kaṭampam (p. 87) s. A tree, கடம்பு. 2. A medicinal seed, the வாலுளுவை. (p.) 15)

kiṭṭlr (p. 109) s. (pl.) Enemies. See under கிட்டு. 25)

kvīṉm (p. 98) s. A place where cattle have grazed, பசுமேய்ந்தஇடம். (p.) 43)

kppṭm (p. 94) s. Cloth, சீலை. (p.) 20)

kañcaṉam (p. 86) s. A kind of wagtail, வலியான், Gracula religiosa. Wils. p. 269. KHANJANA. 2. A black bird, கரிக்குருவி. 3. A mirror, கண்ணாடி. 4. A kind of cymbal, கைத்தாளம். (p.) 22)

kiḷr (p. 111) s. Light, lustre, brightness, பிரகா சம். 2. Farina, pollen of flowers, பூந்தாது.

kvṉi (p. 98) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. and v. n. (c.) To be attentive, to attend to, to take notice of, to heed, observe, exercise thought, நினைவுகூர. கவனித்துக்கேட்க, inf. To hear attentively. கவனித்துப்பார்க்க, inf. To look at with attention, to heed, observe. கவனிப்பு, v. noun. Attention, care, கவனிக்கை. 15)

kvi (p. 98) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cover-as with an umbrella; to canopy, over-spread, bend inwards, மூட. (p.) குடைகலித்தான். He covered himself with an umbrella. கவிப்பு, v. noun. Covering, concavity, a bending, curvity, flexure, inclination, மூடுகை. 2. s. An unbrella, a canopy, குடை. (p.) 3. In divination by astrology, the signs which stand as many signs forward from the rising sign, as the situation of the sun is from the ஆரூடம், இராசிக்கவிப்பு. (See ஆரூடம் and உதயம்.) 4. Partiality, affection, bias, favoritism, மனங்கவிப்பு. அவரிவர்கள்மேலேகலிப்பாயிருக்கிறார். He is partial, favorably inclined, &c., toward them. 26)

kāy (p. 104) கிறேன், ந்தேன், வேன், காய, v. n. To be heated, boiled, cooked, &c., as liquids by fire, நீர்முதலியனகாய. 2. To be warmed, heated, &c., by fire or the sun; to be withered, tanned, &c., slightly--as vegetables by the sun; to become parched--as the lips or mouth; to be dried and hardened--as the ground; to dry, உலர. 3. To warm one's self, to become warm, குளிர்காய. 4. To be hot--as in a fever; to heat--as the fever, சுரங்காய. 5. To shine, to emit rays, பிரகாசிக்க. 6. To be dried--as the humors of the body; to become emaciated, to suffer from hunger, மெலிய. 7. To dry up, to begin to heal--as a sore, a wound, a boil, &c.; to cicatrize, புண்ணாற. 8. To be displeaced, indignant, provoked; to show signs of anger, கோபிக்க. 9. To be distressed by love-sickness caused by the moon, the warm season. &c., காமத்தால் சோர. 1. To be furious, சினக்க. 11. v. a. To speak sharply; to reprove, scold, reprimand, கடிய. 12. To emit, to shed, to pour forth, கால. 13. To dislike, to offend, வெ றுக்க. 14. To cut, sever, வெட்ட. 15. To burn, consume, எரிக்க. காய்ந்தாருந்தெய்வமுங் கையொத்துநிற்கிறது. The deity sides with my enemy against me. ஆலங்காய்வெண்மதி. The pale moon emitting poison. எல்லாருஞ்சும்மாகாய்கிறார்கள். They are all at variance with me for nothing. தூதுவரைக்காய்ந்தான். He scolded the messengers. நிலா நன்றாய்க்காய்கிறது. The moon shines very brightly. மனிதர்மேற் காய்ந்துவிழுகிறான். He falls foul of persons. காய்ஞ்சுபோக--காய்ந்துபோக, inf. To grow dry, become parched. கறிகாய, inf. To boil, or be cooked--as curry. குளிர்காய--நெருப்பிற்காய inf. To warm one's self at the fire. சரீரங்காய, inf. To be emaciated--as the body, by fever, hunger, labour, journeying, &c. நிலங்காய, inf. To be dry--as the ground after rain. நிலாக்காய, inf. To shine--as the moon; to have moon-light. வாய்காய, inf. To be dry--as the mouth, lips, &c. வாய்வயிறுகாய, inf. To be parched--as the mouth and heated as the stomach; to suffer with hunger. வெயில்காய, inf. To bask in the sun, to warm one's self in the sun. வெயில்காய்கின்றது. The sun shines hot. காய்கை, v. noun. Heat, drying, scolding, &c. காய்ப்பு, v. noun. Dislike, displeasure, disgust, வெறுப்பு. (சது.) 2. [prov.] Hard, inferior iron, இழிந்த இரும்பு. காய்வு, v. noun. Drying, dryness, காய்கை. 2. Heating, warming with fire or the sun; warmth, heat, நெருப்புமுதலிய வற்றிற்காய்கை. 3. Boiling, வெப்பமுறுகை. 4. Withering--as the body; emaciation, மெலிவு. 5. Starving, starvation, பசிவாட் டல். 6. Anger, irritation, indignation, pique. umbrage, கோபம். 7. Shining, ஒளியெறிக்கை. 91)

kaṉmam (p. 102) s. Moral actions, especially in their effects--as the cause of transmigrations and their accompanying joys and sorrows, pleasure and pains, intelligence or stupidity, &c., சஞ்சிதகன்மம். 2. Actions, செய்தொழில். 3. Evil actions, evil, vice, தீவினை. (See கருமம்.) 4. Fate, destiny, the fruits, retributions, &c., of actions in former births, பிராரத்தகன்மம். Wils. p. 198. KARMMAN. In the Agamas, actions and their effects are of three classes, viz: 1. ஆகாமியம், moral actions, good and evil of the present life, considered as the source of future births with their suffering and enjoyment. 2. சஞ்சிதம், the accumulated actions of the soul in former births, the retributions of which are to be experienced in future transmigrations. 3. பிராரத்தம் or பிராரத்துவம், the enjoyment and sufferings apportioned to the soul in the present state --as the retributions of actions in former births. அவனைக்கொல்லாதேகன்மம்பிடிக்கும். Do not kill him, if you do, the action will seize you. கன்மங்கட்டுப்பட, inf. See கருமங் கட்டுப்பட. கன்மகாண்டம், s. A medical book treating of diseases, as caused by the sins of former births, and the means necessary to remove them, so that medicines may prove effectual, ஓர்வைத்தியநூல். கன்மசண்டாளன், s. See கரும சண்டாளன். கன்மசாந்தி, s. A ceremony for the expiation of the evil of former deeds, கருமநிவர்த்தி. கன்மஞ்செய்தகுடி, s. A family guilty of wicked actions in former births, now made manifest by their sufferings. கன்மத்தியாகம், s. Expiation of the evil of a former birth. கன்மத்துரோகி, s. A wicked wretch, a criminal, சண்டாளன். கன்மநிவர்த்தி--கன்மநிவாரணம், s. See கருமநிவர்த்தி. கன்மந்தொலைய, inf. To become extinct, to be worked or eaten out and terminated--as former evil deeds. கன்மபந்தம், s. [as கருமபந்தம்.] The bond or connexion between the sins of former births and their subsequent punishment. கன்மபரிபாகம், s. Ripening, or expiration of the accumulated merit of the actions of former births, கன்மவொழிவு. கன்மபாதகம், s. A heinous crime. கன்மபாதகன், s. One guilty of some heinous crime, கொடியபாதகன். கன்மபூமி, s. The earth as the theatre of moral actions, or place where virtue and vice are practised, and their respective merit and demerit accumulated, பூலோகம். கன்மம்பிடிக்க, inf. To attend, follow, or pursue--as the guilt of crimes personified. கன்மம்புசிக்க, inf. To experience the good or evil of former actions. கன்மவலை, s. The net of moral actions, கன்மபாசம், i. e. the entanglements of births, or actions and their result, in subsequent transmigrations. கன்மவாதனை, s. See கருமவேதனை. கன்மரோகம்--கன்மவியாதி, s. See கருமவியாதி. கன்மவுடம்பு, s. Bodies assumed, as a result of former deeds, கன்மசரீரம். கன்மாதி, s. Funeral rites, &c., for deceased ancestors, கர்மாதி. கன்மி, s. A heinous sinner, a perpetrator of crimes, கருமி. கன்மேந்திரியம், s. The five organs of action, தொழிற்கருவி. See இந்திரியம். 68)