alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

āciṭai (p. 36) s. Blessing, auspicious wishes, வாழ்த்து. 2. Cloth, சீலை. 3. A company, கூட்டம். (p.) 57)

iyl (p. 48) s. Nature, natural property or quality, குணம். 2. Good conduct, conduct appropriate to a person's caste, rank, office, &c., ஒழுக்கம். 3. Order, course, rule, method, ஒழுங்கு. 4. Aspect, appearance, shape, likeness, சாயல். 5. Melody, musical harmony, இசை. 6. A chapter, section treating of a series of subjects or things in order, ஓத்து. 7. Natural and plain Tamil. (See இயற்றமிழ்.) 8. Destiny, appointment, assignation, decree, allotment, விதி. 9. Grammar, இலக்கணம். (p.) கோவியலோம்புறுகொள்கையன். One disposed to maintain a course of conduct proper for a king. இயலுவமம், s. [in rhetoric.] A comparison of the properties of different things, பண்புவமை. இயற்சீர், s. The ஆசிரியவுரிச்சீர், verse--a metrical foot of four அசை. See சீர். இயற்சீர்வெண்டளை, s. Combination of two simple or ஆசிரியம் feet, or connection of an ஆசிரியம் foot, ending with a compound அசை, with another beginning with a simple one, or vice versa, மாமுன்னிரையும்விளமுன்னேருமொன்றிவருவது. இயற்சொல், s. A word in common use--in distinction from திரிசொல்-exclusively poetic usage--words understood both by the learned and unlearned. இயற்பெயர், s. Proper or arbitrary names, titles, terms of office, &c., இயல் பாயிடப்பட்டபெயர்; also names of things indicating a whole--as distinguished from parts. 2. Simple or original names --as distinguished from ஆகுபெயர் or derived names, செம்பொருளையுணர்த்தும்பெயர். இயற்றமிழ், s. Natural Tamil, whether common or poetic--as distinguished from இசைத்தமிழ், or Tamil adapted to music, and நாடகத்தமிழ் or dramatic Tamil, in both of which various changes occur in combination, construction, &c., முத்தமிழினொன்று. இயற்றளை, s. Connection of ஆசிரி யம் verse--as ஆசிரியத்தளை. See தளை. இயனூல், s. A system of grammatical rules. இயன்மொழிவாழ்த்து, s. A poem instructing children by the good disposition and behavior of their forefathers, ஓர்பிரபந்தம். 8)

ilāli (p. 54) s. (Tel. லாலி.) Praises, compliments, congratulations pronounced before a king, an idol, also in marriage processions, ஓர்வாழ்த்து. 2. A poem consisting of verses to be sung on such occasions, மங்கலப்பாடல். 10)

upa (p. 61) . A Sanscrit prefix implying that which is secondary, auxiliary, near by, over, together with, less &c., ஒருபசர்க்கை. Wils. p. 152. UPA. உபகசிதம், s. Laughter, சிரிப்பு. Wils. p. 159. UPAHASITA. உபகதை, s. An ancient anecdote or story told in proof or illustration of a subject, கிளைக்கதை. உபகந்தம், s. Perfume, வாசனை. Wils. p. 153. UPAGANTH'A. உபகரணம், s. Implements, means, materials, apparatus, துணைக்கருவி. 2. Things required for a sacrifice--as grain, ghee, fuel, &c., எத்தினங்கள். 3. Insignia of royalty, அரசசின்னம். Wils. p. 152. UPAKARAN'A. உண்டிமருந்தோடுறையுளுபகரணங்கொண்டுய்த்த னான்காவதம். Furnishing food, physic, lodging and all needful aid to the devout forms the four special duties of the householder. (அருங்கலச்செப்பு.) பூசோபகரணம், s. Things necessary for performing a puja. உபகாசம், s. Ridicule, பரிகாசம். Wils. p. 16. UPAHASA. உபகாரம், s. [opp. to அபகாரம்.] Favor, kindness, benefit, assistance, சகா யம். 2. Use, advantage, உதவி. 3. Protection, patronage, ஆதரிப்பு. Wils. p. 152. UPAKARA. 4. Wils. P. 159. UPAHARA. A donation, a present, a gift, a benefaction, a contribution, ஈகை. உபகாரவபகாரங்களிரண்டுமில்லாதவன். A useless person, one who does neither good nor evil. உபகரிக்க, inf. To render aid, do a kindness, to benefit, favor, help, assist, patronize, உதவ. 2. To bestow, grant, உபகாரஞ்செய்ய. 3. To exercise benevolence--as the deity to souls, தயைசெய்ய. 4. To be affable, polite, obliging, civil, உபசாரஞ்செய்ய. உபகாரகன்--உபகாரன் s. A friend, a supporter, a benefactor, a donor, a liberal person. Wils. p. 152. UPAKARAKA. உபகாரஞ்செய்ய--உபகாரம்பண் ண, inf. To favor, benefit, succor. உபகாரி, s. (mas. or fem.) A benefactor or benefactress, one who gives liberally. 2. An obliging person. லோகோபகாரம், s. Favor or benefit done to the world. பிரதியுபகாரம், s. A favor in return, a recompense. கையுபகாரம், s. Aid by means of the hand--as lending a hand. வாயுபகாரம், s. Aid or help by means of speech--a word in season. பரோபகாரம், s. Favor or benefit to others, philanthropy. Wils. p. 515. PAROPAKARIN. ஜனோபகாரம், s. Favor to mankind in general, philanthropy. உபகிருதம்--உபகிருதி, s. Help, aid, favor, உதவுகை. Wils. p. 153. UPAKRITA and UPAKRITI. உபகேசி, s. Parvati, பார்ப்பதி. (p.) உபக்கிரமம், s. Beginning, ஆரம் பம். Wils. p. 153. UPAKRAMAM. உபக்கிரமிக்க, inf. To begin, ஆ ரம்பிக்க. உபசங்காரம், s. Reduction to original elements--as when the deity destroys the world, &c., அழிக்கை. 2. [in logic.] Refutation, ஆட்சேபம். 3. Excluding, விலக்குதல். Wils. p. 158. UPASUMHARA. உபசத்தி, s. Union, meeting, ஐக் கம். 2. Service, உதவி. 3. Donation, ஈகை. Wils. p. 158. UPASATTI. உபசமனம், s. Tranquillity, cessation from external actions for the purpose of silent contemplations, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHAMA. உபசரணை, s. Civility, compliment, reverence, respect, politeness, உப சாரம். உபசரணைபண்ண, inf. To show civility, respect, &c. உபசருக்கம்--உபசர்க்கம்--உபசர் க்கை, s. A Sanscrit auxiliary prefix, forming a component part of a word, வடமொழிமுதனிலையடை--as பிர in பிரசங்கம், உப in உபசாரம், &c. Wils. p. 159. UPASARGA. உபசாந்தம்--உபசாந்தி, s. Calmness, tranquillity, alleviation, mitigation, அமைவு. Wils. p. 158. UPASHANTA and UPASHANTI. 2. Kindness, mildness, gentleness, தயை. 3. Freedom from the power and agitation of the passions, the calmness of the mind of the ascetic, விருப்புவெறுப்பின்மை. வியாதியுபசாந்தமாயிற்று. The disease is become milder. வியாதிக்குபசாந்திசெய்யவேண்டும். A remedy must be applied to mitigate the disease. உபசாந்தமானமருந்து, s. A mild medicine. 2. A medicine calculated to mitigate a disease, also an anodyne. உபசாபம், s. Disunion, வேறுபாடு. 2. Treachery, treason, துரோகம். Wils. p. 154. UPAJAPA. உபசாரகன்--உபசாரன்--உபசாரி, s. A polite person, உபசரிப்பவன். உபசாரம், s. Civility, politeness, urbanity, attention to a guest, affability, blandness, மரியாதை. 2. Salutation, compliment, obeisance, complaisance, வாழ்த்து. 3. Reverence, homage, acts of worship, duty, வழிபாடு. 4. A present, உபகாரம். 5. External honors done to a deity or holy person, including sixteen kinds, சோடசோ பசாரம், viz.: 1. தூபம், burning incense. 2. தீபம், placing lamps (before an idol). 3. நைவேத்தியம், eatables. 4. தாம்பூலம், betel and nut. 5. சந்தனம், sandal wood, &c. for anointing. 6. புட்பம், strewing flowers. 7. கர்ப்பூரம், camphor. 8. சலம், water for the feet, &c. 9. எண்ணெய், oil. 1. கண்ணாடி, mirrors. 11. சாமரை, hair fans. 12. குடை, umbrella. 13. கொடி, flags. 14. விசிறி, fans. 15. ஆல வட்டம், large circular fans. 16. வத்திரம், cloths. Wils. p. 153. UPACHARA. உபசரிக்க, inf. To compliment, show respect, to receive and wait on with marks of attention, treat with civility, உபசாரஞ்செய்ய. 2. to make obeisance, மரியாதைபண்ண. 3. To reverence a deity, perform service--as strewing flowers before idols or holy persons, வழிபட. உபசாரஞ்செய்ய--உபசாரம்பண் ண, inf. To treat with civility. உபசாரஞ்சொல்ல, inf. To give compliments, pay respects, to salute. உபசாரப்பணிவிடை, s. Civility, attention, obeisance. உபசாரமறியாதவன், s. A rude, unpolite, uncivil man. உபசாரவசனம், s. Obliging discourse, words spoken in compliment. உபசாரவந்தனம், s. Civilities and obeisance. 27)

kṭvuḷ (p. 87) s. The Deity, the Supreme Being, தெய்வம். 2. A god, a demigod, வர னவன். 3. A sage, முனிவன். 4. A guru, குரு. 5. Goodness, நன்மை; [ex கட, surpassing, or கடம், bounded in, or by whom all are bound, the all-comprehensive being by whom universal nature is bounded.]-Note. Some philologists identify this word with the Anglo-Saxon word, God. கடவுட்பணி, s. The serpent ஆதி சேடன். 2. Divine service, கடவுளூழியம். கடவுட்பாம்பு, s. Demigod of a serpent race supposed to support the earth, ஆதிசேடன். கடவுண்மூர்த்தி, s. Argha, the deity worshipped by the Jainas, அருகன். கடவுளர், s. The gods, வானவர். கடவுளர்தாரம், s. A medicinal tree, தேவதாரம், Sethia Indica, L. (M. Dic.) கடவுள்வணக்கம், s. Invocation addressed to a god or the gods at the commencement of a treatise, மங்களாசரணை மூன்றினுளொன்று. 2. Worship of the Deity, தெய்வத்தைவணங்குகை. கடவுள்வாழ்த்து, s. An invocation addressed to God, divine praise, கடவுளைத் துதிக்கை. 33)

kaliyāṇam (p. 96) s. Good fortune, happiness, prosperity, felicity, சுபம். Wils. p. 28. KALYAN'A. 2. Marriage, nuptials, wedding, wedlock, matrimony, விவாகம். (c.) 3. Festivity, conviviality, a joyful celebration. கொண்டாட்டம். 4. Gold, பொன். கலியாணக்காரர், s. Nuptial guests. 2. People at a wedding house. 3. Guests, in a household where a marriage festival is taking place. 4. A married couple, husband and wife. கலியாணக்கால், s. [prov.] One of the new nosts put up in the wall of a newbuilt house over against the கன்னிக்கால், dressed as a male. கலியாணக்கோலம், s. Wedding attire, &c. கலியாணங்கூற, inf. To publish the banns of marriage. கலியாணசம்பிரமம், s. Nuptial pomp. கலியாணச்சடங்கு, s. The celebration of a marriage ceremony, or the putting on of ear-rings by a young man. கலியாணஞ்சொல்ல, inf. To bid or invite to a wedding. கலியாணப்பந்தல், s. A temporary shed lined with cloth for marriage guests. கலியாணப்புத்தகம், s. A district marriage register. கலியாணப்பூ, s. [prov.] The most plentiful fall of the flowers of the இருப் பை tree which occurs during the season. கலியாணப்பொருத்தம், s. The contract of betrothing in which the parties or their friends bind themselves under penalty to consummate the marriage. கலியாணமண்டபம், s. A hall for a splendid marriage ceremony. கலியாணமுடிக்க, inf. To marry. கலியாணமெழுத, inf. [prov.] To register a marriage. கலியாணம்பண்ண, inf. To marry, solemnize a wedding. 2. [prov.] To celebrate the festivity of a girl's arriving at puberty, or of a young man's putting on ear-ornaments. 3. To make a feast for the sake of obtaining presents from the guests--done in case of reduced or involved circumstances. கலியாணவாழ்த்து, s. Nuptial congratulation. கலியாணவீடு, s. A wedding house. 2. A house in which a கலியாணம் festival is being celebrated. கலியாணவோமம், s. The sacred fire kindled at a wedding, sacred to the god of fire who is invoked as a witness to the transaction. பஞ்சகலியாணி, s. A horse, whose four feet and forehead are white. நித்தியகலியாணன், s. A happy or prosperous person. 2. God. 255)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

cupam (p. 194) s. Fortunateness, propitiousness, auspiciousness, luckiness. (See அஷ்டசுபம்.) 2. Happiness, felicity, gratification, spiritula delight, பாக்கியம். 3. Goodness, excellence, favourableness, நன்மை. 4. Congratulation, benediction, வாழ்த்து. 5. One of the twenty-seven astrological yogas, இருபத் தேழுயோகத்தொன்று. W. p. 852. S'UB'HA.-Note. The opposite is அசுபம். சுபகதி, s. Bliss, beatitude; [ex கதி.] (p.) சுபகரன், s. (fem. சுபகரி.) A beneficent person, உபகாரன். (p.) சுபகருமம்--சுபகன்மம்--சுபகாரியம், s. Good, auspicious deeds, &c.--as சுகன் மம். சுபகாலம், s. [in astrol.] An auspicious time; a joyful, prosperous time, நல்லகாலம். சுபக்கிரகம், s. An auspicious or benign planet--as the Moon, Mercury, Jupiter, and Venus. (p.) சுபக்ஷேமம், s. Sound health--as சுக சேமம். சுபசகுனம், s. A good omen, நற்சகு னம். சுபசொரூபம், s. Benignant appearance or manifestation, &c. (p.) சுபசோபனம், s. Joyful tidings, or events--as of the birth of a child, or of a girl's becoming marriageable. (c.) சுபசேதி--சுபசெய்தி, s. Joyful tidings, happy events. (p.) சுபதினம், s. (Astrologically.) A fortunate day, நல்லநாள். 2. (R.) A mode of salutation somewhat like 'Good day' but in implies, that the meeting is fortunate. (Modern.) சுபத்தானம்--சுபஸ்தானம், s. [in astrol.] An auspicipus or favorable position of a planet; [ex தானம்.] (p.) சுபமங்களம், s. Auspicious benediction, by brahmans, &c. சுபமஸ்து, s. Salutation, success, prosperity; a sanscrit term of benediction at the opening of a treatise, &c., மங்களச்சொல்; [ex அஸ்து.] சுபமிருத்து, s. A good or auspicious death. (p.) சுபயோகம், s. Auspicious yogas, being eighteen out of twenty-seven. (See யோகம்.) 2. The conjunction of an auspicious day of the week, phase of the moon and lunar constellation. (p.) சுபவசனம்--சுபவாக்கு--சுபவாசகம் --சுபவார்த்தை, s. Auspicious language; agreeable, or propitious words. சுபவாதனை, s. Blissful experience of the soul; divine illumination, spiritual enjoyment. (p.) சுபவாரம், s. Auspicious days of the week. சுபாசுபம், s. Good and ill-luck, auspicious and inauspicious appearances, commonly in reference to weddings, and funeral, நன்மையுந்தீமையும்; [ex அசுபம்.] சுபாதிசயம், s. Favorable tidings, good news, சுபக்ஷேமம்; [ex அதிசயம்.] தங்கள்சுபாதிசயங்களை எழுதியனுப்பப் பிரார்த்திக்கி றேன். I beg to be informed of your welfare. 18) *

cōpaṉam (p. 212) s. (Sa. S'obhana.) Beauty, handsomeness, அழகு. 2. Joy, felicity, festivity, an auspicious sign, omen or event, சுபம். 3. Congratulation, felicitation, blessing, benediction, வாழ்த்து. 4. Happy circumstances, seasonableness, advantage, முகூர்த்தம். (c.) 5. One of the twenty-seven astronomical yogas, ஓர் யோகம். (p.) ஆ! நல்லசோபனங்கிடைத்தது. O! a joyful event has happened to me; used also ironically when one has been well abused. [prov.] நெல்லுநடநல்லசோபனம். It is auspicious for planting paddy (perhaps from rain.) சோபனகாரியம், s. A joyful, prosperous, or auspicious event--spoken of weddings, maturity of a female, &c. சோபனங்கூற--சோபனஞ்சொல்ல, inf. To communicate good news as the birth of a son, a happy marriage, the attainment of a marriage fortune, a good office, &c. 2. To congratulate; to express one's self in auspicious language. 3. To utter benedictions, வாழ்த்த. சோபனச்செய்தி, s. Glad tidings. சோபனப்பாட்டு, s. Congratulatory songs. சோபனப்பிழை, s. Inauspiciousness. சோபனம்பாட, inf. To sing congratulatory songs. 88) *

tiruvāttāṉ (p. 240) --திருவாழ்த்தான், s. A buffoon--as திருவன். (c.)

nūṟu (p. 279) s. [Gen. நூற்றின்.] A hundred, a century, சதம். 2. A term used in wishing when another sneezes, to avert the supposed evil omen, meaning may you live a hundred years, ஓர்வழக்கவாழ்த்து. நூறுதொந்தரைக்குட்படப்படாது. One should not become involved in many difficulties. நூறுநாளோதியாறுநாள்விடத்தீரும். A hundred days learning may be lost by six days neglect. நூற்றுக்கும்பிணைப்பட்டோமா. Did I engage for a hundred things? நெ சரீரம்நெகிழ்ந்துபோயிற்று. The body has grown weak. நெகிழவிட, inf. To let go slack, to loosen. 2. To let a business drop. நெகிழ்ச்சி, v. noun. Loosening, growing slack, relaxing, தளர்ச்சி. அழுத்தமில்லாமல்நெகிழ்ச்சியாயிருக்கிறது. It is not tight but loose. நெகிழ்்வு, v. noun. Loosening, slackening, being relaxed, தளர்வு. 2. Leaving, separating from, பிரிவு. 21)

pllāṇṭu (p. 302) s. A song or hymn of praise or adoration, ஓர்வகைவாழ்த்துக்கவி, 2. Benediction--as hail, long life, வாழ்த்து. 3. Many years, பலவருஷம். (p.) 15) *

pirkāci (p. 316) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To shine, to radiate, to yield brilliance or splendor, ஒளிசெய்ய. 2. To be manifest, conspicuous, illustrious, resplendent, பிரபலமாக. 3. To be full of light or knowledge--as the mind of soul illumined by the deity, ஞானவொளிநிறைய; [ex பிரகாசம்.] பிரகாமியம், s. Fulness, accomplishment, &c. See பிரகாமியம். பிரகாரம், s. Quality, property, nature, essence, தன்மை. 2. Manner, mode, way, means, likeness, similarity. விதம். 3. Kind, species, sort, வகுப்பு. W. p. 557. PRAKARA. 4. (சது.) An adjective, விசே டணம். 5. [com. for பிராகாரம்.] Inclosed precincts, or court, of a temple, கோயில் முதலியவற்றின்வீதி. 6. Surrounding wall of a temple or fortification, சுற்றுமதில். யதாப்பிரகாரம். In like manner. இன்னபிரகாரம். In this manner. இன்னபிரகாரமாய்க்கொடுத்தான். He has given is so, has sold it for such a price. பிரகிருதி, s. Nature, natural, or inherent state or quality, சென்னகுணம். 2. Matter, material nature, the passive cause of the world, சடம். 3. Root or uninflected form of a word. See பகுதி. W. p. 557. PRAKRITI. 4. (சது.) Importance, consequence, speciality, பிரதா னம். பிரகிருதிநியாயப்பிரமாணம், s. The law of nature. பிரகோவம், s. Vehement wrath, கடுங் கோபம்; [ex பிர, very.] பிரக்கியம், s. Knowledge, consciousness, intelligence, அறிவு. W. p. 56. PRAGNA. பிரக்கியாதம், s. That which is celebrated. W. p. 558.PRAK'HYATA. பிரக்கியாதி, s. Publicity, பகிரங்கம். 2. Celebrity, fame, கீர்த்தி. W. p. 558. PRAK'HYATI. பிரக்கியானம்--பிரக்கினை, s. Sense, consciousness, knowledge, intelligence, உணர்வு. W. p. 561. PRAGNANA. அவனுக்குப்பிரக்கினையில்லை. He has no sense of feeling. பிரக்கினைதப்பிக்கிடக்க, inf. To lose one's senses, as one in coma. பிரசங்கம், s. A discourse, harangue, speech, declamation, oration or exposition; as an adopted term, a sermon, விரித் துப்பொருளுரைக்க. 2. Procamation, public declaration, பகிரங்கப்படுத்துகை. 3. Publicity, notoriety, disclosure பிரபலம். 4. Clearness, conspicuousness, manitestation, தெளிவு. W. p. 581. PRASANGA. (c.) இதுபிரசங்கமாய்த்தெரியும். This has be come public. பிரசங்கபீடம்--பிரசங்காசனம், s. A pulpit. பிரசங்கமாய்த்தெரிய, inf. To appear distinctly, clearly, as a meaning. பிரசங்கமாய்வாசிக்க, inf. To read audibly or fluently. பிரசங்கம்பண்ண, inf. To harangue, to discourse. 2. To expound, to sermonize. 3. To divulge. பிரசங்கி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To publish, to proclaim, விளம்பரப் படுத்த. 2. To discourse, to sermonize, to expound, சாதுரியமாய்ப்பேச. 3. To make public. to divulge, வெளிப்படுத்த. பிரசங்கி, appel. n. A preacher, an orator, a deciaimer, proclaimer, விவரமாகஅறி விப்போன். பிரசண்டம், s. Violence, force, strength, wrath, கடுமை. W. p. 559. PRACHAN'DA. (c.) For the compounds, see சண்டம். பிரசண்டகதி--பிரசண்டவேகம், s. Great velocity, or momentum. பிரசண்டன், s. A powerful and violent man, வலியன். பிரசத்தி, s. An occurrence, an event, சங்கதி. W. p. 581. PRASAKTI. பிரசவம், s. Child-birth, parturition, மகப்பேறு. W. p. 581. PRASAVA. (c.) பிரசவமானாள். She brought forth a child. பிரசவகாலம், s. Time to bring forth. பிரசவமாக, inf. As பிரசவிக்க. பிரசவவேதனை, s. Pains of child-birth, labor-pangs. பிரசவிக்க, inf. To bring forth a child. பிரசவித்தவள், appel. n. A woman who has brought forth a child. பிரசன்னம், s. Clearness, brightness, தெ ளிவு. 2. The gracious appearance or manifestation of a deity, or sacred person, காட்சி W. p. 581. PRASANNA. (c.) பிரசன்னமாக, inf. To appear benignly, to become visible, as a deity. பிரசன்னமுகம், s. A smiling countenance, benign or gracious look. பிரசன்னவதனம், s. A gracious countenance. பிரசன்னன், s. A deity or great personage, as manifesting grace or kindness. பிரசா, s. (St.) People. See பிரசை. பிரசாதம், s. Favor, kindness, propitiousness, grace, தெய்வகிருபை. 2. (c.) Boiled rice, or any thing which, having been offered to an idol, is given by hierophants to the people, தெய்வத்துக்கு நிவேதித்தவுணவு. W. p. 582. PRASADA. பிரசித்தம், s. Publicity, notoriety, disclosure, வெளிப்படை. 2. Promulgation, proclamation, publication, annunciation, அறிவிப்பு. 3. Fame, rumor, celebrity, கீர் த்தி. W. p. 582. PRASIDDHA. பிரசித்தபத்திரம்--பிரசித்தபத்திரிகை, s. Advertisement, notice, proclamation; (R.) பிரசித்தகடுதாசி. பிரசித்தபட, inf. To become public, to be published. பிரசித்தப்படுத்த--பிரசித்தம்பண்ண, inf. To make public, to divulge. 2. To publish, to promulgate, to advertise, to proclaim. 3. To spread one's fame. பிரசித்தமானவன், appel. n. A public or well known person. பிரசீவனம், s. Livelihood, means of living, சம்பாதிக்கை W. p. 56. PRA JEEVANA. பிரசுரம், s. A publication, notification, அறிவிப்பு [from Sa. Prachura.] பிரசுரன், s. The planet venus, சுக்கிரன். பிரசூதம்--பிரசூதி, s. Bearing or bringing forth a child, parturition, மகப்பெறு கை. See சூதம். W. p. 582. PRASOOTAPRASOOTI. The compounds are, as பிரச வம், which see. பிரசூதவாயு--பிரசூதிகவாயு, s. A vital air, supposed to assist in parturition. பிரசூதிகை--பிரசூதை, s. A woman recently confined, பிள்ளைப்பெற்றிருக்கிறவன். பிரசூதிவைராக்கியம், s. Determination of a woman in labor; i. e. against future sexual connexion, பிள்ளைப்பெறும்போதை யின்வைராக்கியம். பிரஸ்தாவம், s. [com. பிரஸ்தாபம்.] An introduction or making known. 2. Opportunity. W. p. 583. PRASTAVA. பிரஸ்தாவனை, s. As பிரஸ்தாவம். பிரஞ்ஞம்--பிரஞ்ஞானம்--பிரஞ்ஞை, s. Consciousness, knowledge, intelligence. See பிரக்கியானம், பிரக்கினை. பிரஞ்ஞத்துவம், s. The state of feeling of consciousness, self-consciousness, உ ணர்ச்சி. பிரஞ்ஞன்--பிராஞ்ஞன், s. One who knows or understands himself or others, அறிஞன். பிரஞ்ஞாபங்கம், s. Loss of consciousness, அறிவழிகை. பிரட்சாளகம்--பிரட்சாளனம்--பிரக்ஷா ளகம்--பிரக்ஷாளனம், s. Washing, cleaning. purifying with water, கழுவுகை--as பாதப் பிரக்ஷாளனம். W. p. 558 PRAKSHALAKA, --PRAKSHALANA. பிரணவம், பிரணவமந்திரம், s. The principal prayer of the Hindus, containing the mystic, ஓம். See குடிலை. W. p. 561. PRAN'AVA. பிரணவரூபம், s. The Deity as the image of prayer, கடவுள். பிரதக்கணம்--பிரதட்சிணம்--பிரதக்ஷி ணம், s. Circumambulation, passing round a temple or a great person, keeping the same on the right, in token of veneration or worship--oppos. to அப்பி ரதட்சிணம். See அங்கப்பிரதட்சிணம். 2. Parading the streets in procession at a marriage, &c. turning always to the right, ஊர்வலம்வருகை. W. p. 571. PRA DAKSHIN'A. கிரிப்பிரதட்சிணம். Going round a hill, especially Arunâchala, deemed sacred. பிரதட்சிணமாய்ப்போக--பிரதட்சிணம் பண்ண--பிரதட்சிணம்வர, inf. To pass round a great person, a temple, &c., as above. பிரதம், s. Bestowment, gift, donation, ஈகை. W. p. 571. PRADA. ஞானப்பிரதமானநூல். A book imparting spiritual knowledge. பிரதரம், s. Arrow, அம்பு. W. p. 572. PRADARA. பிரதன், s. A giver, a liberal man, கொ டையாளன்; [ex பிரதம்.] பிரதாபம், s. Greatness, honor, dignity, magnificence, பெருமை. 2. Fame, glory, renown, celebrity, கீர்த்தி. 3. Great heat; splendor, brilliancy, பிரகாசம். 4. Bravery, force, heroism, வீரம். W. p. 562. PRATAPA. (c.) பிரதாபப்படுத்த--பிரதாபம்பண்ண, inf. To magnify, to make illustrious, to extol, to spread one's fame. பிரதாபிக்க, inf. To become glorious, renowned, exalted, மகிமைப்பட; [ex பிரதா .] பிரதானம், s. The material cause of creation, matter, மூலம். 2. Importance, eminence, essentiality, principalness; excellency, மேன்மை. W. p. 572. PRAD' HANA. (c.) 3. Gift, donation, தானம், கொ டை (Sa Pradâna.) பிரதானகாரியம், s. The chief or most essential point. பிரதானமடித்தல்--பிரதானம்பண்ணுதல், [prov.] v. noun Making much of one's self. பிரதானம்பேச, inf. To boast. பிரதானன், s. A chief man. பிரதானி, s. A chieftain, a prime minister. 2. Treasurer of a state, பொக்கி ஷக்காரன்.--Note. The derivation of the word gives the first meaning, but in use, பிரதானி is the third officer of a king, after மந்திரி, and சேனாபதி. பிரதானிக்கம், s. Office of a treasurer. பிரதேசம், s. Place, location, இடம். See கடிப்பிரதேசம் 2. [in Sa.] A foreign country, பிரதேசம். W. p. 572. PRADESA. உயிர்த்தெழும்பிரதேசம். A cemetery. [limited usage.] பிரதோஷம்--பிரதோடம், s. Evening, three and three quarters of a நாழிகை before sunset, and the same after; a time of special worship, with the Saivas, அஸ் தமனத்துக்கு முன்னும்பின்னும் மூன்றேமுக்கால் நாழி கை. For மகாப்பிரதோஷம், See in its place. பிரதோஷகாலம்--பிரதோஷ புண்ணிய காலம், s. A meritorious time for fasts, especially on the evening of the thirteenth phasis of the moon. See மகாப்பிர தோஷம். பிரதோஷவிரதம், s. Fasting in reference to Siva as above. பிரத்தாபம், s. Celebrity, publicity, ப கிரங்கம். 2. Opportunity. See பிரஸ்தாவம். பிரத்தாபனை, s. Making known, &c. See பிரஸ்தாவனை பிரத்தாரம், s. [St. பிரஸ்தரம்.] One of the ten rules for keeping time in music. See தாளப்பிரமாணம். W. p. 582. PRASTARA. பிரபஞ்சம், s. The world, the material universe, உலகம். 2. Mundane existences, embracing the varied forms of deity as high as சதாசிவம், and all the forms of creatures, and matter. 3. Worldly affairs, secularity, mundane affections, passions and pursuit; worldliness, லௌ கீகம். 4. Space, extension, விலாசம். W. p. 573. PRAPANCHA. 5. Army. சேனை. பிரபஞ்சத்திற்கிடந்தழுந்துகிறோம். We are immersed in worldliness. பிரபஞ்சகாரியம், s. Secularities as opposed to spiritualities. பிரபஞ்சக்கட்டு--பிரபஞ்சபாசம்--பிர பஞ்சபந்தம், s. Worldly attachments and entanglements. பிரபஞ்சசாகரம், s. The vast sea of secular entanglements. பிரபஞ்சமயக்கம், s. Fascination or bewilderment from mundane affairs. பிரபஞ்சமாயை, s. Illusion of the world; vanity of earthly things. 2. Matter as the material of creation, சடம். பிரபஞ்சமூலம், s. Maya, the natural cause of visible objects--as the earth sun, moon, stars, &c., மூலப்பிரகிருதி. பிரபஞ்சவழக்கம், s. Worldly custom, a worldy life. பிரபஞ்சவாசனை--பிரபஞ்சவாதனை, s. Experience of the joys and sorrows of the world, உலகஇன்பதுன்பவாசனை. பிரபஞ்சவாழ்வு, s. Worldly prosperity, temporal greatness, உலகவாழ்க்கை. பிரபஞ்சவியாபாரம், s. Worldly dealings, earthly intercourse. பிரபஞ்சவிருத்தி, s. Worldly actions, occupation, work or trade, உலகச்செய்கை. 2. Exhibition, or developement of Maya in the production of the universe, மாயா விருத்தி. பிரபஞ்சவிலாசம், s. Exhibition of Maya in the varieties of created things, displaying order and beauty, மாயாகாரியவி னோதம். பிரபஞ்சனன், s. Wind, காற்று. W. p. 574. PRAB'HANJANA. பிரபஞ்சானுக்கிரகம், s. The grace of deity, displayed in behalf of the world of souls. 2. The power of dispensing this grace committed to a superior class of souls; [ex அனுக்கிரகம்.] பிரபதனம், s. Failure or falling, விழு கை. W. p. 573. PRAPATANA. 2. Attainment, அடைந்துகொண்டது. பிரபந்தம், s. A connected discussion, discourse, narrative or composition. W. p. 573. PRABANDHA. 2. A poem, commonly of a descriptive character; [in Tamil.] a general term for various kinds of poems, as a juvenile poem, a warpoem, a love-poem, an epic-poem, &c. பிரபந்தங்கள், 96. Ninety-six varieties of poetical productions. They are. 1. சாதகம். 2.பிள்ளைக்கவி. 3. பரணி. 4.கலம்பகம். 5. அகப் பொருட்கோவை. 6. ஐந்திணைச்செய்யுள். 7. வருக் கைக்கோவை. 8. மும்மணிக்கோவை. 9. அங்கமாலை. 1. அட்டமங்கலம். 11. அநுராகமாலை. 12. இரட் டைமணிமாலை. 13. இணைமணிமாலை. 14. நவமணி மாலை. 15. நான்மணிமாலை. 16. நாமமாலை. 17.ப லசந்தமாலை. 18. பன்மணிமாலை. 19. மணிமாலை. 2. புகழ்ச்சிமாலை. 21. பெருமகிழ்ச்சிமாலை. 22. வருக்கைமாலை. 23. மெய்க்கீர்த்திமாலை. 24. காப்பு மாலை. 25. வேனின்மாலை. 26.வசந்தமாலை. 27. தாரகைமாலை. 28. உற்பவமாலை. 29. தானைமாலை. 3.மும்மணிமாலை. 31.தண்டகமாலை. 32. வீர வெட்சிமாலை. 33. வெற்றிக்கரந்தைமஞ்சரி. 34. போர்க்கெழுவஞ்சி. 35. வரலாற்றுவஞ்சி. 36. செ ருக்களவஞ்சி. 37. காஞ்சிமாலை. 38. நொச்சிமாலை. 39. உழிஞைமாலை. 4. தும்பைமாலை. 41. வாகை மாலை. 42. வாதோரணமஞ்சரி. 43. எண்செய்யுள். 44. தொகைநிலைச்செய்யுள். 45. ஒலியலந்தாதி. 46. பதிற்றந்தாதி. 47.நூற்றந்தாதி. 48. உலா. 49. உ லாமடல். 5. வளமடல். 51. ஒருபாவொருபஃது. 52. இருபாவிருபஃது. 53. ஆற்றுப்படை. 54. கண் படைநிலை. 55. துயிலெடைநிலை. 56. பெயரின்னி சை. 57. ஊரின்னிசை. 58. பெயர்நேரிசை. 59. ஊர்நேரிசை. 6. ஊர்வெண்பா. 61. விளக்குநிலை. 62. புறநிலை. 63. கடைநிலை. 64. கையறுநிலை. 65.தசாங்கப்பத்து. 66. தசாங்கத்தயல். 67. அரச ன்விருத்தம். 68. நயனப்பத்து. 69. பயோதரப்பத்து. 7. பாதாதிகேசம். 71. கேசாதிபாதம். 72. அலங் காரபஞ்சகம். 73. கைக்கிளை. 74. மங்கலவள்ளை. 75. தூது. 76. நாற்பது. 77. குழமகன். 78. தாண் டகம். 79. பதிகம். 8. சதகம். 81. செவியறிவுறூஉ. 82. வாயுறைவாழ்த்து. 83. புறநிலைவாழ்த்து. 84. ப வனிக்காதல். 85. குறத்திப்பாட்டு. 86. உழத்திப் பாட்டு. 87. ஊசல். 88. எழுகூற்றிருக்கை. 89. கடிகைவெண்பா. 9. சின்னப்பூ. 91. விருத்தவில க்கணம். 92. முதுகாஞ்சி. 93. இயன்மொழிவாழ்த் து. 94. பெருமங்கலம். 95. பெருங்காப்பியம். 96. காப்பியம், which see in their places. பிரபந்தகற்பனை, s. A fable, fiction, fictitious language, allegorical expressions &c., கட்டுவாக்கியம். பிரபம்--பிரபா, s. A water-shed to supply travellers, தண்ணீர்ப்பந்தல் W. p. 573. PRAPA. பிரபலம்--பிரபலியம்--பிரபல்லியம், s. Strength, power, irresistibleness, வல் லமை. W. p. 574. PRABALA. 2. Illustriousness, celebrity, as பிரசித்தம். பிரபலப்படுதல், v. noun. [appel. n. பிர பலப்பட்டவன்.] Becoming renowned. பிரபலமாக்க--பிரபலம்பண்ண, inf. To make illustrious, to spread one's fame. பிரபலமானவன்--பிரபலியமானவன், appel. n. As பிரபலன். பிரபலன், s. A famous or renowned person. பிரபவ, s. The first year of the Indian cycle; [from Sa. Prab'hava, origin.] பிரபா, s. As பிரபம் 2. [St. for பிர பை.] Light. பிரபாகரம், s. One of the six shastras. See சாஸ்திரம். பிரபாகரன், s. The sage who wrote பிரபாகரம். 2. The sun as the cause of light; [ex பிரபா et கான், who makes.] பிரபாகீடம், s. Fire-fly, glow-worm, மின்மினி; [ex பிரபா கீடம், insect.] பிரபாசன், s. One of the eight Vasus. See அட்டவசுக்கள். பிரபாணி, s. The palm of the hand, உள்ளங்கை W. p. 573. PRAPAN'I பிரபாவம், s. Dignity, majesty, preeminence, magnanimity as பிரதாபம். W. p. 574. PRAB'HAVA. 2. Glory, renown, fame, கீர்த்தி. 3. Light, splendor, lustre, ஒளி. பிரபோதம், s. Serenity, தெளிவு. 2. Knowledge, wisdom, ஞானம். W. p. 574. PRABOD'HA. பிரபோதசந்திரோதயம், s. A dramatic poem treating of the triumph of the good principle over the evil, ஓர்நூல். பிரமதம்--பிரமத்தம், s. Joy, gladness, intoxication, வெறி W. p. 575. PRAMADA. பிரமதாதிபன், s. Siva, சிவன். பிரமாணம், s. Measure, degree, quantity, limit, அளவை. 2. Oath, solemn declaration, ஆணை. 3. Time measured by the revolution of a planet--1st the time from its rising to its setting, called தினப் பிரமாணம். 2d. From setting to rising, called இராப்பிரமாணம். 3d. Time of the sun's passing from horizon to horizon, called அருக்கப்பிரமாணம். 4. Rule, method, criterion; ground of inference or belief, விதி. 5. Proof, testimony, authority, evidence, means of ascertaining truth, சாட்சி. 6. A logical inference, தருக்கநிரு ணயம். 7. Royal authority, sovereign command, இராசகட்டளை. 8. Scripture, a work of sacred authority, வேதம். 9. Illustration, example; that which is produced from some authority, called மேற் கோள். W. p. 575. PRAMAN'A. பிரமாணம், 8. Eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence. See அளவை. கிரகணப்பிரமாணம். The extent of an eclipse, digits eclipsed. சத்தியப்பிரமாணம் A true oath. நியாயப்பிரமாணம். The law, a law-book. பிரமாணஞ்செய்ய--பிரமாணம்பண்ண, inf. To make oath, to swear. பிரமாணாதீதம், s. Beyond the limit of logical inference or ascertainment-spoken of the Deity, அளவைகடந்தது; [ex பிரமாணபாவம், s. Want of proper authority, law rule, proof, or illustration, திருட்டாந்தமின்மை 2. Endlessness; the state of being without measure, அள வின்மை; [ex அபாவம், negation.] பிரமாணிகம்--பிரமாணிக்கம், s. Truth, veracity, a true declaration, உண்மை. 2. An oath, ஆணை. (c.) பிரமாணிக்கன், s. A man of truth, உண்மையுள்ளவன். பிரமாணி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To judge, infer from premises, to deduce, நிதானிக்க 2. To enact, to lay down a rule, விதிக்க. 3. To estimate, அ ளவிட. பிரமாதம், s. Inadvertence, error, inaccuracy, failure, மோசம். W. p. 515. PRAMADA. 2. Dullness, மயக்கம். பிரமாததெய்வமல்லாததைத்தெய்வமென்றுநம்பு கிறது. Believing that to be God which is not. பிரமாதமாய்ப்போக, inf. To become careless, &c. பிரமியம், s. [a change of பிரமேகம்.] A noisome disease, gonorrh&oe;a, gleets. See இரத்தப்பிரமியம் (c.) பிரமியப்பூண்டு, s. A plant, Gratiola monieri. பிரமுகம், s. That which is best, most excellent, மிகவும்நல்லது W. p. 576 PRAMUK'HA. பிரமேகம், s. Any venereal affection, including many varieties, மேகவியாதி. W. p. 576 PRAMEHA. பிரமேயம், s. That which is known, அறி யப்படுவது. 2. A category or doctrine to be proved, பிரமாணிக்கத்தக்கது. 3. A thing proved or ascertained, நிச்சயிக்கப்படுவது. W. p. 576.PRAMEYA 4. [vul.] Opportunity, சமயம். பிரமோகம், s. Affection, love of wife and children, causing intellectual obscurity, அன்பின்மயக்கம்; [from Sa. Pramoha, fascination.] பிரமோதம், s. Joy, pleasure, delight, உவத்தல் W. p. 576 PRAMODA. பிரமோதூத, s. The fourth year of the coming Indian cycle, as 187, ஓர்வருஷம். பிரயத்தனம்--பிரயத்தினம், s. Attempt, effort, exertion, endeavor use of means, முயற்சி. W. p. 576. PRAYTNA. (c.) பிரயத்தனஞ்செய்ய--பிரயத்தினம்பண் ண, inf. To attempt, to endeavor, to exert energy. பிரயாகை,s. A sacred place of pilgrimage at Allahabad, the confluence of the Jumna and Ganges, with a supposed subterraneous addition from the Sarasvati river, திருவேணிசங்கமம். W. p. 576. PRAYAGA. பிரயாசம்--பிரயாசை, s. Endeavor, exertion, effort, முயற்சி. 2. Pains, labor, trouble, application, difficulty, hardship, struggle, உழைப்பு. W. p. 577. PRAYASA. (c.) பிரயாசங்காட்ட,inf. To be hard, difficult, laborious. பிரயாசப்பட--பிரயாசைப்பட, inf. To take pains, to try, to exert one's self, to endeavor. பிரயாசி, s. A laborious diligent person, male or female. பிரயாணம், s. Going, motion, a journey, travelling, வழிச்செல்கை. W. p. 576. PRAYAN'A (c.) பிரயாணகாலம், s. Time of departure. 2. Death, மரணம். 3. [fig.] The last journey, time of death, மரணகாலம். பிரயாணம்பண்ண, inf. To go on a journey. பிரயுதம், s. A million, பத்திலட்சம். W.p. 577. PRAYUTA. பிரயோகம், s. Discharge, as of weapons, emission, செலுத்துகை. 2. Main object, design, நோக்கம். 3. Use, application to a purpose, use of means, முயற்சி. 4. Contrivance, device, உபாயம். 5. Preparation, readiness, எத்தனம். 6. The operation of magical rites, எத்தனம் 6. The operation of magical rites, ஏவல். 7. Example, authority, உதாரணம். W. p. 577. PRAYOGA.--The most common compounds are அஸ்திரப்பிரயோகம், அவுஷதப்பிரயோகம், மந்திரப்பி ரயோகம், which see. பிரயோகஞ்செய்ய--பிரயோகம்பண்ண, inf. To discharge arrows. 2. To use a word, thing &c. 3. To have recourse to a remedy, a plan, or contrivance. 4. To form a scheme for a work. பிரயோகசாரம், s. A book on grammar, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகவிவேகம், s. A grammatical treatise on Sanscrit words used in Tamil, ஓர் இலக்கணநூல். பிரயோகி, appel. n. A competent, capable man, சமர்த்தன். பிரயோகி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To emit, to discharge arrows; to shoot, செலுத்த. 2. To use, apply, employ, as words, வழங்க. 3. To have recourse to a remedy, or contrivance, முயல. பிரயோசகம், s. Advantage, utility, profit, as பிரயோசனம்; [from Sa. Prayojaka. W. p. 577.] பிரயோசகன்--பிரயோசனன்--பிரயோசி கன், s. One who receives advantage or profit. பிரயோசனம், s. [vul. புரோசனம்.] Profit, advantage, usefulness, ஆதாயம். 2. Reward good or bad, fruit or result of actions, செய்கையின்விளைவு. (c.) பிரயோசனப்பட, inf. [causat. பிரயோ சனப்படுத்த.] To be of use, turn to account or advantage. பிரயோசனப்பட்டவன், appel. n. A useful man. பிரயோசனம்பண்ண, inf. To do one a benefit to put one in the way of getting a livelihood. பிரலம்பம்,s. Hanging down; motion, waving, அசைவு. W. p. 577. PRALAMBA. பிரலாபம், s. Unmeaning speech,பய னில்சொல் W. p. 578. PRALAPA. 2. Lamentation, grief, புலம்புகை. பிரலாபசன்னி, s. A raving fit, அலறு சன்னி. பிரலாபி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To talk excessively and incoherently through grief; to lament, as a mourner, புலம்ப. (c.) பிரலோடனம், s. Rolling on the ground, revolving, உருளுகை. W. p. 576. PRALOD'HANA. பிரவசனம், s. Preaching or sermonizing, பிரசங்கம்பண்ணுகை. W. p. 578. PRAVACHANA. பிரவருத்தகன்--பிரவர்த்தகன், s. An author, original instigator, முயற்சிசெய் வோன். W. p. 578. PRAVARTTAKA. 2. A merchant, trader, வியாபாரி. பிரவருத்தனம்-பிரவர்த்தனம், s. Effort, exertion, taking measures, using means, exercise, endeavor, பிரயத்தினம். W. p. 578. PRAVARTTANA. பிரவர்த்தி, s. Engagement, activity, exertion, முயற்சி. பிரவர்த்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To exert, to use means for the completion of an object, முயற்சிசெய்ய. பிரவாகம், s. Inundation, flood, வெள் ளம். 2. Stream, rapid flow, torrent, நீரோட்டம். 3. Action, work, செய்கை. W. p. 579. PRAVAHA. பிரவாகி, க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To overflow, to destroy, as a flood, பெரு க்கெடுக்க. பிரவாளம், s. Red coral. See பவளம். பிரவிடை--பிரௌடை, s. A woman of middle age. See பருவம். பிரவிருத்தர், s. [pl.] The third class of the nine forms of deity, embracing four of the five operating gods, முயலுங்கடவுளர். See கிருத்தியம். பிரவிருத்தி, s. Increase, வளர்ச்சி. 2. Affairs, circumstances, occurrence of life, வர்த்தமானம். W. p. 579. PRAVRUTTI. பிரவிருத்தி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cause to increase, to augment; to evolve, அதிகப்படுத்த. 2. v. n. To increase, to be augmented, வளர. பிரவேசம், s. Entrance of a great person, with parade, உட்படுகை. 2. Intentness on an object, engagedness in a pursuit, மனம்பற்றுகை. 3. Entrance on, or progress in, a work, a study, &c., commencement, initiation, ஆரம்பம். 4. [fig.] Place of entry, வாயில். W. p. 58. PRAVASA. பிரவேசபரீட்சை, s. Entrance examination. (adopted.) பிரவேசப்படுத்த, inf. To cause to enter or go in, பிரவேசிப்பிக்க. பிரவேசமாக, inf. To enter, to go in, to get into, &c. உட்புக. பிரவேசம்பண்ண, inf. To enter, to make an entrance. பிரவேசி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To enter, உட்செல்ல. 2. To enter, upon, commence, தொடங்க. (c.) பிரவேசிப்பிக்க, inf. To cause to enter. பிரவேட்சணம்-பிரவேக்ஷணம், s. Seeing beforehand, முன்னுறக்காண்கை. W. p. 579. PRAVEKSHAN'A. 9) *

puṟm (p. 328) s. Side, part, face, surface, பக் கம். 2. Outside, exterior--oppos. to அகம். 3. Backside, behind, back ground, rear, பின்புறம். 4. Back of the person, முதுகு. 5. Place, இடம். 6. Side, party, interest, பட்சம். 7. Region, point of compass, quarter, tract or part of a country; district, &c., திசை. 8. That which is foreign, extraneous, அந்நியம். 9. Backbiting, aspersion, calumny, புறங்கூற்று. 1. A surrounding wall or fortification, சுற்றுமதில். 11. A form of the seventh case, the ablative of place, ஏழனுருபு. 12. Valor, bravery, வீரம். அதைப்புறத்திலேவை. Put that separately. புறத்திலேசொல்லப்படாது. This is not to be spoken abroad. உள்ளும்புறமும்ஒத்தவன். A sincere and upright man. (lit.) alike within and without. புறக்கடல், s. [in puran. geogra.] The extreme circumambient sea. புறக்கட்டு, s. Exterior apartments of an edifice. புறக்கட்டுக்கட்ட, inf. To tie one's hands behind his back. (R.) புறக்கண், s. Exterior of the eye-lids. புறக்கதவு, s. The back door, பின்கதவு. புறக்கந்து, s. [prov.] The ends of an axle of a cart. See கந்து. புறக்காதுபடல், v. noun. [prov.] Being turned forward as the lobe of the ear by bad treatment after perforation. புறக்காவல், s. Exterior guard. 2. External or physical protection, as distinguished from self-government. புறக்காழ்--புறங்காழ், s. Hard timber in the outer part of a tree while the middle is soft, as the palmyra, வெளிவ யிரம். See காழ். புறக்கூரை, s. Back part of the roof, பின்கூரை. புறக்கை, s. Outwardness, turning outside, வெளிப்புறம். 2. The right side in turning, &c., வலப்புறம். 3. As புறங்கை. புறக்கோடி, s. Back yard, புறக்கடை. புறக்கோட்டை, s. An outer work of a castle, barbacan. புறங்கடை, s. Out-side, outer gate, outer court, வெளிவாசல். (p.) புறங்காடு, s. A place of cremation, சுடு காடு. (சது.) புறங்காட்ட, inf. To turn the back, in contempt, or through incivility, வெறுப் புக்காட்ட. 2. To turn the back when routed or defeated. புறங்காண, inf. To defeat, put to flight, முறியஅடிக்க. (p.) புறங்கால், s. Upper part of the foot. See கால். புறங்கான், s. Forest tract of country, முல்லைநிலம். (p.) புறங்கூற, inf. [v. noun புறங்கூற்று.] To expose secrets, இராசியம்வெளிப்படுத்த. 2. To back-bite, asperse, slander. புறங்கை, s. Back of the hand or arm. See கை. பறங்கொடுக்க, inf. To turn the back, as புறங்காட்ட, 2. புறச்சமயம், s. The six systems of religion regarded as heterodox by the Saiva sect. See சமயம். புறச்சாட்சி, s. External evidence, &c., See சாட்சி. புறச்சுட்டு, s. [in gram.] The demonstrative prefixes அ, இ, and உ, when not a part of the word.--oppos. to அகச்சுட்டு. புறச்சுவர்தீற்ற, inf. To plaster the outside wall. 2. [fig.] To aid strangers. See உட்சுவர். புறச்சுற்று, s. Parts about a country. as சுற்றுப்புறம். புறச்சேரி--புறஞ்சேரி, s. An outside village. புறத்தவன், s. A name of Aiyanar, ஐய னார். (சது.) புறத்தான், s. A foreigner, a stranger, one from without, அந்நியன். புறத்தி, s. That which is out-side, external, foreign, extrinsic, புறம்பு. (usage.) புறத்திக்கிடம்பண்ண, inf. To expose a friend to reproach. புறத்திணை, s. [as புறப்பொருள்.] Public or state affairs, reference to foreign powers as distinguished from அகத்திணை, domestic or love affairs. It is divided into eight branches: 1. பகைநிரைகவர்தல். 2. பகைவர்கவர்ந்ததன்னிரைமீட்டல். 3. பகைமேற் செல்லல். 4. வரும்பகைமுன்னெதிரூன்றல். 5. தன்னரண்காத்தல். 6. பொருதல். 7. போர்வெ ல்லல், which see. For the respective garlands worn by the soldiers in these different exercises, see வாகை. புறத்திணை, 3. Three kinds of rhetorical rules to be followed in explaining and proving a doctrine; 1. ஒழுக்கப் புறத்திணை, from the customs and manners of great men; 2. நூற்புறத்திணை, from the Vedas or law-books; 3. கரிப்புறத்திணை, or சாட்சிப்புறத்திணை, from the writings and testimonies of the learned. புறத்திண்ணை--புறந்திண்ணை, s. The outer திண்ணை. புறத்தியம், s. As புறத்தி. புறத்தியான்--புறத்திமனிதன், s. Another, a stranger. புறத்துறுப்பு--புறத்தங்கம், s. Externals--as horses, property, influence, &c. புறத்தே--புறத்தியிலே, adv. Outwardly, without, abroad. புறநானூறு, s. A poem. புறநிலை, s. An outer state or condition. 2. A poem invoking blessings on one's family, See பிரபந்தம். புறநிலையகத்திணை, s. One of the அகப் பாட்டுறுப்பு, Which see. புறநிலைவாழ்த்து, s. Blessing, with an invocation. 2. See பிரபந்தம். புறநீங்கல், v. noun. Being at liberty, தன்னிட்டமாய்ப்போதல். 2. Being separated from others, விலக்கப்படல். புறநீங்கலாக. [as adv.] Exclusively. புறநீர்மை, s. A song sung according to some metre. ஓர்பண். (சது.) புறந்தர, inf. To protect, maintain, cherish, ஓம்ப. 2. As புறங்காட்ட. (p.) புறந்தாள், s. Upper part of the foot, புறங்கால். புறப்பகை, s. Avowed hatred. புறப்பக்கம், s. [in log.] An inference regarding secular matters. See பக்கம். புறப்பத்தியம், s. Diet, or regimen, observed after a course of medicine, as மறுபத்தியம்--oppos. to அகப்பத்தியம். புறப்பற்று, s. External attachments, or connexions--oppos. to அகப்பற்று. புறப்பொருள், s. External or state affairs, especially such as relate to war, being a division of the subjects embraced in பொருள். See புறத்திணை. புறமடை, s. An out-side channel for water. 2. Outer oblations, as flesh and spirits, presented to ferocious deities out-side the temple. See உண்மடை. புறமட்டை, s. Out-side or back-side of a cocoa or palmyra branch. புறமயிர், s. The hairs of the body, not of the head. புறமறிவு, s. Regard for the welfare of others, benevolence, sympathy, பிறர்க்கு நன்மைநினைக்கை. புறம்பணை--புறவணி, s. A forest-tract of country, முல்லைநிலம். 2. A hilly or mountainous tract, as away from population, குறிஞ்சிநிலம். (சது.) புறம்பு, s. Exterior, out-side, abroad, புறம். 2. Exclusion, separation, நீக்கம். 3. That which is apart, detached, distinct, exclusive, separate, by itself, தனியானது. 4. What is outer, or other, மற்றை. (c.) புறம்பாக்க, inf. To exclude, excommunicate. புறம்பாய்--புறம்பே, adv. Outwardly. புறம்புக்குப்போக, inf. To go out to stool. புறம்புபண்ண, inf. To Set apart, தனி ப்புறவைக்க. 2. As புறம்பாக்க. புறம்புபுறம்பாய், adv. Distinctly, separately. புறம்போக்கு, s. Part of a corn-field not cultivated; also புறம்போக்குத்தரிசு. புறவடி, s. Upper part of the foot, as புறங்கால்; [ex அடி.] புறவடை, s. A field given to other people to till. புறவயிரம், s. Hard timber in the external part of a tree, வெளிவயிரம். புறவளையம், s. A medical application for sore eyes. &c., applied about the eye, கண்ணோவுமுதலியவற்றுக்குமருந்துபூசுகை. புறவாயில், s. An out-side door. புறவிசிவுச்சன்னி--புறவீச்சு--புறவீச் சுச்சன்னி, s. External convulsions, ஓர் சன்னி. புறவிதழ், s. External petals of flowers. புறவீதி, s. Outer court of a temple, &c. புறவுரை, s. Preface, as outside of the main work; [ex உரை.] புறவெட்டு, s. The outside slab in sawing timber. 2. Hewing the side of palmyra timber, மேல்வெட்டு. 3. Opposition contradiction, எதிர்ப்பேச்சு. (Jaff.) புறவெட்டானபேச்சு. Verbal opposition, contradiction. புறவெளி, s. That which is external-oppos. to உள்வெளி. ஒதுப்புறம், s. A solitary place. See ஒதுக்குப்புறம். For வலப்புறம், விலாப்புறம், முற் புறம், பிற்புறம், &c., look in their places. 23)