aṭukku (p. 8) s. A pile, row, tier, regular arrangement of goods or things, regular series, order, adjustment, system, வரி சை. 2. Orderly arrangements of subjects, the heads or topics in a writing or discourse, &c., எழுதுமுறை. 3. Four threads of yarn-in use among weavers, நூலடுக்கு. (c.) 4. Repetition of a phrase implying alarm, &c., with no other words intervening, அடுக்குச் சொல், as தீத்தீத்தீ, fire, fire, fire. (p.) 5. [in anat.] A layer, சிரேணி. அடுக்கடுக்காகவைக்க, inf. To arrange many things in rows, pile up in order. அடுக்கானகன்னி, s. A perfect woman. அடுக்குக்குலைக்க, inf. To put in disorder, as things in a row, pile, &c. அடுக்குக்குலைய, inf. To become disordered, deranged as business affairs, to go to decay as one's circumstances. அடுக்குத்தீபம், s. A kind of lamp in temples, used by the priests before the idol. அடுக்கத்தொடர், s. Repetition of a word or phrase two or three times, as, பாம்புபாம்பு. அடுக்குப்பண்ண, inf. To arrange, put in order, prepare. அடுக்குப்பார்க்க, inf. [prov.] To rehearse as stage players, previous to the public exhibition. (ஒத்திக்கைபார்க்க is used on the continent.) அடுக்குப்பானை, s. Pots arranged, especially in a cook-house, one upon another for various uses. அடுக்குமல்லிகை, s. A species of the Arabian Jasmine, ஓர்மல்லிகை. அடுக்குமுள்ளி, s. A species of the முள்ளி shrub. அடுக்குமெத்தை, s. A couch with pillows placed one upon another. 2. A house built of different lofts, or stories. அடுக்கூமத்தை, s. A species of the ஊமத்தை. 13)

aruppm (p. 25) s. Killing, கொலை. 2. Disease, வியாதி. 3. Sorrow, grief, துக்கம். 4. A town, village, ஊர். 5. A village in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 6. Slippery ground, வழக்குநிலம். 7. (பாரதிதீபம்.) Vinous liquor, toddy, கள். 8. Butter-milk, மோர். 9. A kind of meal cake, பிட்டு. 1. Flour, மா. 11. A forest, காடு. 12. A shrub, the தொடரி, Rhamnus, L. 13. Fort, கோ ட்டை. (p.)

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

upaniṭatam (p. 62) --உபநிஷதம், s. [pref. உப.] The substance or essential parts of the Vedas, the most recondite and mysterious parts, வேதநுட்பம். 2. A class of sacred books so called being thirtytwo in number containing doctrines of the Vedas explained and enlarged according to the Vedantic sect, உபநிடதம், 32. 1. இ ருக்கு. 2. எசுர். 3. சாமம். 4. அதர்வணம். 5. தைத் திரியம். 6. பிருகதாரணியம். 7. இலிங்கம். 8. சாரீரம். 9. நாரசிங்கம். 1. சதபதப்பிரமாணம். 11. காரூ டம். 12. கருப்பம். 13. சாந்தோக்கியம். 14. கடவல் லி. 15. முண்டம். 16. முற்கலம். 17. பிரமவிந்து. 18. தாபநீயம். 19. சுபாவம். 2. யாக்கியவற்கியம். 21. மைத்திராவருணம். 22. சிற்குணாலயம். 23. மந்திரம். 24. மானதீபம். 25. மகோபநிடம். 26. கா லாக்கினியுருத்திரம். 27. சாபாலம். 28. நாராயணம். 29. சுவேதாச்சுவதரம். 3. சுபாலம். 31. பாரமாத்து மியம். 32. அதருவச்சிரம், or 1. சீருத்திரம். 2. பிரு கதாரண்ணியம். 3. சுவேதாசுவதரம். 4. கைவல்லி யம். 5. காலாக்கினி. 6. கடம். 7. வல்லி. 8.காத் தியாயனம். 9. பிரமம். 1. நாராயணம். 11. அங்கி சம். 12. பரமாங்கிசம். 13. பாற்கரம். 14. பிரமபிந் து. 15. ஆருணி. 16. அமிர்தபிந்து. 17. பகுவபஞ் சம். 18. பிரமசாபாலம். 19. தேசோபிந்து. 2. வார் சியாநீயம. 21. போதாயநீயம். 22. ஆசுவலாயநீயம். 23. சாங்கியாயநீயம். 24. வாசிராயநீயம். 25. சௌ னகீயம். 26. சிவசங்கற்பம். 27. சிரவணம். 28. பாராகம். 29. கிம்புரோடியம். 3. மாண்டூகம். 31. முண்டிரம். 32. மௌண்டிரம். Wils. p. 155. UPANISHAD. 7) *

ūr (p. 70) கிறேன், ந்தேன், வேன், ஊர, v. n. To move slowly, crawl as an infant, creep as a snake, a reptile, &c., தவழ. 2. To run, or flow as water, or as blood in the veins, eruption, scall, &c.; to extend over a surface--as spots on the skin which are considered beautiful, பரவ. 3. To itch, தினவுற. 4. (p.) To get upon a horse, a carriage, &c., ஏற. 5. v. a. To ride, to cause to go--as a horse; to despatch, to drive a vehicle, செலுத்த. இந்தஊரும்பிள்ளையோரிடத்திலேகிடக்கிறதில்லை... This creeping child will not stay in any one place. எறும்பூரக்கல்லுந்தேயும். Even a stone will be worn away by the continual passage of ants. [prov.] கையூருகிறது. The hand is ready for action. வாயூருகிறது. The mouth waters. தாரூருஞ்சடை. Ringlets decked with garlands. நீரூரும்புவி. The sea-girt earth. காப்பன்பசபசென்றூருகிறது. The eruption itches. நிலைக்கழுவிலூர்ந்திடல். Being impaled on a stake. (அறநெறித்தீபம்.) ஊரப்பார்க்க, inf. To put in motion, to cause to pass away or out--as poison is removed by a magician. ஊருகால், s. A chank, a snail, சங்கு. ஊர்வது, s. A creeping child. 2. Reptiles. ஊர்புல், s. A species of grass, ஓர்புல். ஊர்வன, s. Reptiles, தவழுஞ்செந் துகள். மடலூர்தல், v. noun. Riding the stem of a palmyra leaf-feigned of a disappointed lover. See மடல். பவ்வூரகரம், s. The letter அ joined with ப். ஊரல், v. noun. Frictions, உரிஞ்சல். 2. Creeping, நகர்தல். 3. s. (fig.) A creeping thing, ஊர்வது. 20) *

karppūram (p. 96) --கருப்பூரம், s. Camphor, சூடன், Camphora officinarum. Wils. p. 197. KARPURA. 2. (p.) Gold, பொன். 3. One of the five perfumes-crude camphor, பஞ்சவாசத்தொன்று. கர்ப்பூரங்கொளுத்த, inf. To ignite camphor to be waved in a temple, &c. கர்ப்பூரசிலாசத்து, s. A medical drug, ஓர்மருந்து. கர்ப்பூரதீபம்--கர்ப்பூரவிளக்கு, s. Lighted camphor to be waved before an idol. கர்பூரத்தைலம், s. Camphor oil used medicinally ஓர்தைலம். கர்ப்பூரத்துளசி, s. A plant that diffuses the fragrance of champhor, ஓர் துளசி. கர்ப்பூரநீர், s. Camphor in solution, ஓர்நீர். கர்ப்பூரப்புல்--கருப்பூரப்புல், s. A fragrant grass, lemon grass, ஓர்வாசனைப் புல், Andropogon scaenanthus. கர்ப்பூரமரம், s. Camphor tree. கர்ப்பூரவள்ளி, s. A kind of odoriferous plant, ஓர்வாசனைச்செடி, thick leaved lavander, Lavandula, carnosa, L. கர்ப்பூரவில்வம், s. A species of வில்வம், very fragrant, ஓர்வில்வம். கர்ப்பூரவெற்றிலை, s. Odoriferous betel, வாசனைவெற்றிலை. பச்சைக்கர்ப்பூரம், s. Crude camphor. கிண்ணிக்கர்ப்பூரம், s. [as இரசகர்ப் பூரம்.] A kind of arsenic; it is so called from its having the form of a cup after preparation, sublimate of mercury. ஆரதிகர்ப்பூரம்--தீபகர்ப்பூரம், s. A kind of camphor used to burn in temples as incense. 191)

kutlai (p. 119) s. Lisping or prattle of children, மழலைச்சொல். 2. Soft talk, pleasant prattle--as of females, மாதருடையமொழி. 3. A simpleton, a weak-minded person, an ignorant fellow, மூடன். (பாரதிதீபம்.) 4. [prov.] Unreasonable objection, எதிரிடை. குதலைகொஞ்ச, inf. To prattle, to lisp or talk imperfectly. குதலைவார்த்தை, s. Prattling words; lisping. 2. Altercation. 22)

cittiram (p. 183) s. A picture; any variegated printing, ornamental writing or carved work; an image, சித்திரித்தவடிவம். 2. Nicety, fineness, neatness or minuteness of a work; elegance, சிறப்பு. 3. Beauty, great beauty, பேரழகு. 4. Ornament, decoration, embellishment, அலங்காரம். 5. Ornamental or forcible language, நாகரீகமானபேச்சு. 6. Facetious, playful conversation; jesting, conundrums, riddles; deceitful discourse to secure an object, &c., மெய்போற்பொய்கூறல். 7. One of the four classes of poems or கவி. See மிறைக்கவி. 8. Wonder, surprise, அதிச யம். 9. The castor-plant, ஆமணக்கு. 1. Romantic, fanciful description; imagery, exaggeration, hyperbole, (commonly in poetry, வருணீயம்.) 11. A work on architecture, ஓர்சிற்பநூல். W. p. 325. CHITRA. சித்திரமுங் கைப்பழக்கஞ் செந்தமிழும் நாப்பழக்கம். The art of painting is but the habit or practice of the hand, and that of language is but the practice of the tongue. சித்திரம்பேசேல். Make no fanciful exaggerations. (Avv.) சித்திரகரணம், s. One of the five கரணம். See கரணம். சித்திரகவி, s. A curiously wrought poem. See திரிபங்கி. There are different kinds as-இரதபந்தம். A poem in the figure of a car. கோமூத்திரி. One written in the form of inter-linked curves. சதுரங்கபந்தம். One in the form of squares. சுழிகுளம். Verses written in a winding manner. நாகபந்தம். A poem in the form of intertwined snakes, &c. சித்திரக்காரன், s. A carver, painter. சித்திரகூடம், s. An ornamented or painted room, or hall with pictures, --as சித்திரசாலை.--Note. This term is applied to the temple at Chillumbram, and a mountain in Bundelcund where Rama abode in his exile. சித்திரக்குள்ளன், s. A cunning or shrewd dwarfish person. (c.) சித்திரங்கொத்த--சித்திரம்வெட்ட, inf. To carve, sculpture, grave, &c., on a plain surface. சித்திரசொரூபம், s. An image, an idol, a carved statue, a picture. சித்திரதீபம், s. A painted candle or taper. சித்திரதீபம்போலிருந்து தியானிக்கிறான். He sits meditating, motionless as a painted taper. சித்திரத்தையல், s. Fancy needle work. 2. As சித்திரப்பாவை. சித்திரத்தேர், s. An ornamented car. சித்திரந்தீர--சித்திரந்தீட்ட, inf. To carve or engrave any figures on wood or stone. சித்திரப்படம், s. A picture. 2. (p.) Variegated, painted or printed cloth, எழுத் துப்புடவை. சித்திரப்படாம், s. Veriegated, painted cloth. 2. A book of pictures, folds of paintings for amusement. (p.) சித்திரப்பதிமை--சித்திரப்பதுமை, s. A doll, statue, a puppet. சித்திரப்பா, s. As சித்திரகவி. சித்திரப்பாவை, s. A portrait or picture of a person or persons, real or imaginary, a carved figure. (நன்.) சித்திரப்பிரதிமை, s. A picture, a portrait. சித்திரப்பூம்பட்டாடை, s. Flowered silk cloth. (c.) சித்திரப்பேச்சு, s. Artful speech, cunning, jesting shrewdness. சித்திரமண்டபம்--சித்திரச்சாலை, s. A painted chamber or hall. சித்திரமெழுத, inf. To draw a picture, to paint, to sketch. (c.) சித்திரவெழுத்து, s. Elegant, nice, beautiful writing; caligraphy. 2. Variegated or fancy painting. 3. An anagram, as ஞிமிறு for மிஞிறு. சித்திரரேகை, s. Ornamental lines drawn on the body of a person. 2. One of the lines in the hand. 3. The wife of Kuvéra, குபேரன்மனைவி. சித்திரர்--சித்திரக்காரர், s. Fancy painters, portrait painters, limners, embroiderers. 2. Artizans, carvers, sculptors, engravers, சிற்பர். 3. Carpenters, தச்சர். சித்திரவதை--சித்திராக்கினை, s. Cutting and slashing in battle, prolonged butchery, cutting off member after member. 2. Ingenious and varied torture in inflicting death. (c.) சித்திரவித்தாரன், s. One artful, clever, or dexterous; one fluent in speech. (p.) சித்திரவித்தை, s. The art of fancypainting, sculpture, carving, engraving, &c. சித்திரவேலைக்காரர், s. Any fancyworkers, imitators of nature--as flower makers, artizans, sculptors, engravers. 2. Fancy-painters. (c.) சித்திரவேளாகொல்லி, s. A mode of music, a fine melody, கொல்லித்திறத்தினொ ன்று. (p.) சித்திரோடாவி, s. [prov.] An artizan who carves images, statues, &c.,சித்திர கன்; [ex சித்திரம் et ஓடாவி.] 17) *

cuppirtīpm (p. 194) s. Great lustre, மிகு வொளி; [ex சுப்பிரம், et தீபம்.] 2. W. p. 932. SUPRATEEKA. The male elephant of the N. E., வடகீழ்த்திசையானை. (p.) சுப்பிரதீபன், s. An illustrious person. 33) *

tikku (p. 237) s. (Sa. Dik.) Region, quarter, point of the compass, direction, திசை. 2. Protection, shelter, aid, ஆதரவு. (c.) எனக்குத்திக்குமில்லைத்திசையுமில்லை. I have no support whatever. திக்குத்திசைதெரியாதஇருட்டு. Darkness so great that one knows not the points of compass or which way to go. திக்குநோக்கித்தெண்டனிடல். Making obeisance toward the place where a person is-a term of respect or reverence used in epistolary writings. திக்கெல்லாம்வெடிபடப்பேசுகிறான். He speaks loud enough to disturb all the points of compass. அஷ்டதிக்கு, s. The eight points of the compass are: 1. கிழக்கு, East. 2. தென் கிழக்கு, South-east. 3. தெற்கு, South. 4. தென்மேற்கு. South-west. 5. மேற்கு, West 6. வடமேற்கு, North-west. 7. வடக்கு, North. 8. வடகிழக்கு, North-east. Some add two others விசும்பு, the heavens or etherial regions, and பாதாளம், the abyss. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points for astrological purposes especially in choosing spots for building houses, &c., are named after certain animals. 1. கிழக்கு. கருடதிசை. 2. தென்கிழக்கு. பூனை த்திசை. 3. தெற்கு. சிங்கத்திசை. 4. தென்மேற்கு. கனகதிசை. 5. மேற்கு. நாகதிசை. 6. வடமே ற்கு, எலித்திசை. 7. வடக்கு. யானைத்திசை. 8. வடகிழக்கு. முயற்றிசை. 9. விசும்புத்திசை. 1. பாதாளத்திசை, which see.--Note The animals of the opposite points are natural foes to each other, the one being pursuer, and the other, the pursued. திக்கடைப்பு--திக்கெல்லை, s. [prov.] Boundaries of land, as mentioned in title deeds. திக்கற்றவன், appel. n. A forlorn, destitute, forsaken person. திக்காக, inf. [adverbiality.] In the direction of, toward. கிழக்குத்திக்காகப்போ. Go directly east. திக்காதிக்கு--திக்காலுக்கு, [prov.] In various directions, here and there, பலதிசையிலும். திக்காலுக்கொருத்தராய்ப்போய்விட்டார்கள். They are gone, are scattered in various directions. திக்கியானை, s. The elephants of the eight cardinal points, male and female supporters of the earth are:-1. East Male ஐராவதம். Female அப்பிரமை. 2. S. E. ,, புண்டரீகம். ,, கபிலை. 3. South. ,, வாமனம். ,, பிங்களை. 4. S-W. ,, குமுதம். ,, அனுபமை. 5. West. ,, அஞ்சனம். ,, தாமிரகருணி. 6. N. W. ,, புட்பதந்தம். ,, சுதந்தி. 7. North. ,, சாருவபூமம். ,, அஞ்சனை. 8. N. E. ,, சுப்பிரதீபம். ,, அஞ்சனாவதி. திக்குக்கட்ட--திசைகட்ட, inf. To bind or fortify the cardinal points by turning to each point, repeating the incantation, as இந்திராயநம, and prostrating in worship, to the regent whose protection is sought; then turning to the next point. திக்குக்கட்டு--திக்குப்பந்தனம், v. noun. Fortifying one's self on all sides by incantations, invoking the protection of the regents of the cardinal points. திக்குநோக்க, inf. To look in any direction, as expecting a friend, &c. 2. To direct one's course to any point. திக்குப்பாலகர்--திசாபாலகர், s. The regents of the eight cardinal points, as protectors of the earth, situated beyond the seventh circumambient sea, and invoked in the daily worship, &c. 1. இந்திரன், Indra, regent of the south-east, whose sign is இடி, the thunderbolt. 2. அக்கினி, Agni, regent of the south, east whose sign is புகை, smoke. 3. இயமன், Yama, regent of the south, whose sign is சிங்கம், lion. 4. நிருதி, Niruti, regent of the south-west, whose sign is நாய், a dog. 5. வருணன், Varuna, god of the waters, regent of the west, whose sign is இடபம், a bull. 6. வாயு, Vayu, god of the wind, regent of the north-west. whose sign is கழுதை, an ass. 7. குபேரன், Kuvera, god of riches, regent of the north, whose sign is யானை, an elephant. 8. ஈசானன், Isanan, regent of the northeast, whose sign காகம், a crow. திக்குப்பலி--திக்குப்பூசை, s. Performing puja. around a temple, toward the eight points, to obtain the protection of their regents. திக்குப்பல்லி, s. The chirping of a lizard, as indicating good or ill, according to the direction on which it is heard. திக்குமாறாட்டம், v. noun. Confusion concerning the points of compass, as திசைமயக்கு. திக்குவிசயம், s. Conquering all regions. திக்குவிசயம்பண்ண, inf. To conquer hostile powers. திக்குளார், s. Owners of boundary lands. 27)

tīpam (p. 243) s. A lamp, commonly one lighted, விளக்கு. W. p. 411. DEEPA. (c.) 2. A figure in Rhetoric, as தீபகம். 3. The fifteenth lunar asterism, சோதிநாள். 4. (Sa. Dwipa.) Island, continent, தீவு. தீபக்கம்பம்--தீபமத்திகை, s. Lampstand, விளக்குத்தண்டு. தீபகாந்தி, s. A diamond, வைரக்கல். தீபக்கால், s. [prov.] A lamp-stand used in temples, a candelabrum, விளக்கேந்து கருவி. 2. A candlestick, விளக்குத்தண்டு. தீபக்கிட்டம், s. Lamp-black. தீபக்கொடிச்சி, s. A kind of camphor, ஆரதிகருப்பூரம். தீபதூபம், s. Lamps and incense-spoken of as presented before an idol, or great person, விளக்கும்நறும்புகையும். தீபதூபங்காட்ட, inf. To present lights and frankincense. தீபாக்கினி, s. Lighted lamps before an idol, &c. 2. One of the three kinds of medicinal fires. See அக்கினி. தீபாராதனை, s. Waving lamps before the idol; lamp-worship. 7) *

tīvu (p. 244) s. An island, கடலிடைக்குறை. 2. (for தீபம்.) Any one of the seven islands, or continents, supposed to form the world in which we dwell. They are most of them; 1. நாவலந்தீவு, the continent on which we live, from the நாவல் or சம்பு tree, said to abound in it, south of மகாமேரு. 2. இறலித்தீவு, the next adjacent circumambient continent, named from that species of fig tree, Ficus. L. 3. குசைத்தீவு. named from குசை or Darb`ha grass. 4. கிர வுஞ்சம், from the bird, அன்றில், inhabiting it. 5. புட்கரத்தீவு, from the lotus, said to be there. 6. தெங்கந்தீவு, as having many cocoa-nuttrees. 7. கமுகந்தீவு, abounding in the areca. In Sanscrit, Jambu, Kusa, Plaksha, Salmali, Krauncha, Saka, and Pushkara. து துப்பு, v. noun. Provisions, food, உணவு. 2. Experience, enjoyment, fruition, fruit of former deeds, அனுபவம். 3. Drink, beverage, பானம். துப்பார்க்குத்துப்பாயதுப்பாக்கி. Furnishing agreeable articles of food to those who eat. குறள். 21)

tuvīpam (p. 250) s. An island, தீவு, as தீபம். 6) *

tūpam (p. 254) s. Incense, fragrant smoke, aromatic vapor, நறும்புகை. W. p. 445. D'HUPA. (c.) 2. (for தூமம்.) Smoke in general, fume, புகை. 3. (fig.) Materials used for incense, தூபவருக்கம். தூபகலசம்--தூபக்கிண்ணி--தூபமுட்டி, s. A censer. தூபக்கால், s. An incense-stand, a standing censer. தூபங்காட்ட--தூபங்கொடுக்க, inf. To present incense before the idol, or a great person. (See காட்டு, v.) 2. To perfume any thing over a censer. தூபதீபம், s. Incense and light; in religious ceremonies. தூபதீபாராதனைசெய்ய, inf. To offer incense and light in worship. தூபவருக்கமிட, inf. To offer different kinds of incense. 4)