to cut off altogether, to sever--as an ear, a tail, &c. ஒட்டஇணைகக, inf. To nail in close. ஒட்டக்கட்ட, inf. To tie short. 2. To tuck or gather up the clothes well so that no part may hang down. 3. To tie a necklace close to the neck. ஒட்டப்பட்டினிபோட--ஒட்டப் போட, inf. To make a patient fast in order to cure his disease, or to put on short commons a disobedient person for disciplinary purposes. ஒட்டவடிக்க, inf. To drain quite off. ஒட்டவிட, inf. To let one join or have access to one. 2. To set cocks together preparatory for fighting. ஒட்டாக்கொற்றி, s. A cow cruel to its calf. 2. A woman unkind to her child or inattentive, unyielding, &c., to her husband. ஒட்டாமலடிக்க, inf. To neglect one who has sought protection. ஒட்டார்--ஒட்டலர், s. Foes, persons that will not unite, பகைவர். (p.) ஒட்டிக்கொள்ள, inf. To cleave, to adhere, &c. 2. To supply a word, &c., understood or wanting to complete the sense. இதனையெல்லாவிடங்களிலுமொட்டிக்கொள்க... Apply this word in every similar instance. ஒட்டித்தப்பியிருக்க, inf. To survive, be left, &c., after a general destruction, sacking clearing, to be out of sight, unnoticed. ஒட்டிப்போக, inf. To go jointly or together. 2. To wax lean, pine. ஒட்டியபுண், s. A contagious eruption. ஒட்டியமேளம், s. A kind of drum. ஒட்டுவியாதி, s. An infectious disease, தொத்துவியாதி. ஒட்டுறவு, s. Near relationship, great friendship. அறுந்தகாதொட்ட, inf. To join an ear that has been torn or cut. பந்தயமொட்ட, inf. To lay a wager. ஒட்டல், v. noun. Sticking, adhering, pasting, &c. 2. s. Shortness. ஒட்டல்வயிறு, s. A shrunk belly. ஒட்டற்காது, s. Short ears or ears with the lobes not hanging. ஒட்டு, v. noun. Adhesion, contact, attachment, conjunction, friendship, cement, சேர்க்கை. 2. Being close to a wall, tree, &c., generally for some bad purpose, lurking to over-hear, to ensnare birds, &c., பதிவிருக்கை. 3. Bidding more--as at a sale, விலையுயர்த்திக்கேட்கை. ஒட்டுக்கண், s. Inflamed eyes with the lids adhering. ஒட்டுக்காய்ச்சல், s. A contagious fever, தொத்துக்காய்ச்சல். ஒட்டுக்காய்ச்சலாய்க்காய, inf. To have a contagious fever. ஒட்டுக்குஞ்சு, s. A small young one of birds, சிறுகுஞ்சு. 2. [prov.] A small white louse, பேன்குஞ்சு. ஒட்டுக்குடி, s. A family or person, lodging or dwelling in another's house, garden, &c. ஒட்டுக்கும், adv. Wholly, entirely, முழுதும். ஒட்டுக்கேட்க, inf. [prop. ஒற்றுக் கேட்க.] To over-hear by listening in a hiding place, &c. ஒட்டுக்கொடுக்க, s. inf. To allow access, to be accessible. 2. To comply with, to yield, grant one's request, இடங் கொடுக்க. ஒட்டுடந்தை--ஒட்டுப்பற்று--ஒட் டுரிமை, s. A slight participation in an act, ஒட்டுடன்பாடு. 2. Distant relationship--as regards title to inheritance, சொற்பசம்பந்தம். ஒட்டுப்பற்றில்லாமற்போயிற்று. All friendship has ceased between us. ஒட்டுப்பற்ற, inf. [used adverbially.] Totally extinct, quite out, utterly exhausted. ஒட்டுத்தையல், s. Botching, mending, patching. ஒட்டுநர்--ஒட்டினர், s. Relations, friends, those connected with one, adherents, சினேகர். (p.) ஒட்டுநிற்க, inf. To lurk, wait in secret in order to over-hear. ஒட்டுப்புல், s. A kind of grass, ஓர்புல், Panicum verticillatum, L. ஒட்டுப்போட, inf. To stick on-as a piece, to insert by sticking, வட்டம் போ. 2. To lie in wait, சமயம்பார்க்க. ஒட்டுமயிர், s. Short hair in the margin, not gathered into the tie, குறுகி யமயிர். 2. Hair stuck together, or pasted--as by dancers, ஒட்டப்படுமயிர். ஒட்டுவிசேஷம், s. An ingrafted, patched up story, கட்டுக்கதை. 2. A story learned by stealth, ஒளித்துக்கேட்கும்வார்த்தை. ஒட்டுவிட, inf. To become loose, to separate as boards, &c., glued together, பொருத்தநீங்க. ஒட்டுவித்தை, s. The art of sticking persons together to the ground or otherwise by magical drugs, incantations, &c., ஓர்வித்தை. ஒட்டுவேலை, s. Joining, veneering, sticking on, patching, இணைக்கும்வேலை. 2. Deceptive work, போலிவேலை. ஒட்டுவைக்க, inf. To swear, to take an oath, ஆணையிட. 2. To set birdlime to ensnare birds, ஒட்டுகண்ணிவைக்க. 3. (Rott.) To encompass a city with trenches. 66)

kṭṉ (p. 87) s. Debt, loan of money or of goods on trust, இருணம். 2. Tribute, tax, குடியிறை. 3. Duty, obligation, what is proper to be done or what one is bound to do, that which is devolved on one, accountability, responsibility, கடமை. 4. Measurement, அளவு. 5. A dry measure--the மரக்கால். கடனுக்குப்பாதகனாய்ப்போனவன். One who is deeply in debt. காலைக்கடன்கழித்தல். Performing the morning devotional exercises. அதுன்மேல்விழுந்தகடன். It is your duty. பகைவரைமுதலாய்ப்பரிவதுகடன். Even enemies ought to be loved. யான்செய்யவேண்டியகடன். The duty which I ought to discharge. கடனடைக்க--கடனிறுக்க--கட ன்றீர்க்க, inf. To clear off a debt. 2. To perform an obligation, duty, &c., in general. புத்திரன்றன்கடன்றீர்த்துப்போட்டான். The child has done his duty--spoken in commendation, or with reference to the performance of some exploit, &c. கடனாக, inf. [used adverbially.] As a loan, in loan. கடனாளி, s. One who is obliged to do a thing. 2. A debtor. கடன்கட்டு--கடன்வழி, s. Doing a thing for form's sake, not cordially. கடன்கட்டாய்ப்பேச, inf. To speak roughly. கடன்கழிக்க, inf. To perform a duty, to return a kindness, &c., கடமை செய்ய. 2. To perform the last funeral rites for a deceased person, either by fire or water, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. 3. To perform private devotions as the repetitions of the மந்திரம், &c., நித்தியகருமஞ்செய்ய. 4. To do a service for one out of compliment, or for form's sake, மனமின்றிச்செய்ய. கடன்காரன், s. A debtor, கடன் பட்டவன். 2. sometimes a creditor, கடன் கொடுத்தவன். கடன்கேட்க, inf. To demand a debt. 2. To ask for a loan of money. கடன்கொடுத்தவன், s. A creditor, a loaner. கடன்சீட்டு--கடன்பத்திரம்--க டன்முறி, (s.) A bond of debt. கடன்செய்ய, inf. To do one's duty, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. கடன்திருநாள், s. A holy festival observed in fulfilment of a vow. (Besch.) கடன்பட, inf. To contract debt, be indebted, கடனுக்குள்ளாக. கடன்பற்ற, inf. To recover payment of a debt, கடனறவிட. கடன்வாங்க, inf. To borrow money, contract a debt. வாங்கினகடனைக்கொடாதவல்லாளகண்டன். . . . One who is too unyielding to pay off his debts. செய்கடன், s. A duty. 35)

krṭu (p. 96) s. The ankles, காற்பரடு. 2. Knots in trees, மரக்கணு. 3. Ruggedness, முரடு. 4. Roughness or asperity of temper, முரட்டுக்குணம். c. மரத்திலேகரடுகட்டியிருக்கிறது. There are knots or knars in the . கரட்டுக்கல், s. An unpolished stone. கரடுமுரடு, s. Unevenness, ruggedness. கரடுமுரடானமனம், s., A rough unyielding disposition. கரட்டுத்தரை, s. Rough, uneven ground. 2. Hard, clayey soil. கரட்டுத்தாளகம்--கரட்டரிதாரம், s. A strong arsenic, one of the kinds of orpiment, ஓரரிதாரம். கரட்டுக்கரட்டெனல், v. noun. Being hoarse, rough-as the throat before death. கரட்டோணான், s. A rough kind of lizard, a blood-sucker. 66)

murṭu (p. 357) s. A joint of the body, யாக்கை மூட்டு. 2. A knot or knob, கணு. (c.) நிலம்கரடுமுரடாயிருக்கிறது. The land is uneven or rugged. முரடன், s. A rude uncultivated man. முரட்டாட்டம், s. Rudeness, incivility. முரட்டுக்கழுத்து, s. Stiff neck. முரட்டுக்குணம், s. A rough, unyielding, spiteful temper. முரட்டோலை, s. An uneven strip of palm-leaf, as முறியோலை. 52)