aṉuvẕi (p. 33) s. Mercury--the planet, புதன். (p.) 121) *

aṉūru (p. 33) s. The planet Mercury, புதன். (p.) 123) *

aruṇam (p. 25) s. Red, dark red, bright red, the color of the dawn, மிகுசிவப்பு. 2. A dawn, அருணோதயம். Wils. p. 67. ARUNA. அருணபூரி, s. The cochineal insect, இந்திரகோபம். அருணன், s. The sun, சூரியன். 2. The dawn as charioteer of the sun, சூரியன்றேர்ப்பாகன். Wils. p. 67. ARUNA. 3. The planet mercury, புதன். அருணாசலம், s. A famous hill sacred to Siva, திருவண்ணாமலை; [ex அசலம், mountain.] அருணாசலபுராணம், s. The history of this mountain. அருணோதயம், s. Sun rising, சூரி யோதயம். 2. Daybreak, வைகறை; [ex உத யம்.] Wils. p. 67. ARUNODAYA. 15)

aṟi (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To know, understand, comprehend, recognize, be acquainted with; have a carnal knowledge of, தெரிய. (c.) புத்தியறிந்தபெண். A marriageable girl. வல்லமையறிவோம். We will find out which is the most competent, (by way of bravado.) தன்னையறியுமறிவேயறிவாகும் பின்னையறிவது பேயறி வாமே. To know one's self is knowledge, other knowledge is inferior. அறிகருவி, s. The organs of sense. அறிகுறி, s. A sign, mark, token, symbol. அறிஞன், s. A man of knowledge, especially of divine things, அறிவுடையோன். 2. A poet, புலவன். 3. A sage, முனிவன். 4. Mercury the planet, புதன். 5. Buddha, புத்தன். அறிதுயில், s. A kind of sleep or meditation, in which the person understands all that passes about him--an attribute supposed to belong to the gods and sages, especially to Vishnu. அறிதுயிலமர்ந்தமூர்த்தி, s. Vishnu, திருமால். அறிமடம், s. Indisposition to reduce to practice what is learned. 2. Inability to recall to memory, stupidity in learned persons from infatuation. 3. Feigned ignorance. அறிமுகம், s. Acquaintance with persons (and in vulgar use) with things, slight familiarity. அறியக்கொடுக்க, inf. To inform against one, indict, impeach. 2. To communicate information, instruction, &c. அறியாமை, neg. v. noun. Ignorance. அறியாவினா, s. One of the six forms of interrogation--as when one asks for information. அறியொண்ணாமை, neg. v. noun. The impossibility of knowing. அறிவினா, s. One of the six forms of interrogation; questioning in order to teach. அறிகை, v. noun. Knowing, understanding, knowledge, உணர்வு. 50)

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

aṟputam (p. 33) s. Miracle, what excites wonder or astonishment, அதிசயம். Wils. p. 2. ADB'HUTA. 2. A hundred millions, ஓரெண். Wils. p. 72. ARBBUDA. 3. (p.) Beauty, அழகு. 4. Wisdom, ஞானம். அற்புதமூர்த்தி, s. The Deity or performer of miracles, the wonder-working or wisdom-embodied God. அற்புதர், s. Wise men, sages. 2. Smiths, artificers, mechanics of five kinds. அற்புதவாதம், s. A convulsive disease by which the body is distorted, ஓர்வாதநோய். அற்புதவுருவகம், s. A kind of mixed metaphor. அற்புதவுவமை, s. [in rhetoric.] A species of simile, a comparison of what cannot take place. அற்புதன், s. The Supreme Being, God the wonderful. 2. Vishnu. 3. Siva. 4. An artificer. அற்புதாகமம், s. The apocalypse. (Besch.) 72)

iḷai (p. 56) s. Main guard, a strong watch to a fortress, &c., தலைக்காவல். 2. A jungle --as a means of defence, காவற்காடு. 3. A hedge, a fence, வேலி. 4. A cloud, மேகம். 5. Tenderness, இளமை. 6. The son of the king Karoottaman, who by a curse was changed into a woman, and became the wife of Mercury, புதனின்மனைவி. (p.) 9)

kṇkku (p. 88) s. Number, account, reckoning, calculation, computation, எண். 2. Letters, writing, written accounts, எழுத்து. 3. (fig.) Result, consequence, sum, event, முடிவு. 4. Thing, affair, circumstance, காரியம். கணக்குவருமளவுங்கிடக்கிறான். The dying man lingers until the destined hour arrives. இனியிங்கேயிருக்கக்கணக்கில்லை. There is no reason for our remaining here any longer. அவருக்குமெனக்குங்கணக்குவழக்குத்தீர்ந்தது. All accounts and disputes between him and me are settled. கொடுக்கல்வாங்கல்கணக்காய். Concerning giving and receiving. உன்கணக்கைநீபார். Mind your own business. கணக்கதிகாரம், s. Arithmetic, க ணக்குநூல். கணக்கப்பிள்ளை, s. An accountant, a cashier, a burser, a writer, an agent, கணக்கன். கணக்கர், s. Writers, accountants, arithmeticians, கணக்கெழுதுவோர். 2. Writers as a caste, ஓர்சாதியார். கணக்கறுதிபண்ண, inf. To complete an account. கணக்கன், s. An accountant, a cashier, a writer, a book-keeper, கணக் கெழுதுவோன். 2. An arithmetician, கணக் கில்வல்லவன். 3. Mercury the planet, புதன். கணக்காசாரம், s. Keeping accounts, calculation, கணக்குமுறை. கணக்காயர், s. Teachers of the vedas, ஒத்துரைப்போர். 2. The wise, the learned, அறிஞர். 3. Those who teach the shasters, பொருந்தச்சொல்வோர். (p.) கணக்கிட, inf. To reckon, compute, calculate, கணக்குப்பார்க்க. கணக்குக்காட்ட, inf. To give or render an account. 2. [in law.] To file or present a written account. கணக்குக்கூட்ட, inf. To add, sum up. கணக்குக்கேட்க, inf. To call to an account. கணக்குச்சுமத்த--கணக்கேற்ற, inf. To charge to one's account. கணக்குச்சுருள், s. A roll of accounts, &c. கணக்குச்சொல்ல, inf. To give the items of a disbursement in detail. கணக்குத்தீர்க்க, inf. To settle an account. கணக்குப்பார்க்க, inf. To reckon, calculate. 2. to examine accounts, take account. கணக்குப்பிசக, inf. To go, or turn out, wrong--as a calculation. கணக்குவகை, s. The cardinal, arithmetical rules, viz.: 1. தொகை, addition--சங்கலிதம். 2. பிரிவு, division--பாகா ரம். 3. பெருக்கு, multiplication--குணனம். 4. கழிவு, subtraction--விவகலிதம். கணக்கெழுத, inf. To write accounts, figures, &c. கணக்கொதுக்க, inf. To settle an account. 2. (fig.) To reduce one to poverty, to ruin one. அவருடையகணக்கொதுங்கிப்போயிற்று. His accounts are settled. 2. (fig.) He is almost ruined; i. e. reduced to poverty, or dead. கணக்கொப்புவிக்க, inf. To give account. கணக்கோலை, s. An ola of accounts. 2. Indented leaves of some palms. கணக்கோலைவிரிதல், v. noun. Shooting out or spreading as palm leaves. பெருக்குக்கணக்கு, s. Multiplication. கழிப்புக்கணக்கு, s. Subtraction. 46)

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

karuṭaṉ (p. 96) s. The Brahmany kite, கலுழன். 2. The bird and vehicle of Vishnu. He is generally represented as a being something between a man and a bird, and considered to be sovereign of the feathered race; he is the son of Kasyapa and Vinata and the younger brother of Aruns, விட்டு ணுவாகனம், Falco pondischerianus. Wils. p. 283. GARUDA. கருடகம்பம், s. A species of lamp used by one of the Vaishnava sects at religious festivals. கருடகேதனன்-கருடக்கொடியோ ன்--கருடத்துவசன், s. Vishnu, விட்டுணு, whose flag is the kite. Wils. p. 283. GARUDATHVAJA. கருடக்கல்--கருடப்பச்சைக்கல்-கருடபட்சிக்கல் s. A kind of medicinal stone or mineral taken for the bite of a snake or put on the wound with the repetition of incantations, ஓர்கல். கருடக்கொடி, s. A flag in which the picture of a kite is drawn, கருடத்துவ சம். 2. A plant called பெருமருந்து, Aristolochia Indica. 3. Another plant called குறிஞ்சா, Gymnema sylvestra. கருடக்கொவ்வை--கருடத்தொண் டை, s. A climbing plant, ஓர்கொடி Clitoria, L. கருடசாரம், s. Sea salt, சிந்துல வணம். கருடதரிசனம், s. The worship of the kite as the representative of Vishnu on special days; the sight of the bird at such seasons is deemed very auspicious, கருடனைத்தரிசிக்கை. கருடதிசை, s. East, கீழ்த்திசை-used in astrology. கருடத்தியானம், s. Devotion addressed by the enchanter to the god Garuda in case of venomous bites, கருட னைத்தியானிக்கை. கருடபஞ்சாக்கரம், s. An incantation of five letters sacred to Garuda. கருடபாடாணம்--கருடபாஷாண ம், s. A species of arsenic. கருடபார்வை, s. A squint eye, மாறுபார்வை. 2. [prov.] An expressive, penetrating look. கருடவாகனன், s. A Vishnu regarded mounted on Garuda. கருடவித்தை, s. Incantations, &c., connected with Garuda. கருடற்கண்ணன், s. [as புதன்.] The elder brother of கருடன் and son of சந்திரன். (சது.) கருடன்கிழங்கு, s. A kind of root. கருடன்தாய், s. The same as விநதை. கருடாஞ்சனம், s. Eye-salve for a person bitten by a snake, or for cases of apoplexy, விஷந்தீர்க்கக்கண்ணிலிடுமருந்து. ஆகாசகருடன், s. A climbing plant whose root resembles the head of a Brahmany kite, கொல்லன்்கோவை, Bryonia epigea. 132)

kirakam (p. 109) s. A house, a mansion, or palace, வீடு, Wils. p. 295. GRUHA. 2. A planet, கோள். Wils. p. 34. GRAHA. The planets in the Hindu system are nine, called நவக் கிரகம், viz.: 1. ஆதித்தன் or ஞாயிறு, the sun. 2. சோமன் or திங்கள், the Moon. 3. அங்காரகன் or செவ்வாய், Mars. 4. புதன், Mercury. 5. பிரகற்பதி--பிரகஸ்பதி or வியாழன், Jupiter. 6. சுக்கிரன் or வெள்ளி, Venus. 7. சனி, Saturn. 8. இராகு, Caput draconis. 9. கேது, Cauda draconis. The last two are considered visible in eclipses of the sun and moon, இராகு being, black, and கேது red. (See under கோள்.) 3. Relation in the order of time between a vocal and an instrumental sound -- the one immediately preceding or immediately following the other; one of the ten தாளப்பிரமாணம். அவனைக்கிரகம்பிடித்தாட்டுகிறது. An evil planet is exerting its influence on him. கிரகக்கழிப்பு, v. noun. Dispelling the evil influences of planets by appropriate ceremonies, கிரகசாந்தி. கிரகங்கழிக்க, inf. To perform a ceremony to dispel disease, &c., supposed to be induced by a malignant planet, in which clay images, made for the occasion representing the planets to be appeased, are worshipped, offerings of fruits, &c., being presented, and then all cast out in a cross road, கிரகசாந்திசெய்ய. கிரகசாத்திரம், s. Science of the planets. கிரகசாந்தி, s. A ceremony to counteract or mitigate the malignant effects of planets on one's person or affairs, கிரகக் கழிப்பு. கிரகசாந்திபண்ண, inf. To perform ceremonies for counteracting the evil effects of planets. கிரகசாரம்--கிரககதி, s. Planetary motion. 2. Planetary ephemeris. 3. The phenomena of the planets in their process. 4. Ill luck (Rott.) அவனைப்பிடித்தகிரகசாரவேளைஅப்படிப்பண்ணிற் று. He acted according to his ill fate. கிரகசெபம், s. Incantations offered to the planets deprecating their bad influences, கிரகத்துக்குச்செய்யுஞ்செபம். கிரகசித்திரம், s. Private family affairs, family troubles, &c., வீட்டுக்காரியம். கிரகச்சுற்று, s. The revolution of the planets, கிரகத்தின்சுற்று. கிரகதானம், s. Gifts presented to Brahmans to avert the malignant influences of inauspicious planets, நவக்கிரகதானம். கிரகதோஷம், s. Malignant effects of planets, கிரகதீங்கு. கிரகத்தன்--கிரகஸ்தன் s. The householder, the second of the four religious orders. (See ஆச்சிரமம், இல்வாழ்வோன்.) 2. [vul. கிரேஸ்தன்.] An honest man, நிரு வாகி. Wils. p. 296. GRUHASTHA. கிரகஸ்தாசிரமம், s. The state of matrimony; the order of a house-holder. Wils. p. 296. GRUHASTHASRAMA. கிரகநடை--கிரகவோட்டம் v. noun. The course or progress of the planets. கிரகநிமிர்ச்சி, v. noun. Station of a planet after its retrograde motion. கிரகநிலை, s. The situation of a planet in the heavens. 2. The astrological positions of planets of which there are five, viz.: நட்பு, ஆட்சி, உச்சம், பகை, நீசம். கிரகநிலையின்பலன். The influence of the planets in their respective signs. கிரகநீதி, s. Domestic duties; the rules of hospitality, &c., to be practised by the householder, இல்லொழுக்கம். கிரகநோக்கு--கிரகப்பார்வை, s. The relative aspects of planets one to another; configuration. கிரகபதி, s. The sun--as the lord of planets, சூரியன். Wils. p. 34. GRAHAPATI. கிரகபதனம்--கிரகவிட்சேபம், s. Latitude of a planet. See பதனம் and விட்சேபம். கிரகபரிவிருத்தி, s. Revolution of a planet. 2. A planet's synodic revolution. கிரகபாடு, s. The heliacal setting of a planet. கிரகபிரதிஷ்டை, s. The ceremony of consecrating a new-built house to a guardian deity on its first occupation. கிரகபீடை--கிரகப்பிழை, s. Affliction, calamity, suffering, &c., from the malignant influences of planets, கிரகதோஷம். கிரகப்பிரவேசம், s. The passage of a planet from one sign to another. 2. The ceremony of occupying a new house. கிரகப்பிரீதி, s. Gratification afforded to planets by offerings, worship, &c., கிரகத் துக்குத் திருத்திசெய்கை. கிரகபுடம், s. The longitude of a planet. கிரகப்பெயர்ச்சி, v. noun. The transit of a planet from one sign to another. கிரகமண்டலம், s. The planetary regions. 2. Planetary orbit. கிரகமாலை--கிரகமாலிகை s. [lit.] A planetary garland. The position of two or more planets following each other in their proper order, and in the order of the signs. கிரகவக்கிரம, s. The retrogression of a planet. 2. The station of a planet before it begins to retrograde. கிரகவட்டம், s. The orbit of a planet. 2. The revolution of a planet. கிரகாசாரம், s. The rites of hospitality --as practised by the house-holder. கிரகாத்தமனம், s. The setting of a planet. 2. The beliacal setting of a planet. கிரகாராதனை, s. Worship paid to planets, to appease or propitiate them. கிரகி, s. A house-holder, சமுசாரி. (சது.) கிரகோதயம், s. The rising of a planet. 2. The heliacal rising of a planet. இராசகிரகம், s. A royal palace, அரசர் மாளிகை. 2. The sun and moon--as the chief planets, சூரியசந்திரர். 72)

cāmaṉ (p. 177) s. [Sa. S'ya'ma.] Mercury the planet, (lit.) the green rayed, புதன். (Compare பச்சை.) 2. The younger brother of the Indian cupid, மன்மதன்றம்பி; [probably from சாமம், night-watches, as favoring his love exploits.] 35) *

cintai (p. 184) s. (Sa. Chinta.) Thought, conception, imagination, எண்ணம். 2. Reflection, consideration, recollection, meditation, contemplation, mental worship, கருத் து. 3. Mind, mental faculties or powers, intellect, மனம். 4. Intention, design, குறிப்பு. 5. Solicitude, concern, care, anxiety, கவலை. 6. (p.) Sorrow, regret, துன்பம்.--Note. In many of its compounds, the word retains the Sanscrit pronunciation of சிந்தா. சிந்தாகுலம், s. Great care, sorrow, மிகு வியாகுலம். (p.) சிந்தாசனம், s. The seat of the intellect or affections, the mind, the heart; [ex ஆசனம்.] (p.) சிந்தைகூரியன், s. The planet Mercury; also Bhdha son of Chandra. (R.) See புதன். 2. One of keen intellect, கூர்மையானபுத்தியுடையவன். (p.) சிந்தைசெய்ய, inf. To meditate upon, to contemplate--as in 'அவனடிசிந்தைசெய் தனன்.' (ஸ்காந்.) 2. To keep in mind, bear in mind, store up in the memory, ஞாபகத்தில்வைக்க. சிந்தைதெளிய, inf. To be clear minded, enlightened. சிந்தையில்வைக்க, inf. As சிந்தை செய்ய, 2. நிச்சிந்தை, s. As appeased, pacified, unruffled mind. 2. Unconcern; freedom from anxiety or apprehension. பலசிந்தையுள்ளவன், appel. n. A man of cares, involved in a multiplicity of projects or business. நல்லசிந்தையுள்ளவன், appel. n. A well disposed person. 2. A pious person. 10)

cūlam (p. 201) s. The trident, as a weapon; the three pronged dart or trident of Siva, ஓராயு தம். 2. An Instrument for impaling, கழு. 3. The spear on the top of a banner, கொடி த்தலைச்சூலம். 4. One of the twenty-seven astrological yogas, இருபத்தேழ்யோகத்தொன்று. W. p. 855. S'OOLA. 5. The twentyseventh or last lunar mansion, இரேவ திநாள். 6. The supposed position of the trident of Siva, at any given time, according to the days of the week; during which it is considered unlucky to set out on a journey in the direction in which it lies, and the reverse, வாரசூலம்--Thus, திங்கள் சனிகிழக்கேசூலம், On Monday and Saturday, to go Eastward; செவ்வாய்புதன் வடக்கேசூலம், Tuesday and wednesday to the North; வெள்ளிஞாயிறுமேற்கேசூலம், Sunday and Friday to the West; வியாழந்தெற்கேசூலம், Thursday to the South, is unlucky. சூலக்குறடு, s. [prov.] An instrument for branding cattle. See சூட்டுக்கோல். சூலக்குறி, s. The trident mark, branded on a temple, cow, ox, or described on a heap of threshes paddy. சூலதரன்-சூலபாணி-சூலபாணியன். s. Siva. 2. Bhairava. W. p. 855. S'OOLAD'HARA. சூலத்திசை, s. [prov.] The point of the compass toward which the trident is supposed to be directed. சூலத்திலேற்ற, inf. [commonly கழு வேற்ற.] To whirl one on the trident, as a mode of punishment for Siva, by Yama; also the sins of souls, and to give them salvation. சூலத்தீவர்த்தி, s. [prov. சூலவிளக்கு.] A lamp with three lights in imitation of a trident; used in temples. சூலவலகு, s. The blade of the trident weapon; [ex அலகு.] சூலாயுதம்--சூலப்படை--சூலவேல், s. The trident weapon--as சூலம். சூலம்போட்டுவிட்டஎருது, s. A branded bull, devoted to the temple. 5) *

caumaṉ (p. 212) s. Mercury the planet, as son of the moon (சோமன்), புதன். (Sa. Soumya.) 167) *