keckṉṉi (p. 136) s. [prop. கசகர்ணி.] The வெருகு shrub. See கசகன்னி. 38) *

kecācaṉai (p. 136) s. The sacred fig tree. See கசரசனை, under கசம். 39)

kecācainā (p. 136) s. The கையாந்தகரை plant. (M. Dic.) 40)

keccngkeṭṭvṉ (p. 136) s. [local. and vul.] A poor, mean person, நாணமில்லோன். 42)

keccm (p. 136) s. The முல்லை shrub. (M. Dic.) See கெச்சை. 41)

keccuckecceṉl (p. 136) v. noun. Chirping--as a lizard, பல்லியோசை. 2. Teasing, harassing, வருத்தல். 43)

keccai (p. 136) --கெச்சம், s. (Tel.) Tinkling rings for the legs of players, dancers, &c., காற்சதங்கை. கெச்சைகட்ட, inf. To tie tinkling rings for the legs. 2. (fig.) To prepare for war. கெச்சைக்குதிரை, s. A horse with little bells attached to its legs. கழுத்துக்கூன, inf. To bend--as the neck, to stoop. 44)

keccaikkolucu (p. 136) s. (Tel.) A chain with tinkling rings or bells for the feet od women. 47)

keccainṭai (p. 136) s. An affected, pompous gait, பெருமிதநடை. 48)

keccaimiti (p. 136) s. A kind of step in dancing. கூத்தில்விரைந்தநடை. 49)

keccaimitiyilēpōk (p. 136) inf. To go with a rapid pace without agitating the body--as horses. 2. To go with a stiff, affected pace. 50)

keñcu (p. 136) கிறேன், கெஞ்சினேன், வேன், கெ ஞ்ச, v. a. and v. n. To beg humbly, to entreat, crave, beseech with supplicating gestures, வருந்தியிரக்க. கெஞ்சவடிக்க, inf. [local.] To cause one to beg. கெஞ்சவைக்க, inf. To detain a beggsr before giving. 2. To cause one to crave. கெஞ்சிக்கேட்க, inf. To beg, entreat, beseech. கெஞ்சிக்கொண்டுதிரிய, inf. To go abegging. கெஞ்சிவாங்க, inf. To receive by begging. கெஞ்சல்--கெஞ்சுதல், v. noun. Supplication, entreaty.

keṭlṇngku (p. 137) s. [impr. கெடிலணங்கு.] The goddess மூதேவி; [ex கெடல், ruin, et அணங்கு.] 2)

keṭvrl (p. 137) s. A kind of play, especially among females, மகளிற்விளையாட்டு. (நிக.) 3)

keṭārm (p. 137) s. [impr. for கடியாரம்.] A clock. 2. for கடாரம்.) A copper boiler-rarely used. 4)