kintu (p. 109) கிறேன், கிந்தினேன், வேன் கிந்த, v. n. [perhaps from குந்து.] To stand or walk on the toes (with one foot or both); to go a tip-toe, படங்குந்திமிதிக்க. 2. To hop, to leap about on one leg--as boys in the play called நொண்டிவிளையாட்டு. 3. To limp, to halt, to hobble, நொண்டிநடக்க. (c.) கீற்றுக்கால்கொடுகிந்தித்திரிவீர்காள். O ye that limp about with chapped feet. (p.) கிந்திநடக்க, inf. To walk on the toes. 2. To hobble, to limp. கிந்திநிற்க, inf. To stand on tip-toe. கிந்தியடிக்க, inf. [prov.] To hop about in a square made on the sand, touching others in the way, &c.; a kind of play among boys. கிந்துகாலன், s. (fem. கிந்துகாலி.) [vul.] A man that hobbles, going a tip-toe on one foot, குந்துகாலன். 57)

kcṭṭai (p. 85) s. [prov.] Astringency as of some unripe fruits, astringent matter, bitterness, துவர்ப்பு. கசட்டைத்தயிர், s. Curds from which the better part has been removed. கசட்டைப்பிஞ்சு, s. Astringent unripe fruits. 40)

kl (p. 96) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. and n. To mix, commix, intermix, mingle, blend, combine, join, unite, compound, incorporate, amalgamate, கூட்ட. 2. To adulterate, debase, dilute, கலப்பாக்க. 3. To mix in friendship, hold intercourse, to be intimate, to associate with, be kind, to commune, ஒற்றுமையுற. 4. To form marriage or other alliances, சம்பந்தங்கலக்க. 5. To copulate, cohabit, புணர. To mingle in battle as opposing armies, to come to close combat, போர்கலக்க, 7. To coalesce, join--as flame, &c.; to become absorbed--as the soul in the deity; to flow together, combine--as sounds; to unite --as vowel sounds in forming diphthongs, &c., சேர 8. (p.) To sound inarticulately. எழுத்தின்றியொலிக்க. மனங்கலந்தநட்போர். Intimate friends. நல்லுறவிலேநஞ்சுகலந்தது. Poison is mixed with intimate friendship. கலந்தவர்--கலந்தார், s. Lovers, அன்பர். 2. Relations, உறவினர். (p.) கலந்துகட்டிப்பரிமாற, inf. To mix promiscuously in a feast without reference to caste, rank, &c. 2. To use ornaments or other property in common. கலந்துபோக, inf. To be mixed, be reconciled. கலந்துபோட, inf. To mix. கைகலக்க, inf. To come to close engagement. சம்பந்தங்கலக்க, inf. To form family alliances. அன்புகலக்க, inf. To reciprocate affection, to cultivate mutual friendship. போர்கலக்க, inf. To engage in battle. உறவுகலக்க, inf. To intermarry in new families. கலத்தல், v. noun. Copulation, mixture, 2. Inarticulate sound, எழுத்திலாவோ சை. கலப்பு, v. noun. Mixture, commixture, compound, combination, amalgamation, கலக்கை, 2. Friendship, intercourse, intimacy, உறவாகுகை. 3. Debasement, adulteration, alloy, a thing adulterated, a mongrel, சங்கரம். 4. Copulation, புணர்ச்சி. கலப்பாக்க, inf. To mix, commix, intermix. கலப்பிடம், s. Mixture. கலப்பில்லாதபால், s. Unadulterated milk. கலப்பில்லாதபொன், s. Pure gold. இரத்தக்கலப்பு, s. Consanguinity, affinity. சம்பந்தக்கலப்பு, s. Marriage alliance. சாதிக்கலப்பு, s. Intermarriage of different castes. தானியக்கலப்பு, s. The mixture of the nine kinds of grain, நவதானியக்க லப்பு. கலவை, v. noun. A mixture, a compound, கலப்பு. 2. Compound perfumed ointment, பரிமளச்சேறு. 3. Lime and sand mixed for mortar, சாந்து. 4. Promiscuous arrangement, miscellany, சங்கீரணம். பாலுந்தேனுங்கலந்தகலவை. A composition of milk and honey. குறள். கலவைச்சேறு, s. A compound odoriferous ointment. கலவைத்தசை, s. Complex muscle. கலப்பிக்க, inf. [causative of கலக்க.] To cause to mix, to distribute, கலக்கச் செய்ய. அன்னசாரத்தைக்கலப்பிக்க, inf. To distribute or diffuse the essence of the food or chyle through the blood vessels --as the office of the வியானவாயு, See வாயு. 197) *

kantakam (p. 92) s. Brimstone, sulphur, ஓர் மருந்து. Wils. p. 28. GANT'HAKA. 2. One of the thirty-two kinds of arsenic in its natural state, அவுபலபாஷாணம். கந்தகசிந்தூரம்--கந்தகசுண்ணம்-கந்தகநீறு--கந்தகபஸ்பம், s. Calcined brimstone. கந்தகதிராவகம், s. Sulphuric acid, ஓர்திராவகம். கந்தகதைலம், s. Sulphuric ointment (for the itch), ஓர்தைலம். கந்தகபாஷாணம், s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். கந்தகபூமி, s. A hot climate, the heat being ascribed to sulphur under the soil, கந்தகநிலம். கந்தகமலை, s. A sulphur mine. கந்தகரசாயனம், s. A kind of medicine made of sulphur, ஓர்மருந்து. கந்தகவுப்பு, s. Salt produced from sulphur, கடுங்கூர்மை. நெல்லிக்காய்க்கந்தகம்--சுரைக்கந் தகம், s. Different preparations of sulphur and arsenic. கோழித்தலைக்கந்தகம், s. A kind of prepared arsenic. 27) *

kiṉṉaram (p. 112) s. A sweet-singing bird, probably the Canary bird, கின்னரப்புள். 2. The vina or Indian lute, commonly with two strings, ஓர்யாழ். 3. A water-fowl in general, நீர்வாழ்பறவை. 4. An owl, the ஆந்தை. கின்னரச்சுரை, s. A creeper bearing a kind of gourd whose shell is used for a calabash of the lute, ஓர்சுரை. கின்னரம்வாசிக்க--கின்னரங்கொட்ட inf. To play on the lute. 42) *

kṇṇā (p. 90) s. A bushy tree, ஓர்மரம். 2. Long-pepper, திப்பிலி, Piper longum. 15)

klkkm (p. 96) s. Distress, affliction, adversity, துன்பம். Noise, shouting, ஆரவா ரம். 3. Perplexity, embarrassment, discomposure, bewilderment, anxiety, தெளிவின்மை. 4. Fear, dread, அச்சம். 5. Grief, sadness, sorrow, dejection, சஞ்சலம். கலக்கங்கொள்ள, inf. To be sad. கலக்கந்தீர, inf. To be relieved from fear. 2. To be removed as a cause of fear--as female, war, postilence, &c. 201)

kṟki (p. 102) s. A horse, குதிரை. 2. Vishnu in his tenth incarnation as a destroyer, when he assumes the shape of a horse to destroy the wicked; this is yet future, விட்டுணுஅவதாரத்திலொன்று. 3. A temple, தே வாலயம். (சது.) (p.) 16)

kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

kiricai (p. 109) s. Vulgarly for கிரியை. 110)