añcaṉam (p. 7) s. Blackness, darkness, black coloring, கறுப்பு. 2. A collyrium or black paint for the eyelids, கண் ணுக்கிடுமை. 3. A black coloring or magic ointment put on the hand, &c. to assist in discovering lost, stolen, or concealed property; a species of magic, சேமப்பொருள் முதலியகாட்டுமை. 4. One of the eight elephants which support the world, being that of வருணன், regent of the west point, மேற்றிசையானை. Wils. p. 14. ANJANA. 5. Medicine for the eye when a person is bitten by a venomous snake, and also for one who has fits, கலிக்கம். 6. A black stone, marble, சலவைக்கல். (p.) அஞ்சனக்கலிக்கம், s. A magic ointment rubbed on the eyes or palms of the hand of one who wishes to discover any thing lost. அஞ்சனக்கல், s. Sulphuret of antimony, a combustible used in fireworks, giving a blue flame. See நிமிளை. (M. Dic.) அஞ்சனக்காரன், s. A soothsayer, conjurer, sorcerer. அஞ்சனக்கோல், s. A paint brush or pencil to blacken the eyelids. அஞ்சனத்திரயம், s. Three species of magical ointments, viz., பூதாஞ்சனம், that which assists in discovering whether a person is possessed or not; சோராஞ் சனம், that which assists in discovering stolen property; and பாதாளாஞ்சனம், that which assists in discovering treasure buried under ground. அஞ்சனபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of native arsenic. அஞ்சனமெழுத, inf. To paint the eyes. அஞ்சனவண்ணன், s. Vishnu, the blue colored, திருமால். அஞ்சனாவதி, s. The female of the elephant supporting the north-east, or the eighth angle, of the world, வடகீழ்த்தி சையானைக்குப்பெண்யானை. அஞ்சனி, s. A small flower-tree, காயா, Memecylon, L. 2. A grass, நாணற் புல், Saccharum, L. (p.) 39) *

aparicacatam (p. 16) s. [priv. அ.] Nudity, nakedness, நிருவாணம்; [ex பரிச்சத, covering.] Wils. p. 44. APARICHCHHADA. 16) *

amutam (p. 20) --அமிருதம், s. Ambrosia, nectar, the food of the gods, obtained by churning the sea of milk, தேவருணவு. 2. Sweetness, இனிமை. 3. Milk. பால். 4. Water, நீர். 5. A medicine, a medicament that restores to life, a cordial, ஓர்மருந்து. 6. Final emancipation of the soul or eternal felicity according to Hindu philosophy, முத்தி. 7. A kind of liquor supposed to ooze from the brains of a class of yogis, on which they subsist. (See அமுததாரணை.) 8. Curds, தயிர். 9. Three kinds of medicinal fruits. திரிபலை. 1. Three kinds of spices, திரிகடுகு. 11. A plant, சீந்தில். அமுதகம், s. The sea of milk, பாற்கடல். 2. Water, சலம். 3. The female breast, கொங்கை. (p.) அமுதகுலர், s. Shepherds, இடை யர். 2. The learned, the great, சான்றோர். அமுதங்கரந்தநஞ்சு, s. A poisonous substance enclosing something valuable, as the covering of ginger root, which is to be rejected, &c. 2. A person with harsh words and good disposition. அமுதசருக்கரை, s. A medicinal sugar prepared from the சீந்தில் root or stem. அமுததாரணை, s. The nectarine principle in the head or brain from which the silent, motionless devotee is supposed to obtain nutrition, support and enjoyment, when living without external food. அமுதபுட்பம், s. A creeping plant, சிறுகுறிஞ்சா, Periploca, L. அமுதப்பார்வை, s. A favorable or propitious look. as of a lady towards her admirer, குளிர்ந்தபார்வை. அமதமேந்தல், v. noun. Giving food to ascetics and other virtuous persons, guests, as one of the nine kinds of புண்ணியம், and of the sixteen உபசாரம். அமுதயோகம், s. [in astrology.] The auspicious conjunction of a certain day of the week, phase of the moon and lunar constellation. See யோகம். அமுதர், s. Celestials, வானோர். 2. Herdsmen, இடையர். (p.) அமுதவல்லி, s. A creeper, as சீந்தில். அமுதவெழுத்து, s. Letters deemed propitious and proper to begin a poem, or to be in other important places. They are the vowels, அ, இ, உ, எ, and the consonants, க், ச், த், ந், ப், ம், வ், or all the letters but the நஞ்செழுத்து. அமுதாசனர், s. The gods, as அ மிர்தாசனர். 26)

aṟm (p. 33) --அறன், s. Moral or religious duty, virtue; the performance of good works according to the shasters--including justice, hospitality, liberality, &c., also what is prescribed as the duty to be practised by each particular caste. Compare தருமம். The thirty-two acts of charity are the following; viz.: 1. ஆதுலர்க்குச்சாலை, building houses for the poor. 2. ஓதுவார்க் குணவு, giving maintenance and education. 3. அறுசமயத்தார்க்குண்டி, feeding persons of either of the six religious sects. 4. பசுவுக்கு வாயுறை, feeding cows. 5. சிறைச்சோறு, feeding prisoners. 6. ஐயம், giving alms. 7. தின் பண்டநல்கல், providing for travellers. 8. அறவைச்சோறு, feeding the destitute. 9. மகப் பெறுவித்தல், rendering assistance in childbirth. 1. மகவுவளர்த்தல், nourishing children. 11. மகப்பால்வார்த்தல், giving milk to infants. 12. அறவைப்பிணஞ்சுடுதல், burning or burying the poor. 13. அறவைத்தூரியம், furnishing clothes to the destitute. 14. சுண்ணம், giving chunam to use with betel. 15. நோய்மருந்து, giving medicine to the sick. 16. வண்ணார், paying for washing the clothes of the poor. 17. நாவிதர், the same for shaving. 18. கண்ணாடி, giving a looking glass. 19. காதோலை, giving cadjan or palmyra leaves to women for their ears. 2. கண்மருந்து, giving black paint to women for the eyes. 21. தலைக்கெண்ணெய், giving oil for the head. 22. பெண்போகம், aid to enjoy a woman. 23. பிறர்துயர்காத்தல், redressing injuries. 24. தண்ணீர்ப்பந்தல், keeping water pandals to give drink to the thirsty. 25. மடம், erecting inns or buildings for the reception of Brahmans, pilgrims, &c. 26. தடம், making tanks. 27. சோலை, planting topes, groves, &c. 28. ஆவுரிஞ்சுதறி, erecting stakes at which cows may rub themselves. 29. விலங்கிற்குணவு, feeding all kinds of animals. 3. ஏறுவிடுதல், giving a bull for covering a cow. 31. விலைகொடுத்துயிர்காத்தல், giving money to save life. 32. கன்னிகாதானம், giving assistance towards marriage. (p.) அறஞ்செயவிரும்பு. Desire to do charity. அறக்காடு, s. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. அறக்கொடியோன், s. God; He whose banner is charity, கடவுள். அறங்கடை--அறன்கடை, s. Sin, what is opposed to virtue; nonconformity to the shasters, பாவம். அறங்கடையிற்செல்லார். They who will not enter in the way of vice. அறச்சாலை, s. An alms-house, a hall or room where the thirty-two acts of charity are practised. அறச்செல்வி--அறத்தின்மூர்த்தி, s. Parvati, பார்வதி, famous for alms-giving. 2. A name of தருமதேவதை. அறத்தின்மைந்தன்--அறன்மகன், s. The elder of the five Pandavas. அறத்துப்பால்--அறப்பால், s. A section of the book குறள், which treats of அறம். அறத்துறுப்பு, s. The attributes or constituent parts of charity or virtue, including dispositions and actions. Eight are given; viz.: 1. ஐயப்படாமை, being void of doubt or scepticism. 2. விருப் பின்மை, freedom from covetousness or of inordinate desire for any supposed good. 3. வெறுப்பின்மை, freedom from disgust. 4. மயக்கமின்மை, being void of perplexity. 5. பழியை நீக்கல், avoiding reproaches, being void of censoriousness. 6. அழிந்தோ ரைநிறுத்தல், relieving the distressed or ruined. 7. அறம்விளக்கல், bringing into light the nature of benefaction and expounding it. 8. பேரன்புடைமை, the possession of abundant love. அறத்தைக்காப்போன், s. The god ஐயன். அறநிலை, s. The practice of virtue, a virtuous state or condition, தருமம். 2. One of the eight kinds of marriage --as பிரமமணம். See மணம். அறநிலைப்பொருள், s. One of the six அரசியல்--the collection of revenues justly. 2. Wealth gotten by continuance in a proper course of duty and by industry. அறநிலையறம், s. One of the six அரசியல்--the duty of a king to preserve his subjects from breaking the rules of the respective castes. அறநிலையின்பம், s. One of the six அரசியல்--pleasure from a virtuous course; marrying a virgin of proper age, caste and good manners (including conduct prescribed by the Shasters) and of good disposition. அறநெறி, s. The path of virtue. அறப்புறம், s. A place for the practice of virtuous actions. (See அறச்சாலை.) 2. A hall for learning or reciting the Vedas. அறவர்--அறவோர், s. The virtuous, those celebrated for charity and other good deeds, தருமநெறியோர். 2. Ascetics, துற வோர். 3. Brahmans, பார்ப்பார். 4. Sages, முனிவர். அறவன், s. Buddha, புத்தன். அறவாழி, s. The sea of virtue. அறவாழியந்தணன், s. Siva. 2. Vishnu. 3. Argha. அறவாழியந்தணன்றாள் சேர்ந்தார்க்கல்லாற் பிறவா ழிநீந்தலரிது. It is very difficult to swim and escape from the sea of vice, except for those who worship at the feet of him who is the sea of virtue. அறவாழிவேந்தன், s. God, கட வுள். 2. Argha, அருகன். அறவோன், s. A charitable man. 2. A sage, an anchorite. 3. A Brahman. 4. Argha. இல்லறம், s. Domestic life. துறவறம், s. Religious or ascetic life. ஈரறம், s. The two species of life above-mentioned. 47)

āḷ (p. 43) s. A person, grown man, ஆண் மகன். 2. A man of property, power, influence, consequence, &c., ஆடவன். 3. A servant, slave, அடிமை. 4. A laborer, messenger, கூலியாள். 5. A devotee, தொண்டன். 6. The common termination of the third person singular feminine, பெண்பாற்படர்க்கை யொருமைவிகுதி. ஆளானான். He has attained to manhood, has become a person of consequence. அவனதற்காளோ? Is he competent for that? மரங்களாளாய்ப்போயின. The trees have arrived at maturity. ஆட்காட்டி, s. The forefinger, சுட்டுவிரல். 2. A bird, the lapwing, which screeches on the approach of a person by night, ஓர்பறவை. ஆட்கூலி, s. The hire of a workman. ஆட்கொல்லி, s. A murderer, manslayer, homicide, assassin, கொலை காரன். 2. (fig.) Gold, money, பணம். ஆட்கொள்ள, inf. To employ as a servant, admit as a worshipper, devotee, &c.--used in reference to the deity, or a great person--implying grace or condescension in the receiver, and benefit to the person taken, அடிமைகொள்ள. ஆட்பட, inf. To become a servant, devotee, &c., commonly to a deity. 2. [prov.] To rise from obscurity, become a man of some property, or consequence. 3. To come to manhood. 4. To regain strength, &c., after sickness. அவனென்னாலேயாட்பட்டான். He became eminent by me. ஆட்படுத்த, inf. To adopt one as a devotee, servant, &c. 2. To raise a person from obscurity. 3. To rear, bring up a person from a child to a man, cherish, nourish. ஆட்பார்க்க, inf. To seek another. 2. To watch as a thief, guard himself against detection. 3. To look for persons for any bad purpose--as a prostitute, &c.--as Yama the god of death. ஆட்பார்த்துழலுமருளில்கூற்றுண்மையால். Since Yama the merciless god of death, who goes about looking for his victims, does actually exist. (நாலடி). ஆளரி, s. Vishnu in his incarnation as a lion. ஆளன்கீழப்பெண்சாதி, s. A wife. ஆளானவன், s. One who is arrived at the state of manhood. 2. One who is become eminent, or exalted over others. ஆளொட்டி--ஆளொதுங்கி, s. A hiding place, மறைவு. 2. A sentry-box, காவற்கூடு. ஆளோட்டி, s. A slave-driver, task-master, overseer of workmen, ஆளை வேலைகொள்வோன். ஆள்தேறுதல், v. noun. Recovering strength or stoutness. ஆள்த்திட்டம்--ஆட்டிட்டம், s. Depth, capacity of a person. 2. Marks for recognizing a person, recognizance. ஆள்வணங்கி, s. A tree, Ficus, L. ஆள்வினை, s. Energy, alacrity, diligence, application, exertion, perseverance, an enterprise, முயற்சி. 2. Bravery, உற்சாகம். (p.) ஆள்வினையுடைமை, s. The possession of energy. (p.) வீட்டாள், s. A house-servant. சிற்றாள், s. A servant boy. 58)

āvaraṇam (p. 43) s. A shelter, screen, covering, மறைப்பு. 2. A fort, கோட்டை. 3. A wall, மதில். 4. A cloth or garment, சீலை. 5. A shield, கேடகம்; [ex ஆ, et விரு, to screen.] Wils. p. 122. AVARAN'A. (p.) ஆவரணசத்தி, s. The power of illusion--that which veils the real nature of things. Wils. p. 122. AVARAN'ASHAKTI. 16)

iṟkr (p. 56) --இறகு, s. A feather, a quill, பறவையிறகு. 2. A wing, pinion, சிறகு. 3. Plumage, சிறை. இறகரான்மூடி. Treading--as a cock, swan, &c., (lit.) covering with the feathers. (நை டதம்.) 14)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

ūṟṟāl (p. 72) s. The fourth lunar mansion, உரோகணிநாள். (p.) 2. A wicker basket for catching fish, or covering chickens, ஓர்கூடு. ஊற்றால்கவித்தல், v. noun. Setting a wicker basket for catching fish. 4)

erutu (p. 73) s. A bull, an ox, a steer, இடபம். 2. Taurus of the zodiac, இடபவி ராசி--Used adjectively it becomes எருத்து. எருதுமறித்தல், v. noun. [prov. vul.] Covering as a bull, எருதுபொலிதல். எருதுரப்ப, inf. To whoop in order to get bullocks forward in ploughing, எருதையதட்டியோட்ட. 2. To make a great noise to little purpose, எருதைப் போற்சத்திக்க. எருத்துக்காரன், s. A bullock-driver. எருத்துக்காளை, s. A steer, இள வெருது. எருத்துத்திமில், s. A bull's hump, விடைமுரிப்பு. எருத்துப்பாரம், s. A bullock load. எருத்துப்பூட்டு, s. [prov.] The first ploughing on an auspicious day when every one's team is employed and a few furrows turned up, எரிப்பூட்டு. எருத்துமாடு, s. A bull, an ox, எருது. எருத்துவாலன்--எருத்துவாலன்கு ருவி--எருத்துவாற்குருவி, s. A species of the bird of paradise with a long tail, ஒரு குருவி. பொதியெருது, s. A bullock used for carrying burdens. பொலியெருது, s. A bullock for covering. 2. The leading ox in a threshing floor. உழவெருது, s. A ploughing ox, a bullock for ploughing. 95)

otukku (p. 82) s. Shelter, screen, defence, refuge, covering. மறைவு. 2. A retreat, recess, place of refuge or shelter, a secluded or retired place, a hiding place, மறைவிடம். உம்முடைய ஒதுக்கிலே வந்தேன். I am come under your protection, I take refuge with you. ஒதுக்கிடம், s. A retreat, a shelter, a place of retirement, &c., புகலிடம். ஒதுக்குக்கடல், s. A harbor, கு டாக்கடல். ஒதுக்குக்குடில், s. Hut or hovel used as a dwelling. ஒதுக்குப்படல், s. A shed to screen cattle from the wind. ஒதுக்குப்பாடு, s. [prov.] Land enclosed by trees which, not being open to the wind, is liable to have the crops on it scorched and destroyed by the sun. See பாடு. ஒதுக்குப்புறம், s. [also impr. ஒதுப் புறம்.] The side of a building, hedge, tree, &c., as affording shelter from wind or rain. ஒதுக்குப்பொதுக்குப்பண்ண, inf. [prov.] To embezzle. 2. To conceal property by omitting to insert it in the inventory of a person sued for debt. ஒதுக்குவயல், s. A sequestered place in a paddy field behind the lodging hut for penning cattle, &c. நிலொதுக்கு, s. A shady place to resort to. 4)

oppu (p. 82) s. Likeness, similitude, comparison, resemblance, ஒப்புமை. 2. Suitableness, congruity, acceptableness, satisfactoriness, தகுதி. 3. Uniformity, similarity, conformity, oneness, harmony, concord, இசைவு. 4. Beauty, comeliness, gracefulness, அழகு. (பாரதி.) 5. Levelness, evenness, equality, equilibrium, சமம். 6. A funeral elegy, ஒப்பாரி. 7. [in logic.] Comparison as one of the eight means of discovering truth, உவமானப்பிரமாணம். 8. Imitation, சாயல். 9. Acknowledgment, concession, உடன்படுகை. ஒப்புத்தானோ. Do you agree to this? Is it valid? Are you in earnest? அதுஒப்பில்லை. I do not accept it. ஒப்படை, v. noun. Charge, entrusting, surrender, commitment, delivery, capitulation, ஒப்புக்கொடுக்கை; [ex அடை.] ஒப்படைக்க, inf. To entrust, deliver-consign, deliver to the charge of another--as an apprentice or ward. ஒப் புக்கொடுக்க. 2. To make satisfaction. கொடுத்துத்தீர்க்க. 3. To recommend a person, புகழ்ந்தொப்பிக்க. ஒப்படைபண்ண, inf. To deliver in charge, commit, consign, capitulate, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To satisfy, make satisfaction, indemnify, ஒப்பச்செய்ய. ஒப்பணி, s. One of the thirty-five rhetorical figures. See அலங்காரம். ஒப்பளவை, s. As உவமானப்பிர மாணம். ஒப்பாக, inf. To be like, to resemble, conform to, ஒப்பாயிருக்க. 2. To be equal to, be parallel, நேராக. 3. To be proved, திருட்டாந்தமாக. 4. To be satisfactory, acceptable, agreeable, இசைவாக. ஒப்பாக்க, inf. To assimilate, liken, சமனாக்க. 2. To compare, liken, இணையா க்க. ஒப்பாசாரம், s. Right, proper conduct, walking according to established rule, ஒத்தவொழுக்கம். 2. Hypocritical profession of love or friendship, feigned courtesy. dissimulation, pretension, hypocrisy, கபடம். 3. Compact, agreement, உடன்படிக்கை. 4. [prov.] Connivance, க ண்டுங்காணாமலிருக்கை. உனக்கும்அவனுக்கும்ஒப்பாசாரமென்ன. What contract have you made with him? ஒப்பாசாரக்கள்ளன், s. A hypocrite, a dissembler, a feigner, மாயக்காரன். ஒப்பாசாரஞ்சொல்ல, inf. To promise. ஒப்பாசாரம்பண்ண, inf. To make a contract. ஒப்பிட, inf. To use comparison, to liken, உவமிக்க. 2. To compare, to collate, ஒத்துப்பார்க்க. ஒப்பில்லாதது, appel. n. That which is incomparable, precious. ஒப்பில்லாதவன், appel. n. He who is incomparable--God. ஒப்பின்முடித்தல், v. noun. [in grammar.] An author's classing things together on account of some similarity among them, though of different species, 32-உத்தியிலொன்று. ஒப்பின்மை, s. Incomparableness, peerlessness. 2. Dissimilarity. ஒப்புக்கு. Out of compliment, for conformity's sake. ஒப்புக்கழ, inf. To feign weeping, to bewail at funerals for ceremony's sake. ஒப்புக்குச்செய்ய, inf. To do a thing feignedly, merely to please others. ஒப்புக்குச்சொல்ல, inf. To say a thing, or to invite one merely out of compliment, to say for form's sake. ஒப்புக்குவணங்க, inf. To make obeisance, or to worship hypocritically, or for form's sake. ஒப்புக்கொடுக்க, inf. To deliver, consign, make over, to surrender, devote, ஒப்புவிக்க. நீயொப்புக்கொடுக்கவுமில்லை நானொப்புக்கொள் ளவுமில்லை. Thou hast not given it to me, nor have I received it. அக்கினிக்கொப்புக்கொடுக்க, inf. To make an offering to the god of fire, as in marriage ceremonies. 2. To consign to the fire. ஒப்புக்கொள்ள, inf. To receive, take charge of, ஏற்றுக்கொள்ள. 2. To admit, grant, allow, assent, agree to, ஒத் துக்கொள்ள. 3. To be pleased, or satisfied in regard to an object or thing, திருத் திபொருந்த. ஒப்புக்கொண்டுறுதிப்படுத்திக்கொண்டார்கள். They consented to and confirmed it. கிழவிக்கொன்றுமொப்புக்கொள்ளவில்லை. The old woman is pleased with nothing. உத்தியோகத்தையொப்புக்கொள்ள. To enter upon, or succeed another in an office. கோட்டையையொப்புக்கொண்டான். He has taken charge of the fort (from the power that surrendered it). அவனுக்குச்சாப்பாட்டிலேயொப்புக்கொள்ளவில் லை. He has no relish for food. ஒப்புமொழி, s. A written agreement between two parties. ஒப்புறுத்த, inf. To make a comparison, உவமிக்க. ஒப்பெடுத்தழ--ஒப்பிட்டழ, inf. To bewail and sing a funeral elegy, commonly extempore. 18)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kẕuttu (p. 98) s. The neck of a person, brute, thing, &c., கண்டம். கழுத்தடி, s. The lower part of the nape of the neck, தோண்மேல். கழுத்தறுக்க, inf. To cut the throat, to server the wind-pipe. முன்விட்டுப்பின்னின்றுகழுத்தறுக்கலாமோ...... Would you bid one take precedence and then cut his throat? ஒருவன்கழுத்திலேகட்டிவிட. To devolve unpleasant consequences on another. 2. To attribute a crime or blame to a person. 3. To impose on another unsaleable goods, or a woman ineligible for marriage. கழுத்திடுகயிறு, s. Halter for a beast. கழுத்திருத்த, inf. To have the neck pressed down with a heavy load. (c.) கழுத்திலேகயிறுபோட, inf. To threaten self-immolation for the purpose of recovering debts, &c. 2. To be very treacherous, insidious, perfidious. (c.). கழுத்துக்குட்டை, s. A neckcloth, a cravat. (c.) கழுத்துக்கொடுக்க, inf. To lay down the neck for another on the block, to subject one's self to inconvenience or danger. 2. To expose one's life by a commission of crime. 3. To submit to the yoke as bullocks. கழுத்துச்சந்து, s. The joint of the neck. கழுத்துச்சுளுக்கு, s. Straining of the ligaments of the neck by violent turning of the head. கழுத்துத்திருக, inf. To wring off the head of a fowl, &c. 2. To throttle, twist the head. கழுத்துநெடியபானை, s. A longnecked pot. கழுத்துப்பட்டிகை, s. A collar, a cape. கழுத்துப்பட்டை, s. The collar of a cloak. கழுத்துப்பருத்திருக்க, inf. To have a thick neck. கழுத்துப்பொருத்தம், s. One of the ten பொருத்தம் for marriage, மணப்பொருத்தம் பத்திலோன்று. (c.) கழுத்துமுறிக்க--கழுத்தைமுறிக்க, inf. To break the neck--spoken of the power, &c., of demons. வேண்டாமென்றுகழுத்தைமுறிக்கிறான். He absolutely refuses, it is very repugnant to his feelings, &c. கழுத்துவெட்டி, s. A cut-throat, a betrayer, an assassin. (c.) கழுத்தூட்டி, s. The throat. (p.) கழுத்தேறுதண்டம், s. Aggravated or very heavy punishment. கழுத்தைநெரிக்க, inf. To throttle one. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman. 81)