veḥku (p. 398) கிறேன், வெஃகினேன், வேன், வெஃக, v. n. To desire ardently to long for, to wish, அவாவ. (p.) வெஃகல், v. noun. Excessive desire, unlawful passion, அதிகஆசை. (சது.) வெஃகாமை, neg. Dislike, disgust, வெ றுப்பு. 268)

vekuḷl (p. 398) --வெகுள்வு, v. noun. Being incensed; indignation. 266)

vekuḷāmai (p. 398) s. The absence of anger. 267)

vekkṭuppu (p. 398) s. Sore-eyes without infiammation. (c.) 269)

vekkm (p. 398) s. [improp.] Shame. See வெட் கம். 270)

vekkāli (p. 398) s. A kind of tree used for timber, ஓர்மரம். 271)

vekkāḷm (p. 398) s. Fair weather, without rain, மழையில்லாக்காலம். 272)

vekkāḷi (p. 398) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. [com. வெக்களி.] To clear up, as the weather, வானந்தெளிய. வெக்காளிப்பு, v. noun. Fine weather. A Comprehensive Tamil and English dictionary of high and low Tamil Previous Page [398]Page 399Next Page [400]Show page in romutfdef 1)

vekkai (p. 399) s. The heat of a close place, காங்கை. 2. Heat rising from the ground, நிலக்கொதிப்பு. 3. As வெக்கைநோய். வெக்கைநோய், s. Looseness with which cattle are attacked. 2. Pox, small-pox, வைசூரிநோய். 2)

vengkṇ (p. 399) s. Jealously, spite, animosity, implacability, enmity, பொறாமை. (p.) 2. A fish with protuberant eyes, ஓர்மீன். 3)

vengkṉ (p. 399) s. One reduced to poor circumstances; in contempt, வெங்கன்பயல், (Colloq.) 5)

vengkḷm (p. 399) s. A battle field, போர்க்க ளம்; [ex வெம்.] (சது.) 4)

vengkāym (p. 399) s. [also வெண்காயம்.] An onion, Allium cepa. See ஈருள்ளி. 6)

vengkārm (p. 399) s. [also வெண்காரம்.] Borax. (Ell. 24.) 7)

vengkiṇātti (p. 399) s. A large kind of mountain-snake, ஓர்மலப்பாம்பு. 8)