oṟṟu (p. 84) s. A mute consonant, மெய் யெழுத்து. 2. Spying, espionage, searching, agency, வேவு. 3. A messenger, an agent or emissary, தூதன். 4. A spy, வேவுகாரன். ஒற்றர், s. Spies, searchers, emissaries, வேவுகாரர். 2. The confidential agents or messengers of a prince whether employed in his own dominion or another's, for a good or bad purpose, தூதர். ஒற்றராலக்கணத்தேயுணர்ந்து. Being acquainted (with the counsels of the enemy) at that time through the spies. (பார.) கன்னலொன்றளவைதன்னிற்கந்தவேளொற்றன்யா க்கை சின்னபின்னங்களாகச்செய்குவன். I would tear to pieces the body of Veeravagu, Skandar's emissary, in the space of an hour. (ஸ்காந்.) ஒற்றளபு--ஒற்றளபெடை, s. The insertion of a consonant in verse to lengthen the sound. See அளபெடை. ஒற்றாடல், v. noun. The act of directing spies. ஒற்றாளுதல், v. noun. Employing spies or secret messengers, தூதரையாளுதல். ஒற்றுக்கேடு, s. The elision of a consonant. ஒற்றுக்கேட்டல், v. noun. Overhearing. ஒற்றுப்பெயர்த்தல், v. noun. [in மி றைக்கவி.] Constructing a species of verse so artfully that, independent of the main sense, other meanings may be contained in it, மிறைக்கவியினோருறுப்பு--as அம்புத்தலை, the head of an arrow is அப்பு த்தலை, when the mute is hardened--which means the new head--besides the original meaning. ஒற்றெழுத்து, s. An inanimate consonant, மெய்யெழுத்து. ஒற்றொழிபாட்டு, s. A verse that contains no mute consonants, மெய்யெழு த்தில்லாப்பாட்டு. 27)

toḷi (p. 263) s. (St. துவனி.) Sound, noise, intonation, twang, peal, ஒலி. 2. Tone musical sound, கண்டத்திசை. 3. A figure of sound, change of meaning in a word or phrase by change of sound. (c.) தொலிச்சிலேடை, s. A சிலேடை in which there is only one important meaning, a part of the pharase being merely to make the pun, as ஒற்றுப்பெயர்த் தல். தொனியர்த்தம், s. Figurative meaning. தொனிவைக்க, inf. To make a great sound, noise, roar, &c., பேரொலிசெய்ய. 17)