aṉīcu (p. 33) s. Star-anise, பெருஞ்சீர கம். Illicium anisatum, L. 101) *

īṇṭu (p. 58) கிறேன், ஈண்டினேன், வேன், ஈண்ட. v. n. To join, come together, கூட. 2. To crowd, press on each other, to be thick or close together, நெருங்க. 3. To spread, to be diffused--as salt in water, நிறைய. (p.) உப்பீண்டுவரி, s. The sea saturated with salt. (நாலடி.) (p.) 11)

uṭṭaṇam (p. 59) --உஷ்ணம், s. Vehement or intense heat of fire, of the sun, of the weather, or of the body, வெப்பம். Wils. p. 165. USHN'A. உட்டணகாசம், s. A disease, வெப் பக்காசம். உட்டணகாலம், s. The hot season, hot weather. உட்டணங்கொண்டிருக்கிறவன், s. One affected with excessive heat in the body. உட்டணசஞ்சீவி, s. The பிரண் டை plant, Vitis quadrangularis. உட்டணசிகை, s. The sign in which either the planet mars, saturn or the sun is situated. உட்டணசைத்தியம், s. The use of hot or pungent things to cool the system--as pepper, hot water, &c. உட்டணபூமி, s. A hot country or the torrid zone. 2. Heat and cold. உட்டணாதிக்கம், s. The prevalence of heat in the body, weather, or climate. உட்டணவாயு, s. Hot humors in the body. உட்டணவியாதி, s. A disease-the whites--supposed to be caused by heat in the system. 109)

ūṭṭu (p. 69) கிறேன், ஊட்டினேன், வே ன், ஊட்ட, v. a. To put into the mouth-as of children, sick people, &c., உண்பிக்க. 2. To deal out food--as a wife to her husband, &c., to impart, cherish, உணவுகொடுக்க. 3. To entertain a guest, &c., விருந்திட. 4. To saturate, infuse, steep, impregnate, tincture, புகைமுதலியவூட்ட. 5. To cause to experience joys and sufferings--as the fruits of action, இன்பதுன்பங்களையருத்த. 6. (fig.) To instil--as knowledge, &c., நினைப்பூட்ட. (p.) 7. v. n. To suck--as the young of beasts, கன்றூட்ட. அவரைவைத்துக்கொண்டூட்டுகிறார்கள். They entertain him with great attention--an expression of envy. இரண்டாட்டிலூட்டினகுட்டியானான். He is like a kid that sucks two she-goats; i. e. he gets nothing by serving two masters. கன்றூட்டுகிறது. The calf sucks. ஊட்டக்கொடுக்க, inf. To let the calf suck (the act of the cow). ஊட்டவிட, inf. To lead the calf to the cow to suck. ஊட்டுந்தாய், s. a foster-mother, செவிலி. See தாய். பிழைப்பூட்ட, inf. To reanimate, restore to life. 2. To furnish means of sustenance. இந்தவைத்தியன்போகுமுயிரைப்பிழைப்பூட்டினான். The doctor has restored him to life. நினைப்பூட்ட, inf. To remind, to put in mind. நினைப்பூட்டி, s. A monument. ஊட்டு, v. noun. Feeding, உண் பிக்கை. 2. s. A morsel, or portion given to a child, a sick person, &c., கவளம். ஊட்டுக்கன்று, s. A sucking calf. ஊட்டுமறந்தகன்று, s. A weaned calf. ஊட்டுணை, s. Shaking of the head caused by old age, தலையாட்டம். (Rott.) *ஊணம், s. The country of the Huns or barbarians, ஓர்தேயம். Wils. p. 977. HOONA. ஊணர், s. The Huns, ஊணதே யத்தார். 51)

ēẕu (p. 79) . Seven, septuple, seven fold, ஓரெண்.--Note. Seven is considered a special or sacred number. As a prefix it is often எழு or ஏழ். எழுகடல்--ஏழ்கடல், s. The seven oceans. எழுநிலைக்கோபுரம், s. A tower seven stories high. எழுநிலைமாடம், s. A palace seven stories high, lit. with seven door frames one above another. எழுபிறப்பு--ஏழ்பவம்--ஏழ்பிறப் பு, s. The seven different living beings, viz.: 1. தேவர், supernals. 2. மக்கள், men. 3. விலங்கு, beasts. 4. பறவை, birds. 5. ஊர்வன, reptiles. 6. நீர்வாழ்வன, aquatic creatures. 7. தாவரம், immovable things --as trees, plants. ஏழடிபின்போக, inf. To accompany a poet or learned person seven steps on his departure. ஏழத்தனை. Seven-fold. ஏழரை--எழரையாண்டுச்சனி, s. The period of saturn's evil influence being seven-and-half years. See மங்கு சனி, பொங்குசனி, மரணசனி. ஏழனுருபு, s. The seventh case or local ablative, ஏழாம்வேற்றுமையுருபு. ஏழாங்கால், s. The first post of the marriage-shed when planted on the seventh day before the wedding, a lucky day being chosen. ஏழுகோணம், s. A heptagon, septangular figure. ஏழுதீவு, s. The seven continents. ஏழுபருவம், s. The seven stages of life. See பருவம். ஏழுலகம், s. The seven worlds, including the earth and six supernal worlds. ஏழேழு, s. Seven times seven. 2. Seven of each, எவ்வேழு. ஏழேழுதலைமுறை, s. Seven generations, the duplication of the numeral indicating and equal number of generations both on the side of husband and wife. ஏழ்பரியோன், s. The sun as drawn by seven green horses, ஆதித்தன். ஏழ்புரி, s. The seven sacred cities, also witten ஏழ்புர, and ஏழ்தலம். See புரி. ஈரேழுலகம், s. The fourteen worlds, viz.: seven supernal and seven infernal. See உலகம். ஏழ்சுரம், s. The seven sounds of the diatonic scale. எவ்வேழு, s. Seven of, to, for, or from each, seven by seven. 74)

kālaṉ (p. 105) s. Yama--the Hindu Pluto, god of death, regent of the dead, யமன். 2. The minister of death, attendant on Yama, யமன்ஏவலன். 3. The planet saturn-malignant in its influence, சனி. Wils. p. 216. KALA. காலகாலன், s. Siva who overcome Yama, சிவன். காலதண்டம், s. The club or weapon of Yama the god of death, யமனாயுதம். 2. Death, மரணம். Wils. p. 217. KALADANDA. காலபாசம், s. The noose of Yama, or death. Wils. p. 217. KALAPASA. காலாந்தகன், s. Siva who overcame Yama, சிவன். 2. An atrociously wicked person, துட்டன். 3. A very Yama, a very active, dexterous person, சாமர்த்திய வான்; [ex காலன், et அந்தகன், two names of Yama.] 3)

kīẕ (p. 113) adj. Inferior, base, mean, low, vulgar, degraded, disgraceful, dishonorable, கீழ்மையான. 2. Downward, lower; infernal, கீழான. 3. Eastern, eastward, easterly, கிழக்கு. கீழுதடு, s. The lower lip, அதரம். கீழுலகம்--கீழுலகு, s. The nether worlds, seven in number. (See உலகம்.) 2. Hell, நரகம். கீழோர், s. The mean, the vulgar, கீழ் மக்கள். 2. Out-cast, சண்டாளர். கீழோராயினுந்தாழவுரை. Speak submissively even to inferiors. கீழ்க்கண், s. A look from under the eye-lids, an ogling, indirect or sly look, a glance askance, கீழ்ப்பார்வை. 2. The lower part of the eye, the part below the pupil, கண்ணின்கீழ்ப்பக்கம். கீழ்க்குரல், s. A low tone of voice, அடிக் குரல். 2. [in singing.] Bass, மந்தவொலி. கீழ்சாதி--கீழ்ச்சாதி s. A low caste, தாழ்ந்தசாதி. 2. A person of low origin or obscure birth, கீழ்ப்பிறப்பு. கீழ்த்தரம், s. An inferior kind, degree or class; inferiority, தாழ்வானதரம். கீழ்த்தரக்காரன், s. An inferior a low person. கீழ்த்தொடை, s. The lower part of the thigh. கீழ்போகம், s. [prov.] Cultivation of edible roots. கீழ்ப்பயிர், s. Grain or herbage in the shade or overtopped by another plant; under-plants, அடிப்பயிர். கீழ்ப்பாடு, s. The lower side, கீழ்ப்பக் கம். 2. Subordination, inferiority, அடக் கம். (Little used.) கீழ்ப்பாறை, s. A subterranean cell or cavern, கீழறை. (Rott.) 2. An understratum of rock, கீழிருக்கும்பாறை. கீழ்ப்புறம், s. The lower side, the underside, கீழ்ப்பக்கம். 2. The leeward or the leaning side of a vessel, தாழ்ந்தபக்கம். கீழ்மகன், s. A person of low caste, a mean person, இழிந்தோன். 2. The planet saturn, சனி. கீழ்மக்கள், s. Inferiors, low-caste people, the base, the vulgar, the ignorant, இழிந்தோர். கீழ்மாரி--கீழ்வாரி, s. Rain or thunder in the distance, towards the horizon. கீழ்மாரிகொள்ளுகிறது. It thunders at a distance. கீழ்மாரிகொண்டுமுழங்க, inf. To thunder near the horizon. கீழ்வயிறு, s. The lower part of the belly, abdomen, அடிவயிறு. கீழ்க்கதுவாயளபெடை, s. [in prosody.] One of the eight அளபெடைத்தொடை, in which the first letter of every foot in a line, except the penultimate, is prolonged in sound. கீழ்க்கதுவாயியைபு, s. [in prosody.] A rhyme in which the last letter of every foot of a line, except the second, is the same ஒரியைபுத்தொடை. கீழ்க்கதுவாயெதுகை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the second letter, of every foot of a line, but the penultimate, is the same, ஓரெதுகைத்தொ டை. கீழ்க்கதுவாய், s. [in prosody.] Rhyming or தொடை in every foot but the penultimate; and in இயைபுத்தொடை, in every foot but the second, கதுவாய்த்தொ டையினொன்று. கீழ்க்கதுவாய்முரண், s. [in prosody.] A rhyme or தொடை, in which the first word in every foot of a line, except the penultimate, has different meanings, முரண் டொடை. கீழ்க்கதுவாய்மோனை, s. [in prosody.] A rhyme or தொடை in which the first letter of every foot of a line, but the penultimate, is the same, ஓர்மோனைத்தொடை. கீழ்மை, v. noun. Lowness, meanness, inferiority, baseness, இழிவு. 2. Submissiveness, humbleness, தாழ்மை. கீழண்டை, s. [vul.] East. கீழைத்தெரு, s. The eastern street. கீழைப்புறம், s. The eastern side, part. கீழ்ச்சீமை, s. the eastern country. கீழ்வாடை, s. The north-east wind. கீழ்விதேகம், s. The eastern Videha country--one of the nine divisions of the known continent. See விதேகம். கீழ்காய்நெல்லி, s. A medicinal plant, கீழாநெல்லி, Phillanthus niruri. கீழ்பால், s. The east, கிழக்கு. கீழ்பூமி, s. The lower or nether parts of the earth, பூமியின்கீழ்ப்புறம். 2. The nether worlds, கீழுலகம். கீழ்ப்பக்கம், s. The east side. 2. The underside. கீழ்வாயிலக்கம், s. Fractional parts or denominations. 2. [modern usage.] Denominator of a fraction--opposed to மேல் வாயிலக்கம், the numerator. கீழ்வாய், s. The chin, மோவாய், சிவு கம். 2. arithmetic.] Vulgar fractions, fractional parts; sometimes fractional denominations, கீழ்வாயிலக்கம். 3. (local) Pudendum muliebre; posteriors, கீழ்த்தா னம். 43)

caṉi (p. 173) s. The planet Saturn, the most, malignant, in astrological influence of all the planets, ஓர்கிரகம். 2. Saturday, சனிக்கி ழமை. W. p. 829. S'ANI. 3. (fig.) A person of ill omen whose company is dangerous, சனிபோன்றவன்.--Note. The different positions and influences of the planet are. (1.) அஷ்டமசனி. See under அஷ்டம். (2.) நாலாமிடத்துச்சனி, called also அர்த்தாஷ்டம சனி. Saturn in the fourth sign from that of one's birth, where his influence is less malignant. (3.) இரண்டாமிடத்துச்சனி, or பாதச் சனி. Saturn in the sign nest to that in the ascendant, where his influence is indicative of eloquence and oratory. (4.) ஏழ ரையாண்டுச்சனி. Saturn's 7?? years' evil influence called ஏழரை, and divided into three parts, மங்குசனி, பொங்குசனி, மரணச்சனி which see. As saturn is 2?? years in each sign of the zodiac, it occupies 7?? years for three signs, so that a man living ninety years would pass three times through all these periods. See ஏழரை. (5.) பன்னிரண்டாமிடத்துச் சனி. Saturn in the 12th sign from that in the ascendant. (6.) சன்மச்சனி. Saturn in the ascendant. (7.) மகத்துச்சனி. Saturn in the first lunar asterism of Leo called மகம், indicating great calamities. (8.) மீனச்சனி. Saturn in the Pices, considered unpropitious in its influence. இவனெனக்கு மகத்துச்சனிபோலிருக்கிறான். He is a great enemy to me. சனிகழிய--சனியன்றொலைய, inf. To expire or end as any period of saturn's malign influence on a person. 2. To terminate as a cause of calamity, evil, &c. சனிக்கிழமை--சனிவாரம், s. Saturday. சனிக்கிழமைவிரதம், s. [also சனிவிர தம்.] A fast on Saturdays, to avert the evil influences of Saturn, when, before eating, crows, emblems of Saturn, are fed. 2. A fast in honor of Vishnu. சனிபகவான்--சனீச்சுரன், s. The regent of Saturn. சனிபிடித்தல், v. noun. Being seized by Saturn, brought under his malignant influence. 2. (fig.) Being assailed by adverse circumstances, துன்புறுதல். சனிமுழுக்கு, v. noun. Bathing on Saturdays. சனிமூலை, s. The north east, (lit.) Saturn's quarter, வடகிழக்கு. சனியன், s. Saturn the planet. 2. An unlucky person, associating with whom may bring evil. 3. A troublesome person, animal, thing, circumstance, &c. இவன் எனக்குச் சனியனாய் வந்தான். He is a Saturn (an inauspicious person) to me. சனிவேதை, s. The influence of Saturn; pain, சனிதோஷம். (R.) சனிக்காசு, s. A small coin paid to the master, by the scholars, on Saturdays. சனிப்பாட்டு, s. [loc.] A song or poem sung by the boys of a school, near the end of a year, to obtain presents from their parents, and others, for the master. சனியெண்ணெய், s. The oil collected by scholars, from their parents, for their teacher, on Saturdays. 66) *

nirppu (p. 277) கிறேன், நிரப்பினேன், வேன், நிரப்ப, v. a. [with acc. of the thing.] To fill, complete, நிறைக்க. 2. To diffuse, suffuse, saturate, பரப்ப. 3. To cause to abound, to replenish, to satisfy, பூர்த்திசெய்ய. (c.) நிரப்பிவிட, inf. To strew paddy round the pot called நிறைகுடம். நிரப்பு, v. noun. Fulness, completeness, நிறைவு. 2. Paddy strewed round the நிறைகுடம், நிறைகுடத்தினடியிற்போடுநெல். 94)

niṟai (p. 277) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become full, பூரணப்பட. 2. To abound, be copious, plenteous, profuse, மிக. 3. To overflow, be suffused, பெருக. 4. To be satisfied, contented, replenished, saturated, திருத்தியாக. 5. To be or become complete or replete, to be finished, perfected, பரிபூரணமாக. (c.) நிறைந்திருங்கள். Be still, be silent, spoken when some important thing is done auspiciously. நிறைகரகம், s. A vessel filled with water and carried on the head in a dance in honor of Máriammai and other female deities. நிறைகர்ப்பம், s. Advanced pregnancy. நிறைகர்ப்பிணி, s. A woman near the time of her delivery. நிறைகலை, s. [com. பூரணகலை.] Fulness, entireness, completion of the parts, பூர ணாமிசம். 2. Splendor as fancied in the face of an idol, from a supposed divine afflatus, பூரணதேயசு. 3. The full moon, பூரணசந்திரன். 4. The manifestation of a deity in full glory, முழுக்காட்சி. 5. Poissession of an oracle by a deity or demon, பூரணசத்தி. 6. (fig.) Being intoxicated, top heavy, முழுவெறி. நிறைகன்றுத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A cow with calf. நிறைகுடம், s. A full pot of water, as used in ceremonies and on festive occasions, adorned with a cocoanut, mango leaves, grain, &c., as an auspicious sight, &c., also one of the ensigns of royalty. See குடம். நிறைசபை--நிறைந்தசபை, s. A full meeting, council or court. நிறைசன்னி, s. A full fit of apoplexy. மூடுசன்னி. நிறைசூல், s. Full pregnancy, commonly applied to cattle. 2. (p.) Teeming with buds, ready to blossom or bear --as trees, &c. நிறைசெல்வம், s. Adundant wealth, independent opulence. நிறைசெல்வன், s. Kuvera, god of wealth, குபேரன். நிறைநரம்பு, s. Being full-stringed, as a lute with ten strings; as நிறைநரம்புள்ள வீணை. நிறைநாழி, s. Full measure of the நாழி. நிறைநாழிவைத்தல், v. noun. Placing a measure full of paddy at a marriage, funeral, &c., deemed auspicious, ஓர்சடங்கு. நிறைந்தகுணம்--நிறைந்தமனம், s. A satisfied, contented mind. 2. A cheerfull disposition. நிறைந்தமனிதன், s. A man of noble mind. 2. A perfect man. நிறைந்திருக்க, inf. To be full, complete. 2. To be still, silent, &c., as a company. நிறைந்தவீடு, s. A marriage-house, an auspicious term. நிறைபயிர், s. Thick corn, அடர்ந்தப யிர். நிறைபாரம், s. [improp. நிறைவாரம்.] A heavy load, கனத்தசுமை. 2. Being fully adorned with jewels, &c., அணிகலத்தின்மி குதி. 3. [in contempt.] Eating to the full, மட்டின்றிச்சாப்பிடல். 4. Being loaded with fruit as a tree, பழமிகுதி. நிறைபானை, s. A full jar. நிறைபிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. A woman in advanced pregnancy. நிறைபூசல், s. [vul. நிறுபூசல்.] Great noise, bustle, stir, பேரொலி. நிறைபொங்கல், s. A full, overflowing, auspicious boiling, as of rice and milk, at the Pongul, தைப்பொங்கல். 2. Many pots of rice boiling at a temple, அநே கம்பானைகளிலிடும்பொங்கல். நிறைமணி, s. [prov.] A profuse offering, especially to Ganesa, பூரணாபிஷேகம். நிறைமதி, s. Full-moon, பூரணசந்திரன். 2. Complete wisdom, பூரணஞானம். (p.) நிறைமாதம், s. Full term of months, full pregancy. நிறைமொழி, s. Words of holy persons, which have actually come to pass, உறுதிசொல். நிறைமொழிமாந்தர்--நிறைமொழியார்-நிறைமொழியாளர். s. [pl.] The holy, sages, சான்றோர். குறள். நிறையஅளக்க, inf. To measure out full measure. நிறையக்கொடுக்க, inf. To give bountifully. 2. To give to satisfaction. நிறையவிட்டுக்கட்ட, inf. To fill garden-beds with water and stop up the channel. 2. [in cant.] To drink too much water, or other liquid. நிறைவு, v. noun. Fulness, completeness, பூரணம். 2. Abundance, copiousness, profusion, மிகுதி. 3. Plenitude, saturation, suffusion, செறிவு. 4. Satisfaction, contentment, திருத்தி. 5. Perfection, பூர்த்தி. நிறைவாகரம், s. Fulness, repleteness, copiousness, நிறைவு. 2. Entireness, absoluteness, முழுமை. நிறைவேற, inf. To be accomplished, fulfilled, completed, முற்ற. 2. (fig.) To die, சாக. நிறைவேறிப்போனார். He is dead. நிறைவேற்ற, inf. To fulfil, accomplish, complete, முற்றச்செய்ய. 2. To perform, execute, effect, நடத்த. நிறைவேற்றிக்கொடுக்க, inf. To execute, perform, transact, &c., for another. நிறைவேற்றிக்கொள்ள, inf. To execute for one's self. நிறைவேற்றம், v. noun. Fulfilment, accomplishment, முற்றுகை. 2. Performance, execution, நடத்துகை. நிறைவேற்றம்பண்ண, inf. To fulfil, accomplish, complete. 2. To perform, execute. 196)

niṟai (p. 277) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To fill, make full, நிறையச்செய்ய. 2. To replenish, supply abundantly, satisfy, saturate, மிகுதியாக்க. 3. To stuff, cram, திணிக்க. 4. To diffuse, cause to pervade, suffuse. (with the accusative, either of the thing filled or of that with which it is filled.) பாவச்செய்ய. நிறைத்தளக்க--நிறையஅளக்க, inf. To give full measure. 2. To supply what is wanting, to fill a measure. 197)

pāḷam (p. 313) s. Ingot, pig, mass of unwrought metal, உலோகக்கட்டி. See பாலம். 2. A long strip of cloth, சீலையின்கிழிவு. See வாலம். 3. Flake, scale, or lamina, from a solid mass, வெடித்தபாளம். 4. (fig.) Peeling or cracking of the skin, வெடிப்பு. (c.) பாளக்கட்டி, s. An ingot or pig of metal. பாளச்சீலை, s. A cloth, well saturated with a medical preparation, மருந்துவைத் துக்காயவைத்தசீலை. பாளம்பாளமாய்வெடிக்க, inf. To break off in flakes, layers, pieces, &c. 45)