ēṟu (p. 79) கிறேன், ஏறினேன், வேன், ஏற. v. n. [also used with the impers. terminations.] To rise, rise--as the heavenly bodies-as a kite, &c.; to emerge, இவர. 2. To get upon, mount, to ride a horse, a vehicle, வாகனமேற. 3. To enter, to penetrate--as a nail, a probe, a thorn; as thoughts or advice into the mind, &c., தைக்க. 4. To embark, to get into a boat or vessel, to be laden--as cargo, கப்பலேற. 5. To be elevated, high, beyond, &c.; to exceed mediocrity, to be excessive, redundant, superfluous, உயர. 6. To exceed in number, weight, measure, to rise in price, quality, &c., தொகைமுதலியவதிகரிக்க. 7. To pervade, to be diffused through the blood--as poison, நஞ்சேற. ஏறுகாலிறங்குகால்பார்க்க. To trace the track of an animal up and down a hill, to or from the water, &c.--as a hunter. குதிரையேறிவந்தான். He came on horseback. பயிரேறிவிட்டது. The corn is grown up. சொன்னதுமனதிலேறவில்லை. It did not enter his mind, he did not take notice of what was said. மாவேறமலையேறும். Small sums make a large total, lit. mountains are formed from atoms. இந்தத்தோணியிலெவ்வளவேறும். What is the tonnage of this dhoney? ஏற. [inf. of ஏறு, used adverbially.] High, much more, exceeding, மிக. அரைப்படிக்கேறக்கொடு. Give me more than half a measure. இதேறப்பெறும். This is worth more. விலையேறப்பெற்றது. That which is obtained at a high price. 2. That which is valuable, precious. ஏறக்கட்ட, inf. To build up, to edify, உயரக்கட்ட. 2. To refuse selling that the price may be increased, தானிய மேறக்கட்ட. 3. To be restrained, or to withhold as the clouds from raining, or a cow from giving milk, மழைமுதலியபெய் யாதிருக்க. 4. [local.] To collect scattered grain in a heap, இறைந்ததானியத்தைக்கூட்டிச் சேர்க்க. வானம்மழையேறக்கட்டிவிட்டது. The heaven has withheld the rain. ஏறக்கட்டித்தூக்க, inf. To hang up a thing. 2. To hang one up by the hands--as a school boy, a slave, &c., in order to flog him. ஏறக்குறைய--ஏறத்தாழ, s. More or less, about right, nearly. ஏறக்குறையப்பேச. to insult, to abuse. நூறுபேருக்கேறக்குறைய. About one-hundred persons. ஏறச்செலவழிக்க, inf. To spend extravagantly. ஏறவாங்க, inf. To buy cheaper, நயமாகவாங்க. 2. to be drawn up, distorted--as the neck by cold, &c., கழுத்தேற வாங்க. ஏறவிட, inf. To keep off a vessel from shore, மரக்கலத்தைக்கரைக்குத்தூரவிட. 2. To keep near to the wind--as a vessel, காற்றுமுகமாய்விட. 3. To turn a vessel to the shore, கரைசேரவிட. ஏறவிட்டேணியைவாங்கினதுபோல். Like removing the ladder a person has ascended. ஏறவிறங்கப்பார்க்க, inf. To stare at one, to gaze at one from head to foot, கேசாதிபாதமீறாகப்பார்க்க. நடந்தேற, inf. To be accomplished, to succeed. கரையேற, inf. To land, disembark. 2. To attain the shores of final salvation. ஏறாங்கடைசி, s. [prop. ஏறுகடை.] The very end, அறமுடிவு. ஏறாமேடு, s. A height which one cannot reach, or to which water cannot rise, உயர்ந்தமேடு. 2. An enterprise above one's power, செய்யக்கூடாதகாரியம். 3. An inconvenient engagement, unsuitable contract, &c.--as an unequal marriage, ஒவ்வாமை-- in use, ஏறாங்கடை ஏறிக்கொள்ள, inf. To establish one's self in a high office, &c., to arrive at a high state or sanctity, or to attain a higher degree in religion. See நிலை or பாதம். சாதியிலேயேறிக்கொண்டான். [prov.] He has risen in caste by marrying in a higher family (spoken sarcastically). ஏறிட, inf. To stick into, to cause to enter, to pierce, புகப்பண்ண. 2. To place, set up, fix, ஏற்ற. வில்லைவளைத்துநாணேறிட்டு. Bending the bow and fixing on the bowstring. பருவிற்சலாகையையேறிட்டான். He introduced the probe into the sore. ஏறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look up. 2. To attend to one when speaking. 3. To look or stare at a person. என்னையேறிட்டுப்பார்க்கவில்லை. He did not even cast a look at me, he took no notice of me. Amongst the Hindus it is not deemed respectful to look at a superior in the face; even when addressing him or receiving his directions. ஏறுகடை, s. The very end, the extremity, முடிவானகடை. ஏறுகுதிரை, s. A riding horse. ஏறுக்குமாறு--ஏறுமாறு, s. Improper, unruly, or vicious behavior, தாறுமாறு. ஏறுசலாகை, s. [prov.] In building, a large lath passing through the ends of rafters, கைமரங்கோக்குஞ்சலாகை. ஏறுதுறை, s. A port, place of embarkation, exportation, &c., துறைமுகம். ஏறுநெற்றி, s. A high forehead (regarded as a fortunate mark in a man, but unlucky in a female--as calculated to cause an untimely death to her husband), also a mark of a masculine, imperious and irrascible temper, அகன்ற நெற்றி. ஏறுபடி, s. An extra batta or allowance above the stated proportion, to a servant, for expenditure in the temple, for an entertainment, &c., அதிகப்படி. ஏறுபெட்டி, s. [prov.] A toddydrawer's basket for carrying toddy, கள் ளேறுபெட்டி. ஏறுபொழுது, s. The sun as it rises toward the meridian. ஏறுமிராசி, s. The constellation in the sun's path from the equator to the northern solstitial point, உச்சத்திற்கேறு மிராசி. See இறங்குமிராசி. ஏறுவட்டம், s. The difference, less or more than sixty Indian hours, in the passage of the moon through any of the asterisms, also the difference in the கர ணம் and யோகம் as affected thereby, நட் சத்திரமுதலியனநாழிகையேறுமுறை. 2. In the division of the inheritance of lands, trades, &c., the excess above or the deficiency in equal shares, பங்கினளவுக்கதிகமா னநிலமுதலியன. ஏறுவால், s. A long tail--a good sign in certain animals, நீண்டவால். பசுஏறுவாலுமெருதுகூழைவாலும். A long tail for a cow and a short one for a bull are desirable. ஏறுவெய்யில். Increasing heat or sunshine as the sun rises towards the meridian, காலைவெய்யில்--opp. இறங்குவெய் யில். ஏறெடுக்க, inf. To lift up the head, eyes, &c., மேலெடுக்க. 82)

kṇ (p. 89) s. The eye, விழி. 2. A hollow mark or spot, குழி. 3. A roundish hole, orifice, crevice, cavity, aperture, துவாரம். 4. A knot or point in a tree, கணு. 5. (p.) A bamboo, மூங்கில். 6. Place, location, situation, இடம். 7. A form of the locative case--that employed in grammatical examples, &c., ஏழனுருபு. 8. Kindness, benignity, graciousness, protection, கண்ணோட் டம். 9. Greatness, பெருமை. கண்கண்டதுகைசெய்யும். What the eye has seen the hand may do; i. e. we learn by observation. கண்காணநடந்தசெய்தி. Any event that happened before one's eyes. கண்ணிலேகாணப்படாது. I hate the very sight of him. 2. Even the sight of it is injurious; i. e. prejudicial--spoken where mutual animosity exists--as in the kite and snake, &c. 3. (p.) It will not appear to the eye. கண்ணிலேகுத்துகிறதோ. Does it hurt your eyes? why do you envy me, &c. கண்ணுக்கின்பமானபொருள். That which is delectable to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன். One as precious or dear as the eye. கண்ணுக்குப்புண்ணுமல்லக்காண்பார்க்குநோயுமல் ல. There is no wound to be seen, nor any visible symptoms of disease; the sickness, if real, is internal. கண்ணுக்குள்ளேநிற்கின்றது. It is fixed in my eyes, imagination, &c.-- as a departed friend, a thing lost, &c. இராசாவுக்குக்கண்மந்திரி. A counsellor is the eye of the king. அண்டைவீட்டுச்சண்டைகண்ணுக்குக்குளிர்ச்சி.... The quarrels of neighbors are gratifying to the eyes of the instigator. என்கண்ணே. [An expression of endearment.] Oh, thou, my eyes; i. e. my darling. இறந்தனையோஎன்கண்ணேஎன்னுயிரேஅபிமாவின் றென்செய்தாயே. Ah! Abima, my eyes, my life, art thou dead! whence this cruel deed? (பார.) அவன்கண்ணவிந்துபோயிற்று. He has lost his sight. அவன்கண்ணிலேபட்டேன். I suffer from his eye, his evil eye is upon me, he envies me. கட்கட்டி, s. [prov.] As கண்கட்டி. கட்செவி, s. A snake--its eyes being considered the organs of hearing as well as of sight, பாம்பு. (p.) கட்புலன், s. The sense of sight, நேத்திரேந்திரியம். ஓர்கட்பறை, s. A tambourine. கண்கடை, s. [in combination.] Corner of the eye. கண்கடைதெரியாதவன், s. One elated and blind through prosperity. கண்கடைதெரியாமற்பரிமாறுகிறான். He acts in disrespect of superiors through elation, &c. 2. He acts with recklessness, wantonness, waste of property, &c. கண்கட்ட, inf. To blind the eyes by magic. 2. To cover the eyes, to blindfold. கண்கட்டி, s. A sty on the eye. கண்கட்டு, s. Blind-folding, blindman's-buff. கண்கட்டுகாசம், s. A species of cataract. கண்கட்டுவித்தை, s. The art of legerdemain or blinding by magic, ஓர் காருடவித்தை. 2. The tricks played by conjurers, தந்திரவித்தை. கண்கலங்க, inf. To weep--as the eyes from dust, a trifling hurt. 2. To be distressed. கண்கழுவ, inf. [prov.] To pour water on plants, growing corn, &c., especially the first time. கண்கழுவுதண்ணீர், s. [prov.] Water conducted in channels for watering young plants, newly sown seed, &c. கண்காசம், s. A disease of the eye, cataract. கண்காட்சி, s. Vision, sight, பார் வை. 2. A gratifying or pleasant sight, a pageant, spectacle, show, கண்ணுக்குச்சிற ப்பு. 3. A prodigy, அதிசயம். 4. [ironically.] A disgusting ungainly sight, துக் கக்காட்சி. கண்காணம், s. Oversight, inspection, watch, மேல்விசாரிப்பு. கண்காணக்காரன்--கண்காணச்சே வகன், s. A watchman. கண்காணஞ்செலுத்த--கண்காணம் பண்ண, inf. To superintend, watch. கண்காணம்வைக்க, inf. To appoint an inspector, to set a watch. கண்காணி, s. An inspector, an overseer, a supervisor, an agent, மேல்வி சாரிப்புக்காரன். 2. One who looks after the subordinates in a government office, சிரே ஷ்டாதிகாரி. 3. [In Christ. usage.] A bishop, அத்தியட்சர். கண்காணிக்க, inf. To oversee, supervise, superintend, மேல்விசாரணைசெய் ய. கண்காணிப்பு, v. noun. Oversight, supervision. கண்காந்தல், v. noun. The hot sensation of the eyes caused by neglecting to bathe, by disease, &c., கண் ணெரிவு. கண்காரர், s. Persons who sit before a conjurer, looking at the magical paint without winking, and to whom the discoveries are made, அஞ்ச னம்பார்ப்போர். கண்குத்திபாம்பு, s. A bright green snake that is said to strike at the eye, the eye-snake; a whip-snake. கண்குவளை, s. The socket of the eye, கட்குழி. கண்குழிதல், v. noun. Sinking of the eyes by disease, emaciation, &c. கண்குளிரப்பார்க்க, inf. To refresh the eyes by viewing a pleasing object--as a dear child, &c., to feast the eyes. கண்குளிர்ச்சி, v. noun. Refreshing, gratifying, pleasing to the sight. கண்குறிப்பு, s. A significant expression of the eye, கண்சமிக்கை. கண்கூச, inf. To see obscurely from the eyes being dazzled. 2. To be weak-sighted, tender-eyed. கண்கூடு, s. Socket of the eye, கண்குவளை. 2. A thing in sight, ocular demonstration, பிரத்தியட்சம். கண்கூடாய், adv. Evidently, demonstrably. கண்கூர்மை, s. Sharpness of sight. கண்கூலி, s. A present for finding a thing lost. கண்கெட, inf. To be struck blind. 2. adv. In spite of one's own sight, to the destruction of one's own eyes, &c. கண்கெடச்செய்ய, inf. To do what one knows to be wrong--as presenting defiled food to an idol, friend, &c. கண்கெடப்பேச, inf. To falsify the evidence of one's own eyes in delivering testimony, &c. கண்கெட்டதெய்வம், s. The blind deity--a profane and familiar phrase among the vulgar used in seasons of distress. கண்கொள்ளாக்காட்சி, s. A great or wonderful object, a thing over-powering to the sight, அதிசயக்காட்சி. கண்சமிக்கை, s. A wink with the eyes. கண்சாடை, s. A winking at, taking faint notice of, &c. கண்சாய்ப்பு, s. A side-look in displeasure. 2. Connivance. 3. Partiality, favor shown by a wink, &c. கண்சாய்ப்பாய்ப்பார்க்க, inf. To look jealously, to have an evil eye. கண்சாய்ப்பாயிருக்க, inf. To overlook, be partial in judgment, to connive. கண்சிமிட்ட, inf. To make a signal with the eye. 2. To wink, to twinkle through weakness of eyes. கண்சிமிட்டு, s. A signal of the eye. கண்சுருட்ட, inf. To entice one by uncommon beauty, lustre, &c., to cantivate, to fascinate. கண்செருகல்--கண்சொருகல், v. noun. Rolling up of the eyes--as in swoons, fits, death-bed, and sometimes in sleep. கண்ணஞ்ச, inf. To fear, dread, as excited by the sight of a superior, lightning, &c. கண்ணஞ்சனம், s. Collyrium, the ointment used to blacken the eye-lashes. 2. Blue vitriol. கண்ணடைக்க, inf. To choke, stop up--as the orifice of a spring, a nipple, துவாரமடைக்க. கண்ணடைய, inf. To become choked or stopped up--as a hole, &c., தூவாரமடைபட. 2. [prov.] To cease shooting--as the head or heart of a plant, பயிரின்குருத்துக்கண்ணடைய. இடியப்பக்குழல்கண்ணடைந்துபோயிற்று. The இடியப்ப mould is stopped up. கண்ணடைந்தபால், s. Milk injured by being kept too long. கண்ணப்பன், s. One of the sixtythree devotees of Siva who scooped out his own eye and consecrated it to that deity--also called திண்ணன். கண்ணயர்ந்துபோதல், v. noun. [impr. கண்ணசந்துபொதல்.] Being heavy or drowsy. கண்ணரிப்பு, v. noun. A kind of itching disease in the eye, கண்ணில்வரு மோர்நோய். கண்ணருள், s. Favor. கண்ணழற்சி, v. noun. Burning of the eyes, கண்ணெரிச்சல். 2. (fig.) Envy, பொறாமை. கண்ணழற்சிப்பட, inf. To look with envious eye, to envy. கண்ணறை, s. Breadth, width, அ கலம். 2. [prov.] Hole, crevice, chink, orifice, cell, &c., வட்டத்துவாரம். 3. Mesh of a net, interstice of ratan work, &c., வலைமுதலியவற்றின்கண். 4. Cell in a honeycomb, white ants' nests, &c., தேன்கூட்ட றை. 5. Blindness, குருடு. 6. Pitilessness, hard-heartedness, inexorableness, வன் னெஞ்சு. ஊறாவன்பிற்கண்ணறைமன்னனொருதேவி. The wife of the unrelenting blind sovereign (D'hritarashtra). (பாரதம்.) கண்ணறையன், s. A blind person. 2. A hard-hearted person. கண்ணன், s. One who has eyes. கண்ணாகப்பார்க்க, inf. To take care of--as one's eyes, கண்போலப்பார்க்க. கண்ணாடி--கண்ணடி, s. A glass, glass in general, தருப்பணம். 2. A mirror, a looking glass, முகம்பார்க்குங்கண்ணாடி. 3. Spectacles, மூக்குக்கண்ணாடி. கண்ணாடிச்சால், s. Blank squares, or balks left between the furrows in cross ploughing, திடரிடைவிட்டுழுமுழவு. கண்ணாடிச்சுவர், s. A small wall to screen the fire in a room. கண்ணாடிபார்க்க, inf. To look into a looking glass. கண்ணாடிப்பலகை, s. A plank with a peeping-hole. கண்ணாடிப்புடவை, s. A thin inferior kind of cloth. முகக்கண்ணாடி, s. A looking glass. மூக்குக்கண்ணாடி, s. Spectacles. தூரதிஷ்டிக்கண்ணாடி, s. Spy-glass, or telescope. சூரியகாந்தக்கண்ணாடி, s. Crystal lens or burning glass. சந்திரகாந்தக்கண்ணாடி, s. A fabulous gem supposed to be formed of the congelation of the rays of the sun. பூதக்கண்ணாடி, s. Microscope. பாலக்கண்ணாடி, s. Spectacles adapted to young eyes. நிலைக்கண்ணாடி, s. A standing looking glass, a stationary mirror. கண்ணாமண்டை, s. [prop. கண்மண் டை.] s. The skull near the eyes. கண்ணாம்பூச்சி, s. [com.] Covering the eyes with the hands or doubling the upper eyelid over the eyeball inside out, and running round as children in play, ஓர்விளையாட்டு. 2. Giddiness, dizziness, கண்மயக்கம். கண்ணாம்பூச்சியாட, inf. To run about in play with the eyes covered, or with the eyelid doubled over. கண்ணாம்பொத்தி, s. [prop. கண் பொத்தி.] A game, children's play, hideand-seek. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek. கண்ணாயிரம், s. The argus of the Hindus. கண்ணாயிருக்க, inf. To be watchful, vigilant, attentive, looking steadfastly, நோக்கமாயிருக்க. கண்ணுக்குக்கண்ணாயிருக்கிறான். He is as dear or precious as one's eyes. கண்ணாரக்காண, inf. To see plainly, to see with one's own eyes, பிரத்தியட் சமாகக்காண. கண்ணிடுக்குதல், v. noun. Being sleepy, drowsy. கண்ணிதழ்--கண்ணிமை, s. Eyelid, கண்ணினதிமை. 2. A wink of the eye, கண்ணிமைப்பு. See இமை. கண்ணிமைக்க, inf. To wink. கண்ணிலி, s. A blind person, குரு டன். 2. (p.) Dhritarashtra, திரிதராட் டிரன். கண்ணிலேபூப்பட, inf. To have specks in the black of the eye. கண்ணிலொற்ற, inf. To apply a fomentation, a flower, &c., to the eye. கண்ணீர், s. Tears. ஏழைஅழுதகண்ணீர்கூரியவாளுக்கொக்கும். The tears of the poor are like a sharp sword. கண்ணீராக்கி, s. Crude camphor, பச்சைக்கருப்பூரம். கண்ணீருகுக்க--கண்ணீர்சொரிய --கண்ணீர்வடிக்க--கண்ணீர்விட, inf. To shed tears, கண்ணீர்சிந்த. கண்ணீர்ததும்ப--தளம்ப, inf. To have the eyes suffused with tears. கண்ணுக்கரசன், s. Blue vitriol, து ருசி. கண்ணுக்கினியான், s. The பொன் னாங்காணி plant. 2. The கரிசலாங்கண்ணி plant, lit. one pleasing to the eye. கண்ணுக்குக்கண்ணானவன், s. A person dear to one as his own eyes. கண்ணுக்குத்தைக்க, inf. To attract the eyes, to arrest the attention. கண்ணுதல், s. Siva, whose forehead contains an eye, the frontal-eyed, சிவன். (p.) கண்ணுதலோன்வெற்பு, s. The same as இரசதமலை. கண்ணுராவி, s. A pitiable sight, a miserable condition deserving commiseration. கண்ணுலைமூடி, s. A rice-strainer. கண்ணுற, inf. To see, view, காண. 2. To reach, arrive at, இடத்தைச்சேர. கண்ணுறக்கம், s. Sleep, a nap, நித் திரை. கண்ணுறங்க, inf. To sleep, நித்தி ரைசெய்ய. கண்ணுறுத்த, inf. To smart as the eyes, from any foreign substance--as dust, ophthalmia, &c., கண்ணிலுறுத்த. என்கண்ணையுறுத்துகின்றது. Something hurts my eye. 2. My eye smarts from ophthalmia. கண்ணூறு--கண்ணேறு, s. The blight of the eyes, an unlucky look supposed to cause sickness, &c., திட்டி தோஷம். விண்ணேறுதப்பினாலுங்கண்ணேறுதப்பாது. One may escape a thunderbolt, but to escape an evil eye is impossible. மதன்கண்ணேறெய்தலுங்கழிந்ததோ. (Has the waist) become so attenuated through the influence of kama's eyes? கண்ணூறுகழிக்க, inf. To dispel the blight of an evil eye by prescribed ceremonies. கண்ணூறுபட, inf. To suffer or experience the ill effects of evil eyes. கண்ணெச்சில், s. Fascinating, bewitching, blighting, &c.--as by a glance, and otherwise, as in food looked on with an envious eye, &c., கண்ணூறு. கருப்புரவிளக்கமேந்திக்கண்ணெச்சில்கழித்திட் டாரே. They waved the lighted camphor and removed the blight of the eye. (நைட.) கண்ணெரிவு, v. noun. Smarting of the eyes from want of sleep or through intemperance. கண்ணெறிய, inf. To glance, க ண்ணாற்பார்க்க. 2. To cast libidinous glances, to look wistfully, விருப்பமாகப்பார்க்க. கண்ணேணி, s. A bamboo ladder, மூங்கிலேணி. கண்ணேறிட்டுப்பார்க்க, inf. To look intently or steadily on an object. 2. To look up straight forward, ஏறெடுத் துப்பார்க்க. கண்ணைக்காட்ட, inf. To indicate wishes by a glance. கண்ணைப்பிடுங்க, inf. To pluck out the eye. கண்ணைமூடிக்கொண்டிருக்க--கண் மூடிக்கொண்டிருக்க inf. To connive at. 2. To be indifferent about, to be careless. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டார். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்ணொட்ட, inf. To be sleepy. எனக்குக்கண்ணொட்டிக்கொண்டுவருகிறது. I am sleepy. கண்ணொளி, s. The brightness of the eye, the light of the eyes, கண்ணிலிரு க்குமொளி. கண்ணோ--கண்ணோக்காடு--கண் ணோய்--கண்ணோவு--கண்வலி, s. Sore eyes, ophthalmia. கண்ணோக்க, inf. To look intently, gaze, to eye, see, look upon, பார்க்க. கண்ணோக்கு, v. noun. Gaze, glance, கண்பார்வை. கண்ணோட, inf. To run out--as the sight on an object of desire, to look at with desire, cast wistful or lustful glances, விருப்பமாகப்பார்க்க. 2. To watch, look after, inspect, superintend, பார்வை யிட. 3. To examine cursorily--as a book, writing, &c., மேலெழுச்சியாய்ப்பார்க்க. 4. To be kind, benignant, gracious, to treat kindly, be indulgent, தயவாயிருக்க. 5. To be partial, to have the mind biased toward one, to yield to feelings of compassion, தாட்சிணியஞ்செய்ய.--Note. All the meanings have reference to sight as prompting to passion and action. உடையவன்கண்ணோடாப்பயிர், s. Growing corn not looked after by the owner. கண்ணோட்டம், s. A glance, a look, the scope of the sight, கடைக்கண்பா ர்வை. 2. Regard to persons, either in a good or bad sense, kindness as prompted at the moment, partiality, favoritism, glow of kind feelings toward a friend, reluctance to deny his request, &c., கடாட்சம். 3. Civility, complaisance, regard, மரியாதை. 4. Discerning by the eye, close examination, scrutiny, பார்வை யிடுகை. இவனவனிடத்திற்கண்ணோட்டம்வைத்தான். He was very kind to him. கண்திட்டம்--கண்மதிப்பு, s. Guess by the eye, or opinion from sight. கண்திட்டி--கண்திஷ்டி--கண்தீமை, s. The blight of the eye, திட்டிதோஷம். கண்திட்டிகழிக்க, inf. To dispel by ceremonies the supposed blight of the eye. கண்திட்டிபட, inf. To be blighted by the glance of an evil eye. கண்தெரியாதவன், s. A blind man. கண்பட, inf. To sleep, நித்திரை செய்ய. (p.) கண்படை, s. Sleep, நித்திரை. 2. A bed or other convenience for sleeping, மனிதர்படுக்கை. (p.) கண்படைநிலை, s. A poem consisting of pleasing stories suitable for recital by physicians and courtiers in an assembly of kings and great personages to soothe the mind and induce sleep. (p.) கண்பட்டை, s. An eye-lid. கண்பரிகாரம், s. Doctoring the eyes, the profession of an oculist, கண்வை த்தியம். கண்பரிகாரி, s. An oculist, கண் வைத்தியன். கண்பாடு, s. Sleep, நித்திரை. (p.) கண்பாய்ச்சல், v. noun. A glance. கண்பார்க்க, inf. To examine precious stones, elephants, horses, &c., for sale, பரீட்சிக்க. 2. To cast a benignant look on one, கடாட்சிக்க. 3. To pity or compassionate, இரங்க. கண்பிடி, s. [prov.] A small jackfruit or a small bunch of palmyra or other fruit attached to a larger one. கண்புகைச்சல், v. noun. A disease of the eye. ஓர்நோய். 2. Dimness of sight from age, disease, கண்மங்கல். கண்புதைக்க. inf. To cover the eyes, to hoodwink, கண்பொத்த. (p.) 2. To weaken or prevent the sight--as dust, &c. கண்பூத்தல், v. noun. Failing--as the eyes by earnest looking, கண்மயங்கல். கண்பொங்க, inf. To form--as rheum in the eyes, குட்டினாற்கண்பொங்க. கண்பொத்த, inf. To stop the eyes with the fingers, to hoodwink, blindfold, கண்மூட. கண்பொத்திவிளையாட, inf. To play at hide-and-seek, to play at blindman's-buff, விழிமூடியாட. கண்பொறிதட்ட, inf. To flash --as the eyes in fainting, by a blow, &c., கண்கூச. 2. To be over-powered--as the sight by vivid lightning, brilliant gems, &c., கண்மழுங்க. கண்பொன்ற, inf. To have the sight diminished, dimmed by age, disease in the eyes, long application, கண் கெட. 2. [vul.] To be blear-eyed, கண் செம்ம. கண்போட, inf. To look on objects wistfully with an intention of securing them, to fall in love, இச்சிக்க. கண்மங்க, inf. To become dull, obscure, heavy--said of the eyes, கண் ணொளிகுறைய. கண்மடை, s. Inferior channels for water--as in gardens, சிறுமடை. கண்மட்டம்--கண்மட்டு--கண்ம திப்பு--கண்மதியம், s. Guess by the eyeas appears to the sight; done, wrought, leveled, &c., by sight. கண்மட்டவேலை, s. Work executed by the eye without the aid of a measure or model. கண்மணி--கண்விழி, s. The apple of the eye, கருமணி. என்கண்மணியே. My darling, lit. thou who art the apple of my eye. கண்மண்டை, s. The skull near the eyes. கண்மயக்கு, s. Fascination of the eyes, bewitching, captivating, கண்ணினா ல்மயக்குமயக்கு. கண்மயிர், s. The eye-lashes. கண்மருட்சி, s. The dazzling of the eye. கண்மருட்டு, s. Fascinating with the eye, கண்ணினாற்செய்யுமருட்டு. கண்மருந்து, s. Medicine for the eyes. 2. A collyrium for ornamenting the eyelids of females. கண்மலர், s. An ornament for the eyes of an idol, a gold or silver ornament to be placed over the eye of an idol and devoted to the temple, விக்கிரகங்க ட்கணியும்விழிமலர். கண்மறிக்காட்டல், v. noun. [prov.] Checking, forbidding, frowning on, or inviting by a signal of the eye. கண்மாயம், s. Ocular deception, illusion, sudden appearance and disappearance--as of a phantom, a thing stolen, &c., கண்ணுக்குத்தோன்றிமறைகை. கண்மின்ன, inf. To flash--as the eyes on fainting or by a blow. கண்மின்னியார்த்தல், v. noun. Growing dim as the eyes when one is dizzy. கண்முகிழ்க்க--கண்மூட, inf. To shut the eyes, cover the eyes, to hoodwink, கண்ணிமைசேர்க்க. 2. To become drowsy, go to sleep, தூங்க. 3. To die, சாவ. 4. To be careless, indifferent, unconcerned at any thing, கவலையில்லா திருக்க. கண்மூடிவிழிக்குமுன்னம். In less than a wink. ஒருகண்மூடியொருகண்விழிக்கிறவன். He who is partial, biased. என்னைப்பாராமற்கண்மூடிக்கொண்டான். He does not look at me, he has closed his eyes on me. கண்மை, s. A collyrium for the eyelids, கண்ணுக்கிடுமை. 2. A kind of benignant look, கண்ணோட்டம். கண்வரி, s. Streaks, especially red, in the white of the eye. கண்வளர, inf. To go to sleep, to sleep, நித்திரைசெய்ய. கண்விட, inf. To break--as the eye of a needle, the rivet hole of a knife, ஊசிமுதலியவற்றின்கண்ணொடிய. 2. To form as butter in churning, வெண்ணெய் திரள. கண்விடுக்க, inf. To paint the black of the eyes in a picture, சித்திரப்பா வைக்குக்கண்வரைய. 2. To open the eyes of an idol giving it the appearance of sight, விக்கிரகத்துக்குக்கண்திறக்க. (சிந்தாமணி.) (p.) கண்விதுப்பழிய, inf. To fail--as the eyes of a female by watching and waiting for her absent husband or lover, கண்ணவாக்கெட. (p.) கண்விழிக்க, inf. To open the eyes, கண்திறக்க. 2. To open the eyes --as young creatures after birth, இளங் குழவிகண்திறக்க. 3. To awake from sleep, நித்திரைநீங்க. 4. To revive--as plants after planting, &c., பயிர்செழிக்க. கண்விழிப்பு, v. noun. Watchfulness, circumspection, caution, விழிப்பாயி ருக்கை. கண்வினைஞர்--கண்வினையாளர், s. Smiths, mechanics, artisans, கம்மியர். (p.) கண்வெளித்தல், v. noun. Seeing clearly, having the sight restored after disease of the eyes or dimness. கண்வைக்க, inf. To be benignant, gracious, kind, &c., toward one, கிருபை வைக்க. 2. To look wistfully upon a thing, to desire, look at lustfully, விருப்பம் வைக்க. 3. To form as a hole in an ulcer, புண்ணிற்கண்வைக்க. அவளவன்மேற்கண்வைத்தாள். She cast her eyes upon him. வாக்குக்கண்--மாறுகண், s. A squint eye. மயிற்றோகைக்கண், s. The spangles in a peacock's tail. கடைக்கண், s. The corner of the eyes. கடைக்கண்பார்வை, s. A sideglance. 2. Regard, favor, condescension. சல்லடைக்கண், s. The holes of a sieve or strainer. ஓரக்கண், s. As வாக்குக்கண். ஓரக்கண்ணன், s. One who is squint-eyed. பருக்கண், s. The orifice of a boil. உடலக்கண்ணன், s. Indra who has his whole frame bespangled with eyes. (கல்லா.) (p.) இல்லிக்கண்ணன், s. One who cannot bear the light and contracts the eyes to shut it out. மாலைக்கண், s. A disease of the eye which causes the sight to fail in the dark. வலைக்கண், s. The meshes of a net. ஊற்றுக்கண், s. The orifice of a spring. பறைக்கண், s. The end of a drum. கொடுங்கண்--தறுகண்--வன்கண், s. Envy, invidiousness. ஆயிரங்கண்ணன், s. Indra who has a thousand eyes. (p.) கூசுகண், s. As சூகைக்கண். விரிகண், s. A sore in the eyelids which causes them to dilate. அவிகண், s. A variety of sore eyes. இழிகண், s. A disease of the eye which causes the eyelids to hang down. அழுகண், s. A complaint in the eye which causes a continual dropping of tears. சொறிகண், s. An itching complaint in the eyelids. சிம்புறுகண், s. A complaint in the eye causing the lids to come out in flakes. பூமியின்கண். In the earth. 13) *

kḷñciym (p. 99) s. A granary, a barn, தானியமிருக்குமிடம். 2. A store room, a repository, a treasury, a magazine, பொக்க சசாலை. (c.) களஞ்சியத்திலேபோட, inf. To put into a barn. 18) *

tikai (p. 237) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be taken aback, to be confused, perplexed, bewildered, astonished, amazed, alarmed, பிரமிக்க. (c.) திகைத்துப்போய்மரம்போலேநிற்க. To be paralyzed with amazement. திகைக்கப்பேச, inf. To speak so as to astonish, electrify, amaze. திகைத்துப்பார்க்க, inf. To stare, to gaze through perplexity or amazement, as men or beasts. வழிதிகைக்க, inf. To lose one's way, to be lost. திகை, v. noun. Amazement, திகைப்பு. திகைப்பு, v. noun. Confusion, bewilderment, astonishment, dismay, திகைத் தல். 18)

pṭi (p. 291) s. Step, stair, round of a ladder, சோபனம். 2. Grade, rank, class, order. sphere, degree in religion, &c., நிலை. 3. Disposition, குணம், 4. Hatred, பகை. 5. The earth, as one of the series of worlds, பூமி. 6. Stirrup, அங்கவடி. 7. Weight for scales. நிறையறிகருவி. 8. The weight of a hundred palam, நூறுபலங்கொண்டது. 9. The நாழி measure, also the கொத்து measure of Jaffna. (சது.) 1. Extra daily allowance for workmen or servants on a journey, &c., batta, ஆள்படி. 11. Manner, method, way, mode, விதம். 12. Resemblance, simile, comparison, ஒப்பு. 13. Sill, the lower or upper frame of a door, வாயிற்கீழ்ப்படி or மே ற்படி. 14. Fixed daily allowance of food, generally limited, உண்ணுமளவு. (c.)--Of படி measure, there are in common use, பிச்சை ப்படி, a small sized one; முத்திரைப்படி, a stamped measure. அரைப்படி. Half a measure. 2. Half batta. அவர்சொற்படி. According to his word. பார்த்தபடியாய்நின்றான். He stood fixedly gazing. கையிலெடுத்தபடியேபோனான். He carried it away in his hand, just as he took it. நீர்சொன்னபடி. As you said. நடந்தபடிநடக்கட்டும். Let it happen as is to happen. தப்பும்படியறியேன். I know not how to escape. நான்படிக்குவந்தபண்ணைக்காரனைப்போலநிற்கவா..... Am I to wait like a hired laborer for batta? அவன்ஒருபடியாயிருக்கிறான். He remains in the same state. அவனுக்குஒருபடியாயிருக்கிறது. He is a little indisposed. வழக்கத்தின்படி. According to custom. படிகட்டுதல், v. noun. Giving batta, or a daily allowance. 2. Making up a weight equal to another. 3. Making steps or stairs. படிகொடுத்தல்-படியளித்தல், v. noun. Giving stated allowances. படிக்கட்டளை, s. [also நித்தியக்கட்டளை.] Daily allowance to a temple for puja. படிக்கட்டி, appel. n. Counterpoise, equipoise. (R.) படிக்கட்டு, s. Steps, stairs of masonry. 2. A weight, நிறைத்தல். படிக்கணக்கு, s. Stated, as to quantity and time of meals. படிக்காரன்--படிக்குச்செய்கிறவன்--ப டியாள், s. One who works for his food. படிக்கு, [with a particle.] In order to, so that, in so much. படிக்குப்படி. Step by step; in an ascending series. படிக்குப்பாதி--படிபாதி, s. [com. படு பாதி.] The half of a debt, loss, gain, &c., படிச்செலவு, v. noun. Expense of daily allowance. படித்தரம், s. Rule, good order. 2. (சது.) Daily allowance, as படிக்கட்டளை. 3. Middling quality. அவர்கள்படித்தரமானவர்கள். They are of the middle class. படித்துறை, s. Tank, or other bathing place, with steps leading down. See தண்ணீர்த்துறை. படிபோடுதல், v. noun. Giving a daily allowance, or batta. 2. Placing a step, or block for a step. படிப்படியாக, adv. By steps, gradually, progressively. படிப்படியாகச்சொன்னார்கள். They related (it) in order. படிப்படியாயேறுதல், v. noun. Rising gradually, as from the first elements. படிமுறை, s. The time at which daily allowance is given to workmen. (R.) படியளத்தல், v. noun. Dispensing to each one his daily food, &c., as the Deity. படியளந்தபெருமாள்-படியளந்தோன், appel. n. Vishnu as measurer of the universe, at three steps, விஷ்ணு. படியால்--படியினால், [with a particle.] Because, in as much as. படியாள், s. See படிக்காரன். படியேறிச்சேவிக்கிறவள், appel. n. A female servant to the idol in a fane, who has the privilege (not permitted to others) of ascending the steps before a shrine. படியோலை, s. A deed copied from the original. See ஓலை. என்வாசற்படிநடந்துவராதே. Come not past my threshold. 65) *

pṭai (p. 291) s. Layer, or stratum, in building, அடுக்கு. 2. Flake, scale, exfoliation, desquamation, செதிள். 3. Army, சேனை. 4. A mob, rabble, mixed multitude, திரள். 5. Battle, contest, warfare, engagement, போர். (சது) 6. Weapon, arms of anny kind, ஆயுதம். 7. Instrument, implement, tool, கருவி. 8. Plough-share, கலப்பையினோருறுப்பு. 9. A saddle, கல்லணை. 1. Lying down for sleep, சயனிக்கை; [ex படு, v. a.] அஞ்சு, ஆறு, ஏழுபடை. The wall has five six or seven layers. படைமுறிகின்றது. The army is defeated. படையிற்பட்டான். He fell in battle. படைக்கப்பல், s. A war-ship, a frigate. படைக்கலம், s. Weapons, arms, ஆயு தம். 2. Steel, எழு. (சது.) 3. A missile club, எறிபடை. படைக்கால்--படைக்காற்பலகை, s. The wooden part of the plough-share to which the iron point is attached. படைக்குழப்பம், s. Insurrection, war; commotion of war. படைக்கோலம், s. Equipment for war, accoutrements, warlike costume. படைச்சனம்--படையாள், s. An army, military troops. படைச்சால், s. A furrow in ploughing. படைச்செருக்கு, s. High spirits, bravado of soldiers, military licentiousness. (குறள்.) படைத்தலைவன், s. A captain, a commander or leader of troops. படைத்துணை, s. Aid in battle. 2. An ally in war. படைபண்டாரம், s. The army and its appendages; (lit.) its stores, சேனையும் அதன்தளவாடமும். 2. (fig.) A man and all his dependants. படைபயிற்றல், v. noun. Practising the use of weapons, ஆயுதவித்தைகற்பித்தல். படைபௌஞ்சு, s. Battle-array. படைமாட்சி, s. The prowess, bravery of an army. படைமுகம், s. The front or van of an army. 2. Onset or collision of armies in battle, போர்த்தொடக்கம். படைமுகத்தில்ஒப்பாரியா. Why lament for one in the collision of battle? படைமுகத்திலும்அறிமுகம்வேண்டும்.....Acquaintance with enemies is baneficial, even in the heat of the battle. படைமுஸ்திப்பு--படைமுஸ்தீது, s. Accoutrements of war. படையாளர், s. Warriors, as படைவீரர். படையிறங்குதல், v. noun. Encamping of an army. படையுறுப்பு, s. Divisions of an army. படையுறை, s. Scabbard, sheath or care of a weapon, ஆயுதஉறை. படையெடுத்தல், v. noun. Leading a warlike expedition. படையெழுச்சி, v. noun. Expedition of an army, படையெழுகை. 2. As படை பௌஞ்சு. படைவகுப்பு, s. Division of an army. படைவாணம், s. A rocket, ஓர்வாணம். படைவாத்தியம், s. Band of music for an army, martial music. படைவாள், s. A plough-share, also the plough itself. படைவிகற்பம், s. Modes of battle. படைவீடு, s. Soldier's quarters, in an encampment, பாசறை. 2. An armory, arsenal, magazine, ஆயுதசாலை. படைவீரர், s. [pl.] Warriors. படைவெட்டு, s. A wound received in battle. ஒளிபடை--பதிபடை, s. An ambuscade. குத்துப்படை, s. Lancers of an army. வெட்டுப்படை, s. Swordsmen. 109)

mruntu (p. 344) s. Medicine, ஔஷதம். 2. Gun-powder, வெடிமருந்து. 3. A philter, love-potion, வசியமருந்து. (c.) 4. Nectar, ambrosia, அமுதம்.--Note. It is changed as an adjective to மருத்து. மருந்தேயாயினும்விருந்தோடுண். Eat in company, though it be of ambrosia. (Avv.) மருந்தும்விருந்தும்மூன்றுநாள். Three days, for the operation of medicine, and three days to a guest--in hospitality. [prov.] எனக்குமருந்திட்டாள். She gave me a lovephilter. மருத்தீடு, s. A love-philter, வசியம். 2. Effects supposed to result from a philter. மருத்துப்பை, s. [com. மருந்துப்பை.] A bag in which medicines are carried. 2. A leather-case for gun-powder. மருத்தெண்ணெய், s. [com. மருந்தெண் ணெய்.] Medicinal oil. மருந்திடுகள்ளி--மருந்துக்கள்ளி, s. An intriguing woman who uses philters. மருந்துகூட்ட, inf. To prepare medicines. மருந்துசெய்விக்க, inf. To employ a doctor, to call in medical aid. மருந்துச்சரக்கு, s. Drugs. மருந்துச்சாலை, s. An apothecary's shop. 2. A gun-powder-magazine. மருந்துபிடித்தல், v. noun. Medicine taking or producing effect. மருந்துபோடுதல், Using a love-philter. 2. Applying medicines. மருந்தெண்ணெய்ப்பதம், s. See பதம். 69)

milāntu (p. 354) கிறேன், மிலாந்தினேன், வேன், மிலாந்த, v. n. [prov.] To gaze, stare, look about--as persons looking for game; to look wild, or ghastly, as dying people, ஏற இறங்கப்பார்க்க. Compare ஏமிலாந்து. மிலாந்தி, appel. n. One who stares or gazes. 25)