oppu (p. 82) s. Likeness, similitude, comparison, resemblance, ஒப்புமை. 2. Suitableness, congruity, acceptableness, satisfactoriness, தகுதி. 3. Uniformity, similarity, conformity, oneness, harmony, concord, இசைவு. 4. Beauty, comeliness, gracefulness, அழகு. (பாரதி.) 5. Levelness, evenness, equality, equilibrium, சமம். 6. A funeral elegy, ஒப்பாரி. 7. [in logic.] Comparison as one of the eight means of discovering truth, உவமானப்பிரமாணம். 8. Imitation, சாயல். 9. Acknowledgment, concession, உடன்படுகை. ஒப்புத்தானோ. Do you agree to this? Is it valid? Are you in earnest? அதுஒப்பில்லை. I do not accept it. ஒப்படை, v. noun. Charge, entrusting, surrender, commitment, delivery, capitulation, ஒப்புக்கொடுக்கை; [ex அடை.] ஒப்படைக்க, inf. To entrust, deliver-consign, deliver to the charge of another--as an apprentice or ward. ஒப் புக்கொடுக்க. 2. To make satisfaction. கொடுத்துத்தீர்க்க. 3. To recommend a person, புகழ்ந்தொப்பிக்க. ஒப்படைபண்ண, inf. To deliver in charge, commit, consign, capitulate, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To satisfy, make satisfaction, indemnify, ஒப்பச்செய்ய. ஒப்பணி, s. One of the thirty-five rhetorical figures. See அலங்காரம். ஒப்பளவை, s. As உவமானப்பிர மாணம். ஒப்பாக, inf. To be like, to resemble, conform to, ஒப்பாயிருக்க. 2. To be equal to, be parallel, நேராக. 3. To be proved, திருட்டாந்தமாக. 4. To be satisfactory, acceptable, agreeable, இசைவாக. ஒப்பாக்க, inf. To assimilate, liken, சமனாக்க. 2. To compare, liken, இணையா க்க. ஒப்பாசாரம், s. Right, proper conduct, walking according to established rule, ஒத்தவொழுக்கம். 2. Hypocritical profession of love or friendship, feigned courtesy. dissimulation, pretension, hypocrisy, கபடம். 3. Compact, agreement, உடன்படிக்கை. 4. [prov.] Connivance, க ண்டுங்காணாமலிருக்கை. உனக்கும்அவனுக்கும்ஒப்பாசாரமென்ன. What contract have you made with him? ஒப்பாசாரக்கள்ளன், s. A hypocrite, a dissembler, a feigner, மாயக்காரன். ஒப்பாசாரஞ்சொல்ல, inf. To promise. ஒப்பாசாரம்பண்ண, inf. To make a contract. ஒப்பிட, inf. To use comparison, to liken, உவமிக்க. 2. To compare, to collate, ஒத்துப்பார்க்க. ஒப்பில்லாதது, appel. n. That which is incomparable, precious. ஒப்பில்லாதவன், appel. n. He who is incomparable--God. ஒப்பின்முடித்தல், v. noun. [in grammar.] An author's classing things together on account of some similarity among them, though of different species, 32-உத்தியிலொன்று. ஒப்பின்மை, s. Incomparableness, peerlessness. 2. Dissimilarity. ஒப்புக்கு. Out of compliment, for conformity's sake. ஒப்புக்கழ, inf. To feign weeping, to bewail at funerals for ceremony's sake. ஒப்புக்குச்செய்ய, inf. To do a thing feignedly, merely to please others. ஒப்புக்குச்சொல்ல, inf. To say a thing, or to invite one merely out of compliment, to say for form's sake. ஒப்புக்குவணங்க, inf. To make obeisance, or to worship hypocritically, or for form's sake. ஒப்புக்கொடுக்க, inf. To deliver, consign, make over, to surrender, devote, ஒப்புவிக்க. நீயொப்புக்கொடுக்கவுமில்லை நானொப்புக்கொள் ளவுமில்லை. Thou hast not given it to me, nor have I received it. அக்கினிக்கொப்புக்கொடுக்க, inf. To make an offering to the god of fire, as in marriage ceremonies. 2. To consign to the fire. ஒப்புக்கொள்ள, inf. To receive, take charge of, ஏற்றுக்கொள்ள. 2. To admit, grant, allow, assent, agree to, ஒத் துக்கொள்ள. 3. To be pleased, or satisfied in regard to an object or thing, திருத் திபொருந்த. ஒப்புக்கொண்டுறுதிப்படுத்திக்கொண்டார்கள். They consented to and confirmed it. கிழவிக்கொன்றுமொப்புக்கொள்ளவில்லை. The old woman is pleased with nothing. உத்தியோகத்தையொப்புக்கொள்ள. To enter upon, or succeed another in an office. கோட்டையையொப்புக்கொண்டான். He has taken charge of the fort (from the power that surrendered it). அவனுக்குச்சாப்பாட்டிலேயொப்புக்கொள்ளவில் லை. He has no relish for food. ஒப்புமொழி, s. A written agreement between two parties. ஒப்புறுத்த, inf. To make a comparison, உவமிக்க. ஒப்பெடுத்தழ--ஒப்பிட்டழ, inf. To bewail and sing a funeral elegy, commonly extempore. 18)

oṭṭu (p. 81) கிறேன், ஒட்டினேன், வேன், ஒட்ட, v. a. and v. n. To stick on, to stick up, to glue on, cause to cleave or adhere, பொருத்த. 2. To apply, resort, betake one's self to a person for support, protection, to come or be near, or in contact with, to lean on or join one's self to a thing, சார. 3. To use qualifying terms, phrases, adjuncts, &c., அடைகொடுக்க. 4. To lay a wager, to gamble, பந்தயம்வைக்க. 5. To permit, suffer, allow, let, இடங்கொடுக்க. 6. To increase length or breath by addition, to add to, சேர்க்க. 7. To grow lean, be withered, shrunk, &c., to have the skin stick to the bones, be shrivelled as a fruit, &c., சுருங்க. 8. To stand near a wall, a pillar, &c., in order to over-hear, to way-lay, &c., விசேஷங்கேட்கவொளித்துநிற்க. சுட்டமண்ணும்பச்சைமண்ணுமொட்டாது. Burnt earth will not adhere to that which is fresh. ஒட்டி யுலர்வாருறவு. That is friendship which adheres to and suffers with one, lit. which dries with one as the flowers in the tank. இதுனக்கொட்டுமோ. Will this unjust gain, &c., abide with you? உலகத்தோடொட்டவொழுகல். Acting conformably to the world. (குறள்.) மரத்தோடொட்ட. To hide one's self behind a tree. தோலெல்லாமெலும்போடொட்டிப்போயிற்று..... The skin cleaves to the bones. ஒருவனையொட்டிப்பிழைக்க. To subsist by means of another. அவனைவரவொட்டும். [Contracted in colloquial use to அவன்வரட்டும்.] Let him come. சொல்லவொட்டான். He will not permit me to speak. ஒட்டஅறுக்க, inf. To cut off short or level with the ground--as corn; to cut off altogether, to sever--as an ear, a tail, &c. ஒட்டஇணைகக, inf. To nail in close. ஒட்டக்கட்ட, inf. To tie short. 2. To tuck or gather up the clothes well so that no part may hang down. 3. To tie a necklace close to the neck. ஒட்டப்பட்டினிபோட--ஒட்டப் போட, inf. To make a patient fast in order to cure his disease, or to put on short commons a disobedient person for disciplinary purposes. ஒட்டவடிக்க, inf. To drain quite off. ஒட்டவிட, inf. To let one join or have access to one. 2. To set cocks together preparatory for fighting. ஒட்டாக்கொற்றி, s. A cow cruel to its calf. 2. A woman unkind to her child or inattentive, unyielding, &c., to her husband. ஒட்டாமலடிக்க, inf. To neglect one who has sought protection. ஒட்டார்--ஒட்டலர், s. Foes, persons that will not unite, பகைவர். (p.) ஒட்டிக்கொள்ள, inf. To cleave, to adhere, &c. 2. To supply a word, &c., understood or wanting to complete the sense. இதனையெல்லாவிடங்களிலுமொட்டிக்கொள்க... Apply this word in every similar instance. ஒட்டித்தப்பியிருக்க, inf. To survive, be left, &c., after a general destruction, sacking clearing, to be out of sight, unnoticed. ஒட்டிப்போக, inf. To go jointly or together. 2. To wax lean, pine. ஒட்டியபுண், s. A contagious eruption. ஒட்டியமேளம், s. A kind of drum. ஒட்டுவியாதி, s. An infectious disease, தொத்துவியாதி. ஒட்டுறவு, s. Near relationship, great friendship. அறுந்தகாதொட்ட, inf. To join an ear that has been torn or cut. பந்தயமொட்ட, inf. To lay a wager. ஒட்டல், v. noun. Sticking, adhering, pasting, &c. 2. s. Shortness. ஒட்டல்வயிறு, s. A shrunk belly. ஒட்டற்காது, s. Short ears or ears with the lobes not hanging. ஒட்டு, v. noun. Adhesion, contact, attachment, conjunction, friendship, cement, சேர்க்கை. 2. Being close to a wall, tree, &c., generally for some bad purpose, lurking to over-hear, to ensnare birds, &c., பதிவிருக்கை. 3. Bidding more--as at a sale, விலையுயர்த்திக்கேட்கை. ஒட்டுக்கண், s. Inflamed eyes with the lids adhering. ஒட்டுக்காய்ச்சல், s. A contagious fever, தொத்துக்காய்ச்சல். ஒட்டுக்காய்ச்சலாய்க்காய, inf. To have a contagious fever. ஒட்டுக்குஞ்சு, s. A small young one of birds, சிறுகுஞ்சு. 2. [prov.] A small white louse, பேன்குஞ்சு. ஒட்டுக்குடி, s. A family or person, lodging or dwelling in another's house, garden, &c. ஒட்டுக்கும், adv. Wholly, entirely, முழுதும். ஒட்டுக்கேட்க, inf. [prop. ஒற்றுக் கேட்க.] To over-hear by listening in a hiding place, &c. ஒட்டுக்கொடுக்க, s. inf. To allow access, to be accessible. 2. To comply with, to yield, grant one's request, இடங் கொடுக்க. ஒட்டுடந்தை--ஒட்டுப்பற்று--ஒட் டுரிமை, s. A slight participation in an act, ஒட்டுடன்பாடு. 2. Distant relationship--as regards title to inheritance, சொற்பசம்பந்தம். ஒட்டுப்பற்றில்லாமற்போயிற்று. All friendship has ceased between us. ஒட்டுப்பற்ற, inf. [used adverbially.] Totally extinct, quite out, utterly exhausted. ஒட்டுத்தையல், s. Botching, mending, patching. ஒட்டுநர்--ஒட்டினர், s. Relations, friends, those connected with one, adherents, சினேகர். (p.) ஒட்டுநிற்க, inf. To lurk, wait in secret in order to over-hear. ஒட்டுப்புல், s. A kind of grass, ஓர்புல், Panicum verticillatum, L. ஒட்டுப்போட, inf. To stick on-as a piece, to insert by sticking, வட்டம் போ. 2. To lie in wait, சமயம்பார்க்க. ஒட்டுமயிர், s. Short hair in the margin, not gathered into the tie, குறுகி யமயிர். 2. Hair stuck together, or pasted--as by dancers, ஒட்டப்படுமயிர். ஒட்டுவிசேஷம், s. An ingrafted, patched up story, கட்டுக்கதை. 2. A story learned by stealth, ஒளித்துக்கேட்கும்வார்த்தை. ஒட்டுவிட, inf. To become loose, to separate as boards, &c., glued together, பொருத்தநீங்க. ஒட்டுவித்தை, s. The art of sticking persons together to the ground or otherwise by magical drugs, incantations, &c., ஓர்வித்தை. ஒட்டுவேலை, s. Joining, veneering, sticking on, patching, இணைக்கும்வேலை. 2. Deceptive work, போலிவேலை. ஒட்டுவைக்க, inf. To swear, to take an oath, ஆணையிட. 2. To set birdlime to ensnare birds, ஒட்டுகண்ணிவைக்க. 3. (Rott.) To encompass a city with trenches. 66)

oṭṭm (p. 81) s. A conical mass left uncut by well or tank-diggers to show the depth excavated, தோண்டலள்வைத்தி டர். (இராமா.) 2. Agreement, stipulation, contract--as in wagers, rivalry, சபதம். 3. A wager, forfeit, பந்தயம். 4. Emulation, rivalry, vieing, opposition--as at an auction, &c., இகலாட்டம். 5. A tile, ஓடு. 6. A country, ஓர்தேயம். ஒட்டமொட்ட--ஒட்டம்வைக்க, inf. To lay a wager. ஒட்டர், s. The inhabitants of the ஒட்டம் country. 2. (fem. ஓட்டத்தி or ஒட்டச்சி.) A caste of well-diggers, diggers of tanks, rivers, ditches, &c., sappers and miners, மண்வேலைசெய்வோர். மண்ணொட்டர், s. Men who build mud walls. கல்லொட்டர், s. Men who build stone walls. 57)

okkolai (p. 81) s. Amber--one of the five கடல்படு திரவியம்--கடல்படுதிரவியமைந்தி லொன்று. 30)

ottuppārkk (p. 81) inf. To compare (persons or things), to collate. 22)

orungku (p. 83) s. Substance of a book, &c., அடக்கம். 2. Unity of parts in a whole, எல்லாங்கூடிநிற்கை. 3. adv. At once, simultaneously, all at once, ஒருமிக்க. பார்முழுவதுமொருங்கே. The whole earth at once. (p.) ஒருங்குடன்றோற்றம், s. [inrhetoric.] Co-existence of cause and effect, or the existence of co-operative causes, co-efficiency, concurrence, ஓரலங்காரம். 14)

orumaikkṭṭāṉkṟṟklviyoruvṟkeẕumaiyu mēmāppuṭaittu (p. 83) . The learning that one acquires in his lifetime will prove of service to him in the seven births. ஒருமைப்பட, inf. To become united, be unanimous, of one accord, in concord, harmony. ஒருமைப்படுத்த, inf. To cause to agree, unite, &c., to bring into concord or agreement, to reconcile. ஒருமைப்பாடு, s. Unanimity, mutual agreement, concord, ஒன்றிப்பு. ஒருமைப்பாடானகட்டு, s. Communion. ஒருமைமகளிர், s. Chaste, faithful matrons, கற்புடைமாதர். ஒருமைமகளிர்போல். Like faithful matrons-- (குறள்.) 19)

oẕuku (p. 84) கிறது, ஒழுகினது, ம், ஒழுக, v. n. To flow, நீர்முதலியவோட. 2. To go, pass, walk, செல்ல. 3. To act, behave, maintain a course of conduct, act according to rule, to behave well, நெறிப்படிநடக்க. 4. To be long, நீள. (p.) 5. To leak, drop as water, fall by drops, trickle down, drip, drop through, to be shed, தொளைவழி யாயொழுக. ஒழுகுபொற்கொடிமூக்கு. The nose of the damsel who resembles a beautiful long creeper. (நைட.) ஒழுகொளிவிரிக்குங்கதிர்மணி. The radiant gem which diffuses flowing light. கூற்றமேயில்லத்திருந்தொழுகாப்பெண். But an unfaithful wife is to the household as death. பன்மார்புசேர்ந்தொழுகுவார். Those who habituate themselves to the embraces of many-- (நாலடி.) அதிரசமொழுகுங்கனிகள். Fruits flowing with much honey. குடமொழுகுகிறது. The vessel leaks. ஒழுகிசை, s. A flowing kind of melody in poetry in which nothing discordant occurs, பாவினோசையுளொன்று. ஒழுகிசைச்செப்பல், s. A poem consisting of வெண்சீர்வெண்டளை and இய ற்சீர்வெண்டளை. ஒழுகிசையகவல், s. A kind of அகவல் verse composed of நேரொன்றாசிரிய த்தளை and நிரையொன்றாசிரியத்தளை. ஒழுகுவண்ணம், s. A cadence which flows in an easy and pleasing style, ஓர்சந்தம். ஒழுகல், v. noun. Flowing. 2. Leaking, dropping, a leak. 3. Behavior. 4. Length. 5. Height. ஒழுகலான், appel. n. He who does not conduct himself virtuously (நீதிநெறி.) வாய்நீரொழுகல், v. noun. Drivelling. ஒழுக்கு, v. noun. Leaking, dropping, dripping, ஒழுகுகை. 2. Flowing, flow, நீர்முதலியவோடுகை. 3. The passing of urine in drops. ஒழுக்குக்குவைத்தசட்டிபோல். Like a vessel set to catch the water from a leak-spoken of one supported at the expense and pleasure of another. ஒழுக்குமாற்ற, inf. [prov.] To stop leak. ஒழுக்குவிழ, inf. To drop as water from a leak, to leak. ஒழுக்கெறும்பு, s. A species of large black ants which follow one another in a train. 8)

oẕungkl (p. 84) v. noun. Being right, correct, straight, orderly, நிரல்படல். 13)

oẕukku (p. 84) s. A proper course of conduct, observance of duties to superiors, divine or human; good behavior, virtuous practice, propriety, modesty, decorum, correct deportment according to the rules and requirements of religion, morality and virtue, நன்னடை. 2. A rule of conduct, moral duty, precept, ஆசாரம். (p.) 10)