ciṟuttoṇṭṉ (p. 189) s. One of the sixty-three famed devotees of Siva, who, when the latter assumed the form of the god Bhairava as a mendicant, to prove his sincerity, sacrificed his son to supply the mendicant with food, அறுபத்துமூவரிலோர் தொண்டன். 51)

civkm (p. 187) s. Nutmeg, சாதிக்காய். 2. A plant, நாய்ச்சீரகம். (M. Dic.) 10)

cmẕ (p. 162) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be ashamed, நாண. 2. To suffer; to be in pain, distress, affliction, &c., வருந்த. (நிக). சமழ்த்தல், v. noun. Shame, வெட்கம். (நிக). சமழ்ப்பு, v. noun. Distress, வருத்தம். (நிக). 2. Shame, வெட்கம். 21)

cirungkalai (p. 185) s. Fetters for the legs, கால்விலங்கு. W. p. 856. S'RUNKHALA. 74) *

cri (p. 166) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. [lit. to go, move, descend]; hence. To lean, decline from the perpendicular; to recline, to fall on one side, சாய. 2. To flow or roll down --as a stream from a mountain, corn from a heap, சரிந்துசெல்ல. 3. To slip, slide off --as a garment, நழுவ. 4. To roll or fall down a precipice, or from a height--as bricks from a wall, மேலிருந்து கீழுருள. 5. [in reproach.] To recline or lie down, படுக்க. 6. To flock to a place, go in crowds, or a train--as men or beasts, பட்சிமுதலியனகூடிப் போக. 7. To die off, to die, (commonly said in reproach, சாவ.) 8. To decline--as a heavenly body, கிரகஞ்சாய. 9. To be set aslant, to be raised on one side, to be tilted, சரிவா யிருக்க. 1. To give way, to yield, to be defeated--as an army or party, பின்னிட. (c.) பகைவர்படைசரிந்தது. The army of the enemy was defeated. சும்மாசரிந்துகிடவேன். Don't be meddling, (lit.) go and lie down in peace. வெட்டினாலே தோள்சரிந்தது. The wounded shoulder hung down. அநேகர்சரிகிறார்கள். Many people are going in crowds. சரிந்தவெழுத்து, s. Sloping letters, in writing. சரிந்தவயிறு, s. The pendent abdomen --as when the f&oe;tus descends near the time of delivery. 2. A hanging paunch. சரிபொழுது, s. The declining sun. 2. The time of the declining sun. சரிய, [adv.] Slantingly, slopingly--as the declining sun, &c. குடல்சரிதல், v. noun. The gushing or falling out of the entrails. சரிகை, v. noun. Sliding, gliding, leaning, &c. சரிவு, v. noun. Recumbency, slope, declivity, சாய்வு. 2. Sliding, rolling, slipping or flowing down, தானியமுதலிய சரிகை. 3. Declivity, steep sides of a mountain, மலைச்சரிவு. 4. Verge of a town, village, river, &c., border, margin, பக் கச்சரிவு. 5. (Rott.) The protrusion of the intestines when wounded, குடற்சரிவு. Sometimes சரிவல். சரிவாய், adv. Slantingly, slopingly. 75)

ciṉṉam (p. 190) s. A piece, a fragment, துண்டு. 2. Any thing variegated, handsome, விசித் திரம். சின்னம்பூத்ததுபோலிருக்கிறது. It is as if bespangled with brilliant stars; an expression of surprize. 13)

ckkntm (p. 154) --சக்கட்டம், s. [loc.] Sport, scoff, mockery, பரிகாசம். (c.) சக்கந்தக்காரன், s. A mocker, scoffer, caviller. சக்கந்தம்பேச, inf. To ridicule, deride. 23)

cīrvṇṭu (p. 191) s. One of the instruments of weavers, நெய்வார்கருவியிலொன்று. 12) *

cvātu (p. 172) s. (for) A copy, transcript, a duplicate, பிரதி. 4) *

cā (p. 174) கிறேன், செத்தேன், வேன், சாக, v. n. To die, இறக்க. 2. To perish or be injured --as grain--, &c., கெட. 3. To dry up--as a sore, &c., காய்ந்துபோக. (Sa. Jya.)--Note. சாவ and sometimes சா are used in poetry for சாக. and சாம் for சாகும். அவள்பேரிலேசாகிறான். He is dying (from love) for her. சாவதுபிழைப்பதாயிருக்கிறான். He is dangerously ill. செத்துப்பிழைத்தாயா. Are you just come to life? Spoken of one absent, or inattentive who afterwards asks for an explanation. செத்தவீடு. A funeral-house. கால்கைசெத்துப்போயின. The arms and legs are wearied by walking, &c. சாகக்கொடுக்க, inf. To lose a near relative, to be bereft--used chiefly in expressions of regret, and in lamentations for the dead. சாகக்கொல்ல, inf. To kill, to kill outright. 2. (fig.) To harass, to torment. சாகத்துணிந்தவன், s. One who voluntarily braves death in battle, or by any desperate act. சன்னியாசிகள்பந்தி, s. [R. Catho. usage.] The order of monks. பாலசன்னியாசி, s. One who devotes himself from his youth to ascetic life, lives in celibacy, &c., 2. The pupil of a முனி, muni, முனிசீஷன். 5) *