oñcu (p. 81) கிறேன், ஒஞ்சினேன், வேன், ஒஞ்ச, v. n. As ஒஞ்சி. 42)

ovvu (p. 84) கிறது, ஒவ்வினது, ம், ஒவ்வ, v. n. To agree, to be congruous, consistent, to be fit, பொருந்த. ஒவ்வாக்கூட்டிலுந்தனிமையழகு. Solitude is preferable to bad society. ஒவ்வாப்பேச்சுவசையோடொக்கும். An unmerited eulogy is tantamount to a censure. ஒவ்வாப்பக்கம், s. [in logic.] An unnatural comparison or simile, an incongruity or impossibility, பொருந்தாத பட்சம். ஒவ்வாமை, neg. v. noun. Unfitness, unsuitableness, incompatibleness, தகா மை. 2. Unlikeness, non-conformity, பொ ருந்தாமை. 3. Discord, disagreement, disharmony, இசையாமை. 4. Impracticability, absurdity, impossibility, இயலாமை. ஒவ்வுற, inf. To agree with, to be like, பொருத்தமுற. இதற்கொவ்வுறாதால். None is equal to this. (பார.) 5)

oṟu (p. 84) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To reduce, suppress, subject, restrain the senses, desires, &c., to mortify the body, curb the appetites, to pinch, stint or deny one's self, to suppress the passions, அடக்க. 2. To afflict, distress, cause pain to one's self or others, அலைக்க. 3. To punish, chastise, தண்டிக்க. (கு. 964.) 4. To rebuke, reprove, கடிந்துகொள்ள. 5. To dislike, to be disgusted with, வெறுக்க. (p.) 6. v. n. To become scarce and dear, to fail or be scanty--as crops, rain, &c., to be sparing, குறைய. கொலையிற்கொடியாரைவேந்தொறுத்தல். Punishing the guilty by death--the prerogative of a prince. (குறள்.) அகமொறுக்கும். Corn will be scarce. அவனொருத்தருக்குமொறுக்கிறதில்லை. He submits to no one's reproof; he does not brook censure. கையொறாமற்கொடுக்கிறான். He gives liberally. அன்னத்தையொறு. Abstain from taking food. சற்றும்வாயொறுக்கிறானில்லை. He does not at all restrain himself (in speaking). 2. He does not conform to the prescribed diet. உடம்பினையொறுத்துநோற்பார். Those who mortify their bodies and do penance. (ஸ்காந்.) கொடுஞ்சொற்றாயரொறுப்பவும். When the mother rebukes with sharp language-ஒறுத்துக்கொண்டிருக்க, inf. To be afflicted. விலையொறுக்க, inf. [prov.] To become dear. மழையொறுத்தகாலம், s. A drought. வயிற்றையொறுக்க, inf. To pinch one's self. ஒறுப்பு, v. noun. Scarcity, dearness, ஒறுக்கை. 2. Restraint of the passions, self-mortification, self-denial, உட ல்வருத்துகை. 3. Chastisement, punishment, correction, தண்டிப்பு. 4. Rebuke, reproof, கடிவு. 5. Dislike, disgust, வெறு ப்பு. 6. Privation, deprivation, குறைவு. 22)

oñci (p. 81) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [vul.] To be abashed, to be shy, timid, diffident, sheepish, வெட்கப்பட. ஒஞ்சித்துச்சாப்படாமல்விட்டுவிட்டான். He was so bashful that he could not eat. 41)

oẕuku (p. 84) கிறது, ஒழுகினது, ம், ஒழுக, v. n. To flow, நீர்முதலியவோட. 2. To go, pass, walk, செல்ல. 3. To act, behave, maintain a course of conduct, act according to rule, to behave well, நெறிப்படிநடக்க. 4. To be long, நீள. (p.) 5. To leak, drop as water, fall by drops, trickle down, drip, drop through, to be shed, தொளைவழி யாயொழுக. ஒழுகுபொற்கொடிமூக்கு. The nose of the damsel who resembles a beautiful long creeper. (நைட.) ஒழுகொளிவிரிக்குங்கதிர்மணி. The radiant gem which diffuses flowing light. கூற்றமேயில்லத்திருந்தொழுகாப்பெண். But an unfaithful wife is to the household as death. பன்மார்புசேர்ந்தொழுகுவார். Those who habituate themselves to the embraces of many-- (நாலடி.) அதிரசமொழுகுங்கனிகள். Fruits flowing with much honey. குடமொழுகுகிறது. The vessel leaks. ஒழுகிசை, s. A flowing kind of melody in poetry in which nothing discordant occurs, பாவினோசையுளொன்று. ஒழுகிசைச்செப்பல், s. A poem consisting of வெண்சீர்வெண்டளை and இய ற்சீர்வெண்டளை. ஒழுகிசையகவல், s. A kind of அகவல் verse composed of நேரொன்றாசிரிய த்தளை and நிரையொன்றாசிரியத்தளை. ஒழுகுவண்ணம், s. A cadence which flows in an easy and pleasing style, ஓர்சந்தம். ஒழுகல், v. noun. Flowing. 2. Leaking, dropping, a leak. 3. Behavior. 4. Length. 5. Height. ஒழுகலான், appel. n. He who does not conduct himself virtuously (நீதிநெறி.) வாய்நீரொழுகல், v. noun. Drivelling. ஒழுக்கு, v. noun. Leaking, dropping, dripping, ஒழுகுகை. 2. Flowing, flow, நீர்முதலியவோடுகை. 3. The passing of urine in drops. ஒழுக்குக்குவைத்தசட்டிபோல். Like a vessel set to catch the water from a leak-spoken of one supported at the expense and pleasure of another. ஒழுக்குமாற்ற, inf. [prov.] To stop leak. ஒழுக்குவிழ, inf. To drop as water from a leak, to leak. ஒழுக்கெறும்பு, s. A species of large black ants which follow one another in a train. 8)

oṭai (p. 81) s. A tree, ஓர்மரம். 51)

oñci (p. 81) s. The breasts, the teats of a woman--applicable to those sucked by a baby. See மொஞ்சி, which is used in the south. ஒஞ்சிகொடுக்க, inf. To give suck. ஒஞ்சியுண்ண, inf. To suck, draw the breast. 40)

oppāri (p. 82) s. Comparison, similarity, likeness, ஒத்தபாவனை. 2. A funeral elegy, lamentation or episode sung by women and abounding with comparisons between the deceased and other objects, அ ழுகையிலொப்பனையிடுகை. மக்களே போல்வர்கயவர்அவரன்னவொப்பாரியாங்க ண்டதில். The base among men are formed like others, we see no two classes of beings that so much resemble each other. (குறள்.) ஒப்பாரிகொள்ளுதல்--ஒப்பாரிபிடி த்தல், v. noun. Esteeming one as a near relation because of his resemblance to a deceased member of the family. ஒப்பாரிக்காரன், s. One so esteemed. ஒப்பாரிசொல்ல, inf. To sing a funeral elegy for a deceased relative. ஒப்பாரியிட்டழ, inf. To sing an elegy with wailing.--Note. This is frequently done with great pathos and the intensity of feeling is heightened by numerous references to the beauty and excellency of the deceased--as உன்பல் லழகின்பாவனையைப் பார்த்தநமன்விடானே, the regent of the dead, fascinated by the beauty of thy teeth, would not pass thee over. 15)

ottukkoḷḷ (p. 81) inf. To assent, admit, accede to, allow, grant, concede, yield, acknowledge, சம்மதிக்க. 2. To fit, to be suitable, be convenient, comport with, தகுதியாக. 3. To take to account, credit, கணக்கிலேற்றுக்கொள்ள. காலமுநேரமுமொத்துக்கொள்ளவில்லை. The time and the season are not propitious according to the nativity which prognosticates evil, &c. 2. It is not a convenient time. இருவருமொத்துக்கொண்டுபொய்ச்சாட்சிசொன் னார்கள். They both gave false depositions by previous agreement. 16)

oṇṭṉ (p. 81) s. A jackal, a male jackal, ஆண்நரி. 72)