cātēvam (p. 176) s. The குழிநாவல் tree. (சது.) 2. The சிறுநாவல் shrub. (R.) 25) *

cāṉukkirakam (p. 181) s. The language of the supernals, the Sanscrit, தேவமொழி. 17)

tēvaṉ (p. 259) --தேவி. See under தேவம். 27) *

tēvamaṇi (p. 259) s. Siva. சிவன். 2. The jewel of Krishna. கிருஷ்ணாபரணம். 3. (c.) A fortunate curl of hair on a horse's breast, குதிரைநற்சுழியினொன்று. W. p. 423. DEVAMAN'I. 24) *

tēvam (p. 259) s. Deity, Godhead, See தெய்வம். 2. Fate; ued only adjectively. தேவகங்கை, s. The celestial Ganges, ஆகாயகங்கை. தேவகடாட்சம், s. Divine favor. தேவகட்டளை, s. Divine injuction, command of God. தேவகணம், s. The class of the inferior gods, or celestials. See கணம். தேவகாந்தாரி, s. A kind of tune, ஓர்பண். See காந்தாரி. தேவகானம், s. Divine melody, tune, &c., தெய்வப்பண். தேவகிரி, s. A place sacred to Skanda near the Himalaya range, ஓர்மலை. தேவகிருபை, s. Divine grace, merey, compassion. தேவகுமாரன்--தேவசுதன், s. The son of a deity. 2. [in Chris. usage.] Jesus Christ. தேவகுரு, s. The planet Jupiter, or its regent, priest of the celestials, வியா ழன். தேவகுருவஞ்சம்--தேவகுருவம், s. A place of bliss, one of the போகபூமி, which see. (சது.) தேவகுலம், s. The race of gods, தே வசாதி. 2. (சது.) A temple, கோயில். தேவகூத்தியர், s. (plu.) Courtesans of the gods of Swerga, தேவகணிகையர். தேவகோட்டை, s. Name of a town in the Madura District, the principal residence of நாட்டுக்கொட்டையார். தேவக்கிரியை, s. The providence of God, தெய்வச்செயல். 2. One of the thirtytwo tunes in singing. See இராகம். தேவசபை, s. The divine presence, &c., as தேவசமூகம். 2. The assembly in the temple. See சபை. தேவசமூகம், s. Divine presence, the presence of a deity, idol, &c., spoken in reverence of the interior of a temple. தேவசன்னிதானம்--தேவசன்னிதி, s. The divine presence. 2. A temple as the abode of a deity. See திருமுன். தேவசாயுச்சியம், s. Beatification. See சாயுச்சியம். தேவசாட்சி, s. An oath, ஆணை. (சது.) தேவசித்தம், s. Divine will. See திரு வுளம். தேவசிந்தனை, s. Divine meditation. See சிந்தனை. தேவசீகிருதம், s. That which belongs to God, தேவசம்பந்தமுடையது, (Beschi.) தேவசுபாவம், s. Nature, attributes, qualities of the Deity. தேவசேவை, s. Attendance at the temple, ministering to and worshipping the idol, தெய்வஊழியம். 2. Having the appearance of the deity, his vision, his form, &c., தெய்வதரிசனம். தேவசேனாதிபதி, s. Skanda, as general of the Devas in the expedition against the Asuras, கந்தன். தேவடியாள், s. A dancing woman of the temple. (c.) See தேவதாசி. தேவடியாள்மகன், s. A bestard; spoken in contempt. தேவதச்சன்--தெய்வத்தச்சன், s. The architect of the gods, Visvakarma, விச் சுவகர்மன். தேவதத்துவம், s. Divine power. தேவதரு, s. See தேவதாரம். தேவதலம்--தேவஸ்தலம்--தேவஸ்தா னம், s. A sacred shrine, a temple, &c., கோயில். தேவதாசன், s. A devotee, a servant of a deity, தொய்வத்தொண்டன். 2. The son of Arichandra, one of the six monarchs of India, அரிச்சந்திரன்மகன். தேவதாசி, s. (St.) A dancing and singing girl of a temple, commonly a courtesan, தேவடியாள்.--Note. The courtesans of the gods are உருவசி, மேனகை, திலோத்தமை and அரம்பை. தேவதாரம், s. Any of the five famous trees in Swerga, ஐந்தருவிலொன்று. 2. A medicinal, fragrant tree, செம்புளிச்சை. 3. A kind of pine tree, ஓர்மரம், Erythroxylon aureolatum, L. தேவதாரி--தேவதாரு, s. A kind of pine tree, as தேவதாரம். 3. தேவதாருவனம், s. A forest celebrated in the Skanda Purana, in which fortyeight thousand Rishis resided. தேவதாளி, s. A kind of plant, a Convolvulus, a kitchen herb, ஓர்பூண்டு. தேவதுந்துமி, s. The drums of the gods, தெய்வப்பறை. தேவதூஷகன்--தேவதூஷணக்காரன், s. A blasphemer, one who reviles God, or sacred things. தேவதூஷணம், s. Blasphemy. தேவதூதன், s. [fem. தேவதூதி.] A divine messenger. 2. [in Chirs. usage.] An angel. See தூதன். தேவதேவன், s. Deity, the Suprems Being--applied by each one to the object of his higest worship. தேவஸ்தானம், s. See தேவதலம். தேவஸ்திரி, s. Divine females of Swerga. தேவத்தொண்டு, s. Service to a deity, temple, &c., திருப்பணி. தேவத்தொண்டன், s. A devotee, as தே வதாசன். தேவத்தன்மை, s. Divine nature. தேவத்துவம், s. Divinity; as தெய் வத்துவம். தேவநகர், s. A temple, கோயில். (சது.) 2. The city of the gods, தேவர்நகரம். தேவநாகரம், s. [sometimes தேவநாகரி.] The Nagari character of the Sanscrit language, சமுஸ்கிருதத்தோர்வகையட்சரம். தேவநாயகன், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. Any superior deity, தேவர்த லைவன். தேவநாயகன்பட்டணம், s. A town near Cuddalore. தேவநிலம், s. The proper site of a house determined by divination, being one-sixth of a square plot divided and apportioned to the several deities. லதேவநீதி, s. Divine justice. தேவபதம், s. Heaven, the firmament, ஆகாயம். 2. Royal presence, இராசசமுகம். தேவபதி--தேவராசன், s. Indra, இந்தி ரன். தேவபாடை--தேவபாஷை, s. The Sanscrit language as that of the celestials, சமுஸ்கிருதம். தேவபூசை, s. Puja as offered to an idol. தேவபூமி, s. The region or mansion where the gods dwell, தேவர்வாழிடம். தேவபோதனை, s. Divine instruction. தேவப்பிறப்பு, s. A birth entitling a soul to the rank of a god. See தெய் வப்பிறப்பு. தேவப்பிரமா, s. A name of the Muni Narada, நாரதன். தேவப்பிராமணன், s. A divine Brahman. தேவயோனி, s. Divine birth or origin, தெய்வப்பிறப்பு. (p.) தேவரூபி, s. [also தேவசொரூபி.] A divine person, as தேவதாசொரூபி. தேவப்பெண், s. A goddess. தேவமாதா--தேவமாதுரு, s. Mother of the gods, as அதிதி. 2. [R. C. usage.] The Virgin Mary, கன்னிமரியாள். தேவயத்தினம், s. [sometimes தேவேத் தினம்.] Divine providence. தேவயாத்திரை, s. A pilgrimage to some fane. 2. An idol procession. தேவயானம்--தேவரதம், s. (St.) A car or vehicle of a god, திவ்வியவிமானம். தேவயானி, s. (St.) Daughter of சுக்கி ரன், teacher the Asuras, சுக்கிரன்புத்திரி. தேவரம்பை, s. Females of Swerga, தெய்வப்பெண். 2. One of the courtesans of the gods, தேவதாசிகளிலொருத்தி. தேவரனுசரிப்பு, s. Supplication (R.) தேவராசன், s. Indra, இந்திரன். தேவராதன், s. A king of Mit'hila. தேவராளன், s. [fem. தேவராட்டி.] One supposed to be possessed so as to utter oracles. சன்னதக்காரன். தேவரிஷி, s. A Rishi of the celestial class. தேவரீர், Your lordship, (2d person plu. of a symbolic verb.] தேவருணவு--தேவரூண், தேவவுணவு, s. Nectar, ambrosia, amrita, அமுதம். தேவர்--தேவர்கள், s. [pl. of தேவன்.] Gods, celestials, deities, objects of worship, gods of Swerga or any other inferior class, சுரர். 2. Honorable persons, as a guru or priest, உயர்ந்தோர்.--Note. According to the Saiva sect the superior gods, or forms of the first order assumed by the Deity are five, viz.: 1. Brahma, பிரமா. 2. Vishnu, விட்டுணு. 3. Rudra or Siva, உருத்திரன். 4. Mayesvara, மயேச்சுரன். 5. Sathasiva, சதாசிவன், These are called, பஞ்சமூர்த்திகள்; the five Murtis, or பஞ்சகர்த்தாக்கள்; five lords. தேவர்கோயில், s. A temple, தேவால யம். தேவர்கோன்--தேவேந்திரன், s. Indra. தேவர்க்காடல், v. noun. Demoniac possession, dancing after certain sacrifices to devils, as சன்னதம், which see. தேவர்வகை, s. The gods of Swerga, 33,,, are divided into four classes, with a chief for each கோடி, or 1,,, as follows. 1.துவாதசாதித்தர், the twelve Adityas. ஆதித்தர், (lit.) the twelve suns, chiefs of their class numbering with them, 12,,, 2. ஏகாதசருத்திரர், the eleven Rudras. உருத்திரர், lords of their companies. comprising in all, 11,,, 3. அஷ்டவசுக்கள், the eight Vasus. their classes, including themselves, containing 8,,. 4. மருத்துவர், the two Asvinis, அச்சுவினிகள், the two physicians, the whole class being 2,,. தேவலகன், s. A brahman who attends on an idol, அர்ச்சகப்பிராமணன். W. p. 423. DEVALAKA. தேவலோகம், s. World of the gods, Swerga, the third of the secven upper worlds, of which Indra is king, the lowest heaven of mortals, who assume the form of gods for a residence in it. The enjoyments are all sensual, and the period of their continuance depends on the merit of the persons while on earth. When this is exhausted, they return for another period of probation; or go to a place of suffering for the expiration of previous demerit. This is the only heaven presented to the hope of the multitude, and generally the highest bliss they anticipate, சுவர் க்கம். தேவவசனம்--தேவவாக்கு, s. The word of God, the divine, word, கடவுள்வாக்கு. தேவவசீகரம், s. [R. Cathol. usage] Transubstantiation. See வசீகரணம். தேவவருஷம்--தேவவருடம், s. A year of the gods. See தேவாண்டு. தேவவிரதன், s. (St.) Bishma, வீடுமன். 2. A pious or religious person, கடவுளைவழி படுவோன். W. p. 434. DEVAVRUTA. தேவவிருட்சம், s. Any of the five species of trees in Swerga, பஞ்சதரு. W. p. 424. DEVAVRUKSHA. தேவவெளிப்படுத்தல், s. (Chirs. usage.) Divine revelation. தேவவைத்தியம், s. Superior medical preparations requiring a knowledge of chemistry, and regarded as of divine origin. See வைத்தியம். தேவன், s. A Deity, a god, a divine being, கடவுள். W. p. 421. DEVA. 2. A title given to அகம்படியர் caste. 3. A title given to some among Maravars. 4. (சது.) The name of Argha, அருகன். தேவாங்கம், s. Silk cloth, பட்டுச்சீலை. தேவாசனம், s. [in chris. usage.] The throne of god, an altar, கடவுளிருக்கை. தேவாசுவம்--தேவாஸ்வம், s. The horse of Indra, இந்திரன்பரி; [ex அசுவம்.] தேவாண்டு--தேவஆண்டு, s. A year of the gods of Swerga, being three hundred and sixty-five yaers of mortals, திவ்வியவருஷம். தேவாதாயம்--தேவதாயம், s. Allowance for the support of heathen temples. தேவாதி, s. God, கடவுள், (சது.) தேவாதிதேவன், s. The God of gods. தேவாதியர், s. [com.தேவாதிகள்.] The gods of Swerga and other celestials. தேவாதீனம், s. Properties, peculiar rights, prerogative, &c., of a deity. 2. Divine providence. See தெய்வாதீனம். தேவாத்திரம்--தேவாஸ்திரம், s. A divine missile-weapon from the gods. தேவாமிர்தம்--தேவாமுதம், s. The ambrosia of the gods, the food of immortality, தேவருணவு. தேவாரம், s. Divine praises, songs, &c., chanted by an assistant of the priest others, after the performance of the puja in the Saiva temples. They were made by the three celebrated servants of Siva, அப்பர், சம்பந்தர் and சுந்தரர், and are called the Tamil Vedas, being considered divine. தேவாலயம், s. A temple, a place of worship, any sacred shrine, கோயில். W. p. 424. DEVALAYA. 2. (சது.) The golden mountain Naha Meru, as the favorite resort of the gods, மேருகிரி. See ஆலயம். தேவாலயத்தினுடைமை, s. Temple property, கோயிற்சொத்து. தேவானுட்டிப்பு, v. noun. Religious practice, duties, exercise, worship, &c., [ex அனுஷ்டிப்பு, observance.] தேவி, s. A goddess. 2. Parvati, பார் வதி. 3. Durga, துர்க்கை. 4. Kali. காளி. 5. A queen, the wife of a prince, or nobleman, a term of respect to a married women, சீமாட்டி. 6. A wife, மனைவி--as அண்ணன்தேவி. elder brother's wife. தேவிகோட்டம், s. Any temple of Kali. காளிகோயில்; [ex கோட்டம்.] 2. A town, ஓ ரூர். W. p. 424. DEVIKOD'D'A. தேவிபட்டனம், s. The town of Devipatam, ஓரூர். தேவீகம்--தேவிகம், s. [com தெய்வீ கம். Divinity. தேவேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். தேவோக்கித்தம்--தேவோக்தம், s. Divine revelation, தேவவெளிப்படுத்தல்; [ex Sa. Ukta, spoken. (Beschi.) தேவோத்தியானம், s. A flower-garden for the gods, also a garden to produce flowers for the idols; [ex உத்தியானம்.] 25)

prm (p. 297) adj. Best, most excellent, சிரேஷ் ட. 2. Chief, principal, பிரதான. W. p. 53. PARAMA. 3. Divine, celestial, heavenly, திவ்விய.--Note. It is sometimes used with words of bad meaning, as பரமசண்டாளன், a vile wretch. See நல். [For most of the compounds, compare திவ்வியம், தேவம், பரம்.] பரமகதி, s. Bliss, as பரகதி. பரமகருத்தன், s. The Supreme Being. பரமகாரியம், s. A divine, spiritual, or heavenly subject. பரமக்கியானம்--பரமஞானம், s. Knowledge of, or acquaintance with, the deity. பரமசண்டாளன், s. A desperate wretch. பரமசத்துரு, s. A great enemy, a chief adversary, கடும்பகைவன். பரமசந்தேகம், s. A great doubt, obscurity. பரமசமாதி, s. As பரமசாந்தி. பரமசாந்தி, s. Divine tranquility of the soul, absorbed in spiritual contemplations and enjoyments, யோகநிலை. பரமசாயுச்சியம், s. Union or identification with the deity, sometimes described as enjoyed even before quitting the body. பரமசித்தி, s. Heavenly bliss, முத்தி. பரமசுந்தரி, s. The goddess of virtue, தருமதேவதை. பரமசைதன்னியம், s. Universal spirit or intelligence, the Supreme Being. பரமதூர்த்தன், s. A capital rake, மிகு துட்டன். பரமநாழிகை, s. The whole period of hours during which a திதி, வாரம், கரணம், யோகம் or நட்சத்திரம் lasts. பரமநிஷ்டை, s. Contemplation on the deity, the mind being entirely set upon பரமநிவர்த்தி, s. Final liberation from anxieties, and secularities, &c., பாச விமோசனம். பரமபதம், s. The heaven of a god, more especially of Vishnu, as bestowed on his followers. பரமபதவாசி, s. An inhabitant of the heavenly place. 2. Vishnu; also Siva. பரமபாகவதசிகாமணி--பரமபாகவதன், s. A superior class of Vaishnuvas. பரமமூர்த்தி, s. The Supreme Being. 2. Vishnu, விஷ்ணு. பரமயோக்கியம், s. Divine excellence as தேவதாயோக்கியம். பரமரகசியம், s. A divine secret or mystery; also used in irony. பரமலுத்தன், s. A great niggard. பரமலோகம், s. A world of bliss. பரமாகாயம், s. The wide expanse of ether, as the abode of deity, or the vacuum of the yogi, பெருவெளி. பரமாங்கிசம், s. A part of divinity; [ex அமிசம்.] 2. [hon. for அங்கிசம்.] A upanishad. பரமாணு, s. An atom, the invisible base of aggregate bodies; In Wils. thirty of them are supposed to form a mote in a sunbeam, பொருண்மூலம். 2. [in modern usage.] Atmosphere, ஆகா யம்.--The atomic bases of the five elements, called பஞ்சபூதஅணு, are பிருதுவிப் பரமாணு, atomic base of earth, being water; 2. அப்புப்பரமாணு, of water, being fire; 3. தேயுப்பரமாணு, atomic base of fire, being air; 4. வாயுப்பரமாணு, of air or wind. being ether; 5. ஆகாயப்பரமாணு, of ether being maya. பரமாத்துமம்--பரமாத்துமா, s. The soul of the universe. 2. The Deity or universal soul, as contrasted with சீவாத் துமா, the human soul. பரமாத்துமன், s. God as the soul of the world, கடவுள். 2. (fig.) A saint, or glorified spirit, சுத்தாத்துமா. பரமாயு--பரமாயுஸ், s. Great age, தீர்க்காயு. 2. Full age according to one's maturity. பரமாபமம், s. The inclination of a planet's orbit to the equator; [ex அபமம்.] பரமார்த்தம், s. Any excellent or important aim, or object, மேலானபொருள். 2. A kind of spiritual knowledge which reveals the vanity and illusion of the world, மெய்ஞ்ஞானம். 3. [com. in irony.] Simplicity. பரமார்த்தகுரு--பரமார்த்தன், s. A simpleton, not experienced in worldly affairs. பரமார்த்தகுருவின்கதை, s. Story of Guru Noodle by Beschi. பரமாற்புதம், s. A divine miracle. பரமானந்தம், s. Spiritual joy, heavenly delight. 2. The Divine Being before his exertion of energy in the work of creation, பிரமம். பரமானந்தர், s. [hon.] Deity in enjoyment with ஆனந்தரூபசத்தி. பரமானம், s. [com. for பரமான்னம்.] பரமானுபவம், s. Experience in spiritual things, acquaintance or communications with the deity. பரமான்மா, s. The Deity as the soul of the universe, as பரமாத்துமா. பரமான்னம், s. Celestial food, rice boiled with milk and sugar for an oblation, பாற்சோறு. பரமேசன்--பரமேசுரன்--பரமேச்சுரன், s. A name of deity, commonly Siva, சிவன். 2. Vishnu, விஷ்ணு. 3. God, கடவுள். W. p. 54. PARAMESVARA. பரமேச்சுரி, s. Sakti or the consort of deity, commonly, parvati, பார்வதி. 2. Lukshmi, இலக்குமி. பரமேட்டி, s. The Supreme Being, பராபரவஸ்து. 2. Siva, சிவன். 3. Vishnu, விஷ்ணு. 4. Brahma, பிரமன். 5. Argha, அருகன். W. p. 54. PARAMESHTIN. பரமௌஷதம், s. An excellent medicine, மேலானமருந்து. 29)

māṉam (p. 352) s. Honor, favor, greatness, பெருந்தன்மை. 2. Pride, self-respect, dignity, பெருமை. 3. Shame, bashfulness, வெட் கம். 4. Measure in general, அளவு. 5. (சது.) Strength, வலி. 6. Fault, குற்றம். 7. Comparison, உவமை. 8. [colloq. for வானம்.] The heaven or sky. 9. The computation of a year, solar, lunar, or siderial--as சௌரமா னம், சாந்திரமானம். W. p. 656. MANA.--Note. The word generally takes certain prefixes, as அபி, அனு, அவ, உவ, சன், &c., and differs a little in meaning according to the connection. Sometimes it is found in combination, as தண்டைமானம், பகல்மானம், &c. ஒழுக்கமுள்ளஸ்திரிமானத்தைக்காப்பாள். A gracious woman retaineth honor. (Prov. XI. 16.) மானத்தைமூடு. Cover your nakedness. (c.) சௌரமானம், s. Solar reckoning, motion of the sun in its orbit. தேவமானம், s. The periods of time among the gods. நரமானம், s. The period of man's life. பிரகற்பதிமானம், s. Reckoning by Jupiter's motion in his orbit. வெகுமானம், s. A present. See வெகு. மானகீனம்--மானக்குறை--மானக்கேடு-மானத்தாழ்ச்சி---மானத்தாழ்வு--மானபங்கம்--மான வீனம், s. Dishonor, disgrace, ignominy. மானக்குருடன், s. A very blind man. மானங்காத்துக்கொள்ள, inf. See கா, v. மானங்குலைய--மானங்கெட, inf. To be deflowered, &c. See குலை, v. மானங்கெட்டவள், appel. n. A shameless woman. மானததார்த்தம், s. Virtuous dispositions. மானபாவன், s. A great man, as மானு பாவன். மானமா, s. The yak or bos grunniens, as கவரிமா. (சது.) மானம்பாடி, appel. n. [improp.] A skylark, as வானம்பாடி. மானமரியாதை, s. Regard and politeness. மானம்பார்த்தநாடு, s. A country, without rivers, dependent upon rain. மானயோகார்த்தம், s. Sum of the Semidiameters of either the sun and moon, or of the moon and earth's shadow. மானவர், s. [pl.] Honorable people, மானமுடையோர். 2. Heroes, strong men, champions, வீரர். (சது.) மானவேதியன், s. The venerated lord of the Vedas, வேதமுணர்பேரறிவோன். மானி, s. A person of honor, magnanimity. (சது.) 2. A coward. (நன்.) 11) *

yāẕ (p. 370) s. A musical instrument, the lute, வீணை. 2. The first lunar mansion, as அச்சு வினி. 3. The sixth lunar mansion, திருவா திரை. 4. Gemini in the Zodiac, மிதுனவிராசி. (சது.) யாழோர்கூட்டம், s. Marriage by mutual consent, synonymous with காந்தருவமணம். யாழ்த்திறம், s. Different lutes, peculiar to the different soils, as குறிஞ்சி, நெய்தல், மருதம், பாலை, முல்லை. யாழ்நரம்பு, s. The strings of musical instruments. யாழ்ப்பாணம், s. Jaffna. யாழ்ப்பாணநாயனார், s. A blind minstrel of the Chola country, who being favored by the Singalese king, obtained possession of Jaffoa, then uninhabited, and introduced there a colony of Tamil people. யாழ்ப்பாணர், s. The people of Jaffna. 2. Players on the lute, யாழ்வாசிப்போர். (p.) யாழ்வகை, s. The different species of lute. They are four. 1. பேரியாழ். 2. சகோ டயாழ். 3. மகரயாழ். 4. செங்கோட்டியாழ், which see. யு தேவம், which resembles the Greek Theos and Latin Deus. 2. A Yoke, commonly நுகம். 3. A couple, a pair. See உகம். W. p. 686. YUGA. யுகம், 4. The four Yugas, கிரேதாயுகம் or கிருதயுகம்; 2. திரேதாயுகம்; 3. துவாபரயுகம்; 4. கலியுகம். For particulars see the words. யுகதருமம், s. The actions and characteristics of a particular Yuga. 2. The conduct prescribed in the shastras for யாழ்வல்லோர், s. [pl.] Heavenly choristers, கந்தருவர். 2. Skillful players on the lute, வீணைவல்லோர். யாழ்வாசிக்க, inf. To play upon the lute. 108)