accmm (p. 7) s. A grass, முசுறுப்புல், Pommercullia, L. 13)

aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

uṭṟṟu (p. 59) கிறேன், உடற்றினேன், வேன், உடற்ற, v. a. To attack furiously in battle, to charge or rush on with fury, போர்செய்ய. 2. To vex, afflict, torment, வருத்த. 3. To drive back, beat away, &c., துரத்த. 4. To frustrate, thwart, scatter, disperse--as an opposing army, &c., சிதற வடிக்க. 5. To kill, destroy, exterminate, அழிக்க. 6. To discharge an arrow or other missile, பிரயோகிக்க. (p.) ஆசுகமுடற்றினாரே. They discharge arrows in rage. (பாரதம்.) வெஞ்சமமுடற்றினாரே. They carried on a destructive war. ஒல்லுங்கருமமுடற்றுபவர்கேண்மை. The friendship of those who frustrate one's designs when they are about to be accomplished. (குறள்.) உலகத்துண்ணின்றுடற்றும்பசி. Hunger will afflict the world. உடற்றல், v. noun. Attacking with fury. 2. s. Great fury, பெருங்கோபம். (p.) 86)

uruttiram (p. 65) s. Fury, violent anger, rage, பெருங்கோபம்-- as இரௌத்திரம்; which see. 2. [in rhetoric.] Warlike rage as one of the nine emotions of the mind expressed by poetry, நவரசத்திலொன்று. (p.) 3. Turmeric, Curcuma longa, மஞ்சள். உருத்திராகாரமாய்வந்தான். He came in a furious attitude. உருத்திரபஞ்சமம், s. One of the musical modes, ஓர்பண். உருத்திரரோகம், s. Asthma, மா ரடைப்பு. உருத்திரன், s. A furious person, பெருங்கோபி. 20)

uṟẕ (p. 67) கிறேன், ந்தேன், வேன், உறழ, v. a. [in arithmetic.] To multiply, பெருக்க. 2. To hate, counteract, பகைக்க. 3. v. n. [in grammar.] To be interchangeable with--as letters in combination, to be permutable, விகற்பமாக. 4. To be contrasted with, to rival, to vie with, எதிராக. 5. To cope with, to join in battle, to attack, make onset, இகல. 6. To be similar to, to be assimilated, உவமையாக. (p.) லகரமல் வழிக்கண்ணேறகரத்தோடுறழும். In அல் வழி combination, ல் is interchangeable with ற். துறக்கமோடுறழச்செய்த. Made so as to resemble the celestial world-மகரவிறுதியஃறிணைப்பெயரினகரமோடுறழும். ம் final in some nouns of the inferior class is exchangeable for ன். காருறழ்கந்தரக்கடவுள். The god (Siva) whose neck resembles the clouds. எட்டைப்பத்தாலுறழவெண்பதாம். Eight multiplied by ten make eighty. உறழ்ச்சி, v. noun. Similitude, resemblance, &c. See உறழ்வு. உறழ்வு, v. noun. Likeness, resemblance, comparison, ஒப்பு. 2. Equilibrium, equality, சமம். 3. [in grammar.] The state of being interchangeable, விகற்பம். 4. Contrast, rivalry, competition, vying, எதிர். 5. Joining in battle, combating, போர். 6. Hatred, enmity, animosity, variance, பகை. 7. Multiplication of numbers, எண்பெருக்குகை. 8. Perception, உணர்வு. 74)

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

ēkpōkm (p. 77) s. Mutual enjoyment of the sexes, ஒருதன்மைத்தானவின்பம். 2. Mutual love, reciprocal enjoyments in wedlock. மனைவியுங்கணவனும் அன்னியொன்னியமாயி ருக்கை. 3. The stoicism of the ascetic to whom praise and dispraise, pleasure and pain, &c. are equally indifferent, சுக துக்கங்களைச்சமமாகநினைக்கை. 4. Indifference, recklessness, libertinism, regardlessness of God and man, மனதின்படியனுபவிக்கை. 13)

ēkam (p. 76) s. Unit in arithmetic, ஒன்று. 2. That which is unique, absolute, ஒப்பற் றது. 3. Solitariness, தனிமை. 4. Union, unison, உடன்பாடு. 5. The total, the whole, good and bad--great and small, altogether, மொத்தம். In this meaning it seems limited to the oblique cases. Wils. p. 17. EKA. ஏககாலத்திலே. At once, in a single act. 2. Coeval, contemporary, together. ஏகத்துக்கிருட்டு. It is very dark. என்ன, inter. What? what kind? what manner? why? யாது. 2. Participle third person plural, irrational class of the symbolic verb என், but used in common for the singular, also instead of என்னது or எற்று, குறிப்புப்பெயரெச்சம். என்னத்துக்காக. [prop. என்னதற்காக.] On what account, why? என்னத்தைக்கண்டாய். [prop. என்னதை.] What did you see? என்னென்ன. What--distributively. அதென்னவோ. What can that be? 2. I know not what. பாடல்பெறானேபலர்மெச்சவாழானே--நாடறியநன் மணங்ககணாட்டானே, பேடி--இவன்வாழும்வாழ்க்கை யிருங்கடல்சூழபாரிற்--கவிழ்ந்தென்னமல்காந்தென்கா ண். Of what utility in this sea-girt land is an hermaphrodite, whom no panegyrist has ever celebrated, and who has not obtained the praises of the multitude, nor sought fame by charitably aiding the indigent to marry? ஏ ஏகத்துக்குமூந்நூறு. Altogether three hundred. ஏகசகடு. [vul.] Altogether, in the gross, in the lump, மொத்தம். 2. Average, சரிசரிவிலை. ஏகசக்கரம், s. Sovereignty, monarchy exercised by a paramount king, ஓராழி. 2. Name of a city, ஏகச்சக்கரபுரம். Wils. p. 17. EKACHAKRA. ஏகசக்கரக்குடை, s. Independent sovereignty, monarchy, தனிக்குடை. ஏகசக்கரமாயாள, inf. To rule with supreme power. ஏகசக்கரவர்த்தி--ஏகசக்கராதிபதி, s. A paramount sovereign, a monarch, an emperor, இராசாதிராசன். 2. The Supreme Being, கடவுள். ஏகசக்கரவனம், s. A forest in which the Pandus retired for some time. ஏகசமன்--ஏகசமானம், s. Uniformity, likeness, smallness, ஒருநிகர். ஏகசரம், s. The rhinoceros, காண் டாமிருகம். Wils. p. 12. EKACHARA. ஏகசிந்தை, s. Unanimity, ஒரும னது. 2. Implicitness, singleness of purpose, undivided attention, ஒன்றிலேசெல் லுஞ்சிந்தை. ஏகசிந்தையாயிருக்க, inf. To be unanimous. 2. To be intent on, or wholly engaged in a thing. ஏகசுபாவம், s. Uniformity of disposition in a person, ஒரேதன்மை. 2. Similarity of nature in different persons, சமமானசுபாவம். ஏகதந்தன், s. Ganesa--the one tusked--the other having been broken off and cast at his foe கயமுகாசுரன் in combat, விநாயகன். Wils. p. 17. EKADANTA. (p.) ஏகதாளம், s. One of the seven kinds of தாளம், or modes of beating the drum, ஆதிதாளம். Wils. p. 17. EKATALA. எவனோவொருபேயனென்னவோபுலம்பிப்போனான். Some demoniac, who I cannot tell, has passed by, uttering his wailings--spoken in contempt; for என்னவோ, in colloquial style என்னமோ is sometimes used improperly. உனக்கவனென்னவேண்டும். How is he related to you? 6)

o (p. 81) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To resemble, to equal, to be like, to match, நிகர்க்க. 2. v. n. To be fit, be suitable, to consist with, be adapted to, தகுதி யாயிருக்க. 3. To be equal, be parallel, alike, to match, to tally, correspond, சமமாயிருக்க. 4. To agree, consent to, allow, yield in argument, பொருந்த. ஒக்கும். It will agree, be proper, suitable, fit, like the same. ஒக்கும்வகையினால். By mutual agreement. (El. 291.) (p.) ஒத்தகுடிப்பிறந்தோர். Those born in families of equal rank that may inter-marry. எத்தால்வாழலாம்--ஒத்தால் வாழலாம். [vul.] How may we prosper? we may prosper by promoting concord. அதனோடொக்கும்--அதற்கொக்கும்--அதையொக் கும். It equals or is like that. விதியெனினும் விகாரமெனினுஞ்செயற்கையெனினு மொக்கும். In grammar, விதி, விகாரம் and செ யற்கை are synonymes. வில்லொக்கும்புருவம். Eye-brows resembling a bow. மக்களேபோல்வர்கயவரவரன்னவொப்பாரியாங்கண் டதில். The base among men are formed like others. We see no other two classes of beings that do so resemble each other. ஒக்க, inf. [used adverbially.] Together with, in company with, கூட. 2. Plentifully, bountifully, numerously. ஒக்கக்கிடக்கிறது. There is abundance. ஒக்கப்படித்தவர். One who has learned much--commonly in sarcasm. ஒக்கப்பிறந்தவர்கள். Children of the same mother. ஒக்கவில்லை. There is not much. ஊரொக்கக்கொள்ளைகொண்டுண்டவன்சுற்றம் போல் வேரொக்கக்கெடுமூலவியாதியே. The hemorrhoids will be as thoroughly extirpated (by this specific) as the posterity of one who plundered the whole village. ஒக்கப்போக, inf. To join in company with. ஒத்த, rel. part. Conformable, suitable, consistent, equal. அப்படிக்கொத்தது. Such. பிறரைவருத்துவதற்கொத்தபாவமில்லை. There is no sin equal to that of afflicting others. ஒத்தசனம்--ஒத்தசாதி, s. Tribes, confederate castes linked together, securing general resentment of an injury done to any member of the respective communities. ஒத்ததரை, s. Level ground. *ஐராணி, s. The wife of Indra, இந்திராணி. 2. Parvati, பார்ப்பதி. See அயிரா ணி. 4) *

oppṉai (p. 82) v. noun. Adorning, decorating, embellishing, attiring, அலங்கரிப்பு. 2. s. Simile, comparison, allegory, உவ மை. 3. Proof, evidence, parable, instance from history, exemplification, திருட்டாந்தம். 4. Representation, likeness, resemblance, imitation, symbol, emblem, effigy, பாவனை. 5. Levelness, evenness, smoothness, parallel, சமம். ஒப்பனைக்குச்சப்பாணிகொட்டுகிறார்கள். They clap their hands in feigned congratulation. ஒப்பனைகாட்ட, inf. To exhibit a likeness whether picture, or bust, ஒப்பு க்காட்ட. 2. To adduce proof or illustration by a parallel instance from history, திருட்டாந்தங்காட்ட. ஒப்பனைசொல்ல, inf. To use comparison, ஒப்புச்சொல்ல. ஒப்பனைபண்ண, inf. To decorate, adorn, அலங்கரிக்க. 2. To prove, demonstrate, திருட்டாந்தங்காட்ட. 3. To level, to smooth, சமனாக்க. ஒப்பனையிட, inf. To compare. 14)

oppm (p. 82) s. Evenness, levelness, smoothness, சமம். 2. Parallel, simile, comparison, resemblance, ஒப்பு. (பாரதி). 3. Signature, கையொப்பம். 4. [prov.] Gloss, polish, lustre, துலக்கம். 5. A writ from a magistrate, a summons, a citation, an order, a certificate. அழைப்புப்பத்திரம். 6. A written grant of privileges or honors, அதிகாரபத்திரிகை. ஒப்பக்கதிர், s. A jeweller's polishing instrument, கம்மக்கருவியிலொன்று. ஒப்பங்கொடுக்க, inf. [prov.] To grant an order, a citation, a summons. ஒப்பமிட, inf. [prov.] To polish, to put a gloss on metals, &c., துலக்க. 2. To smooth, to level, to make even, சமனாக்க. 3. To subscribe one's name, கையொப்பமிட. 4. To grant a certificate of privileges, to invest with honors by diploma, அதிகாரபத்திரிகையிலொப்பம்வைக்க. 13)

oppitm (p. 82) s. [vul.] Agreeableness, acceptableness, satisfactoriness, சம்மதம். 2. Evenness, levelness, smoothness, சமம். 3. Consonance to reason, equitableness, வழு வின்மை. 17)

oppu (p. 82) s. Likeness, similitude, comparison, resemblance, ஒப்புமை. 2. Suitableness, congruity, acceptableness, satisfactoriness, தகுதி. 3. Uniformity, similarity, conformity, oneness, harmony, concord, இசைவு. 4. Beauty, comeliness, gracefulness, அழகு. (பாரதி.) 5. Levelness, evenness, equality, equilibrium, சமம். 6. A funeral elegy, ஒப்பாரி. 7. [in logic.] Comparison as one of the eight means of discovering truth, உவமானப்பிரமாணம். 8. Imitation, சாயல். 9. Acknowledgment, concession, உடன்படுகை. ஒப்புத்தானோ. Do you agree to this? Is it valid? Are you in earnest? அதுஒப்பில்லை. I do not accept it. ஒப்படை, v. noun. Charge, entrusting, surrender, commitment, delivery, capitulation, ஒப்புக்கொடுக்கை; [ex அடை.] ஒப்படைக்க, inf. To entrust, deliver-consign, deliver to the charge of another--as an apprentice or ward. ஒப் புக்கொடுக்க. 2. To make satisfaction. கொடுத்துத்தீர்க்க. 3. To recommend a person, புகழ்ந்தொப்பிக்க. ஒப்படைபண்ண, inf. To deliver in charge, commit, consign, capitulate, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To satisfy, make satisfaction, indemnify, ஒப்பச்செய்ய. ஒப்பணி, s. One of the thirty-five rhetorical figures. See அலங்காரம். ஒப்பளவை, s. As உவமானப்பிர மாணம். ஒப்பாக, inf. To be like, to resemble, conform to, ஒப்பாயிருக்க. 2. To be equal to, be parallel, நேராக. 3. To be proved, திருட்டாந்தமாக. 4. To be satisfactory, acceptable, agreeable, இசைவாக. ஒப்பாக்க, inf. To assimilate, liken, சமனாக்க. 2. To compare, liken, இணையா க்க. ஒப்பாசாரம், s. Right, proper conduct, walking according to established rule, ஒத்தவொழுக்கம். 2. Hypocritical profession of love or friendship, feigned courtesy. dissimulation, pretension, hypocrisy, கபடம். 3. Compact, agreement, உடன்படிக்கை. 4. [prov.] Connivance, க ண்டுங்காணாமலிருக்கை. உனக்கும்அவனுக்கும்ஒப்பாசாரமென்ன. What contract have you made with him? ஒப்பாசாரக்கள்ளன், s. A hypocrite, a dissembler, a feigner, மாயக்காரன். ஒப்பாசாரஞ்சொல்ல, inf. To promise. ஒப்பாசாரம்பண்ண, inf. To make a contract. ஒப்பிட, inf. To use comparison, to liken, உவமிக்க. 2. To compare, to collate, ஒத்துப்பார்க்க. ஒப்பில்லாதது, appel. n. That which is incomparable, precious. ஒப்பில்லாதவன், appel. n. He who is incomparable--God. ஒப்பின்முடித்தல், v. noun. [in grammar.] An author's classing things together on account of some similarity among them, though of different species, 32-உத்தியிலொன்று. ஒப்பின்மை, s. Incomparableness, peerlessness. 2. Dissimilarity. ஒப்புக்கு. Out of compliment, for conformity's sake. ஒப்புக்கழ, inf. To feign weeping, to bewail at funerals for ceremony's sake. ஒப்புக்குச்செய்ய, inf. To do a thing feignedly, merely to please others. ஒப்புக்குச்சொல்ல, inf. To say a thing, or to invite one merely out of compliment, to say for form's sake. ஒப்புக்குவணங்க, inf. To make obeisance, or to worship hypocritically, or for form's sake. ஒப்புக்கொடுக்க, inf. To deliver, consign, make over, to surrender, devote, ஒப்புவிக்க. நீயொப்புக்கொடுக்கவுமில்லை நானொப்புக்கொள் ளவுமில்லை. Thou hast not given it to me, nor have I received it. அக்கினிக்கொப்புக்கொடுக்க, inf. To make an offering to the god of fire, as in marriage ceremonies. 2. To consign to the fire. ஒப்புக்கொள்ள, inf. To receive, take charge of, ஏற்றுக்கொள்ள. 2. To admit, grant, allow, assent, agree to, ஒத் துக்கொள்ள. 3. To be pleased, or satisfied in regard to an object or thing, திருத் திபொருந்த. ஒப்புக்கொண்டுறுதிப்படுத்திக்கொண்டார்கள். They consented to and confirmed it. கிழவிக்கொன்றுமொப்புக்கொள்ளவில்லை. The old woman is pleased with nothing. உத்தியோகத்தையொப்புக்கொள்ள. To enter upon, or succeed another in an office. கோட்டையையொப்புக்கொண்டான். He has taken charge of the fort (from the power that surrendered it). அவனுக்குச்சாப்பாட்டிலேயொப்புக்கொள்ளவில் லை. He has no relish for food. ஒப்புமொழி, s. A written agreement between two parties. ஒப்புறுத்த, inf. To make a comparison, உவமிக்க. ஒப்பெடுத்தழ--ஒப்பிட்டழ, inf. To bewail and sing a funeral elegy, commonly extempore. 18)

oppurvu (p. 83) s. Established customs and duties, obligation, முறைமை. 2. Beneficence, liberality, உபகாரம். 3. Levelness, evenness, சமம். 4. Agreement, union, ஒற்றுமை. ஒப்புரவினால்வருங்கேடெனின். If it be said that by liberality, poverty should result-(குறள். 67. 1.) ஒப்புரவொழுகு. Conduct yourself consistently. (ஔவை.) ஒப்புரவறிதல், v. noun. The appreciation of that which is suitable, agreeable. ஒப்புரவாக, inf. To be reconciled. ஒப்புரவாயிருக்க, inf. To be tolerably well-said of a sick person, &c. ஒப்புரவுசெய்ய, inf. To fulfil established duties, முறைமைசெய்ய. 2. To level, smooth, சமமாக்க. 3)

kōcmm (p. 148) s. The பீர்க்கு plant. 7)