armkḷ (p. 23) s. [plu. மகளிர்.) Goddess, தெய்வமகள். (p.) 21)

ētu (p. 79) s. Cause, origin, motive, reason, object, final cause, காரணம். 2. Primitive cause, or the material of which a thing is made, மூலம். 3. (Sometimes written ஏதுவு.) Instrument, means; pecuniary ability, திராணி. 4. Complete preparation, எத்தனம். 5. Inducement, நிமித்தம். 6. [in rhetoric.] A figure of speech showing the cause, motive, &c., ஓரலங்காரம். 7. [in logic.] The reason alleged in proof of a proposition, one of the three parts of an argument, the other two being பட்சம் and திட்டாந்தம்--as in attributing the existence of smoke to the presence of fire. Wils. p. 979. HETU. ஏதுக்காட்ட, inf. To show reasons, causes, &c., காரணங்காட்ட. ஏதுப்பண்ண, inf. To use means (to attain an object), வகைசெய்ய. ஏதுப்பார்க்க, inf. To seek occasion, opportunity, &c., வகைபார்க்க. ஏதுவாக, inf. To be adapted to; subject or liable to. ஏதுவாக்க, inf. To adapt, suit; to subject, make liable to. ஏதுவானவன், s. A man of property, means, pecuniary ability. ஏதுவிலக்கு, s. A figure in rhetoric --as காரணவிலக்கு. ஏதுவின்முடித்தல், v. noun. Giving the reasons or causes of things asserted by an author as a clue to the subject without extended description. See உத்தி. ஏதுவுருவகம், s. A figure in rhetoric, a kind of metaphor in which the point of resemblance is indicated, உருவகத் திலொன்று--as இவள்மாற்றத்தாற்கிள்ளை, in talk she is a parrot. ஏதுப்போலி--ஏதுவாபாசம், s. Fallacy of the reason of an argument. ஏதுவனுமானம், s. See அனுமா னம். மரணவேதுக்கள், s. Forebodings of death. ஏதிலார், s. [plu.] The poor, the destitute, வறியோர். (p.) 15)

koṉṟai (p. 147) s. [improp. கொன்னை.] A genus of flower trees, கடுக்கை. Cassia,L. சரக்கொன்றை, சிறுகொன்றை, செழுமலர்க்கொன் றை, திருக்கொன்றை, புலிநகக்கொன்றை, பெருங் கொன்றை, பொற்கொன்றை, மயிர்க்கொன்றை, முட் கொன்றை, are varieties of கொன்றை. See those words. கொன்றைக்காய், s. The pods of the Cassia fistula--are sold as a drug, the pulp of them is taken as an electuary for costiveness, the flowers are also used medicinally. [Ainslie vol. l. p. 66.] கோ 9. Thunderbolt, the weapon of Indra, வச் சிராயுதம். 1. An eye, கண். 11. Any of the five sentient organs, பொறி. W. p. 297. Gô. 12. Hill, mountain, மலை. கோகத்தி--கோவதை, s. The murder of cows, or the guilt consequent on it, பசுக்கொலை; [ex hatya, killing.] கோசலம், s. Cow's urine in ceremonial purifications, &c. கோதனம்--கோதன்னம், s. A calf, பசுவின்கன்று; [ex தன்னம், a calf.] கோதானம், s. The gift of a cow. கோபதி, s. A bull, (lit.) lord of cows, இடபம். 2. Indra--as king of Swerga, இந்திரன். W. p. 299. GÔPATI. கோபாலர், s. [pl of கோபாலன்.] Herdsmen, cow-herds, இடையர். 2. Kings, அரசர்; [ex பாலர், protectors.] W. p. 299 GÔPALA. கோபாலன், s. Krishna, கிருஷ்ணன். கோமட்டி, s. [prop. கோமுட்டி.] A caste of merchants. கோமயம், s. Cow-dung, சாணி. 2. The properties or peculiarities of a cow; any thing cow-like whether in appearance, make, smell or otherwise, ஆவிற்குரி யதன்மை; [ex மயம், likeness.] W. p. 3. GÔMAYA. 3. [vul. also கோமியம்.] Urine of the cow, ஆநீர். கோமாமிசம், s. Beef, மாட்டிறைச்சி. கோமாரி, s. A disease of cows, மாட் டுக்குவருமூழிநோய். கோவர்த்தனர்--கோவலர்--கோவர்--கோ விந்தர், s. Herdsmen, cow-herds, இடையர். கோவைசியர், s. A class of வைசியர் who are cow-herds. இரத்தகோமாரி, s. See under இரத்தம். 40)

caturam (p. 159) s. A square, சரிசதுரம். 2. Parallelogram, நீண்டசதுரம். 3. A quadrangle, நாற்கோணவடிவம். (c.) W. p. 315. CHATUR. 4. Sagacity, discretion, விவேகம். 5. Dexterity, cleverness, திறமை. 6. Property, polished manners, நாகரீகம். W. p. 315. CHATURA. சதுரகிரி, s. The Chatagherry mountains, near Trevandrum. சதுரக்கள்ளி, s. A species of கள்ளி shrub, the prickly pear, Euphorbia antiquorum; Triangular Spurge. சதுரக்கள்ளிப்பால், s. The milkey juice of the கள்ளி hardened and sold as a drug. சதுரப்பட, inf. To become, or be made square. சதுரப்பாடு, v. noun. Discretion, &c., as சதுரம். 2, 3, 4. 2. [prov.] Being four sided, square or oblong, சதுரம். (Limited.) சதுரர், s. [pl.] Inhabitants of a large city; the polite, the polished, நகரப்பதிவா ழ்வோர். 2. Clever, sagacious, eloquent persons, திறமுடையோர். 3. Fashionable persons, நாகரீகமுள்ளவர். சதுரன், s. [fem. சதுரி. sing. of சதுரர் as above.] [loc.] A covetous person, அர்த்த லோபி. (R.) 30)

cattiriyaṉ (p. 159) s. [plu சத்திரியர்.] The second of the four general divisions of castes, the royal or military class, அரசர். See சாதி. W. p. 261. K'SHATTRIYA. சத்திரியப்பிராமணர், s. Brahmans of Kshattriya origin. (c.) சத்திரியநாமி, s. The royal antidote to the வசநாபி poison. 66) *

cavarar (p. 171) s. [plu.] Barbarians, hunters in mountainous districts, wearing peacock's feathers and other wild decorations. (lit.) carcass-eaters, வேடர், புளிஞர். (நிக.) W. p. 834. SAVARA. (p.) 16) *

cingkaḷam (p. 181) s. Ceylon, ஓர்தேசம். W. p 923. SIMHALAM. 2. The Singalese language, one of the eighteen, சிங்களபாஷை. 3. The Singalese mode of dancing, சிங்களக் கூத்து. (சது.) சிங்களதேசம், s. The island of Ceylon. சிங்களநாடு, s. The Singalese country. சிங்களவன், s. (fem. சிங்களத்தி.) Male Singalese. சிங்களர்--சிங்களவர், s. [plu.] The Singalese people. சிங்களமருந்து, s. [prov.] A medicine which Singalese physicians use, said to operate favorably. 56) *

cil (p. 186) adj. and s. [plu.] Some, several, a few; [a participial prefix, symbolic verb plural, neuter or appellative.] பலவென்பதி னெதிர். சிலவந்தன. Some things came. சிலவற்றையெடு. Take a few. சிலகாலம்--சிலகால். Sometimes. சிலசில--சிலச்சில--சில்லசில--சில்லச் சில--சில்சில--சிற்சில. Some, distributively. சிலமுறை--சிலவிசை--சிலதடவை. Sometimes. சிலவேளை. Sometimes, occasionally. 2. Perhaps. சிலபலகாரியம், s. Sundry, affairs, matters. சிலபேர்--சிலமனிதர்--சிலர், s. Some persons, a few persons. 8)

ciltiyr (p. 186) s. [pl.] Female attendants, பெண்டோழிகள். (சது.) 14)

tēvatai (p. 259) s. [pl. தேவதைகள்.] A goddess, தேவி. 2. A deity, தேவன். --Three are in common use, as கிராமதேவதை, க்ஷுத் திரதேவதை, and பரதேவதை, which see. தேவதைக்குறை, s. A disease, chiefly in women and children, supposed to result from possession by an evil spirit. தேவதைத்தொடர்ச்சி, s. Possession by a demon. See தொடர்ச்சி. 23) *

tēvam (p. 259) s. Deity, Godhead, See தெய்வம். 2. Fate; ued only adjectively. தேவகங்கை, s. The celestial Ganges, ஆகாயகங்கை. தேவகடாட்சம், s. Divine favor. தேவகட்டளை, s. Divine injuction, command of God. தேவகணம், s. The class of the inferior gods, or celestials. See கணம். தேவகாந்தாரி, s. A kind of tune, ஓர்பண். See காந்தாரி. தேவகானம், s. Divine melody, tune, &c., தெய்வப்பண். தேவகிரி, s. A place sacred to Skanda near the Himalaya range, ஓர்மலை. தேவகிருபை, s. Divine grace, merey, compassion. தேவகுமாரன்--தேவசுதன், s. The son of a deity. 2. [in Chris. usage.] Jesus Christ. தேவகுரு, s. The planet Jupiter, or its regent, priest of the celestials, வியா ழன். தேவகுருவஞ்சம்--தேவகுருவம், s. A place of bliss, one of the போகபூமி, which see. (சது.) தேவகுலம், s. The race of gods, தே வசாதி. 2. (சது.) A temple, கோயில். தேவகூத்தியர், s. (plu.) Courtesans of the gods of Swerga, தேவகணிகையர். தேவகோட்டை, s. Name of a town in the Madura District, the principal residence of நாட்டுக்கொட்டையார். தேவக்கிரியை, s. The providence of God, தெய்வச்செயல். 2. One of the thirtytwo tunes in singing. See இராகம். தேவசபை, s. The divine presence, &c., as தேவசமூகம். 2. The assembly in the temple. See சபை. தேவசமூகம், s. Divine presence, the presence of a deity, idol, &c., spoken in reverence of the interior of a temple. தேவசன்னிதானம்--தேவசன்னிதி, s. The divine presence. 2. A temple as the abode of a deity. See திருமுன். தேவசாயுச்சியம், s. Beatification. See சாயுச்சியம். தேவசாட்சி, s. An oath, ஆணை. (சது.) தேவசித்தம், s. Divine will. See திரு வுளம். தேவசிந்தனை, s. Divine meditation. See சிந்தனை. தேவசீகிருதம், s. That which belongs to God, தேவசம்பந்தமுடையது, (Beschi.) தேவசுபாவம், s. Nature, attributes, qualities of the Deity. தேவசேவை, s. Attendance at the temple, ministering to and worshipping the idol, தெய்வஊழியம். 2. Having the appearance of the deity, his vision, his form, &c., தெய்வதரிசனம். தேவசேனாதிபதி, s. Skanda, as general of the Devas in the expedition against the Asuras, கந்தன். தேவடியாள், s. A dancing woman of the temple. (c.) See தேவதாசி. தேவடியாள்மகன், s. A bestard; spoken in contempt. தேவதச்சன்--தெய்வத்தச்சன், s. The architect of the gods, Visvakarma, விச் சுவகர்மன். தேவதத்துவம், s. Divine power. தேவதரு, s. See தேவதாரம். தேவதலம்--தேவஸ்தலம்--தேவஸ்தா னம், s. A sacred shrine, a temple, &c., கோயில். தேவதாசன், s. A devotee, a servant of a deity, தொய்வத்தொண்டன். 2. The son of Arichandra, one of the six monarchs of India, அரிச்சந்திரன்மகன். தேவதாசி, s. (St.) A dancing and singing girl of a temple, commonly a courtesan, தேவடியாள்.--Note. The courtesans of the gods are உருவசி, மேனகை, திலோத்தமை and அரம்பை. தேவதாரம், s. Any of the five famous trees in Swerga, ஐந்தருவிலொன்று. 2. A medicinal, fragrant tree, செம்புளிச்சை. 3. A kind of pine tree, ஓர்மரம், Erythroxylon aureolatum, L. தேவதாரி--தேவதாரு, s. A kind of pine tree, as தேவதாரம். 3. தேவதாருவனம், s. A forest celebrated in the Skanda Purana, in which fortyeight thousand Rishis resided. தேவதாளி, s. A kind of plant, a Convolvulus, a kitchen herb, ஓர்பூண்டு. தேவதுந்துமி, s. The drums of the gods, தெய்வப்பறை. தேவதூஷகன்--தேவதூஷணக்காரன், s. A blasphemer, one who reviles God, or sacred things. தேவதூஷணம், s. Blasphemy. தேவதூதன், s. [fem. தேவதூதி.] A divine messenger. 2. [in Chirs. usage.] An angel. See தூதன். தேவதேவன், s. Deity, the Suprems Being--applied by each one to the object of his higest worship. தேவஸ்தானம், s. See தேவதலம். தேவஸ்திரி, s. Divine females of Swerga. தேவத்தொண்டு, s. Service to a deity, temple, &c., திருப்பணி. தேவத்தொண்டன், s. A devotee, as தே வதாசன். தேவத்தன்மை, s. Divine nature. தேவத்துவம், s. Divinity; as தெய் வத்துவம். தேவநகர், s. A temple, கோயில். (சது.) 2. The city of the gods, தேவர்நகரம். தேவநாகரம், s. [sometimes தேவநாகரி.] The Nagari character of the Sanscrit language, சமுஸ்கிருதத்தோர்வகையட்சரம். தேவநாயகன், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. Any superior deity, தேவர்த லைவன். தேவநாயகன்பட்டணம், s. A town near Cuddalore. தேவநிலம், s. The proper site of a house determined by divination, being one-sixth of a square plot divided and apportioned to the several deities. லதேவநீதி, s. Divine justice. தேவபதம், s. Heaven, the firmament, ஆகாயம். 2. Royal presence, இராசசமுகம். தேவபதி--தேவராசன், s. Indra, இந்தி ரன். தேவபாடை--தேவபாஷை, s. The Sanscrit language as that of the celestials, சமுஸ்கிருதம். தேவபூசை, s. Puja as offered to an idol. தேவபூமி, s. The region or mansion where the gods dwell, தேவர்வாழிடம். தேவபோதனை, s. Divine instruction. தேவப்பிறப்பு, s. A birth entitling a soul to the rank of a god. See தெய் வப்பிறப்பு. தேவப்பிரமா, s. A name of the Muni Narada, நாரதன். தேவப்பிராமணன், s. A divine Brahman. தேவயோனி, s. Divine birth or origin, தெய்வப்பிறப்பு. (p.) தேவரூபி, s. [also தேவசொரூபி.] A divine person, as தேவதாசொரூபி. தேவப்பெண், s. A goddess. தேவமாதா--தேவமாதுரு, s. Mother of the gods, as அதிதி. 2. [R. C. usage.] The Virgin Mary, கன்னிமரியாள். தேவயத்தினம், s. [sometimes தேவேத் தினம்.] Divine providence. தேவயாத்திரை, s. A pilgrimage to some fane. 2. An idol procession. தேவயானம்--தேவரதம், s. (St.) A car or vehicle of a god, திவ்வியவிமானம். தேவயானி, s. (St.) Daughter of சுக்கி ரன், teacher the Asuras, சுக்கிரன்புத்திரி. தேவரம்பை, s. Females of Swerga, தெய்வப்பெண். 2. One of the courtesans of the gods, தேவதாசிகளிலொருத்தி. தேவரனுசரிப்பு, s. Supplication (R.) தேவராசன், s. Indra, இந்திரன். தேவராதன், s. A king of Mit'hila. தேவராளன், s. [fem. தேவராட்டி.] One supposed to be possessed so as to utter oracles. சன்னதக்காரன். தேவரிஷி, s. A Rishi of the celestial class. தேவரீர், Your lordship, (2d person plu. of a symbolic verb.] தேவருணவு--தேவரூண், தேவவுணவு, s. Nectar, ambrosia, amrita, அமுதம். தேவர்--தேவர்கள், s. [pl. of தேவன்.] Gods, celestials, deities, objects of worship, gods of Swerga or any other inferior class, சுரர். 2. Honorable persons, as a guru or priest, உயர்ந்தோர்.--Note. According to the Saiva sect the superior gods, or forms of the first order assumed by the Deity are five, viz.: 1. Brahma, பிரமா. 2. Vishnu, விட்டுணு. 3. Rudra or Siva, உருத்திரன். 4. Mayesvara, மயேச்சுரன். 5. Sathasiva, சதாசிவன், These are called, பஞ்சமூர்த்திகள்; the five Murtis, or பஞ்சகர்த்தாக்கள்; five lords. தேவர்கோயில், s. A temple, தேவால யம். தேவர்கோன்--தேவேந்திரன், s. Indra. தேவர்க்காடல், v. noun. Demoniac possession, dancing after certain sacrifices to devils, as சன்னதம், which see. தேவர்வகை, s. The gods of Swerga, 33,,, are divided into four classes, with a chief for each கோடி, or 1,,, as follows. 1.துவாதசாதித்தர், the twelve Adityas. ஆதித்தர், (lit.) the twelve suns, chiefs of their class numbering with them, 12,,, 2. ஏகாதசருத்திரர், the eleven Rudras. உருத்திரர், lords of their companies. comprising in all, 11,,, 3. அஷ்டவசுக்கள், the eight Vasus. their classes, including themselves, containing 8,,. 4. மருத்துவர், the two Asvinis, அச்சுவினிகள், the two physicians, the whole class being 2,,. தேவலகன், s. A brahman who attends on an idol, அர்ச்சகப்பிராமணன். W. p. 423. DEVALAKA. தேவலோகம், s. World of the gods, Swerga, the third of the secven upper worlds, of which Indra is king, the lowest heaven of mortals, who assume the form of gods for a residence in it. The enjoyments are all sensual, and the period of their continuance depends on the merit of the persons while on earth. When this is exhausted, they return for another period of probation; or go to a place of suffering for the expiration of previous demerit. This is the only heaven presented to the hope of the multitude, and generally the highest bliss they anticipate, சுவர் க்கம். தேவவசனம்--தேவவாக்கு, s. The word of God, the divine, word, கடவுள்வாக்கு. தேவவசீகரம், s. [R. Cathol. usage] Transubstantiation. See வசீகரணம். தேவவருஷம்--தேவவருடம், s. A year of the gods. See தேவாண்டு. தேவவிரதன், s. (St.) Bishma, வீடுமன். 2. A pious or religious person, கடவுளைவழி படுவோன். W. p. 434. DEVAVRUTA. தேவவிருட்சம், s. Any of the five species of trees in Swerga, பஞ்சதரு. W. p. 424. DEVAVRUKSHA. தேவவெளிப்படுத்தல், s. (Chirs. usage.) Divine revelation. தேவவைத்தியம், s. Superior medical preparations requiring a knowledge of chemistry, and regarded as of divine origin. See வைத்தியம். தேவன், s. A Deity, a god, a divine being, கடவுள். W. p. 421. DEVA. 2. A title given to அகம்படியர் caste. 3. A title given to some among Maravars. 4. (சது.) The name of Argha, அருகன். தேவாங்கம், s. Silk cloth, பட்டுச்சீலை. தேவாசனம், s. [in chris. usage.] The throne of god, an altar, கடவுளிருக்கை. தேவாசுவம்--தேவாஸ்வம், s. The horse of Indra, இந்திரன்பரி; [ex அசுவம்.] தேவாண்டு--தேவஆண்டு, s. A year of the gods of Swerga, being three hundred and sixty-five yaers of mortals, திவ்வியவருஷம். தேவாதாயம்--தேவதாயம், s. Allowance for the support of heathen temples. தேவாதி, s. God, கடவுள், (சது.) தேவாதிதேவன், s. The God of gods. தேவாதியர், s. [com.தேவாதிகள்.] The gods of Swerga and other celestials. தேவாதீனம், s. Properties, peculiar rights, prerogative, &c., of a deity. 2. Divine providence. See தெய்வாதீனம். தேவாத்திரம்--தேவாஸ்திரம், s. A divine missile-weapon from the gods. தேவாமிர்தம்--தேவாமுதம், s. The ambrosia of the gods, the food of immortality, தேவருணவு. தேவாரம், s. Divine praises, songs, &c., chanted by an assistant of the priest others, after the performance of the puja in the Saiva temples. They were made by the three celebrated servants of Siva, அப்பர், சம்பந்தர் and சுந்தரர், and are called the Tamil Vedas, being considered divine. தேவாலயம், s. A temple, a place of worship, any sacred shrine, கோயில். W. p. 424. DEVALAYA. 2. (சது.) The golden mountain Naha Meru, as the favorite resort of the gods, மேருகிரி. See ஆலயம். தேவாலயத்தினுடைமை, s. Temple property, கோயிற்சொத்து. தேவானுட்டிப்பு, v. noun. Religious practice, duties, exercise, worship, &c., [ex அனுஷ்டிப்பு, observance.] தேவி, s. A goddess. 2. Parvati, பார் வதி. 3. Durga, துர்க்கை. 4. Kali. காளி. 5. A queen, the wife of a prince, or nobleman, a term of respect to a married women, சீமாட்டி. 6. A wife, மனைவி--as அண்ணன்தேவி. elder brother's wife. தேவிகோட்டம், s. Any temple of Kali. காளிகோயில்; [ex கோட்டம்.] 2. A town, ஓ ரூர். W. p. 424. DEVIKOD'D'A. தேவிபட்டனம், s. The town of Devipatam, ஓரூர். தேவீகம்--தேவிகம், s. [com தெய்வீ கம். Divinity. தேவேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். தேவோக்கித்தம்--தேவோக்தம், s. Divine revelation, தேவவெளிப்படுத்தல்; [ex Sa. Ukta, spoken. (Beschi.) தேவோத்தியானம், s. A flower-garden for the gods, also a garden to produce flowers for the idols; [ex உத்தியானம்.] 25)

tokkār (p. 262) s. [plu.] People assembled, assembly, company. 2. Friends, adherents, தோழர்; [ex தொகு, v.] (p.) 16)

toṇṭṉ (p. 262) s. [plu. தொண்டர்.] A servant or adherent of a god or sage, a devotee, அடியான். தொண்டரடிப்போடியாழ்வார், s. A poet who ranked high in the estimation of Vaishnuvas, ஒருஆழ்வார். 61)

tontam (p. 262) s. (St. துவந்தம்.) A pair, a couple, union of the sexes, சேர்க்கை. 2. Implacable hatred, inveterate animosity, malice, சலஞ்சாதிப்பு. (சது.) 3. Strife, contention, போர். 4. Adhering to, as a hereditary or chronic disease, தொடர்பு. 5. Familiarity, அன்னியோன்னியம். 6. Sympathy, உடன்படுகை. 7. Improper familiarity, தொடுசு. (c.) தொந்தக்காரர், s. [plu.] Inveterate foes; mutual and implacable enemies. தொந்தசத்துரு, s. An implacable, continued foe. தொந்தப்பட, inf. To cleave to, as a chronic or hereditary disease. 2. To be disordered, deranged, brought into conflict as the different humors of the body. தொந்தப்பழி, s. Hatred, malice--perpetuated from generation to generation. தொந்தயுத்தம், s. A duel, a closedetermined fight, between two persons, or two armies, இருவர்செய்யும்போர். தொந்தரோகம்--தொந்தவியாதி, s. An internal, complicated and dengerous disease. தொந்தவினை--தொந்தார்த்தம், s. The fruit of former actions good or evil, invariably following a person. தொந்தார்த்தனை, s. Reciprocal abuse, mutual hatred between two persons; [ex Sa. Arthana, censure. 73)

toṉmai (p. 263) s. Oldness, antiquity, பழ மை. 2. Narration of ancient story, as one of the eight beauties in composition, செய் யுள்வனப்பிலொன்று; [ex தொல்.] (p.) தொன்மையோர், s. [plu.] The ancients. 25)