uṭlu (p. 59) --உடல், கிறேன், உடன்றே ன், வேன், உடல, v. n. To fight, be enraged, கோபத்தோடுபோர்செய்ய. 2. To exhibit signs of fierce anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. (p.) உடல்சினவரவம். The furious serpent. (ஸ்காந்தம்.) அவருடனுடன்றுபொரவுன்னினும். Should one be enraged and attack them in battle. (பாரதம்.) உடலல், v. noun. Rage, being enraged, சினத்தல். 2. Exhibiting signs of fierceness, சினக்குறிப்பு. 83)

uru (p. 65) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be angry, be provoked, be fierce, to rage, கோபிக்க. 2. To exhibit signs of anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 3. To be abundant, copious, மிக. 4. To be intense, அதிகரிக்க. 5. To be great, பெரிதாக. 6. To sprout, shoot, முளைக்க. 7. To have an origin, come into existence, to be evolved, வெளிப்பட. 8. To appear, assume form, தோற்ற. 9. To result in effects--as the deeds of former births, to grow mature, கன் மம்விளைய. (p.) நல்லறமேயுருத்தெழுந்திடுமௌவைநந்தாய். Oh! venerated mother, virtue personified. வெவ்வினையுருத்தகாலை. When the vile deeds (the fruits of them) appeared. (சிலப்பதி காரம்.) ஊழ்வினையுருத்தென. As soon as the deeds connected with former births had become matured. (சிலப்பதி.) உருத்தல், v. noun. Being angry, கோபித்தல். 2. Appearing, தோற்றல். 3. Abundance, மிகுதி. 4. Sprouting, shooting, முளைத்தல். (p.) உருப்பு, v. noun. Abundance, copiousness, intenseness, மிகுதி. (பாரதி.) 4) *

uṟukku (p. 67) கிறேன், உறுக்கினேன், வே ன், உறுக்க, v. a. To reprimand, chide, scold, reprove, rebuke, கடிந்துகொள்ள. 2. To meanace, denounce, threaten, either by words or gesture, பயமுறுத்த. 3. To speak with harshness, severity, anger, &c., குரூர மாய்ப்பேச. 4. (p.) To leap over, pass over, கடக்க. 5. To jump, குதிக்க. உறுக்கிக்கேட்க, inf. To interrogate in a threatening tone or manner. உறுக்கிச்சொல்ல, inf. To speak or declare with authority, to speak in a threatening tone. விரலாலுறுக்க, inf. To rebuke by raising or shaking the forefinger. உறுக்கல், v. noun. A jump, குதிப்பு. 2. s. Anger, கோபம். 3. Sign of anger, சினக்குறிப்பு. உறுக்கு--உறுக்காட்டம்--உறுக்கா ட்டியம், v. noun. Rebuking, threatening, severe reprimand, vehement command, உறுக்குதல். அவனுடையஉறுக்காட்டியத்தைப்பார். See how ostentatiously he rebukes. உறுக்காட்டியம்பண்ண, inf. To exercise authority, &c. 81)

ulṟu (p. 66) கிறது, உலறினது, ம், உலற, v. n. To be worn out, as clothes, &c., சிதைய. 2. To become dry, to wither, காய. 3. To become rough, shaggy, loose, brushy--as hair, to bristle up, சிலும்ப. 4. To show signs of anger, be incensed, சினக்குறிப்புக் காண்பிக்க. (p.) உலறுபன்மயிர். Rough hair. (காசி.) உலறும்வெஞ்சுரம். The arid desert. (இராமா.) உடுக்கையுலறியுடம்பழிந்தக்கண்ணும். Though the clothes become tattered and the body emaciated-- (நாலடி.) 11)

kñl (p. 86) --கஞலு, கிறது, கஞன்றது, க ஞலும், கஞல, v. n. To ascend, எழும்ப. 2. To be close, நெருங்க. 3. To be severe, quick, to have velocity, கடுக. 4. To abound, மிக. (p.) கஞலவழிந்ததொல்லிருமாழை. Numerous were the wornout gold ornaments of ancient manufacture. (ஸ்காந்.) கஞலல்--கஞலுதல்--கஞறல், v. noun. Closeness, narrowness, நெருங்கல். 2. Rising, elevation, எழுச்சி. 3. Severity, quickness, கடுப்பு. 4. A sign of displeasure, சினக்குறிப்பு. (பிங்.) 5. Fullness, luxuriance, பொலிவு. 6. Abundance, plenty, மிகுதி. (p.) கஞன்றல், v. noun. Ascent, எழுச்சி. (p.) 15)

kṉṟu (p. 102) கிறேன், கன்றினேன், வேன், கன்ற, v. a. To become sore--as with a blow; as the feet with walking; the hands with first using a tool, &c., காயத்தினாற்கன்ற. 2. To be burnt with the sun, வெயிலினால்மு கங்கன்ற. 3. To grow hard and unfit for use --as fruits by injury in their growth--as plantains by the application of too much heat, in smoking or forcing them, நைய. 4. To grow hard and unrelishable--as vegetable curries, through failure of heat in cooking, பதனழிய. (c.) 5. (p.) To have the feelings wounded, to be aggrieved, விசனப் பட. 6. To be violent, enraged, கடுங்கோபங் கொள்ள.--Note. போதல் is commonly joined with the gerund of this verb. கன்றும்வயவேந்தர். Violent kings that are enraged. அவன்கைகன்றிப்போயிற்று. His hand is hurt, bruised, &c. கன்றினகுரல், s. Harshness of voice, deep or gutteral voice. கன்றுகாமம், s. Headstrong lusts. கன்றுசினம், s. Violent anger. கன்றல், s. Anger, கடுப்பு. 2. Sign of anger, சினக்குறிப்பு. (p.) கன்றுதல், v. noun. The state of being over-ripe, நைதல். 2. Pitying, இரங் கல். 3. Rottenness, பதனழிவு. 70)

kṟu (p. 101) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To grow black, to darken, கருமையாக. 2. (p.) To become impure, polluted, to contract moral defilement, கறைப்பட. 3. To show signs of anger, to look black, to scowl, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 4. To be angry, கோபிக்க. கறுத்தகம்பளி, s. A black hair cloth. கருத்தசாமை, s. A dark kind of grain, See சாமை. கறுத்தவன், s. A dark of black person.

kṟuppu (p. 102) s. Blackness, darkness, கருமை. 2. (p.) Indications of anger, frown, scowl, சினக்குறிப்பு. 3. Anger, displeasure, சினம். 4. A spot, taint, pollution, moral defilement, &c., கறை. 5. (M. dic.) Ambergris, மீனம்பர். பார்ப்பானிற்கறுப்பும்பறையனிற்சிவப்புமாகாது. A black skin in a Brahmin and a light brown skin in a Pariar are equally bad. கறுப்பன், s. A black person or animal, கரியன். 2. A demigod or ferocious deity, பதினெட்டாம்படிக்கறுப்பன். 3. A dark kind of rice, கார்நெல். கூர்க்கறுப்பன்--மொட்டைக்கறுப் பன், s. Different kinds of dark rice. கறுப்பி, s. A black woman, கரியள். கறுப்புக்காஞ்சொறி, s. A kind of plant, ஓர்செடி. கறுப்புக்கொள்ள, inf. To take umbrage, to frown, கோபங்கொள்ள. கறுப்புப்படர, inf. [prop. கருமே கம்டர.] To grow or spread--as a black spot on the skin. மனக்கறுப்பு, s. Hatred, enmity. 2)

kṟumuṟeṉl (p. 102) --கறுமொறெனல், v. noun. Showing signs of anger, speaking angrily, murmuring, சினக்குறிப்பு. 4)

kṟuvl (p. 102) s. A black or dark person, கரியன். 2. [vul.] A black or dark animal of the larger kind, கரியது. 3. Black color, கருநிறம். 4. (p.) Signs of anger, சினக்குறிப்பு. 5)

kṟuvu (p. 102) கிறேன், கறுவினேன், வேன், கறுவ, v. a. To exhibit signs of displeasure, to frown, look sternly, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 2. To be angry, enraged, displeased, to be furious, சினக்க. 3. To entertain malice or implacable hatred, சலஞ்சாதிக்க. (p.) கறுவு, v. noun. Signs of anger, சினக்குறிப்பு. 2. Anger, rage,. wrath, fury, சினம். 3. Malice, implacable hatred, சல ஞ்சாதிக்கை. 6)

kāntu (p. 104) கிறேன், காந்தினேன், வேன், காந்த, v. n. To shine, give out lustre, emit rays, பிரகாசிக்க. 2. To be scorched, singed, reduced to a cinder, கருகிப்போக. 3. To be heated gently--as a vessel on the fire, காய. 4. To be hot with indignation, to be to be enkindled, மனம்வேக. 5. To feel hot as the body, by warm weather, fever, or hot medicines, வெப்பமுற. 6. To heat, burn, smart, as a sore, எரிய. 7. To burn with envy, பொறாமைகொள்ள. 8. v. a. [prov.] To absorb water, rain, &c.--as hot vessels, parched earth, &c., சுவற்ற. 9. To heat, to make hot, சுட. 1. [prov.] To bite off, scoop or scrape out with the upper teeth--as a cocoanut, பல் லினாற்கோத. கண்டுகாந்துகிறாள். She envies one. விளக்கிலெண்ணெய்காந்தியது. The lamp has absorbed the oil. வயிறுகாந்த, inf. To be pinched with hunger. காந்தல், v. noun. Burning, floating flakes of straw, olas, paper, &c.; cinders, ஓலைமுதலியவற்றின் காந்தல். 2. Any thing over-dried or scorched by fire, முதிரக் காய்ந்தது. 3. Anger, சினக்குறிப்பு. 4. (fig.) Growing grain greatly burnt by the sun, காய்ந்தபயிர். காந்தலாய்ப்போக, inf. To be reduced to cinders. 2. To be greatly scorched. காந்தற்சோறு, s. Parched, boiled rice. 47) *

kulai (p. 127) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To become loose--as a knot, a tie, &c.; to be put out of place or form; to be dishevelled, untwisted, unravelled, கட்டவிழ. 2. To disperse--as a company, a flock, &c., to scatter, கலைய. 3. To be relaxed--as the mind from duty, austerities, &c.; to be diverted from its purpose or object, தளர. 4. To fall from chastity, to be violated, கற்பழிய. 5. To be disorganized, deranged, disordered; to suffer dissolution, சீர்குலைய. 6. To be troubled, disconcerted, confused in mind, shaken in purpose, மனந்தடுமாற. 7. To tremble, to be in trepidation, perturbation, நடுங்க. 8. To fear, or shew signs of fear, பயப்பட. 9. To shew signs of anger, சினக்குறிப்புக்காட்ட. 1. To be effaced, blotted out, cancelled, அழிந்துபோக. கொண்டைகுலைந்துபோயிற்று. The hair knot has become loosened, or untied. கட்டுக்குலைந்தது. The tie has become loosened. 2. The laws, customs or usages are abolished, or have fallen into desuetude. கூட்டங்குலைந்தது. The assembly has broken up; the family is scattered. சந்தைகுலைந்தது. The market people are dispersed. கோலமிட்டது குலைந்துபோய்விட்டது. The figures painted on the floor have been effaced. அடுக்குக்குலைய, inf. To be put into disorder--as a row or pile of things. 2. To become deranged--as one's business or circumstances. நியமங்குலைய, inf. To be diverted from a vow or some religious observance. நிலைகுலைய, inf. To fail in one's standing; to be ruined in one's circumstances. 2. To be discouraged; to lose self-command. 3. To be disconcerted, perplexed. 4. To be routed--as an army. 5. To swerve from duty. 6. To be fascinated. முனைகுலைய, inf. To be dispirited, discouraged--as a warrior; to be defeated --as an army. மானங்குலைய, inf. To be disgraced. 2. To be deflowered, to be ravished. மகிமைகுலைய, inf. To lose one's dignity, credit or honor. உருக்குலைய, inf. To be disfigured, to be worn out--as things by use or time. 2. To be emaciated. 3. To be putrefied --as a corpse. வேஷங்குலைய, inf. To be unmasked. 2. To lose one's reputation and character. மேனிகுலைய, inf. To be deformed. 2. To be disordered--as the hair, attire, &c. 3. To be in perturbation, or agitation. 4. To lose freshness, beauty, &c.; to wither--as the body. குலைகுலைய, inf. To tremble, to be in a state of trepidation, to be greatly troubled--as at sad news; to be agitated in mind and body, நடுநடுங்க. குலைவு, v. noun. Loosening, relaxing, கட்டுக்குலைவு. 2. Derangement, disorder, confusion, discomposure, dissolution, தா றுமாறு. 3. Violation, ruin, அழிவு. 4. Disperison, கலைவு. கூற்றையார்குலைவுறார். Who would not tremble at the sight of Yama! குலைவுபட, inf. To be disordered, disorganized, confused. 2. To be untwisted, untied, unfastened. குலைவுபண்ண, inf. v. a. To untie, to loosen, to take apart. 2. To derange; to disconcert; to disorder, &c. 51)

ciṉvu (p. 189) கிறேன், சினவினேன், வேன், சின வ, v. n. To be angry, to exhibit anger, to be indignant, கோபிக்க. 2. To fight, to war, பொர. (p.) சினவல், v. noun. Any thing expressive of anger, சினக்குறிப்பு. 78)

cīttuppūtteṉl (p. 190) v. noun. Breathing quickly from fulness. 2. Hissing--as an irritated serpent, பாம்புசீறல். 2. Scolding, சினக்குறிப்பு. சீத்துப்பூத்தென்றூத, inf. To blow as one who is greatly enraged. 79) *