ūttai (p. 70) s. Filth connected with the teeth, body, &c., excrement, excretion, &c.; any ceremonial uncleanness especially from catamenia, சரீரவழுக்கு. 2. Filth in general, dirt, foulness, stain, tarnish, அழுக்கு. 3. (p.) Butcher's meat, flesh, fish, ஊன். ஊத்தைக்குவிளாங்காய்சேர்ந்தாற்போலிருக்கிறது... The union of a person with another as bad as himself is like eating wood apple with unclean teeth. ஊத்தைபோகக்குளித்தவனுமில்லைப்பசிபோகத்தின் றவனுமில்லை. None washes himself so as not to require it again, nor does any one eat so as not to hunger again. ஊத்தைகுடியன், s. A kind of goblin, ஓர்பிசாசு. ஊத்தைச்சீலை, s. Menstruous cloth, சூதகச்சீலை. 2. Dirty cloth, or clothes, அழுக்குச்சீலை. ஊத்தைதாங்க, inf. To bear dirt, &c.--as cloth without showing it. ஊத்தைதேய்க்க--ஊத்தைபுரட்ட, inf. To rub the body in bathing. ஊத்தைநாறி, s. A dirty slut, துர்க்கந்தமுடையவள். [vul.] 2. A tree, பீ நாறி. ஊத்தைபுரள, inf. To be dirtied-as clothes, &c. ஊத்தைப்பல்லன், s. A man with dirty teeth. ஊத்தைப்பாண்டம், s. An unclean vessel, அழுக்குப்பாத்திரம். 2. (Met.) The body, உடல். ஊத்தைப்பிணம், s. A putrid corpse or carcass, நாறியபிணம். 2. The vile body (as spoken of by ascetics, &c.), உடம்பு. ஊத்தைப்பிணமாய்நாறுகிறது. It stinks like a corpse. ஊத்தையெடுக்க, inf. To remove the tarnish from jewels, a stain from a silk or other cloth. 2)
