tantu (p. 223) s. Thread, string, பஞ்சுநூல். W. p. 364. TANTU. 2. Science, scientific or literary treatises, கல்விநூல். 3. (c.) Device, scheme, stratagem, artifice, underhand contrivance, தந்திரம். தந்துக்காரன், s. A witty person. தந்துபண்ண, inf. To devise, to use artifice, to scheme. 53)

tṉṉntṉi (p. 231) s. (an intensitive of தனி. prov. தட்டத்தனி.) Quite alone, in absolute solitude, மிகுதனி. (c.) என்னைத் தன்னந்தனியே விட்டுப்போனான். He departed this life, leaving me in despair. 61)

tku (p. 220) கிறேன், ந்தேன், or தக்கேன், வேன், தக, v. n. To be fit, meet, suitable requisite, proper, decent, adequate, practicable, consistent, தக்கதாக. (c.) 2. To be worthy, eligible, ஏற்க. 3. To be proportionate, according to, commensurate with, பொருத் தமாயிருக்க. 4. To be lawful, just, equitable, right, உரிமையாக. 5. To be peculiar to, appertain to, be proper for, இயல்பாயிருக்க. எண்டகுசெல்வம். Requisite prosperity. வியத்தகுகல்வி. Admirable erudition. (p.) தகுந்தாற்போல. As convenient, as proper. செய்யத்தகுங்காரியம். The thing proper to be done. 2. A possible or practicable thing. தகுந்தமட்டும். As far as in one's power. தகாத, adj. Improper, unsuitable, unfit. தகாதது, appel. n. That which is unfit. தகாதவன், s. An improper, unsuitable, indecent, unfit, incompetent or despicable person. தகாமை, v. noun. (neg.) Unfitness, unsuitableness, inadequacy, impropriety, inability, unworthiness, incompetency, inexpediency, incongruity, தகு தியின்மை. தகுந்தகாதென்றறிய, inf. To know whether a thing is proper or not. தகுமானபுள்ளி--தகுமானமனிதன், s. A worthy, responsible, competent man; a man of substance or wealth. (c.) தகுந்த அவுழ்தம், s. Proper remedy. தகுந்தசெலவு, v. noun. Proper expenditure. தகுந்தபிராயம், s. Proper age. தகுமானஏது, s. A reasonable cause. தகுமானவேளை--தகுந்தவேளை, s. Due time, proper time. தகும, (third per. neuter.) It is proper, necessary. தகும்படி, adv. Properly, decently, orderly, &c. 2)

tvuṭṭai (p. 228) s. A shrub, ஓர்செடி, Grevia hirsuta, L. (R.) 24) *

tūpitam (p. 254) s. Heat, சூடு; [ex Sa. D'hupa, to heat.] 8) *

turuvm (p. 248) s. Immutability, steadiness, stability, அசையாமை. 2. The north polestar, துருவநட்சத்திரம். 3. The pole of any great circle of the sphere, particularly either of the celestial poles, பூச்சக்கரத்தின் முனை. 4. A measure in music. (See சத்ததா ளம்.) 5. Distance of a planet from the beginning of the siderial Zodiac, கிரகபுடம். 6. One of the twenty-seven astrological yogas, நித்தியயோகத்தொன்று. W. p. 448. D'HRUVA. 7. Longitude of aphelion or apogee. 8. Epoch longitude of a planet, especially in combination with மூலம், as மூலத்துருவம். 9. The fraction ot he week remaining at the commencement of the year, which is to be added to the numbers in சங்கிரமவாக்கியம் for the beginning of the months. 1. [improp. for துருக்கம்.] A hill fort. 11. [prov.] Dexterity in accomplishing a thing, a stratagem, device, உபாயம். துருவங்கட்ட, inf. To invent a method for finding out an eclipse, or other astronomical phenomenon, கிரகணமுதலிய னஅறிதருகருவியாக்க. 2. To form a rule for any mathematical calculation, &c., சூட் சுமவழியுண்டாக்க. 3. To construct a rule for forming mystical or magical circles, &c. 4. (fig.) To devise means or expedients, உபாயந்தேட. துருவாக்ஷரம்--துருவாட்சரம், s. [in Hindu astron.] The longitudinal distance of the sun, or a planet, from the first of Aries, at the end of synodic periods, as found in சோத்தியவாக்கியம். துருவன், s. [in mythol.] Dhruva the grandson of மனு and son of உத்தானபாதன். 2. The pole star, personified by the demigod Dhruva, துருவநட்சத்திரம். 3. One of the eight demigods, அஷ்டவசுக்கிளிலொ ருவன், W. p. 448. D'HRUVA. துருவச்சக்கரம், s. The wheel of துருவன், the pole star, with which he turns the heavens causing the diurnal motions, சிஞ்சுமாரசக்கரம். துருவமண்டலம்-துருவமதம், s. Region of Dhruva, regent of the pole star. துருவமாய்நடப்பிக்க, inf. To set firmly. (R.) 55) *

tḷpāṭm (p. 229) s. Tools, instruments, &c. See தளவாடம். (c.) 28)

tẕl (p. 229) --தழலு, கிறது, தழன்றது, தழலும், தழல, v. n. To glow, to be very hot, to burn, அழல. (c.) தழலல், v. noun. See தழற்சி. 9)

tṇmai (p. 223) s. Coldness, refrigeration, freshness, குளிர்ச்சி. (See ஊறு.) 2. Lowness, depth, தாழ்வு. 3. Meanness, inferiority, worthlessness, baseness, vileness, எளிமை. 4. Depravity, perversion of intellect, புல்லறிவு. 5. Shallowness, feebleness of mind. இகழும்பொருள். 6. Calmness, self-command, self-possession, tranquility of mind, kindness, mildness, gentleness, சாந்தம். 7. Pleasantness, agreeableness, that which is gratifying to any of the senses, இன்பம். (p.) தண்ணியதமிழ், s. See தண்டமிழ். தண்மையாய்ப்பேச, inf. To speak softly, mildly, calmly. (c.) 17) *

tṭl (p. 221) s. [prov.] Flake, peel, splinter, &c., சிதள். 2. Refuse of jack fruit, especially the spongy internal part, பலாப்பழச் செதிள். 3. Enclosing folds of the plantain tree, வாழைமடல். (Jaffna usage.) 69)