akaru (p. 2) s. A fragrant wood. See அகில். Wils. p. 5. AGARU. (p.) 34) *

akil (p. 3) s. A fragrant wood the smoke of which is used for perfuming the hair. Aquila, or eaglewood-Xylaloo, ஓர் மரம். (c.) அகிற்கட்டை-அகிற்குறடு, s. A block of Aquila, sandal. அகிற்கூட்டு, s. A compound of five ingredients, viz., ஏலம், an unguent, கருப் பூரம், pure camphor, எரிகாசு, spices, சந்தனம், sandal wood, and தேன், honey--used for perfuming the hair. (p.) அகிற்புகையூட்ட, inf. To fumigate the hair with the fragrant smoke of the அகில். 15) *

aṭaiccu (p. 8) கிறேன், அடைச்சினேன், வேன், அடைச்ச, v. a. To adorn the head with flowers, stick flowers in the hair, மலர்சூட்ட. (p.) கண்ணறுநெய்தலுங்கதுப்புறவடைச்சி, Sticking in their hair the mellifluent and fragrant neythal flowers. (In சிலப்பதிகாரம்.) 24)

āvi (p. 43) s. Life, spirit, soul, உயிர். 2. A vowel, உயிரெழுத்து. 3. The breath-as emitted by opening the mouth, breath, சுவாசம். 4. Steam, vapor, exhalation, நீரி லெழுமாவி. 5. Smoke, புகை. 6. Smell, fragrance, scent, odor--good or bad, வாசனை. 7. A pond, tank, குளம். 8. A species of meal-cake, (dressed in steam) பிட்டு. 9. [in christian use.] Ghost, spirit, அரூபியானது. அந்த ஆண்மாரியினாவிபட்டு அவனாயுள் குறைந்து போயிற்று. Being exposed to the breath of that masculine woman, his life was shortened. ஆவிக்கொழுக்கட்டை, s. A superior kind of pastry, cooked in steam. (c.) ஆவிசீவாளம், s. [prop. யாவச்சீ வம்.] One's goods--body and life. ஆவிபறிய, inf. To be exhaled-as steam from hot food. &c. 2. [prov.] To expire, to die; (lit.) the breath to fly, சாவ. ஆவிபோக, inf. To depart as the life--to die. ஆவிவாங்க, inf. To take away another's life, உயிர்கவர. 2. To take away one's strength, property, &c., like life, வருத்த. 3. To inhale, சுவாசத்தையுள் வாங்க. ஆவிவிட, inf. To die voluntarily --as on the funeral pile, in war, &c., to destroy one's self, commit suicide. ஆவிவீச, inf. To spread as odors, to become diffused--as an unpleasant smell. 33) *

iṉ (p. 57) part. The common form of the fifth case--as மலையின்வீழருவி, a stream falling from the mountain. (See இல்.) 2. An expletive particle, சாரியை--as பூவின்ம ணம், the fragrance of a flower--for பூவின துமணம் or பூமணம். 3. A particle characteristic of the past tense, இறந்தகாலவிடைநிலை--as உறங்கினாள், she slept. 53)

iruvācci (p. 50) s. [commonly இருவா ட்சி.] A flower shrub, a kind of fragrant jasmine, கருமுகைச்செடி. 87)

ilāmaccai (p. 54) --இலாமிச்சை, s. A species of grass with a fragrant root-the cuscus, விழல். Andropogon muricatum. Wils. p. 719. LAMAJJAKA. (c.) இலாமிச்சம்வேர், s. It's fragrant root. 6)

iḷai (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To tire, grow weary, be fatigued, exhausted, to languish, தொய்ய. 2. To grow emaciated, be lean, meagre, &c., மெலிய. 3. To be worn out with age, sickness, &c., to become decrepit, தளர. 4. To become poor, be worn out--as land by continued cultivation, want of manure, &c., சக்திகுறைய. 5. To grow weak and wanting in luxuriance or fruitfulness--as trees, rice, &c., to fade--as a color, வளங்குறைய. 6. To fail before a foe or rival, to yield to superior force, தோற்க. ஒருத்தனுக்கொருத்தனிளையான். One is not inferior to the other, one will not yield to the other (they will fight till they die, except they to parted). இளைத்தோய, inf. To be exhausted from over-exertion. இளைப்பு, v. noun. Weariness, fatigue, exhaustion, faintness, மெலிவு. இளைப்பறுதி, s. Recruiting, recovery from fatigue. இளைப்பாயிருக்க, inf. To be wearied. இளைப்பாற, inf. To rest, take rest, repose, இளைப்புத்தணிய. இளைப்பாறுமண்டபம், s. A room for rest or repose--1. For idols after a procession, before they are set in the usual place. 2. For kings, or other distinguished personages after journey. to wash their feet, &c. before entering their house, வசந்தமண்டபம். இளைப்பாற்ற, inf. To refresh, cause to rest, show civilities, &c. to travellers or weary persons, இளைப்பொழிக்க. வழியிளைப்பாற்ற, inf. To entertain and refresh travellers, offering them a seat, water to wash their feet, fanning them, &c. மன்றலந்தென்றல்வீசி வழியிளைப்பாற்றினாளே. She (the Ganges) refreshed them by causing the fragrant south wind to blow. (பாரதம்.) இளைப்பாற்றி, s. Rest, resting, repose, cessation, இளைப்புத்தணிகை. இளைப்புற, inf. To be fatigued, to grow weary. 10)

uciram (p. 59) --உசீரம், s. The root of a fragrant grass, இலாமிச்சைவேர், Andropogon muricatum. Wils. p. 164. USHIRA. 42)

uṭai (p. 59) s. Wealth, செல்வம். 2. Owning, belonging to, being owned, possessed, உடைமை. This word is conjugated as a symbolic verb, in the various inflections of which, or in the abstract form உடைமை, it chiefly obtains; when used as a qualifying prefix in its simple form, except as a participle, it requires the reduplication of the hard letters. பாட்டுடைத்தலைவன், s. The patron of a poem to whom it is addressed. 2. The hero of a poem. உடைப்பெருஞ்செல்வர், s. Those possessed of great wealth. உடைத்து. Third person sing. neut. of a symbolic verb often used appellatively with ஆகுதல். It has, possesses, belongs to, is subject to. இது அவற்குடைத்து. This belongs to him. மகிமையுடைத்தானமோட்சம். Glorious bliss. அச்சாணியன்னாருடைத்து. (The world) possessing persons as important (to society) as the linch pin is to a chariot. (குறள்.) யாக்கைஅழிவுடைத்தாயிருக்கின்றது. The body is perishable. உடைத்தானவன், s. A proprietor, possessor, one subject to.--Note. This form, though a solecism, is allowed. உடைய. The participle of the verb, (1) used as a form of the sixth or possessive case, ஆறாம்வேற்றுமைச்சொல்லுரு பு--as என்னுடையபொருள், my property. 2. Affixed to nouns it governs the accusative case expressed or understood--as மரத்தையுடையவன், the owner of the tree. Sometimes it is annexed to the dative --as பொருளுக்குடையவன், an heir. என்னுடையது. It is mine. மணமுடையபூ, s. A fragrant flower. மரத்தினுடையகொம்பு, s. The branch of a tree. உடையவன்--உடையான், (third pers. masc. sing.) He has, he possesses, (often used appellatively). 2. appel. n. He who has, he who possesses. (a) the owner, the possessor, (b) the Supreme Being, (c) a rich man, (d) a king, a lord, (e) the master of the house. உடையார், s. The rich, the wealthy, the opulent. 2. [prov.] A district officer. 3. A title among some tribes of Hindus. உடையார்முன்னில்லார்போல். Like the poor in the presence of the wealthy. ஆஸ்திக்குடையவன், s. An heir. மண்ணுடையான், s. A potter, குயவன். ஆஸ்தியுடையவன், s. A proprietor. ஊருடையார், s. A district officer, a registrar of land, &c. வீட்டுடையான், s. The master of a house, the husband. 99)

uṇṭā (p. 59) கிறது, னது, கும், க, v. n. To come into existence, to rise into being, happen, occur, take place, become, to be formed, to form, to concrete, உளதாக. 2. To become, to be made or created, தோன்ற. 3. To be conceived, to have origin, கருவுண்டாக. 4. To grow as vegetables, thrive, flourish, to be produced, be productive, &c., முளைக்க. 5. To become rich, wealthy, opulent, to prosper, செல்வமுண்டாக; [ex உள்.] (c.) உண்டாயபோழ்தினுடைந்துழிக்காகம்போற்றொண் டாயிரவர்தொகுபவே. Thousands crowd about the wealthy as crows about a corpse. (நாலடி.) எனக்குண்டானவுடைமை. My property. உலகமுண்டானதுமுதல். From the creation of the world. பிள்ளையுண்டாயிருக்கிறவன். A pregnant woman. சதுரக்கள்ளியிலகிலுண்டாகும். In the prickly pear grows the (fragrant) agillochum. உண்டாயிருக்க, inf. To have, belong to, exist. அவள்நாலுமாதமுண்டாயிருக்கிறாள். She is advanced four months in pregnancy. உண்டானவன், appel. n. One who has wealth--as உள்ளவன். 120)

uyir (p. 63) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To live, revive, come to life--as one dead; to be restored to life or feeling--as a benumbed or injured limb, to be reanimated, &c., உயிரடைய. 2. (p.) To breathe, respire, மூச்செறிய. 3. To blow or move--as a soft wind; to become diffused--as odors, வீச. 4. v. a. To issue, emit fragrance, &c., exhale, eject, discharge, set at liberty, வி டுக்க. 5. To give birth to, yield, produce, ஈன. 6. To smell, மோக்க. அவள்கருவுயிர்த்தாள். She has borne a child. மருவுயிர்க்குநறுந்துளவு. The fragrant Tulasi (Ocimum sanctum), which emits odor. (பாரத.) உயிர்த்தெழ, inf. To rise to life, to be restored to life, be reanimated, உயிரடைந்தெழ. உயிர்ப்பன, s. Living creatures, சுவாசமுடையன. உயிர்ப்பிக்க, inf. To cause to live, raise, or restore to life, to revive, reanimate, resuscitate, பிழைப்பிக்க. உயிர்ப்பு, v. noun. Reanimation, revival, உயிர்க்கை. 2. s. Breath, respiration, சுவாசம். 3. Wind, air, காற்று. 4. (fig.) Good smell, சுகந்தம். (p.) நெட்டுயிர்ப்பெறிய--நெட்டுயிர்ப்பு வீங்க, inf. To fetch a long breath, to sigh. 22)

uriñu (p. 64) --உரிஞ்சு, கிறேன், உரிஞி னேன்--உரிஞ்சினேன், வேன், உரிஞ--உரிஞ்ச, v. n. and a. To rub one's self, rub as beasts, chafe, உராய. 2. To become rubbed or grazed against a thing, to be bruised, excoriated, grazed off, &c., தேய. 3. To rub against one another--as trees, உரோச. 4. To rub away, wear away by rubbing, grind away --as sandal, to triturate, அரைக்க. (p.) நறுங்குறடுரிஞ்சுபூந்தேய்வை. The soft paste produced by triturating the fragrant sandal wood. (நைட.) உவாமதியுடலுரிஞ்சுதலாற்பிள்ளைவெண்மதியாதனன் றென்பபெரிதவக்கும். The full moon grazing his body (in passing through the window) wished himself young again. (நைட.) 16)

eruvai (p. 73) s. Blood, உதிரம். 2. An eagle, கழுகு. 3. Copper, செம்பு. 4. A species of reed, கொறுக்கை. 5. A kind of grass with a fragrant root, sometimes eaten, கோரை. 6. An ass, கழுதை. 7. Elephant, யானை. (p.) 102)

ēlam (p. 79) s. Cardamom, the plant or seed, ஆஞ்சி, Elettaria cardamomum. Wils. p. 173. ELA. 2. (p.) An unguent for perfuming the hair of women, மயிர்ச்சாந்து. 3. (சது.) Aromatic spices, வாசனைப்பண்டம். ஏலக்காய், s. The berries of the cardamom. ஏலக்குழல்--ஏலவார்குழல், s. A perfumed hair knot. (சத. 6.) ஏலக்குழலார், s. Ladies with fragrant hair. ஏலப்பாட்டு, s. A waterman's song--the word ஏலம் occurring, கப்பற் பாட்டு. ஏலரிசி, ஏலவரிசி, s. The seed of the cardamom. ஏலாதிகடுகம், s. An electuary, ஓர் மருந்து. ஏலாதிசூரணம், s. A medicinal powder. ஏலாதிமாத்திரை, s. A medical pill. சிற்றேலம், s. A small cardamom. 54)