attu (p. 13) கிறேன், அத்தினேன், வேன், அத்த, v. a. To join, attach, unite, make to agree, to combine, இசைக்க. (p.) 2. To apply as medicine to a wound, மருந்தொற்ற. 3. To lean, rest, stay upon, சார, also (fig.) to depend upon, துணைப்பற்ற. 4. v. n. To reach, arrive at, அடைய. இரண்டுதுண்டையொன்றாயத்தித்தைத்தான். He united and sewed the two pieces. மருந்தைக்காயத்தின்மேலத்திவைத்தான், He applied the medicine to the wound. என் தோளையத்திக்கொண்டுவரலாகாதா. Is it wrong for you to lean on my shoulder? அந்தச்சமாசாரம்எசமான்காதிலுமத்திப்போய்விட்டது. That news has reached our master's ears. அத்து, v. noun. Uniting, joining, making to agree, இசைப்பு. 2. A seam, the joining of cloth, &c., தைக்கை. 34)

aniyāyam (p. 14) s. [priv. அ.] Unreasonableness, injustice, a wrong action, illogicalness, நீதியின்மை. Wils. p. 41. ANYAYA. 37) *

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

ācu (p. 36) s. Rapidity, quickness, swiftness, சீக்கிரம். Wils. p. 124. ASHU. 2. Extemporaneous poetry, &c., பாடுகவென்ற அள விற்பாடும்பாட்டு. 3. Subject given for an extemporaneous poem, சமிசை. ஆசுகவி, s. An extemporaneous poem made by request; the theme, the kind of verse and some of the rhetorical figures to be wrought into, being given--one of the four kinds of கவி, பா டென்ற அளவிற்பாடுங்கவி. 2. The poet who writes such a poem, ஆசுகவிபாடும்புலவன்.

ikam (p. 45) s. Here, in this place, now, இவ்விடம். Wils. p. 134. IHA. 2. The present birth, இப்பிறவி. 3. This world, this state of enjoyment and suffering, இம்மை. (p.) இகபரம், s. This world and the next, earth and heaven, இம்மைமறுமை. இகபரசுகம், s. Earthly (temporal) and heavenly (etherial) prosperity. இகபரமறியாதவன், s. One who knows not the difference between right and wrong, one who knows nothing. இகலோகம், s. This world. 4)

iṭkku (p. 45) s. Incivility, rudeness in answers, contumely, சேஷ்டை. 2. Indecent words, இழிசொல். 3. Opposition, contrariety, non-compliance, முருட்டுத்தனம். 4. Cavil, pugnaciousness, captiousness, குதர்க்கம். (c.) இடக்குச்சொல்லுகிறான். He uses subterfuges, he opposes, speaks against, &c. அவன்செய்கிறதெல்லாமிடக்கு. His conduct is all contrary, unyielding. இடக்கன், s. A rude, saucy, disrespectful person, தாறுமாறுசெய்பவன். இடக்குப்பண்ண, inf. To deal knavishly, fraudulently, to do wrong. இடக்குப்பேச, inf. To cavil, speak unmannerly, use indecent language. இடக்குமடக்கு, s. Trouble, difficulty. 2. Cavil. 54)

iṭm (p. 45) s. Place, room, site, situation, location, spot, station, ஸ்தானம். 2. Ground, foundation, reason, &c., in argument, ஆதாரம். 3. House, one's own place, residence, வீடு. 4. Breadth, width, extension, அகலம். 5. Time, ability, opportunity, convenience, ஏது. 6. (p.) Greatness, பெருமை. 7. The left side, இடதுபக்கம். 8. The three persons in pronouns, மூவிடம்.-They are தன்மை, the first person--முன்னிலை, the second person--and படர்க்கை, the third person. 9. Wealth, riches, prosperity, செல்வம். 1. The air, ஆகாயம். 11. Expanse, spaciousness, விசாலம். இடம்படமெய்ஞ்ஞானங்கற்பினும். Though extensively taught in divine knowledge, (இடம். 11.) (நாலடி.) இடம்படவீடெடேல். Do not build too spacious a house. கேட்டவிடத்திலில்லையென்கிறான். On being asked, he said no. இடக்கை--இடங்கை--இடதுகை, s. The left-hand. இடங்காட்ட, inf. To indulge one, to humor, encourage, &c. இடங்காரம், s. The left hand of a double drum, the end of which is glued, முழவினிடப்புறம். இடங்குறுக--இடமிடைய, inf. To be confined, be narrow, close, to want room to pass, &c., இடம்நெருங்க. இடங்கெட்டபாவி, s. An utterly destitute person, a miserable wretch. இடங்கேடு, s. Poverty, தரித்திரம். இடங்கொடாமை, neg. v. noun. Non-concession, non-indulgence, obstinacy, முருட்டாட்டம். 2. An assumed indifference, &c. in one who has done wrong and conceals it, sang froid, பிடி கொடாமை. இடங்கொடுக்க, inf. To give place, yield, admit. 2. To allow, permit, suffer, grant liberty, permission. இடங்கொள்ள, inf. To take up room, இடம்பிடிக்க. 2. To be spacious, capacious, விசாலமாயிருக்க. இடங்கொள்பூதலம். The wide-spread earth. (நைட.) இடங்கோல, inf. To gain a footing, establish one's self in place. 2. To take preparatory measure, make interest with one, &c. 3. To make larger, wider--as in digging a well, a foundation, &c. இடசாரி--இடச்சுற்று, s. Turning, wheeling, &c. to the left--as in dancing, military tactics, horsemanship, &c. இடஞ்சுழி, s. A curl on the body to the left. இடந்தலைப்பாடு, s. One of the துறை in love poetry--the meeting of lovers in a place previously agreed upon. இடமயக்கம்--இடமலைவு, s. Ascribing things to unnatural places--as pearls to the mountain, gold to the sea, &c. திணைமயக்கு. இடமற்றபிள்ளை, s. A child without fortune. இடமானம், s. A spacious place. 2. An honorable place, (Old Dic.) இடமானமானவீடு, s. A spacious house. இடம்பாடு, s. Width, spaciousness, extensiveness, விசாலம். 2. Wealth, prosperity, greatness, affluence, செல்வம். இடம்பார்க்க, inf. To seek or find a place, a situation, an opportunity. இடம்புரி, s. A conch, a species of shell from which bangles, or handrings are cut, சங்கு. 2. A left hand shell, இடம்புரிச்சங்கு. 3. A species of medicinal plant forming a drug, ஓர்பூடு. 4. A rope twisted to the left, இடப்பக்க மாகமுறுக்கியகயிறு. இடவகை, s. A house, வீடு. (சது.) 2. Local affinity. இடவழு, s. [in grammar.] The wrong use of one person for another. இடவன், s. [prov.] The left ox in the yoke, இடம்பூண்டவெருது. 2. The fellow or mate in a yoke of oxen, கூட்டெ ருது. இடவாகுபெயர், s. A kind of metonymy-as the place for that which is in it, ஆகுபெயர்களிலொன்று. இடவோட்டம், s. The left-hand passage--spoken of the imaginary planets, இராகுகேது இடப்புறமோடல். 2. Every other three of the lunar mansions, being twelve in number. 66)

iṟ (p. 56) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To die, become extinct, cease, to be terminated, ended, exterminated, சாவ. 2. To decay, rot, moulder, waste. perish, அழிய. 3. (p.) To become antiquated, disused, obsolete, to fall into desuetude, பழமையாக. 4. To go, pass, pass by, proceed, pass--as time, to elapse, செல்ல. 5. To exceed, surpass in number, measure, degree. &c., அதிகரிக்க. 6. To pass over the limit, to transgress, trespass, கடக்க. காடகமிறந்தோர்கே. After him who is gone into the desert. எளிதெனவில்லிறப்பான். He who goes to his neighbor's wife considering it a light matter. இறந்தகாலம், s. Past time, past tense, செல்காலம். இறந்ததுவிலக்கல், s. The omission or exclusion of what is gone out of use--one of the thirty-two உத்தி. (நன்னூல்.) இறந்துபட, inf. To die. (p.) இறந்தோர், s. The dead, departed spirits, the manes, மரித்தோர். இறந்தோர்சேர்வனம், s. A cemetery, the place where the dead are deposited, whether burnt or buried. எண்ணிறந்த, rel. part. Innumerable. அளவிறந்த, rel. part. Beyond measure, immense. இறப்பு, v. noun. Death, dying, extinction, மரிப்பு. 2. Mouldering, decay, waste, அழிகை. 3. (p.) Passage, passing, loss &c. of time, செல்லுகை. 4. Excess, prominence, superabundance, மிகுதி. 5. Transgression, trespass, wrong, offence, injury, misdemeanor, harm, evil, கடக்கை. 6. Being obsolete, disused, desuetude, கெடுகை. 7. (c.) The inside or under part of a sloping roof, the eaves, வீட்டிறப்பு. இறப்பினையென்றும். Though able to revenge the offence. (குறள். 72.) இறவு, v. noun. Death, dying, extinction, இறக்கை. 2. Decay, அழிவு. 3. Excess, மிகுதி. (p.) 13)

uttaram (p. 60) s. Answer, reply, rejoinder, response, எதிர்மொழி. 2. (p.) The north, வடக்கு. 3. Subsequence, posteriority, futurity, அபரம். 4. Height, eminence, உயர்ச் சி. Wils. p. 141. UTTARA. 5. The final deluge of fire, ஊழித்தீ. உத்தரகாலம், s. The next minute, the time immediately succeeding, அடுத்த காலம். 2. The future, future time, வருங் காலம். 3. Time reckoned from one full moon to the next, பௌரணமியாதியானசாந் திரமாதம். Wils. p. 141. UTTARAKALA. 4. The time last mentioned. உத்தரகிராந்தம், s. The transit of a planetary body from one zodiacal sign to another, மேற்செல்லுகை; [ex கிராந்தம், going over.] உத்தரகுரு--உத்தரகுருவம், s. One of the six portions of the earth in which, free from sorrow, the soul enjoys the fruits of former virtuous deeds. See போகபூமி. Wils. p. 141. UTTARAKURU. உத்தரகோளார்த்தம், s. Northern hemisphere, கோளத்தின்வடபாதி. உத்தரகிரியை, s. Obsequies, last or funeral rites, கருமாந்தரம். Wils. p. 141. UTTARAKRYA. உத்தரதுருவம், s. The north pole, வடதுருவம். உத்தரதேசம், s. The northern countries, வடதேசம். உத்தரபாகம், s. The latter part or section. உத்தரபூமி, s. The north part or division of the central continent, வடபூமி. உத்தரபோசனம், s. A second meal immediately after eating and washing, deemed wrong by the shasters, புசித்துக் கையலம்பினபின்னுண்கை. உத்தரமத்திமபூமி, s. North temperate zone, சீதளோஷ்ணசமத்துவபூமி; [ex மத்திமபூமி, temperate zone.] உத்தரமந்தோச்சம், s. Aphelion, கிரகங்கள்சூரியனுக்குத்தூரத்திற்செல்லுமெல்லை. உத்தரமீமாஞ்சை, s. One of the six shasters, the latter மீமாஞ்சை, சாஸ்திரமா றிலொன்று. உத்தரவாதம், s. Defence, replication, rejoinder, பிரதிவாதம். 2. (fig.) Responsibility, obligation, security, பிணை. 3. Indemnification, satisfaction, expiation, atonement, compensation, ஈடு. உத்தரவாதம்பண்ண, inf. To answer in law, பிரதிவாதஞ்செய்ய. 2. To guarantee, warrant, உத்தரிக்க. 3. To indemnify, make satisfaction, to atone for ஈடுபண்ண. உத்தரவாதி, s. A defendant, a respondent, பிரதிவாதி. Wils. p. 142. UTTARAVADIN. 2. A responsible person, he on whom the duty devolves to make satisfaction, ஈடுசெலுத்துவோன். 3. A bail, a security, a surety, a guarantee, bondsman, பிணையாளி. உத்தராசங்கம், s. A garment worn loosely over the shoulders, உத்தரீயம். Wils. p. 142. UTTARASANGA. உத்தராசாடம்--உத்தராஷாடம், s. The twenty-first lunar asterism, உத்திரா டம்; [ex ஆஷாடம், constellation.] Wils. p. 142. UTTARASHAD'HA.. உத்தராட்சம், s. North latitude, பூ கோளத்தின்வடபாகம். உத்தராதி, s. (Tel. உத்தராி.) North, வடக்கு. உத்தராயணம், s. The northern solstice. See அயனம். Wils. p. 142. UTTARAYAN'A. உத்தரோத்தரம், [a reduplication of உத்தரம்.] Higher and higher, more and more, further and further, மேலுமேலும். 2. s. A rejoinder, மறுமொழிக்கெதிர்மொழி. Wils. p. 142. UTTAROTTARA. பிரதியுத்தரம்--மறுவுத்தரம்--மாறுத் தரம், s. An answer. 33)

ekkṇṭm (p. 73) s. [prop. ஏககண்டம்.] A whole, not made up of parts, pieces, &c., மொத்தம். எக்கண்டமும்பிழை. It is full of faults, it is all wrong. எக்கண்டப்பரப்பு, s. A sheet of one piece. எக்கண்டமாய்நெய்ய, inf. To weave a whole piece. எக்கண்டமாய்வீங்க, inf. To be swollen all over. எக்கண்டமானபலகை, s. A whole board. எக்கண்டமானபீரங்கி, s. A cannon that is one solid piece. எக்கண்டமானபுடவை, s. A whole piece of cloth. 8)

eccil (p. 73) s. Remains, or refuse of food, crumbs, orts (deemed impure), சேஷம். 2. Any thing defiled by contact with the mouth, saliva, &c., மிச்சில்; [ex எஞ்சு.] எச்சிற்கையாற்காக்கையுமோட்டான். He will not even scare away a crow with his hand while eating, lest any grain of rice fall thereby. எச்சிலாக்க--எச்சிற்படுத்த, inf. To defile food or any thing, by bringing it into contact with the mouth; to defile food by the hand, or spoon in feeding, உச்சிட்டப்படுத்த. 2. To deflour a woman, deprive a damsel of her virginity, either by force or with consent, கன்னிமைகெடுக்க. எச்சிலார், s. Low-caste people, இழிஞர். (p.) எச்சிலிலை--எச்சிற்கல்லை, s. The leaf on which one has eaten. எச்சிலுமிய--எச்சிலுமிழ--எச்சில் துப்ப, inf. To spit. (c.) எச்சில்வாய், s. Mouth unwashed after eating, கழுவாதவாய். எச்சிற்கலக்க, inf. To eat the food left by the bridegroom--as a Hindu bride does on the occasion of her marriage. 2. To eat the food left by others--as friends. எச்சிற்கலப்பு, s. The above ceremony. எச்சிற்காறியுமிழ், inf. To force up the phlegm and spit it out. எச்சிற்கிதம்பாட, inf. To assent to what is wrong from an unworthy motive. எச்சிற்குழி, s. A cavity in a court-yard, used as a spittoon, எச்சில் போடுங்குழி. எச்சிற்பட, inf. To become defiled--as food, &c., by saliva, or contact with the mouth. எச்சிற்பருக்கை, s. Grains of rice fallen while eating, சிந்திக்கிடக்குஞ்சோறு. எச்சிற்பேய், s. A diminutive demon exceedingly voracious, ஓர்பிசாசம். 2. A person very fond of dainties, பெ ருந்தீனிக்காரன். எச்சிற்றழும்பு--எச்சிற்றேமல், s. A kind of ring-worm supposed to be induced by contact with the saliva of others, தழுதணை. எச்சின்மாற்ற, inf. To purify a place after eating by smearing it anew with cowdung. கண்ணெச்சில், s. Evil imagined to be caused by other people's eyes. கண்ணெச்சிற்கழிக்க, inf. To perform a ceremony for the removal of the imagined inauspicious effect of evil eyes. (நைட.) 25)

ēktēcppṭ (p. 76) inf. To be incorrect above or below the standard, வேறுபட. கணக்கேகதேசப்பட்டிருக்கிறது. The account comes out wrong. 12)

ēcu (p. 78) கிறேன், ஏசினேன், வேன், ஏச, v. a. To abuse, to reproach, to rail at, to vilify, to insult grossly, இகழ. ஏசாதவர், appel. n. The unimpeachable, the good, நல்லோர். 2. The gods, தேவர். (சது.) (p.) ஏசிக்காட்ட, inf. To reproach one with a wrong he has done; to rail at, twit one. ஏசுகை, v. noun. Reproaching, railery, abuse. ஏச்சு, v. noun. Abuse, affront, insult, scurrility, calling opprobrious names, இகழ்ச்சி. ஓரூர்ப்பேச்சோரூர்க்கேச்சு. Good language of one district is abuse in another. ஏச்சுக்காட்ட, inf. To relate a wrong done by any one, to rail. 12)

auvai (p. 84) s. A mother, a matron, an old lady, தாய். 2. A female ascetic-chiefly used of the Jaina sect, தவப்பெண். (p.) 3. An ancient authoress who wrote on moral subjects; she was the eldest of four sisters, who also were authoresses. They were the reputed sisters of திருவள்ளுவர் the author of the Cural, ஔவையார். 151)

kṇkku (p. 88) s. Number, account, reckoning, calculation, computation, எண். 2. Letters, writing, written accounts, எழுத்து. 3. (fig.) Result, consequence, sum, event, முடிவு. 4. Thing, affair, circumstance, காரியம். கணக்குவருமளவுங்கிடக்கிறான். The dying man lingers until the destined hour arrives. இனியிங்கேயிருக்கக்கணக்கில்லை. There is no reason for our remaining here any longer. அவருக்குமெனக்குங்கணக்குவழக்குத்தீர்ந்தது. All accounts and disputes between him and me are settled. கொடுக்கல்வாங்கல்கணக்காய். Concerning giving and receiving. உன்கணக்கைநீபார். Mind your own business. கணக்கதிகாரம், s. Arithmetic, க ணக்குநூல். கணக்கப்பிள்ளை, s. An accountant, a cashier, a burser, a writer, an agent, கணக்கன். கணக்கர், s. Writers, accountants, arithmeticians, கணக்கெழுதுவோர். 2. Writers as a caste, ஓர்சாதியார். கணக்கறுதிபண்ண, inf. To complete an account. கணக்கன், s. An accountant, a cashier, a writer, a book-keeper, கணக் கெழுதுவோன். 2. An arithmetician, கணக் கில்வல்லவன். 3. Mercury the planet, புதன். கணக்காசாரம், s. Keeping accounts, calculation, கணக்குமுறை. கணக்காயர், s. Teachers of the vedas, ஒத்துரைப்போர். 2. The wise, the learned, அறிஞர். 3. Those who teach the shasters, பொருந்தச்சொல்வோர். (p.) கணக்கிட, inf. To reckon, compute, calculate, கணக்குப்பார்க்க. கணக்குக்காட்ட, inf. To give or render an account. 2. [in law.] To file or present a written account. கணக்குக்கூட்ட, inf. To add, sum up. கணக்குக்கேட்க, inf. To call to an account. கணக்குச்சுமத்த--கணக்கேற்ற, inf. To charge to one's account. கணக்குச்சுருள், s. A roll of accounts, &c. கணக்குச்சொல்ல, inf. To give the items of a disbursement in detail. கணக்குத்தீர்க்க, inf. To settle an account. கணக்குப்பார்க்க, inf. To reckon, calculate. 2. to examine accounts, take account. கணக்குப்பிசக, inf. To go, or turn out, wrong--as a calculation. கணக்குவகை, s. The cardinal, arithmetical rules, viz.: 1. தொகை, addition--சங்கலிதம். 2. பிரிவு, division--பாகா ரம். 3. பெருக்கு, multiplication--குணனம். 4. கழிவு, subtraction--விவகலிதம். கணக்கெழுத, inf. To write accounts, figures, &c. கணக்கொதுக்க, inf. To settle an account. 2. (fig.) To reduce one to poverty, to ruin one. அவருடையகணக்கொதுங்கிப்போயிற்று. His accounts are settled. 2. (fig.) He is almost ruined; i. e. reduced to poverty, or dead. கணக்கொப்புவிக்க, inf. To give account. கணக்கோலை, s. An ola of accounts. 2. Indented leaves of some palms. கணக்கோலைவிரிதல், v. noun. Shooting out or spreading as palm leaves. பெருக்குக்கணக்கு, s. Multiplication. கழிப்புக்கணக்கு, s. Subtraction. 46)