aññāṉam (p. 7) s. [priv. அ.] Ignorance, spiritual ignorance, worldly illusion, belief in external appearances, destitution of the knowledge of the true God. This is the state of the soul from the beginning, and its condition till its மலம் is removed. When the fruits of its former actions are worked out, in sufferings and enjoyments, the soul begins to be enlightened by the grace of the Deity, its அஞ்ஞா னம் then ceases, and ஞானம் commences, increases and ripens for its union with the Deity. Wils. p. 13. ANGNANA. அஞ்ஞானி, s. An ignorant person, a heathen. 50) *

attiyācam (p. 13) --அத்தியாரோபம் --அத்தியாரோபனம், s. [in பிரபுலிங்.] Mistaking one thing for another, illusion, ஆரோ பம். (p.) Wils. p. 25. AD'HYASA, and AD'HYAROPANA. 17) *

anittam (p. 14) --அநித்தியம், s. [priv. அ.] That which is temporal, worldly illusion, transientness, time in opposition to eternity, நிலையின்மை; [ex நித்தம்.] Wils. p. 29. ANITYA. 2. Falsehood, பொய். அநித்தியகாலம், s. Limited time. 34) *

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

aviccai (p. 30) --அவித்தை, s. [priv. அ, et வித்யா.] Mental illusion, spiritual ignorance, அஞ்ஞானம். (p.) 29)

āṇvm (p. 38) s. Pride, arrogance, manliness, கருவம். 2. Self-importance, self-will, conceit of doing some thing one's self, instead of ascribing all transactions, to the deity; in which sense, it is one of the three evil principles or மலம், in which the soul is involved from eternity, and by which it is excited to the performance of moral actions and kept from union with the deity. These must be subjected and annihilated, for the soul's liberation, by the அருள் of the deity. It is used as a means of benefit to the soul, as the acid in fruit becomes a luscious juice, மும்மலத்தொன்று; [ex ஆள்.] 2. One of the thirty-two kinds of arsenic in its natural state, கோளகபாஷாணம். ஆணவப்பிணிப்பு, v. noun. The bondage of moral evil, original sin, ஆண வமலபந்தம். (p.) ஆணவமலம், s. One of the three kinds of மலம். ஆணவமறைப்பு, v. noun. The illusion or blindness in which the soul is held through the power of ஆணவம், மூல மலத்தடை. 20) *

āvaraṇam (p. 43) s. A shelter, screen, covering, மறைப்பு. 2. A fort, கோட்டை. 3. A wall, மதில். 4. A cloth or garment, சீலை. 5. A shield, கேடகம்; [ex ஆ, et விரு, to screen.] Wils. p. 122. AVARAN'A. (p.) ஆவரணசத்தி, s. The power of illusion--that which veils the real nature of things. Wils. p. 122. AVARAN'ASHAKTI. 16)

irākkatar (p. 50) --இராட்சதர், s. One of the two classes of foes to the Devas or genii, sometimes improperly called giants. They appear to be of various descriptions, being either powerful Titans in a preternatural form--as Ravana and others--or mischievous and cruel goblins, demons, vampires or fiends, haunting cemeteries, devouring human beings, &c., அரக்கர். Wils. p. 699.RAKSHASA. இராக்கதகணம், s. A set of demons --as Rakshasas one of the eighteen classes. இராக்கதமணம், s. See மணம். இராக்கதி, s. A female fiend. இராக்ஷதகிர்த்தியம், s. Valiant exploits, gigantic feats. இராட்சதப்பிறப்பு, s. The progeny, or race of demons. இராக்ஷதமாயை, s. The illusions or charms of demons. 10) *

iruḷ (p. 51) --இருளு, கிறது--இருண் டது--இருளும்--இருள, v. n. To become dark --as clouds before rain, to darken, இருட்ட. 2. To grow dark--as at the close of the day; to become obscure--as a heavenly or luminous body, மங்க. 3. To become dark or dim in color, ஒளிமழுங்க. 4. To become obscure or dark--as when over-spread with clouds, இருப்பட. 5. To darken or be dark, as the mind, be in ignorance, illusion, doubt, &c., மருள. மனமிருண்டுபோயிற்று. The mind is obscured or is under the power of illusion. வானமிருண்டது. The heavens grew black. இருண்டகாடு, s. A dark forest. இருண்டசிவப்பு, s. Dark red, red mixed with black. இருண்டமனம், s. A mind that conceals dark and diabolical designs. இருட்சி, v. noun. Darkness, obscurity, cloudiness, gloom, becoming dark, இருள்கை. 2. Mental darkness, ignorance of spiritual things, மருளுகை. 5)

iḷmai (p. 56) s. Youth, tenderness, immatureness, juvenility, infancy, இளமைப்பரு வம். 2. Indiscretion, immaturity of knowledge and intellect, illusion, உன்மத்தம். The opposite to இளமை is முதுமை. இளமையிலேபுண்ணியத்தோடேபழகு. Accustom thyself to virtue from thy youth. இளமையிற்கல். Learn from thy infancy. இளங்கதிர், s. Young ears of corn, பயிரினிளங்கதிர். 2. The early rays of the sun, இளங்கிரணம். 3. The sun early in the morning, உதையாதித்தன். இளங்கலையன், s. A species of paddy that ripens early, ஓர்நெல். இளங்கன்று, s. A young calf, சிறு கன்று. 2. A sapling, மரக்கன்று. இளங்காய், s. Green, unripe fruit, fruit just formed. இளங்கார், s. A kind of paddy which is reaped in the early part of the dark season, கார்நெல். இளங்கால், s. The betel creeper recently planted, வெற்றிலையிளங்கொடி. இளங்காற்று, s. A gentle breeze. இளங்குரல், s. A low, suppressed cry--as at the commencement of a funeral wail, அமர்ந்தகுரல். 2. A shrill, fine voice, சிறுகுரல். (c.) 3. (p.) A young ear of corn, பயிரிளங்கதிர். இளங்கொடி, s. A young creeper, சிறுகொடி. 2. The secundine or afterbirth of a beast, பசுவினஞ்சுக்கொடி. 3. (fig.) [in poetry.] A female, பெண். இளங்கொற்றி, s. A cow that has recently calved, இளங்கன்றுடைப்பசு. இளசு, appel. noun. [prop. இளைசு.] That which is young, tender. இளஞ்சந்திரன்--இளம்பிறை, s. The horned moon, the crescent. இளஞ்சாயம்--இளநிறம், s. A slight tinge in dyeing, நன்றாய்ப்பற்றாதசாயம். இளஞ்சார்வு, s. [prov.] Palmyra or talipot leaves next to the tender shoot, or heart of the tree, குருத்தோலை. இளஞ்சிவப்பு, s. Light red. இளஞ்சூடு, s. Gentle heat, warmness. இளஞ்சூல், s. Young ears of corn not yet shot forth, பயிரினிளங்கரு. 2. An embryo, முதிராப்பிண்டம். இளநாக்கடிக்க, inf. [prov.] To affect reluctance. இளநீர், s. The water of a young cocoanut, இளந்தேங்காய்குள்நீர். 2. A tender or unripe cocoanut, இளந்தேங்காய், Cocos nucifer&ae;. 3. A faint color in a gem, மணியினிளநிறம். இளநீர்க்குழம்பு, s. A medicinal preparation for diseases of the eye, கண் மருந்திலொன்று. இளநீலம், s. Light blue, வெளிறி யநீலம். இளநீலநூல், s. Light blue thread. இளநெஞ்சன், s. A coward, dastard, a poltroon, கோழைமனதுடையோன். 2. A kind, tender-hearted man, இளகின மனதுடையவன். இளநெஞ்சு, s. Timidity, cowardice, pusillanimity, கோழைமனது. 2. A tender mind, இளகியமனது. இளந்தலை, s. Youth, juvenility, இளமைப்பருவம். 2. Being reduced in rank, lowness of circumstances, want of respectability, lightness, எளிமை. ஆளிளந்தலைகண்டுதோணிமிதக்கும். The buoyancy of the dhoney will be proportioned to the lightness of its freight. இளந்தலைக்கைம்பெண்சாதி, s. A young widow. இளந்தாரி, s. [vul.] A youth, a young man, வாலிபன். இளந்தென்றல், s. The gentle southwind. இளந்தை, s. Youth, tender years. 2. A young person or thing, a young one, a youngster. இளந்தோப்பு, s. A grove of young trees. இளந்தோயல்--இளந்தோய்ச்சல், s. Milk in a curdling state, தயிரினிளந்தோ யல். 2. The preparation in water of a heated blade for tempering, பதமிடுந்தோ யல். இளப்பம், s. [vul. prop. இளைப்பம்.] Inferiority, baseness, meanness, disgracefulness, flimsiness, திடமின்மை. சாதியிளப்பம், s. Inferiority, lowness of caste. இளமட்டம், s. A small pony, குறுங்குதிரை. 2. A little boy or girl, a stripling, youth, a young lady, சிறுவன் --சிறுவி. இளமண், s. A sandy soil. இளமண்டை, s. A tender skull, a thin skull, the hair of which early turns grey, the teeth of the person falling out prematurely. இளமத்தியானம், s. Towards mid-day. இளமலர், s. A bud about to burst. இளமழை, s. A light shower of rain, drizzling rain. இளமையோன், s. A youth, a young man. கட்டிளமையோன், s. A very young man--as மழவன். இளமைவழிபாடு--இளவழிபாடு, s. Fickleness, unsteadiness. 2. Elements, rudiments. இளம்பசி, s. Slight hunger--as between meals, easily relieved by light food, or fruit. இளம்பச்சை, s. Light green. இளம்பதம், s. Imperfectness, immaturity, moderateness in state or quality, இளமை. 2. A peculiar quality in medicinal oils derived from immature heat in some cases a defect, in others an excellence, இளம்பாகம். 3. A thin consistency obtained by melting, the first stage of melting, உருகுபதம். 4. The state of sweetmeats, pastries, or other kinds of food imperfectly cooked, வேகாப்பதம். 5. The state of oils or electuaries insufficiently prepared, இலேகியமுதலியவற்றின் பதக்குறைவு. 6. The quality of paddy, &c., imperfectly or moderately dried after boiling, நெல்முதலியவற்றின்காய்ச்சற்கு றைவு. 7. The state of being slightly parched, toasted, &c., வறுபடாப்பொரி. இளம்பயிர், s. Young shoots of corn, corn in a fit state to be transplanted. இளம்பருவம்--இளம்பிராயம், s. Juvenility, youth, early stage of existence. இளம்பறியல், s. That which is plucked when immature--said of cocoanuts. இளம்பாடு, s. Sufferings of nonage, இளமையிற்படும்பாடு. 2. Immaturity, unripeness, imperfection, இளம்பதம். இளம்பிடி, s. A young female elephant, சிறியபெண்யானை. 2. A woman, a lady, பெண்; [ex பிடி, a female elephant whose stately movements a lady is poetically described to resemble in her gait.] இளம்பிள்ளை, s. A young child. இளம்பிள்ளைவாதம், s. A kind of rheumatism to which young persons are subject, a kind of pleurisy. இளம்புல், s. Tender grass newly shot forth, முதிராப்புல். 2. The அறுகு grass. இளவடி, s. Imperfect distillation, இளம்பதத்தில்வடிக்கை. இளவரசு, s. The prince regent who performs the functions of government when the king becomes disabled by age or otherwise, இராசகுமாரன். 2. The heir apparent, பட்டத்துக்குரியபிள்ளை. 3. A king in his minority, குழந்தைப்பருவமுடைய வரசு. (பாரதம்.) இளவல், s. A younger brother, தம் பி. 2. A lad, a youth, இளைஞன். இளவாடை, s. Gentle north wind. இளவாளிப்பு, v. noun. [prov.] Dampness, moisture. இளவுச்சம், s. [in astrology.] The situation of a planet a little before it reaches the meridian, உச்சத்திற்கணிமையா குகை. இளவுறை, s. Incipient or immature curds. இளவெந்நீர், s. Lukewarm water. இளவெயில், s. The early sunshine of the morning; also applied sometimes to the moderated rays of the evening, காலைவெயில். இளவெலும்பு, s. A tender, unhardened bone--as in children, முதிராவெலு ம்பு. இளவெழுத்து, s. An unformed hand-writing, the first writing of a child, படியாவெழுத்து. இளவேனில், s. The milder period of the hot season, including the months of April and May. See பருவகாலம். 6)

uṉmattam (p. 69) s. Frenzy, delirium, delusion, insanity, infatuation, illusion, பைத்தியம். 2. Stupor induced by drugs or incantations, மயக்கம். 3. A narcotic and deleterious plant, the thorn-apple, or ஊமத்தை. Wils. p. 151. UNMATHTHA. 4. One of the five arrows of Kama, மன்மதன்க ணையுளொன்று. ஊ ஊகவான்படை, s. A great army consisting of divisions. காரூகம், s. A black monkey. (p.) 12) *

uru (p. 65) s. Form, appearance, shape, figure, fashion, வடிவு. 2. Beauty, அழகு. 3. Body, உடல். 4. Appearance, an indistinct object, தோற்றம். 5. Image, idol, statue, விக்கிரகம். 6. A vessel, a dhoney, a ship, &c., கப்பல். 7. An article, a piece, different things counted, உருப்படி. 8. A course of recitation of prayers, incantations, &c., செபத்தினுரு. 9. Divinity, divine influence, power, grace, &c. brought in to a person or idol by the repetition of incantations, சன்னதம். (தீ. 297.) 1. Bigness, பருமை. 11. (p.) Color, நிறம். 12. A leech, அட்டை. 13. Inner part, interior, centre, உள். 14. (சது.) Disease, வியாதி. 15. Anger, signs of anger, கோபம். 16. Heat, வெப்பம். 17. The embryo, கரு. ஐந்துருவருகிறது. Five vessels are coming. தூரத்திற்காண்கிறவுருவென்ன? What is that form or object seen in the distance? உருக்குலைய, inf. To become dismembered, to be disunited--as the parts of a dead body--as a lock, parts of a house, &c., to become loose, deranged, disorganized, வடிவங்குலைய. 2. To be emaciated--as one in disease, வடிவங்கெட. உருக்கொள்ள, inf. To become formed, or conceived in the womb, கருக் கொள்ள. 2. To assume shape, வடிவமெடு க்க. 3. [prov.] To possess a person--as a demon for the sake of uttering oracles, ஆவேசங்கொள்ள. உருச்செபிக்க--உருப்போட, inf. To repeat a course of prayers, &c, மந்திர முருப்போட. உருத்தரிக்க, inf. To become shaped, &c.--as the fetus when advancing towards maturity, வடிவங்கொள்ள. உருநாட்டு, s. [prov.] An idol, statue, விக்கிரகம்; [ex நாட்டு.] உருப்பட, inf. To be formed, shaped, உருவாக. 2. To prosper, rise to eminence, சீர்ப்பட. உருப்படி, s. A piece, any article counted. இங்கேநாற்பதுஉருப்படிசீலையிருக்கிறது. Here are forty pieces of cloth. பத்துருப்படி. Ten things, articles, utensils. உருப்படுத்த, inf. To form in the womb, கருவிலுருவாக்க. 2. To mould, shape, to form--as the work of a smith, a mason, &c., உருவாக்க. உருப்போட, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison, &c. 2. To repeat or rehearse a lesson frequently, in order to learn it by heart. உருமாற, s. To change one's shape, metamorphose one's self as the Rishis are reputed to do, வேற்றுருக்கொ ள்ள. 2. To become changed in countenance--as by disease, &c., சரீரம்வேறுபட. உருவழிய, inf. To become disfigured by disease, to become deformed. உருவாக, inf. To obtain form, shape, &c., வடிவமாக. உருவாக்க, inf. To form, shape, fashion, make, mould--as the work of a smith or mason, உருச்செய்ய. 2. To repair, complete, சீர்ப்படுத்த. உருவிலி, s. Kama, காமன். (p.) உருவில்லாதது, s. A thing without form or shape, without beauty. உருவிழக்க, inf. To lose one's proper appearance, become changed in shape, color, &c., வடிவமிழக்க. உருவுவமம், s. [in rhetoric.] A kind of comparison from analogy--as when a ship at sea is compared to an elephant in an army, வடிவுவமை. உருவெடுக்க, inf. To become formed, conceived in the womb, (lit.) to take a body or form--as the soul according to the deeds of former births, வடிவெடுக்க. 2. To assume a shape--as in transmigrations, incarnations, and transient appearances of a deity, &c., வேஷங்கொள்ள. உருவெளி, s. An imaginary appearance of a person, or other objects, a visionary object, an illusion, chiefly applied to the supposed sight of an absent lover, உருவெளித்தோற்றம். (p.) உருவெளிக்காட்சி--உருவெளித் தோற்றம்--உருவெளிப்பாடு, s. The imaginary appearance of an absent lover. See above. உருவெளிப்பட, inf. To appear-as a visionary object, உருவம்வெள்ளிடை யிற்றோன்ற. உருவேற, inf. To rise or increase in numbers--as the repetition of prayers or incantations, மந்திரவுருவதிகரிக்க. 2. To be possessed of a demon for the utterance of oracles, ஆவேசமேற. 3. (fig.) To become furious, to fall into a fit, மூர்க்கமதிகரிக்க. உருவேறத்திருவேறும். Divine power will be acquired in proportion to the reiteration of the incantations. உருவேற்படுத்த, inf. To form, to fashion, உருவமுண்டாக்க. உருவேற்ற, inf. To reiterate incantations for expelling a disease, poison from the bite of a snake, &c., மந்திரத்தை யதிகமாய்ச்செபிக்க. 2. To cause a demon to possess some one for the purpose of uttering oracles, ascertaining future events--as that a sick friend can be restored to health, ஆவேசமேற்ற. 3. To instigate one for the performance of an evil action, துர்ப்போதனைசெய்ய. மனுவுரு, s. The form of a man. சிற்றுரு, s. Any thing small. 2. A small vessel, a bark. 2) *

uṟuppu (p. 68) s. A limb, or member of the body, parts, features, அவயவம். 2. Body, உடல். 3. Part (of a whole) component part, member, subdivision, department, section, பங்கு. 4. Just proportion, symmetry, அங்கலட்சணம். 5. Abundance, மிகுதி. 6. Bough, மரக்கொம்பு. 7. Closeness, narrowness, நெருக்கம். 8. A copy of single letters set for a child to imitate, மேல்வரிச்ச ட்டம். 9. Title deed, registry, &c. of land, காணியாட்சிப்பத்திரம். அந்தக்காணிக்கோருறுப்புமில்லை. There is no security, title, &c. for that land. உறுப்படக்கி, s. A tortoise, a turtle --from the contraction of its limbs, ஆமை; [ex உறுப்பு, et அடக்கி, from அடங்கு contraction.] உறுப்பணங்கெட்டவன். [prop. உ றுப்பினங்கெட்டவன்.] An ill-shaped, maimed, ugly person. 2. (Rott.) உறுப்பினங் கெட்டவன், A foolish, a witless fellow. உறுப்பற்றவன்--உறுப்புக்குறைந்த வன். An ill-formed, or deformed person, அவயவவீனன். 2. An ill-bred person. ஒழுக்கமில்லான். உறுப்பில்பிண்டம், s. The embryo. See எச்சம. உறுப்புக்குறைவிசேடம், s. [in rhetoric.] A species of the figure called விசேடம். உறுப்புத்தோல், s. A species of deer-skin which, according to the shasters, the Brahman should fasten to his sacred cord, நூலிற்கட்டியமான்றோல். உறுப்புநலனழிதல், v. noun. Decaying or withering--as the beauty of a female, on account of the absence of her lover, அங்கத்தழகுகெடுதல். உறுப்புமயக்கம், s. A prodigy, a monster, one whose limbs are redundant, defective, &c. See எச்சம். உறுப்புள்ளவன், s. A vigorous, well-formed man, அங்கலட்சணமுடையவன். 2. A man of enterprising character, qualified for business, திறமையுடையான். 3. A man of good conduct, அறத்துறுப்புடை யான். 4. A man of good manners, ஒழுக்கமுள்ளவன். காணிக்குறுப்புப்பண்ண, inf. To get a title deed passed for land. அகத்துறுப்பு, s. The constituent parts of virtue; they are eight in number. 1. ஐயப்படாமை, Freedom from doubt and uncertainty. 2. விருப்பின்மை, Liberation from the desires of the senses. 3. வெ றுப்பின்மை, Freedom from antipathy, prejudice, &c. 4. Exemption from illusion, confusion of mind, error, ignorance, &c. 5. பழியைநீக்கல், Freedom from evils. 6. அழி ந்தோரைநிறுத்தல், Restoring the ruined or apostate. 7. அறம்விளக்கல், Expounding or elucidating the nature of virtue. 8. பேரன்புடைமை, Great kindness, or benevolence to all sentient creatures. நூலுறுப்பு, s. One of the members or component parts of a treatise. மதிலுறுப்பு, s. The component parts of a fortification. திருவுறுப்பு, s. A jewel worn by bridegrooms upon their foreheads--a sign of the goddess இலக்குமி. செய்யுளுறுப்பு, s. The constituent parts or elements of poetry, as given in காரிகை, they are six, viz.: 1. எழுத்து, Letters forming thirteen classes. 2. அசை, Metrical syllables of two kinds. 3. சீர், Metrical feet of thirty kinds. (See. சீர்.) 4. தளை, Combination of feet one with another, of seven kinds. 5. அடி, Metrical lines determined by the number of feet of which they are composed, five kinds are given. 6. தொடை, Rhyme, forty-three species are enumerated. சீட்டினுறுப்பு, s. The style or different parts of a writ, or deed, &c. 5)

ūki (p. 69) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To consider well, deliberate, discern clearly, reason well, நினைக்க. 2. To conjecture, guess, infer, உத்தேசிக்க. (p.) உன்மத்தர், s. Deranged persons, பித்தர். 2. Infatuated, or intoxicated persons, வெறியர். 3. Persons under the power of illusion, மயக்கமுடையோர். (தீ. 328.) Wils. p. 151. UNMUTTA. ஊமத்தம்பயன்றுய்த்தார்போலுன்மத்தனாகியுற்றான். He was as intoxicated as one who had eaten the fruit of the thorn-apple. (ஸ்காந்.) 15)

ēkpperuveḷi (p. 77) s. A large open space. 2. An imaginary spiritual atmosphere; freedom from illusion. 27)