toṭukkm (p. 262) s. Gold, பொன், (சது.) 39)

toṭu (p. 262) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To connect, to join, to communicate with, சேர்க்க. 2. To bind, to fasten, to tie; to link or tie together; to attach; to fix, to place, as the arrow in the bow; to discharge arrows, அம்புதொடுக்க. 4. [prov.] To exercise love, hatred, &c., to cherish, to foster, மனதில்வைக்க. 5. To set on foot, to commence, to enter on, தொடங்க. 6. To join slightly--as boards or threads; to do work superficially; to put on clothes negligently; to put on a garment or ornament, இலேசாய்த்தொடுக்க. 7. [in burtesque with விட.] To bring together a man and woman, commonly clandestinely, பொ ருத்த. 8. To put on or wear sandals, slippers or clogs, செருப்புத்தொடுக்க. 9. To carry on a licentious intrigue, பெண்ணோடுசம்பந் தஞ்செய்ய. (c.) 1. To frame, to form, உரு வாக்க. 11. To fabricate, to forge, to form, a false story, கட்டுக்கதைகட்ட. 12. To make verses, to compose poetry, பாத்தொடுக்க. 13. To bend, வளைக்க. அன்றுதொடுத்து. From, or ever since, that day. அவ்விடம்தொடுத்து. From that place. தொடுகயிறு, s. A rope used in ploughing. தொடுதோல், s. Sandals, slippers, as தொடுசெருப்பு. தொடுத்தபேச்சு, s. Connected speech, a sentence connected with the context. தொடுத்துக்கட்ட, inf. To fasten together, as beasts, &c., (c.) 2. To fabricate a story, கதைகட்ட. தொடுத்துவிட, inf. To fasten beasts together. 2. To unite persons irregularly in marriage. 3. To put out an apprentice, &c. தொடுத்துவைக்க, inf. To tie or fasten slightly. தொடுவழக்கு, s. An unjust claim, an unjust prosecution, அநியாயவழக்கு. (c.). தொடுவான்-தொடுவான்கயிறு, s. [prov.] A rope attached to a pole, with a swivel, in the threshing floor, to which the inner yoke of oxen is tied; the others being all tied ox to ox, பிணையடிமாட்டிலுள் ளணைக்கட்டுங்கயிறு. தொடுவிலங்கு, s. Fetters confining two persons to each other, இருவரைத்தளைக்கும் விலங்கு. சண்டைதொடுக்க, inf. To pick quarrels. வழக்குத்தொடுக்க, inf. To institute a law-suit. 2. To sue one on false grounds. தொடுப்பு, v. noun. A tie, bandage; fastening, joining, கட்டு. 2. Linking, joining by links. சங்கிலியிடுகை. 3. A loose joining, தளரக்கட்டுகை. 4. Illicit intercourse between the sexes, coupling persons in marriage, &c. clandestinely, தொடுசு. 5. Close intimacy, keeping company with, சேர்க்கை. 6. Pursuit, prosecution, தொடர்ச்சி. 7. Implements for ploughing, கலப்பைமுதலியன, (c.) 8. A fabrication, forgery, கட்டுக்கதை. 9. Slander, aspersion, வெறும்புறங்கூறல். 1. Sandals, பாதரட்சை. தொடுப்பெங்கே. Where is your paramour? தொடுப்புக்கத்தி, s. A sword with an iron guard to cover the arm up to the elbow, ஓர்ஆயுதம். (Old. Dic.) தொடுப்புக்காரன், s. [fem. தொடுப்புக் காரி.] A lecherous person. தொடுப்புண்டாயிருக்க, inf. To have illecit intercource. 42)

tokku (p. 262) s. (St. துவக்கு.) Skin, cuticle, surface of the body, as one of the five organs of sense, தோல், (Met.) raiment. (See அக்குத்தொக்கில்லாதவன்.) W. p. 393. TVAK. 2. The bark ofg a tree, மரப்பட்டை. 3. (சது.) Body, சரீரம். தொக்கிந்திரியம், s. The sense of feeling. 18)

toḷi (p. 262) s. [prov.] Mud, mire, சேறு. (c.) 116)

toẕu (p. 262) கிறேன், தேன், வேன், தொழ, v. a. To reverence, வணங்க. 2. To adore, to worship, to express reverence with raised hands, கும்பிட. (c.)--This word is appropriated by the Mussulmen for their stated worship six times a day. தொழுகண்ணி, s. A kind of plant, Hedysarum gyrans. ஓர்பூடு. (R.) தொழுகள்ளர், s. Hypocrites. See under கள்ளர். தொழுகுலம், s. The brahman caste, பிராணகுலம். (p.) தொழுகுலத்தோர், s. (plu.) Brahmans as a venerated class. தொழுதுகொள்ள, inf. [frequentative of தொழ. To worship frequently and for one's self. தொழுந்தகை, s. A royal, divine or holy person; one worthy to be worshipped or reverenced, வணங்கப்படுவோன். தொழல்--தொழுகை--தொழுதல், v. noun. Worshipping, adoration. 107)

toku (p. 262) கிறது, தொக்கது, தொகும், தொக, v. a. To assemble, to collect, or be collected together, to accumulate, கூட. 2. lump, திரள. 3. To be summed up, to be brought into a total, தொகையாக. 4. To become concentrated, or united in one, to bre brought to a focus, to converge as rays, குவிய. 5. To be omitted, as a particle in the combination of words, வேற்று மையுருபுமுதலியமறைய. 6. To be contracted, as a word, to be omited, as a letter, or letters to the beginning or end of a word, சுருங்க. தொகப்படுவது, appel. n. Ellipsis or contraction. தொகல், v. noun. Collection, assemblage, joining, கூடல். தொகாநிலை--தொகாநிலைத்தொடர், s. [in gram.] The connexion of a word with its பயனிலை, or that with which it makes sense, without ellipsis, contraction, &c., வினை உருபுமுதலியவிரிந்துநிற்றல்--It embraces nine varieties; 1. முற்று. finite verbs with their nominatives, as வந் தான்சாத்தன். Sattan came. 2. பெயரெச்சம், relative participle, and its noun, as வந்தசாத்தன், Sattan who came. 3. வினை யெச்சம், verbal participle with their finite verb, &c., as வந்துபோனான், he came and returned. 4. எழுவாய், the nominative and its verb, as சாத்தன்வந்தான். Sattan came. 5. விளி, the vocative and its verb, as சாத்தாவா, came Satta. 6. இரண்டாவதுமுதலிய ஆறுவேற்றுமையின் உருபு. the six oblique cases (the vocative excepted), with their பயனிலை, as சோற்றை யுண்டான், he ate the rice; மகனோடு சென் றான், he went with his son; சாத்தற்குமகன், son to Sattan; மலையின்வீழருவி, cataract falling form the hills; சாத்தனதுகை, Sattan's hand; குன்றத்தின்கட்கூகை, owl in a hill. 7. இடை, particles with their nouns, or verbs, as பொன்னன்னகுதிரை, A horse like gold. 8. உரி, adjectives or adverbs with their nouns or verbs, as மாயிருஞாலம், very glorious world, சரலப்பகை, great enmity. 9. அடுக்கு, the repetition of the same word for emphasis, &c., as பாம்பு பாம்பு, snake, snake; தீத்தீ, fire, fire, &c., 5)

tompārm (p. 262) --தொப்பாரம், s. A large building, பேரில்லம். (R.) 87)

tōkai (p. 263) s. Feather, plumage, இறகு. Tail of a peacock, மயிற்றோகை. (c.) 3. A tail, வால். 4. A peacock, மயில். 5. Front, border, or end of the skirt of a cloth, முன் றானை. 6. Flag, steamer, banner in token of an achievement, rank, dignity, விருதுக் கொடி. (சது.) 7. A woman, a lady, பெண். 8. (c.) Any thing hanging down, as a flag, a woman's hair, &c., தொங்கல். 9. [prov.] Hollow head of a palmyra root, பனங் கிழங்கின்வாற்றோல். 1. Foreskin, prepuce, நுனித்தோல். தோகைமார்புருடு, s. The lewdness of woman. (R.) தோகையர், s. (plu.) Ladies, the fair-as compared to peacocks, பெண்கள். 12)

toṉṟu (p. 263) s. [indect.] Oldness, antiquity, பழமை. தொன்றுதொட்டு. From of old, from time immemorial. (c.) 26)

toḷḷāḷi (p. 263) s. [vul. for தொழிலாளி, which see.] An artificer. 4)