eṭṭu (p. 73) கிறேன், எட்டினேன், வேன், எட்ட, v. a. To stretch forth, to reach after, தாவ. 2. [with the dative.] To be obtained, be got, to be caught, அகப்பட. எட்டாதபூதேவனுக்கு. The flower that is out of reach is dedicated to God. [prov.] மனோவாக்குக்கெட்டாதது. What is incomprehensible or unutterable. கைக்கெட்டினதுவாய்க்கெட்டாமற்போயிற்று. The mouth did not get what the hand had reached--I almost got it, but it escaped my grasp. The fates were against me, &c. --spoken in cases of disappointment, &c. கண்ணுக்கெட்டினமட்டும். As far as the eye can see. எனக்கெட்டாது. I cannot reach it. 2. I cannot get it. 2. I cannot comprehend it. கிணற்றுக்கிந்தக்கயிறெட்டாது. This rope is not long enough for the well. எட்ட, inf. [used adverbially.] Far, far off, further, away, aloof, தூரமாக. எட்டநட. Step on, step out. எட்டப்போ--எட்டிப்போ. Go further. எட்டக்கட்ட, inf. To keep away, தூரமாக. மழையெட்டக்கட்டிவிட்டது. The rain has kept off a long time. எட்டவிட, inf. To communicate, inform. அவனுக்கிந்தச்சொல்லையெட்டவிடு. Communicate this news to him. எட்டாக்கை, s. A very distant place, not near enough to be serviceable. எட்டாதபொருள், s. Things incomprehensible--as the Divine being, mysteries, &c. எட்டுமட்டும்பார்க்க, inf. To endeavor as much as one can; to reach or attain a thing. எட்டிப்பறிக்க, inf. To reach and pluck. எட்டிப்பார்க்க, inf. To peep, look over a wall, &c. 2. To make an effort, to reach a point or thing. எட்டினர், s. Friends, adherents, partisans, சிநேகிதர். (p.) 37)

oẕi (p. 84) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To cease, desist, cease from actions, dispense with, to intermit, cease--as trees from bearing for the season or entirely; to discontinue a course of actions good or bad, ஓய. 2. To be over--as a market, an assembly, &c., கலைய. 3. To be excepted, be empty, தவிர. 4. To go off, forsake, quit, evacuate, leave, நீங்க. 5. To fail, decline, be extinct, become annihilated, கெட. 6. To die, perish, சாவ. 7. To be finished, terminated, ended, செய்தொழிய. 8. To clear off, be cleared off, removed by little and little, தீர. 9. v. a. To omit, to except, விட. ஒழிந்தவர்களெங்கே. Where are the rest? பட்டொழிந்தோரொழிந்தோர்கள். All but those who fell in battle-- (பார.) கூட்டமொழிந்தது. The meeting is over. கருமமொழியாதியற்றல். Performing rites without intermission. சண்டையொழிந்தது. The quarrel has ceased. வேலையொழிந்தது. The business is over, the affair is ended. ஒழிகடை, s. The state of being almost exhausted--as stores, &c., almost ended, nearly over. ஒழிந்தவேளை, s. Leisure. ஒழியிசை, s. [in grammar.] A kind of ellipsis. ஒழிய, inf. [used as an exceptive particle.] Except, besides, unless, without. நீரொழியப்பாலுண்குருகிற்றெரிந்து. Discriminating as nicely as the swan which extracts milk from water. அவன்வந்தாலொழியப்போகேன். Unless he come I will not go. ஒன்றொழியநானூறு, s. One less than four-hundred. அவனொழியவனைவரையுமழைத்தார்கள். They invited all but him. வழங்காதொழிய, inf. To grow into disuse, to become obsolete. உடம்பொழிய. The body failing-- (பழ மொழி.) துயிலொழிய, inf. To cease sleeping, to wake. ஒழிபு, s. Remainder, ஒழிகை. ஒழிபியல், s. Supplement, appendix, sequel, ஒழிந்தவற்றைக்கூறுமியல். ஒழியாமை, neg. v. noun. Being incessant, continual, unceasing, நீங்காமை. ஒழியாவொழுக்கம், s. Perseverance in virtuous actions. ஒழிவு, v. noun. Ceasing, forsaking, intermission, cessation, omission, ஒழிகை. 2. [in logic.] Inference by implication, omission or exception of the person or thing in question, in the conversation. 3. Want, defect, deficiency, இன்மை. ஒழிவிக்க, inf. To remove by another, to cause to cease, நீக்குவிக்க. 2. To take away by little and little--as by theft, &c., தொலைவிக்க. 3. To clear out a room, house, &c., களைவிக்க. 4. To cause to be destroyed, ruined or killed, கொல் விக்க. 6)

kṇkku (p. 88) s. Number, account, reckoning, calculation, computation, எண். 2. Letters, writing, written accounts, எழுத்து. 3. (fig.) Result, consequence, sum, event, முடிவு. 4. Thing, affair, circumstance, காரியம். கணக்குவருமளவுங்கிடக்கிறான். The dying man lingers until the destined hour arrives. இனியிங்கேயிருக்கக்கணக்கில்லை. There is no reason for our remaining here any longer. அவருக்குமெனக்குங்கணக்குவழக்குத்தீர்ந்தது. All accounts and disputes between him and me are settled. கொடுக்கல்வாங்கல்கணக்காய். Concerning giving and receiving. உன்கணக்கைநீபார். Mind your own business. கணக்கதிகாரம், s. Arithmetic, க ணக்குநூல். கணக்கப்பிள்ளை, s. An accountant, a cashier, a burser, a writer, an agent, கணக்கன். கணக்கர், s. Writers, accountants, arithmeticians, கணக்கெழுதுவோர். 2. Writers as a caste, ஓர்சாதியார். கணக்கறுதிபண்ண, inf. To complete an account. கணக்கன், s. An accountant, a cashier, a writer, a book-keeper, கணக் கெழுதுவோன். 2. An arithmetician, கணக் கில்வல்லவன். 3. Mercury the planet, புதன். கணக்காசாரம், s. Keeping accounts, calculation, கணக்குமுறை. கணக்காயர், s. Teachers of the vedas, ஒத்துரைப்போர். 2. The wise, the learned, அறிஞர். 3. Those who teach the shasters, பொருந்தச்சொல்வோர். (p.) கணக்கிட, inf. To reckon, compute, calculate, கணக்குப்பார்க்க. கணக்குக்காட்ட, inf. To give or render an account. 2. [in law.] To file or present a written account. கணக்குக்கூட்ட, inf. To add, sum up. கணக்குக்கேட்க, inf. To call to an account. கணக்குச்சுமத்த--கணக்கேற்ற, inf. To charge to one's account. கணக்குச்சுருள், s. A roll of accounts, &c. கணக்குச்சொல்ல, inf. To give the items of a disbursement in detail. கணக்குத்தீர்க்க, inf. To settle an account. கணக்குப்பார்க்க, inf. To reckon, calculate. 2. to examine accounts, take account. கணக்குப்பிசக, inf. To go, or turn out, wrong--as a calculation. கணக்குவகை, s. The cardinal, arithmetical rules, viz.: 1. தொகை, addition--சங்கலிதம். 2. பிரிவு, division--பாகா ரம். 3. பெருக்கு, multiplication--குணனம். 4. கழிவு, subtraction--விவகலிதம். கணக்கெழுத, inf. To write accounts, figures, &c. கணக்கொதுக்க, inf. To settle an account. 2. (fig.) To reduce one to poverty, to ruin one. அவருடையகணக்கொதுங்கிப்போயிற்று. His accounts are settled. 2. (fig.) He is almost ruined; i. e. reduced to poverty, or dead. கணக்கொப்புவிக்க, inf. To give account. கணக்கோலை, s. An ola of accounts. 2. Indented leaves of some palms. கணக்கோலைவிரிதல், v. noun. Shooting out or spreading as palm leaves. பெருக்குக்கணக்கு, s. Multiplication. கழிப்புக்கணக்கு, s. Subtraction. 46)

karam (p. 96) s. The hand, the arm, கை. 2. An elephant's trunk, துதிக்கை. 3. Poison, நஞ்சு. Wils. p. 283. KARA. 4. Import, toll, poll-tax, &c., குடியிறை. 5. A ray of light, கிரணம். Wils. p. 191. KARA. 6. An ass, கழுதை. Wils. p. 271. KHARA. 7. An expletive used with the short letters of the alphabet, எழுத்தின்சாரியை. 8. A causative particle affixed to some nouns of Sanscrit origin--as பயங்கரம். 9. A cubit, முழம். 1. [prov.] A heap or pile of olas pressed down, ஓலைக்கொத்தின்றிரள் (p.) கரகவசம், s. A gauntlet. கரசரணாதிகள், s. Hands, feet, and the other limbs. கரசாகை, s. A finger, கைவிரல்; [ex சாகா, branch.] Wils. p. 193. KARASHAKHA. கரசீகரம், s. Water spouted from an elephant's trunk, துதிக்கையுமிழ்நீர்; [ex சீகரம், drizzling rain.] Wils. p. 193. KARASHEEKARA. கரதலம், s. The hands, the palm of the hand. Wils. p. 192. KARATALA. கரநியாசம், s. Mental assignment of the hand, &c., to a tutelary divinity, as practised by the workshippers of Siva and Vishnu, by touching the joints of the fingers, with the thumb while repeating incantations in the daily worship. கரபரிசம், s. Touch of the hand, கையினாற்றொடுகை. கரபாத்திரம், s. Receiving food in charity in the hollow of the hands joined together which are used instead of a vessel, as practised by some ascetics, கையாகியபாத்திரம். Wils. p. 192. KARAPATRA.. கரபாத்திரமெடுக்க, inf. To beg alms receiving them with joined hands. கரப்பொறி, s. A kind of trap used to catch monkeys, &c., ஓர்பொறி. கரமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். கரலட்சணம், s. The mode of using the hands in dancing which are of twenty-three kinds, viz.: 1. பதாகை, stretching all the five fingers keeping them close and straight. 2. திரிபதாகை, bending the thumb and ring-finger and stretching the rest. 3. பிறை, keeping the other four fingers close together separately from the thumb. 4. சர்ப்பசிரம், keeping the palm of the hand curved. 5. சாளையம், bending the little finger and ring-finger and stretching the rest. 6. மான்றலை, keeping the middle three fing ers down and lifting the other two up. 7. பதுமகோசரம், keeping up the palm of the hand opened having the fingers bent. 8. சிலீமுகம், keeping the tip of the forefinger at the bottom of the thumb and the tips of each of the rest at the middle of the adjoining finger. 9. முட்டி, folding all the four fingers and keeping the thumb above the middle finger. 1. சிக ரம், folding all the other fingers and keeping the thumb stretched. 11. சூசி, stretching the pointing finger and keeping the thumb curved while the others are folded. 12. கபித்தம், keeping the tips of the thumb and fore-finger close together and the other folded. 13. கடகம், keeping the tips of the thumb and forefinger together, the middle finger bent and the rest stretched. 14. சந்தங்கிஷம், keeping the tips of the thumb and pointing finger together, stretching the rest. 15. அஞ்சவாய், keeping the ringfinger and little finger separately stretched up and keeping the tips of the rest together. 16. முகிழ், keeping the tips of all the fingers together. 17. திரிலிங்கம், keeping the tips of the thumb and pointing finger together, the rest curved and the wrist a little bent. 18. மிருகசிரம், stretching up the pointing finger and the little finger and keeping the rest close together. 19. சிங்கநகம், keeping up the palm of the hand having the fingers almost folded. 2. கூர்மம், stretching up the middle finger while the others are bent down. 21. பூரணம், stretching all the five fingers straight not being close together. 22. மென்னிலை, bending the thumb and stretching up the rest. 23. முன்னதம், separating the fore-finger from the rest. கரவாளம், s. A sword, கைவாள். கராசலம், s. An elephant--as having a mountain (its body) connected with its trunk, யானை. கராசனம், s. A tiger, as resting on its paws, புலி. 83)

krumai (p. 96) s. Blackness, darkness, blueness, cerulean hue, azure, கறுப்பு. 2. (p.) Poison, venom, நஞ்சு. 3. Greatness, excellence, eminence, value, பெருமை. 4. Strength, வலி. From this word is formed a symbolic verb கரியது, it is black. கரியது, appel. noun. A thing that is black. கரியபோளம், s. A foreign drug, aloe, ஒர்மருந்து. Aloe spicata, L. கரியமணி, s. A string of small black beads. கரியமால், s. Vishnu, விட்டுணு. (p.) 2. A kind of arsenic in its natural state, காய்ச்சற்பாஷாணம். கரியவன், s. A black or dark man, கறுப்பன். 2. (p.) Indra, இந்திரன். 3. The planet Saturn, சனி. 4. Vishnu, விட்டு ணு. 5. Yama, யமன். 6. Siva, சிவன். 7. God, Deity, கடவுள். 8. A notorious robber, the head of a gang, திருடன். கன்னங்கரிய, adj. Very black. கருங்கடல், s. Black sea. கருங்கடல்வண்ணன், s. Vishnu, விட்டுணு. 2. Iyanar, ஐயனார், (p.) கருங்கண்ணி, s. The name of a fish, ஓர்மீன். கருங்கல், s. A Granite or other black stone. கருங்கழல், s. A superior kind of ankle rings worn by warriors, வீரக்கழல். கருங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். கருங்காக்கணம், s. A creeper-as காக்கணம், Clitoria ternatea. கருங்காக்கை, s. A black crow. கருங்காய், s. Dark betel nuts not yet turned red. 2. Grain almost ripe. கருங்காலி, s. Ebony, ஓர்மரம், Acacia sundra. கருங்காலித்தைலம், s. Ebony oil, used for syphilitic diseases. செங்கருங்காலி, s. A riddish ebony. கருங்கிரந்தி, s. A species of disease in children with black eruptions. கருங்கிளி, s. A dark species of parrot. கருங்குங்குலியம், s. A dark kind of resin used medicinally, ஓர்வகைக்குங்கு லியம். கருங்குட்டம், s. The dark leprosy, ஓர்குட்டநோய். கருங்குதிரையாளி, s. The god Bhairava, வயிரவன். கருங்குந்தம், s. A discase of the eye, கண்ணோயிலொன்று. கருங்குயில், s. The common கு யில், bird which is black. கருங்குரங்கு, s. A black monkey, கரியவானரம். கருங்குவளை, s. The blue waterlily, நீலோற்பலம். கருங்குளவி, s. A dark species of hornet. கருங்குறுவை, s. A dark kind of rice, ஓர்நெல். கருங்கேசம், s. Brass, வெண்கலம். 2. Black hair, கருமயிர். கருங்கை, s. Very hard, labor-as of smiths, &c., அரியவேலை. (சிலப்பதி. and திவா.) (p.) கருங்கொடி, s. A kind of running plant that yields berries. கருங்கொட்டி, s. A species of கொட்டி plant. கருங்கொண்டல், s. The southeast wind. கருங்கொல், s. Iron, இரும்பு. கருங்கொல்லர், s. Blacksmiths, கருமார். கருங்கொள், s. A dark kind of gram, Dolichos uniflorus. கருங்கோழி, s. A fowl with a black skin. கருங்கோள், s. Ragu the ascending node, இராகு. கருஞ்சாதி, s. Low caste people, as distinguished by their ferocity and darkness of color, கீழ்மக்கள். கருஞ்சாயவேர், s. A kind of root for dyeing. கருஞ்சாரை, s. A kind of snake. கருஞ்தாளை, s. A dark inferior kind of சாளைமீன், a fish. கருஞ்சிலை, s. A black stone, கருங் கல். கருஞ்சீரகம், s. Black cumin, used medicinally, Nigella sativa, L. கருஞ்சுக்கான், s. A stone, ஓர்கல். கருஞ்சுரை, s. A creeping plant, ஓர்படர்கொடி. கருஞ்சூரை, s. A species of சூ ரை, shrub. கருஞ்செம்பை, s. A plant, ஓர் செடி, Sesbania &ae;gyptiaca. கருநந்து, s. A snail, ஓர்நத்தை. கருநாகம், s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. 2. Lead, காரீயம். 3. A dark-colored serpent, கிஷ்ணசர்ப்பம். கருநாக்கு, s. A tongue with dark spots its surface; the words of which are thought ominous, கறுத்தநாக்கு. கருநாரை, s. A kind of crane, ஓர் நாரை. கருநார், s. Black palmyra fibre, பனையின்கறுத்தநார். கருநார்ப்பெட்டி, s. A basket made of good black fibre. கருநார்மட்்டை, s. Black stems of palmyra leaved. கருநாள், s. An inauspicious day, கெட்டநாள். கருநிமிளை, s. Black antimony. See நிமிளை. கருநிலம், s. Sterile land in mountainous, marshy or jungly districts, பயன் படாநிலம். கருநெய்தல், s. The dark நெய்தல்,, a water-plant. கருநெல்லி, s. A tree, ஓர்நெல்லி மரம். கருநெறி, s. Fire, தீ. (p.) கருநொச்சி, s. A plant, dark leaf ever green, planted in gardens by the side of walks, ஓர்நொச்சிச்செடி, Gendarussa vulgaris. கருநோய், s. [prov.] A kind of mange in cattle, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். கருந்தகரை, s. A variety of தகரை plant, Cassia toza. கருந்தனம், s. Gold, wealth, treasure, மிகுசெல்வம். கருந்தனங்கைத்தலத்தவுய்த்து. Carrying the wealth which one has-- கருந்தாது, s. Iron, இரும்பு. கருந்தாரை, s. A black streak in an ox. கருந்திடர், s. Rising ground, hillock, hill, பெரியமேடு. கருந்தினை, s. Dark millet, ஓர்வ கைத்தினை. கருந்துகில், s. Black cloth. கருந்துகிலோன், s. Balabhadra --as Vishnu in his eighth incarnation, பலபத்திரன். (p.) கருந்துவரை, s. A plant, ஓர்துவ ரை, Hedysarum biflor. 2. A tree, ஓர் மரம், Delbergia latifolia. கருந்துளசி, s. Dark tulasy, கறுப் புத்துளசி, Ocimum sanctum. கருந்தோழி, s. The indigo plant, அவுரி, indigofera tinctozia. கருமகள்--கரும்பிள்ளை, s. Crow, காக்கை. (p.) கருமட்டி, s. The large edible oyster, ஓர்மட்டி. கருமணி, s. The dark circle in the pupil of the eye, the retina. கருமயிர், s. A bear, கரடி. (p.) கருமலை, s. A mountain containing iron. கருமா, s. A hog, பன்றி. 2. Elephant, யானை. (p.) கருமான், s. A hog, பன்றி. (p.) கருமுகில்--கருமேகம், s. Black or raining clouds, நீருண்டமேகம். கருமுகில்வண்ணம், s. A prepared arsenic, தீமுறுகற்பாஷாணம். கருமுகிற்சிலை, s. The load stone, காகச்சிலை. கருமுகிற்பாஷாணம்--கார்முகிற் பாஷாணம், s. A kind of arsenic. கருமுதல், s. A kind of fish, ஓர் மீன். கருமுரடன், s. An obstinate person, மிகுமுரடன். கருமுரல், s. A kind of blackish sea-fish. கரும்பருந்து, s. A dark colored hawk, கறுப்புப்பருந்து. கரும்பனையன், s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. கரும்பாம்பு, s. Ragu the ascending node regarded as a planet, இராகு. கரும்பித்தம், s. Black bile, ஓர்பித் தம். 2. Madness, derangement, &c., பைத்தியம். கரும்பிறை, s. Black limestone, marble, கருஞ்சுக்கான். கரும்புசம்--கரும்புள், s. A black beetle, Apis violacea. கரும்புளிக்க, inf. [a corruption of களிம்புபற்ற.] To become spoiled--as acid food kept in a brass vessel, களிம்படிக்க. 2. To taste--as food thus spoiled, to taste like copperas, கெட்டுப்போக. கரும்புள்ளிக்கல், s. A kind of stone containing metal, கானகக்கல். கரும்புறம், s. A palmyra tree, பனை. (பிங்.) (p.) கரும்புறா, s. A kind of dove, turtle dove. கரும்பேன், s. [prov.] Black spots in cloth caused by damp, சீலையினூறல். கரும்பேன்பிடிக்க, inf. To form as black spots in new cloth by moisture. கரும்பொன், s. Iron, இரும்பு. (p.) கருவண்டு, s. A black beetle used in medicine, கறுத்தவண்டு. கருவரி, s. Dark, darkness, இருள். (p.) கருவழலை, s. A kind of snake. See வழலை. கருவளைச்சுக்கான், s. Black limestone, கருஞ்சுக்கான். கருவாலி, s. [vul.] A tree, ஓர்மரம். 2. A bird, ஓர்புள். கருவாழை, s. A dark red plantain, ஓர்வாழை. கருவிழி, s. The apple of the eye, கண்மணி. கருவிளா, s. A tree, ஓர்மரம், &AE;gle marmeclos. கருவூமத்்தை--கரூமத்்தை, s. A species of the ஊமத்்தை plant, the thornapple, or Datura fastuosa, L., sometimes smoked for asthma. கருவேம்பு, s. A tree with a fragrant leaf used to give flavor to curries, ஓர்மரம், Bergera konigii. கருவேப்பிலை, s. The leaf of கரு வேம்பு. கருவேல், s. A kind of tree, Acacia arabica. (Mat. Ind.) See வேல். கருவேலம்பட்டை, s. The bark of the கருவேல், a valuable drug used as a tonic. கருவேலம்பிசின், s. A gum sometimes substituted for gum arabic. கருவௌவால், s. A kind of fish. 159)

kāy (p. 104) s. Unripe fruits, fruits, that do not grow mellow by ripening--as grains, nuts, &c., கனிக்காய். 2. (c.) A callous tumour, an excrescence, a wart, a corn, a cicatrice from a wound, காய்ப்பு. 3. An unripe boil, &c., காய்ப்பரு. 4. A piece at chess, a die, சொக்கட்டான்காய். கட்டியின்னங்காயாயிருக்கிறது. The tumour is not yet ripe. காயவியல், s. A curry carelessly prepared with unripe fruits. காய்கறி, s. Fruits, vegetables and the like for preparing curry. காய்காய்க்க, inf. To form as a fruit; to produce fruit, to bear fruit. காய்காய்க்கிறமரம், s. A tree that bears fruit, not a barren tree. காய்க்கடுக்கன், s. [prov.] An ear-ring with a sacred seed fastened in it, for a bead, from which, if water fall on the body, in bathing, &c., it is deemed very meritorious, உருத்திராட்டக்கடுக்கன். காய்க்குலை, s. A bunch of unripe fruits. காய்ச்சீர், s. [in prosody.] Any of the four metrical feet ending in காய்காய்; also, a metrical foot equivalent in measure to a foot in காய். See சீர். காய்த்தானியம், s. The nine kinds of grains, called முதிரை, நவதானியம். 2. A shrub, கம்பளிகொண்டான், Morus Indica. காய்பறிக்க, inf. To pluck unripe fruits. காய்மடி, s. The thick, hard udder of a cow unfit for milk. காய்மடை, s. [prov.] An offering of fruits, commonly to a ferocious deity, கனிவர்க்கநிவேதனம். காய்ம்பனை, s. [prov.] A fruit-bearing palmyra tree, as distinguished from young trees and males, காய்க்கும்பனை. காய்வள்ளி, s. See வள்ளி. காய்வெட்டிக்கள், s. [prov]. Toddy from a Palmyra tree, the young fruits of which are cut off that the juice may flow from the stalk, காயைவெட்டி இறக்குங்கள். கருக்காய், s. Grain almost ripe. கருங்காய், s. Dark betel-nuts, not yet turned red. செங்காய், s. Fruits or grain turning yellow when ripening. பசுங்காய்--இளங்காய், s. Fruits just formed, tender grain. 2. immature fruit or grain. 90)

kiṭṭu (p. 109) கிறேன், கிட்டினேன், வேன், கிட் ட, v. n. To approach, approximate, அணுக. 2. To be near--as time or place, அடுக்க. 3. To be close or near--as relationship, உறவு நெருங்க. 4. To be attained, to be attainable, கிடைக்க. 5. v. a. To attack, to come in, attack as warriors, எதிர்க்க. 6. To set or close the jaws--as in tetanus, by hunger, &c., or a lobster, its claws, பூட்ட. 7. To reach, to arrive at, வந்தடைய. 8. To form an alliance, to be on friendly terms with, நண்புகொள்ள. கிட்ட, inf. Nearly, close by, governing the genitive or dative-- as அதின்கிட்ட, அதற்குக்கிட்ட. கிட்டடி--கிட்டம் s. [vul.] Nearness, vicinity, சமீபம். கிட்டத்தட்ட--கிட்டமுட்ட, adv. [vul.]. Nearly, about, ஏறக்குறைய. கிட்டத்தட்டமூன்றுமணிகாணும். It is about three o'clock. கிட்டப்பிடிக்க, inf. To keep near--as a shore, ship, &c. 2. To get near the close of a business, &c. கிட்டப்போக, inf. To approach. கிட்டலர்--கிட்டார். s. Enemies, foes, adversaries, பகைவர். கிட்டவா, Come near. கிட்டவிட, inf. To allow to approach or to allow access. கிட்டாதாகில் வெட்டெனமற. Forget, and abandon at once, your attempt at impossibilities. கிட்டிக்கொள்ள, inf. To get near, to get close by, to be near at hand. 2. To tack--as a robber. கிட்டினமட்டும்்பார். Try as much as you can. கிட்டினர், s. Relations, friends, associates, allies, உறவினர். கிட்டினவுறவு, s. A near relation; close relationship. அவன்கிட்டப்போய்ச்்சொல்லு. Go to and tell him. எனக்குநேரங்கிட்டாது. I have no time for it. என்கிட்ட--எனக்குக்கிட்ட. Near me. என்கிட்டக்காசில்லை. I have no money. என்னூருக்குக்கிட்டினேன். I came near my town. என்னைக்கிட்ட. Near me (rarely used.) சமயங்கிட்டாது. There is no opportunity. நாலுமணிக்குக்கிட்டவந்தது. It (the clock) has almost reached four. பணங்கிட்டவில்லை. I have not been able to get any money. பல்லுக்கிட்டிக்கொண்டது. The teeth are closed (by spasm, &c.) பல்லைக்கிட்டிக்கொண்டான். He has closed his mouth; generally a wilful act. கிட்டல்--கிட்டுதல்,v. noun. Nearness, அணுகல். (Rott.) 2. Meeting, எதிர்த்தல். கிட்டுமானம், s. Nearness, proximity, vicinity, கிட்டம். 34)

kuṟumai (p. 132) s. Shortness; littleness, brevity, conciseness, succinetness, சுருக்கம். 2. Dwarfishness, low stature, குறுகுகை. 3. Defectiveness, imperfection, சிறுமை. 4. (fig.) Sin, evil, பாவம். The final மை is dropped to form adjectives. உக்குறுமை, s. [in gram.] Short உ. குறுங்கணக்கு, s. Simple letters in the Tamil alphabet, the twelve vowels and the eighteen consonants--opposed to நெ டுங்கணக்கு. குறுங்கண், s. A kind of lattice; a window; lit. little apertures, பலகணி. குறுங்காடு, s. A thicket, a small forest or jungle, a copse, underwood. குறுங்கொள்ளி, s. [improperly குறங் கொள்ளி.] A brand almost consumed. குறுங்கோல், s. A rod of two cubits long, இரண்டுமுழஅளவுகோல். குறுஞ்சிரிப்பு--குறுநகை, s. [vul. குஞ் சிரிப்பு.] A smile, simper, smirk. குறுஞ்சுனை, s. Small pools, wells, &c., in hilly regions. குறுமாக்கள், s. Children, youngesters, சிறுவர்; [ex மாக்கள், men.] குறுநிலமன்னர், s. Petty, tributary chiefs of the Kurumba people, சிற்றரசர். குறும்பொறை, s. A hill, சிறுமலை. 2. A mountain, மலை. 3. A forest, jungle, காடு. 4. (சது.) A town in a hilly tract, குறிஞ்சிநிலத்தூர். குறும்பொறைநாடன், s. A chief of a forest district. குறுநெளிப்பு, v. noun. [prov.] Affected motion of the body. குறுநொய்--குறுணல், s. Broken rice, bruised grain, grit. குறுந்தடி, s. A short stick. 2. A drum stick. குறுந்தறி, s. A stake, குறுந்தடி. 2. Blocks built in a wall to support timbers, சுவர்த்தறி. 3. The ornamental capital of a column or pillar, போதிகை. குறுங்கலி, s. A kind of lute, common in forest tracts, பாலையாழ்த்திறம். 2. A poem in which a lady reproaches her lover or husband for deserting her, ஓர் வகைச்செய்யுள். குறுங்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். குறுந்துளசி--குறுந்துழாய், s. The சிறு துளசி plant See துளசி. குறுந்தேங்காய், s. A fruit resembling a cocoanut, cast on shore from the ocean. See சிறுதேங்காய். குறுந்்தொட்டி, s. The சிறுகாஞ்சொறி plant, Hemp-leaved tragia. குறுமீன், s. The name of a fish. குறிது--குறியது, s. A short thing, a low or dwarfish creature, little used. குறியர், (plu. of குறியன்.) s. Dwarfs --opposed to நெடியர். குறுமுனி, s. A name of Agastya; lit. the dwarfish sage. குற்றுடைவாள், s. A cimeter, a short dagger for stabbing an enemy, சிறுவாள். குறுவாழ்க்கை, s. Poverty, தரித்திரம். 2. Short-lived pleasure. (p.) குறுவிசனம்--குறுவிசாரம், s. A gloomy state of mind, melancholy; calamity. குறுவிலை, s. Scarcity, சிறுவிலை. குறுவிழிவிழிக்க, inf. [com. குறுமிழி மிழிக்க.] To stare; to look intently, through anger, fear, &c. குறுவேர்வை, s. A sudden, slight perspiration through diffidence, fear, &c. குற்றேவல், s. A slight commission; a trifling job, low employment, servility, drudgery, menial service. குற்றுயிர், s. Half dead; lit. half alive, குறைப்பிராணன். 2. [in gram.] A short vowel--as அ, இ, உ, எ, and ஒ. குற்றாய்தம், s. [in gram.] A contracted sound of the letter ஃ. See ஆய்தக்குறுக்கம். குற்றிசை, s. Short metre in விருத்தம் verses--opposed to நெட்டிகை. குற்றியலிகரம், s. The letter இ, shortened in its quantity, இகரக்குறுக்கம். குற்றியலுகரம்--குற்றுகரம், s. The letter உ shortend, உகாரக்குறுக்கம். குற்றெழுத்து, s. A short letter, குறில். குற்றொற்று, s. A short letter followed by a mute consonant--as வெல், கல். 41)

kuṟai (p. 132) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To diminish, decrease, lessen, abate, wane, shorten, dwindle, decline, சிறுக. 2. To be reduced in numbers, value, circumstances; to be lowered in rank, estimation, கெட. 3. To be wanting, to prove insufficient, to lack, to be short in weight, measure, number, &c., to be scanty, எஞ்ச. 4. To be imperfect, incomplete, unfinished, defective, deficient, ஈனமாக. 5. [in gram.] To be cut off, dropped, omitted, suppressed, &c., சொற்குறைந்துவர. 6. To be scarce, dear, difficult of attainment, அருமையாயிருக்க. குறைய, inf. To be insufficient, to be wanting. ஏறக்குறைய, [adverbially.] Nearly, almost, about. நடைகுறைந்துபோயிற்று. He now cannot walk much. 2. His influence is reduced. 3. The speed is reduced--as of horses, cattle, &c. குறைந்தவிலை, s. A dear bargain; a high price. 2. A reduced price, a low price. குறைந்தமரக்கால், s. A scant measure. வயிறுகுறைய, inf. To be unsatisfied --as hunger. குறைச்சல், v. noun. [vul. for. குறைதல்.] Defficiency, dearness, poverty, displeasure, complaint, &c. குறைச்சலல்ல. It is not dear. குறைச்சலாய்க்கிடக்க, inf. To be dear, scarce, &c. குறைச்சலாய்ப்பேச, inf. To speak ill of one. செய்கைக்குறைச்சல், s. Misbehavior, misconduct. மனக்குறைச்சல், s. Dissatisfaction, displeasure; grievance. குறைவு, v. noun. Lack, deficiency, dearness, want, scarcity. 2. Indigency, necessity, poverty, தரித்திரம். குறைவறுக்க, inf. To make up a deficiency, to supply wants, to meet exigencies, &c. குறைவானது. That which is defective. 48)

cāngkam (p. 174) s. Members or parts without defect, perfect members, பூரணாங்கம். 2. Perfectness, completeness--as in preparations for a wedding, &c., குறைவின்மை. 3. Likeness, similitude, similarity of features, members, gait, manners, &c., சாயல். 4. Symmetry in aspect, appearance, &c., கிரமம். Sa. Sanga. (c.) 5. An arsenic, சங்கபாஷாணம். Sa. Sankha. பார்த்தால் அவன்சாங்கமாயிருக்கிறது. He looks almost like him. அவன்வழியிலேசாங்கமாய்நடக்கலாம். That road can be travelled with safety. (R.) துரைவழக்கைச்சாயங்கமாய்க்கேட்டார். The magistrate heard the cause impartially. சாங்கமாயிருக்க, inf. [loc.] To be well ordered. 2. To sit properly, with the limbs in the right position, &c., கிரம மாயுளுக்கார. சங்கமானவன், s. A handsome man. சாங்கோபாங்கம், s. Perfectness, entireness--as to the members of the body, clothes, ornament, &c., completeness. 2. Primary and secondary means, members, &c.; help, aid. 3. System, method, order. சாங்கோபாங்கமாக, adv. In order, orderly, methodically, ஒழுங்காய். சாங்கோபாங்கமாய்ச் சொல்ல, inf. To tell in order, recount, rehearse methodically. சாங்கோபாங்கமாகப்பண்ண, inf. [prov.] To make pretensions of diligence, activity, &c. சாங்கோபாங்கமாய்க்கெடுக்க, inf. To ruin one entirely. (R.) 45) *

civaṉ (p. 188) s. Siva, the third of the Indian Triad, in the character of destroyer, or reducer of things to their primitive atoms. By his votaries he is considered the supreme god. the other deities being subject to him, சங்கரன். சிவகணம், s. The attendant demi-gods of Siva, commonly in companies, சிவன் சேனை. சிவசமயம், s. The Siva religion. சிவசிந்தை, s. Divine contemplation, meditation on Siva--as சிவத்தியானம். சிவஞானசித்தியார்--சிவஞானசித்தி, s. A commentary on சிவஞானபோதம். See சித்தி யார். சிவஞானபோதம், s. A celebrated work consisting of twelve rules translated from the ரௌரவம், or the sixteenth Agama, being almost the only part of the Agamas known in Tamil. It is regarded as divine, without origin, and as not to be read unless the person has attained a competent degree in the religion. Other works--as சித்தியார், சிவப்பி ரகாசம், தத்துவப்பிரகாசம், &c., are commentaries on this or other treatises in support of its doctrines, ஓராகமநூல். சிவஸ்தலம்--சிவஸ்தானம்--சிவதலம், s. Temples, places, &c., sacred to Siva; Saiva temples. சிவதத்துவம், s. Degrees of religious power or attainment derived from Siva, of which five are specified--as 1. சத் தவித்தை. 2. ஈச்சுரம். 3. சாதாக்கியம். 4. சத்தி. 5. சிவம், which see severally. சிவதரிசனம், s. Sight or knowledge of Siva. 2. Pilgrimage to holy places of Siva. 3. A treatise containing a representation of the deity according to the Agamas, ஓர்நூல். சிவதர்மம்--சிவதன்மம், s. Meritorious or virtuous works performed in reference to Siva, as distinguished from actions of benevolence to creatures, பதி தர்மம். 2. One of the eighteen secondary Puranas, ஒருபுராணம். சிவதர்மோத்தரம்--சிவதன்மோத்தரம், s. The Uttera Candum (உத்தரகாண்டம்.) or the last part of the சிவதன்மபுராணம். சிவதீட்சை, s. The initiatory ceremony on entering the Saiva sect. சிவதீர்த்தம், s. A sacred tank within the precincts of the great temple at Ramisseram. சிவதொண்டு, s. Service of Siva. சிவதொண்டர், s. Devotees or votaries of Siva. சிவத்தாபனம்--சிவஸ்தாபனம், s. An edifice sacred to Siva, a large shrine. சிவத்தியானம், s. Contemplation of Siva in silent devotion, an image being formed in the mind as an object of worship. சிவத்துரோகம், s. Sin against Siva; a profanation of sacred things. சிவநிந்தை, s. Blasphemy or contempt of Siva. சிவபஜனை, s. Praising Siva by lyrics. சிவபத்தர்--சிவபத்திக்காரர்--சிவமதஸ்தர், s. Worshippers or devotees of Siva as distinguished from விட்டுணுபத்தர். சிவபத்தி, s. The religion of Siva. 2. The profession of the Siva religion. 3. Adherence, attachment, or devotedness to Siva. சிவபுண்ணியம், s. Deeds of merit, performances in reference to Siva--as சிவதர்மம். சிவபூசை, s. The worship of Siva as practised in the temple or by the கிரியை க்காரன்; the Siva-pujah, consisting of the offering of flowers, milk, boiled rice, fruits, &c., waving incense and light-reciting mantras and praises, prostrating, before the idol, &c., 2. Mental worship of Siva, in which there is an idol ceremony corresponding to what is mentioned above. சிவபூசைவேளையிலே கரடியைவிட்டாட்டுகிறதா. Is it proper to exhibit a dancing bear during the Siva-pujah--i. e. to trifle on a solemn occasion? சிவபுராணம், s. The Siva-Puranas, forming ten out of the eighteen. See புராணம். சிவபுரி, s. The abode of Siva, or city in the Siva-logam, கைலாசபுரி. 2. The city of Benares, as sacred to Siva, காசி முதலியநகரிகள். சிவபோகம், s. Enjoyment of the soul in union with Siva. (தத்.) சிவப்பிரகாசம், s. A work on the Agama philosophy, exhibiting in a condensed view the doctrines inculcated in சித்தியார், and other cognate works. சிவப்பிரதிட்டை--சிவப்பிரதிஷ்டை, s. The consecration of a temple or image of Siva. சிவப்பிராமணர், s. Brahmans, குருக்கள் who adhere to the Siva or Agama doctrines and practices, as distinguished from those who profess the வைதீகம். சிவப்பிரீதி, s. That which is acceptable, agreeable and pleasing to Siva--as fruits, &c. 2. May it be acceptable to Siva, --spoken by the receiver as an acknowledgement of a gift, an act of reverence, &c. சிவமயம், s. A term of invocation; also of benediction--meaning happiness, prosperity, and success, சுபமஸ்து. சிவமுந்திருக்கூட்டமும், s. See under கூட்டம். சிவமூர்த்திபேதங்கள், s. The different forms assumed by the deity, the gods. சிவராத்திரி, s. (Sometimes சிவநிசி.) The night preceding the new moon in February, kept as a watchnight in honor of Siva. சிவவாக்கியம், s. A poem on theism, wholly condemning polytheism, ஓர் நூல். சிவவாக்கியர், s. The name of a celebrated saint, the author of the poem சிவவாக்கியம். சிவலிங்கம், s. The Linga, as the chief image and material object of worship in the Saiva religion. சிவலோகம், s. The world of Siva, being the upper of the seven superior worlds. See சிவபுரி. சிவவேடம், s. The habiliments, or other badges characteristic of the worshippers of Siva--as red vestments, sacred beads, ashes, the linga, &c. சிவனடியார், s. Votaries of Siva. 2. The sixty-three special votaries of Siva mentioned in Periya Purana. சிவாகமம், s. The Agamas as the scriptures of the Siva sect, being twentyeight; of these the சிவஞானபோதம், a part of the ரௌரவம் and the வாதுளம், are translated into Tamil. The twenty-eight Agamas are the following: 1. காமிகம். 2. யோகசம். 3. சிந்தியம். 4. காரணம். 5. அசிதம். 6. தீபதம். 7. சூக்குமம். 8. சகத்திரம். 9. அஞ்சுமான். 1. சுப்பிரபேதகம். 11. விசயம். 12. நிசுவாசம். 13. சுவாயம்புவம். 14. அனலம். 15. வீரம். 16. ரௌ ரவம். 17. மகுடம். 18. விமலம். 19. சந்திர ஞானம். 2. விம்பம். 21. புரோற்கிதம். 22. இல ளிதம். 23. சித்தம். 24. சந்தானசருவோத்தம். 25. பாரமேச்சுரம். 26. கீரணம். 27. பேதம். 28. வாதுளம். சிவாதனம்--சிவாசனம், s. The place for an image of Siva used for daily worship; [ex ஆதனம்.] சிவாயநம, s. The famous five lettered incantation called the மூலமந்திரம்--as being the foundation of spiritual wisdom and all religion, and the means prescribed and proper for obtaining liberation, from births and union with the supreme. சிவார்ச்சனை, s. The worship of Siva with flowers, incantation, &c.; [ex அர்ச் சனை, worship.] See சிவபூசை. சிவார்ப்பணம்--சிவாற்பணம், s. An oblation to Siva. See அற்பணம். சிவாஸ்திரம், s. A missile weapon or dart said to be given by Siva; [ex அஸ்தி ரம்.] சிவாலயம், s. Saiva temple. சிவானுபவம், s. The bliss of union with Siva; [ex அனுபவம்.] 5)

trumm (p. 225) --தர்மம்--தன்மம், s. Justice, right, equity, law, நீதி. 2. Virtue, moral and religious merit according to the Shastras, ஒழுக்கம். 3. Charity, any charitable or meritorious act from which future good is expected --as alms-giving; building or endowing temples, contributing to the support of life, human or brute, or the maintenance of religion, or religious establishments. (See அறம்) (c.) 4. Peculiar or prescribed duty, occupation, &c., according to the different ranks and classes in society--as giving alms, &c., by the house-holder; administering justice, by kings; piety and performing rites by brahmans; courage, bravery in the solider; shaving in the barber, சாதிக்குரிய கருமம். 5. Nature, instinct, characteristic, property or action in animals--as humming in bees, barking in dogs, இயல்பு. 6. Inherent and peculiar qualities in plants, as fragrance in flowers; flavors in fruits, குணம். W. p. 439. DHARMMA.--Note. The negative of the above is அதர்மம், injustice, &c. தருமந்தலைகாக்கும். Uprightness will preserve the head; i. e. the life. தருமகர்த்தா, s. Wardens of a heathen temple. 2. Arbitrators, judges, jurymen. தருமகாரியம், s. A charitable act, subject, affair, &c. 2. (fig.) Marriage by charity. தருமகேத்திரம்--தருமக்ஷேத்திரம், s. A place near Delhi, where the Kurus and Pandavas fought. See குருசேத்திரம். தருமக்கட்டை, s. An orphan, supported by strangers, அநாதப்பிள்ளை. (c.) 2. A rubbing post for cattle, ஆவுரிஞ்சுதறி. தருமக்கிழவர், s. Traders of three kinds, the வைசியர் caste; (lit.) guardians of justice. See வைசியர், 3. தருமக்கொடை, s. A donation for a charitable purpose. தருமக்கொள்ளி, appel. n. One who lights a funeral pile in charity. தருமக்கோள்--தருமசாடி, s. Indirect information as to any secret crime. தருமங்களைப்போதிக்க, inf. To teach religious duties. தருமசங்கடம், s. [in casuistry.] Difficulty of distinguishing between two duties, காரியமுட்டுப்பாடு. தருமசங்கிதை, s. Some specific book of the law, ஒர்தருமநூல். தருமசத்திரம், s. A rest-house for travellers. தருமசபை, s. Council of arbitrators. தருமசமுஸ்காரம், s. Burying, or burning the deceased poor, அறவைப்பிணஞ்சுடு தல். தருமசாட்சி, s. King's evidence, witnesses cited by the king. தருமசாதனப்பட்டையம்--தருமசாத னம், s. A deed of endowment inscribed on copper. See சாதனம். தருமசாது, s. A very mild, patient and benevolent person, தருமிஷ்டி. தருமசாத்திரம், s. Code of laws, especially the Smriti; rules of justice; ethics, moral philosophy; jurisprudence, ஸ்மிருதி. See கலைஞானம். தருமசாலி, s. A person famed for charity; [ex சாலி.] தருமசாலை, s. An almonry, or place, where any, or all, of the thirty-two charitable acts are performed. தருமசிந்தை--தருமசிந்தனம், s. A charitable or virtuous disposition, motive, intention, object, &c. தருமசிவாசாரி, s. A name of the gurus of the mercantile caste. தருமசீலன், s. (fem. தருமசீலி.) A charitable person piously disposed. தருமசூட்சுமம், s. A nice and difficult point in pleading. தருமஞ்செய்ய, inf. To do charitable and virtuous acts. தருமதானம், s. Beneficence, charitable gifts. தருமதேவதை, s. The goddess of virtue born from the right breast of Brahma, அம்பாலிகை. 2. The vehicle of Siva in the form of a bull, நந்தி. 3. (fig.) A good woman, உத்தமி.--Note. The goddess is described as placing four feet on the earth in the golden age; three in the next, or silver age; two in the brazen; and only one in the iron age. தருமநடை, s. Moral, religious, virtuous conduct; observing prescribed duties according to one's caste. தருமநாள், s. The third lunar asterism --as பரணி. தருமநியாயம்--தருமநீதி, s. Impartial discussion as given in the code of laws. (c.) தருமநூல், s. Works on law, ethics and jurisprudence, called Smriti; eighteen are in repute (though the சதுரகராதி makes nineteen), named for the most part after their authors. 1. மனு. 2. அத் திரி. 3. ஔரிதம். 4. விட்டுணு. 5. யாஞ்ஞவற் கியம். 6. உசனம். 7. ஆங்கீரசம். 8. யமம். 9. ஆபஸ்தம்பம். 1. சம்வர்த்தம். 11. காத்தி யாயனம். 12. பிரகஸ்பதி. 13. பராசரம். 14. வியாசம். 15. சங்கலிதம். 16. தக்கம். 17. கௌதமம். 18. சாதான்மம். 19. வசிட்டம். Of these, மனு is peculiar to the first age of the world, கிரேதாயுகம்; கௌதமம், to the second, திரேதாயுகம்; சங்கலிதம், to the third, துவாபாயுகம், as well as common to them all; and பராசரம் to the கலியுகம். தருமபத்தினி, s. A virtuous wife, கற் புள்ளமனைவி. தருமபுத்திரன், s. As தருமநந்தனன். See under தருமன். தருமபுருஷன், s. A charitable and pious man. தருமப்பள்ளி, s. A charity school. தருமப்பிணம், s. A corpse buried by public charity. தருமப்பிரபு, s. A man eminent for equity and benevolence. தருமப்பிள்ளை, s. One brought up by public charity, as a mountebank to exhibit before the tribe in which he was reared. (Used at the South. In Madras, நோக்கர்.) தருமப்பெட்டி, s. A charity box. தருமப்போர், s. Combat between two champions of equal powers, with the same kind of weapons, and taking no improper advantage. தருமவட்டி, s. Lawful interest. (c.) தருமவாடி, s. An enclosure from which alms are given. தருமவாட்டி--தருமவதி, s. A charitable female. தருமவாளி--தருமவான்--தருமவந்தன், s. A charitable and pious man. (c.) தருமாசனத்தார், s. Judges. தருமாசனம், s. Seat of Justice. 2. prov. also தருமாசனபூமி.] An endowment of land to a temple. (c.) தருமாதருமம், s. Justice and injustice, virtue and vice, அறமும்மறமும். (c.) தருமாத்துமா, s. As தருமி. தருமி, s. A virtuous man or woman. 2. (திருவிளை.) A celebrated brahman. தருமிஷ்டன்--தருமிஷ்டி, s. A charitable, righteous person. தருமிஷ்டர், s. (Hon.) As தருமிஷ்டன். 2. (R. C. usage.) (plu.) The fathers of the church, patriarchs. 57) *

nci (p. 267) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be crushed, bruised, mashed; to be broken, as a boil; frayed, as cloth deprived of smoothness or lustre; to be crumpled, as paper, &c., நசுங்க. 2. To be destroyed, அழிய. 3. To be palliated, extenuated, குறைவுகாண. 4. To be kept back, to be spoken indistinctly or with hesitation, திக்க. 5. To be frayed, to be almost worn through, as cloth, தேய. 6. To be reduced in circumstances, செல்வஞ்சுருங்க. (c.) [ex Sa. Nasa. to perish decay, &c.] நசிந்தபுடவை, s. A worn cloth. நசிந்துகொடுக்க, inf. [prov.] To yield, as a boil or fruit, to the touch. 2. to yield to one, to concede. (c.) 2)

paḷḷi (p. 303) s. A room, chamber, அறை. 2. A hermitage, cell of a recluse, முனிவர்வா சம். 3. A temple a church, a place of 4. A school, as பள்ளிக்கூடம். 5. A sleeping place or bed, மக்கட்படுக்கை. 6. Sleep, நித்தி ரை. 7. An almonry. See அறச்சாலை. 8. A small village, சிற்றூர். 9. An agricultural village or town, மருதநிலத்தூர். 1. Name of a caste, ஓர்சாதி. (சது.) 11. An affix to words forming the name of a town, as திரிச்சிராப்பள்ளி. W. p. 519.PALLI, PALLA. 12. See பள். பள்ளிகொள்ள, inf. To take sleep, to sleep. பள்ளிகொண்டபெருமாள், s. A name of Vishnu as sleeping. பள்ளிக்கணக்கர், s. Pupils as school; scholars. பள்ளிக்கணக்கன்புள்ளிக்கணக்கறியான். The mere student is not the practical accountant. பள்ளிக்கிராமம், s. A village belonging to a fane by endowment. பள்ளிக்குவிட, inf. To send a child to school. பள்ளிக்குவைக்க, inf. To send one to school for the first time. பள்ளிக்கூடம், s. A school-room, seminary, academy. பள்ளிக்கூடம்வைக்க, s. To set up or establish a school. பள்ளிச்சினேகம், s. [com. பள்ளிக்கூ டத்துச்சினேகம்.] Friendship formed at school. பள்ளிப்பழக்கம், s. School habits, good or bad. 2. School acquaintance, familiarity, friendship. பள்ளிப்பாடம், s. Lesson, or the manner in which a verse is repeated as learnt at school. பள்ளிப்பிள்ளை--பள்ளியிற்பிள்ளை, s. A scholar, a pupil, a student. பள்ளிமண்டபம், s. A sleeping room, especially of gods. பள்ளியறை, s. A bed chamber. பள்ளியெழுச்சி, v. noun. Waking a great person, or an idol, in the morning, with singing and other music, துயிலெ ழுப்புகை. 2. As திருப்பள்ளியெழுச்சி. 3. A poem. See எழுச்சி. பள்ளியெழுச்சிபாடுவோன், appel. n. One who sings the poem. See வைதாளி கன். பள்ளியெழுச்சிமுரசம், s. The morning drum. பள்ளிவாசல், s. A mosque, துருக்கர் கோவில். 26)

mutāru (p. 357) s. A calf almost weaned, மு தாருகன்று. See முது. 3) *