akppā (p. 2) s. A parapet or raised area within a fortification, மதிலுண்மேடை. 2. A surrounding wall, மதில். 3. A ditch round a fort, அகழ். (p.) 15)

aṇintm (p. 9) s. The seat or pial near the entrance of a pagoda, கோபுரவாச லின்மேடை. (p.) 34) *

antlai (p. 14) s. [prov.] End, extremity, border, முடிவு. 2. Result, object, பேறு. 3. Juncture, சந்திப்பு. 4. Projection as of a roof, மேடு. இந்தக்காரியத்தினந்தலையெங்கேயோ தெரியாது. I cannot tell where the affair will terminate. 61)

āṭu (p. 38) s. A goat, sheep, (the word is common to both,) அசம். (c.) 2. The sign Aries of the zodiac, மேடவிராசி. 3. Victory, success, வெற்றி. (p.) ஆடுதின்னாப்பாலை, s. A plant, (lit.) that which the goat will not eat, புழுக்கொல்லி, Aristolochia bracteata, L. See பாலை. ஆடுமாடு, s. Cattle, the mixed multitude of cow and sheep kinds. The varieties are காட்டாடு, a wild sheep; குறும் பாடு, a crump-horned, fleecy sheep; கொடி யாடு, வெள்ளாடு or காராடு, a long legged sheep or goat; செம்மறியாடு, a reddish sheep; பள்ளையாடு, a prolific goat or goat of low size, and வரையாடு, a mountain sheep. ஆட்டிறைச்சி, s. Mutton. ஆட்டுக்கடா, s. A he goat or ram, ஆணாடு. ஆட்டுக்கடாத்தானம், s. The gift of a he goat, with money, to avert or counteract the evil effects of an unpropitious planetary influence--made to a Brahman who is to offer incantations for the party for a certain number of days. ஆட்டுக்கல், s. The bezoar of the sheep, பாஷாணத்தொன்று. ஆட்டுக்கால், s. The அடம்பு creeper. ஆட்டுக்காற்கல், s. Coral stone, கொக்கைக்கல். ஆட்டுக்கிடை, s. A sheep-fold. ஆட்டுக்குட்டி, s. A lamb or kid. ஆட்டுச்செவிப்பதம், s. A certain immature stage in the growth of the kernel of the cocoanut, the maturest state in which the இளநீர் can be eaten, தேங்காய்வழுக்கைப்பருவம். 9)

iṭai (p. 45) s. Middle, midst, centre, நடு. 2. The middle of a body, the waist, மருங்குல். 3. As இடைச்சொல்--a particle. 4. Interval of time, &c., நடுநேரம். 5. (p.) Place, room, space, position, situation, இடம். 6. A form of the seventh or locative case, ஏழனுருபு. 7. The side of a thing, place, quarter, region, பக்கம். 8. An elephant, யானை. 9. Interim, opportunity, con venient season, season, சமயம். 1. The full moon, பௌரணை. 11. A measure of length, breadth, thickness, &c., நீட்டலளவையிலொ ன்று. 12. One of the three நாடி, or passages for the breath--that through the left nostril, the lunar nerve or vessel, திரிநாடி யிலொன்று. 13. One of the (நாடி) nerves or arteries, தசநாடியிலொன்று. (See நாடி.) 14. (misused for எடை) Weight, gravity நிறை. (See சுழிமுனை, and பிங்கலை.) நல்லாரிடைப்புக்கு. Associating with the good. இடைகலை, s. The breath of the left nostril--as சந்திரகலை. See பிங்கலை. இடைக்கட்டு, s. A girdle, sash. 2. The allowance made for the weight of a vessel before weighing any thing in it. இடைக்காடன், s. A Rishi or சித்தன்--one of the eighteen. இடைக்கிடை. Here and there, interspersed, நடுநடுவே. 2. Of like weight, even weight, equilibrium, நிறைக்குநிறை இடைக்குலநாதன், s. Vishnu as brought up by shepherds. இடைக்குறை, s. [in grammar.] A word shortened in the middle, syncope, elision; as ஓதி for ஓந்தி, camelion. (See விகாரம்.) 2. An island, blank space in a river, &c., ஆற்றிடைக்குறை. இடைக்கொள்ளை, s. Pillaging, plunder, free booty, plundering without regard to either party, நடுக்கொள்ளை. 2. (in Agastiar.) The ravages of an epidemic discase, கொள்ளைநோயான்வருமழிவு. இடைசுருங்குபறை, s. A small drum tapering in the middle, உடுக்கை. இடைசூரி, s. [prov.] Gold or silverbeads interspersed here and there between sacred or other beads, உருத்திராக்க முதலியவற்றிற்கிடையிற்கோத்திடுவது. இடைச்சனி--இடையெழுஞ்சனி, s. The eleventh lunar asterism, in which Saturn is considered very malignant. See கடையெழுஞ்சனி and முதலெழுஞ் சனி. இடைச்சன், s. The second child, இரண்டாம்பேறு. (c.) இடைச்சாதி, s. The second or middle tribe of வைசியர்--the third caste. இடைச்சேரி, s. A shepherd's village. இடைத்தட்டு, s. Getting profit indirectly by interposing between parties, &c. or by purchasing goods of one and selling them again from a distance. இடைநடு, s. The middle emphatically (a pleonasm in rhetoric.) இடைநரை, s. Hair or beard growing grey here and there. இடைநிலை, s. In verbs generally, the characteristics of tense, வினையிடைநிலை. 2. A neutral state, neutral or middle state, stagnation in business transactions, இருபுறத்திலுஞ்சாராமனிற்கை. 3. In some compound nouns, one of the component parts, பெயரிடைநிலை. இடைநிலைத்தீபகம், s. One of the beauties of poetry, விளக்கணிமூன்றிலொன்று. See தீபகம். இடைநிலைமயக்கு, s. [in orthography.] The proper combination of letters in the middle of a word, மொழியி லிரண்டெழுத்து மயங்கிநிற்கை--if the same consonant be repeated in the middle of a word, it is called, உடனிலைமெய்மயக்கு; if otherwise, it is called, வேற்றுநிலைமெய்ம யக்கு. இடைநீரினிற்க, inf. [prov.] To swim with the body erect and the water only up to the waist. இடைப்பட, inf. To interpose, happen in the interim, come in, between, among, &c., to happen, இடையிலுண்டாக. இடைப்படுதானம், s. Giving of a secondary order, bestowing through pity on the poor, the blind, மத்திமதானம். இடைப்பழம், s. Ripe fruits interspersed among the unripe. இடைப்பழம்பழுத்தல், v. noun. Ripening as fruits here and there. இடைப்பிறவரல், v. noun. Words intervening between any one word and another with which it makes sense--as between the noun and its attribute, &c., எழுவாய்முதலிய தொடரினுள் இடையிலேற்ற பிற சொல்வரல். இடைப்புழுதி, s. Land in a state for sowing, neither very moist nor very dry, காய்ந்துங்காயாதிருக்கிறபுழுதி. இடைப்புள்ளி, s. Marks scattered here and there--as in tobacco leaves, &c., fruits, &c. இடைப்பூட்டு, s. A truss, girdle, அரைப்பூட்டு. இடைப்போகம், s. An interior crop, out of season, இடையிற்புன்பயிர்விளைவு. இடைமடக்கு, s. Silencing one by vociferation, இடையிற்றடுக்கை. 2. Haughty speaking, இடக்குமடக்கானபேச்சு. 3. [in prosody.] The repetition of a word in the middle of a line with a varied meaning. See மடக்கு. இடைமுள், s. Small, new eruptions about a healing ulcer or bile, மறு முள்பாய்கை. 2. A disease, a kind of eruption, ஓர்கரப்பன். இடைமேடு, s. Rice-land of moderate height, நடுத்தரமானமேடு. இடையற, inf. To cease or terminate suddenly. இடையறாவன்பு, s. Never-ceasing love. இடையன், s. (fem. இடைச்சி.) A shepherd--as occupying a middle position. இடைப்புத்திபிடரியிலே. The shepherds have their wit in their nape; i. e. they have none. இடையன்கால்வெள்ளி, s. [prov.] The star Aldabaran in the constellation Aries, ஓர்விண்மீன். இடையாந்தரம், s. An intermediate space or time. அந்தவேலை யிடையாந்தரத்திலே கெட்டுப்போ யிற்று. The business was interrupted, spoiled in the interim. இடையாயர், s. Persons of a middling class in piety, excellence, &c. See தலை and கடை. இடையிட, inf. To intervene, be interspersed, to have intermediate spaces either of time or place, to intermit, happen intermediately, நடுவிற்றோன்ற. இடையிட்டுவந்தசெல்வம், s. Acquired wealth and prosperity, obtained during life, not derived from ancestors. இடையிட்டெதுகை, s. The எது கை or rhyming of the third letter in every other line. இடையிடை. From time to time, at intervals, intervening space. இடையிலேகொண்டுபோக, inf. To take by theft or force, to plunder fruits, furniture, &c. 2. To take off property at one's death--as persons who are not heirs. 3. To seize and carry off property from one who has stolen it--as a constable from a thief. (c.) இடையிலேவயிறுவளர்க்க, inf. To get a living at the expense of others, not reducing one's own stock. (c.) இடையினவெதுகை, s. One of the இனவெதுகை--that in which the second letter of each line is any of the medial letters. இடையீடு, s. Obstacle, impediment, frustration, விக்கினம். 2. Equivalent, equilibrium, ஈடு. இடையூறு, s. Frustration, interruption, disappointment, obstruction, hinderance, mishap, casualty, contingence, misfortune, disaster, இடர். (c.) இடையெண், s. A poem increasing and decreasing like the waves of the sea, அம்போதரங்கத்தொன்று. இடையொடுகடைமடக்கு, s. A figure in Rhetoric, repetition of a word or phrase in the middle and end of a line with different meanings, மடக்கணியி லொன்று. இடைவழக்கு, s. [prov.] A suit at law instituted by a new claimant while the previous one is going forward, கிளை வழக்கு. இடைவழக்காளி, s. An intervening party in a law-suit. இடைவழி, s. Midway. இடைவள்ளல், s. A term common to the second of the three classes of kings famed for liberality. (p.) இடைவாய், s. The degrees marked upon a steel-yard. இடைவிட, inf. To intermit, suspend, interrupt, leave intermissions, interstices, &c. இடைவிட்டுவிட்டு. Every other one. இடைவிடாமழை, s. Incessant rain. இடைவிடாமல், neg. v. part. Incessantly, constantly, without intermission. இடைவெட்டுப்பணம், s. A clipped or imperfectly stamped coin, மாறுமத் திரைவிழுந்தபணம். 2. [prov.] Profit made indirectly, பொறுக்கியெடுத்தபணம். இடைவெட்டுப்பேச்சு, s. Derision, ridicule. இடைவெளி, s. An intervening space, நடுவெளி. எட்கிடை--எள்ளிடை, s. The thickness of a rape-seed. (c.) நான்குவிரற்கிடை--நான்குவிரலி டை. Four fingers-breadth, thickness. முதலிடைகடை, Beginning, middle and end. 104)

irāci (p. 50) s. A zodiacal sign, ஓரை. 2. (p.) A collection, flock, constellation, cluster, assemblage, கூட்டம். 3. Heap, accumulation, குவியல். Wils. p. 75. RAS'I. 4. Assortment, row, class, file, regularity in conduct, ஒழுங்கு. Wils. p. 72. RAJI. The twelve signs of the zodiac are: 1. மேடம், Aries. 2. இடபம், Taurus. 3. மிதுனம், Gemini, twin daughters. 4. கர்க்கடகம், Cancer. 5. சிங்கம், Leo. 6. கன்னி, Virgo. 7. துலாம், Libra. 8. விருச்சிகம், Scorpio. 9. தனு, Sagittarius. 1. மகரம், Capricornus. 11. கும்பம், Aquarius. 12. மீனம், Pisces-Of these, six are in the northern hemisphere and are called உத்தராயணராசி, and six in the southern, named, தட்சணாயனராசி--the three first and three last are ஏறுமிராசி, ascending signs--and the intermediate, இ றங்குமிராசி, descending signs. --Note. In astrology, the zodiac is divided into three equal parts of four signs each, in reference to their supposed influences--as சரராசி, the four signs auspicious to movements, as journeyings, &c., Aries, Cancer, Libra, and Capricornus; ஸ்திரராசி, the four signs auspicious to stationary actions or employments, Taurus, Leo, Scorpio, and Aquarius; and உபயராசி, the four signs alike auspicious to both classes, Gemini, Virgo, Sagittarius, and Pisces. இராசிக்காரன்--இராசியுள்ளவன், s. A fortunate person, a lucky fellow. இராசிச்சக்கரம்--இராசிவட்டம், s. The zodiac. இராசிநாதன், s. The ruling planet at the time of a configuration, இராசிக்கதி காரியானகிரகம். இராசிபுடம், s. [in astrology.] The situation of the planets in the signs, இராசிகளிற்கிரகநிற்குநிலை. இராசிப்பணம், s. Coin in quantity--each piece not being separately examined. இராசிப்பிரிவு, s. The passage of a planet from one constellation to another, இராசிகடக்கை. இராசிப்பொருத்தம், s. Agreement in several particulars, between the zodiacal signs of a man and woman in order to their being adapted to each other for marriage, மணப்பொருத்தம்பத்தி னொன்று. 2. The supposed influence of one's sign--spoken when any thing unfavorable happens, இராசிப்பலன். இராசிமண்டலம், s. The zodiac, இராசிவட்டம். 2. [in astronomy.] Zodiacal sign, ஓரை. இராசிமண்டலங்குறையிற்சேரே, If less, add twelve signs to it. இராசியளக்க, inf. To measure a heap of grain. இராசியானநடை, s. Regular conduct, good behavior. இராசிராசியாய், adv. In heaps, companies, assemblages, by files, rows, &c. இராசிவக்கிரம், s. [in astronomy.] Retrogression of a planet to the next sign. 17)

utḷ (p. 60) s. A goat, a sheep, ஆடு. 2. A ram, a he-goat, வெள்ளாட்டுக்கடா. 3. The sign aries, மேடவிராசி. (p.) 3)

utāram (p. 60) s. Liberality, generosity, munificence, கொடை. 2. Boldness or confidence in speaking, eloquence, manliness in carriage and address, clearness of perception and judgment, தாராளம். 3. (fig.) Assumed authority in speech, or action, self-consequence, taking liberties with a superior, மேட்டிமை. Wils. p. 147. UDARA. 4. [in rhetoric.] The chief point in a sentence which though not expressed, is clearly implied, குறிப்பிற்றோன்றியபொருள். உதாரகுணம்--உதாரத்துவம், s. Liberality, generosity, munificence, bountifulness, கொடுக்குங்குணம். உதாரன்--உதாரி, s. A liberal person, கொடையாளி. 2. A person of good address and confidence, manliness, &c., பேச்சுத்தீரமுள்ளவன். 10)

uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)

eṭu (p. 73) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To take up, lift up, raise, தூக்க. 2. To take off, take away, extract, take out, remove a stain, dirt, humor, &c., or one body from another, chemically, or otherwise combined, ஒன்றிலிருந்தெடுக்க. 3. To undertake, take in hand, enter upon, தொடங்க. 4. To adopt--as a sentiment, &c., receive, take--as one's own, அங்கீகரிக்க. 5. To take a subject, to discourse, write, think on, look out, find a place in a book, &c., ஆராய்ந்தெடுக்க. 6. To adduce (an argument), ஒன்றையெடுத்துப்பேச. 7. To strike (a sound), pitch the key-note, to try the lightness of a bow-string by striking it, இசையெடுக்க. 8. To select, choose, (as a spot, for a house, a well, &c.), தெரிந்துகொ ள்ள. 9. To buy, purchase (chiefly applicable to cloth), வாங்க. 1. To bear, carry, sustain, சுமக்க. 11. To weigh in a balance, நிறுக்க. 12. v. n. [in combination.] To rise, extend itself, become spread, or liffused, to be attacked with pain, &c., மயக்கமெடுக்க. 13. To swell, heave, rise in billows, எழும்ப. 14. To keck, puke, vomit, வாந்தியெடுக்க. எடுக்கத்தொடுக்கவிடான். He will not let me begin; spoken figuratively in allusion to the discharge of arrows. எடுப்பாரும் பிடிப்பாருமுண்டானாலிளைப்புந்தவிப்பும் மெத்தத்தோன்றும். Where there are many attendants much trouble is experienced. பிள்ளைக்குமூக்கெடுக்க. To raise or force out the upper part of the nose of an infant--as a nurse by pressing with two fingers. அரசனாலயமெடுத்தான். The king has built a temple. இந்தப்பாரமெடுக்கமாட்டேன். I am unable to carry this load. அதையெடுத்துப்பேசினான். He took up the subject. யானைதும்பிக்கையினாலேபணத்தையெடுக்கும். The elephant will take up a small coin with his proboscis. ஏரியெடுத்துப்போகிறது. The water of the lake has carried away its embankment. இதினாலிலாகிரியெடுக்கும். This will cause intoxication. சோற்றிலிருக்கிறகல்லையெடுக்கமாட்டாதவன்மோக னக்கல்லைத்தாங்குவானா. Will he who cannot pick out a stone from rice be able to lift the stone architrave of a temple vestibule? i. e. he who is incapable of little matters must be incapable of great ones. விழுந்தவனையெடாமலுதைக்கலாமா. Is it proper to kick, instead of raising, a fallen man? இந்தச்சீலையையெந்தக்கடையிலெடுத்தாய். In what bazaar did you buy this cloth? புல்லெடுக்கிறதரை. Ground covered with an exuberant growth of grass. எடாதஎடுப்பு, s. Living above one's rank, circumstances, means, &c., engaging in an enterprise, beyond one's powers, &c. எடாதஎடுப்பெடுக்கலாகாது. It is improper to engage in an enterprise above one's circumstances. எடுகூலி, s. Porterage, hire for carrying burdens, சுமைக்கூலி. எடுத்தடிமடக்கு, s. Retort, turning a person's reasons or remarks against himself, confuting one by his own arguments, anticipating a person in word, or action, in order to check, or thwart him in his object; interrupting one in speaking, &c. 2. Temerity, rashness; speaking, answering, or acting rashly, துணிவு. எடுத்தடிவைக்க, inf. To begin to step--as a child, காலைப்பெயர்த்துவைக்க. எடுத்தபடி, adv. Suddenly, at once, promptly, extemporaneously. எடுத்தமொழியினெய்தவைத்தல், v. noun. An author's forming rules applicable to the examples he finds-one of the உத்தி. எடுத்தலளவையாகுபெயர், s. One of the four kinds of அளவையாகுபெயர், according to which, the weight of the article weighed is used for the scale. எடுத்தாட்சி, s. A thing much in use, வழக்கம். எடுத்தார்கைப்பிள்ளை, s. A docile, tractable, yielding person; one who has no opinion of his own. எடுத்துக்கட்ட, inf. To fabricate, invent. எடுத்துக்கட்டு, v. noun. Fabrication, கட்டுக்கதை. 2. Invention--as of a word. எடுத்துக்காட்டல், v. noun. An author's adducing examples, illustrations, &c. (See உத்தி.) 2. Citing, quoting, &c. எடுத்துக்காட்டு, s. An example, illustration, உதாரணம். எடுத்துக்கைநீட்ட, inf. To help one--as a waiter, or attendant. எடுத்துக்கொள்ள, inf. To take to one's self, தனக்காகக்கொள்ள. 2. To accept, admit, approve, ஏற்றுக்கொள்ள. எடுத்துக்கொண்டுபோக, inf. To take, to carry away. எடுத்துச்சொல்ல, inf. To quote, cite, பிறர்கருத்தைஎடுத்துக்கூற. 2. To give one's own opinion, தன்கருத்தையெடுத்துக்கூற. எடுத்துத்தொடுக்க, inf. To fabricate, invent, எடுத்துக்கட்ட. 2. To pick quarrels, institute a lawsuit, commonly on frivolous grounds, வழக்குப்பிணைக்க. எடுத்துப்பிடிக்க, inf. To hold up and expose little faults to view, தூக்கிக் காட்ட. 2. To encourage, strengthen, establish, திடப்படுத்த. எடுத்துப்பேச, inf. to speak as an advocate, plead for a client, பரிந்து பேச. 2. To offer arguments, treat on, நியாயம்பேச. 3. [with accus. of person.] To praise, commonly one absent, துதிக்க. எடுத்துப்போட, inf. To deprive a person of office, situation, &c., to turn out, displace, dislodge, தள்ளிப்போட. எடுத்தேற்றம், s. Random. எடுத்தேற்றமானவேலை, s. A thing done at random. எடுத்தேற்றியாயிருக்க, inf. To be unequal, uneven, discrepant in size, character, rank, &c.; to be irregular, இணக்கமின்றியிருக்க. எடுபட, inf. To be taken up, out, away, &c., நீக்கப்பட. 2. To rise, part, to be detached, displaced, dislodged, எழும்ப. 3. To be abolished, terminated, அழிந்துபோக. 4. To be led away by evil, ill-advice, நியாயந்தவற. 5. To leave one's station, place of residence, &c., to leave and be no more heard of (used in an ill sense), காணாமற்போக. 6. To be overcome in argument--as a party in controversy, &c., to be confuted, தோற்றுப்போக. அவள்பேச்சினாலயலெல்லாமெடுபடுகின்றது... The whole neighborhood is raised by her clamor. எடுபட்டவள், s. A lewd woman, குடும்பத்தைவிட்டுவெளிப்பட்டவள். எடுபட்டுப்போக, inf. To be raised --as a siege. 2. To be abolished. 3. To be defeated. அங்கிருந்தபள்ளிக்கூடம்எடுபட்டுப்போயிற்று.... The school which existed there formerly has been abolished. உன்னால்நானெடுபட்டுப்போவேனா. Am I to be defeated by you? எடுபாடு, s. Celebrity, a high style of living, notoriety in a good or bad sense, உயர்ச்சி. 2. Abolition, அழிகை. 3. Gaiety, in dress, in a woman, a lax, or lascivious disposition, மேட்டிமை. எடுப்பிக்க, inf. To cause to raise, or lift up. மனிதவதாரமெடுக்க, inf. To assume the human form, to become incarnate. வெறியெடுக்க, inf. To be intoxicated. வெறியெடுத்தவன், s. One who is intoxicated. பெயரெடுக்க, inf. To assume an appearance, a name, a character, &c.; to acquire a name, celebrity. நூலெடுக்க, inf. To disentangle thread. வாயாலெடுக்க--வாயிலெடுக்க, inf. To vomit. தொழிலெடுக்க, inf. To enter upon an occupation. 2. To suspend one from office. பூவெடுக்க, inf. To gather flowers. கிணறெடுக்க, inf. To dig a well. 2. [prov.] To select a spot for a well in reference to the situation of the house and other surrounding objects that ill luck may not result, as also to the nature of a soil or the depth at which water may be found, judged of by the produce of the land, &c. வயிறெடுக்க--வயிறுகடுப்பெடுக்க, inf. To have a looseness. தானெடுத்துமொழிதல், v. noun. [in works of science.] The adoption of rules, or language from other authors. See உத்தி. எடுப்பு, v. noun. The act of taking off, taking up, தூக்குகை. 2. Elevation, உயரம். 3. Taking in hand, undertaking attempt, engagement, தொடங்குகை. 4. Insolence. arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, இறுமாப்பு. 5. Elation, a style of living above one's rank, circumstances, மேட்டிமை. 6. Abusive words, நிந்தை. எடுத்தஎடுப்புவிடான். He will not desist from his purpose. வாயெடுப்பாய்ப்பேசுகிறவன். One who talks arrogantly. ஒருவன்மேலெடுப்பெடுத்தல். Publishing the faults of another. எடுப்பாயிருக்க, inf. To be high. எடுப்பானவன், s. A haughty person, an upstart, one who lives above his rank or circumstances, மேட்டிமைக் காரன். எடுப்புச்சாய்ப்பு, Gentility, genteel and obliging behavior, united with display, pomp, grandeur, &c., உயர்வுதாழ்வு. எடுப்புண்டது, appel. n. That which is taken and carried away. எடுப்புத்தேர், s. A small portable shrine for the conveyance of an idol on men's shoulders--opp. to இழுப்புத்தேர். கல்லெடுப்பு, s. A funeral rite. எடை, v. noun. Taking up, தூக் குகை. 2. Weighing, நிறுக்குந்தொழில். 3. A weight, நிறையளவு. 4. Assumption, adoption, ஏற்றுக்கொள்கை. 5. [ex எடுப்பு, to rouse.] Rousing from sleep, &c., எழுப் புகை. See அளபெடை, துயிலெடை, &c. 29)

ēṟu (p. 79) கிறேன், ஏறினேன், வேன், ஏற. v. n. [also used with the impers. terminations.] To rise, rise--as the heavenly bodies-as a kite, &c.; to emerge, இவர. 2. To get upon, mount, to ride a horse, a vehicle, வாகனமேற. 3. To enter, to penetrate--as a nail, a probe, a thorn; as thoughts or advice into the mind, &c., தைக்க. 4. To embark, to get into a boat or vessel, to be laden--as cargo, கப்பலேற. 5. To be elevated, high, beyond, &c.; to exceed mediocrity, to be excessive, redundant, superfluous, உயர. 6. To exceed in number, weight, measure, to rise in price, quality, &c., தொகைமுதலியவதிகரிக்க. 7. To pervade, to be diffused through the blood--as poison, நஞ்சேற. ஏறுகாலிறங்குகால்பார்க்க. To trace the track of an animal up and down a hill, to or from the water, &c.--as a hunter. குதிரையேறிவந்தான். He came on horseback. பயிரேறிவிட்டது. The corn is grown up. சொன்னதுமனதிலேறவில்லை. It did not enter his mind, he did not take notice of what was said. மாவேறமலையேறும். Small sums make a large total, lit. mountains are formed from atoms. இந்தத்தோணியிலெவ்வளவேறும். What is the tonnage of this dhoney? ஏற. [inf. of ஏறு, used adverbially.] High, much more, exceeding, மிக. அரைப்படிக்கேறக்கொடு. Give me more than half a measure. இதேறப்பெறும். This is worth more. விலையேறப்பெற்றது. That which is obtained at a high price. 2. That which is valuable, precious. ஏறக்கட்ட, inf. To build up, to edify, உயரக்கட்ட. 2. To refuse selling that the price may be increased, தானிய மேறக்கட்ட. 3. To be restrained, or to withhold as the clouds from raining, or a cow from giving milk, மழைமுதலியபெய் யாதிருக்க. 4. [local.] To collect scattered grain in a heap, இறைந்ததானியத்தைக்கூட்டிச் சேர்க்க. வானம்மழையேறக்கட்டிவிட்டது. The heaven has withheld the rain. ஏறக்கட்டித்தூக்க, inf. To hang up a thing. 2. To hang one up by the hands--as a school boy, a slave, &c., in order to flog him. ஏறக்குறைய--ஏறத்தாழ, s. More or less, about right, nearly. ஏறக்குறையப்பேச. to insult, to abuse. நூறுபேருக்கேறக்குறைய. About one-hundred persons. ஏறச்செலவழிக்க, inf. To spend extravagantly. ஏறவாங்க, inf. To buy cheaper, நயமாகவாங்க. 2. to be drawn up, distorted--as the neck by cold, &c., கழுத்தேற வாங்க. ஏறவிட, inf. To keep off a vessel from shore, மரக்கலத்தைக்கரைக்குத்தூரவிட. 2. To keep near to the wind--as a vessel, காற்றுமுகமாய்விட. 3. To turn a vessel to the shore, கரைசேரவிட. ஏறவிட்டேணியைவாங்கினதுபோல். Like removing the ladder a person has ascended. ஏறவிறங்கப்பார்க்க, inf. To stare at one, to gaze at one from head to foot, கேசாதிபாதமீறாகப்பார்க்க. நடந்தேற, inf. To be accomplished, to succeed. கரையேற, inf. To land, disembark. 2. To attain the shores of final salvation. ஏறாங்கடைசி, s. [prop. ஏறுகடை.] The very end, அறமுடிவு. ஏறாமேடு, s. A height which one cannot reach, or to which water cannot rise, உயர்ந்தமேடு. 2. An enterprise above one's power, செய்யக்கூடாதகாரியம். 3. An inconvenient engagement, unsuitable contract, &c.--as an unequal marriage, ஒவ்வாமை-- in use, ஏறாங்கடை ஏறிக்கொள்ள, inf. To establish one's self in a high office, &c., to arrive at a high state or sanctity, or to attain a higher degree in religion. See நிலை or பாதம். சாதியிலேயேறிக்கொண்டான். [prov.] He has risen in caste by marrying in a higher family (spoken sarcastically). ஏறிட, inf. To stick into, to cause to enter, to pierce, புகப்பண்ண. 2. To place, set up, fix, ஏற்ற. வில்லைவளைத்துநாணேறிட்டு. Bending the bow and fixing on the bowstring. பருவிற்சலாகையையேறிட்டான். He introduced the probe into the sore. ஏறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look up. 2. To attend to one when speaking. 3. To look or stare at a person. என்னையேறிட்டுப்பார்க்கவில்லை. He did not even cast a look at me, he took no notice of me. Amongst the Hindus it is not deemed respectful to look at a superior in the face; even when addressing him or receiving his directions. ஏறுகடை, s. The very end, the extremity, முடிவானகடை. ஏறுகுதிரை, s. A riding horse. ஏறுக்குமாறு--ஏறுமாறு, s. Improper, unruly, or vicious behavior, தாறுமாறு. ஏறுசலாகை, s. [prov.] In building, a large lath passing through the ends of rafters, கைமரங்கோக்குஞ்சலாகை. ஏறுதுறை, s. A port, place of embarkation, exportation, &c., துறைமுகம். ஏறுநெற்றி, s. A high forehead (regarded as a fortunate mark in a man, but unlucky in a female--as calculated to cause an untimely death to her husband), also a mark of a masculine, imperious and irrascible temper, அகன்ற நெற்றி. ஏறுபடி, s. An extra batta or allowance above the stated proportion, to a servant, for expenditure in the temple, for an entertainment, &c., அதிகப்படி. ஏறுபெட்டி, s. [prov.] A toddydrawer's basket for carrying toddy, கள் ளேறுபெட்டி. ஏறுபொழுது, s. The sun as it rises toward the meridian. ஏறுமிராசி, s. The constellation in the sun's path from the equator to the northern solstitial point, உச்சத்திற்கேறு மிராசி. See இறங்குமிராசி. ஏறுவட்டம், s. The difference, less or more than sixty Indian hours, in the passage of the moon through any of the asterisms, also the difference in the கர ணம் and யோகம் as affected thereby, நட் சத்திரமுதலியனநாழிகையேறுமுறை. 2. In the division of the inheritance of lands, trades, &c., the excess above or the deficiency in equal shares, பங்கினளவுக்கதிகமா னநிலமுதலியன. ஏறுவால், s. A long tail--a good sign in certain animals, நீண்டவால். பசுஏறுவாலுமெருதுகூழைவாலும். A long tail for a cow and a short one for a bull are desirable. ஏறுவெய்யில். Increasing heat or sunshine as the sun rises towards the meridian, காலைவெய்யில்--opp. இறங்குவெய் யில். ஏறெடுக்க, inf. To lift up the head, eyes, &c., மேலெடுக்க. 82)

ōngkl (p. 84) s. Mountain, மலை. 2. An elephant, யானை. 3. Bamboo, மூங்கில். 4. A vessel--as a boat, &c., மரக்கலம். 5. A king, அரசன். 6. A hill, மேடு. (p.) 43) *

ōtai (p. 84) s. Sound, noise, ஒலி. 2. A great noise, clamor, din, பேரொலி. 3. A surrounding wall, a fortification, மதில். 4. A mount or area within a fortification, மதிலுண்மேடை. (பிங்.) (p.) 92)

kru (p. 96) s. F&oe;tus, embryo, pregnancy, கருப்பம். 2. Yolk of an egg, முட்டைக்கரு. 3. Genius, ingenuity, judgment, கருத்து. 4. A brazier's mould, matrice, கம்மியர்கட்டுங்கரு. 5. (p.) The substance or contents of a thing, உட்பொருள். 6. The germ, வித்தின்கரு. 7. Color, tint, tinge, நிறம். 8. Middle, நடு. (சது.) 9. Height, hillock, மேடு. 1. A name of கருப்பொருள். (See பொருள்.) 11. A prong, barb, tooth, tine, spike, ஆயுதத்தின்பல். 12. Ingredients for magical preparations employed to fascinate, injure or destroy a person, viz.: plants, roots, skins, bones, flesh, &c., அட்டகருமக்கரு. 13. Immature egg in a fowl, முட்டை. கருக்கட்ட--கருப்பிடிக்க, inf. To form a mould. கருக்கரைய, inf. To suffer abortion. கருக்காய், s. Young and immature fruit, பிஞ்சுநெல். (குறள்). 2. Thin and immature grains in corn ears, பதர். கருக்குழி, s. The womb, the uterus, கருப்பாசயம். கருக்கூட, inf. To impregnate. கருக்கூடு, s. The ovary, that part of the body in which impregnation is performed. கருக்கூட்ட, inf. To form plans, to scheme, contrive, plan, யோசனைசெய்ய. கருக்கொள்ள--கருப்பற்ற, inf. To conceive, to be impregnated, to fecundate--as brutes of vegetables, to fill-as clouds with water, கருப்பங்கொள்ள. கருக்கொண்டமேகம், s. A teeming cloud. கருத்தங்க, inf. To be conceived, to be formed--as conception, கருப்பந்தங்க. கருத்தரிக்க, inf. To conceive, to be impregnated--as animals in general. கருத்தெரியாதவன், s. An unwise man. கருநூல், s. A treatise on enchantment. கருப்பை, s. The matrix, the womb. கருப்பொருள், s. The second class of பொருள், which treats of the beings, things, &c., peculiar to different countries. They are of fourteen kinds from gods down to the employments of men, அந்தந்தநிலங்களைச்சார்ந்தபொருள். See பொருள். கருமாரி, s. Extremity, difficulty in child-birth, பிரசூதவேதனை. கருமாரிப்பட்டை, s. A bark used medicinally in difficult child-birth. கருவழிக்க, inf. To destroy the f&oe;tus, to cause abortion, கருப்பமழிக்க. கருவழிய, inf. To perish--as the f&oe;tus, to miscarry, to suffer abortion. கருவழிவு, v. noun. miscarriage, abortion, கருப்பஅழிவு. கருவறிய, inf. To come to years of discretion. கருவறிந்தவன்--கருவாளி--கருவு ள்ளவன், s. An ingenious person, a genius, ஊகித்தறிபவன். கருவறுக்க, inf. To exterminate a family, &c., to ruin one's property,அடி யோடுகெடுக்க. கருவாமுப்பு, s. Salt-petre, வெடி யுப்பு. கருவிரிய, inf. To ear, to shoot into ears, கதிர்விரிய. கருவிரிந்தபயிர், s. The earing corn. கருவுயிர்க்க, v. n. To bring forth young either human or brute, ஈன. கருவுளமைப்பு, s. The six things incident to sentient beings on assuming corporeal forms, கருவில்நியமிப்பு, viz.: 1. பெறுதல் or பேறு, getting, gain. 2. இழத்தல் or இழவு, losing or loss. 3. இன் பம், pleasure. 4. பிணி or இடையூறு, disease, affliction, mishap, &c. 5. மூப்பு, old age. 6. சாக்காடு, death. To these some add பிரித்தல், separation, removal to a distance; and பிரிவிலாதிருக்கை, continued association. கருவெடுக்க, inf. To take ingredients for witchcraft, மாந்திரீகத்துக்குக்கருவெ டுக்க. வெள்ளைக்கரு, s. The white of an egg. மஞ்சட்கரு, s. The yolk of an egg. 122)

krumai (p. 96) s. Blackness, darkness, blueness, cerulean hue, azure, கறுப்பு. 2. (p.) Poison, venom, நஞ்சு. 3. Greatness, excellence, eminence, value, பெருமை. 4. Strength, வலி. From this word is formed a symbolic verb கரியது, it is black. கரியது, appel. noun. A thing that is black. கரியபோளம், s. A foreign drug, aloe, ஒர்மருந்து. Aloe spicata, L. கரியமணி, s. A string of small black beads. கரியமால், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) 2. A kind of arsenic in its natural state, காய்ச்சற்பாஷாணம். கரியவன், s. A black or dark man, கறுப்பன். 2. (p.) Indra, இந்திரன். 3. The planet Saturn, சனி. 4. Vishnu, விட்டு ணு. 5. Yama, யமன். 6. Siva, சிவன். 7. God, Deity, கடவுள். 8. A notorious robber, the head of a gang, திருடன். கன்னங்கரிய, adj. Very black. கருங்கடல், s. Black sea. கருங்கடல்வண்ணன், s. Vishnu, விட்டுணு. 2. Iyanar, ஐயனார், (p.) கருங்கண்ணி, s. The name of a fish, ஓர்மீன். கருங்கல், s. A Granite or other black stone. கருங்கழல், s. A superior kind of ankle rings worn by warriors, வீரக்கழல். கருங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். கருங்காக்கணம், s. A creeper-as காக்கணம், Clitoria ternatea. கருங்காக்கை, s. A black crow. கருங்காய், s. Dark betel nuts not yet turned red. 2. Grain almost ripe. கருங்காலி, s. Ebony, ஓர்மரம், Acacia sundra. கருங்காலித்தைலம், s. Ebony oil, used for syphilitic diseases. செங்கருங்காலி, s. A riddish ebony. கருங்கிரந்தி, s. A species of disease in children with black eruptions. கருங்கிளி, s. A dark species of parrot. கருங்குங்குலியம், s. A dark kind of resin used medicinally, ஓர்வகைக்குங்கு லியம். கருங்குட்டம், s. The dark leprosy, ஓர்குட்டநோய். கருங்குதிரையாளி, s. The god Bhairava, வயிரவன். கருங்குந்தம், s. A discase of the eye, கண்ணோயிலொன்று. கருங்குயில், s. The common கு யில், bird which is black. கருங்குரங்கு, s. A black monkey, கரியவானரம். கருங்குவளை, s. The blue waterlily, நீலோற்பலம். கருங்குளவி, s. A dark species of hornet. கருங்குறுவை, s. A dark kind of rice, ஓர்நெல். கருங்கேசம், s. Brass, வெண்கலம். 2. Black hair, கருமயிர். கருங்கை, s. Very hard, labor-as of smiths, &c., அரியவேலை. (சிலப்பதி. and திவா.) (p.) கருங்கொடி, s. A kind of running plant that yields berries. கருங்கொட்டி, s. A species of கொட்டி plant. கருங்கொண்டல், s. The southeast wind. கருங்கொல், s. Iron, இரும்பு. கருங்கொல்லர், s. Blacksmiths, கருமார். கருங்கொள், s. A dark kind of gram, Dolichos uniflorus. கருங்கோழி, s. A fowl with a black skin. கருங்கோள், s. Ragu the ascending node, இராகு. கருஞ்சாதி, s. Low caste people, as distinguished by their ferocity and darkness of color, கீழ்மக்கள். கருஞ்சாயவேர், s. A kind of root for dyeing. கருஞ்சாரை, s. A kind of snake. கருஞ்தாளை, s. A dark inferior kind of சாளைமீன், a fish. கருஞ்சிலை, s. A black stone, கருங் கல். கருஞ்சீரகம், s. Black cumin, used medicinally, Nigella sativa, L. கருஞ்சுக்கான், s. A stone, ஓர்கல். கருஞ்சுரை, s. A creeping plant, ஓர்படர்கொடி. கருஞ்சூரை, s. A species of சூ ரை, shrub. கருஞ்செம்பை, s. A plant, ஓர் செடி, Sesbania &ae;gyptiaca. கருநந்து, s. A snail, ஓர்நத்தை. கருநாகம், s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. 2. Lead, காரீயம். 3. A dark-colored serpent, கிஷ்ணசர்ப்பம். கருநாக்கு, s. A tongue with dark spots its surface; the words of which are thought ominous, கறுத்தநாக்கு. கருநாரை, s. A kind of crane, ஓர் நாரை. கருநார், s. Black palmyra fibre, பனையின்கறுத்தநார். கருநார்ப்பெட்டி, s. A basket made of good black fibre. கருநார்மட்்டை, s. Black stems of palmyra leaved. கருநாள், s. An inauspicious day, கெட்டநாள். கருநிமிளை, s. Black antimony. See நிமிளை. கருநிலம், s. Sterile land in mountainous, marshy or jungly districts, பயன் படாநிலம். கருநெய்தல், s. The dark நெய்தல்,, a water-plant. கருநெல்லி, s. A tree, ஓர்நெல்லி மரம். கருநெறி, s. Fire, தீ. (p.) கருநொச்சி, s. A plant, dark leaf ever green, planted in gardens by the side of walks, ஓர்நொச்சிச்செடி, Gendarussa vulgaris. கருநோய், s. [prov.] A kind of mange in cattle, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். கருந்தகரை, s. A variety of தகரை plant, Cassia toza. கருந்தனம், s. Gold, wealth, treasure, மிகுசெல்வம். கருந்தனங்கைத்தலத்தவுய்த்து. Carrying the wealth which one has-- கருந்தாது, s. Iron, இரும்பு. கருந்தாரை, s. A black streak in an ox. கருந்திடர், s. Rising ground, hillock, hill, பெரியமேடு. கருந்தினை, s. Dark millet, ஓர்வ கைத்தினை. கருந்துகில், s. Black cloth. கருந்துகிலோன், s. Balabhadra --as Vishnu in his eighth incarnation, பலபத்திரன். (p.) கருந்துவரை, s. A plant, ஓர்துவ ரை, Hedysarum biflor. 2. A tree, ஓர் மரம், Delbergia latifolia. கருந்துளசி, s. Dark tulasy, கறுப் புத்துளசி, Ocimum sanctum. கருந்தோழி, s. The indigo plant, அவுரி, indigofera tinctozia. கருமகள்--கரும்பிள்ளை, s. Crow, காக்கை. (p.) கருமட்டி, s. The large edible oyster, ஓர்மட்டி. கருமணி, s. The dark circle in the pupil of the eye, the retina. கருமயிர், s. A bear, கரடி. (p.) கருமலை, s. A mountain containing iron. கருமா, s. A hog, பன்றி. 2. Elephant, யானை. (p.) கருமான், s. A hog, பன்றி. (p.) கருமுகில்--கருமேகம், s. Black or raining clouds, நீருண்டமேகம். கருமுகில்வண்ணம், s. A prepared arsenic, தீமுறுகற்பாஷாணம். கருமுகிற்சிலை, s. The load stone, காகச்சிலை. கருமுகிற்பாஷாணம்--கார்முகிற் பாஷாணம், s. A kind of arsenic. கருமுதல், s. A kind of fish, ஓர் மீன். கருமுரடன், s. An obstinate person, மிகுமுரடன். கருமுரல், s. A kind of blackish sea-fish. கரும்பருந்து, s. A dark colored hawk, கறுப்புப்பருந்து. கரும்பனையன், s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. கரும்பாம்பு, s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. கரும்பித்தம், s. Black bile, ஓர்பித் தம். 2. Madness, derangement, &c., பைத்தியம். கரும்பிறை, s. Black limestone, marble, கருஞ்சுக்கான். கரும்புசம்--கரும்புள், s. A black beetle, Apis violacea. கரும்புளிக்க, inf. [a corruption of களிம்புபற்ற.] To become spoiled--as acid food kept in a brass vessel, களிம்படிக்க. 2. To taste--as food thus spoiled, to taste like copperas, கெட்டுப்போக. கரும்புள்ளிக்கல், s. A kind of stone containing metal, கானகக்கல். கரும்புறம், s. A palmyra tree, பனை. (பிங்.) (p.) கரும்புறா, s. A kind of dove, turtle dove. கரும்பேன், s. [prov.] Black spots in cloth caused by damp, சீலையினூறல். கரும்பேன்பிடிக்க, inf. To form as black spots in new cloth by moisture. கரும்பொன், s. Iron, இரும்பு. (p.) கருவண்டு, s. A black beetle used in medicine, கறுத்தவண்டு. கருவரி, s. Dark, darkness, இருள். (p.) கருவழலை, s. A kind of snake. See வழலை. கருவளைச்சுக்கான், s. Black limestone, கருஞ்சுக்கான். கருவாலி, s. [vul.] A tree, ஓர்மரம். 2. A bird, ஓர்புள். கருவாழை, s. A dark red plantain, ஓர்வாழை. கருவிழி, s. The apple of the eye, கண்மணி. கருவிளா, s. A tree, ஓர்மரம், &AE;gle marmeclos. கருவூமத்்தை--கரூமத்்தை, s. A species of the ஊமத்்தை plant, the thornapple, or Datura fastuosa, L., sometimes smoked for asthma. கருவேம்பு, s. A tree with a fragrant leaf used to give flavor to curries, ஓர்மரம், Bergera konigii. கருவேப்பிலை, s. The leaf of கரு வேம்பு. கருவேல், s. A kind of tree, Acacia arabica. (Mat. Ind.) See வேல். கருவேலம்பட்டை, s. The bark of the கருவேல், a valuable drug used as a tonic. கருவேலம்பிசின், s. A gum sometimes substituted for gum arabic. கருவௌவால், s. A kind of fish. 159)