tiṭṭi (p. 238) s. (Tel. ி்ி.) A window, பல கணிவாசல். 2. A wicket, திட்டிவாயில். (c.) யானையேறித்திட்டிவாசல்நுழைவாரோ. Can one enter a wicket, riding on an elephant? திட்டிவாசல். s. As திட்டி. 22) *

timilr (p. 238) s. Fishermen, inhabitants of maritime districts, நெய்தநிலமாக்கள். (சது.) 2. A caste of fishermen, மீன்காரர். 96)

tvngkm (p. 227) s. [prov.] Sorrow, sadness, grief--as தவக்கம்; [ex தவங்கு, v.] 5)

tūcuppu (p. 253) s. A plant, தண்ணீர்விட்டான், Asparagus, Willd. 7)

taṟmam (p. 231) s. [improp. for தர்மம்.] Charity, duty, equity. (R.) 14)

tḷr (p. 229) தளரு, கிறேன், தளர்ந்தேன், வேன், தளர, v. n. To grow slack--as a tie, a grasp, a bandage; to become ralaxed, enfeebled, கட்டவிழ. 2. To grow weak, weary, infirm, decrepit, impotent through age or disease; to be enfeebled as the joints, பலவீனப்பட. 3. To grow wrinkled or flabby from age; to be flexible, limber, tender, நெகிழ. 4. To suffer in mind, to be troubled, faint at heart, மனந்தளர. 5. To be remiss, relax; to decline in duty, to grow careless, to degenerate, சோம்ப. 6. To droop, lanquish, fail as persons, plants, &c., சோர. (c.) தளரப்பிசைய, inf. To make thin by mashing with the fingers. தளரப்பிசைந்தூட்ட, inf. To feed a child with thin food, or pap. தளரவிட, inf. To forsake one, to leave one without assistance. தளரவிட்டுப்பேச, inf. To chaffer or haggle in making a purchase. தளராமல்சாப்பிட, inf. To fare sumptuously or plentifully. தளருடை, s. Loose dress. (p.) தளர்ந்தகாலம், s. Decrepit old age. 2. Time of adversity, when one has lost his influence. தளர்ந்தநடை--தளர்நடை, s. A gentle walk, as of an old or feeble person. தளர்ந்தவயது, s. Decrepit old age. தளர்ந்துகொடுக்க, inf. [prov.] (com. தாழ்ந்துகொடுக்க.) To yield. தளர்பாடம், s. [vul.] A lesson well learned, தண்ணீர்குடித்தபாடம். மனந்தளர்தல், v. noun. Being grieved or vexed in mind. தளர்விக்க, inf. To slacken, to give out rope, to loosen. 2. To suffer, to languish. 3. To be less rigid, to be indulgent. தளர்வு, v. noun. Growing slack, relaxing. 2. Staggering. 3. Decay. See தளர்ச்சி. 35)

tm (p. 223) . A particle used in Sanscrit to express the superlative--as சத்தம், pure, சுத்த தம, most pure. See தமம். 80)

tuṉpam (p. 251) s. [See W. p. 38. TUMPA.] Affliction, sorrow, distress, trouble, வருத்தம் --oppos. to இன்பம். 2. Suffering, pain, உபத் திரவம். 3. Misfortune, calamity, adverse circumstances, straits, penury, கிலேசம். 4. [prov.] Disease, ailment, நோய். துன்பக்காரன், s. A sick man. துன்பஞ்செய்ய, inf. To hurt, distress. injure, put to pain, inflict, suffering. 2. Tu cause disease, misfortune, calamity-as wind, water, fire, &c. துன்பப்பட, inf. To be afflicted either in mind or body, to suffer misfortune, adversity, &c. 2. To be vexed, troubled, persecuted. துன்பப்படுத்த, inf. To cause trouble, to vex, as done by a superior; to harass. to keep hard at work, to persecute. 37) *

turōṭṭi (p. 249) s. (com. துறட்டி.) Elephant's hook. (See தோட்டி.) 2. A gardener's crook, துரட்டுக்கோல்; [ex Sa. Trot'i, the beak of bird.] 3) *

taṉmāttikāyam (p. 231) s. A suitable body assumed by the soul at death, for future joys or sufferings. புண்ணியபாவசரீரம்; [ex தன் மம், et அத்தி and காயம்.] 56) *