tttl (p. 223) v. noun. Jumping, capering, &c., தாண்டல். (சது.) 37)

tuṉṉu (p. 251) கிறேன், துன்னினேன், வேன், துன் ன, v. n. To approach, approximate, adhere to, attach one's self to, கிட்ட. 2. To be closed, thick, crowded, நெருங்க. 3. To be stuffed, pressed in, crammed full, செருகப் பட. 4. To stick out, be protuberant, distended, swollen, பிதுங்க, வீங்க. 5. v. a. To sew, stitch, தைக்க. நீர்குடித்துகிடைச்சி துன்னிப்போயிற்று. The piece of cork is swollen with the water which it has absorbed. துன்னியார்--துன்னுநர், s. (plu.) Adharents, friends, relations, சினேகர். (சது.) துன்னூசி, s. A needle, தையனூசி. 2. See ஊசி. துன்னல், v. noun. Being near, கிட்டல். 2. Being close together, நெருங்கல். (சது.) 3. Sewing, தைத்தல். துன்னலர்--துன்னாதார்--துன்னார், s. Foes, enemies, பகைவர்.

tiṭārikkm (p. 237) s. Courage, boldness, vigor of mind, spiritedness, திடம். (c.) மனதைத்திடாரிக்கம்பண்ணிக்கொள். Be of good cheer. திடாரிக்கக்காரன், s. A courageous person. திடாரிக்கஞ்சொல்ல, inf. To encourage, as திடஞ்சொல்ல.

tviṭṭai (p. 228) s. [prov.] A shrub, ஓர் செடி. 2. A class of doves of two species, தவிட்டுப்புறா. 14)

tiṟutiṟukk (p. 241) --திறுதிறென, inf. [used adverbially. To stare, to look wide as one in fear, &c., அஞ்சிவிழிக்க. (c.) 62)

tāmōtaraṉ (p. 234) s. Vishnu, அசோதை, his foster-mother having in vain passed the folds of a rope round him, when a child, to keep him in confinement, விஷ்ணு; [ex தாமம் et உதரம், belly.] 2. (R.) A tortoise, ஆமை. 10)

tāruṇam (p. 234) s. Fear, dread, horror, ப யம். 2. Timidity, கூச்சம். W. p. 466. DARUN'A. 51) *

tvvi (p. 229) s. A large ladle, அகப்பை, (சது.) 2)

tiṭīreṉl (p. 238) v. noun. Being sudden, abrupt, unexpected, சீக்கிரக்குறிப்பு. 2. Sounding as heavy thumping, beating of waves, ஒலிக்குறிப்பு. (c.) திடீரென, inf. [adverbially.] Promptly, suddenly, abruptly, precipitantly, hastily. திடீரென்றுவந்தான். He came suddenly. திடீரென்றுசொல்லிப்போட்டான். He spoke rashly, unpremeditatedly. 2. He spoke promptly. திடீர்திடீரெனல், v. noun. Reiteration of a thumping sound, as waves beating against the shore, or fruits falling in rapid succession from high trees. 2)

tūram (p. 254) s. Remoteness, distance, சேய் மை, W. p. 419. DURA. 2. (fig.) Remoteness to consanguinity, உதிரக்கலப்பில் லாமை. 3. Difference, distinction, discrepancy, disparity, வித்தியாசம். (c.) தூரத்துத்தண்ணீர்ஆபத்துக்குதவாது. Water at a distance will not avail in emergency. தூரநில். Stand off. தூரவிலகு. Go away, get away. அதற்குமிதற்கும்வெகுதூரம். That is very remote from this. 2. There is much difference between them. அவர் மனம் தூரத்திலேகிடக்கிறது. His thoughts are very far from the thing in hand. தூரத்திலேதெரிகிறது. It appears at a distance. உனக்குமெனக்குந்தூரம். We differ much. தூரகாரி--தூரதரிசி, s. One capable of understanding futurity or prognosticating, வருகாரியமறிவோன். (பாரதம், போர். 14.) தூரகாரியம், s. Remoteness from the subject. 2. [in Rhetoric.] Effect from a distant cause. தூரசூலை, s. Obstruction of the menses. See சூலை. தூரதிட்டி--தூரதிஷ்டி--தூரதிருஷ்டி, s. Distant sight, being far-sighted, சேய் மைப்பார்வை. 2. Foresight, view of things future, முன்னுணர்ச்சி. 3. A far-sighted man, a seer a prophet, தீர்க்கதரிசி. தூரதிருஷ்டிக்கண்ணாடி, s. A telescope. See கண்ணாடி. தூரதேசம், s. A distant country. தூரத்தார், s. (Sing. தூரத்தான்.) Persons living at a distance. 2. Distant relations. தூரஸ்திரீ, s. A menstruous woman removed for the time from domestic concerns, வீட்டுக்குத்தூரமாயிருக்கிறவள். தூரத்திலேபோட, inf. To put at a distance. 2. To destine or appoint one to a distant station. தூரத்திலேயெறிய, inf. To throw to a distance. 2. To reject one's advices. 3. To abandon one to forsake one. தூரந்தொலை, s. A great distance, a long way, as தொலைதூரம். தூரத்துறவு--தூரஉறவு, s. Distant relations; [ex தூரம், et உறவு.] தூரப்பயணம்--தூரப்பிரயாணம், s. Journey to a distant place. தூரமாயிருக்க, inf. To be distant, remote, &c. 2. To be far removed 3. To be very different. 4. To be menstruous; (lit.) distant. See தூரஸ்திரி. தூரமானஎண்ணம், s. Aspiring thoughts, ambition. 2. Anxious thoughts as to futurity, &c. 3. Absence of mind, thinking of other things. 4. Thoughts abstracted from the world, and aspiring after the deity. தூரர்க்குத்தூரன், s. God, as being far from those who are far from him. தூரவைக்க, inf. To treat one coldly, to keep one at a distance, to be reserved in intercourse with one. கொஞ்சத்தூரம்--கொஞ்சதூரம்--சில தூரம். To some distance. நெடுந்தூரம், To a great distance. 2. To a great length, extent, &c. தூராதூரம், s. Various distances. 2. A very great distance, மிகுதூரம். 25)