toḷtoḷttl (p. 262) v. noun. Being slack, lex, தளர்வு. (c.) தொளதொளப்பு. Laxness, slackness, தளர்வு. தொளதொளெனல். Being slack, &c., நெகிழ்வு. தொளதொளென்றுபோகிறது. It (a key) enters into the hole. பேச்சுத்தொளதொளக்க. To speak waveringly, undecidedly, &c. 114)

toḷāyirm (p. 262) s. [ தொள்ளாயிரம்.] Nine hundred. (c.) 115)

toḷi (p. 262) s. [prov.] Mud, mire, சேறு. (c.) 116)

toḷi (p. 263) s. (St. துவனி.) Sound, noise, intonation, twang, peal, ஒலி. 2. Tone musical sound, கண்டத்திசை. 3. A figure of sound, change of meaning in a word or phrase by change of sound. (c.) தொலிச்சிலேடை, s. A சிலேடை in which there is only one important meaning, a part of the pharase being merely to make the pun, as ஒற்றுப்பெயர்த் தல். தொனியர்த்தம், s. Figurative meaning. தொனிவைக்க, inf. To make a great sound, noise, roar, &c., பேரொலிசெய்ய. 17)

toḷukku (p. 262) கிறது, தொளுக்கினது, ம், தொ ளுக்க, v. a. [prov.] To tie loosely, தொடுக்க. 2. To fasten or attach loosely, as some jewels, தளரக்கட்ட. தொளுக்குக்கொண்டை, s. Loosened lock of hair. 117)

toḷai (p. 262) s. [also துளை.] Hole, orifice, aperture, perforation, bore, துவாரம். 2. Gateway, passage, thoroughfare, opening, வாயில். 3. The hollow of a tube, உட்டுளை, 4. Bambu, மூங்கில்; [ex தொள்.] 118)

toḷai (p. 262) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut out a hole with a chisel, to bore a hole. [See துளை, v.] 2. (fig.) To tease. 119)

toḷ (p. 263) --தொள்ளு, கிறேன், தொள்ளி னேன், வேன், தொள்ள, v. a. To perforate, make a hole with an instrument, துளைக்க. 2. [vul.] To become weak, infirm, as a person, நெகிழ. தொள்ளல், v. noun. Hole, perforation, துளை, 2. Weak, flabby, infirm state, நெ கிழ்வு. தொள்ளற்சரீரம், s. A weak, flabby body. 6)

toḷku (p. 262) s. A pit, as excavation, குழி; [ex தொள், et கு.] (கம்பராமா.) 120)

toḷḷm (p. 262) s. Mud, mire, சேறு. 2. (திவா.) A flat, a raft, தெப்பம்.

toḷḷāṭi (p. 263) s. [prov.] A weak, reduced person; flaceid or decrepit, as persons or beasts; growing lax, as the muscles, வலியிலி. தொள்ளாட, inf. To become weak, as தள்ளாட. 2)

toḷḷāyirm (p. 263) s. [com. தொளாயி ரம்.] Nine hundred, ஒன்பதுநூறு. (p.) 3)

toḷḷāḷi (p. 263) s. [vul. for தொழிலாளி, which see.] An artificer. 4)

toḷḷi (p. 263) s. Soft mire, குழைசேறு. 5)

toḷḷai (p. 263) s. Hole, perforation, துளை. 2. A tube, a pipe, துளையுடைபொருள். 3. A navigable vessel, மரக்கலம். (சது.) தொள்ளைக்காது, s. A perforated pendent ear-lobe. See காது. தொள்ளைக்காதன், s. [fem. தொள்ளை காதி.] A man who has pendent ears. as a Maravan, kallan, San'an, &c. 7)