akālam (p. 3) s. [priv. அ et காலம்.] Unseasonableness, untimeliness, பருவமின் மை. 2. (p.) Unlimited duration, அளவில் காலம். 3. (c.) Time of affliction or distress from want of food, பஞ்சகாலம். Wils. p. 2. AKALA. அகாலமிருத்து, s. Untimely death. 5) *

aṉukkāṭṭ (p. 33) v. n. inf. [prov.] To appear slightly, சிறிதுதோன்ற. 2. To give a slight hint, சமிக்கைகாட்ட. தேவதையனுக்காட்டிற்று. The possession returned to him and showed a few and slight symptoms. காய்ச்சலனுக்காட்டிற்று. The fever was slight and of short duration. 105)

āti (p. 38) s. Source, cause, primitiveness, beginning. மூலம். 2. Excellency, முத ன்மை. 3. The Supreme Being, கடவுள். 4. An independent sovereign, a supreme ruler, an emperor, இறைவன். 5. A master, proprietor or one to whom a right or duty is owing, எசமான். 6. The sun, சூரியன். 7. Running in a direct course, நேரோடுகை. 8. Antiquity, பழமை. 9. Siva, சிவன். 1. Vishnu, விட்டுணு. 11. Brahma, பிரமன். 12. Argha, அருகன். 13. Buddha, புத்தன். 14. Joined with a noun, it includes the thing mentioned and the rest of its series--as பிரமாதி. 15. A mode of time or measure in music, ஆதிதாளம். 16. (சது. for மாதி.) A circular course, மண்டலமாயோடுகை. (p.) ஆதிகடவுள், s. The primeval deity. ஆதிகாரணம், s. A primary cause. ஆதிக்கடுஞ்சாரி, s. Solder, a metallic cement said to consist of nine salts, நவச்சாரம். ஆதிக்கல்நாதம்-ஆதிக்கல்பேதம், s. A drug--green vitriol, sulphate of iron, அன்னபேதி. ஆதிக்குடி, s. Soap, சவுக்காரம். ஆதிக்குரு, s. Earth impregnated with soda, பூநீறு. ஆதிசாரம், s. One of the thirty-two kinds of architecture, சிற்பநூல்முப்பத்திரண் டிலொன்று. ஆதிசேஷன்--ஆதிசேடன், s. A fabulous serpent supposed to support the earth on his head--king of the serpents, அனந்தன். He is said to have existed prior to the creation of the world and to continue to exist after its destruction; [ex சேஷன், who remains.] ஆதிச்சனி, s. The tenth lunar mansion, மகநாள். (p.) ஆதித்தாய், s. The first mother-Eve. (Christian usage.) ஆதிநாதர், s. One of the nine Sidd'has. See சித்தர். (p.) ஆதிநாராயணன், s. Vishnu, விட் டுணு. 2. The diamond, வச்சிரக்கல். ஆதிநூல், s. The Vedas, the sacred writings, வேதம். 2. [in grammar.] As முதனூல். (p.) ஆதிபகவன், s. God--as in அகர முதலவெழுத்தெல்லாமாதி பகவன்முதற்றே யுலகு. (p.) ஆதிபத்தியம், s. Supreme or paramount government. (p.) ஆதிபரன், s. The primeval God-the Supreme Being as the cause of all things. (p.) ஆதிபலம், s. Nut-meg, சாதிக்காய். ஆதிபாடை, s. The original or ancient language--Sanscrit. ஆதிபுங்கவன், s. The deity, கட வுள். 2. Argha, அருகன். (p.) ஆதிமகாகுரு, s. Blue vitriol, துரிசி. ஆதிமகாநாதம், s. Iron-sand, உலோகமணல். ஆதிமடக்கு, s. Repetition of a word at the beginning of a line. (p.) ஆதிமார்க்கம், s. The principal or high road, the right and straight way. ஆதிமுதல்--ஆதிமூலம், s. Rudiment, first principle, primeval cause, முதற்காரணம். 2. The Supreme Being, கடவுள். 3. [in astrology.] The governing planet, ஆட்சிக்கிரகம். (p.) ஆதிமூர்த்தி--ஆதியங்கடவுள், s. The deity as the source of all. (p.) ஆதியந்தகாலம்--ஆதியந்தகாலநாடி, s. The full duration of an eclipse expressed in Naliki and Vinaliki. &c. ஆதியந்தபாதிச்சா, s. Tabular correction for the parallax of the orbit of the planets, from the first of Capricornus to six signs, சீக்கிர உச்சம்--also called, மகரச்சா. ஆதியந்தமில்லாதவர், s. He who has no beginning nor end--the eternal godhead. ஆதியொடிடைமடக்கு, s. The repetition of a word in the beginning and middle of a line with different meanings, முதலுமிடையுமடக்கு. (p.) ஆதியொடுகடைமடக்கு, s. Repetition of a word in the beginning and end of a line. (p.) ஆதிவராகன், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) ஆதிவருணர், s. The first caste-Brahmans, பார்ப்பார். (p.) 51)

āyu (p. 40) --ஆயுஷியம்--ஆயுள், s. [impr. ஆயுசு.] Age, duration of life lifetime, வாழ்நாள். Wils. p. 118. AYUS. ஆயுகாரகன், s. Saturn, who, as the god of life, fixes the age of man, சனி. (p.) ஆயுசுவிருத்தி--ஆயுவர்த்தனை, s. Longevity, long life. தீர்க்காயுசு, s. A long life. அற்பாயுசு, s. A short life. 4)

imai (p. 47) s. The eye-lid, கண்ணிமை. 2. A twinkle, twinkling of the eye, கண் ணிமைப்பொழுது. 3. (p.) A small or minute thing, a particle, அற்பம். 4. A bear, கரடி. 5. A peacock, மயில். கண்ணிமைகைந்நொடியளவேமாத்திரை. The time of a twinkling of the eye, or snapping of the finger is the duration of a மாத்திரை. இமைகொட்ட, inf. To twinkle, இமைக்க. இமைக்குழிவு, s. A hollow formed within the eye-lid, causing acute pain. இமையவர்--இமையோர், s. The gods who never sleep nor wink, வான வர். (p.) இமையவர்வேந்தன், s. Indra the king of the gods, இந்திரன். இமையாட, inf. To twinkle--as the eyes. இமையில், s. Garuda--the watchful bird that never shuts its eyes--the vehicle of Vishnu, கருடன். (p.) 18)

urm (p. 64) s. Strength, firmness, hardness, compactness, coarseness, aspiration, force of voice, expression, meaning, &c., வலி. 2. Energy, spirit, exertion, determination, resolution, fortitude, firmness of mind, ஊக்கம். 3. (p.) The breast, chest, மார்பு. 4. Wisdom, knowledge, spiritual knowledge, ஞானம். 5. Velocity, force, missile or projectile force, வேகம். 6. The solid part of timber, வயிரம். 7. Hardness, induration, obduracy, திண்மை. 8. A surrounding wall, மதில். கடலுரமாயிருக்கிறது. The sea is high, rough. காற்றுரமாயிருக்கிறது. The wind is high, boisterous. உரகடல்--உரசமுத்திரம், s. A boisterous sea, a sea generally rough. உரங்குத்த, inf. [prov.] To pound and harden the earth around trees newly set, பலமுறச்செய்ய. உரங்கொள்ள, inf. To thrive, grow strong--as the wind; to get strength, become boisterous--as the sea, பலங்கொள்ள. 2. To exert strength, &c., வலியுண்டாக. 3. To be hardened, indurated, obdurate, கடினமுற. உரங்கொண்டெறிந்து. Throwing with force. காய்ச்சலுரங்கொண்டுகாய்கின்றது. The fever rages and burns. உரஞ்செய்ய, inf. To exert influence, take effect, produce, effect--as arguments, பலஞ்செய்ய. 2. To grow strong, வலியுற. 3. To thrive--as vegetables, &c., பலப்பட. அவரெடுத்தகாரியங்களிலொன்றுமுரஞ்செய்யவில் லை. He has been successful in nothing that he has undertaken. உரஞ்சொல்ல, inf. To animate, to encourage. உரமண், s. Hard, ungenial soil. உரமாய்நிற்க, inf. To stand fast, immovable. உரமாய்ப்பெய்கிறமழை, s. A heavy rain. உரமானசத்தம், s. A loud sound. உரமெடுக்க, inf. To remove a particular ailment incident to infants. உரம்போட, inf. To manure land, எருப்போட. 2. To fasten, make firm, உரப்பிக்க. உரம்விழ, inf. To get a particular ailment by rolling on the ground--applied only to a child not twelve months old. உராதரம், s. A woman's breast, முலை. உரேந்திரன், s. A hero, a soldier, வீரன். உரோருகம், s. A woman's breast, முலை; [ex உருகம், birth, origin.] கடலுரம், s. Roughness of the sea. உரக்க, inf. To become intense, grow strong, firm, hard, &c., to increase in strength, intenseness, loudness, &c., to rage, increase in violence, vehemence, heat, malignity, &c., பலமடைய. உரத்துப்படி. Read out. உரத்துப்பாடு. Sing loud; sing louder. காய்ச்சலுரத்துக்காய்கிறது. The fever rages intensely. உரக்கக்கூப்பிட, inf. To cry aloud. உரக்கப்பேச, inf. To speak loud. உரத்தகடல், s. A boisterous sea. உரத்தகடிதாசி, s. Thick, coarse paper. உரத்தகாய்ச்சல், s. A vehement fever. உரத்தகாற்று, s. A violent wind. உரத்தகுதிரை, s. A powerful horse. உரத்தசத்தம், s. A strong, harsh voice, a loud noise. உரத்தசரீரம், s. A firm constitution, a strong compact body. உரத்ததருக்கம், s. A sharp contest, a violent controversy. உரத்தநிலம், s. Firm soil. உரத்தவெயில், s. A hot sun. உரப்பிக்க, inf. To make firm, to harden, indurate, confirm. உரப்பு, v. noun. intenseness, force, strength, firmness, compactness, வலி. 2. Coarseness, thickness, roughness--as of cloth, paper, leaves, &c.; stiffness, hardness--as of rice not well boiled, or of the stomach when overcharged, or when food does not digest, திண்மை. உரப்பானநிலம், s. Firm, hard (ungenial) land--as உரத்தநிலம். உரப்பானபுடைவை, s. Thick, coarse cloth. நெஞ்சுரப்பானவன், s. A hardhearted man. 2)

uṟcarppiṇi (p. 68) s. A Jaina division of time, a long period described as ten crores of crores of oceans of years; this period alternates with one of similar duration. Wils. p. 144. UTHSARPIN'EE. 2. A period of time symbolized by the waxing of the moon and distinguished by longevity and abundance, opposed to அவசர்ப் பிணி, symbolized by the waning of the moon and distinguished by shortness of life and want, உலகம், வாணாள், போகம்முதலிய வைகளால் வளர்பிறைபோற் பெருகுங்காலம். 24) *

kaṭiṉam (p. 87) s. Hardness, compactness, firmness, induration, வன்மை. 2. Severity, cruelty, harshness, rigorousness, asperity, கடுமை. 3. Difficulty, roughness, ruggedness, வருத்தம். Wils. p. 182. KADINA. வெயில்மிகக்கடினம். The sun is very hot. அவன்பிழைக்கிறதுகடினம். It will be hard for him to recover. கடினக்காரன், s. A severe, hard man. கடினச்செய்தி, s. Heavy tidings. கடினப்பட, inf. To grow hard, difficult, obdurate, to indurate, வன்மைப் பட. கடினப்படுத்த, inf. [caus.] To harden the heart, &c., to indurate, வன்மைப் படுத்த. கடினப்பட்டமனம்--கடினமனம், s. A hard or unfeeling mind, obduracy. கடினமாய்ப்பேச, inf. To speak harshly, roughly. கடினமானநிலம், s. A hard soil. கடினமானபாடம், s. A hard lesson. மனக்கடினம், s. Hard-heartedness, cruelty. 68) *

kaṟpam (p. 102) s. The period of Brahma's life or one-hundred of his days and nights, பிரமனாயு. (சது.) 2. The periodical destruction of the world at the end of Brahma's day, also of his life, உலகமுடிவு. 3. [in pharmacy.] Medical powders to prolong life, secure immortal youth, சித்தர்கள்மருந்து. 4. Renovating influence on the system from the use of the powders, மூப்புவராமற்செ ய்யுமருந்து. (c.) 5. (p.) A day and night of Brahma, a period of 4,32,, solar, siderial years, or years of mortals measuring the duration of the word, and as many, the intervals of its annihilation, பிரமனோர்நாள். 6. Swerga, the world of the devas, தேவலோகம். 7. A number --ten thousand millions, ஆயிரகோடி. 8. [in sacred science.] Treatises on the incarnation by which the deities respectively are invoked in worship, மந்திரசாஸ்திரம். 9. One of the six அங்கம், or parts of knowledge; that which treats of incantations, வேதாங்க மாறிலொன்று. 1. One of the nine Nidhis of Kuvera, நவநிதியிலொன்று. Wils. p. 22. KALPA. கற்பகாலம், s. The period of Brahma's day, or of his age, a kalpa. கற்பஞ்சாதிக்க--கற்பஞ்சாப்பிட, inf. To inure the body to hardship-as ascetics, strengthening it with medicaments and by other means for promoting longevity, கற்பந்தின்ன. கற்பநாள், s. A kalpa of time. கற்பமுடிவு, s. The end of a kalpa. கற்பாந்தம், s. The end of a kalpa, கற்பமுடிவு. (See கற்பம்.) 2. Stability, that which lasts long, உறுதியாயிருப்பது. 20) *

kārttikai (p. 104) s. The eighth Hindu month, being part of November and December, ஓர்மாதம்.--Note. The Saivas consider it more sacred than other months, and may abstain from animal food during the month, who at other times use it; and keep it as a season of fast in honor of the canonized pleiades, and their foster son Skanda. Wils. p. 214. KARTTIKA. 2. The third lunar asterism; the pleiades, regarded as six stars, கிருத்்திகைநட்சத்திரம். 3. The third nacshatra. 4. The day or rather the duration of time during which the moon is in the கார்த்திகை nacshatra, கார்த்தி கைநாள். 5. The November-flower plant, காந்தன், Gloriosa superba, L. 6. (சது.) Durga, துர்க்கை. கார்த்திகேயன், s. A name of the god Skanda (கந்தன்), as nursed by the pleiades in the form of nymphs; he assuming the forms of six infants, the bodies being afterwards united into one. Wils. p. 214. KARTIKEYA.. கார்த்திகைக்கிழங்கு, s. The root of the கார்த்திகை plant which is poisonous. It is sometimes eaten by mistake for the அல்லிக்கிழங்கு. கார்த்திகைக்கொடி, s. The Novemberflower plant, தோன்றி. கார்த்திகைக்கொள்ளி, s. [prov.] A brand waved by children in play on the evening of திருக்கார்த்திகை festival. கார்த்திகைசோமவாரம், s. The Mondays in கார்த்திகை regarded as fastdays, on which religious duties are more meritorious than in other months. கார்த்திகைதேவிமார், s. Pleiades, the goddesses. கார்த்திகைப்பூ, s. The November-flower, காந்தள்மலர். கார்த்திகைவிரதம், s. The November fast, kept in honor of Skanda, கிருத்திகைஉப வாசம். கார்த்திகைவிளக்கு, s. The November lamp-lighting on the evening of the திரு க்கார்த்திகை, when lights are placed at the door and other parts of the house, in the cow-stall, at the well, in the growing corn. &c.; commonly called விளக்கிடல் or விளக்கீடு. திருக்கார்த்திகை. The day in கார்த்திகை in which the moon enters the third nacshatra, considered a very sacred day. 145)

kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

kuṟṟm (p. 132) s. Fault; moral or physical imperfection, blemish, defect, deformity. பி ழை. 2. Crime, misdemeanor, guilt, தீங்கு. 3. Impurity; ceremonial or moral defilement--as cause of offence to the deity, of blight to plants, &c., சூதகம். 4. Reproach, stigma, charge, accusation, blame, குறை. 5. Amercement, mulct, fine, அபராதம். 6. (சது.) Sickness, நோய். முக்குற்றம், s. The three kinds of evil, incident to the soul in connexion with births, as darkening the understanding and leading to sin. 1. காமம், sexual desire, lust. 2. வெகுளி, anger. 3. மயக்கம், bewilderment, mental illusion. யாக்கைக்குற்றம், s. The five defects of the body; 1. கொட்டாவி, yawning. 2. நெட்டை, snapping the joints. 3. குறுகு றுப்பு, snoring. 4. கூன்கிடை, lying shrunk up. 5. நட்டுவிழல், nodding. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. 1. ஞானாவரணியம், ignorance, or want of wisdom. 2. தரி சனாவரணியம், defective perception. 3. வேதநீயம், comprehensibleness. 4. மோக நீயம். subjection to the passions. 5. ஆயு, age, limited duration. 6. நாமம், having a name or describableness. 7. கோத்திரம், parentage, descent. 8. அந்தராயம். liability to impediments and accidents. The opposite of these are peculiar to the deity. See எண்குணம் under குணம். நூற்குற்றம், s. The ten faults or defects in a literary composition. 1. குன்றக்கூறல், a partial statement--saying too little. 2. மிகைபடக்கூறல், redundancy-saying too much. 3. கூறியதுகூறல், tautology--repetition. 4. மாறுகொளக்கூறல், inconsistency--contradictory statements. 5. வழூஉச்சொற்புணர்த்தல், the employment of improper or inappropriate words and terms. 6. மயங்கவைத்தல், obscurity, mystification. 7. வெற்றெனத்தொடுத்தல், emptiness, barrenness. 8.மற்றொன்றுவிரித்தல், digression--introducing another subject. 9. சென்றுதேய்ந்திறுதல், gradual loss of vigor and tone. 1. நின்றுபயனின்மை, useless statements; verbosity; bombast. இமைக்குற்றங் கண்ணுக்குத்தெரியாது. The eye does not see the defect of the eyelashes; i. e. one's own errors, and those of his family and friends, are unnoticed. குற்றங்கடிய, inf. To avoid guilt. குற்றங்களைய, inf. To free from errors. குற்றங்காட்ட, inf. To expose faults. குற்றங்காண, inf. To find fault. 2. To blame, to be blameable, &c. குற்றஞ்சாட்ட--குற்றஞ்சுமத்த--குற் றப்படுத்த--குற்றமேற்ற, inf. To conviet, charge with a fault or crime; to accuse. அவன்மேற்குற்றஞ்சுமத்து. He has been found guilty. குற்றஞ்சாராதவன், s. An innocent man. குற்றஞ்செய்ய--குற்றம்பண்ண, inf. To commit a fault; to perpetrate a crime; to do wrong, &c. குற்றஞ்சொல்ல, inf. To accuse, criminate, blame, censure, charge with fault; to impeach. 2. To object, gainsay. 3. To criticize; to be hypercritical, censorious, captious; to expose faults. குற்றத்தைமறைக்க, inf. To deny a crime; to hide a fault. குற்றந்தீர்க்க--குற்றம்பரிகரிக்க, inf. To correct faults, to free from faults; to expurgate, exculpate, absolve. குற்றந்தெரிக்க, inf. To exhibit faults; to criticize, to sift--as a literary production. குற்றப்பட, inf. To be in fault; to be found guilty, criminal, blameable. குற்றப்பாடு, v. noun. The state of being in fault; accusation, imputation. குற்றம்பார்க்க--குற்றம்பிடிக்க, inf. To find fault, to be censorious. குற்றம்பார்க்கிற்சுற்றமில்லை. Censoriousness destroys friendship. குற்றமில்லான்--குற்றங்களில்லான், s. Argha--as an immaculate being, அருகன். 2. Any holy being; an innocent person. குற்றமிறுக்க, inf. To pay a fine. குற்றம்பாராட்ட, inf. To exaggerate one's faults; to magnify guilt; to dwell too much upon one's faults. குற்றம்பொறுக்க, inf. To pardon, to forgive, to bear with faults. குற்றம்போட, inf. To impose a fine; to mulct. குற்றம்வாங்க, inf. To impose a fine. குற்றவாளி, s. A criminal, a malefactor, a culprit. 2. One convicted of crime. 3. A delinquent, an offender. கைக்குற்றம், s. Mistakes of the hand. See கை. 56)

cācuvatam (p. 174) s. Perpetuity, eternity, endless duration, அழியாமை. W. p. 84. S'AS'VATA. (c.) 2. Certainty, ascertainment, நிச்சயம். 3. Immobility, steadfastness, அசையாநிலை. (சது.) 4. Eternal bliss, beatitude, liberation from births, மோட்சம். இந்தவாழ்வு ஒருவருக்குஞ் சாசுவதமாகாது. This prosperity will not always continue. 58)

titi (p. 238) s. A phasis of the moon, or lunar day of different lengths, of which there are fifteen in the increase, and the same in the decrease of the moon. W. p. 376. TITHI. They are, 1. பிரதமை. துதியை or விதி யை. 3. திரிதியை. 4. சதுர்த்தி. 5. பஞ்சமி. 6. சஷ்டி. 7. சத்தமி. 8. அஷ்டமி. 9. நவமி. 1. தசமி. 11. ஏகாதசி. 12. துவாதசி. 13. திரையோதசி. 14. சதுர்த்தசி. 15. பௌர்ணிமி, full moon, or அமாவாசியை, new moon. The days from the new to the full to the new are பகுளம். 2. Anniversary of the death of a parent, elder brother, &c., சிராத்தம். (c.) 3. One of the wives of the Rishi Casyapa, and mother of the Daityas or திதிமைந்தர், one of the two classes of foes to the gods, தைத்தியர்தாய். W. p. 48. DITI. திதிவாரநட்சத்திரயோககரணங்கள். The five parts of a Hindu calendar. See பஞ்சாங் கம். திதிகொடுக்க--திதிபண்ண, inf. To give alms on the anniversary of the death of near relatives for their benefit. திதிகொள்ள, inf. To make choice of one of two lunar days for fasting, funeral rites, &c., when they both occur on the same solar day. திதிட்சயம், s. Day of new moon, அ மாவாசியை. W. p. 376. TITHIKSHAYA. திதிநாடி, s. Duration of an eclipse in Nalikas, &c., கிரகணகாலம். திதிநிச்சயம்--திதிநியாதம், s. The determining of an appropriate tithi for any particular ceremony. திதித்திரயம், s. The lunar days occurring in the same day of twenty-four hours. திதித்துவம், s. A calendar which marks all the fasts, religious observance. &c., ceremonies prescribed on certain days of the year. திதித்துவயம், s. The occurrence of two lithis on one solar day in each of which ceremonies for the dead may be performed. திதியர்த்தம், s. Half of the duration of an eclipse. திதிவிரதம், s. Fasts regulated by lunar days. See விரதம். 60) *

nīṭu (p. 277) . An adverbial particle used in combination to express extension or duration of time or space, or a long time, நெடுங்காலமட்டும்; [ex நீடு, v.] நீடுவாழ்வார். They shall live long. (p.) நீடுநினைந்திரங்கல், v. noun. [in love poetry.] The grief of the husband on account of the absence of the wife, அகப்பொருட்டுறையினொன்று. நீடோடநடக்க, inf. To last a long time. (R.) 242)