kṭṉ (p. 87) s. Debt, loan of money or of goods on trust, இருணம். 2. Tribute, tax, குடியிறை. 3. Duty, obligation, what is proper to be done or what one is bound to do, that which is devolved on one, accountability, responsibility, கடமை. 4. Measurement, அளவு. 5. A dry measure--the மரக்கால். கடனுக்குப்பாதகனாய்ப்போனவன். One who is deeply in debt. காலைக்கடன்கழித்தல். Performing the morning devotional exercises. அதுன்மேல்விழுந்தகடன். It is your duty. பகைவரைமுதலாய்ப்பரிவதுகடன். Even enemies ought to be loved. யான்செய்யவேண்டியகடன். The duty which I ought to discharge. கடனடைக்க--கடனிறுக்க--கட ன்றீர்க்க, inf. To clear off a debt. 2. To perform an obligation, duty, &c., in general. புத்திரன்றன்கடன்றீர்த்துப்போட்டான். The child has done his duty--spoken in commendation, or with reference to the performance of some exploit, &c. கடனாக, inf. [used adverbially.] As a loan, in loan. கடனாளி, s. One who is obliged to do a thing. 2. A debtor. கடன்கட்டு--கடன்வழி, s. Doing a thing for form's sake, not cordially. கடன்கட்டாய்ப்பேச, inf. To speak roughly. கடன்கழிக்க, inf. To perform a duty, to return a kindness, &c., கடமை செய்ய. 2. To perform the last funeral rites for a deceased person, either by fire or water, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. 3. To perform private devotions as the repetitions of the மந்திரம், &c., நித்தியகருமஞ்செய்ய. 4. To do a service for one out of compliment, or for form's sake, மனமின்றிச்செய்ய. கடன்காரன், s. A debtor, கடன் பட்டவன். 2. sometimes a creditor, கடன் கொடுத்தவன். கடன்கேட்க, inf. To demand a debt. 2. To ask for a loan of money. கடன்கொடுத்தவன், s. A creditor, a loaner. கடன்சீட்டு--கடன்பத்திரம்--க டன்முறி, (s.) A bond of debt. கடன்செய்ய, inf. To do one's duty, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, பிதிர்கருமஞ்செய்ய. கடன்திருநாள், s. A holy festival observed in fulfilment of a vow. (Besch.) கடன்பட, inf. To contract debt, be indebted, கடனுக்குள்ளாக. கடன்பற்ற, inf. To recover payment of a debt, கடனறவிட. கடன்வாங்க, inf. To borrow money, contract a debt. வாங்கினகடனைக்கொடாதவல்லாளகண்டன். . . . One who is too unyielding to pay off his debts. செய்கடன், s. A duty. 35)

kuṇṭam (p. 118) s. A small pot, குடுவை. 2. A large pot, பானை. 3. A pool, well, &c., especially consecrated to some sacred purpose or person, குளம். 4. A deep hole, a pit, குழி. 5. A hole in the ground for receiving or preserving sacrificial fire, &c., ஓமமுதலியகுண்டம். Wils. p. 228. KUN'D'A. குண்டமண்டலம், s. The mystic diagram about the sacred hole in the கிரியா வுத்திரி instruction, &c. குண்டம்பாய--குண்டம்மிதிக்க, inf. To walk on fire--as persons under the influence of religious frenzy, in fulfilment of a vow, &c. யாககுண்டம்--வேள்விக்குண்டம், s. A hole for sacrificial fire. குண்டவண்டன், s. [prov.] A short, thick person. குண்டோதரன், s. A short Bhuta with a large round belly in the army of Siva, பூதகணத்திலொன்று. 2. [in burlesque.] A great-bellied glutton, பெருந்தீனிக்காரன். குண்டோதரன்போலிருக்க, inf. To be full-fed, stuffed up; to have one's lap full. 33)

kumpam (p. 123) s. An earthen pot, a water-pot, கலசம். 2. A large sacrificial pot filled with water, used on sacred occasions; also, a sacred pot painted with mystic diagrams, adorned with leaves, flowers, &c., and sometimes carried in procession, காகம். 3. A zodiacal sign, Aquarius, கும்பராசி. 4. The frontal globe od an elephant's forehead, which swells during the rutting season, யானைமத்தகம். Wils. p. 231. KUMBHA. 5. The forehead, நெற்றி. 6. [prov.] The top of the back about the nape, பிடரிக்கும்பம். 7. [prov.] Round, prominant back of ht shoulders, தோட்கும்பம். 8. A heap--as of rice, sand, &c., குவியல். 9. Rott. As கும் பஞ்சான். 1. A kind of arsenic, பலண்டுறு கம். 11. A kind of native arsenic, தா லம்பம். கும்பகலசம், s. A small pot of water, wound round with thread and otherwise ornamented, placed on heaps of grain, deified temporarily by incantations, and worshipped as the representative of a deity--as many pots being set as there are deities invoked on the occasion, மந் திரகும்பம். கும்பசலம், s. The water in the sacred pot, afterwards sprinkled on the people, or sipped by them, as possessing mystic virtue to cure disease, to expiate sin, &c., மந்திரகும்பநீர். கும்பவஸ்திரம், s. The cloth with which the sacrificial pot is adorned. கும்பஸ்தாபனம், s. Setting up sacred pots for worship, religious ceremonies, &c. கும்பதக்கணை-கும்பதட்சிணை, s. Money for the sacrificial pot as an offering to the gods, and taken by the officiating priest. கும்பாபிஷேகம், s. The consecration of an idol, a king, &c., by pouring water from the sacrificial pots with appropriate ceremonies, &c., கும்பநீரபிஷேகம். கும்பமெடுக்க, inf. To carry in procession the sacred pot with appropriate ceremonies. கும்பம்நிறுத்த--கும்பம்வைக்க--கும்பம் ஸ்்தாபிக்க, inf. To set up a sacrificial pot for worship. கும்பம்போட--கும்பங்்கொட்ட, inf. To perform a ceremony to the goddess Durga, after recovery from small-pox; also sometimes in fulfilment of a vew. கும்பகாரன், s. A potter, குயவன். Wils. p. 231. KUMBHAKARA. கும்பசம்பவன்--கும்பசன், s. A name of Agastya, அகஸ்தியன். Wils. p. 231. KUMBHASAMBHAVA. 2. A name of Dron'a, a priest, celebrated in Bharata, துரோணா சாரியன்; [ex கும்பம், a pot, et சன், born, the pot-born.] கும்பமுனி, s. Agastya, அகஸ்தியன். See கும்பயோனி. கும்பயோனி, s. A name of Agastya, அகஸ்தியன். 2. A name of Vasisht'a, வசிட் டன். 3. A name of Dron'a, துரோணாசாரியன். Wils. p. 231. KUMBHAYONI. [ex கும்பம், pot, et. யோனி, birth, the pot-born.] கும்பச்சுரை, s. A species of gourd. கும்பஞ்சரிய--கும்பஞ்சாய inf. [prov.] To hang or droop--as the கும்பம் and head of a person while near death. கும்பஞ்செய்ய, inf. To make a hillock over a grave, சமாதியின்மேல்மண்குவிக்க. 2. To inter the dead, especially such as died of cholera. கும்பப்பிளவை, s. A cancerous disease on the top of the back, ஓர்பிளவை. கும்பவாதம், s. One of the eight disorders of flatulence. (M. Dic.) கும்பாரம், s. [prov. vul. prop.] கும்பா சாரம்.] A large heap, a pile, &c., அம்பாரம். 29)

capalam (p. 160) s. Quicksilver, இரசம். 2. Lightning, மின்னல். 3. [prov.] Tenderness, weakness--as சவலை. W. p. 317. CHAPALA. 4. (c.) Productiveness, fruitfulness, fecundity, gain, advantage, profit, இலாபம், opp. to அபலம். 5. Completion, fulfilment, நிறைவேற்றுகை. 6. Success, அனுகூலம். W. p. 893. SAP'HALA. சபலங்கெட்டவன், s. A useless fellow. சபலத்துவம், s. The completion of desire, complete success. (p.) 22) *

cūṟai (p. 201) s. Whirlwind, சுழல்காற்று. 2. Highway robbery, ஆறலைத்தல். 3. Plunder pillage, கொள்ளை. (c.) சூறைக்காற்று, s. Whirlwind. சூறைகொள்ள, inf. [prov.] To plunder --as சூறையாட. சூறைக்காரர், s. Highway robbers, freebooters. 2. Plunders, pillagers. (Rare.) சூறைத்தேங்காயுடைத்தல், v. noun. Breaking cocoa-nuts before a shrine, in fulfilment of a vow. (c.) Compare சிதறு தேங்காயுடைக்க. சூறையாட, inf. To plunder, pillage, sack. (c.) 2. (fig.) To swim--as the head; to be dizzy through disease, hunger, &c., தலைசுழற்ற. சூறையிட, inf. To plunder, spoil, sack. சூறைவிட, inf. To permit persons or an army to pillage a town or any one's property, &c., (c.) 2. To give over one's things to be shared in common. 35)

tōṭcumai (p. 264) s. A burden for the shoulder, புயத்திற்றாங்குஞ்சுமை. (c.) 2. (சது.) A present taken to a temple in fulfilment of a vow, as காலடி; [ex தோள்.] 10)

muṭi (p. 356) s. A crown, கிரீடம். 2. A tuft of hair left upon the crown of the head, as குடுமி. 3. A roll of hair on the head, as மயிர்முடி. 4. The head, தலை. 5. A bundle of rice plants, &c., for transplanting, as நாற்றுமுடி. 6. A plant, Holy basil, Ocimum, துளசி. (சது.) 7. A knot of a string, or in a tree, as முடிச்சு. (c.) 8. [com. மூடி.] The half of a cocoanut-kernel, தேங்காயிற்பாதி. (R.) 9. [prov.] As தேங்காய்க்குடுமி. 1. [in poet.] End, as முடிவு.-- For some of the compounds refer to கிரீடம், மகுடம். புலையனுக்குமுடிபொறுக்காது. A crown will not rest on the head of a Pulaya. அடிமுடி, s. Head and foot. See அடி. முடிகத்தரிக்கிறவன், appel. n. [com. முடிச்சுகத்தரிக்கிறவன்.] A cutpurse. (R.) முடிக்காணிக்கை, s. [com. முடிகாணிக் கை.] An offering of the hair of the head. See காணிக்கை. முடிக்கீரை, s. Young greens. See கீரை. முடிக்கோரை, s. A kind of grass, ஓர் புல். முடிசாய்தல், v. noun. Dying of a king or patron. (lit.) declining of a crown. முடிசூட, inf. To wear a crown. முடிசூட்ட, inf. To crown another. முடிதரிக்க, inf. To be crowned. 2. As முடிசூட, and முடிசூட்ட. முடிதும்பை, s. A fragrant kind of plant. முடித்தேங்காய், s. A cocoa-nut with a fibrous knot on the upper part. முடிபொறுத்தவன், appel. n. [com. முடி பொறுத்தராசா.] A king, as wearing a crown. முடிபோட, inf. To tie into a knot. முடிமயிர், s. A lock of hair. 2. A bunch of hair for enlarging women's locks, as பொய்மயிர். முடிமாலை, s. A garland for the head, a chaplet. முடியிறக்குதல்--முடியெடுக்குதல்-முடிவாங்குதல், v. noun. Cutting or shaving off the hair of the head in fulfilment of a vow. முடியுண்ண, inf. To be knitted into knots, முடிபட. முடியுறுப்பு, s. Any ornamental part of a crown. 109)

vākku (p. 382) s. Word, speech, வார்த்தை. 2. The mouth, as one of the five organs of the body. See இந்திரியம். [ex Sa. Vach.] வாக்கு, 4. Four different sounds; 1. சூக்குமை, the sound from the navel--the supposed source of the air, or wind which gives intonation; 2. பைசந்தி, sound from the breast or lungs; 3. மத்திமை, sound from the throat or epiglottis; 4. வைகரி, articulate sound, from the tongue or mouth. அவருடையதுநல்லவாக்கு. His poetical composition is good. அவன்வாக்கிலேகேட்டேன். I heard it from his mouth. அமிர்தவாக்கு, s. A sweet word, a word of good omen--oppos. to விஷவாக்கு. வாக்காட, inf. To say, to speak. 2. To quarrel, as வாயாட. வாக்காள், s. Sarasvati, as வரகேசுரி. வாக்குக்குற்றம், s. A mistake, or fault, in speech, as வாய்க்குற்றம். வாக்குக்கெட்டாதது, appel. n. That which is unspeakable. வாக்கிட, inf. To promise. (p.) வாக்குச்சகாயம்பண்ண, inf. To aid by words, to recommend. வாக்குச்சித்தி, s. Success from words. See under சித்தி. வாக்குச்சொல்ல--வாக்குக்கொடுக்க-வாக்குப்பண்ண, inf. To promise, declare, pledge one's word. வாக்குத்தத்தம், s. A promise. See தத்தம். வாக்குத்தம்பம், s. The art of fascinating the mouth. See கலைஞானம். வாக்குத்தானம், s. See தானம், 15. வாக்குத்தானச்சனி, s. As இரண்டாமி டத்துச்சனி, under சனி. (R.) வாக்குத்தீட்சை--வாசகதீட்சை, s. Oral instruction--one of the modes of enlightening the mind of a disciple. See தீட்சை. வாக்குநாணயம், s. Fidelity to one's word, unfailing fulfilment of promises. வாக்குப்பிசக, inf. To slip, in words or utterance, as the tongue in pronunciation. 2. See பிசகு. வாக்குப்புரள--வாக்குமாற, inf. To fail in a promise, to break one's words. வாக்குப்புறப்படுதல், v. noun. The coming out of words from the mouth. வாக்குமூலம், s. A deposition in which the statements of complainants, defendants, and witnesses, are taken with their signatures. 2. [as adv. also வாக்கு முகாந்தரம்.] By word of mouth; upon one's assertion. வாக்குமூலம்வாங்குகிறது. Getting one's deposition as a magistrate. (Govt. usage.) வாக்குரோசம்--வாக்குரோஷம், s. Irritation from insulting words, irascibility. வாக்குவசீகரம், s. Cajoling, wheedling, இன்சொல். வாக்குவல்லபம், s. Emphatic and powerful language, oratorial speech. வாக்குவாதம், s. A disputation, a quarrel. வாக்குவிசேஷம், s. An effective speech. வாக்குவிற்க, inf. To give a binding promise, (lit.) to sell one's words (colloq.) நானவனுக்குவாக்குவிற்றிருக்கிறேன், தவறக்கூடா து. I cannot fail, for I have promised him firmly. 18)

vārttai (p. 385) s. A word, a phrase, வசனம். 2. [chris. usage.] the word. [a corrup. of Sa. Varddara, speech.] வார்த்தையிலேசூத்தையா. Is there any harm in words? வார்த்தைகொடுக்க, inf. To speak, to talk. வார்த்தைநாணயம், s. Honesty, as shown in the fulfilment of promises. வார்த்தைபிசக, inf. To fail in one's word. வார்த்தைப்பாடு, v. noun. A promise, an engagement by word. வார்த்தையிழுக்க, inf. To draw one into a dispute. வார்த்தையெடுக்க, inf. To begin to speak. வார்த்தையைப்புரட்ட, inf. To prevert the meaning of a word. 50)