anirtam (p. 14) s. [priv. அ.] Unsubstantialness, delusion-as in the mirage. See மாயை. 39) *

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

iruḷ (p. 51) s. Darkness, obscurity, அந் தகாரம். 2. A dark color, black, blackness, கறுப்பு. 3. (p.) Ignorance, mental delusion, stupor, உன்மத்தம். 4. An elephant, யானை. 5. Hell, நரகம். ஓவென்ற இருளாயிருக்கின்றது. There is total, absolute darkness. இந்தவீடிருளடைந்துகிடக்கிறது. This house is become dark; i. e. ruined. இருட்படலம், s. Wide-spread darkness. இருட்பரப்பு, s. An expanse of darkness. இருட்பிழம்பு, s. Great darkness --as a mass. இருணிலம், s. The land of darkness, hell, நரகம். இருளன், (plu. இருளர்.) An individual of a tribe of foresters or savages, மலையில்வாழுமோர்சாதியான். 2. The name of a devil, ஓர்பிசாசம். இருள்வலி, s. The sun, சூரியன். (p.) ஆரிருள், s. Complete darkness. காரிருள், s. Excessive darkness. 4)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uṉmattam (p. 69) s. Frenzy, delirium, delusion, insanity, infatuation, illusion, பைத்தியம். 2. Stupor induced by drugs or incantations, மயக்கம். 3. A narcotic and deleterious plant, the thorn-apple, or ஊமத்தை. Wils. p. 151. UNMATHTHA. 4. One of the five arrows of Kama, மன்மதன்க ணையுளொன்று. ஊ ஊகவான்படை, s. A great army consisting of divisions. காரூகம், s. A black monkey. (p.) 12) *

kāti (p. 104) s. An ancient king, sovereign of Kanyakubja, and father of Visvamitra, ஓரரசன். (p.) Wils. p. 287. GADHI. 2. [in the Jaina philosophy.] Spiritual darkness and the delusions consequent upon it. ஓர்வகைக்கன்மம்; [ex காதம், killing.] 3. A kind of arsenic in its natural state, மிரத பாஷாணம். காதிமைந்தன், s. Visvamitra, as the son of காதி, விசுவாமித்திரன். காதிவென்றோன், s. Argha, as the conqueror of காதி, அருகன். (நிக.) 21) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kūṭam (p. 133) s. A house, a hall, an open room, a building, வீடு, சாலை. 2. The side room or rooms, adjoining the main room of a Hindu house, இல்லின்கூடம். 3. Fraud, deception, trick, deceit, வஞ்சகம். 4. Untruth, falsehood, பொய். 5. A delusion, an illusion, மாயம். 6. A blacksmith's hammer, a sledge, கொல்லன்சம்மட்டி. 7. The peak or summit of a mountain, மலையினுச்சி. Wils. p. 238. KOOT'A. 8. Concealment, privacy, secrecy, screen, மறைவு. 9. Any thing hidden, concealed, secret or mysterious, புதைபொருள். 1. A solitary or private place, ஏகாந்தம். Wils. p. 295. GOOT'HA. 11. A kind of native arsenic, கோளகபாஷாணம். 12. The sesamum plant, எள். (M. Dic.) கூடமும்வீடும், s. The main room and the side room of a Hindu house. காவற்கூடம், s. A prison, See காவல். யானைக்கூடம், s. Elephant stable. கூடசதுக்கம், s. A kind of curious stanza, in which the letters constituting the last line are found among those of the first three lines, ஈற்றடியெழுத்துக்கள் மற் றைமூன்றடியுளுமறைந்து நிற்குஞ்செய்யுள்; [ex சது க்கம், four lines.] கூடசாலம், s. One of the seven hells, ஓர்நகரம். கூடத்தர்--கூடஸ்தன், s. The intelligent soul--as enshrouded in the body, ஆத்துமா. 2. Brahm, the deity--as the universal soul, பரப்பிரமம். Wils. p. 238. KOOT'ASTA. 3. [local.] The head or chief man, முதன் மையுள்ளோன். கூடஸ்தம், s. Unchangeableness; being always the same, நிருவிகாரம். கூடஸ்தசைதன்னியம், s. Intelligence universally the same. கூடஸ்தபிரமம், s. The immutable Brahm. கூடபதம், s. A snake, பாம்பு. Wils. p. 295. GOOT'HAPAD. 16)

cangkaṟpam (p. 155) s. Mental resolve or determination, voluntary resolution, மனோநிச்ச யம். 2. Solemn vow, fixed purpose, ம னப்பொருத்தனை. W. p. 88. SANKALPA. 3. Positive injunction, especially of a religion, which its followers are bound to obey, நியமனம். 4. Volitions, wishes, intention, design, motive, எண்ணம். 5. [in the Ved. Phil.] Mere mental belief resulting from a fanciful combination of ideas, idle fancy, delusion, மனோகற்பனை. (p.) Sometimes சங்கல்ப்பம். அவரைக்காணவேண்டுமென்பதுசங்கற்பமா. Am I bound by vow to see him? சங்கற்பஞ்சொல்ல, inf. To declare a person's vow officially in his name, to the deity--as a guru, brahman, &c. 2. To make a public declaration of a vow or purpose. சங்கற்பம்பண்ண, inf. To resolve, determine, vow, purpose. சங்கற்பம்விட, inf. To relinquish a purpose, determination, &c. 2. To cease to desire a thing, to relinquish the pursuit of an object. 44)

cattam (p. 159) s. Seven, seven-fold, ஏழு. W. p. 892. SAPTA. சத்தகன்னிகை--சத்தமாதர்கள், s. The seven famous goddess, or Saktis. See மாதர். (c.) சத்தகம், s. A funeral ceremony, giving seven kinds of things--as rice, clothes, money, &c., to seven brahmans, ஓர்மரண கன்மம். சத்தகுலாசலம், s. The seven distinguished mountains in India: மகேந்திரம், மலயம், சகியம், சத்திமான், இருட்சம், பாரிபாத்திரம், மாவிந்தம்; (காந்.) also seven mountains which are fancied to exit in each of the seven Dwipas. சத்தசாகரம்--சத்தசமுத்திரம், s. The seven circumambient seas. (See கடல்.) 2. Met. Abundance. சத்தசாகரமாய்ப்பெய்தது. It rained abundantly, (lit.) As it were the seven seas. சத்தசுரம், s. The seven musical tones or notes, represented by the letters ச, ரி, க, ம, ப, த,நி. See சுரம். சத்ததாது, s. The seven constituent parts of the body. See தாது. சத்ததாரணை, s. One of the தாரணை. See தாரணை. சத்ததாளம், s. The seven modes of beating drums. See தாளம். சத்ததீர்த்தம், s. The seven sacred rivers. See நதி. சத்ததீவு, s. The seven circumambient Dwipas. See தீவு. சத்ததேவத்திரவியானுமானம், s. [R. Catholic usage.] The seven sacraments. சத்தநரகம், s. The seven hells. See நரகம். சத்தபாதாளம், s. The seven patalas or abysses, fabled to be the abodes of Titans, Nagas, and Rakshas.Note. These are different from the Puranic hells. See பாதாளம். சத்தபுரி, s. The seven sacred cities. See புரி. சத்தமண்டலம், s. The seven regions or worlds. See மண்டலம். சத்தமருத்துக்கள், s. The seven kinds of winds. See மருத்துக்கள். சத்தமி, s. The seventh day after the new or full moon, ஓர்திதி. சத்தமேகம், s. The seven kinds of clouds. See மேகம். சத்தராசிகம், s. Rule of seven, a compound rule of proportion in which seven terms are employed, ஓரெண்வகை. (Modern.) சத்தரிஷிகள்--சத்தவிருடிகள், s. The seven famous Rishis, viz; அங்கிரன், அத் திரி, கிரது, மரீசி, புலகன், புலத்தியன், வசிட்டன், 2. Ursa major or Great Bear, in the heavens, to which the seven Rishis are fabled to have been transferred. See முனிவர். சத்தலோகம், s. The seven metals. See உலோகம். சத்தவருக்கம், s. The seven vegetable medicines--as நெல்லிமுளி, வெட்டிவேர், இ லாமிச்சம்வேர், சடாமாஞ்சி, இலவங்கப்பத்திரி, ஏலம் திராட்சம். சத்தவாரம், s. The seven days of the week. See வாரம். சத்தாவத்தை, s. The seven stages of the soul, from ignorance and self-delusion, to the knowledge of the Brahm, and consequent felicity; viz. 1. அஞ்ஞானம். 2. ஆவரணம். 3. விட்சேபம். 4. பரோட்சம். 5. அபரோட்சம். 6. சோகநிவர்த்தி. 7. ஆனந்தம். (உபநிட.) 46) *

cammōkam (p. 165) s. Fascination, stupefaction, beguiling, மயக்கம்; [ex சம், an intensitive, et மோகம், delusion.] W. p. 96. SAMMOHA. சம்மோகாஸ்திரம்--சம்மோகனாஸ்திரம், s. An enchanted weapon. 19) *

tamacu (p. 223) s. Darkness, இருள். 2. The third condition of humanity; mental blindness, delusion. See தாமசம். (p.) 84)

tamiyam (p. 223) s. (probably from தமம், delusion.) Toddy, spirituous liquor, கள். (p.) 113) *

tāmacam (p. 233) --தாமதம், s. One of three qualities or principles in nature--that of darkness, ignorance, delusion, sluggishness, முக்குணத்தொன்று. (See குணம்.) W. p. 372. TAMASA. 2. Dilatoriness, tardiness, drowsiness, துக்கம். 3. Delay, detention, தடை. 4. Slowness, dullness, sluggishness, inactivity, மந்தகுணம். 5. Reluctance, backwardness, unwillingness, பிரிய வீனம். (c.) சொல்லுகிறதுதான்தாமசம். You no sooner direct than he complies. தாமசசிருட்டி, s. The creation of evil or powers of evil. தாமசபதார்த்தம், s. Variety of food and drinks, மதுமாமிசமுதலியன. தாமசபுராணம், s. A Purana with tamasa imperfections. தாமசப்பிரகிருதி, s. One of a bad disposition, also a sluggard, சோம்பன். தாமசவேளை, s. A time of anger or passion. 2. As தாமதவேளை. தாமசன்--தாமதக்காரன், s. A slow, inactive person. தாமதப்பட, inf. To be delayed, to be detained. 2. To linger, to be tardy, to be reluctant. தாமதப்பல்லி, s. A lizard chirping in such a direction in the house as to denote delay, obstruction, misfortune. See வரத்துப்பல்லி. தாமதம்பண்ண, inf. To delay, to detain, to prolong, to retard. தாமதவேளை, s. [in astrology.] The division of the day--it being in three parts--which is most unfavorable for enterprize. 55) *

tiykkm (p. 238) --தியக்கு, v noun. Faintness, exhaustion, prostration, drooping from hunger or heat, சோர்வு. 2. Swoon, aberration of the senses, syncope, மயக்கம். 3. Bewilderment, illusion, delusion, கலக்கம். 4. Melancholy, dejection, pensiveness, சஞ்சலம். [ex தியங்கு.] (c.) தியக்கமயக்கமாய்க்கிடக்கிறான். He is confounded. தியக்கடி, v. noun. Faintness, drooping, exhaustion, தியக்கம். 105)