akpporuḷ (p. 2) s. [ex. அகம், mind, et பொருள்.] Rules for amatory poems, அ கப்பொருள்விதி. 2. Rules for reasoning, தர்க் கவிதி. 3. mental enjoyments in love, இன் பம். 4. A book treating of mental delectation, ஓரிலக்கணம். அகப்பொருள் is developed in these three constituents, viz., 1. முதற்பொருள், primary arrangements of nature with regard to (a) நிலம், soil, in five varieties, and (b) பொழுது, time in two grand divisions. 2. கருப்பொருள், natural peculiarities incidental to each of the divisions of the soil under 14 heads viz., (a) ஆரணங்கு, peculiar gods belonging to a place, tutelary deities or penates, (b) உயர்ந் தோர், chiefs or lords of the district, (c) இழிந்தோர், subjects or inhabitants under them, (d) புள், birds, (e) விலங்கு, beasts, (f) ஊர், city or town, (g) நீர், water, (h) பூ, flowers, (i) மரம். trees, (j) உணா, food, (k) பறை, drum, (l) யாழ், musical instruments, (m) பண், tune, and (n) தொழில், occupation, trade or mode of earning a livelihood. 3. உரிப்பொருள், essential characteristics of lovers. The subject matter of this treatise, to which the two former are auxiliary or conducive, is developed in five dispositions or actions, either mental or coporal, viz., (a) புணர்தல், union or the state in which husbands and wives are together in their family, (b) பிரிதல், separation when for lawful purposes, (c) இருத்தல், the state in which they continue solitary, especially the bride, (d) ஊடல், love quarrels, (e) இ ரங்கல், weeping and lamentation in any period of their life for any cause. These five characteristics are respectively ascribed to the above five species of soil, as appropriately adapted to their nature, as புணர்தல் to குறிஞ்சி, பிரிதல் to பாலை, இருத்தல் to முல்லை, ஊடல் to மருதம், and இரங்கல் to நெய்தல். இந் த ஐந்து ஒழுக்கத்தையுங்குறித்துப் பாடும்பொழுது அத தற்குக்குறித்த திணையிலுள்ள கருப்பொருள்களையெடுத் துப் பாடுதன்முறையாம். (p.) அகப்பொருட்கோவை, s. A poem which treats of அகப்பொருள். 22) *

acūti (p. 6) s. [priv. அ.] A barren woman, மலடி. (p.) 48) *

amōkam (p. 20) s. [priv. அ, et. மோகம், vain, barren.] Plenty, abundance, மிகுதி. (p.) அமோகமாய்விளைந்தது, There is a rich, abundant harvest, or crop. 40)

arākm (p. 23) s. Insatiable desire, greediness, covetousness, இச்சையடங்காமை. 2. A tune, ஓர்பண். 3. The sound of certain notes on the lute, supposed to have some reference to a barren soil, பாலையாழ்த்திறம். 4. Red as a color, செவப்பு. See இராகம். 5. A succession of short letters in verse rapidly repeated, முடுகியல். 6. Gold, பொன். (p.) 39)

aḷm (p. 33) s. Salt-pans, salt-works, a place where salt is formed, உப்பளம். 2. (p.) A maritime district, one of the five kinds of land, நெய்தனிலம். 3. Sharpness--as of a sword, &c., also of intellect, கூர்மை. 4. Closeness, நெருக்கம். அளத்தியர், s. Females of the salt-making caste, உப்பமைப்போர்பெண்கள். அளத்துநிலம், s. Brackish and barren ground. See களர்நிலம். அளத்துப்பச்சை, s. A plant growing by the sea and in brackish soil, மருக் கொழுந்துச்சக்களத்தி. அளத்துப்புல், s. A kind of grass, Pommerullia cornucopice, L. அளத்துப்பூளை, s. A species of Illecebrum, Illecebrum brachiatum, L. அளவர், s. (sing. அளவன்.) Saltmanufacturers, (the caste,) உப்பமைப்போர். 23)

ātāḷi (p. 38) s. [vul.] Noise, bustle, stir--as in a quarrel--the roaring of the sea, பேரொலி. 2. Boasting, bragging, ostentation attended with noise, bravado, படாடோபம். 3. Agitation, perturbation, கலக்கடி. ஆதாளிக்காரன், s. A bragger, boaster, vaunter. 49)

iku (p. 45) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To repel, put to rout, disperse, புறங் காட்டப்பண்ண. 2. To give, bestow, exercise liberality, ஈய. 3. To throw, cast, fling, send, transmit, எறிய. 4. To kill, destroy life, கொல்ல. 5. To wipe away, efface, clear away, துடைக்க. 6. To cross over, தாண்ட. 7. To invite, call, அழைக்க. 8. To throw down, வீழ்த்த. 9. To afflict, give pain, வருத்த. 1. To bring down, lower, தாழ்த்த. 11. To macerate, குழைக்க. 12. To stop, arrest, மறிக்க. (p.) 12)

iṭngkai (p. 144) s. The left-hand caste-opposite to வலங்கை, the right-hand caste. The two parties often quarrel. 11)

iṟāṭṭuppiṟāṭṭu (p. 57) s. [prov.] Quarrel, squabble, strife, சச்சரவு. 16)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uṇrttu (p. 59) கிறேன், உணர்த்தினேன், வேன், உணர்த்த, v. a. To teach, instruct, explain, cause to feel, perceive, understand, to enlighten, impart knowledge, to convince, கற்பிக்க. 2. To declare, treat of a subject--as a speaker or author, அறிவிக்க. 3. To conciliate the other party--as man or wife, to recover the affections--as lovers after love quarrels, ஊடறீர்க்க; [ex உணர். v.] (p.) கலந்துணர்த்துங்காதலற்கண்டாற்புலந்துணராய்பொ ய்க்காய்வுகாய்தியென்னெஞ்சு. O my heart, if thou once again behold thy husband, who by love can conciliate thee, thou wilt no longer maintain thy feigned opposition. (குறள்.) ஊடியவரையுணர்த்தாமை. Not conciliating your concubine. (குறள்.) 115)

uṉ (p. 69) pron. The genitive of நீ; which see. உனக்கெனக்கென்றுசண்டைகொடுக்கிறது. To quarrel about the right of possession with regard to any thing. 9) *

ūr (p. 70) s. A country, a village, town, or city, புரம். ஊரறிந்தபார்ப்பான். A brahman who knows the whole country or town; i. e. a person competent for business. ஊருடன்கூடிவாழ். Prosper in the society of your fellow citizens. ஊரோடேபோய்ச்சேர்ந்தான். He arrived at home. ஊரன், s. The chief of an agricultural district, மருதத்தலைவன். (p.) ஊரவர்கள்--ஊரார், s. Inhabitants of a village, town, country, &c. 2. Others, strangers, not one's own people, அன்னியர்.--Used adjectively, the ர் is often dropped--as ஊராகாரியம், others' affairs; ஊராசொத்து, others' property; ஊ ராகாணி, others' land. ஊராருடைமைக்குப்பேராசைகொள்ளுதல்..... Coveting other men's property-துஷ்டப்பிள்ளைக்குஊரார்புத்திசொல்லுவார்கள்... An unruly child will be chastized by the magistrates. ஊரார்கையிற்கொடுக்க, inf. To deliver into another man's hand. ஊராளி, s. The ruler, magistrate, or headman of a district, ஊரதிகாரி. ஊரிலிகம்பலை, s. [prop. ஊர்கலி கம்பலை.] A village quarrel, tumult, &c. ஊரின்னிசை, s. A poem concerning the heroes of a town, or country, ஓர்பிரபந்தம். See பிரபந்தம். ஊருக்குப்போக, inf. To go to a town, to go on a journey. ஊருணி, s. A public tank accessible to all in the town, ஊரடுத்தகுளம். ஊருணிநீர்நிறைந்தற்றேயுலகவாம்பேரறிவாளன் றிரு. The wealth of one possessing great wisdom, and who is much liked by the public is like a tank filled with water to which all have access. ஊரெழுச்சி, s. Rising of citizens to present complaints to the authorities; also insurrection, ஊர்க்கலகம். ஊர்கூடுதல், v. noun. Assembling --as citizens. ஊர்கூடிச்செக்குத்தள்ளவேண்டுமா? Is it necessary that the whole city come together to turn the oilman's press? i. e. a trifling matter does not require a concourse of people. ஊர்கோலம்வர--ஊர்வலம்வர, inf. To pass about as a nuptial procession, first to the right as being auspicious, கிராமப்பிரதட்சணம்வர. ஊர்க்கதை, s. Rumor, countrytalk, ஊர்ப்பேச்சு. 2. Unfounded reports, slander, defamation, பொய்ச்செய்தி. 3. A wild, romantic story, வீண்செய்தி. ஊர்க்கலகம், s. A village quarrel, ஊரிலுண்டாகுங்கலகம். 2. A general insurrection, இராசதுரோகமானகலகம். ஊர்க்காறுபாறு, s. The affairs of a place, public affairs, ஊர்க்காரியம். 2. Management of public affairs, ஊர்விசாரிப்பு. 3. Meddling with other's affairs, அன்னி யருடையகாரியவிசாரிப்பு. ஊர்க்குருவி, s. A sparrow, அ டைக்கலக்குருவி. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமா? Though a sparrow soars high, will it become a kite? ஊர்க்கொள்ளை, s. Devastation by an invading army. 2. Extortion by a headman, &c. 3. Epidemic, or other public calamities, ஊழிநோய். ஊர்த்தலைமை, s. Headship over the district. 2. A chief or superior person in a district. 3. The headman of a district. ஊர்நேரிசை, s. A poem in the நேரிசைவெண்பா incorporated with the name of the hero's town, ஓர்பிரபந்தம். ஊர்ப்பகை, s. Public hatred, general dislike. 2. Hatred of one's own country. ஊருடன்பகைக்கில்வேருடன்கெடும். One who lives contentiously with his fellow citizens shall be rooted out. (ஔவை.) ஊர்ப்பழி, s. Public censure, or blame, ஊர்நிந்தை. ஊர்ப்பாடு, s. Others' affairs-spoken of one inattentive to his own, அன்னியருடையகாரியம். ஊர்ப்புகைச்சல், s. The appearance of smoke at a distance--regarded as a calamitous omen. 2. Countrytalk, rumor, groundless report. ஊர்ப்புரட்டு, s. A great conspiracy, a monstrous fabrication of falsehood, in which one leads and takes others with him. 2. A gross falsehood. ஊர்ப்புரளி, s. Sedition, insurrection, a general commotion, ஊர்க்கலகம். ஊர்மனை, s. Habitations, a place inhabited as distinguished from a desert. ஊர்மன்று, s. A public hall, ஊரம் பலம். ஊர்வெண்பா, s. The வெண்பா of the town--a poem consisting of ten வெண்பா, in praise of a town, ஓர்பிரபந்தம். பேரூர், s. A large town. சிற்றூர், s. A small town. 2. The name of a village. 19)

ūẕl (p. 70) s. That which is decayed, spoiled, bad in quality, conduct, கெட்டது. 2. That which is filthy, nasty--as excrement, putrefaction, &c., mud, mire, ஊத் தை. 3. (p.) Hell, நரகம். ஊழலத்தி, s. A medicinal tree. ஊழல்நாற்றம், s. An intolerable smell. ஊழல்நிலம், s. Barren land. 2. Stinking, muddy land. ஊழல்மனிதன், s. A man bad in disposition, conduct, &c. ஊழற்குடிவாழ்க்கை, s. Slovenly economy, dirty, disorderly management of a family.

eclāṭṭm (p. 73) v. noun. [prov. prop. இகலாட்டம்.] Quarrelling. 21) *