apicāram (p. 17) s. Magic for a malevolent purpose, practised with sacrificial fire, spells, diagrams, &c., supposed to produce mental aberration, love, hatred, loss of mental powers, paralysis and death, மந்திரவித்தை. Wils. p. 53. AB'HICHARA. 2) *

ākkiṉai (p. 36) s. Order, command, mandate, the exercise of sovereign power and authority, கட்டளை. Wils. p. 17. AGNA. 2. Punishment, penalty, chastisement-generally corporeal, தண்டனை. 3. Severe or rigorous treatment, torture, ordeal, சோதனாதண்டனை. 4. One of the six ஆதாரம், Which see. எல்லோர்களுமெங்களாக்கினைக்குட்பட்டேவல்கே ட்டுநடக்கும்படிக்கு. In order that all may submit to our power, and act in obedience to our commands. ஆக்கினாசக்கரம், s. The discusweapon, as held by some ancient kings, in token of absolute and universal power. (See சக்கரம்.) 2. The mystical circle or diagram, described by the Tantras. ஆக்கினைசெலுத்த, inf. To exercise royal or other jurisdiction. ஆக்கினைப்பிரகாரம். According to command. 14)

āṟu (p. 43) s. and adj. Six (6.) six things, ஓரெண். 2. As a prefix to words beginning with consonants, the initial is often shortened, especially when the number is specific--as அறுசுவை, the six flavors. (c.) அவ்வாறு. Six by six, six to each, six of each. அறுகுணன், s. The deity--he who possesses the six attributes, கடவுள்; [ex குணம், quality.] (p.) அறுகோணம், s. A hexagon. 2. A magical diagram of two equilateral triangles, one laid over the other so that their sides may be parallel, making six outward and six inward angles. அறுசமயம், s. The six systems of religion maintained by Hindus. See சமயம். அறுதொழிலோர், s. Brahmans-from the six duties prescribed to them, வேதியர். See தொழில், office. அறுபகை, s. The six hurtful propensities--as காமம், &c. See பகை. அறுபருவம், s. The six seasons of the year--as கார், கூதிர், &c. See பருவம். அறுபொழுது, s. The six different portions of the day; 1. மாலை, the first four hours after sunset, or ten nalikies. 2. யாமம், four hours, or ten nalikies after மாலை. 3. வைகறை, four hours after யாமம் or before sunrise. 4. காலை or விடியல், four hours after sunrise or வைகறை. 5. நண்பகல், from eleven A. M. to two P. M. 6. ஏற்பாடு, from three to six P. M. அறுவர், s. Six persons--men or women. (p.)--Note. For other similar words, see அறு. ஆறங்கம், s. The six subjects embraced in வேதாங்கம்; which see. (p.) ஆறாமீனறவோட்டு, s. The transit of the sun through the pleiades, regarded by seamen, as a critical or disastrous season, when rough weather is to be looked for. ஆறுகட்டி, s. A kind of ear-ring worn by a set of Pandarams. ஆறுகாடு, s. [commonly ஆற்காடு.] A town near Vellore, சடாரணியம். (p.) 65)

iyantiram (p. 47) s. A machine, an engine in general, any piece of mechanism, சூத்திரம். (See எந்திரம்.) 2. A diagram of a mystical nature or astrological character, சக்கரம். Wils. p. 68. YANTRA. 3. (p.) Engines set on fortifications--as weapons, bombs, &c., மதிலுறுப்பு. 4. A car, தேர். 5. A press for pressing sugar-cane, ஆலை. இயந்திரமயில், s. The mechanical peacock, caused to rise in the air by means of machinery. இயந்திரமியற்ற, inf. To form or construct machines, &c. (p.) 35)

ilavaṇapañcāṭcaram (p. 53) s. The name of a book containing rules for jugglery or legerdemain, ஓர்மாந்திரிகநூல். 2. A magical circle or diagram, ஓர்மந்திரம். (p.) 45) *

entirm (p. 73) s. Engine, machine in general, சூத்திரம். 2. A hand-mill, திரிகை. 3. Sugar-cane press, ஆலை. 4. A kind of machine for separating the seeds from cotton, பஞ்சுகொட்டுமெந்திரம். 5. Sticks for producing fire by attrition, தீக்கடைகோல். 6. A potter's wheel, குலாலச்சக்கரம். 7. A car, carriage, chariot, தேர். 8. A conveyance artificially managed, ஊர்தி. 9. A mystical diagram in magic or astrology, written on metal or ola and worn on the arm or other part of the body--as a charm or amulet, மந்திரசக்கரம். 1. Engines, or other contrivances connected with a fortification to repel or exclude an enemy, மதிலுறுப்பு. See இயந்திரம் and யந்திரம். எந்திரகாரன், s. A machinist, சூத் திரகாரன். எந்திரமெழுதிக்கட்ட, inf. To write or engrave a diagram and fasten it on. எந்திரவாவி, s. A machine for drawing water, இலவந்திகை. 61)

eẕuttu (p. 75) s. A letter, character, அக்கரம். 2. Writing, painting, delineation, engraving, இலிகிதம். 3. A writing, painting, &c., a written letter, a writ, எழுதப் பட்டது. 4. Letters, science, literature, இ லக்கணம். 5. A bond, a written engagement, &c., உடன்படிக்கைச்சீட்டு. 6. Destiny--as written in the head, இலலாடலிபி. 7. Written accounts, cyphering, entry or record of reckonings, கணக்கெழுத்து. 8. [prov.] Registry, entry, enrolment, அட்டவணை. எழுத்தடைக்க, inf. To enclose letters in magical diagrams, சக்கரத்திலெ ழுத்துவரைய. 2. To invert a stanza in a figure, or diagram--one of the onehundred-and-twenty kinds of மிறைக்கவி, சித்திரக்கவியிலெழுத்தடைக்க. (அலங்காரம்.) எழுத்ததிகாரம், s. [in grammar.] Orthography, எழுத்திலக்கணம். எழுத்தந்தாதி, s. The last letter of one verse occurring in the first of the next, ஓர்வகையந்தாதி. எழுத்தலங்காரம், s. A kind of play on letters, எழுத்தணி. எழுத்தறப்படிக்க, inf. To pronounce with distinctness, read or sing distinctly. எழுத்தாணி, s. A style, a metallic pen, for writing on palm leaves, இலே கினி. எழுத்தாணிப்பூண்டு, s. A plant whose flower shoots up in the form of a style, கூத்தன்குதம்பை, Microrhyncus sarmentosus, L. மடக்கெழுத்தாணி--குண்டெழுத் தாணி--மடிப்பெழுத்தாணி--நெல்லிக்காயெழுத் தாணி--தேரெழுத்தாணி--வாரெழுத்தாணி--குட வெழுத்தாணி, s. Different kinds of iron pens. எழுத்தாளர், s. Men of letters, learned men, அறிஞர். 2. Clerks, writers, எழுது வோர். எழுத்தானந்தம், s. The inauspicious use of a word in a poem subjecting the hero on whom it is written to evils, செய்யுட்குற்றத்தொன்று. எழுத்திலக்கணம், s. [in grammar.] Orthography. See இலக்கணம். எழுத்திலாவோசை, s. Inarticulate sounds. எழுத்துக்காரன், s. A writer, a scribe, a clerk, a secretary, a copyist, an amanuensis, எழுதுவோன். 2. A painter, a limner, சித்திரமெழுதுவோன். 3. A cloth painter, சீலையிலெழுதுவோன். எழுத்துக்காரியஸ்தன், s. A clerk, a writer, எழுதுவோன். எழுத்துக்கிறுக்கு. [prov.] The act of making written instruments, உடன்ப டிக்கையெழுதுகை. 2. Writings, documents, உடன்படிக்கைப்பத்திரம். எழுத்துக்குற்றம், s. Orthographical errors in speaking, writing, &c., spoken chiefly of false interpretation, &c., of the Puranas or other writings deemed sacred, எழுத்திலக்கணவழு. எழுத்துக்கூட்ட, inf. To spell, join letters. எழுத்துக்கூட்டாமல்வாசிக்க, inf. To read fluently. எழுத்துச்சந்தி, s. Union of letters in the combination of words, எழுத்துப்பு ணர்ச்சி. எழுத்துச்சாரியை--எழுத்தின்சாரி யை, s. Particles employed to express the names of the letters--as அ with the consonants; கரம், காரம் and கான் with the short letters and sometimes with the consonants; காரம் with the long vowels and கான் with ஐ and ஔ. In common use, ன is used with the short, and ஆன and அன்னா with the long letters. Some other forms are also given in ancient grammars and they are also occasionally used. எழுத்துச்சுருக்கம், s. A kind of play on letters by omitting one after another in regular succession, and thus changing the sense, ஓரணி. எழுத்துச்சேலை--எழுத்துப்புடவை, s. A woman's fancy dress whether printed or embroidered, சித்திரவஸ்திரம். எழுத்துத்திரிதல், v. noun. Permutation of letters--the change of one letter for another according to grammatical rules, for the purposes of euphony, மூவிகாரத்தொன்று. எழுத்துநடை, s. Easy and fluent reading. எழுத்துப்படிய, s. inf. To become trained--as the hand to writing; to have a settled hand. எழுத்துப்பதிக்க, inf. To indent in writing, பதியவெழுத. 2. To enter, write, imprint, settle an affair by writing. எழுத்துப்பதிய, inf. To be indented--as writing, engraving. 2. To be entered, written. எழுத்துப்பிழை--எழுத்துப்பிசகு, s. Error in spelling. எழுத்துப்பொருத்தம், s. The five classes into which the letters are superstitiously divided. (See தசப்பொருத்தம்.) 2. Choosing a name for a child so as to begin with one of the letters ascribed in astrology to the lunar mansion, under whose influence the child is supposed to have been born, பிறந்தநட்சத்திரத்திற்குப் பொருந்தப்பெயரிடுகை. எழுத்துமடக்கு, s. Repetition of, the same letter in a verse, ஓரணி--as நா நாநாதம்கூடிசைநாடுந்தொழிலேவாய். எழுத்துவருத்தனம், s. A kind of diversion by means of poetry, a play on letters, the meaning changing as letters are added. See மிறைக்கவி. எழுத்துவாசனை, s. The art of reading and writing, எழுத்துநடை. எழுத்துவேலை, s. Chintz-painting, சீலையின்மீதெழுதுகை. 2. Writing, transcribing, copying, எழுதுந்தொழில். எழுத்தொலி--எழுத்தோசை, s. The sound of a letter. நுணுக்கெழுத்து, s. A character or letter written unintelligibly. கிறுக்கெழுத்து, s. A letter erased, cancelled; a letter badly written. கூட்டெழுத்து, s. Double letters, letters written together in a contracted form--as 9 for க்க; ட்ட for ட்ட; ? for த்த, &c. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water--a simile expressive of that which is evanescent. கல்மேலேழுத்து, s. An inscription on a stone expressive of that which is stable and enduring. நல்லோரொருவர்க்குச்செய்தவுபகாரங் கன்மேலெழுத்துப்போற்காணுமே--அல்லாத ஈரமிலாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம் நீர்மேலெழுத்திற்குநேர். The valued favors the deserving gain, Like sculptures in eternal rock remain; Of virtue's tribute charity is sure: But kind attentions to the worthless shown, Who debts and duties evermore disown, Like letters written in the wave endure. முதுவெழுத்து--தேறியவெழுத்து, s. Matured well-formed writing. நிலவெழுத்து, s. Letters written on sand. இளவெழுத்து, s. An immature hand not yet formed. சுட்டெழுத்து, s. A demonstrative letter. நெட்டெழுத்து, s. A long sounding letter. சார்பெழுத்து, s. Depending letters of which there are ten kinds, viz.: 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபு. 4. ஒற்ற ளபு. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக்குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக் குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். முதலெழுத்து, s. The twelve vowels and the eighteen consonants. வல்லெழுத்து, s. The six hardsounding letters--as க், ச், ட், த், ப், ற். மெல்்லெழுத்து, s. The six softsounding letters--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். இடையெழுத்து, s. The six middlesounding letters, ய், ர், ல், வ், ழ், ள். வினாவெழுத்து, s. An interrogative letter. குற்றெழுத்து, s. A short-sounding letter. 15)

ēkārkkḷm (p. 77) s. The mode of finding the day in which to plough after the commencement of the year, ஏர்பூட்டநாட் பார்க்கை. ஏகார்க்களசக்கரம், s. A diagram used to find out the above day. 53) *

klppai (p. 96) s. A plough, உழுபடை. (c.) 2. (p.) The parts of a plough, உழுப டையினுறுப்பு. 3. A weapon shaped something like a plough, அலாயுதம். 4. Sundry materials required for a sacrificial fire, உபகரணங்கள். ஸ்காந். கலப்பைக்கிழங்கு, s. A plant called கார்த்திகைக்கிழங்கு, Gloriosa superba. (Phy. Dic.) கலப்பைசேர்க்க, inf. To construct a plough. கலப்பைச்சக்கரம், s. A diagram in astrology in the form of a plough to determine on the best day for beginning the ploughing of the season. கலப்பைப்படை, s. A kind of weapon ஆலாயுதம். 211)

kāvl (p. 105) s. Defence, protection, preservation, support, keeping, காப்பு. 2. Guard, restraint, அரண். (p.) 3. Surrounding wall, fortification, மதில். 4. A prison, a ward, hold, சிறைச்சாலை; [ex கா.] காவல்தானே பாவையர்க்கழகு. Chastity becomes a woman. காவலன், s. A protector, a guardian, காப்போன். 2. A king, அரசன். 3. A husband, கணவன். 4. One of a king's bodyguard, மெய்க்காப்பாளன். காவலாளர், s. Watchmen, sentinels, watchers, guards, காப்போர். காவலாளி, s. A keeper, a guard, காப் போன்.--Note. In Tinnevelly, this word is invariably used to signify a prisoner and not a watchman, which latter is called காவற்காரன். காவலிருக்க, inf. To be on guard, to keep watch, காவலாயிருக்க. 2. To wait or look, as for a person expected. காவலிலிருக்க, inf. To be in prison or captivity. காவலிலேபோட--காவலில்வைக்க, inf. To imprison. 2. To keep in the patrolhut till morning--as a person found straying during night. காவல்கட்டு, s. A strong guard. 2. Secure protection. 3. Rigid restraint. காவல்கட்டுப்பண்ண, inf. To set a strong guard. 2. To watch closely. 3. To keep young people, &c., in close restraint. 4. [prov.] To attend strictly to the diet of a sick person. காவல்காக்க, inf. To watch, guard, protect. 2. To be on guard, to act as sentries, watchmen, &c. 3. To defend the body by wearing armor, &c., or the head by oils, &c., against disease, which either has attacked the lower extremities, or indicates coma, &c. காவல்செய்ய, inf. To protect, to defend. 2. [prov.] To pass a straw-rope over a heap of corn in the field, or make with it diagrams on the ground, &c., to defend the grain from demons. 3. To place an image of Ganesa (being a handful of moist cow-dung) on the top of a heap of corn before winnowing, as a security from demons.--Note. If it is measured, it is deemed secure against their attack. காவல்பண்ண, inf. To protect, defend, take care of, watch over. 2. To nourish, cherish, provide for. 3. To imprison, to keep under guard, to confine. காவல்மாற, inf. To be relived, changed, &c.--as sentinels or a watch. காவல்மாற்ற, inf. To relieve guard, change watchmen, sentinels, &c. காவல்முறை, s. Turns in watching. காவல்மேரை, s. Share of grain given to the watchman of a village from the thrashing floor. காவல்விட, inf. To release from watching, guarding, &c. காவற்கடவுள்--காவற்பெருமான், s. Vishnu, as the preserver of the world, விஷ்ணு. காவற்கட்டு, s. [prov.] A bundle of paddy sheaves for the watchman. காவற்கட்டை, s. [prov.] A fire-brand kept burning to ward off the female demon கொற்றி from a woman in child-birth, when exposure is greater than at other times. 2. A clump of wood kept burning through the night near a patrol-hut. காவற்கப்பல், s. A reconnoitring vessel, a guard-ship. காவற்காடு, s. A jungle or forest defence, காட்டாண். 2. A reserved forest. காவற்காரர், s. Watchmen, sentinels, a patrol, காப்போர். காவற்கூடம்--காவற்சாலை--காவல்ஸ்த லம், s. A guard-room; a prison-house. காவற்புரி, s. [prov.] A straw-rope thrown over the heap of corn in the field to defend it from demons. அருங்காவல், s. A very strict or powerful guard. தலைக்காவல், s. The main guard. தூக்கிரிக்காவல், s. An overseer of a village. மெல்லுயிர்க்குங்காவல், s. A support or cordial to the languishing mind. 28)

kīẕ (p. 113) கிறேன், ந்தேன், வேன், கீழ, v. a. To rend, tear, கிழிக்க. 2. To rive, split, cleave, பிளக்க. 3. To destroy, demolish, அழிக்க. 4. To draw--as a line; to describe--as a diagram, கோடுகிழிக்க. 45)

kuṇṭam (p. 118) s. A small pot, குடுவை. 2. A large pot, பானை. 3. A pool, well, &c., especially consecrated to some sacred purpose or person, குளம். 4. A deep hole, a pit, குழி. 5. A hole in the ground for receiving or preserving sacrificial fire, &c., ஓமமுதலியகுண்டம். Wils. p. 228. KUN'D'A. குண்டமண்டலம், s. The mystic diagram about the sacred hole in the கிரியா வுத்திரி instruction, &c. குண்டம்பாய--குண்டம்மிதிக்க, inf. To walk on fire--as persons under the influence of religious frenzy, in fulfilment of a vow, &c. யாககுண்டம்--வேள்விக்குண்டம், s. A hole for sacrificial fire. குண்டவண்டன், s. [prov.] A short, thick person. குண்டோதரன், s. A short Bhuta with a large round belly in the army of Siva, பூதகணத்திலொன்று. 2. [in burlesque.] A great-bellied glutton, பெருந்தீனிக்காரன். குண்டோதரன்போலிருக்க, inf. To be full-fed, stuffed up; to have one's lap full. 33)

kumpam (p. 123) s. An earthen pot, a water-pot, கலசம். 2. A large sacrificial pot filled with water, used on sacred occasions; also, a sacred pot painted with mystic diagrams, adorned with leaves, flowers, &c., and sometimes carried in procession, காகம். 3. A zodiacal sign, Aquarius, கும்பராசி. 4. The frontal globe od an elephant's forehead, which swells during the rutting season, யானைமத்தகம். Wils. p. 231. KUMBHA. 5. The forehead, நெற்றி. 6. [prov.] The top of the back about the nape, பிடரிக்கும்பம். 7. [prov.] Round, prominant back of ht shoulders, தோட்கும்பம். 8. A heap--as of rice, sand, &c., குவியல். 9. Rott. As கும் பஞ்சான். 1. A kind of arsenic, பலண்டுறு கம். 11. A kind of native arsenic, தா லம்பம். கும்பகலசம், s. A small pot of water, wound round with thread and otherwise ornamented, placed on heaps of grain, deified temporarily by incantations, and worshipped as the representative of a deity--as many pots being set as there are deities invoked on the occasion, மந் திரகும்பம். கும்பசலம், s. The water in the sacred pot, afterwards sprinkled on the people, or sipped by them, as possessing mystic virtue to cure disease, to expiate sin, &c., மந்திரகும்பநீர். கும்பவஸ்திரம், s. The cloth with which the sacrificial pot is adorned. கும்பஸ்தாபனம், s. Setting up sacred pots for worship, religious ceremonies, &c. கும்பதக்கணை-கும்பதட்சிணை, s. Money for the sacrificial pot as an offering to the gods, and taken by the officiating priest. கும்பாபிஷேகம், s. The consecration of an idol, a king, &c., by pouring water from the sacrificial pots with appropriate ceremonies, &c., கும்பநீரபிஷேகம். கும்பமெடுக்க, inf. To carry in procession the sacred pot with appropriate ceremonies. கும்பம்நிறுத்த--கும்பம்வைக்க--கும்பம் ஸ்்தாபிக்க, inf. To set up a sacrificial pot for worship. கும்பம்போட--கும்பங்்கொட்ட, inf. To perform a ceremony to the goddess Durga, after recovery from small-pox; also sometimes in fulfilment of a vew. கும்பகாரன், s. A potter, குயவன். Wils. p. 231. KUMBHAKARA. கும்பசம்பவன்--கும்பசன், s. A name of Agastya, அகஸ்தியன். Wils. p. 231. KUMBHASAMBHAVA. 2. A name of Dron'a, a priest, celebrated in Bharata, துரோணா சாரியன்; [ex கும்பம், a pot, et சன், born, the pot-born.] கும்பமுனி, s. Agastya, அகஸ்தியன். See கும்பயோனி. கும்பயோனி, s. A name of Agastya, அகஸ்தியன். 2. A name of Vasisht'a, வசிட் டன். 3. A name of Dron'a, துரோணாசாரியன். Wils. p. 231. KUMBHAYONI. [ex கும்பம், pot, et. யோனி, birth, the pot-born.] கும்பச்சுரை, s. A species of gourd. கும்பஞ்சரிய--கும்பஞ்சாய inf. [prov.] To hang or droop--as the கும்பம் and head of a person while near death. கும்பஞ்செய்ய, inf. To make a hillock over a grave, சமாதியின்மேல்மண்குவிக்க. 2. To inter the dead, especially such as died of cholera. கும்பப்பிளவை, s. A cancerous disease on the top of the back, ஓர்பிளவை. கும்பவாதம், s. One of the eight disorders of flatulence. (M. Dic.) கும்பாரம், s. [prov. vul. prop.] கும்பா சாரம்.] A large heap, a pile, &c., அம்பாரம். 29)

kōṭu (p. 149) (Gen, ட்டின், s. Crookedness, flexture, obliquity, a crooked thing, வளைவு. W. p. 25. KÔTA. 2. A diagram or figure, as a square, a circle, an ellipse, &c., வடிவம். 3. Dividing or describing lines, கீ ற்று. 4. A chank, சங்கு. 5. The horn or tusk of a beast, விலங்கின்கொம்பு. 6. The horn or chank for blowing, ஊதிடுகொம்பு. 7. The symbol of the எ, ெ, or ே, எழுத்தின்கொம்பு. 8. A branch, மரக்கொம்பு. 9. The summit of a hill, மலையினுச்சி. 1. Shore, bank of a river, margin of a tank or well, &c., நீர்க்க ரை. 11. Ridge, dam, bank in rice--field, வரம்பு. 12. (sa. Kota.) A strong hold, a fort, a fortified place, அரணிருக்கை. 13. Guile, deceit, வஞ்சனை. 14. Crowd, numbers, multitude, திரள். (பிங்.) 15. Side, பக்கம். (பிங்.) 16. A cusp, the horn of the crescent moon, &c., பிறைக்கோடு. 17. [loc. for.] Court of justice, நீதிஸ்தலம். கோடுகீற--கோடுகிழிக்க, inf. To draw lines; to make diagrams, figures, &c. நீர்கிழித்தகோட்டுக்குள்ளடங்கியிருக்கிறேன். I am within the line you drew, i. e., I obey your order. கோடுகீறிமறிக்க, inf. To draw a circle on the ground round a debtor, adjuring him not to pass it till the debt is paid. 2. To draw a circle round one in order to extort a promise from him. 3. To draw a magic line in order to stop a wild beast, தடைகட்ட. கோடுபோட, s. To rule a paper to write (c.) கோட்டிலக்கம், s. [in arith.] Magic squares. [limited usage.] கோட்டில்வாழ்விலங்கு, s. Animals that live on trees as squirrels, monkeys, &c. கோட்டுநீறு, s. Shell-lime, conch-lime. (p.) கோட்டுப்பூ, s. One of the four kinds of flowers; those on branches. See பூ. கோட்டுமலை, s. Elephant. (p.) கோட்டுமா, s. [lit. the tusked animal.] Elephant, யானை. 2. Hog, boar, பன்றி. ஒருகோட்டன், s. Ganêsa--as the single tusked, வினாயகன். (p.) வடகோடு, s. The northern cusp of the moon. (p.) தென்கோடு, s. The southern cusp of the moon. (p.) 14)

kōṭu (p. 149) கிறேன், கோடினேன், கோட, v. a. (Sans. KÔT'A, crooked.) To be crooked, oblique; to bend, வளைய. 2. To swerve, to deviate, to diverge, கோண. 3. To be partial, biased, நடுவுநிலைகோண. 4. To be envious, displeaced, to take umbrage, to have antipathy, வெறுப்புற. 5. v. a. To break, to snap off, முறிக்க. (p.) கோடாதகோல், s. A right sceptre, just government. கோடாதமனம், s. A liberal mind, a benevolent mind. 2. A mind free from envy, guile, bias, &c. கோடாதமொழி, s. Unfailing promises. (p.) கோடாமை, s. Straight forwardness, unbiasedness, &c. கோட்டம், v. noun. Crookedness, bent, flexture, வளைவு. 2. Grudging, malice, envy, அழுக்காறு. 3. Partiality, swerving from rectitude, injustice, obliquity, கோ ணல். 4. [prov.] Lines, figures, diagrams made of rice-flour, &c., on the floor in religious ceremonies, மாக்கோலம்; (ex கோடு.) முகங்கோடுதல், v. noun. Making a wry face through discontent, dissatisfaction, umbrage, sorrow, &c. சொற்கோட்டமில்லதுசெப்பமொருதலையாவுட்கோ ட்டமின்மைபெறின். Freedom from obliquity of speech is rectitude, if there be a (corresponding) freedom from bias of mind. (குற.) முகக்கோட்டம், v. noun. A sad, dejected countenance. 2. A look of reluctance or unwillingness. 15)