meli (p. 363) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To make lean, to make soft. 2. To soften a consonant; also மெலிவிக்க, and மெலியப் பண்ண. (p.) மெலித்தல், v. noun. Making soft; softening a consonant--oppos. to வலித்தல் --as தட்டை to தண்டை. 9)

meṭṭu (p. 362) s. Rise or fall in music, a musical interval, இராகமெட்டு. 2. The bridge of a fiddle, யாழின்மட்டு. [Tel.] 3. Wood or jungle which surrounds a village, கிராமத் தைச்சூழ்ந்தநாடு. (Beschi.) 4. A place where toll, or custom is paid, ஆயத்துறை. பெரியமெட்டு, s. The chief place where custom is paid. மெட்டுச்சேவகன், s. [sometimes மெட் டுக்காரன்.] The keeper of the entrance of such a place; also a toll-gatherer. (Govt. usage.) 4) *

meli (p. 363) s. Softness, thinness. 2. [in gram.] A soft letter, மெல்லெழுத்து; [ex மெல்.] மெலியது, appel. n. That which is soft, weak, thin, light. (நீதிநெறி.) 7)

mey (p. 362) s Truth, sincerity,--oppos. to பொய்,சத்தியம் (c.) 2. The body, person, உடம்பு.3.Surface of the body, or feeling as one of the five senses, ஐம்பொறியுளொன்று. 4. [in gram.] A consonant, மெய்யெழுத்து. மெய்நின்றுவிழிக்கிறதுபொய்கொண்டுபொரிகிறது.... Truth is quiet, lie is blustering. [prov.] மெய்பொய்விசாரியுங்கள். Find out its truth or falsity. மெய்கண்டதேவர், s. A poet well skilled in Hindu metaphysics; also called, சுவேதவனப்பெருமாள். மெய்காட்டல், v. noun. Exhibiting strength, (lit.) showing the body. (p.) மெய்கூறல்--மெய்சொல்லல், v. noun. Speaking the truth. மெய்க்காப்பாளர், s. [also கஞ்சுகர்.] Body-guards, மெய்க்காவலர். மெய்க்கவசம்--மெய்யுறை, s. A coat of armor, a vestment. மெய்க்கிளை, s. [prov.] Genuine sprouts in jack-trees, &c., as distinguished from பொய்க்கிளை. See கிளை. மெய்க்கீர்த்திமாலை, s. A panegyric poem in the கட்டுரை versification, describing the illustrious descent, and famous actions of a hero. See பிரபந்தம். மெய்க்கொள்ள, inf. [com. மெய்யென்று கொள்ள.] To believe, take to be true. மெய்க்கோள், s. Earnest-money. (R.) மெய்க்கோளாய்வாங்கினேன். I got money in advance. மெய்ஞ்ஞானம்-மெஞ்ஞானநிட்டை, s. True wisdom, the state of the most exalted ascetic. மெய்ஞ்ஞானி, s. The true sage. மெய்நலம், s. [sometimes மெய்ந்நலம்.] Strength, வலி. (சது.) மெய்ந்நூல், s. [com. மின்னூல்.] Ancient writings, commonly divine. மெய்நூலன், s. An epithet of Dronacharya, துரோணாசாரியன். (சது.) மெய்புகுகருவி, s. A vestment, as மெ ய்க்கவசம். (p.) மெய்ப்படாம்,s. A mantle or cloak, covering the whole body, நிலையங்கி; [ex படாம், a cloth.] (p.) மெய்ப்படுத்த, inf. [intrans. மெய்ப் பட.] To prove substantial. மெய்ப்பரிசம், 8. Eight sensations of the body; 1. ஊன்றல், from placing; 2. கட்டல், binding; 3. குத்தல், stabbing; 4. தடவல், stroking; 5. தட்டல், patting; 6. தீண்டல், touching; 7. பற்றல், seizing; 8. வெட்டல், cutting--also called, அஷ்டமெய் ப்பரிசம். மெய்ப்பாடு, v. noun. Indication of passion or sentiment, by gesture, or any other signs--as tears for sorrow, the erection of the hairs of the body from love, joy, transport. 2. Experience of truth. மெய்ப்பை, s. A tight garment fitted to the body, சட்டை. (சது.) மெய்ப்பொருள், s. Sound doctrine. 2. The truth, an epithet of God, கடவுள். 3. Knowledge, அறிவு. Compare கைப்பொ ருள். மெய்ப்பொறி, s. The body as the organ of touch. மெய்மதம், s. True religion. மெய்மயக்கம், s. [in gram.] Consonants occurring together in a word, as ண் and ட in கண்டம்; க்க, in பக்கம். See மயக்கம். மெய்மலம்--மெய்மாசு, s. Human dung, நரகல். 2. As மேலழுக்கு. (p.) மெய்மறதி--மெய்மறத்தல், v. noun. Swooning, losing one's senses by delirium, becoming unconscious. (c.) நான்மெய்மறந்துபோனேன். I had quite forgotten [to bring, &c.] மெய்மெய்யாய், Very truly, evidently, in the very act. மெய்மை, s. A truth, fact. 2. Thought, intention, நினைவு. மெய்மைகூறல், v. noun. Acknowledging the truth. மெய்யர், appel. n. Brahmans, அந்த ணர். 2. Rishis, sages, ரிஷிகள். மெய்யன், appel. n. A true man, an honest person; a trust-worthy, upright man--oppos. to பொய்யன். 2. (p.) A son, மகன். மெய்யுணர்தல், v. noun. Understanding and feeling the truth. மெய்யுரைத்தல், v. noun. Explaining a text; a commentary. மெய்யெழுத்து, s. A consonant, a bodyletter, to which a vowel gives life. மெய்யென்றிருக்கிறது. Taking for a truth. மெய்வருக்கை, s. The class of consonants. See வருக்கை. மெய்விரதன், s. An epithet of Yudhist'hira, உதிட்டிரன். 2. An epithet of Bîshma, வீடுமன். (p.) மெய்விவாகம், s. True matrimony, marriage according to law.

melku (p. 363) கிறது, மெல்கினது, ம், மெல் க, v. n. To be light, not heavy; [ex மெல்.] (நன்-பொதுப்பாயிரம்.) 14)

mel (p. 363) adj. Soft. மெல்ல, adv. [com. மெள்ள.] Slowly, gently. மெல்லணை, s. A soft pillow, or bed, மெத்தை. (p.) மெல்லன், appel. n. The chief of a brackish soil, or of a district near the sea, நெய்தனிலத்தலைவன். மெல்லி, s. A woman, பெண். (p.) மெல்லிக்கை, s. Thinness, ஒஞ்சட்டை. மெல்லிது--மெல்லியது, appel. n. [com. மெல்லிசு.] That which is soft. மெல்லிதாய்நூற்கிறது......Spinning fine threads. மெல்லியநல்லாள், s. A gentlewoman, பெருமாட்டி. (p.) மெல்லியர்--மெல்லியார்--மெல்லிய லார், s. The weak, the emaciated, the delicate, மெலிந்தவர். 2. Women, பெண்கள். மெல்லியல், s. A female, பெண். [pl. மெல்லியலார்.] 2.A tender twig of a tree, இளங்கொம்பு. (சது.) மெல்லியவாழை, s. The soft plantaintree. மெல்லியாள், s. A woman, பெண். (p.) மெல்லியாடோள்சேர். Live with thine own wife. (Avv.) மெல்லினம், s. The class of soft, or nasal consonants, ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். மெல்லினவெதுகை, s. One of the இன வெதுகை, in which the second letter of each line is any of the soft consonants. மெல்லெழுத்து, s. A soft or liquid consonant. மெல்லென, inf. To be soft, gentle; used adverbially. மெல்லெனப்பாயுந் தண்ணீர்கல்லையுங்குழியப்பா யும். The water which flows gently will excavate a stone. மென்கணம், s. The soft letters, as மெல்லினம். (p.) மென்சொல், s. A soft or kind word. மென்பால், s. Fertile and cultivated ground; [ex பால், place.] மென்மை, s. Fineness, softness, thinness. See ஊறு. 2. (p.) As மெல்லினம். மென்மையார், s. [pl.] Women, as மெல் லியர். மென்னடை, s. A swan, as a bird of graceful walk, அன்னம். 2. A gentle, slow walk, அன்னநடை. மென்னிலை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். 12)

melukku (p. 363) s. [Tel.] Exquisiteness, minuteness, tenderness, மிருது. 11)

meyppīrm (p. 363) s. A cloud, மேகம். (சது.) 5)

mey (p. 363) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be faithful, or true; to hold the truth. அவன்மற்றவர்கள்மெய்க்கப்பேசுகிறான்......He speaks so as to make others believe. மெய்ப்பு, v. noun. Verification. 2. Praise, commendations. 2)

mel (p. 363) --மெல்லு, கிறேன், மென்றேன், மெல்லுவேன், மெல்ல, v. a. To chew softly, as rice, grapes, &c., to masticate, சவட்ட. 2. (fig.) To taunt, to reproach, துஷிக்க. (c.) மென்றுதுப்பு. Chew and spit (it). இரவும்பகலுமென்னைமென்றுகொண்டிருக்கிறான்...... He chides me night and day. பாக்குமென்றடக்குதல். Keeping a cud of betel-leaf, in one cheek. மெல்லிலை, s. Betel-leaf, வெற்றிலை. (p.) 13)