acaṉam (p. 6) s. Food, போசனம். 2. Boiled rice, சோறு. Wils. p. 88. ASSANA. 3. (p.) The வேங்கை, tree. Wils. p. 94. ASANA. அசனப்பிரியம், s. Epicurism, gluttony. See under பாதகம். 9) *

utiram (p. 60) s. Blood, இரத்தம். Wils. p. 78. RUTHIRA. உதிரக்கட்டு, s. Stoppage of hemorrhage, இரத்தக்கட்டு. 2. Suppression of lochia, பூப்புப்படாமை. உதிரக்கலப்பு, s. Near relationship, consanguinity. உதிரங்குடிக்க, inf. To drink blood--as ferocious demons. உதிரசூலை, s. Clots of blood formed in the uterus, இரத்தசூலை. உதிரத்துடிப்பு, s. The sensation felt on seeing a near relation ill-treated. See இரத்தத்துடிப்பு. உதிரநரம்பு, s. Veins, blood-vessels. உதிரபாசம், s. Consanguinity, இரத்தவுறவு. உதிரரெட்டை, s. The Lochia. (Anat.) (Rott.) உதிரவிரியன், s. The blood viper. See under விரியன். உதிரவேங்கை, s. A species of tree, the sap of which resembles blood and which taken produces stupor. It is said to cure diseases of the chest, ஓர்மரம், Atropa mandagora. உதிரன், s. The planet Mars, செ வ்வாய். Wils. p. 78. RUTHIRA. உதிரோற்காரி, s. One of the seven classes of clouds which are to appear at the destruction of the world, discharging blood, சத்தமுகில்களினொன்று; [ex உற்காரம்.] 18)

uṟiñcu (p. 67) கிறேன், உறிஞ்சினேன், வே ன், உறிஞ்ச, v. a. To sip, suck up, draw into the mouth (as hot liquids or as from spoons, &c.), வாய்க்குள்ளிழுக்க. 2. To snuff up, sniff, inhale forcibly through the nose, ஆக்கிராணிக்க. 3. (fig.) To imbibe, absorb as a spunge, as the earth does rain, &c., உள்ளேயிழுக்க. நன்குறிஞ்சிப்பேய்த்தனஞ்சுவைத்தார். Sucking well he has fed on the breast of a female vampire. (வேங்கட.) இந்த மருந்துபுண்ணிற்கள்ளத்தையுறிஞ்சியெடுத்துப் போடும். This medicament will absorb the noxious humors. மூக்கினாலுறிஞ்ச, inf. To snuff up any thing. மூக்குறிஞ்ச, inf. To snuff for the purpose of retaining the mucus. 77)

kṇi (p. 88) s. A species of flower-tree, the வேங்கைமரம், Pterocarpus marsupium. 2. The name of a caste, &c., ஓர்சாதி. 3. Agricultural districts, மருதநிலம். 4. The profession of singing and dancing, கூத்தாடுந் தொழில். (p.) கணியான், s. (plu. கணியார்.) One who sings or dances. (p.)

kuṟiñci (p. 132) s. A species of large tree in hilly districts, குறிஞ்சிமரம். 2. Thorny shrubs growing in marshes, the செம்முள்ளி. 3. The மருதோன்றி shrub. 4. A tract of land in a hilly country, one of the five kinds of திணை. மலைச்சார்நிலம். 6. Classes of tunes peculiar to agricultural districts, மருதநிலத்தினோர்வகையிசை. 7. Tunes peculiar to hilly tracts, குறிஞ்சிநிலத்திராகம். 8. Lutes peculiar to agricultural districts. மருதயாழ்த் திறம். 9. A tune, melody, ஓர்பண் (சது.) 1. [in love poetry.] Illicit intercourse. (See திணை.) 11. (Rott.) The ஈந்து palm. குறிஞ்சிக்கருப்பொருள், s. Men, beasts, birds, vegetables, employments, &c., indigenous and peculiar to hilly tracts; viz.: 1. குறிஞ்சித்தலைவர், chiefs heads and superiors--as பொருப்பன், வெற்பன், and சிலம் பன் with their females. 2. குறிஞ்சித்தெய் வம், the god, Skanda. 3. குறிஞ்சித்தொழில். employments--as sowing mountain paddy, watching the millet, collecting honey, digging up roots, &c. 4. குறிஞ்சி நீர், mountain streams--as அருவி and சுனை. 5. குறிஞ்சிப்பண், melody, known by the name of குறிஞ்சிப்பண். 6. குறிஞ்சிப் பறை, drum--as தொண்டகம். 7.குறிஞ்சிப் புள், birds--as parrots and peacocks. 8. குறிஞ்சிப்பூ, flowers--as Novemberflower, &c. 9. குறிஞ்சிமரங்கள், trees--as வேங்கை, a kind of Pterocarpus, குறிஞ்சிமரம்; சந்தனம், sandal-tree; தேக்கு. teak; அகில், Aquila; அசோகு, Ashoka; புன்னை, Calophyllum inophyllum. 1. குறிஞ்சிமாக்கள், inhabitants--as குறவர், கானவர், குறத்தியர். 11. குறிஞ்சியாழ், lute, known by the name of குறிஞ்சியாழ்திறம். 12. குறிஞ்சியுணவு. food --as bamboo rice, மூங்கிலரிசி; mountain rice, ஐவனநெல்; another hill-rice, தோரை நெல்; millet, தினை; bulbous roots, கிழங்கு; honey, தேன், &c. 13. குறிஞ்சியூர், villages --as சிறுகுடி. 14. குறிஞ்சிவிலங்கு, beasts --as the tiger, bear, elephant, lion, &c. குறிஞ்சிக்காலம், s. The months of October and November, December and January, in குறிஞ்சி tracts. குறிஞ்சிமுதற்பொருள், s. As முதற் பொருள் under அகப்பொருள், describing the soil, the season of the year, &c., of hilly places. குறிஞ்சியுரிப்பொருள், s. As உரிப்பொ ருள் under அகப்பொருள், describing sexual intercourse, See அகப்பொருள். குறிஞ்சித்தேன், s. Mountain honey, celebrated for its sweetness. குறிஞ்சிவேந்தன், s. Skanda--as lord of the hilly country, முருகன். 23)

cruvcātkm (p. 168) s. The வேங்கை tree. 10) *

cṟutākm (p. 173) s. A timber-tree, Pterocarpus marsupium, வேங்கைமரம். 44)

tṉṉiṉi (p. 231) s. A tree, the வேங்கைமரம், Pterocarpus, L. 68)

tmicu (p. 223) s. The வேங்கை tree. (R.). 112) *

ticai (p. 237) s. Region, quarter, point of the compass, direction, திக்கு. W. p. 41. Dis. 2. Influence of a planet on one's life, or fortune, according to the time allotted for it in the horoscope, favorable or unfavorable, கிரகபலம். (See தசை.) 3. Influence excited on the soul in any given period, state, stage, &c., during its transmigrations. (See முத்ததிசை and பெத்ததிசை.) 4. Principality, jurisdiction, princedom, பிர புவின்தேசம். (c.)--Note. The two திசை in the சரநூல் are: 1. இயங்குதிசை, the nostril through which the breath, passes for the time being; sometimes called, பூரணதிசை. 2. சூனியதிசை, the nostril through which the breath does not pass. See சூனியம். அவனுக்குத்திசையடிக்கிறது. A good planet is lavishing its favors on him. திசை, 4. The four cardinal points, also applied by some to the four boundaries of the Tamil country. 1. குண கடல் or கீழ்கடல், the sea to the east. 2. குடகுமலை, a mountain to the west. 3. குமரி, Cape Comorin, to the south, 4. வேங்கடம், a mountain to the north or திருப்பதி. திசைகட்ட, inf. To bind the points of compass by mantras. See திருக்குக்கட்ட. திசைக்காற்று, s. Wind which blows from some one point of the compass. திசைச்சொல்--திசைமொழி, s. Provincial words. See சொல். திசைதப்பிவர, inf. To arrive at a place undesignedly, having missed the proper road. 2. [ironically.] To say to one coming after a long interval as a slight reproof, you must have come by mistake. திசைமுகன், s. Brahma whose four faces are turned toward the four points respectively, பிரமன். திசையடிக்க--திசையடுக்க, inf. To be under the influence of a good planet; to be in fortunate circumstances. திசையுடையவர், appel. n. (Hon.) The principal of a district. See உடையார். எல்லாத்திசைக்கும். All points, the whole hemisphere of horizon. 35) *

timicm (p. 238) --திமிசு, s. The வேங்கைமரம்; a large tree, Pterocarpus. 85)

tirumāl (p. 240) s. Vishnu, as lord of illusion, in the universe, விட்டுணு; [ex மால், illusion.] திருமாலவதாரம், 1. Ten incarnations of Vishnu. 1. Matsya, மச்சம், a fish assumed to kill சோமுகன், an Asura who had stolen the Vedas and hidden them in the sea. 2. Kurma, கூர்மம். tortoise, assumed to support Mount Mandara, used as a churning stick in churning the sea of milk to obtain Amrita, or nectar. 3. Varáha, வராகம், a boar, assumed to open and spread out the earth which இரணியாக்கன் had rolled up, as a scroll, and sunk in the ocean; and to kill him. 4. Narasingha, நரசிங்கம், manlion, assumed to destroy இரணியகசிபன், the younger brother of இரணியாக்கன், who, to avenge the death of his brother, had abolished the worship of Vishnu.--Note. These four were assumed without parents. 5. Váhmana, வாமனம், the dwarf born of காசிபன் and அதிதி to overcome மாபலி by deceit, coming to him as a beggar. 6. Parasurama, பரசுராமன், or the axe bearing Rama, born of சமதக்கினி and இரேணுகை to kill the Kshtriyas who oppressed the brahmans. 7. Ramachandra, இராமன், king of Ayodhya, born of தசரதன் and கோசலை, to kill Ravana, king of Lanka, and other Rakshasas. 8. Balab'hadra, பலபத் திரன், half brother of krishna; his father's name was வசுதேவன், and he had two mothers, தேவகி and உரோகணி. He come to destroy பிரலம்பன் and his Rakshasas. 9. Krishna, கண்ணன், son of வசு தேவன் and தேவகி, came to excite the wars of the Bharata, and to relieve the earth of its over-burdened population. 1. The horse, கற்கி, yet future, and for the purpose of destroying the universe.--Note. The poet Jayadeva places Krishna as the eighth and makes the ninth, Buddha. Another class of fifteen incarnations of Vishnu is given. 1. சனகன், Sanaka. 2. சனந்தனன், Sanandana. 3. சனாதன், Sanáta. 4. சனற்குமாரன், Sanatkumara. Rishis regarded as representatives of Brahma and celebrated in the Bagavata. 5. நரநாராயணன், Naranarayana, a great personage mentioned in the Maha B'harata. 6. கபிலன், Capila, founder of the Sank'hya philosophy. 7. இடபன், Vrishab'ha-Yogi, the first of the twenty-four Jaina saints. 8. நாரதன், Nárada,, inventor of the lute, messenger of the gods, and first of the ten principal Munis. 9. அயக்கிரீவன் ((lit.) the horse-headed), Hayagriva, of the Maha Bharata, to be distinguished from the Asura of the same name. 1. தத்தாத்திரேயன், Dattatreya, mentioned in Bagavata. 11. மோகினி, Mohini, a fascinating female. (See மோ கினி.) 12. யாகபதி, Yágapati, the lord of sacrifices, always receiving the first of the offerings. 13. வியாதன், Vyasa, son of Parásara, arranger of the Vedas. 14. தன்வந்தரி, D'hanvantari, a physician of the gods. (See தன்வந்தரி.) 15. பௌத் தன், Budha, the head of the Buddhist system; by some considered the ninth principal Avatar. திருமாலாயுதம், 5, s. The five weapons of Vishnu. 1. சங்கம் or பாஞ்சசன்னியம், chank; 2. சக்கரம் or சுதரிசனம், a wheellike missile; 3. தனுசு or சாரங்கம், bow. 4. வாள் or நாந்தகம், sword; 5. தண்டு or கௌமோதகி, club.--Note. These are pictured on a metal plate, and worn on the neck as an ornament, or amulet, by children, which is called பஞ்சாயுதம். திருமாலுந்தி, s. The lotus, said to resemble the navel of Vishnu, தாமரை. திருமால்புதல்வன், s. Kama as son of Vishnu, மன்மதன். திருமாளிகை, s. the house of a spiritual preceptor, in the language of his disciples. திருமாளிகைப்பத்தி, s. A gallery in such a house or on a fane. திருமானகரம், s. The heaven of Vishnu, வைகுந்தம்; [ex திருமால்.] திருமுகம், s. A divine face, divine presence, கடவுள்சந்நிதானம். 2. Presence of a great person, பெரியோர்சமூகம். 3. An epistle or edict from a superior to an inferior, சீமுகம். 4. An epistle, நிருபம். திருமுருகாற்றுப்படை, s. A poem. See ஆற்றுப்படை. திருமுழுக்கு, v. noun. The bathing of பார்வதி, under whatever name for purification, திருஅபிஷேகம். 2. Bathing by women with fasting in honor of பார்வதி, ten days in December. திருமுறை, s. A class of sacred writings, odes, &c., திருவாசகம். திருமுற்றம், s. An open space for performing equestrain exercises, கோயிற் சந்நிதி. 2. Temples or sacred places of Vishnu, கோயில். 3. A horse race, course, hippodrome, குதிரைவையாளிவீதி. திருமுன்--திருமுன்பு, s. Divine presence, தேவசன்னிதானம். 2. Presence of a king or other great persons, பெரியோர் சன்னிதானம். திருமெழுக்கு, v. noun. Smearing the floor of a temple and adjacent parts with cow-dung, கோயில்மெழுகுகை. திருமேனி, s. A divine body, form, shape, &c., the person of a deity or saint, திவ்வியதேகம். 2. In some connections, the idol of a temple as a form of the God, விக்கிரகம்.--Note. All forms of deity or nature belong to the female energy. 3. Any ear-jewel worn by females, ஓராபரணம். 4. A plant, குப்பை மேனி, Acalypha, L. திருமேனிகன்றப்பிரம்படிகொண்டசிவனார்...... Siva who was beaten with a ratan so that his divine body was bruised. திருவடி, s. Divine feet, feet of a deity, கடவுளடி. 2. Saints or great one's feet, குருபாதம். திருவடிதீட்சை, s. The guru's placing his feet on the head of the disciple, as one of the modes of dispelling his sin. திருவடிப்பாதுகை, s. The sandals of a great or sacred person. திருவணை, s. Adam's bridge between Ramisseram and Ceylon, சேது; [ex அ ணை.] திருவண்ணாமலை, s. A sacred mountain, as அருணாசலம். திருவமுது, s. Boiled rice presented to a deity, idol or a great person, தெய்வ உணவு; [ex அமுது.] திருவமுதுசெய்ய--திருவமுதுபண்ண, inf. To cook for the idol, or a great person. திருவருட்பயன், s. A treatise in praise of Siva, ஓர்நூல். திருவலகு, s. A besom. See அலகு. திருவல்லிக்கேணி, s. A place sacred to Vishnu in the suburbs of Madras, Triplicane. திருவள்ளுவர், s. The celebrated author of the Cural, குறளாசிரியர். 2. His work, the Cural, குறள். திருவற்றவன்--திருவில்லான், s. An unfortunate person, not prosperous. திருவனந்தபுரம், s. A town on the Malabar coast sacred to Vishnu, Trivandrum. திருவாக்கு, s. The word, declaration or order of a deity, saint, guru, king or other great person; an oracle. திருவாக்குக்கெதிர்வாக்குண்டோ.... Is the word of a high personage to be controverted? திருவாசகம், s. A poem by மாணிக்க வாசகர். திருவாசல்--திருவாயில், s. The gates or door-ways of a temple, including all the openings between the worshipper and the idol, ஆலயவாயில். 2. [prov.] A rest-house built from religious motives, மடம். திருவாசி--திருவாசிகை, s. (com. திரு வாட்சி.) The arch or bow over the head of an idol, of metal, wood, &c., or in painting; or an ornamented arch under which any thing sacred is carried, பிரபை. திருவாடுதண்டு--திருவாழித்தண்டு, s. [prov.] Poles on which an idol is carried in procession, விக்கிரகபீடத்தைக் காவுமரம். திருவாட்சி, s. See திருவாசி. திருவாதிரை, s. The sixth lunar asterism, ஆதிரை. திருவாத்தி, s. A flower tree sacred to Siva. See ஆத்தி. திருவாபரணம், s. The jewels of an idol, தெய்வாபரணம். திருவாய், s. Word, declaration, command, &c., of a deity, saint, guru, king, &c., தெய்வவாக்கு. திருவாய்மலர, inf. To utter, to declare, to speak, as divine person. திருவாய்மொழி, s. A book of note containing praises to Vishnu, ஆழ்வார்பா டல். திருவாரூர், s. A town in the Tanjore district sacred to Siva. திருவாவினன்குடி, s. The mountain town of Parlany, பழனி, one of the six places sacred to Skanda, முருகர்ஸ்தலம். திருவாழ்ங்கோடு--திருவான்கோடு, s. Travancore, a town and country at the S. W. extremity of southern India, ஓரூர். திருவாளன், s. A rich, prosperous man, செல்வன்; [ex ஆளன். திருவானைக்கா, s. A sacred place, near Trichinopoly, ஓர்ஸ்தலம். திருவிருந்து, s. A divine feast; used for the Lord's Supper, திவ்வியவிருந்து. திருவிலி, s. An unfortunate or poor person, தரித்திரி. 2. A widow or one who has lost her beauty, கைம்பெண்; [ex இலி.] திருவிழா, s. A temple festival, உற் சவம். 2. A temple procession. திருவிழாக்கொண்டாட, inf. To celebrate a festival. திருவிளக்கு, s. The lighted lamp of a temple, or as placed before a holy person, கோயிற்றீபம். 2. A lighted lamp as representing a god. திருவிளையாடல், v. noun. Sports of the deity, commonly of a wonderful, or miraculous character, தெய்வவிளையாட்டு. 2. A book treating on the sixty-four wonderful sports of Siva at Madura. அறுபத்துநாலுதிருவிளையாடல். The sixty-four sacred sports of Siva at Madura. திருவிளையாட்டு, v. noun. The wonderful sports of a deity, தெய்வலீலை. 2. [in burlesque.] Tricks, roguishness, frolics, பாடி. திருவுந்தியார், s. A section of திருவா சகம், composed by மாணிக்கவாசகர், Manikavasakar, திருவாசகத்தோருறுப்பு. திருவுளம்--திருவுள்ளம், s. The will of a god, a king, a guru, &c., [ex உளம், உள்ளம், mind.] 2. (fig.) The Supreme Being, கடவுள். திருவுளங்கொள்ள, inf. To approve, in case of a deity, or holy person; to deign, to be pleased. சுவாமிஅப்படியேதிருவுளங்கொண்டிருக்கிருக்கிறார்.... God is pleased to have it so. திருவுளச்சீட்டு, s. A lot cast or drawn. திருவுளச்செயல், s. Providential occurrence, providence. திருவுளமத்தியஸ்தம், s. Appeal to the deity. திருவுளமறிய, inf. To be witness--as the Supreme Being; used only in some form of the verb. திருவுளமறியச்சொல்லுகிறேன். I say it, God being witness. திருவுளம்பற்ற, inf. To speak, said of a deity or great person; to condescend to speak. திருவுளம்வைத்தல், v. noun. A deity, a guru, &c., exercising grace, deigning, vouchsafing. திருவுறுப்பு, s. A female ornament of solid gold bearing the figure of Lukshmi, worn on the forehead, நுதன்மே லணி. See உத்தி. திருவூசல்--திருவூஞ்சல், s. A swing for the idol, used on the last day of the annual festival, and on some other special occasions; a kind of cot, தேவவூச லாட்டு. திருவூஞ்சலாட, inf. To swing the idol. திருவேங்கடம், s. A place sacred to Vishnu, திருப்பதி. See திசை. திருவேடம், s. Sacred dress of siva, or of his followers, such as red cloths, sacred beads, &c. 2. Ear-rings made of gold or copper worn by the பண்டாரம், the தம்பிரான், &c., சிவனடியார்காதணி. திருவேடம்பூண, inf. To wear the distinguishing marks of the Saiva sect. திருவேரகம், s. Trivaraka near Pondichery, one of the six places sacred to Skanda, குமரன்ஸ்தலம். திருவொற்றாடை, s. Cloth for wiping the body of the idol after bathing, or anointing it, விக்கிரகங்களையொற்றுஞ்சீலை. திருவொற்றியூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருவோணம், s. The twenty-second lunar asterism, containing three stars in the neck of the eagle, ஓணம். திருவோலக்கம், s. The assembly in the temple before an idol. See ஓலக்கம். 5)

piracāram (p. 316) s. The வேங்கை tree. (சது.) 15) *

piri (p. 317) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To part from; to diverge, நீங்க. 2. To become disjoined or parted, கட்டுவிட. 3. To leave, to quit, depart, recede, விட்டுவிலக. 4. To disagree, as persons, வேறுபட. 5. To secede, அகல. 6. To be untwisted, as a rope; to be ripped or loosened as a seam, or texture, முறுக்கவிழ. 7. To be analyzed, to be decomposed, கூறுபாடாக. 8. To be understood, விள ங்க. (c.)--Note. This word is often improperly pronounced and written, பிறி. பிரிந்துபோனபால். Turned milk. (R.) பிரிநிலை,s. [in gram.] Distinction as indicated by certain particles, வேறுபடுக்கு நிலை. See ஏ 1. பிரிநிலையுயர்புநவிற்சியணி, s. A rhetorical expression or figure, ஓரலங்காரம். பிரிநிலையெச்சம், s. A form of speech by which a fact not expressed is implied--as அவனோகொண்டான், it is he who bought it, not others. பிரிந்திசைத்துள்ளல், s. One of the modes of கலிப்பா verse, கலிப்பாவினோசையி னொன்று. பிரிந்திசைத்தூங்கல், s. One of the characteristics of வஞ்சிப்பா verse, வஞ்சிப் பாவினோசையினொன்று. பிரிமொழிச்சிலேடை, s. A kind of சிலே டை verse in which the words convey different meanings as differently arranged, as மென்காமரமுழக்கும்வேங்கடமே, Vengadam where beetles sing soft tunes, or where elephants tread down the tender trees in the grove. பிரியலர், appel. n. [pl.] Friends, those who forsake not, சிநேகிதர். (p.) பிரியாவிடை, s. A dieu, farewell, a respectful form at parting, implying that the heart does not leave. (c.) பிரிவினை, s. Division, separation, பிரிவு. 2. Disunion, disagreement, ஒவ்வாமை. 3. Sehism as to religion, சமயபேதம். Sometimes பிரிவனை. பிரிவினைக்காலமோதெரியாது. I know not whether the time of separation has come. பிரிவு, v. noun. [used substantively.] Separation, division, disjunction, பிரிவினை. 2. Section, chapter or paragraph of a book, புஸ்தகப்பகுப்பு. 3. Parted, ripped-as a seam loosened, or as a yarn from the cloth தையற்பிரிவு. 4. Disunion, disagreement, dissension, ஒவ்வாமை. 5. Secession, segregation, schism, மதபேதம். 6. Distinction, difference, வேறுபாடு. 7. [in arith.] Division; also பிரிவுக்கணக்கு. (c.) பிரிவாற்றாமை, s. Impatience of sepation-- lovers' language when they separate, பிரிவைச்சகியாமை. (குறள்.) பிரிவுகாலம்--பிரிவினைக்காலம், s. The time of separation. பிரிவுகாட்டுதல், v. noun. Appearing strikingly different. பிரிவுசெய்தல். Dividing, separating, distinguishing. பிரிவுபடுதல். Being separated, or divided. 2. Becoming discordant, disagreeing as former friends. 67)

pītam (p. 320) s. Gold color, பொன்னிறம். 2. Gold, பொன். 3. One of the four kinds of unguents. See சாந்து. W. p. 538. PEETA. 4. Turmeric, மஞ்சள். 5. Fear, dread, அச்சம். w. p. 621. B'HEETA. பீதகதலி, s. (St.) A red plantain, செ வ்வாழை. பீதகாரகம், s. The வேங்கை tree, Pterocarpus. See கணி. (சது.) பீதராசாவர்த்தம், s. A gem of a golden color. See இராசாவர்த்தம். பீதவண்ணம், s. Gold color, பொன் னிறம். பீதன், s. A fearful, timid man, அச்ச முள்ளோன். (சது.) பீதாம்பரம், s. Gold-cloth, பொன்னா டை. 2. Yellow or gold colored cloth, silk, &c. பொன்னிறத்தூசு; [ex அம்பரம்.] பீதாம்பரன், s. Vishnu as wearing a silk garment, திருமால். 50) *