ulaicl (p. 66) s. [a corruption of உலை தல்.] Disordered state of circumstances, trouble, vexation, ruined state of a house, furniture, &c., derangement, கெடுதல். 31)

uẕitrl (p. 67) v. noun. Moving about, going to and fro--as fishes in a pond, &c., being unsettled, unsteady, திரிதல். 2. Turning about, whirling, சுழலல்; [ex உழி, et தரல், giving.] (பாரதி.) (p.) 21)

uṟkai (p. 68) s. A fire-brand, கடைக் கொள்ளி. 2. A meteor, விண்வீழ்கொள்ளி. Wils. p. 163. ULKA. 3. A star, விண்மீன். (p.) 22) *

uṭukkai (p. 59) s. A small kind of drum, tapering in the middle, இடைசுருங்குபறை. 2. Tambourine, ஓர்கட்பறை. 91)

uttēcam (p. 61) s. Intention, object, motive, design, நோக்கம். 2. A guess, conjecture, rough estimation, a general calculation, மதிப்பு. 3. Statement or declaration of the subject (the name merely) to be discussed--one of the three divisions of போ தரப்பிரகாரம், போதப்பிரகாரமூன்றினொன்று. Wils. p. 149. UDDESHA. அவனையுத்தேசித்து. For his sake. உத்தேசமாகச்சொல்ல, inf. To give a guess, a rough estimate, &c. உத்தேசம்பார்க்க, inf. To make an estimate. 18)

uṇr (p. 59) --உணரு, கிறேன், உணர்ந்தே ன், வேன், உணர, v. a. To be conscious, to feel mentally, to perceive, understand, comprehend, arrive at, or possess full and perfect knowledge, அறிய. 2. To discern, distinguish, பகுத்தறிய. 3. To think, reflect or consider, meditate, contemplate, நினைக்க. 4. To feel, perceive by the touch, பரிசித்தறிய. 5. To learn, acquire knowledge, கற்றறிய. 6. To become reconciled-as man and wife, be reunited after a love quarrel, ஊடறீர. 7. To become free from delusion, doubt, error, &c.--as in waking from sleep; recovering from languor; acquiring spiritual perception, &c., தெளிய. (p.) தெய்வப்புலவனுக்குநாவுணருஞ்சித்திரவோடாவிக்கு க்கையுணரும். The tongue of the inspired poet and the hand of the painter perform their functions intuitively. [prov.] உற்றுணரெங்களிலொருவன். One of us who have been initiated. (பாரதம்.) உணராமை, neg. v. noun. Stupor, want of perception, knowledge, feeling, &c., அறியாமை. 2. Insanity, intoxication, infatuation, bewilderment, உன்மத்தம். உணருமறிவு, s. Instinct, intuition. 2. Ready apprehension, cleverness. உணர்ந்தோர்--கற்றுணர்ந்தோர், s. The learned, persons of profound erudition, men of ability. உணர், v. noun. Feeling, perception, knowledge, intellect, உணர்வு. உணர்ச்சி, v. noun. Consciousness, feeling, intuition, perception, discernment, understanding, sensibility, knowledge, wisdom, judgment, experience, reason, learning, &c., acquiring knowledge, உணர்வு. என்காலிலேயுணர்ச்சியில்லை. My leg is devoid of feeling, affected by paralysis, &c. உணர்தல், v. noun. Being reconciled--as man and wife after a lovequarrel. ஊடலுணர்தல்புணர்தலிவைகாமங்கூடியார்பெற் றபயன். Disunion, reconciliation and the pleasures of love, those are the fruits of matrimony. (குறள்.) உணர்த்தி, s. [vul. prop. உணர்ச்சி.] Feeling. உணர்த்தியற்றவன், s. A man past feeling, one devoid of sensibility. உணர்த்தியுள்ளவன், s. A man of sensibility, one who is affected by the wants of others. உணர்வு, v. noun. Feeling, consciousness, intuition, perception, understanding, knowledge by means of the senses, உணர்கை. 2. Clear discernment, intellect, reason, தெளிவு. 3. Cessation from sleep, love quarrels, &c., ஊடலுந் துயிலுநீங்கல். 4. Acquiring of knowledge, learning, experience, acquaintance with science, &c., கற்றுணர்கை. 5. A sense, புலன். 6. Separation, நீங்கல். உணரவுணருமுணர்வுடையாரைப்புணரப்புணருமா மின்பம். To be united in friendship with the prudent who think of what they ought to think is productive of the highest felicity. (நாலடி.) உள்ளத்துணர்வுடையான். A man of great wisdom. உணர்வுகேடு, s. Forgetfulness, listlessness, inattention, உணர்ச்சியின்மை. 2. Want of understanding, அறிவீனம். நுண்ணுணர்வு, s. An acute perception. தேர்ந்தவுணர்வினன், s. A man of improved understanding. தளர்ந்தவுணர்வினன், s. A dull man, one slow of understanding. 114)

uṟcarppiṇi (p. 68) s. A Jaina division of time, a long period described as ten crores of crores of oceans of years; this period alternates with one of similar duration. Wils. p. 144. UTHSARPIN'EE. 2. A period of time symbolized by the waxing of the moon and distinguished by longevity and abundance, opposed to அவசர்ப் பிணி, symbolized by the waning of the moon and distinguished by shortness of life and want, உலகம், வாணாள், போகம்முதலிய வைகளால் வளர்பிறைபோற் பெருகுங்காலம். 24) *

utai (p. 60) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kick, காலாலுதைக்க. 2. To discharge, (arrows, &c.), பிரயோகிக்க. 3. To reject advice, அலட்சியம்பண்ண. 4. v. n. To receive a counter impulse as a missile, weapon, or ball, to resile, தாக்க. இளவல்கார்முகமுதைக்கும்வாளிழை. The shower of arrows which the younger brother (of Vigneswera) discharged from his bow. (பாரதம்.) என்பேச்சையுதைத்துத்தள்ளிப்போட்டான். He spurned and rejected my advice. குதிரையுதைக்கிறது. The horse kicks. காலினாலுதைத்துருட்டினான். He kicked and rolled (him) with the foot. உதைத்திழுக்க, inf. To pull with all force. உதைத்துத்தள்ளிவிட, inf. To kick out, to spurn. உதைத்துவிழுத்த, inf. To cause to fall by a kick. குரங்குதேங்காய்க்குலையையுதைத்துவிழுத்தியது. The monkey kicked off the cluster of cocoanuts. உதை, v. noun. A kick, காலெறி. 2. Pressure of the foot--as of one pushing, a prop. &c., காலாலழுத்துகை. 3. A prop set obliquely, முட்டு. உதைகால், s. A prop set against a bending wall, a falling tree, &c., முட்டுக் கால். உதைகால்கொடுக்க, inf. To prop, to put a buttress, முட்டுக்கால்கொடுக்க. உதைகாற்பசு, s. A cow that kicks when she is milked. உதைகொடுக்க, inf. To give a kick, உதைக்க. 2. To set a prop slantingly against a wall, a tree, &c., முட்டுக்கொ டுக்க. 3. [prov.] To push and give impulse to a swing, ஊஞ்சலுதைக்க. உதைகொடுத்துக்கொண்டுநிற்க. To stand with the foot raised and supported on something. 2. (fig.) To resist advice, to be refractory. உதைசுவர், s. A buttress, முட்டுச் சுவர். உதைமானம், s. A prop, a support --as உதைகால். உதையுண்ண, inf. To be kicked. உதையுண்ணி, s. One who deserves to be kicked. உதைப்பு, v. noun. Kicking, striking, உதைக்கை. 2. Rebounding, recoiling, தாக் குகை. 3. Tremor, trepidation, பயம். 25) *

uruci (p. 65) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To relish, to be tasteful, be pleasant to the senses, சுவைதோன்ற. அதுஎனக்குருசிக்கிறது. I like that. வேம்புருசிக்குமோ? Can one relish, or like the taste of the margosa tree? உண்ணமுதினுருசிக்குமுருவசி. Urvasi; delectable as ambrosia to the taste-- 14)

uyr (p. 63) --உயரு, கிறேன், உயர்ந்தேன், வேன், உயர, v. n. To rise, become high, tall, elevated, to grow, or rise high, வளர. 2. To rise as water; to ascend as a paper kite; to rise towards the meridian as a heavenly body, மேலெழ. 3. To become proud, vain, self-conceited, consequential, to be elated, இறுமாக்க. 4. To be excellent, exalted, eminent, dignified, மேன்மையுற. In neuter forms it is found chiefly in the past tense. 5. To be raised or lifted up, உன்ன தப்பட. உயரப்பறந்தாலுமூர்க்குருவிபருந்தாமோ? Though it soars high, will the sparrow become a hawk? ஓதற்றொழிலுரித்துயர்மூவருக்கும். The study of the vedas belongs to the three superior castes. வரம்புயரநீருயருநீருயரநெல்லுயருநெல்லுயரக்குடி யுயருங்குடியுயரமுடியுயரும். As the banks are raised, the water will rise, as the water increases, so will the rice, rice will increase population, and as the population increases, so will the dignity of the crown. உயரநினைப்பவன்தாழ்வான். He who is intent to rise will fall. தானியமுயந்துவிற்கிறது. Grain sells cheap. மாற்றுயர்ந்தபொன். Gold of a superior quality, high standard. உயரஇருந்துவிழ, inf. To fall down from above. உயரக்கட்ட, inf. To build a structure higher. உயரக்கிளம்ப, inf. To rise--as a bird from the ground, &c. உயரப்பார்க்க, inf. To look upward. 2. To seek to rise, aspire, seek dignity, &c. உயரப்போக, inf. To go up. உயரவெறிய, inf. To fling up. உயரவேற, inf. To ascend, rise, to mount up. உயர், rel. part. High, elevated, eminent. உயரில்லறம், s. High domestic virtue. உயர்குலம்--உயர்ந்தகுலம், s. A high caste. உயர்குலத்தோர், s. Persons of high caste or family. உயர்திணை, s. [in grammar.] The superior or rational class. See திணை. உயர்தினம், s. A high day, a festival, பெருநாள். உயர்நிலம், s. High land, a hillock, a hill, மேடு. 2. The world of the inferior gods, தேவலோகம். 3. An upper room or terrace, உப்பரிகை. உயர்நிலத்தோர், s. The gods, the celestials, வானோர். உயர்நிலை, s. Swerga, சுவர்க்கலோ கம். 2. An upper room, மேன்மாடம். உயர்ந்தசரக்கு, s. Valuable commodities, choice articles. 2. [in sarcasm.] A great person--as, அந்தவுயர்ந்த சரக்குவரமாட்டாது, That precious piece of goods (great personage) will not deign to come hither. உயர்ந்ததமிழ், s. High poetic Tamil, above the comprehension of the vulgar. உயர்ந்தகுளச்சி, s. A kind of prepared arsenic, பவளப்புற்றுப்பாஷாணம். உயர்ந்தபாறை, s. A high rock. உயர்ந்தமனுஷன், s. A tall man. 2. A man of high station. உயர்ந்தவயசு, s. A great age, advanced age. உயர்ந்தோர், s. The great, the learned, the renowned, the exalted in piety, virtue, austerities, &c., sages, ascetics, சான்றோர். 2. High caste persons, உயர்குலத்தோர். 3. The celestials, வானோர். 4. Brahmans, பார்ப்பார். உயர்மலை, s. A high mountain. உயர்ச்சி, s. [impr. உயர்த்தி.] Height, elevation, loftiness, altitude, eminence, sublimity, உயர்வு. 2. Excellency, superiority, dignity, moral worth, exaltation, மேன்மை. உயர்த்திதாழ்த்திபார்த்தல். Regarding the hours of one's caste, rank, property, &c., fastidiously. உயர்ச்சிகாட்ட, inf. To show one's superiority. 2. To exhibit one's real dignity. உயர்பு--உயர்வு, s. Height, loftiness, elevation, உயர்ச்சி. 2. Dignity, greatness, excellence, மேன்மை. 3. Increase, விர்த்தி. உயர்விக்க, inf. To elevate the character of any one, to improve the disposition, increase learning, moral worth, to exalt, dignify, promote, உயர்த்த. 2. To raise the price, increase expenditure, numbers, &c., அதிகப்படுத்த. 3. To raise, lift up, elevate, எடுப்பிக்க. 15)