toṉuppu (p. 263) கிறேன், தொனுப்பினேன், வேன், தொனுப்ப, v. n. To chatter, to habble, அலப்ப. தொனுப்பு--தொணுதொணுப்பு, v. noun. Babbling, idle-gossip. தொணுப்பன், s. A babbler, a vain talker. 23)

toṉṟu (p. 263) s. [indect.] Oldness, antiquity, பழமை. தொன்றுதொட்டு. From of old, from time immemorial. (c.) 26)

toppai (p. 262) s. Belly, abdomen, paunch, commonly large, தொந்தி. 2. [in combin. prov.] Blisters in the chicken-pox, itch, &c., கொப்புளம். (c.) தொப்பைவாடுகிறது. The belly is sunk in. தொப்பைக்கணபதி--தொந்திவிநாயகன், s. Ganesa, the belly-god. தொப்பைக்காரி, s. (fig.) A wealthy woman. See under கப்பல். தொப்பைமிளகாய், s. Large, plump chillies, net very pungent. தொப்பைவயிறு--தொந்திவயிறு, s. A large paunch. 83)

tōci (p. 263) s. [change of தோஷி.] A wretch. (c.) 19)

tokk (p. 262) rel. parti. Joined, united, சேர்ந்த; [ex தொகு, v. n.] (p.) தொக்கமனிதர், s. Assembled men. 9)

toṭu (p. 262) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To connect, to join, to communicate with, சேர்க்க. 2. To bind, to fasten, to tie; to link or tie together; to attach; to fix, to place, as the arrow in the bow; to discharge arrows, அம்புதொடுக்க. 4. [prov.] To exercise love, hatred, &c., to cherish, to foster, மனதில்வைக்க. 5. To set on foot, to commence, to enter on, தொடங்க. 6. To join slightly--as boards or threads; to do work superficially; to put on clothes negligently; to put on a garment or ornament, இலேசாய்த்தொடுக்க. 7. [in burtesque with விட.] To bring together a man and woman, commonly clandestinely, பொ ருத்த. 8. To put on or wear sandals, slippers or clogs, செருப்புத்தொடுக்க. 9. To carry on a licentious intrigue, பெண்ணோடுசம்பந் தஞ்செய்ய. (c.) 1. To frame, to form, உரு வாக்க. 11. To fabricate, to forge, to form, a false story, கட்டுக்கதைகட்ட. 12. To make verses, to compose poetry, பாத்தொடுக்க. 13. To bend, வளைக்க. அன்றுதொடுத்து. From, or ever since, that day. அவ்விடம்தொடுத்து. From that place. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. தொடுதோல், s. Sandals, slippers, as தொடுசெருப்பு. தொடுத்தபேச்சு, s. Connected speech, a sentence connected with the context. தொடுத்துக்கட்ட, inf. To fasten together, as beasts, &c., (c.) 2. To fabricate a story, கதைகட்ட. தொடுத்துவிட, inf. To fasten beasts together. 2. To unite persons irregularly in marriage. 3. To put out an apprentice, &c. தொடுத்துவைக்க, inf. To tie or fasten slightly. தொடுவழக்கு, s. An unjust claim, an unjust prosecution, அநியாயவழக்கு. (c.). தொடுவான்-தொடுவான்கயிறு, s. [prov.] A rope attached to a pole, with a swivel, in the threshing floor, to which the inner yoke of oxen is tied; the others being all tied ox to ox, பிணையடிமாட்டிலுள் ளணைக்கட்டுங்கயிறு. தொடுவிலங்கு, s. Fetters confining two persons to each other, இருவரைத்தளைக்கும் விலங்கு. சண்டைதொடுக்க, inf. To pick quarrels. வழக்குத்தொடுக்க, inf. To institute a law-suit. 2. To sue one on false grounds. தொடுப்பு, v. noun. A tie, bandage; fastening, joining, கட்டு. 2. Linking, joining by links. சங்கிலியிடுகை. 3. A loose joining, தளரக்கட்டுகை. 4. Illicit intercourse between the sexes, coupling persons in marriage, &c. clandestinely, தொடுசு. 5. Close intimacy, keeping company with, சேர்க்கை. 6. Pursuit, prosecution, தொடர்ச்சி. 7. Implements for ploughing, கலப்பைமுதலியன, (c.) 8. A fabrication, forgery, கட்டுக்கதை. 9. Slander, aspersion, வெறும்புறங்கூறல். 1. Sandals, பாதரட்சை. தொடுப்பெங்கே. Where is your paramour? தொடுப்புக்கத்தி, s. A sword with an iron guard to cover the arm up to the elbow, ஓர்ஆயுதம். (Old. Dic.) தொடுப்புக்காரன், s. [fem. தொடுப்புக் காரி.] A lecherous person. தொடுப்புண்டாயிருக்க, inf. To have illecit intercource. 42)

toḷḷi (p. 263) s. Soft mire, குழைசேறு. 5)

toṭucu (p. 262) s. (Tel. தொுஸு.) Connexion, ஒட்டு. 2. Concubinage, சம்பந்தம். (c.) இவளுக்குஅவன்தொடுசு. She is his concubine. 40)

tontrai (p. 262) --தொந்தரவு, s. (Tel. தொர.) Trouble, vexation, difficulty, impediment, வருத்தம், (c.) தொந்தரையானகாரியம். A troublesome or vexatious affair. தொந்தரையானவேலை. A difficult work. தொந்தரவுபண்ண, inf. To trouble one. 74) *

toṟu (p. 263) s. Crowd, multitude, collection, assembly, கூட்டம். 2. Herd or flock, cattle, பசுக்கூட்டம். 3. Abandance, copiousness, plenty, பொலிவு. 4. Praticed, trained to work, தொழிலிற்பழகுதல். 5. Slave, menial servant, அடிமை. (சது.) தொறுத்தி, s. As தொறுவி, (R.). தொறுவர், s. (pl.) Herdsmen, இடையர். தொறுவியர், s. [sing. தொறுவி.] Females of the தொறுவர், caste, ஆய்ச்சியர். 15)